ORU THAYIN JANANAM -- AMMUTHAVALLI KALYANASUNDARAM ஒரு தாயின் ஜனனம்

அத்தியாயம் 1 உள்ளம் உருகுைதயா முருகா உன்னடி காண்ைகயிேல… அள்ளி அைணத்திடேவ… அள்ளி அைணத்திடேவ… எனக்குள் ஆைச ெபருகுைதயா… முருகா… உள்ளம் உருகுைதயா…**** என்ற கம்பீரமான டி எம் எசின் குரலில், குைழைவ ேதாய்த்து மனம் உருகி முருகைன அருள் புாிய அைழத்து ெகாண்டு இருந்த குரலில் அந்த பாடல் ஒலிக்க ஆரம்பிக்கும்ேபாேத, ேவகமாய் ஜாகிங் உைடயில் வீட்ைட விட்டு படி இறங்கினான் சசி ேசகர். ஆஹா மணி ஆறாக ேபாகிறேத, என்ற சின்ன பரபரப்புடன், படி இறங்கும்ேபாது, “அண்ணா, இன்று காைல ஒன்பது மணிக்கு,…”, என்று அவசரமாய் ஆரம்பித்த வானதியின் குரல் அவனின் ேவக நைடக்கு தைட ேபாட்டது. “ஷ்! வானதி, முக்கியமான விஷயம் எல்லாம், ராத்திாிேய ேபசி ைவக்கணும். காைலயில் ெவளிேய கிளம்பும்ேபாது கூப்பிட கூடாது என்று, உனக்கு எத்தைன தடைவ ெசால்வது?”, என்று ேலசான கண்டிக்கும் குரலில் சசி ேசகர் ேபசும்ேபாேத உள்ேள இருந்து அம்மாவின் ஆதரவும் கிைடத்தது. “நீ கிளம்புப்பா, ஏய் வானதி, அவன் கிளம்பும்ேபாதுதான் கூப்பிடணுமா? ெவளிேய ேபாறவன் திரும்ப வீட்டுக்கு வரமாட்டானா? ைகயில் ேபான் வச்சு இருக்கான் இல்ைல. அதிேல ேபச ேவண்டியதுதாேன?”, என்று நீண்ட சாருமதியின் ேபச்சு முழுசாய் முடிவைடயும் முன்ேப, ‘வேரன்மா’, என்று நகர்ந்து விட்டான் சசி. “ஹய்ேய உங்களுக்கு ெதாியுமா? இப்ப ெமாைபலில் ேபசினாலும் எடுக்க மாட்டான். அது கால் ைடேவர்டில, நம்ம வீட்டு ேபானுக்குதான் அடிக்கும், ேவணும்னா முயற்சி பண்ணி பாருங்க. உங்க ைபயைன நீங்க ெதாிஞ்சு ைவச்சு இருப்பைத விட எனக்கு ெதாியும். அய்யா ஆறு டு ஏழு ெசம பிசி. எந்த ேபானும் அட்ெடன்ட் பண்ண மாட்டாராக்கும்”, என்று ராகம் பாடி தங்ைக இந்ேநரம் விஷயத்ைத உைடத்து ெகாண்டு இருப்பாள் என்பது சசிக்கு ெதாியும் என்பதாேலேய ேவகமாய் நகர்ந்து விட்டான். உண்ைமதான், ஆறு டு ஏழு இப்ேபாது ெராம்ப பிசி. ேவறு எந்த ேவைலயும் கிைடயாது. ஒன்லி ேரடிேயா ேகட்பதுதான். அதுவும் கடந்த ஆறு மாதங்களாகத்தான். அதுவும் வானவில் எப் எம்

மட்டும்தான். அந்த ேநரத்தில் ேபான் வந்தால் கூட ேபச ெராம்ப கஷ்டமாக இருக்கிறது. காதுகளில் ெஹட் ேபாைன மாட்டிெகாண்டு தன் வழக்கமான ஓட்டத்ைத ஆரம்பித்தான் சசி ேசகர். அந்த ஒன்று இரண்டு நிமிடங்களில் அவள்…. ேபசுவது முடிந்து விட்டால்…. அவள் ேபசும் ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதையயும் ேகட்க ேவண்டுேம? அந்த குரைல அணு அணுவாய் ரசிக்க ேவண்டுேம? யார் அவள்? அவளின் ெபயர் கூட ெதாியாது. வாெனாலியில் அவள் தன்ைன அறிமுகம் ெசய்வது “எஸ் எஸ்”, என்றுதான். அவைள பார்க்க ேவண்டும் என்ற ஆவல் எப்ேபாதாவது ேதான்றும். ஆனால் பார்த்து மட்டும் என்ன ெசய்ய ேபாகிேறாம். நமக்குாியவள்… அவள்… அல்லவா? அவைள நிைனத்த மாத்திரத்தில், அந்த கடுகடுத்த முகம் ேதான்றும். அதி காைல ேநரத்தில், அவசரமாய் அவள் ேபாகும்ேபாது நடந்த அந்த சின்ன சம்பவம்… அது விபத்தா? இழப்பு என்று பார்த்தால் ெபாிதாய் ஒன்றும் இல்ைல. ஐம்பது பால் பாக்ெகட்டுகள். ஐநூறு ரூபாய் இருக்கலாம். ஆனால் அந்த திமிர்… தட்டி விட்டதற்ேகா, அந்த சின்ன ைபயனின் இழப்ைப சாி ெசய்து விட்டாலும், நின்று ஒரு சாாி ெசால்லவில்ைலேய என்ற வருத்தம் இவனுக்கு இப்ேபாதும் உண்டு. ஆனாலும், அதைன கடுகடுப்பாய் ேபானவைள, ஆறு மாதமாக தன் மனதில் நிற்கும் மாயம் என்ன என்றுதான் அவனுக்கு புாியவில்ைல. இத்தைனக்கும் அந்த ேமாதலில், அவள் தவறவிட்ட, அந்த ேபாைன, நம்பைர ைவத்து, முகவாி கண்டு பிடித்து, வீட்டில் ேசர்ப்பித்து விட்டாகி விட்டது. அதற்கு ஒரு நன்றி கூட அந்த புறத்தில் இருந்து வரவில்ைல. பார்த்த முதல் சந்திப்பிேலேய, ஒரு சின்ன ைபயனிடம் படபடப்பாய் ேபசி, ஐநூறு ரூபாைய அலட்சியமாய் வீசி எறிந்த ஒரு ெபண்ைண, தன்னுைடய காணாமல் ேபான ஒரு ெபாருைள, பல ஆயிரம் ெபறக்கூடிய மதிப்புள்ள விைல உயர்ந்த ெசல் ேபாைன ெகாடுத்ததற்கு, ஒரு எஸ் எம் எஸில் கூட நன்றி ெசால்லாத ஒரு ெபண்ைண… இவன் நிைனத்து ெகாண்டு இருக்கிறானா? இது ேதைவயா? ஆறு மாதத்திற்கு முன்னால் பார்த்த முகம். அன்றில் இருந்துதான் இந்த ேரடிேயா ேகட்கும் பழக்கமும். அவள் ேகட்டு ெகாண்டு இருந்தாள். அைத பார்த்ததில் இருந்து… இவனும் ேகட்க ஆரம்பித்துவிட்டான். முன்ெபல்லாம் பாட்டு ேகட்பது ெபாழுது ேபாக்காக இரவு ேவைளயில் கண் விழித்து ேவைல ெசய்யும்ேபாது, இைளயராஜாவின் இன்னிைச பாடல்கள் பின்னணியில், மிக ெமலிதான சத்தத்தில் ஒலித்து ெகாண்டு இருக்கும். நீண்ட அவனின் சிந்தைனைய கைலத்தது, அந்த ேதமதுர தமிேழாைச. ‘ேநயர்கேள, நீங்கள் இது வைர ேகட்டது பக்தி ராகம்’, ெவறுமேன உணர்வுகள் எதுவுமின்றி அறிவிப்பாக ெசான்ன அந்த குரலில் ெதாிந்த இனிைம ஒரு கணம் அவனின் ஓட்டத்ைத நிறுத்தி ெமன்னைக பூக்க ைவக்கும் என்றால், அேத குரல் உற்சாகத்துடன் கும்மாளமிடும் கூக்குரலில் ேபசி, துள்ளல் பாடல்கைள ஒளிபரப்பினால், அந்த இைசக்கு மயங்காத ஆளும் உண்ேடா? . நீங்கள் ேகட்டு ெகாண்டு இருப்பது வானவில் எப் எம். நூற்றி இரண்டு புள்ளி நாலு பண்பைல வாிைசயில், இனி ெதாடர்வது மனைத வருடும் காைல ெதன்றல். ஹேலா ேநயர்கேள, வணக்கம், வந்தனம், நமஸ்காரம், அன்ட் குட மார்னிங் ெசால்லி அடுத்த ஒரு மணி ேநரத்திற்கு உங்கைள இன்னிைச மைழயில் நைனய ைவக்க நான் உங்க எஸ் எஸ் வந்தாச்சு. இதுவைர கடந்த ஒரு மணி ேநரமா பக்தி மைழயில் நைனந்து உங்க மனம் எல்லாம் பாகாய் கைரந்து உருகியதா? அந்த கம்பீரமான டிஎம்எசின் குரலுக்குள்ேள இப்படி ஒரு குைழைவ ெகாண்டு வந்து…. அட அட என்னம்மா உருகினார்? இந்த குரலுக்கு ேபாய் முருகன் உருகாம இருக்க முடியுமா? ேகட்டவர்க்கு ேகட்ட வரம் உடனடியா கிைடக்கட்டும். இந்த காைல ெபாழுது உங்க எல்ேலாருக்கும் இனிைம… இனிைம…. இனிைமைய…. மட்டுேம ெகாண்டு வந்து ேசர்க்கட்டும் என்று அந்த முருகனிடம் ேவண்டி ெகாண்டு நாம அடுத்த நிகழ்ச்சிக்கு ேபாகலாமா? ேநயர்கேள.. நிகழ்ச்சிக்கு ேபாறதுக்கு முன்னாடி, ஒரு சின்ன ெடஸ்ட் பண்ணி பார்க்கலாமா? உங்களின் இதய பகுதியில ைக வச்சு ேலசா ெதாட்டு பாருங்க… ப்ளீஸ்… என்று ெசால்லி சின்ன இைடெவளி விட்டாள். அந்த குரலில் ஈர்க்கப்பட்ட சசி, தன் ஓட்டத்ைத நிறுத்தி, தன் இதய பகுதியில் ைக ைவத்து பார்த்தேபாது, ஓடி ெகாண்டு இருந்ததாலும், அவளின் குரைல ரசித்து ேகட்டு ெகாண்டு இருந்ததால்

ஏற்பட்ட சின்ன பரபரப்பாலும், அவள் ைவத்த சின்ன ேதர்வினால் ஏற்பட்ட சின்ன ஆர்வத்தினாலும், வழக்கத்ைத விட ேவகமாய் துடித்த தன் இதய துடிப்பின் ஒலி ேகட்டது. சின்ன இைடெவளிக்கு பின், “எத்தைன ேபர் ைககளில் பிசுபிசுப்பா ஏதாவது தட்டு படுது?”, என்று ேகட்டு ெமலிதாக சிாித்தாள் . “ஆஹா! இவள் சும்மா நம்ைம கடிக்கிறாளா? கடவுேள…நமக்கு ெராம்ப ேதைவதான்”, என்று சின்ன சிாிப்ேபாடு தைலைய அைசத்து ெகாண்டவன் மீண்டும் தன் ஓட்டத்ைத ஆரம்பித்தான். “…என்ன யாருக்குேம ஒண்ணும் ெகாழ ெகாழப்பா தட்டு படைலயா? அட ேபாங்கப்பா! நீங்க எல்லாரும் கல் ெநஞ்சு காரங்க ேபால… டிஎம்எெசாட அந்த குரல் ேகட்டு ஒருத்தர் மனசு கூட உருகைலயா?”, என்ற அவளின் ேபாலியான சலிப்பு குரலில், சசியின் புன்னைக ேமலும் விாிந்தது. “ெநஞ்சுல ஒன்னும் ெகாழ ெகாழப்பா தட்டு படைல. ஆனால் என்னுைடய கழுத்தில் ெகாழ ெகாழப்பா இருக்கு ெபாண்ேண, அது நீ இப்படி கத்தி இன்றி அறுத்ததால், வந்த ரத்தம்”, என்று மனசுக்குள் எண்ணியவன் புன்னைக ெபாிதாய் விாிய, ஓட்டத்ைத மட்டுபடுத்தி, தன் எண்ணத்ைத அப்படிேய அவளுக்கு குறுஞ்ெசய்தியாய் அனுப்பினான். no vanitha… please… “… ஓேக ஓேக… ேநயர்கேள, நீங்க அந்த கல்ைல எடுத்து என் ேமல வீசுவதற்கு முன்னால் நான் ஒரு நல்ல பாட்ைட ேபாட்டு நிகழ்ச்சிைய ஆரம்பித்து விடுகிேறன். அந்த இைசயின் இனிைமயில நீங்க என்ேனாட கடிைய மறக்கலாம். சாியா… இன்ைறய காைல ெதன்றல் நிகழ்ச்சியில, நிகழ்ச்சியின் தைலப்பிற்கு ஏற்றவாறு, ெதன்றலில் ெதாடங்கி, காற்று பற்றிய பாடல்கைள ேகட்கலாமா? ெரடி ஜூட்… “… ேநயர்கேள. இதுல என்ன என்ன பாட்டு ேவண்டும் என்று எனக்கு நீங்க எஸ் எம் எஸ் பண்ணலாம். அப்படிேய உங்களுக்கு ேவண்டிய நபர்களுக்கு ஒரு ஸ்வீட் குட் மார்னிங்கும் ெசால்லலாம். முதலாவது பாடல் ாிதம் படத்தில இருந்து டி எம் எஸ் -க்கு ேபாட்டியா குைழந்து பாட வருகிறார் உன்னி கிருஷ்ணன். இது உங்க வானவில் எப் எம்மின் காைல ெதன்றல். நான் உங்க எஸ் எஸ் ேகளுங்க… ரசிங்க… கூட ேசர்ந்து பாடுங்க”. என்று அவள் முடித்த வினாடி, ‘காற்ேற என் வாசல் வந்தாய்… ெமதுவாக கதவு திறந்தாய்… காற்ேற உன் ேபைர ேகட்ேடன் காதல் என்றாய்…”, என்ற அந்த இனிைமயான பாடல் ஒலிபரப்பாக ஆரம்பித்தது. பாடல் ஒலிக்க ஆரம்பித்த பிறகு, வந்து இருந்த குறுஞ்ெசய்திைய பார்த்தவள் முகத்தில் புன்னைக மலர்ந்தது. “அட! இன்றும் நம்ம ஃேபன் ெமேசஜ் அனுப்பி விட்டாரா? ஆனால் இது குட்மார்னிங் இல்ைல ேபாலேவ?”, என்று எண்ணியபடி ெமேசைஜ படித்தவள், வாய் விட்டு சிாித்தாள். “நான்தான் கடிக்கிேறன் என்றால், இவன் அதுக்கு ேமேல இருக்கிறாேன? ேபர் கூட அவனும் எஸ் எஸ் ஃஎப் என்று அனுப்புகிறான்? அதன் அர்த்தம் என்ன? என்னுைடய ஃேபனா? குட்… ெவாி குட்…”, என்று மனதிற்குள் எண்ணியபடிேய அடுத்த அடுத்த ெமேசஜ்கைள படிப்பதிலும், பாடல் ேதர்விலும் தன் முழு கவனத்ைத ெசலுத்தினாள். ஏழு மணி அளவில், வீட்டுக்குள் நுைழந்த சசிேசகைர அம்மா வாசலிேலேய வரேவற்றைத பார்த்து அவனின் முகத்தில் முறுவல் மலர்ந்தது. “என்னம்மா? ெராம்ப ேநரமா காத்து இருப்பது ேபால ெதாியுது. எனிதிங் ஸ்ெபஷல்?”, என்று அவாின் ேதாளில் ைக ேபாட்டு அைணத்தபடி உள்ேள அைழத்து ெசன்றான் சசி. “ஷூ! ெதாடாேத. உன் உடம்ெபல்லாம் ேவர்ைவ. நான் குளிச்சாச்சு “, என்று அவன் ைகைய அவசரமாய் தட்டி விட்டார் சாருமதி. “அச்சச்ேசா, எங்க அம்மாவிற்கு கூட ேகாபம் வருதுேடாய்… எல்லாம் அந்த வானரம் பண்ணிய ேவைலயா?”, என்று ேபாலியாய் அதட்டினான் சசி.

“ச்ேச! எவ்வளவு அழகான ெபயர். அைத ேபாய் வானரம் என்று ெசால்கிறாேய? உன்ைன…”, என்று ேகாபத்ேதாடு பல்ைல கடித்தார் சாருமதி. “ேபர் அழகாதான் இருக்கு. ஆனால் அந்த ேபைர வச்ச ஆள்தான் அழகா இல்ைல. ேதைவ இல்லாமல் அடுத்தவங்க விஷயத்தில் மூக்ைக நுைழப்பதுதான் நல்லாேவ இல்ைல”, என்று ேகலியாக ெசான்னபடி, தான் அணிந்து இருந்த டிஷர்ட்ைட கழற்றி ேசாபாவின் ேமல் ேபாட்டான் சசி. “அவள் அடுத்தவங்க விஷயத்தில் மூக்ைக நுைழப்பது எப்படி இருக்ேகா எனக்கு ெதாியைல. ஆனால் நீ இப்படி ஷர்ைட கழற்றி ஹால் ேசாபாவில் ேபாடுவது ெகாஞ்சம்கூட நல்லாேவ இல்ைல”, என்று பளிச் என்று ெசான்னார் சாருமதி. “எங்ேகம்மா உங்க அருைம ெபண், டூட்டி கிளம்பியாச்சா? ேபாவதற்கு முன்னால் ேவண்டிய சிண்டு முடிதல் ேவைல ெசஞ்சு வச்சுட்டு கிளம்பினாங்களா?”, என்று கிண்டல் அடித்தபடி ேசாபாவில் அமர்ந்து ேபப்பைர பிாித்தான் சசி. “அவள் சிண்டு முடிஞ்சாளா இல்ைலயா என்பது இருக்கட்டும். உன்னுைடய ெமாைபலுக்கு ேபான் ேபாட்டால், அது ஏன் வீட்டு ேலண்ட்ைலனுக்கு வருது? அதுக்கு முதலில் நீ விளக்கம் ெசால்லு பார்ப்ேபாம்”, என்று மடக்கினார் சாருமதி. “என்னம்மா இது கூட ெதாியாதா? நாம் ஏதாவது முக்கியமான ேவைல ெசய்யும்ேபாேத நம்ைம யாரும் ெதாந்தரவு ெசய்யக்கூடாது என்று நாம் நிைனத்தால், அந்த ேநரம் நம்முைடய ெமாைபலுக்கு வரும் அைழப்புகைள, நமக்கு ெதாிந்த இன்ெனாரு ேபானுக்கு கால் ைடேவர்ட் ெசய்யலாேம? அது ெராம்ப சிம்பிளான நைடமுைறதாேன? உங்களுக்கு நிஜமா ெதாியாதா?”, என்று சின்ன குழந்ைதக்கு விளக்குவது ேபால, அவன் ெசால்லி ெகாண்ேட ேபாகும்ேபாது வீட்டு ேபான் அடித்தது. எடுத்து ேபசிய சாருமதி, ெசல்ல முைறப்புடன், “உனக்குத்தான், உங்க பாஸ்…”, என்று ெசால்லி ேபாைன நீட்ட அவசரமாய் சிாிப்ேபாடு வந்து ேபாைன வாங்கினான் சசி. அனாவசிய குறுக்கீடுகள் இன்றி, கவனமாய் ேகட்டு இருந்தவன், அவ்வப்ேபாது ‘எஸ் சார்’, மட்டுேம உதிர்த்தான். ேபாைன ைவத்தவன், “அம்மா இன்னும் அைர மணி ேநரத்தில் கிளம்பனும். இன்று தாய்லாந்தில் இருந்து ஒரு டூாிஸ்ட் டீம் வருது. நான் கூட ைகடா ேபாகணும். உங்களுைடய வழக்கு விசாரைண, இன்று இரவு ஒன்பது மணிக்கு ஒத்தி ைவக்க படுகிறது. கம் ஆன் க்விக். நான் குளித்து வரும்ேபாது ப்ேரக் பாஸ்ட் ெரடியா இருக்கணும்”, என்று அதட்டலாக ெசால்லி விட்டு ேமேல படிகைள இரண்டு இரண்டாய் தாவி ஏறியவன், கழற்றி ேசாபாவில் ேபாட்ட சட்ைடைய எடுத்து ெசல்ல மறக்கவில்ைல. தங்ைகேயாடு விடாமல் சண்ைட பிடிக்கும், அவ்வப்ேபாது தன்ைன சீண்டி வம்பிழுத்து ேவடிக்ைக பார்க்கும், ெதாழில், ேவைல என்று வந்துவிட்டால், கருமேம கண்ணாய் இருக்கும், சசி ேசகர், இருபத்தி ஏழு வயது வாலிபன். டீடீடீசீயில், சகலகலா வல்லவனாக இருக்கும் அவனுக்கு இதுதான் ேவைல என்பது இல்ைல. ஒருேநரம் மகாபலிபுரம் ாிசார்ட்டில், நிர்வாகத்திற்கும், தங்கி இருக்கும் டூாிஸ்டுகளுக்கும் ஏதாவது சின்ன பிரச்ைன என்று அங்ேக ஓடுவான். ஒருேநரம், திருப்பதி ேதவஸ்தானத்தில், தாிசன டிக்கட்டுகள் புக் பண்ணுவதில் சின்ன குழப்பம் சாி ெசய்ய திருப்பதிக்கு ெதலுங்கில் மாட்லாடுவான். இன்ெனாரு ேநரம், ெஜர்மனியில் இருந்து வரும் ஆராய்ச்சி குழுவிற்கு உடன் துைணயாக, தமிழ்நாட்ைட சுற்றி காட்டும் ைகடாக, ஒருவாரம் முழுக்க ேவைல ெசய்வான். கணவனும் இல்லாமல், தன் குழந்ைதகள் இருவைரயும் நல்லபடியாக வளர்த்து, ஆளாக்க தான் பட்ட சிரமங்கள் எல்லாம் இன்று சூாியைன கண்ட பனி ேபால் மைறந்து விட்டது. சசி, வானதி இருவருேம, ெசாக்க தங்கம்தான். இவர்களுக்கு ஒரு நல்ல வாழ்க்ைக அைமத்து ெகாடுத்துவிட்டால் ேபாதும். இவர்களுக்கு உாியவர்கள் எங்ேக பிறந்து இருக்கிறார்கேளா? இவனுக்கு திருமணம் ெசய்யும் வயதாயிற்ேற? இவனுக்கு ஏற்றவள் எங்ேக இருக்கிறாேளா? முதலில் வானதிக்கு முடித்து விட்டால் நன்றாக இருக்கும். இன்று இரவு கட்டாயம் வானதிக்கு வரன் பார்ப்பைத பற்றி ேபசி விட ேவண்டும். என்று மனதிற்குள் எண்ணியபடி, காைல ேவைலயில் ஈடுபட்டார் சாருமதி. ****************************************************************************

அத்தியாயம் 2 வானவில் எப் எம் வாெனாலியில் காைல ஆறு மணி முதல் ஏழு மணி வைரயிலான தனது நிகழ்ச்சி தயாாிப்ைப ெவற்றிகரமாக முடித்த சிந்துஜா, சின்ன புன்னைகயுடன் தனது ெஹட்ேபாைன கழற்றி ைவத்து விட்டு, உள்ேள வந்த பிரபாைவ பார்த்து புன்னைக ெசய்தாள். வழக்கமான சின்ன விசாரைண மற்றும் விளக்க உைரயுடன், ெவளிேய வந்த சிந்துஜா சுந்தர்ராஜைன, எதிர்ெகாண்டான் ராேஜஷ். “ஹாய், சிந்து உன்ேனாட ஸ்லாட் முடிந்ததா? என்னடா, இன்று காைலயில் வர ெகாஞ்சம் ேலட் ஆகிடுச்சா? எப்பவும் ப்ேராக்ராம் ஆரம்பிப்பததற்கு அஞ்சு நிமிஷம் முன்னாேலேய வந்து காத்து இருப்பாேய?”, என்று புன்னைகேயாடு விசாாித்த ராேஜஷிற்கு, ஒரு கனல் பார்ைவைய பதிலாக ெகாடுத்தாள் சிந்துஜா. “ேஹய், இெதன்ன? இந்த பார்ைவக்கு எல்லாம் பயப்பட ேவறு ஆள் பாருங்க ேமடம். நான் சம்பளம் ெகாடுக்கும் முதலாளி ஆக்கும். நான் ேகள்வி ேகட்டால் பதில் ெசால்லணும் புாிந்ததா?”, என்று கடுைமயான குரலில் மிரட்டிய ராேஜஷ், சிந்துஜா ஜனித்த அேத வயிற்றில், அவள் ஜனிப்பதற்கு ஐந்து வருடம் முன்ேப குடி இருந்தவன். “நீ எனக்கு முதலாளியா? எல்லாம் ேநரம்தான். அந்த சுந்தர்ராஜன் பண்ணின ேவைல. இன்னும் எத்தைன நாைளக்கு நீ ெகாட்டம் அடிப்பாய் என்று நானும் பார்க்கிேறன்”, என்று கடித்த பற்களுக்கிைடேய வார்த்ைதகைள துப்பியவள், அவைன விட்டு விலகி அலுவலகத்தின் உள்ேள ெசல்ல முயன்றாள் சிந்துஜா. “சிந்து நில்லு, ேகட்ட ேகள்விக்கு பதில் ெசால்லாவிட்டாலும் பரவாயில்ைல. நீ அந்த அைரேவக்காட்டு அல்டாப்பு, விஷ்வாேவாடு தனியா ெவளிேய ேபாவைத இன்ேறாடு நிறுத்திக்ேகா ெசால்லிட்ேடன்”, என்று அண்ணனாய் அந்த நிமிடம் மாறி அழுத்தமான குரலில் ெசான்னான் ராேஜஷ். “அவன் என்ேனாட காேலஜ் ெமட். என்னுைடய ெவல்விஷர். அவைன பார்த்தால் உனக்கு அைர ேவக்காடு மாதிாி ெதாியுதா? நான் என்ன வாயில் விரல் வச்சால் கடிக்க ெதாியாத பச்ைச குழந்ைதயா? எங்களுக்கும் நல்லது ெகட்டது எல்லாம் ெதாியும். முதலில் நீ என் பின்னால் ஆள் அனுப்பி பாேலா பண்ணுவைத நிறுத்து. இது என்ைன ேகவலப்படுத்துற மாதிாி இருக்கு”, என்று எாிச்சேலாடு திருப்பி ெகாடுத்தாள் சிந்துஜா. “ஆமா, அ…வ…ன் உன்ேனாட ெவல்விஷர், நான் உன்ைன ேகவலபடுத்துறவன். இதுேவ ெசால்லுேத, நீ எவ்வளவு ெபாிய விவரமான ஆள் என்று?”, என்று நக்கலாக ஆத்திரத்துடன் ெசால்லும்ேபாேத அவள் ைக காட்டி நிறுத்தினாள். “ேபாதும் இப்ப ெகாஞ்ச ேநரம் முன்னாடி சம்பளம் ெகாடுக்கும் முதலாளி என்று ெசான்னாய் பாரு. அங்ேகேய நில்லு, அந்த எல்ைல ேகாட்ைட தாண்டி வராேத. என்ேனாட வாழ்க்ைகைய நான் பார்த்து ெகாள்கிேறன். இனி ஒரு முைற என் ெசாந்த விஷயத்தில் தைலயிடாேத”, என்று அதட்டலாக ெசால்லி விட்டு திரும்பி நடக்க முயன்றவைள ைக பற்றி நிறுத்தினான் ராேஜஷ். “ைகைய விடுடா, அலுவலகத்தில சீன் ேபாடாேத. நான் என் ரூமிற்கு ேபாேறன்”, என்று ைகைய விலக்கி ெகாள்ள முயற்சித்தாள் சிந்துஜா. “ஓேக ஓேக. விட்டுடேறன். ப்ளீஸ் சிந்து, நீ இப்படி தனியா ஹாஸ்டலில் இருப்பது எனக்கு ெராம்ப அசிங்கமாவும் கஷ்டமாவும் இருக்கு. அைத நீ எப்ேபா புாிஞ்சுப்ப? விக்ேனஷ் ேவண்டாம் என்று நீ ெசான்னால் ஓேக. அதில் நான் உன்ைன கட்டாயப்படுத்தவில்ைல. சுகந்தியும் ஒன்றும் தவறாக நிைனக்க மாட்டாள். அவனுக்கு என்று ஒரு ெபாண்ணு இனியா பிறக்க ேபாகிறாள். உனக்கு ேவறு நல்ல மாப்பிள்ைள ெமதுவா பார்க்கலாம். நீேய பார்த்து ெசான்னாலும் ஓேக. ஆனால் நம் வீட்டில் என்ேனாடு ேசர்ந்து இருக்க என்ன கஷ்டம் ெசால்லு பார்ப்ேபாம்?”, என்று வருத்தமான குரலில் ேகட்டான். “ேஹய், ஒண்ணு நீ அண்ணனா ேபசு, இல்ல முதலாளியா ேபசு, இப்படி மாறி மாறி ேபசி என்ைன டார்ச்சர் பண்ணாேத. இது ஆபிஸ் ைடம் எல்ேலாரும் வந்து ேபாயிட்டு இருக்காங்க. என் முடிவில நான் ெதளிவா இருக்கிேறன். நீ அண்ணனா ேபசினால், எனக்கு அண்ணேன… ஏன் அம்மா அப்பா யாருேம இல்ைல. நான் ஒரு அனாைத. முதலாளியா ேபசினால், என்ேனாட பதில், இட் இஸ் நன்

ஆஃப் யுவர் பிசிெனஸ். புாிந்ததா?”, என்று ெசால்லி அவளின் ைக பற்றி இருந்த அவனின் கரத்ைத உதறி விடுவித்து ெகாண்டு உள்ேள ெசன்றாள் சிந்துஜா. ேகாபத்துடன் படபடெவன்று ெபாாிந்து தள்ளிவிட்டு அலுவலகத்தின் உள்ேள, குழந்ைத ேபால தைரயில் கால்கைள ேலசாய் உைதத்தபடி ெசல்லும் சிந்துஜாைவ, வருத்த ெபருமூச்ேசாடு பார்த்து இருந்தான் ராேஜஷ். ஒேர தங்ைக. ெசல்லமாய் வளர்ந்தவள். அவளுக்கு நான்கு வயதாகும்ேபாேத தாைய இழந்துவிட்டதால், ஆயாவின் தயவில் வளர்ந்தவள். அதனாேலேய அவளுக்கு ெசல்லம் ஜாஸ்தி. அம்மா இல்ைல என்று அவள் வருந்தக்கூடாது என்று அப்பாவின் ெசல்லம், அவைள ெகாஞ்சம்… ெகாஞ்செமன்ன நிைறயேவ பிடிவாதக்காாியாக மாற்றி ைவத்து இருக்கிறது. சிந்துஜா பிறந்த ேபாது, அம்மாவின் உதவிக்காக என்று அம்மாவின் ெசாந்த கிராமத்தில் இருந்து வந்தவர் கஸ்தூாி. சிந்து பிறந்து நான்கு ஆண்டுகளில் அம்மா மைறந்த பிறகும், இங்ேகேய தங்கி, குழந்ைதகள் இருவைரயும் ேபணி பராமாித்து இன்று வைர வீட்ைட விசுவாசத்துடன் நிர்வகித்து வருபவர். அவைர ஆயாம்மா என்று ெசால்வது சாி இல்ைல. சுந்தர்ராஜனுக்கும் ேவறு திருமணம் ெசய்து ெகாள்வதில் விருப்பம் இல்ைல. ெதாழிைல உருவாக்கி வளர்ப்பதில் இருந்த ஆர்வம் வீட்ைட கவனிப்பதில் இல்ைல. ஆனால் குழந்ைதகளின் மீது ைவத்த பாசத்தில், ஒன்றும் குைறவில்ைல. ேகட்ட உடேன ேகட்ட ெபாருள் கிைடக்கும். அது எப்படி வருகிறது என்று அவர்கைள ேயாசிக்க கூட அவர் அனுமதித்ததில்ைல. அதனாேலேய அப்பாவிடம் “அய்யா இவ்வளவுெசல்லம் ெகாடுக்காதீங்க அய்யா. ப்ளீஸ். ெபாம்பைள பிள்ைள கல்யாணம் ஆகி ேபாற இடத்துல சிரமபட்டால் நமக்குதேன அய்யா கஷ்டம் எல்லாம்?”, என்று கஸ்துாி அம்மா எத்தைனேயா முைற எடுத்து ெசால்லி இருக்கிறார். அவர்தான் ேகட்கவில்ைல. “என்னுைடய பசங்க, நல்ல பசங்க. ெசான்னால் புாிஞ்சுப்பாங்க. நல்லது ெகட்டது ெதாிஞ்சவங்க”, என்று அவாிடம் மறுத்து ேபசி வந்தார். தங்ைகயின் பிடிவாதம் நன்றாக ெதாிந்தும் ஆறு மாதத்திற்கு முன்பு தான் அப்படி ேபசி இருக்க கூடாது. அவனுக்கு ஆர்வ ேகாளாறு. ஒேர பார்ைவயில் தன் மனைத கவர்ந்த சுகந்தி தனக்கு கிைடக்காமல் ேபாய் விடுவாேளா என்ற ஆர்வம் ஆதங்கம்… அவசரம்.. ேவறு என்ன ெசால்ல? சுகந்தியின் ஒன்று விட்ட சேகாதரைன முதலில் சிந்துவிற்காக மாப்பிள்ைள பார்க்க ேபான இடத்தில தான் சுகந்திைய பார்த்தது. பிடித்து, தங்களுக்கு திருமணமும் முடிந்து விட்ட இந்த நிைலயில் தங்ைக தனி மரமாக, வீட்டு வசதிகைள எல்லாம் விட்டு விட்டு ஒேர ஊாில் ஹாஸ்டலில் இருப்பைத அவனால் சகிக்கேவ முடியவில்ைல. அந்த விக்ேனைஷ பற்றி யார் என்ன அவளிடம் ெசான்னார்கேளா அந்த ஆண்டவனுக்குத்தான் ெவளிச்சம். சாதாரணமாய் ெபண்ைண பற்றிய தவறான தகவல் வந்து மாப்பிள்ைள வீட்டில் கல்யாணத்ைத நிறுத்துவது அடிக்கடி ேகள்வி பட்டு இருந்தாலும், இங்ேக அேத கைத உல்டாவாய் நடந்தது. எனக்கு விக்ேனஷ் ேவண்டாம் என்று ஒேர அடம். ேவறு வார்த்ைதகள் எதுவுேம அவள் ெசால்லவில்ைல. சுகந்தியின் ேமல் இருந்த ஆர்வத்ைத அடக்க மாட்டாமல், “இவள் எப்ேபாதுேம இப்படிதான். மூைளேய கிைடயாது, சுய புத்தியும் இல்ைல ெசால் புத்தியும் இல்ைல. உடம்ெபல்லாம் திமிர். தான் ெசால்வதுதான் சாி என்ற மண்ைடகனம். இது உருபடுவதற்கா?”, என்ற ாீதியில் ராேஜஷ் ேபச, “உனக்கு கல்யாணம் ேவணும்னா பண்ணிெகாேயன். நானா உன்ைன கல்யாணம் பண்ணிக்க ேவண்டாம் என்று ைகைய பிடிச்சு இழுத்து தடுக்கிேறன். அதற்கு என்ைன ஏன் இப்படி பாழும் கிணற்றில் தள்ள பார்க்கிறாய்?”…. என்ற ாீதியில் சிந்துஜாவும்… வார்த்ைதகைள அள்ளி ெகாட்டினர். அண்ணன் தங்ைகக்கு இைடேயயான அந்த வாக்குவாதத்தில் மனம் உைடந்ததாேலா, அல்லது மகளின் திருமணம் நின்றுவிட்டதாேலா, அலல்து அவாின் உடல் நிைலேய சாி இல்ைலேயா, அன்று இரேவ சுந்தரராஜனின் மரணம் நிகழ்ந்துவிட்டது. ஏற்கனேவ ேபசி ைவத்த நிச்சயித்த திருமணம் என்பதால், நிச்சயித்த ேததியிேலேய ராேஜஷ் – சுகந்தியின் திருமணம் முடிந்துவிட்டது. முடிந்த அன்ேற சிந்துஜா வீட்ைட விட்டு ெவளிேயறிவிட்டாள்.

சுகந்தியுடன் சண்ைடயா? அவள் என்ன ெசான்னாள்? இவள் என்ன ேகட்டாள்? எதுவுேம புாியவில்ைல. அவள் விக்ேனைஷ ேவண்டாம் என்று ெசான்னதால் அந்த திருமணம் நின்றது. சாி இந்த திருமணமும் நிற்க ேவண்டுெமன்று எதிர்பார்த்தாளா? அது சாி இல்ைலேய? இதில் பாதிக்க படுவது சுகந்தியின் வாழ்க்ைக அல்லவா? தானும் ெகாஞ்ச நாள் காத்து இருந்து இருக்கலாம் என்று இப்ேபாது ேதான்றுகிறது. ெகாஞ்சம் ேலட் பிக் அப். ஆனால் அவன் அப்ேபாது நிைனத்தேத ேவறு. ப்ச்… ஹய்ேயா ேநரமாகி விட்டேத. வீட்டுக்கு ேபாய் காைல உணைவ முடித்து திரும்ப வரேவண்டும். ேநற்று இரவு உாிய ஆள் பணிக்கு வரவில்ைல என்று இங்ேகேய தங்கியாகிவிட்டது. அவசரமாய் வீட்டிற்கு கிளம்பினான் ராேஜஷ். “அம்மா.. சுகந்திம்மா… ெகாஞ்சம் எழுந்திாிச்சு இந்த ஹார்லிக்ஸ் மட்டும் குடிச்சுடுங்கம்மா. அய்யா வந்தால் என்ைனத்தான் சத்தம் ேபாடுவார். இவ்வளவு ேநரம் உங்களுக்கு ஒண்ணுேம ெகாடுக்கவில்ைலயா என்று சத்தம் ேபாடுவாரும்மா. என்ைன சத்தம் ேபாட்டால் கூட பரவாயில்ைல. பிள்ைளதாச்சி ெபாண்ணு ெவறும் வயித்ேதாட ெராம்ப ேநரம் இருக்க கூடாதுடாம்மா”, என்று ெகஞ்சலாக கூறிய படி சுகந்திைய ேசாபாவில் படுத்து இருந்தவைள நிமிர்த்தி அமரைவக்க முயன்று ேதாற்று ெகாண்டு இருந்தார் கஸ்துாி அம்மா. “ஹய்ேயா ப்ளீஸ்மா… என்னால் முடியைல. எைத குடிச்சாலும் குமட்டிகிட்டு வருது. அப்புறம் உங்க ேமல வாந்தி எடுத்தாலும் எடுத்துடுேவன். என்னால நிக்க கூட முடியைல. நடந்து எப்படி வாஷ் ேபசின் ேபாேவன்?”, என்று முனகலாக ெசால்லி விட்டு மீண்டும் ேசாபாவில் சுருண்டு படுத்து ெகாண்டாள் சுகந்தி. “அச்ேசா, இப்படி எல்லாம் இஷ்டத்திற்கு படுக்க கூடாது சுகந்திம்மா. காைல நீட்டியாவது படுங்க. ெவறும் வயித்ேதாட இருப்பதினால்தாேன இப்படி பலகீனமா இருக்கு? அதுக்குதாேன ஹார்லிக்ஸ் ெகாண்டு வந்து இருக்ேகன். பாலில் கூட கலக்கைல. ெவறும் சுடுதண்ணிதான். முதலில் எழுந்துக்ேகாங்க. என்ேமல வாந்தி எடுத்தால் பரவாயில்ைல. முதலில் எழுந்திாிங்க. நான் ெசால்ேறன்ல”, என்று அதட்டைல கலந்து ெகஞ்சி ெகாண்டு இருந்தார். அதற்கு ேமலும் படுத்து இருப்பது சாி இல்ைல என்று உணர்ந்த சுகந்தி எழுந்து அமர்ந்தாள். “என்னால உங்களுக்கு ெராம்ப சிரமம் அம்மா. சாாி”, என்று முனகலாய் ெசால்லியபடி டம்ளைர ைகயில் வாங்கினாள். “எனக்ெகன்னம்மா சிரமம்? இப்பேவ எனக்கு உடம்பில் நல்ல ெதம்பு இருக்கும்ேபாேத ெரண்டு பிள்ைளகைள ெபற்று ேபாட்டால், ஓடி ஆடி நல்லா கவனிச்சுப்ேபன். எனக்கு நாடி தளரும்ேபாது என்ைன உட்கார வச்சு அந்த பிள்ைளங்க எனக்கு ெரண்டு ேவைள கஞ்சி ஊத்த மாட்டாங்களா?”, என்று ெசால்லியபடிேய அவைள அந்த ஹார்லிக்ைச குடிக்க ைவத்து இருந்தார். சூடான பானம் உள்ேள ேபானது ெகாஞ்சம் ெதம்ைப வரவைழக்க, “கஞ்சி என்னம்மா கஞ்சி, உங்கைள உட்கார வச்சு பீட்சாவும் பர்கருமா வாங்கி தருவாங்க. நீங்களும் இைத எப்படி சாப்பிடுவது என்று ெதாியாமல், ஸ்பூைனயும் ஃேபார்ைகயும் வச்சு சண்ைட ேபாடுவீங்க. நாங்க எல்லாம் ேவடிக்ைக பார்த்து சிாிப்ேபாம்”, என்று அந்த கற்பைன காட்சிைய கண்ணில் கண்டு ரசித்ததில் இருவருக்கும் ஒரு ெமல்லிய புன்னைக மலர்ந்தது. “உன்ைன ேபாய் தப்பா நிைனக்க, இந்த வீட்டுக்கு வராமல் இருக்க எப்படித்தான் சிந்துவுக்கு மனசு வந்தேதா? என்னதான் பிரச்ைன என்றாலும் வயசு ெபாண்ணு வீட்ைட விட்டு ெவளிேய ேபாய் இருக்க ேவண்டாம்”, என்று வீட்டு ெபண் அங்ேக இல்லாத நிைனவில் ேலசாய் கண்கலங்கினார் கஸ்தூாி. இருபத்திெயாரு ஆண்டுகள் அவளின் வளர்ச்சிைய தாயின் கருவில் இருந்ேத பார்த்து வளர்த்தவர் ஆயிற்ேற. ெபற்ற மனதிற்கு ஈடான பாசம் ைவத்த மனம் பதறியது. அந்த வார்த்ைதயில், அப்ேபாதுதான் ேலசாய் மலர்ந்து இருந்த புன்னைக மீண்டும் வாட, “என்ைன பற்றி அவளுக்கு என்ன ெதாியும் கஸ்தூாிம்மா? என்ைன தப்பா நிைனத்தால் பரவாயில்ைல. அவங்க அண்ணன் கூட என்ன சண்ைட? கூட பிறந்தவர்தாேன? ேகாபத்தில் ஒரு வார்த்ைத ெசால்ல கூடாதா?அப்படிேய தப்பாய் இருந்தாலும் ஒரு ேநரம் வந்த ேகாபம் அடுத்த ேநரம் ேபாக கூடாதா? அவள் தனியா இருப்பைத பார்த்தால், நான்தான் அவைள வீட்டில் ேசர்க்காத மாதிாி ேபசுவாங்க இல்ைலயா? ேபசறவங்க ேபசிட்டு ேபாகட்டும் என்று விட்டாலும், அவள் தனியா இருப்பைத நிைனச்சு எனக்ேக ெராம்ப கவைலயா இருக்கும்மா”, என்று கண்கள் கலங்க வருத்தமான குரலில் ெசான்னாள் சுகந்தி.

“ேபாச்சுடா, சும்மா இருந்த சங்ைக நாேன ஊதி ெகடுத்து விட்ேடனா? விட்டு தள்ளும்மா, சீக்கிரேம சிந்து இந்த வீட்டுக்கு வந்து விடுவாள். கவைலப்படதீங்கம்மா. ேநரம் சாி இல்ைல. ெகாஞ்ச நாளா ேவண்டாத ெகட்ட விஷயம் நடந்துகிட்டு இருந்தது. உங்க குட்டி ராஜாேவா ராணிேயா வரட்டும். அவங்கேள ேபாய் அத்ைதைய ைகேயடு பிடிச்சு இழுத்துட்டு வந்து விடுவாங்க”, என்று சுகந்திைய அவர் ேதற்றி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாது வாசலில் கார் வந்து நிற்கும் ஓைச ேகட்டது. “அய்யா வந்துட்டாரும்மா. கண்ைண துைடச்சுெகாங்க. நான் தம்பிக்கு குடிக்க காபி எடுத்துட்டு வேரன்”, என்று ெசால்லிவிட்டு அடுக்கைளக்கு ெசன்றார் கஸ்தூாி. “ஹாய் சுகி, ைநட் ெகாஞ்சம் ேவைலடா. அதான் வரமுடியைல. நீ நல்லா தூங்கினாயா?”, என்று விசாாித்தபடி அருகில் வந்து அமர்ந்தான் ராேஜஷ். “ம் பரவாயில்ைல”, என்று முணுமுணுத்தவளின் குரலில் இருந்த ஸ்ருதி ேபதம் கணவனின் கண்களுக்கு தப்பவில்ைல. “என்ன ஆச்சுடா, நான் உனக்கு ஒரு ஸ்வீட் நியுஸ் ெகாண்டு வந்ேதன். நீ என்ன இப்படி அழுது வடிந்து ெகாண்டு இருக்கிறாய்?”, என்று அவளின் உச்சந்தைலயில் ெசல்லமாய் முட்டி அவைள உற்சாக படுத்த முயன்றபடி ேகலியாக ேகட்டான் ராேஜஷ். “ப்ச்!”, என்று ஒரு உச்சு ெகாட்டலுடன் அவைன அண்ணாந்து பார்த்தாள் சுகந்தி. “இன்று சிந்து ேமடம் நின்று என்னுடன் சாிக்கு சாி நின்று வாயாடி சண்ைட ேபாட்டாங்க”, என்று ெசால்லிவிட்டு கண் சிமிட்டியவைன ஆச்சாியமாக பார்த்தாள் . “சண்ைட ேபாட்டைதயா ஸ்வீட் நியுஸ் என்று ெசால்றீங்க?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள் சுகந்தி. “பின்ேன ஆறு மாசமா நான் ஒரு பக்கம் வந்தால் அவள் ஒரு பக்கம் ஓடி என்று ஆடிய கண்ணாமூச்சியும், ெவறும் முைறப்பும் முடிந்து இன்று வார்த்ைத சண்ைட ஆரம்பித்து விட்டேத? இனி சீக்கிரம் நம்ேமாடு ேசர்ந்து சிாிப்பாங்க. பார்த்துட்ேட இரு”, என்று சந்ேதாஷமாய் ெசான்ன கணவைன பார்த்து கண்கைள விாித்து புன்னைக புாிந்தாள் சுகந்தி ******************************************************************* அத்தியாயம் 3 சசிேசகர், ேமேல தன்னுைடய அைறக்கு ெசன்ற இருபது நிமிடத்தில், குளித்து உைட மாற்றி அலுவலகத்திற்கு கிளம்ப தயாராக உணவு ேமைஜயில் வந்து அமர்ந்த ேபாது, சாருமதியும் காைல உணவுடன் காத்து இருந்தார். “எங்ேக ெராம்ப தூரமா சசி? ைநட் ஸ்ேட ஒண்ணும் ெவளியூாில் இல்ைலேய?”, என்று விசாாித்தபடி உணைவ பாிமாறினார். “இல்ைலம்மா, இனிேமல் ைநட் ெவளிேய தங்கும் ேவைலைய எல்லாம் குைறச்சுக்க ேபாேறன்”, என்று அவசரமாய் ெசால்லிவிட்டு நாக்ைக கடித்தான் சசிேசகர். “நிைனச்ேசன். வானதி ெசான்னது சாிதான்”, என்று ேகலி புன்னைகேயாடு ெசான்னார் சாருமதி. “அம்மா, அவ கிடக்கா, அவள் ெபாழுது ேபாகாமல் சும்மா எைதயாவது உளறி ைவத்தால் அைத எல்லாமா நீங்க நம்புவது?”, என்று அவசரமாய் ேகட்டான் சசி. “இல்ைலேய, நான் அவள் அப்ேபாது ெசான்ன ேபாது நம்பவில்ைல. நீேயதான் அதற்கு உாிய சான்றுகள் ெகாடுத்து அைத நம்பு என்று நிரூபித்து ெகாண்டு இருக்கிறாய்”, என்று ேகலி புன்னைகெயாடு விளக்க, அவன் அசடு வழிந்தான். “நீங்க இவ்வளவு ேகலியாக என்ைன பார்த்து சிாிக்கிற அளவிற்கு வானதி அப்படி என்னதான்மா ெசான்னாள்?”, என்று சின்ன ஆர்வ குறுகுறுப்புடன் விசாாித்தான் சசிேசகர்.

“நீ யாேரா ஒரு ேரடிேயா அறிவிப்பாளைர ைசட் அடிக்கிறாய் என்று ெசான்னாள். அதனால் அவளுைடய ப்ேராக்ராம் வரும்ேபாது நீ ேபாைன எடுப்பதில்ைல என்று ேசர்த்து ெசான்னாள். காைல ஆறு டு ஏழு அந்த ப்ேராக்ராம், அைத நாங்களும் ேகட்ேடாம்…”, ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதக்கும் உாிய ஏற்ற இறக்கங்களுடன், புன்னைக அவ்வப்ேபாது ெபாிதாய் விாிய விளக்கமாய் ெசான்னார் சாருமதி. “நல்ல ேவைல ைசட் தாேன? அது எத்தைன ேபைர ேவண்டுமானாலும் அடிக்கலாம். தப்பில்ைல. லவ் பண்ேறன் என்று ெசால்லவில்ைல அல்லவா? அது ேபாதும்”, என்று ெசால்லி கண் சிமிட்டி சிாித்தான் சசிேசகர். “என்னடா ெகாழுப்பா? ஒரு அம்மாவிடம் ைபயன் ேபசும் ேபச்சாடா இது?”, என்று அதட்ட அவன் சிாித்தான். “நீங்க ைபயனிடம் ைசட் அடிக்கிறாயா என்று ேகட்கலாம். ஆனால் ைபயன் அம்மாவிடம் நான் ைசட் அடிக்கிேறன் என்று ெசால்ல கூடாதா? இது என்னம்மா நியாயம்?”, என்று சிாிப்ேபாடு மடக்கினான் சசி. “ேடய், ைசட் அடிக்கிேறன் என்று ெசால்வைதயாவது… ம்ம்ம்… ஒரு கணக்கில் ஒத்துக்ெகாள்ளலாம். ஆனால் நீ எத்தைன ெபண்ைண ேவண்டுமானாலும் ைசட் அடிக்கலாம் என்று ெசால்வைத எப்படிடா ஒத்து ெகாள்வது?”, என்று அவன் தைலயில் ேலசாய் குட்டியபடி ேகட்டார் சாருமதி. “அம்மா கெரக்டா பாயிண்ைட பிடிச்சிட்டீங்க, என்று ெசால்லலாம் என்று நிைனத்ேதன். ஆனால் அது உண்ைம இல்ைலேய? வாட் டு டூ ?”, என்று கண் சிமிட்டி ேதாைள குலுக்கி சிாித்தவன் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தான் சசி. “முதலாவது தப்பு, ைசட் என்று ெசான்னாேல, அங்ேக பார்ப்பது கட்டாயம். ஆனால் இங்ேக இது வைர அந்த ெபண்ைண நான் பார்த்ததும் இல்ைல. பார்க்க ேவண்டும் என்ற ஐடியாவும் இதுவைர இல்ைல. ேசா நான் அந்த ெபண்ைண ைசட் அடிக்கவில்ைல. காைலயில் ஜஸ்ட் அந்த உற்சாகமான குரைல ேகட்டால் ெகாஞ்சம் புத்துணர்ச்சி வரும். அதனால் ேகட்கிேறன். ேவறு எந்த உள்ேநாக்கமும் இல்ைல. புாிந்ததா?”, என்று அழுத்தமான குரலில் ெசால்லிவிட்டு எழுந்து ைக கழுவ ேபானான். பின்னாேலேய வந்த சாருமதி, “இெதல்லாம் நல்ல விளக்கமா ேபசு, ஆனால் ேபானில் முக்கியமான சமாசாரம் ேபசணும் என்று அவள் ெசான்னால் அைத மட்டும் எடுக்காேத”, என்று அதட்டினார். “ஷ்! அம்மா ப்ளீஸ், வானதி எைதயாவது கற்பைன பண்ணி கண்டபடி உளறினால், அைத நீங்க கணக்கில் எடுத்து ெகாள்ள ேவண்டாம். அவளுக்கு கல்யாண வயசு வந்தாச்சு. முதலில் அவளுக்கு ஒரு நல்ல ைபயனாய் பார்த்து கல்யாணத்ைத முடிச்சு அனுப்பி விடணும்”, என்று முடித்துவிட்டு கிளம்பினான். “வரன் பார்ப்பது பற்றி நாம் நிதானமா ேபசலாம். அதுக்கு முன்னாடி, காைலயிேலேய அவள் உன்னிடம் ேபசணும் என்று ெசான்னாேள, அது என்ன விஷயம் என்று ேபானிலாவது ேகட்டுவிடு. ைநட் நீ எப்ேபா வருவிேயா? அவள் சீக்கிரம் படுக்க ேபாய் விடுவாள்”, என்று ெசால்லியபடிேய வாசலுக்கு அவைன வழி அனுப்ப வந்தார் சாருமதி. “சாிம்மா, ஒரு முக்கியமான விஷயம் ெசால்ல மறந்து விட்ேடேன? அைத இப்ேபாேத ெசாலஅல்வா? அப்புறமாய் ெசாலஅல்வா?”, என்று ைபக்கில் ஏறி அமர்ந்து அைத உைதத்தபடி அம்மாவிடம் சாவகாசமாய் விசாாித்தான் சசி. “முக்கியமான விஷயம் என்றால் ெசால்லி விடு. அைத ஏன் தள்ளி ேபாடுகிறாய்?”, என்று சீாியசாய் விசாாித்தார் சாருமதி. “நான் ைசட் அடிக்கவில்ைல என்று ெசான்னது அந்த ேரடிேயா ஜாக்கியாய் இருக்கும் ெபண்ைணத்தான். இன்ெனாரு ெபண்ைண பார்த்து ைசட் அடிச்சுட்டு இருக்ேகன். விபரம் அப்புறமா ெசால்கிேறன்”,என்று ேபாகிற ேபாக்கில் ெசால்லிவிட்டு பறந்துவிட்டான் சசி. “அட பாவி இப்படி ஒரு விஷயத்ைத ேபாகிற ேபாக்கில் ெசால்லி விட்டு ேபாறாேன? இவைன….”, என்று முதலில் பல்ைல கடித்தாலும், “ச்ேச ச்ேச, அது உண்ைமயாய் இருக்காது சும்மா சீண்டுகிறான்”, என்று தன்ைன தாேன ேதற்றி ெகாண்டு சிாிப்ேபாடு உள்ேள ெசன்றார் சாருமதி.

ெசன்ைன நுங்கம்பாக்கத்தில் அன்ைன ெதேரசாவின் ெபயாில் அைமந்து இருந்த மன வளர்ச்சி குன்றிய சிறப்பு குழந்ைதகளுக்கான பள்ளி பரபரப்பாய் இயங்கி ெகாண்டு இருந்தது. கடந்த ஆறு ஆண்டுகளாக அந்த பள்ளி இயங்கி வந்தாலும், நர்சிங் படிப்ைப முடித்து, இந்த பள்ளியில் வானதி ேசர்ந்த கடந்த ஆறு மாத காலத்தில், பள்ளியின் ெசயல்பாட்ைட ேமம்படுத்த பல வழிகளில் முயன்று வந்தாள். குழந்ைதகளுக்கு ெகாடுக்க ேவண்டிய சமச்சீரான உணவு, அவர்களுக்கு அளிக்க ேவண்டிய ேபச்சு பயிற்சி, அதற்கு ேதைவயான தன்னார்வ ெதாண்டர்கள், சுகாதாரம் ேபண ேதைவயான அடிப்பைட துப்புரவு பணியாளர்கள், அவர்களுக்கு ெகாடுக்க ேவண்டிய சம்பளத்திற்கு தாளாளர்களிடம் இருந்து ேதைவயான நிதி உதவிைய ெபறுவது, என்று சிறப்பாக திட்டமிட்டு ெசயல்பட்டு ெகாண்டு இருந்த வானதி அந்த பள்ளியின் அைமப்பாளருக்கு அடுத்தபடியாக முக்கியமான அங்கமாகி ேபானாள். அடுத்த வாரம் அந்த குழந்ைதகளுக்கு என்று சிறப்பாக ஏற்பாடு ெசய்யப்பட்டு இருந்த மருத்துவ முகாமிற்கு ேவண்டிய ஏற்பாடுகைள ெசய்வதில் முைனந்து இருந்தாலும், காைல பதிேனாரு மணி அளவில் வரேபாகும் விக்ேனைஷ மனம் ஆவலுடன் எதிர்பார்த்து காத்து இருந்தது. விக்ேனஷ், கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக இந்த பள்ளிக்கு ெதாடர்ந்து வருைக தரும், குழந்ைதகளுக்கு ேபச்சு பயிற்சி அளிக்கும் ஒரு தன்னார்வ ெதாண்டன். அவைன கடந்த ஆறு மாதங்களாக ெதாியும். அவனுக்கு தன்ைன மூன்று ஆண்டுகளாக ெதாியும் என்பது அவன் கடந்த வாரம் ெசால்லித்தான் அவளுக்கு ெதாியும். அவள் இந்த பள்ளிக்கு மூன்று ஆண்டுகளாக வார இறுதியில் வந்து பள்ளி பராமாிப்பில் உதவி ெசய்வது உண்டு. ேபாவது பழக்கம். அவனுக்கு தன்ைன பிடித்து இருக்கிறதாம். “சும்மா வயசு ேகாளாறு, எனக்கு இந்த காதல் கீதலில் எல்லாம் நம்பிக்ைக இல்ைல. நாங்க அடிமட்டத்தில் இருந்து சிரமப்பட்டு முன்னுக்கு வர துடிக்கும் குடும்பம்”, என்று தன்னுைடய மறுப்ைபயும், அதற்கான காரணத்ைதயும் விளக்கமாக ஏற்கனேவ ெசால்லியாகி விட்டது. ஆனால் அவன் அைத ஏற்றுெகாள்வதாயில்ைல. “நாங்களும் கஷ்டப்பட்டு முன்னுக்கு வந்த குடும்பம்தான். உன்னுைடயது முதல் தைலமுைற. என்னுைடயது இரண்டாவது தைல முைற அவ்வளவுதான் வித்தியாசம். நான் உன் வீட்டில் ேபசுகிேறன் நீ உன்னுைடய விருப்பத்ைத மட்டும் ெசால்லு “, என்று நச்சாிக்கிறான். அைத விட முக்கியம், அவனிடம் இந்த விஷயத்ைத அவள் ெதாியபடுத்தவில்ைல. ஆனால் அவளுைடய மனசாட்சிக்கு ெதாியுேம? அவளுக்கும் அவைன பிடித்து இருக்கிறது. அதற்கான காரணம், வித்தியாசமானது. இந்த சின்ன வயதில், இந்த இல்லத்தில் இருக்கும் ‘ஹாிணி’, என்று பதிேனாரு வயது ெபண் குழந்ைதக்கான பராமாிப்பு ெசலவிைன தனது ெசாந்த பணத்தில் இருந்து மாதம் ேதாறும், கட்டி வருகிறான். அது அவளுக்கு கடந்த மாதம்தான் ெதாியும். ‘ஹாிணி அவனுக்கு ெசாந்தம் இல்ைல என்பது ெதாிந்த ேபாது ேமலும் வியப்பாக இருந்தது. அதற்கு ேமலும் அவன் பராமாிப்பு ெசலைவ ஏற்று ெகாள்வது மனைத குளிர்வித்தது. அன்றில் இருந்து அவனுடன் ேநரடியாக ேபச ஆரம்பித்தாள் என்ேற ெசால்லலாம். அதுவைர அவர்களுக்கிைடேய ெபாதுப்பைடயான ேபச்சு வார்த்ைததான். அந்த குழந்ைதயின் கைதைய ேபான மாதம் ஒருநாள் ேசர்ந்து பணியாற்றும்ேபாது விசாாிக்க, அவன் ெசால்ல ெசால்ல அவளுக்கு கண்ணில் ரத்தம் வந்தது. “இந்த ஹாிணி என்ற ெபயேர நான் ைவத்தது. ெபரம்பூாில் இருக்கும் இந்தியன் ஓவர்சீஸ் வங்கியின் கிைளயில் நான் இப்ேபாது உதவி ேமலாளராக இருக்கிேறன். அன்று இயர் எண்டு ஆடிட் நடந்ததால், தாமதமாக பணி முடித்து, இரவு பத்து மணி அளவில், ெபரம்பூர் ரயில் நிைலயத்தில் மின்சார ரயிலுக்காக காத்து இருந்ேதன். அப்ேபாது, இரண்டு கயவர்கள், இந்த ெபண்ைண….”, என்று ெசால்ல ஆரம்பித்து ஒரு ேசாக ெபருமூச்ேசாடு நிறுத்தினான். “பாவம் சின்ன ெபாண்ணு வானதி, இன்னும் பருவமைடந்து இருப்பாளா என்று கூட ெதாியாது. அந்த குழந்ைதக்கும் விபரம் ெசால்ல ெதாியவில்ைல. சாப்பிட ஏேதா ெகாடுத்து, அவைள… ச்ேச…மனசுக்கு ெராம்ப கஷ்டமாக இருக்கிறது. என்ன ெசய்கிறார்கள் என்ற விபரம் கூட ெதாியாத அந்த குழந்ைதைய ேபாய் எப்படி….”, அவன் அவளிடம் ெவளிப்பைடயாக ேபச முடியாமல் திணறி திணறி ெசான்ன சில வார்த்ைதகேள அவனின் கண்ணியத்ைதயும், அந்த குழந்ைதயின் நிைலையயும் அவளுக்கு ெதாிவிக்க ேபாதுமானதாக இருந்தது.

அவனின் திணறைலயும், வாடிய மன நிைலையயும் சற்ேற மாற்ற, “சினிமா ஹீேரா ேபால சண்ைட ேபாட்டு காப்பாற்றி கூட்டி வந்தீர்களாக்கும்?”, என்று சின்ன சிாிப்ேபாடு விசாாித்தாள் வானதி. “நீ ேவற? அவனுங்க குடிேபாைதயில் இருந்ததால் என்னால் சுலபமாக சமாளிக்க முடிந்தது. இல்ைல என்றால் நான் என்ன சூப்பர்ேமனா? அதுதான் ேபாகட்டும் என்று அங்கிருந்து அந்த ெபண்ைண கூட்டி ெகாண்டு காவல் நிைலயம் ேபானால், அங்ேக அதுக்கும் ேமேல… நான் என்ன ெசால்வது?”, என்று புன்னைகேயாடு தைலைய ேகாதி ெகாண்டான் விக்ேனஷ். “ஏன் என்ன ஆச்சு?”, என்று கவைலேயாடு விசாாித்தாள் வானதி. “அந்த குழந்ைதக்கு வீட்டு முகவாி கூட ெதாியவில்ைல. எந்த ஊர் என்று ெசால்ல ெதாியவில்ைல. விசாரைண ேபாகிற ேபாக்ைக பார்த்தால், என்ைன குற்றவாளி ஆக்கி விடுவார்கள் ேபால ஆகிவிட்டது. அப்புறம், என்ேனாட கசின் சுகந்தியிடம் ெசால்லி, அவளுைடய பிெரண்ேடாட அப்பா ேபாலீஸ் டிபார்ட்ெமண்டில் இருப்பதால் பயங்கரமா பாிந்துைர பண்ணி நான் ெவளிேய வருவேத ெபரும்பாடாய் ேபாய் விட்டது. அப்புறமும், அவர் ெசால்லித்தான் ேஹாமில் ேசர்த்ேதன். எல்லா குழந்ைதகளுக்கும் நான் ெசலவு ெசய்ய என்னுைடய குடும்ப நிதி நிைல ஒத்துைழக்காது. அட்லீஸ்ட் ஒரு குழந்ைதக்கு ெசய்யலாேம என்றுதான்…”, என்று புன்னைகேயாடு அவன் முடித்த ேபாது, அவளுக்கும் மனம் ேலசானது. தான் நர்சிங் படிப்ைப முடித்துவிட்டு, ஏேதா ஒரு மருத்துவமைனயில் பணத்திற்காக ேவைல ெசய்ய ேபாகாமல், ஏன் ேதட கூட இல்லாமல், இங்ேக வந்து ேசர்ந்தது அவைன கவர்ந்து இருக்கலாம். இவைன பற்றி அண்ணனிடம் ேகாடி காட்டலாம் என்று மூன்று நாட்களாக முயல்கிறாள். ஒன்றும் சாியாக வரவில்ைல. ேநரம் கிைடக்கும்ேபாது இவளுைடய ெதாண்ைட அைடத்து ெகாள்கிறது. ெதாண்ைட திறக்கும்ேபாது ேநரம் கிைடக்கவில்ைல. எப்ேபாது இரண்டும் ஒத்துவருேமா? என்று ெபருமூச்ேசாடு ேயாசித்த ேபாது அவளின் ெமாைபல் அைழத்தது. எடுத்து பார்த்தவள் மனம் குதூகலித்தது. சசிேசகர்தான். நிைனத்ேதன் வந்தாய் நூறு வயது, என்று எண்ணியபடி உற்சாகமாய் எடுத்து “ெசால்லுங்க சார்…”, என்று சிாிப்ேபாடு ஆரம்பித்தாள் வானதி. *************************************************************** அத்தியாயம் 4 தன் தங்ைக இன்று தன்னுடன் ேபசிவிட்டாள், என்ற உற்சாகத்தில் வந்த கணவைன பார்த்து ெபருைமயாக முறுவலித்த சுகந்திைய தன் ேதாளில் சாய்த்து, “சுகி, காைலயில் எழுந்த பிறகு என்ன சாப்பிட்டாய்? அட்லீஸ்ட் ஏதாவது குடித்தாயா? இல்ைலயா?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தான். “கஸ்தூாி அம்மா உங்களுக்கு பயந்து ெகாண்டு இப்பதான் என்ைன மிரட்டி, ஹார்லிக்ஸ் குடிக்க ைவச்சாங்க. அது இருக்கட்டும். சிந்து என்ன ெசான்னாள்? எப்ேபா இங்ேக நம்ேமாடு ேசர்ந்து இருக்க வருவாள்?”, என்று ஆர்வத்ேதாடு விசாாித்தாள் சுகந்தி. “சாியா ேபாச்சு. உனக்கு ெராம்பதான் ஆைச. இெதன்ன மாஜிக்கா? அதுவும் சிந்து ேமல உனக்கு இவ்வளவு நம்பிக்ைகயா? அெதல்லாம ெகாஞ்ச நாள் ஆக்கும். அது இருக்கட்டும். உனக்கும் சிந்துவிற்கும் என்ன பிரச்ைன? ெசால்லு”, என்று விசாாித்தான் ராேஜஷ். “ஹய்ேயா கடவுேள! இெதன்ன ேகள்வி? எனக்கும் அவளுக்கு என்ன பிரச்ைன? நான் ஒண்ணுேம ெசால்லைலங்க”, என்று அவசரமாய் பதட்டத்ேதாடு ெசான்னாள் சுகந்தி. “ேஹய் பதறாேத. நான் சும்மா சாதரணமாதான் ேகட்ேடன். அன்று நம் கல்யாணதன்ேற ெவளிேய ேபாய் விட்டாேள? உன்னிடம் ஏதாவது ேகட்டாளா? விக்ேனைஷ மணம் ெசய்வது பற்றி நீ ஏதாவது அவளிடம் மீண்டும் வற்புறுத்துவது ேபால் ேபசினாயா?”, என்று அவளின் ேதாளில் தட்டி ஆறுதல் படுத்தியபடி விசாாித்தான். “அவள் என்னிடம் ேபசியது … இல்ைல அைத ேபசியது என்று கூட ெசால்ல முடியாது. ேகட்டது இரண்ேட ேகள்விகள்தான். உங்களுக்கு ெபரம்பூர் அசிஸ்டன்ட் கமிஷனர் ஆஃப் ேபாலீைச ெதாியுமா?

அவாிடம் நீங்க விக்ேனஷிற்காக ேபசி இருக்கீங்களா? அவ்வளவுதான். நான் ெசான்ன பதில்கள், ெதாியும். ஆமாம். அவ்வளவுதான். ேமேல விளக்கம் ெசால்ல முயன்றைத அவள் நின்று கூட ேகட்கவில்ைல ெதாியுமா? அவள் என்னிடம் நின்று ேபசியது சில விநாடிகள்தான். ஒரு நிமிடத்திற்கும் குைறவாகத்தான் இருக்கும். அந்த ேநரத்திற்குள்ேள நான் அவளிடம் என்ன ெசால்லி இருக்க முடியும்?”, என்று பாிதாபமாக ேகட்டவைள அைணத்து ெகாண்டான். “ாிலாக்ஸ் சுகி. இந்த ேநரத்துல மனைச ேபாட்டு அலட்டிக்காேத. உன்னுைடய உடம்ைப பார்த்துக்ேகா. மனைச சந்ேதாஷமா ைவத்து ெகாள்வது ெராம்ப அவசியம். சீக்கிரம் எல்லாம் நல்ல படியா முடியும். கவைலபடாேத”, என்று அவைள ேதற்றியவன், தனக்கும் ேசர்த்ேத அந்த தகவைல மனதிற்குள் அழுத்தமாய் ெசால்லி நம்பிக்ைக ஊட்டி ெகாண்டான். அன்று காைலயில் ஜாகிங் ெசல்ல கிளம்பும்ேபாேத வானதி அைழத்து இருந்தது நிைனவில் இருந்தேதாடு, அலுவலகத்திற்கு கிளம்பும்ேபாது அம்மா ஒரு முைற நிைனவு படுத்தியதும் ேசர்ந்து ெகாள்ள, சசிேசகர், தன் அலுவலகத்திற்கு வந்து ேசர்ந்த உடேன முதல் ேவைலயாக தன் தங்ைகைய அைலேபசியில் அைழத்தான். “ெசால்லுங்க சார்”, என்று அவளின் உற்சாக அைழப்ைப ேகட்டதும் இன்னும் குஷியாகி, “வாட் ேமடம் நானா ெசால்லணும்? நான் இன்று காைல கிளம்பும்ேபாேத ஒன்பது மணிக்கு… என்று நீங்கதாேன எேதா ெசால்ல ஆரம்பித்தீங்க. அைத விட்டு தள்ளினாலும், உங்க அம்மா ேவற உங்களுக்கு பயங்கரமா சப்ேபார்ட் பண்றாங்க. உடேன அவளிடம் ேபசு என்று. நீங்கதாேன ெசால்லணும்? என்ன விஷயம்? எதற்கு அண்ணைன அப்பப்ேபா ேதடுறீங்க? ெசால்லுங்க”, என்று ேகலியாக ேகள்விகைள அடுக்கினான் சசிேசகர். அவன் உற்சாகமாக ேபச ேபச, அவனிடம் தான் ேபச நிைனத்து இருந்த விஷயம் ஞாபகத்திற்கு வந்த உடேன மீண்டும் வானதிக்கு ெதாண்ைட அைடத்து ெகாண்டது. படிப்ைப முடித்து, ஆறு வருடமாக ேவைல பார்த்து ெகாண்டு இருக்கும் அண்ணன் தன் கல்யாணத்ைத பற்றி இன்னும் நிைனக்காமல் இருக்க, கடந்த ஆறு மாதத்திற்கு முன்பு படிப்ைப முடித்த தனக்கு கல்யாணத்திற்கு என்ன அவசரம்? என்று ஒரு வார்த்ைத அவன் ேகட்டு விட்டால்… என்று எண்ணிய வினாடியில் அவளின் முகம் சிவந்து ேபானது. அப்படி அவன் ேகட்க மாட்டான் என்ேற ைவத்து ெகாண்டாலும், அவன் மனதிற்குள் நிைனத்தால் கூட தன்னால் தாங்க முடியாது என்ேற இப்ேபாதும் வானதிக்கு ேதான்றியது. அம்மாவிற்கும் அண்ணனுக்கும் அவளுக்கு எப்ேபாது திருமணம் ெசய்யேவண்டும் என்பது ெதாியாதா என்ன? எப்ேபாது திருமண ேபச்சு வீட்டில் ஆரம்பிக்கிறார்கேளா, அப்ேபாது சந்தர்ப்பம் சூழ்நிைல பார்த்து ெசால்லலாம், என்ற முடிவிற்கு அவசரமாய் வந்து ேசர்ந்தாள் வானதி. முடிெவடுத்த உடேன குரைல சீர்படுத்தி, “என்ன சார், இன்று காைலயில் உங்க அலுவலகத்தில் ஒன்றும் ேவைல இல்ைலயா? காலங்கார்த்தால என்ைன வம்பிழுக்க ஆரம்பித்தாச்சு?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள் வானதி. “அடி பாவி, நல்லா ெசான்ன ேபா. எனக்கு இன்று எவ்வளவு ேவைல இருக்கு? அைத எல்லாம் விட்டுவிட்டு, அம்மா ெசான்னாங்கேள என்பதற்காக உனக்கு ேபான பண்ணி ேபசினால், நீ என்ைனேய கலாய்க்கிறாயா? இன்னும் ஒரு மணி ேநரத்துல நான் ஏர்ேபார்ட்டில இருக்கணும். தாய்ேலண்டில் இருந்து வரும் ஒரு ாிெசர்ச் டீமுடன் எனக்கு ஏகப்பட்ட ேவைல இருக்கு. நீ என்னேமா காைலயிேலேய ெசால்ல வந்தாேய ேகட்கவில்ைலேய என்று ேபான் பண்ணிேனன்”, என்று அவசரமாய் ெசான்னான் சசிேசகர். “நான் சும்மா உன் வண்டவாளத்ைத தண்டவாளம் ஏற்றதான் அப்படி ெசான்ேனன். ஒண்ணும் முக்கியமான விஷயம் இல்ைல அண்ணா. நீ கிளம்பு., அப்புறம் ைநட் வீட்டில் ேபசலாம். ைப”, என்று முடித்து ேபாைன ைவத்தவள் ஒரு ெபருமூச்ைச அவசரமாய் ெவளிேயற்றினாள். ேபாைன ைவத்த பிறகு விக்ேனஷின் ேகள்வியான முகம் மனகண்ணில் ஆடியது. அவனின் ஆைசைய அவன் ெசான்னான். அவன் ஆண்பிள்ைள. ெவளிப்பைடயாய் ெசால்லிவிட்டான். தன்னால் அப்படிெயல்லாம் ேபச முடியாது. அவன் காத்து இருந்தால் சாி. இல்லாவிட்டால்… என்று ஒரு கணம் இழுத்தவள்… ேலசாய் ேதாைள குலுக்கினாள்.

“நிைனச்சது கிைடக்கவிட்டால், கிைடப்பைத நிைனத்து ெகாள் வானதி”, என்று ெசால்லி விட்டு அப்ேபாைதக்கு எண்ண ஓட்டத்திற்கு கடிவாளமிட்டு நிறுத்தினாள். அடுத்த வினாடியில் இருந்து ேவைலயில் முழுைமயாக மூழ்கி ேபானாள். மாைல ஐந்து மணி அளவில் சிந்துவின் அைலேபசி அைழக்க எடுத்து பார்த்தவள் முகம் மலர்ந்தாள். “விஷ்வா…”, என்ற அவளின் அைழப்பிேலேய அந்த காலுக்காக அவள் எவ்வளவு ேநரமாக காத்து இருந்தாள் என்பது ெதாிந்தது. “ஹாய் சிந்து, எங்ேக இருக்கிறாய்?”, என்று சலிப்பாக ேகட்டவனின் குரல் எாிச்சலில் குளித்து இருந்தது. “என்ன ஆச்சுடா? எதற்கு இவ்வளவு சலிப்பு, ேகாபம், ஆற்றாைம?”, என்று வருத்தேதாடு விசாாித்தால் சிந்துஜா. “உன்னிடம் இதுதான் பிரச்ைன. நான் ஒரு ேகள்வி ேகட்டால், நீ ஒன்பது எதிர்ேகள்வி ேகட்பாேய ஒழிய ேகட்ட ேகள்விக்கு பதில் வராது”, என்று முனகினான். அடக்கப்பட்ட ேகாபம் அவன் குரலில் இருந்தது. “இது என்ன ேகள்வி? ஒவ்ெவாரு நாளும் இேத ேகள்விையத்தான் நீயும் ேகட்கிறாய். ஒேர பதிைலத்தான் நானும் ெசால்கிேறன். அைத ஏன் நீ மறந்து ேபாகிறாய்?”, என்று சிாிப்ேபாடு விசாாித்தாள் சிந்து. ஒரு நாளாவது மாற்றி பதில் ெசால்ல மாட்டாயா என்ற நப்பாைசதான்”, என்று எாிச்சேலாடு ெசான்னான் விஷ்வா. “ெசால்லுடா, ேரடிேயா ஸ்ேடஷனில்தான் இருக்கிேறன். கிளம்பிக்ெகாண்டு இருக்கிேறன். ஒரு டீ விளம்பரத்திற்கு வாசகம் ேயாசித்து ெகாண்டு இருந்ேதன். இனி அைத எழுத சான்ஸ் இல்ைல. நாைளதான். நீ இப்ேபா என்ன ெசய்கிறாய்?”, என்று உற்சாகமாக ெசான்னாள் சிந்துஜா. “இவ்வளவு சீக்கிரம் ஹாஸ்டலில் ேபாய் என்ன ெசய்வாய் சிந்து? ெமாட்டு ெமாட்ெடன்று தனியா உட்கார்ந்து ேபார் அடிக்காதா? வாேயன் டின்னர் ெவளிேய சாப்பிடலாம். முடித்த பிறகு நான் உன்ைன ஹாஸ்டலில் டிராப் பண்ேறன்”, என்று அைழத்தான். “ப்ச்! இன்னிக்கு ேவண்டாண்டா, இன்ெனாரு நாள் ேபாகலாம்”, என்று ேலசான வாட்டத்துடன் ெசான்னாள் சிந்துஜா. “ஆமாமா, நீ என்ேனாடு எல்லாம் தனியா வருவாயா? வந்தால் அப்படிேய உன்ைன நான் கடித்து தின்றுவிட மாட்ேடன்”, என்று ேகலியாக ெசால்வது ேபால எாிச்சைல ெவளிகாட்டினான் விஷ்வா. “ஆமா, நீ ஒருத்தன்தான் என்ைன ஒழுங்க புாிஞ்சுப்ப என்று நிைனத்ேதன். நீயும் என்ைன திட்ட ஆரம்பித்து விட்டாயா? இன்று காைலயில்தான் ராேஜேஷாடு சண்ைட. இப்ப உடேன நான் உன்ேனாடு ெவளிேய ேபாக ஆரம்பித்தால் அவ்வளவுதான். தினமும் காைலயில் ெபாழுது ஆரம்பிக்கும்ேபாேத ஒருத்தர் நம்மிடம் மூஞ்சிைய காட்டினால் எப்படி இருக்கும்? எனக்கு ெராம்ப கஷ்டமா இருக்குடா. ப்ளீஸ் நீயாவது புாிஞ்சுக்ேகா”, என்று ஒரு ெபருமூச்ேசாடு புலம்பினாள் சிந்துஜா. என்ன ராேஜேஷாடு சண்ைடயா? அதுவும் என்ேனாடு ெவளியில் ெசல்வது ெதாடர்பாக என்றால், அவன் தன்ைன கண்காணிக்கிறானா? ஆஹா! அது ஆபத்தாயிற்ேற? எப்படி அவ்வளவு சாதுர்யமாக திட்டம் ேபாட்டு அவர்களுக்கிைடேய இைடெவளி உருவாக்கினால், அது எப்படி சாியாய் ேபாயிற்று? இவைள தனியாய் ெகாண்டு வர தான் ேபாட்ட திட்டம் என்ன?… “என்னடா, ஒண்ணுேம ேபசமாட்ேடன் என்கிறாய்? மூட் அவுட்டாக்கும். என்ன பண்ண ெசால்கிறாய்? கூட பிறந்த அண்ணேன தங்ைகைய நம்ப மாட்ேடன் என்கிறான்? அவேனாடு ேபசாேத இவேனாடு நிற்காேத என்று அதட்டுகிறான். மற்றவர்கைள பற்றி நான் என்ன ெசால்ல? எனக்கும் ெகாஞ்ச ேநரம் உன்னிடம் ேபசினால் நல்லாத்தான் இருக்கும். நீயாவது, லஞ்ச் இங்ேக சாப்பிடலாம் என்று ஆபிசிற்கு வரெசான்னால் வருகிறாயா? ஒருநாள் பத்து நிமிஷம் கூட வரமாட்ேடன் என்கிறாய்?”, என்று அலுத்து ெகாண்டதற்கும் அவனிடம் பதில் இல்லாமல் ேபாகேவ சிந்துஜாேவ ெதாடர்ந்து ேபசினாள்.

” சாி ெசால்லு எங்ேக ேபாகலாம். இன்று மட்டும் வருகிேறன். இனிேமல் வாரத்திற்கு ஒருமுைற ேபானால் ேபாதும். இப்ப சந்ேதாஷமா? ெகாஞ்சம் சிாிேயன். உன் ெசாத்து ஒன்றும் எனக்கு ேவண்டாம்”, என்று ேகலியாக ெசான்னதும் சுதாாித்தான். “இல்ைல சிந்து, ேவண்டாம். நீ உன் அண்ணன் ெசால்வைதேய ேகள். நான் என்ன இருந்தாலும் ெவளி ஆள்தாேன? நாைளக்ேக நீங்க ெரண்டு ெபரும் சண்ைட தீர்ந்து ேசர்ந்து ெகாள்ளலாம். அப்ப என்ேமல் எதுவும் பழி வரகூடாது பார்”, என்று வருத்தமான குரலில் ெசான்னான் விஷ்வா. “என்னடா உளறுகிறாய்? நாங்க ெரண்டு ேபரும் ேசர்ந்து ெகாண்டால் உன்ைன தள்ளி ைவப்ேபனா? அவனிடேம உனக்காக நான் சண்ைட ேபாடுேவன் ெதாியுமா? அவன் ெகாஞ்சம் அப்பாவி. ெவளுத்தெதல்லாம் பால் என்று நம்புகிறான். மற்றபடி நல்லவன்தான். அவேன சீக்கிரம் அந்த சுகந்திைய பற்றி புாிந்து ெகாண்டால் நல்லா இருக்கும். ஹூம்…”, என்று ஒரு ெபருமூச்ைச ெவளிேயற்றினாள். “நீ அவளிடம் அதற்கு பிறகு ேபசினாயா சிந்து?”, என்று கவனமான குரலில் விசாாித்தான் விஷ்வா. எல்லாம் தான் நிைனத்தது ேபால நடந்து வருகிறதா என்பைத உறுதி படுத்தி ெகாள்ளும் குள்ளநாித்தனம் எட்டி பார்த்தது. “கல்யாணத்தன்று ேபசியதுதான். நீ ெசான்ன விபரங்கள் சாிதானா என்பைத அவளிடம் உறுதி படுத்தி ெகாண்ேடன். இப்படி எல்லாம் கூட மனுஷங்க இருப்பங்களா விஷ்வா? எனக்கு வரும் ஆத்திரத்தில் அவனுங்கைள எல்லாம் வாிைசயா நிற்க வச்சு சுட்டு தள்ளலாம் ேபால ேகாபம் ெபாங்குது”, என்று ெபாருமினாள் சிந்துஜா. “இருக்காங்கேள? என்ன பண்ண ெசால்கிறாய்?”, என்று நல்லவன் மாதிாி அந்த ேகாபத்தீயில் ெநய் ேசர்த்தான். “அவைன நான் இரண்டு முைற பார்த்து ேபசி இருக்கிேறன். எவ்வளவு இன்னசன்டா, பிரமாதமா ெபண் உாிைம, பற்றி ேபசினான் ெதாியுமா? நீ மட்டும் சான்ேறாடு விஷயத்ைத ெசால்லி இருக்காவிட்டால், என்ேனாட நிைலைம என்ன ஆகி இருக்குேமா? நான் தப்பித்துவிட்ேடன். ஆனால் ராேஜஷ் மாட்டிெகாண்டாேன என்பதுதான் ெகாஞ்சம் வருத்தமாய் இருக்கு”, என்று புலம்பினாள் சிந்துஜா. “ெசாத்து மட்டும் அவள் ைகக்கு ேபாகாமல் பார்த்துக்க ெசால்லு. மற்றபடி அவனாச்சு அவன் மைனவியாச்சு? நாம் யார் அவர்கள் உறவில் தைலயிட?”, என்று விற்ேடற்றியாய் ஆர்வம் இல்லாதது ேபால ெசால்லி, அவள் மனதில் அழுத்தமாய் பதிய ைவத்தான். “அைத பற்றி நீ கவைலபடாேத. அவனுக்ேக அதில் ைரட்ஸ் கிைடயாது. எல்லாம் எங்க அப்பாவின் சுய சம்பாத்தியம். அவன் யாருக்கும் அைத எழுதி தர முடியாது. எல்லாம் ெபரபசங்களுக்கு என்று எழுதி ைவத்து விட்டு ஜம்முன்னு ேபாய் ேசர்ந்துவிட்டார். அதனால்தான் இப்ப நாேன ஒன்றும் ெசய்ய முடியாமல் உட்கார்ந்து இருக்கிேறன்”, என்று நம்பிக்ைகேயாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “எவனுக்குடீ ேவண்டும் உன் ெசாத்து, இந்த பிசாத்து ெசாத்திற்காக, நாள் பூரா உன்னுைடய அதட்டைலயும், ஆளுைமையயும் எவன் ெபாறுத்து ெகாள்வது? அவனுக்கு ேவண்டியது, உன்ைன வீழ்த்தி காட்டிேனன் பார் என்ற சவாலில் ெஜயிப்பது. கூடேவ, அந்த சுகந்திக்கு ஒரு நல்ல பாடம் புகட்ட ேவண்டும். அவளுக்கும் திமிர் ஜாஸ்தி. படிப்பு கம்மியா இருக்கும்ேபாேத இந்த ேபாடு, இவள் எல்லாம் காேலஜில் ேசர்ந்து ஒரு டிகிாி முடித்து இருந்தால்… “ஓேக சிந்து, ெராம்ப ேநரம் என்னுடன் ேபசுவது ெதாிந்தால் கூட உன் அண்ணன் சண்ைட பிடிக்கலாம். நான் ேவண்டுமானால் ஒரு நல்ல வக்கீல் பார்த்து ெசால்லட்டுமா? ேகஸ் ஏதாவது…”, என்று அவன் முடிக்கும் முன்ேப இைடயிட்டாள் சிந்துஜா. “ச்ேச ச்ேச! ெசாத்திற்காக அவனிடம் நான் சண்ைட ேபாடுவதா? எனக்கு என் ேமல் முழு நம்பிக்ைக இருக்கு. இன்னும் அதிகபட்சம் மூணு வருஷம் கழிச்சு பாரு. இந்த வானவில்லிற்கு இைணயா வசந்தமுல்ைல என்று ஒரு ேரடிேயா ஸ்ேடஷன் ஆரம்பிச்சு என் ெசாந்த காலில் நிற்கிேறன் பாரு. சிறு வயதில் சாதைன புாிந்த ெபண்கள் பட்டியலில் முதல் மூன்று இடத்திற்குள் இந்த சிந்துஜாவின் ெபயர் வருதா இல்ைலயா பார். அப்புறம் நீ என்ைன பார்க்க ேவண்டும் என்றால், அப்பாயின்ட்ெமன்ட் வாங்கி ெகாண்டுதான் பார்க்க ேவண்டுமாக்கும்”, என்று கனவில் மிதந்த கண்களுடன் ெசான்னாள் சிந்துஜா.

“ெராம்ப ேதைவதான். உன்ைன முன்பதிவு ெசய்து ெகாண்டு வந்து பார்க்க ேவண்டும் என்பது எனக்கு ெராம்ப அவசியமாக்கும்”, என்று மானசீகமாய் தைலயில் அடித்து ெகாண்டான் விஸ்வா. *********************************************************************** அத்தியாயம் 5 தன் ேவைலயில் சுற்று புறம் மறந்து மூழ்கி இருந்த வானதிைய சில வினாடிகள் ரசித்துவிட்டு, அருகில் வந்து எதிேர இருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து ேலசாய் ெதாண்ைடைய கைனத்தான் விக்ேனஷ். “ஹாய், குட்மார்னிங். எப்ேபா வந்தீங்க? வந்து ெராம்ப ேநரமாச்சா?”, என்று இயல்பாய் ேகட்டாள் வானதி. அவளின் முகத்தில், தன்ைன கண்ட வினாடி ேதான்றிய மலர்ச்சி, தன்னுைடய கற்பைனேயா என்று எண்ணும் அளவிற்கு, அவளின் அடுத்த வினாடி பாவைனையயும், ேபச்சும், அவைன குழப்பத்தில் ஆழ்த்தியது. “ஆமா ெராம்ப்ப்ப்ப ேநரமாச்சு. நீங்கதான் பிசி ேபால இருக்ேக. எப்படி கம்மியா பார்த்தாலும் நான் வந்து ஒரு நூ…..று ெசகண்ட் முடிஞ்சு ேபாய் இருக்கும்”, என்று சிாிக்காமல் ெசால்லி முடித்தவைன ெபாய்யாய் முைறத்தாள். “ப்ச்!… வி…க்…ேன…ஷ்..”, என்று ெசான்னேபாது, அவளின் கட்டுபாட்ைட மீறி சின்ன சிணுங்கல், அவளின் முகத்தில் ெதாிந்தது. அைத பார்த்ததும் தான் விக்ேனஷின் முகத்தில் சட்ெடன்று ஒரு மலர்ச்சி ேதான்றியது. சற்று முன்பு கண்டது கனேவா கற்பைனேயா இல்ைல என்ற எண்ணம் வந்து அவனின் முகத்ைத மலர ைவத்தது. “இன்று ஸ்பீச் ெதரபிக்கு பதிைனந்து குழந்ைதகள் இருப்பாங்க. இரண்டாவது கிளாஸ் ரூமில் ஏற்கனேவ ெரண்டு ஆயாேவாடு குழந்ைதகள் அங்ேக இருக்காங்க. நீங்க முன்னால் ேபாங்க. ெகாஞ்ச ேநரம் கழித்து நானும் வந்து ேசர்ந்து ெகாள்கிேறன். இன்று ேஷாபா வரமாட்டாங்க என்று நிைனக்கிேறன். அதனால் ஐ வில் கம் “, என்று புன்னைகேயாடு ெசால்லி முடித்தாள் வானதி. தன்ைன துரத்துவதிேலேய குறியாய் இருக்கிறாள், என்று மனதிற்குள் நிைனத்தபடி, “அது ஓேக, இன்று மாைல என்னுடன் ெகாஞ்சம் ெவளிேய வர முடியுமா? ெகாஞ்சம் ேபசலாம்”, என்று அவளின் முகத்ைத கூர்ந்து பார்த்தபடி ேகட்டான் விக்ேனஷ். “சாாி விக்ேனஷ், சான்ஸ் இல்ைல. நான் யாருடனும் தனியா ெவளிேய வரமுடியாது. அப்படி ேபானால், அது என்னுைடய அம்மா/அண்ணன் அல்லது எனக்கு கணவனாக வரேபாகும் …”, என்று அவள் ெசால்லும்ேபாேத அவனின் முகத்தில் மலர்ந்த குறும்பு புன்னைகைய கவனித்தவள், மறுப்பாய் தைல அைசத்தாள் வானதி. “இல்ைல விக்ேனஷ், நான் ெசான்னைத நீங்க தப்பா புாிஞ்சுகிட்டீங்க. வரேபாகும் கணவன் என்று என்னுைடய குடும்பத்தினரால் அைடயாளம் காட்டபட்டவேராடு, அதுவும் பகல் ேநரங்களில், வீட்டில் ெசால்லிவிட்டுதான் என்னால் வரமுடியும்”, என்று ெதளிவாக ெசான்னாள் வானதி. “வாழ்க உங்களின் ெகாள்ைக பிடிப்பு. எனக்கும் அதில் மாறுபட்ட கருத்து இல்ைல. சாி, என்னுைடய ேவைல முடிந்ததும் வருகிேறன். இங்ேகேய அலுவலக வாசலிேலேய இருக்கிற கல் ெபஞ்சில் உட்கார்ந்து ேபசலாம் இல்ைலயா? இல்ைல அதுவும் முடியாது என்றால்,… அப்ப எனக்கு ேவறு வழி இல்ைல. வரும் ஞாயிறு காைல பதிேனாரு மணிக்கு நான் உங்க வீட்டிற்ேக வந்து ேபசுகிேறன்”, என்று ெசால்லிவிட்டு அவளின் பதிைல எதிர்பாராமல் ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான். “என்ன இப்படி விரட்டுகிறான்? அவன் என்ன ேபச ேபாகிறான் என்றுதான் தனக்கு ெதாியுேம? எப்படி தவிர்ப்பது? அதற்கு என்ன பதில் ெசால்வது?”, என்று குழப்பத்தில் அல்லாடிெகாண்டு இருந்தாலும், அவைள உடேனேய அைழத்த கடைமைய ெசம்ைமயாய் ெசய்யவும் தவறவில்ைல. மாைல ஆறு மணி அளவில் அவளின் அலுவலக அைற வாசலில் சில நிமிடம் நின்று, தான் வந்து விட்டைத அவளுக்கு ெதாியபடுத்தியபின், ேவறு ஒன்றும் ேபசாமேலேய விக்ேனஷ் ெவளிேய ெசன்றுவிட்டான். வாசலில் இருப்பான். தான் வழக்கமாய் கிளம்பும் ேநரத்திற்கு இன்னும் அைர மணி ேநரம் இருக்கிறது. ஆனால் ெகாஞ்சம் முன்பு கிளம்பினாலும் யாரும் அவைள ஒன்றும் ெசால்ல

மாட்டார்கள். அங்ேக கெரக்டா கடிகாரம் பார்த்து ெசய்யேவண்டிய பணி எதுவும் இல்ைல. சூழலுக்கு தகுந்தபடி, எல்ேலாரும் எல்லா ேவைலயும் ெசய்வார்கள். ெபருமூச்ேசாடு எழுந்து, தன் ேமைஜைய பூட்டி ெகாண்டு ைகப்ைபயுடன் ெவளிேய வந்தாள் வானதி. ெபஞ்சில் ஆள் இல்ைல. எங்ேக ேபானான்? பார்ைவ சுற்றி சுழன்றது. ெகாஞ்ச தூரத்தில், இரண்டு ேபப்பர் கப்பில் ஜூஸ், வாங்கி இரண்டு ைககளிலும் ஏந்தியபடி வந்து ெகாண்டு இருந்தான். அருகில் வந்ததும் புன்னைகத்தான். “என்ைன நீங்க ஏமாற்றவில்ைல. கெரக்டான முடிவுதான். ஆனால் ேநரம்தான் நான் எதிர்பார்த்தைத விட ெகாஞ்சம் சீக்கிரம். ஆறைரக்கு நீங்க எப்பவும் கிளம்பும் ேநரம்தான் கிளம்புவீங்க என்று நிைனத்ேதன். பதிைனந்து நிமிடம் முன்னாேல வந்து விட்டீர்கள் பரவாயில்ைல. இந்தாங்க”, என்று அவளிடம் ஒரு டம்ளைர நீட்டினான். “இெதல்லாம் எதுக்கு?”, என்று அவள் மறுப்பாய் ேபச ெதாடங்கும்ேபாேத, அவன் ேலசாய் சிாித்தான். ஒரு அைரமணி ேநரம் உட்கார்ந்து ேபச ேபாேறாம். அதுவும் கல்யாண விஷயம். மதியம் ஒன்றைர மணிக்கு சாப்பிட்டதுதாேன? பசிக்காதா? இல்ைல ஒருேவைள….”, என்று இழுத்தவன், முகம் வினாடியில் வாடியது. சட்ெடன்று அவளின் ைகயில் இருந்த ைகப்ைபைய வாங்கி உள்ேள இருந்து அவளின் டிபன் பாத்திரத்ைத எடுத்தான். “ஹேலா… என்ன ெசய்றீங்க?”, என்று புாியாமல் அவள் பார்த்து ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத, தன் ைகயில் இருந்த இரண்டு ஜூைஸயும் அவள் பாத்திரத்தில் ஒன்றாய் ஊற்றி அதில் இருந்த ஸ்பூனால் ேலசாய் கலக்கி விட்டு, மீண்டும் டம்ளாில் ஊற்றினான். “இப்ேபா இைத குடிப்பதில் உங்களுக்கு தயக்கம் இருக்காேத?”, என்று ெசான்னவன் கண்களில் அடிபட்ட வலி இருந்தது. “ேஹய், சாாி சாாி. ஐ ஆம் ெடாிப்லி சாாி. நான் அந்த மாதிாி எல்லாம் நிச்சயம் நிைனக்கவில்ைல. நான் சாதரணமாதான் ெசான்ேனன். சாாி விக்ேனஷ்”, என்று அவள் பதறி ேபானாள். விழிகளில் ஒரு துளி நீர் கூட ேகார்த்துவிட்டது. “ஓேக ஓேக, வானதி. நான் நம்புகிேறன். இட் இஸ் ஓேக. லீவ் இட். கண்ைண துைடச்சுெகாங்க. என்னேவா சட்டுன்னு எனக்கும் ெகாஞ்சம் ேகாபம் வந்துவிட்டது. அைத மறந்து விடலாம்”, என்று ெசான்னவன், அந்த ெபஞ்சில் அமர்ந்து ெகாஞ்ச ேநரம் மரத்தடியில் சிதறி கிடந்த மஞ்சள் ெகான்ைற பூக்கைளேய பார்த்து ெகாண்டு இருந்தான். “விக்ேனஷ், ப்ளீஸ், ஐ ஆம் சாாி. நமக்கு திருமணம் நடப்பதும் நடக்காததும் ஒரு புறம் இருக்கட்டும். அது கடவுளின் விருப்பம் ேபால நடக்கட்டும். ஆனால் நான் நிச்சயம் உங்கைள தப்பாக நிைனக்கவில்ைல. தப்பான எண்ணத்துடன் இருக்கும் ஒரு ஆளால், இந்த மாதிாி மூன்று ஆண்டுகள் ெதாடர்ந்து ஒரு இடத்திற்கு ேசைவ ெசய்ய வரமுடியாது. ெகட்டிக்காரன் புளுகு எல்லாம் எட்டு நாட்களுக்குத்தான். அதனால் நான் உங்கைள தப்பா நிைனக்கவில்ைல. ப்ளீஸ் அைத மட்டும் புாிஞ்சுேகாங்க”, என்று திருப்பி திருப்பி ெசால்ல முயன்ற வானதியின் முகத்தில் இருந்த தவிப்ைப பார்த்தவன் மனசும் இப்ேபாது கனமானது. “அப்படி இல்ைல வானதி. ஒருேவைள எனக்கு கல்யாண ராசி இல்ைலேயா என்ற எண்ணம் சட்டுன்னு ேதான்றிவிட்டது. என்ைன பார்த்தல் அவ்வளவு ெகாடுைமக்காரன் மாதிாியா இருக்கு? என்று ேதான்றியது. சினிமா கதாநாயகன் மாதிாி, ஆறடி உயரம், சிவப்பு நிறம், சிாிக்கும் உதடுகள்…. “, என்று அவன் ெசால்லி ெகாண்ேட ேபாக… ‘புல்ஷிட்’, என்ற வானதியின் ேகாப குரல் இைடயிட்டது. திரும்பி அவைள ஆச்சாியமாக பார்த்தவன், அவள் முகத்தில் ெகாப்பளித்த ேகாபத்ைத கண்டதும் புன்னைக மலர்ந்தது. அந்த வினாடியில், அவனுக்கு அவள் தனக்குத்தான் என்ற எண்ணம் உறுதிப்பட்டது. நம்பிக்ைகேயாடு திரும்பி அமர்ந்து உற்சாகமாய் ேபச ஆரம்பித்தான். தாய்ேலண்டில் இருந்து வரலற்று சின்னங்கைள ஆய்வு ெசய்வதற்காக வந்த ஒரு குழுவினருடன், அன்ைறய பகல் ெபாழுது முழுவதும் ெசன்றுவிட, மகாபலிபுரத்தில் இருந்த பீச் ாிசார்ட்டில், தங்க ைவத்துவிட்டு ெசன்ைனக்கு திரும்பிக்ெகாண்டு இருந்த சசிேசகர் முழுவதுமாய் கைளத்து ேபாய் இருந்தான். ஏற்கனேவ மணி எட்ைட ெநருங்கி ெகாண்டு இருந்தது. வீட்ைட அைடய ஒன்பது மணி

ஆகிவிடும். ப்ச்! என்று எாிச்சேலாடு, எண்ணியவன் பின்சீட்டில் சாய்ந்து அமர்ந்து கண்கைள மூடினான். “சார், நீங்க தூங்குங்கேளன். நான் பார்த்து ெகாள்ேவன். வீடா? ஆபிசா சார்?”, என்று விசாாித்தார் கதிரவன். அட்மினிஸ்ட்ேரட்டிவ் ஆபிசர், என்ற ெபயாில் அவனுக்கு ெசன்ைனயில் தைலைம அலுவலகத்தில்தான் ேவைல என்றாலும், அவன் அேதாடு நிற்பதில்ைல என்பைத உணர்ந்த சீனியர் ஓட்டுனர் கதிரவன். எப்ேபாதும் ெதாைல தூர பிரயாணத்திற்கு, அவர் வாகனத்ைதேய எடுத்து ெகாள்வான் என்பதால் இருவருக்குமிைடேய ஒரு நல்ல புாிதலும் இருந்து வந்தது. “ஆபிஸ் ேபாங்க கதிர், என்ேனாட ைபக் அங்ேக இருக்ேக? அது இல்லாவிட்டால், ஏேதா ைக கால் மிஸ் பண்ணின மாதிாி பீலிங் இருக்கும்”, என்று சின்ன சிாிப்ேபாடு ெசால்லிவிட்டு, கண்கைள மூடி ெகாண்டான் சசிேசகர். “ஒருநாள் அங்ேக ஆபிசில் இருந்தால்தான் என்ன சார்? இப்பேவ இவ்வளவு ேலட் ஆகிடுச்சு. இனி நீங்க எப்ப ஆபிஸ் ேபாய், எப்ப வீட்டுக்கு ேபாவீங்க? நீங்க ாிலாக்ஸ் பண்ணுங்க. நாைளக்கு காைல மட்டும் நாேன வீட்டுக்கு வந்து உங்கைள ஆபிசில் ட்ராப் பண்ேறன். ேபாதுமா?”, என்று ெசான்னவைர மறுக்க முடியாமல், மறுக்க ேதான்றாமல், பின் சீட்டில் குஷைன ைவத்து கால்கைள நீட்டி படுத்துவிட்டான். மறுநாள் காைல அவைன அலுவலகத்தில் விடுவதற்காக வீட்டில் இருந்து அைழத்து ெசல்ல வந்தவைர உள்ேள வர ெசால்லி அைழத்து ெசன்றார் சாருமதி. “உள்ேள வாங்க, உங்கைள பற்றி சசி நிைறய ெசால்லி இருக்கிறான். ஒரு கப் காபி சாப்பிட்டுவிட்டு ேபாகலாம்”, என்று வற்புறுத்தி உள்ேள அைழத்து ெசன்றார். ஹாலில் ேசாபாவில் அமரைவத்து அளிக்கப்பட்ட காபிைய அருந்தியவர் சசிேசகரும் , வானதியும் அம்மாவின் கழுத்ைத கட்டிக்ெகாண்டு புன்னைகேயாடு இருக்கும் புைகப்படத்ைத பார்த்து ரசித்தார். புன்னைகேயாடு பார்த்து ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத படி இறங்கி வந்த சசி, “சாாி கதிர் ேலட் ஆகிடுச்சா? இேதா ஜஸ்ட் டூ மினிட்ஸ் கிளம்பிவிடலாம்”, என்று ெசால்லியபடிேய ஷூ அணிந்தான். “தம்பிக்கு உங்களுக்கு கல்யாணம்….”, என்று அந்த ேபாட்ேடாைவ சுட்டிக்காட்டி விசாாித்தார் கதிரவன். “ைஹய்ேயா, அது என்ேனாட தங்ைக வானதி. ெராம்ப நல்ல ெபாண்ணு, அவளுக்கு முடித்துவிட்டுதான் எனக்கு பார்க்கணும். அதுவும் அம்மா மனசு ைவக்கணும்”, என்று கண் சிமிட்டினான் சசிேசகர். “ஏன் தம்பி, எல்லாம் உங்க மனசு ேபால நடக்கும்”, என்று அவனுக்கு ஆசி கூறியவர், சாருமதியிடம் திரும்பி, “நல்ல அைமதியா சுபிட்சமா இருக்கு அம்மா உங்க வீடு. சீக்கிரேம ஒரு நல்ல மகாலட்சுமி, இந்த வீட்டிற்கு விளக்ேகற்ற வரட்டும். உங்க ெபான்னுக்கும் நல்ல வரன் அைமயட்டும். நான் வேரன்”, என்று ைககூப்பி விைடெபற்று ேபானவைர புன்னைகேயாடு வழி அனுப்பினார் சாருமதி. “அம்மா கதிர் ெசால்றைத நல்ல கவனிச்சுேகாங்க… என்ேனாட மனசுப்படி…”, என்று கண் சிமிட்டி சிாித்தபடி ெவளிேய ெசன்ற சசிெசகைர பார்த்தபடி ேயாசைனயில் மூழ்கினார். ேநற்று அவன் ெசான்னது விைளயாட்டு இல்ைலேயா, என்ற ேயாசைன ேதான்றி, வளர்ந்து, அந்த நாள் முழுவதும் நீண்டது. காாில் அலுவலகத்திற்கு ெசல்லும்ேபாது, “என்ன கதிர் திடீர் என்று கல்யாணத்ைத பற்றி விசாாிக்கிறீங்க? ைகவசம் ெபாண்ணு , ைபயன் எல்லாம் வச்சு இருக்கீங்கேளா?”, என்று ேகலியாக விசாாித்தான் சசிேசகர். “ெதாிஞ்சால் தகவல் ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் ெசால்லி ெகாள்வதுதான் தம்பி. என்னுைடய தம்பி திருமண ப்ேராகரா இருக்கிறார். அதான் சும்மா விசாாித்ேதன். உங்களுக்கு ஆட்ேசபைன இல்ைல என்றால், உங்க தங்ைக ேபாட்ேடாவும் ஜாதகமும் ெகாடுத்து பார்க்க ெசால்லட்டுமா?”, என்று விசாாித்தார்.

“ஜாதகமா? அெதல்லாம் இருக்கா என்ேற எனக்கு ெதாியைலேய? அம்மாவிடம் இன்று இரவு ேபசிவிட்டு, நாைளக்கு காைலயில் நாேன உங்களுக்கு ேபான் பண்ேறன். நல்ல படிச்ச ைபயனா, ஒரு நிரந்தரமான உத்திேயாகத்தில் இருக்கணும். ெபாிசா எதிர்பார்ப்பு ஒண்ணும் கிைடயாது. அவ்வளவுதான். ெசால்லுங்க, பிடிச்சு இருந்தால் பார்க்கலாம்”, என்று ெசால்லிவிட்டு உற்சாகமாய் துள்ளல் நைடேயாடு அலுவலகத்தின் உள்ேள நுைழந்தான். முதலில் தங்ைகக்கு முடிதால்தாேன, பிறகு, தன்னுைடய ேவைலைய பார்க்க முடியும். அெதன்ன ஒரு நாைள ேபால தினமும் அேத ேநரம், அேத இடத்திற்கு ேபாகிறான். அவைள மட்டும் காணவில்ைலேய? ரவிஷங்கர், அந்த பால் கார ைபயன் கூட தனக்கு ெராம்ப ெதாிந்தவனாகி விட்டான். பார்க்கும்ேபாது எல்லாம் சிேநகமாய் புன்னைகத்து ைக அைசப்பான். பள்ளியில் படிக்கும்ேபாேத ேவைல ெசய்யும் அவனின் ேநர்ைமயும் உைழப்பும் ெராம்ப பிடித்து இருந்தது. அவைளத்தான் பார்க்க முடியவில்ைல. எப்ேபாது பார்க்க முடியுேமா? கடந்த ஆறுமாதங்களாக காைலயில் நாலு மணி முதல் ஏழைர மணி வைர, என்று ேவறு ேவறு ேநரங்களில் அலசியாகிவிட்டது. ேபாைன ெகாடுத்த அந்த வீட்டில் புகுந்து பார்க்காதது ஒன்றுதான் குைற. அதற்கு இவனுக்கு ேநரமில்ைல. ெகாஞ்சம் தயக்கமும் இருக்கிறது. ஒவ்ெவாரு நாளும், ஒவ்ெவாரு முக்கிய ேவைல வந்து விடுகிறது. வானதிக்கு முடித்து விட்டால், அப்புறம் பத்து நாள் லீவு ேபாட்டு விட்டு முழு வீச்சில் இறங்கி விட ேவண்டியதுதான். நீண்ட சிந்தைனைய, “சார் உங்கைள சிஎம்டீ கூப்பிடுறாங்க”, என்று ெசால்லி ேபான பணியாளைர ஆச்சாியமாய் பார்த்தான் சசிேசகர். இதுவைர ெஜனரல் ேமேனஜைர தாண்டி தான் எம்டீைய சந்தித்தேத இல்ைலேய? ஆய்வு கூட்டத்தில், பார்த்து இருக்கிறான். தனியாக அைறக்கு வர ெசால்லி ேபசேவண்டும் என்றால்… குழப்பத்ேதாடு எழுந்து, தன்ைன ஒருமுைற சாி பார்த்து பின் நிதானமான நைடயுடன் உள்ேள ெசன்றவனுக்கு ஒரு நல்ல ெசய்தி காத்து இருந்தது. ******************************************************************** அத்தியாயம் 6 நிதானமான நைடயுடன் ேலசான புன்னைகைய பூசியபடி, ேலசாய் கதைவ தட்டி, அனுமதி கிைடத்ததும் உள்ேள நுைழந்த சசிேசகைர பார்த்தவர் முகம் மலர்ந்தது. “வாங்க மிஸ்டர் சசிேசகர். ஜி எம் உங்கைள பற்றி ெசால்லி இருக்கிறார். இன்று சீக்கிரேம அலுவலகம் வந்து விட்டீர்களா என்ன?”, என்று புன்னைகேயாடு விசாாித்தார். “அப்படி ஒன்றும் இல்ைல சார். வழக்கமா வரும் ேநரம்தான். கூப்பிட்டீங்க என்று ெசான்னாங்க..”, என்று இழுத்தபடி அவாின் எதிாில் அமர்ந்தான். “ைப தி ேவ, உங்களுக்கு வீடு எங்ேக? கல்யாணம் ஆகி விட்டதா? வீட்டில் யார் எல்லாம் இருக்குறாங்க?”, என்று சின்ன புன்னைகேயாடு விசாாித்தைத பார்த்து அவனுக்கு மயக்கேம வந்து விடும் ேபால இருந்தது. இெதன்ன இவ்வளவு ெபர்சனல் விஷயங்கைள எம்டி ெலவலில் விசாாிக்கிறார்? என்ன விஷயமாக இருக்கும்? என்று மண்ைடைய ேபாட்டு குழப்பி ெகாண்டாலும், அைத ெவளிக்காட்டாமல் அவருக்கு உாிய பதில்கைள சுருக்கமாக ெசான்னான். “ஒ! அப்படி என்றால் அம்மாவும் தங்ைகயும் ஓாிரு நாட்கள் நீங்கள் வீட்டுக்கு வராவிட்டாலும் தனியா சமாளிப்பங்களா?”, என்று ேகட்டார். “நிச்சயமா சார், எங்க அம்மா கடந்த இருபது வருஷமா எங்கைள ஒற்ைற ஆளாய் நின்றுதான் வளர்த்து இருக்கங்க. அதனால் ஒன்றும் பிரச்ைன இருக்காது”, என்று ெபருைமயாக ெசான்னான் சசிேசகர். “குட், ெராம்ப நல்லது. இப்ப நான் உங்கைள கூப்பிட்டது ஒரு நல்ல விஷயமா ேபசுவதற்காகத்தான். 2004 டிசம்பாில் சுனாமி வந்த ேபாது, மகாபலிபுரத்தில் இருக்கும் நம்முைடய ாிசார்ட்டில் பல அைறகள், வீணாக ேபாய் விட்டது. அவற்ைற சீரைமக்க, அரசாங்கத்தின் சுற்றுலா துைறயின் சார்பாக நமக்கு ஒரு ேகாடி நிதி, ஒதுக்கபட்டுள்ளது. அங்ேக நடக்கும் பணிைய ெகாஞ்சம் அருகில்

இருந்து ெதாடர்ந்து கவனித்து, தரமாய் பணி நடப்பைத உறுதி ெசய்ய நம்முைடய பக்கமிருந்து தனியாக ஒரு அலுவலைர அனுப்பலாம் என்று நான் முடிவு ெசய்ேதன். விசாாித்தேபாது ஜி எம் உன்னுைடய ெபயைரத்தான் ெசான்னார். ஒரு ஆறு மாசம் அந்த பணி நைடெபறலாம். சீரைமப்பு பணிதான். நடுவில் நீங்க வந்து ேபாகலாம். ஆனால் அங்ேகேய நீங்கள் தங்கினால் நன்றாக இருக்கும் என்று நான் எதிர்பார்க்கிேறன். உங்க வசதி எப்படி?”, என்று விளக்கமாய் ெசால்லி, அவனுைடய அபிப்ராயத்ைதயும் ேகட்டார் எம் டீ. “என்ன சார் இது? சுனாமி வந்து அஞ்சு வருஷம் முடிய ேபாகுது? இப்பதான் காட்ேடஜ் சீரைமப்பதற்கான பணம் சாங்க்ஷன் ஆகி இருக்கா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டான் சசி ேசகர். “என்ன பண்றது? சுற்றுலாதுைற ேகட்ட நூற்று கணக்கான ேகள்விகளுக்கும், அதில் இருந்து விைளந்த துைணேகள்விகளுக்கும் பதில் ெசால்லி முடித்து இப்ேபாதுதான் பணம் வந்து இருக்கிறது. ஆனால் பணம் அனுமதிப்பதில் ஏற்பட்ட தாமதம் பணிைய முடிப்பதில் ஏற்பட்டு விட கூடாது என்பதில் நான் உறுதியாய் இருக்கிேறன். அதற்குதான் உங்கைள அைழத்ேதன்”, என்று சிேநகமாய் ெசால்லி புன்னைக புாிந்தார். “ெசால்லுங்க சார், அதுக்கு நான் என்ன ெசய்யணும்?”, என்று ஆர்வமாய் ேகட்டான் சசிேசகர். “மகாபலிபுரத்தில், அடுத்த மூன்று மாதத்திற்காவது நீங்கள் தங்கி இருந்து இந்த பணி நைட ெபறுவைத ேமற்பார்ைவயிடனும். தினமும் வீட்டிற்கு வர ேவண்டும் என்று எண்ண கூடாது. அங்ேகேய இருந்து அவ்வப்ேபாது, பணி முன்ேனற்றம் குறித்தஅறிக்ைக எனக்கு ேநாிைடயாக சமர்ப்பிக்க ேவண்டும். உங்களால சமாளிக்க முடியாத பிரச்ைன என்றால் என்ைன ேநாிைடயாக ெதாைலேபசியில் ெதாடர்பு ெகாள்ளலாம். உங்களின் வசதி எப்படி?”, என்று ேகட்டு விட்டு அவைன ஆராய்ந்தார். “ஓேக சார், ஆனால்…”, என்று ேலசாய் இழுத்தான் சசிேசகர். “ஆனால் என்ன சசி, நீங்க நடுவில் வார இறுதி நாட்களில் இல்லாமல், வந்து ேபாகலாம். ஏதாவது அவசரம் என்றால் நிச்சயம் உடேன வந்து ேபாகலாம். ஆனால் இங்ேக தங்குவது ேவண்டாம் என்று ெசான்ேனன். இது உங்களுக்கு வித்தியாசமான ஒரு அனுபவமா இருக்கும். உங்க வாழ்க்ைகயில் ஒரு நிர்வாக அலுவலரா நீங்க பார்க்க முடியாத பணி. உங்க ேமல வச்சு இருக்கும் தனிப்பட்ட நம்பிக்ைகயின் காரணமா தான் நான் உங்களுக்கு தருகிேறன், இப்ப ெசால்லுங்க, உங்களுக்கு ஓகயா?”, என்று விசாாித்தார். “நீங்க இவ்வளவு தூரம் ெசாலும்ேபாது நான் என்ன சார் ெசால்ல ேபாகிேறன்? எப்ப சார் ேவைல ஆரம்பிக்கிறது?”, என்று உற்சாகத்ேதாடு ேகட்டான் சசிேசகர். “குட், திஸ் இஸ் தி ஸ்பிாிட். நீங்க வீட்டுல ேபசிட்டு ெசால்ேறன் என்று ெசால்வீங்க என்றுதான் நான் எதிர்பார்த்ேதன். இதுெராம்ப நல்லா இருக்கு. ஏற்கனேவ ெடண்டர் எல்லாம் முடிவாகி விட்டது. ேவைல ஆரம்பிக்க ேவண்டியதுதான். கன்ஸ்ட்ரக்ஷன் கம்ெபனியிடம் நான் ேபசி உங்கள் நம்பைர ெகாடுத்து விடுகிேறன். நீங்க ேபசி முடிவு பண்ணிெகாங்க. ேவைலஇன்ேற துவங்கினாலும் எனக்கு சந்ேதாஷம்தான். ேவைல இரவு பகலா ெதாடர்ந்து நடக்கணும். அதற்கு ேவண்டியைத நீங்கெசய்யணும். ஓேக?”, என்று சந்ேதாஷமாய் ேகட்டார் எம் டி. “அவங்க நம்பைர எனக்கு ெகாடுங்க சார், நாேன உடேன பணிைய ஆரம்பிக்க ேதைவயான ேவைலகைள ெசய்கிேறன்”, என்பர் ஆர்வமாக முன்வந்தான் சசிெசகர். “ெவாி குட், ஜி எம்மிடம், அந்த கம்ெபனியின் ேபான நம்பர் வாங்கிேகாங்க. சீனியர் கான்ட்ராக்டர் தான் நல்லஅனுபவம், விஷ்வா பில்டர்ஸ் அேதாட ேபர். அங்ேக ேபசி ேமற்ெகாண்டு என்ன ெசய்யலாம் என்று முடிவு பண்ணிெகாங்க. திஸ் இஸ் யுவர் ேபபி. இந்த ேவைலைய நான் அடுத்த மூன்று மாதத்தில் முடித்ேத தீரேவண்டும் என்று நான்நிைனக்கிேறன். ஆல் தி ெபஸ்ட்”, என்று புன்னைகேயாடு ெசால்லி ைக நீட்டினார். நீட்டிய ைகைய ஆர்வத்ேதாடு பற்றி குலுக்கிய சசிேசகர், உற்சாகத்துடன், “இன்னும் பத்ேத நிமிஷத்தில் நான் கிளம்புகிேறன் சார், உடேன அவர்களின் ைசட் ேமற்பார்ைவயாளாிடம் ேபசிவிடுகிேறன். ரூஃப் ேபாடும் ேவைல இல்லதபட்சத்தில், நிச்சயம் முடித்து விடலாம் சார். ஐ வில் டூ ைம ெலவல் ெபஸ்ட் சார்”, என்று ஆர்வத்ேதாடு ெசான்னவன், நீட்டிய அவாின் ைககைள பற்றி இறுக்கமாக நம்பிக்ைகேயாடு குலுக்கினான்.

”விஷ்வா, படிப்ைப முடிச்சு ஆறு மாசமாச்சு? என்னதாண்டா பண்ணுகிறாய்? எப்ப பார்த்தாலும், கம்பியூட்டர் இல்ல ெமாைபல் ேபானில் அரட்ைட, இப்படி இருந்தால எப்படி முன்னுக்கு வருவது? எங்களுக்கு எல்லாம் இவ்வளவு சுதந்திரம் எங்கஅப்பா ெகாடுக்கவில்ைல. நாங்க எல்லாம முன்னுக்கு வர ேவண்டும் என்ற ஆர்வத்தில்….”, என்று நீளமாய் காைல உணவு ேநரத்தில் மகனுக்கு அட்ைவஸ் பண்ண முயன்று ேதாற்று ேபானார் ேதவராஜன். “ஏங்க சாப்பிட்டு ேநரத்தில்தான் ேபசணுமா? பாருங்க பாதி சாப்பாட்டில் எழுந்துேபாய்விட்டான்”, என்று கணவைன கடித்த மைனவிைய முைறத்தார் ேதவராஜன். “சுகுணா ேமடம், ெகாஞ்சம் ேபசாமல் இருக்கேறங்களா? இப்ப விட்டால் இவைர நான் எப்ப பிடிப்பதாம்? ராத்திாி பனிெரண்டு மணி வைரக்கும் ெவளிேய சுற்றுகிறார். என்ன சிேநகிதேமா? எப்ப திருந்துவேதா? குடும்ப ெதாழில் என்று ஒன்னு இருக்கு. எனக்கு வயசாகுது. ஒேர பிள்ைள வச்சு இருக்ேகாம். அப்பப்ேபா ஆபிசுக்கு வந்தால் ேவைல பழகலாம். இல்ைல ைசட்டுக்கு ேபானால், நாலு ேபேராடு பழகலாம். நல்லது ேகட்டது ெதாிந்து ெகாள்ளலாம். இது எைதயும் ெசய்யாமல், எப்ப பாரு ெபாம்பைள பிள்ைளகேளாடு சவகாசம்…”, என்று எாிச்சேலாடு ெசான்னார் ேதவராஜன். “சும்மா புலம்பாதீங்க. அவனுக்கு என்ன இருபத்தி ஒரு வயசுதாேன ஆகுது. இப்பேவ ேவைலக்கு ேபானால் அவனுக்கு சாி வராது. ேமேல ஏதாவது ேகார்ஸ் அனுப்பி படிக்க ைவக்க ஏற்பாடு பண்ணுங்க. ெரண்டு வருஷம் ேபாகட்டும். அப்புறமா ெதாழிலுக்கு வரட்டும். இப்ப ெராம்ப விைளயாட்டு தனமா ெபாறுப்பில்லாமல் இருக்கும்ேபாது எைதயாவது ெசய்து தப்பாகி விட்டால், அதுக்கும் நீங்க அவைனேய பிடிச்சு திட்டிகிட்டு இருப்பீங்க”, என்று அதட்டலாக ெசான்னார் சுகுணா. “நீ ெசால்வது ெராம்ப கெரக்ட். அைதயாவது சாியா ெசய்யனும்தாேன? ஏன் நாள் முழுக்க கம்பியூட்டர் முன்னால் உட்கார்ந்து ேசட் பண்ண ெதாியுது இல்ைல, அப்படிேய ெகாஞ்சம் பிரவுஸ் பண்ணி, அப்பா நான் எம்பீஏ படிக்கிேறன். டிப்ளேமா இன் இன்டீாியர் ெடகேரஷன் படிக்கிேறன், விளம்பரப்படம் எடுப்பதில் எனக்கு விருப்பம் இருக்கு. ேபாேடாக்ரபி பற்றி படிக்கிேறன் என்று ஏதாவது ெதளிவா ஒரு ஐடியா வச்சு இருக்கானா? அபப்டி எைதயாவது முடிவு பண்ணி என்னிடம் வந்தால் நான் படிக்க ைவக்க மாட்ேடன் என்றா ெசால்கிேறன். சும்மா சுற்றி வந்தால் என்ன அர்த்தம்?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டார் ேதவராஜ். “அம்மா, உங்க வீட்டுக்காராிடம் ெசால்லுங்க. நான் ஏற்கனேவ இன்டீாியர் ெடகேரஷன் சம்பந்தமா படிப்பதற்கு என்று ெஜய்ப்பூர் யுனிவர்சிடியில் அப்பைள பண்ணி அட்மிஷன் கார்ட் வந்தாச்சு. பணம் கட்ட இன்னும் ஒரு வாரம்தான் இருக்கு. நான் அடுத்த புதன் அன்று படிக்க கிளம்பி விடுேவன். அதற்கு பிறகு என்னுைடய ெதாந்தரவு அவருக்கு இருக்காது என்று ெசால்லிடுங்க. இஷ்டம் இருந்தால் எனக்கு படிக்க ெசலவு பண்ணட்டும். அதுவும் முடியாது என்றால், எனக்கு கல்வி கடன் ெகாடுக்க ேபங்கில் ஆள் ெரடியா இருக்காங்க”, என்று அலட்சியமாக ெசால்லி விட்டு ைபக் சாவிைய சுழற்றிய படி ெவளிேய ெசன்றவைன பார்த்து புன்னைகத்தார் சுகுணா. கணவனிடம் திரும்பி, “சும்மா சுத்திகிட்டு இருக்கான் என்று ெசான்னீங்கேள? அவேன உங்க ெதாழில் ெதாடர்பான படிப்பி ேதர்ந்ெதடுத்து, படிக்க கிளம்பி விட்டான் பார்த்தீங்களா?”, என்று ெபருைமயாக ெசான்னார் சுகுணா. “ஆமா, உன் ைபயைன நீதான் ெமச்சிக்கணும்? இந்த வயசுல எத்தைன ஊர் வம்பு? எத்தைன கிாிமினல் ேகஸ், உன் ைபயன் ேமல என்று ெதாிந்தால் நீ தாங்க மாட்டாய்?”, என்று மனதிற்குள் எண்ணி ெகாண்டவர், “நன்றாக படித்து, ெதாழிைல கற்று ெகாண்டல எனக்கு மட்டும் என்ன வருத்தமா என்ன? ெபருைமதான். தாத்தா துவங்கிய ெதாழிைல நல்ல படியாக கட்டி காப்பற்ற ேவண்டும் என்ற எண்ணம் இருந்தால் சாிதான்”, என்பர் ேவைலக்கு கிளம்பினார் ேதவராஜ். “என்னங்க, ேநற்று இரவு நான் அவனிடம் ேபசி அவைன இன்று உங்க ஆபிஸ் வர ெசால்லி இருக்கிேறன். ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா பார்துய் ேபசுங்க. ெசான்னால் ேகட்டுப்பான். எடுத்த உடேன தடல் புடால் என்று திட்டாமல் பக்குவமா ேபசுங்க”, என்று விளக்கியவைர ஆச்சாியமாக பார்த்து ேலசாய் தைல அைசத்து விட்டு கிளம்பினார் ேதவராஜன். அலுவலகத்திற்கு வந்து ேசர்ந்த ேதவராஜுக்கு முதல் அைழப்பு, தமிழ்நாடு டூாிசம் ெடவலப்ெமன்ட் கார்பேரஷனில் இருந்துவரேவ, உற்சாகமாய் மகைன அைழத்தார்.

“விஸ்வா, ஒரு இரண்டு வாரம் எனக்காக ெகாஞ்சம் ைசட் ேவைல பார்க்கிறாயா? உற்சாகமான ேவைலதான். இடம் ேகட்டால்இன்னும் துள்ளி குதிப்பாய்?”, என்று பூடகமாய் ேகட்டார் ேதவராஜ். “ெசால்லுங்க, அம்மா ேநற்று இரவு ஒேர அட்ைவஸ் மைழ. அதனால் நீங்க ெசால்வைத ெசய்ய முயற்சி ெசய்கிேறன்”, என்றுபட்டும் படாமல் உறுதி அளித்தான் விஷ்வா. “ெராம்ப சந்ேதாசம், டிடிடிசீயில் இருந்து மகாபலிபுரத்தில், நமக்கு ஒரு ாிேநாேவஷன் ேவைல ெகாடுத்து இருக்காங்க. அந்தைசட்ைட நம்ம ைசட் எஞ்சினியேராடு நீ ேபாய் பார்த்து விட்டு வந்தால் ெரண்டு மூணு நாளில் ேவைல ஆரம்பித்து விடலாம்.நான் அவ்வளவு தூரம் ேபாய் திரும்பி வருவது என்றால் டயர்ட் ஆகி விடும். நீதான் ஈசிஆர் ேராட்டிேலேய குடி இருப்பவன்ஆயிற்ேற? உன்ேனாட பிெரண்ட்ஸ் யாரவது ேவண்டும் என்றாலும் கூப்பிட்டுக்ேகா, கம்ெபனி காாிேலேய ேபாய் வந்து விடு.சம்மதமா?”, என்று ஆர்வமாய் ேகட்டார் ேதவராஜ். தாேனாெவன்று ேகட்க ஆரம்பித்தவன், மகாபலிபுரம் என்ற வார்த்ைதயில் குஷியானான். இன்னும் பத்து நாட்கள்தான் இருக்கு. ஊருக்கு ேவறு கிளம்ப ேவண்டும். அதற்கு முன்பு அந்த இடியட்டிடம் ேபாட்ட சவாலில் ெஜயிக்க ேவண்டுேம?அதற்கு ெசன்ைனைய விட மகாபலிபுரம் வசதியாக இருக்கும். அலுவலக ேவைல என்பதால் முதலில் ஏேனா அவளும் நம்பிவருவாள். அவைனயும் ேநரம் குறித்து வர ெசால்லி விட்டால்…”, நிைனக்ைகயிேலேய உற்சாகம் பீாிட்டு வந்தது. “சாிப்பா, அங்ேகேய பத்து நாட்கள் தங்கி என்றாலும் நம் ேவைலைய உடேன ஆரம்பித்து விடுகிேறன். அரசாங்க ேவைல என்றால் சீக்கிரம் முடித்தாள் நமக்கும் நல்ல ேபர் வருேம?”, என்று ஆர்வத்ேதாடு ெசான்னைத நம்பி உற்சாகமாய், நடக்கேபாகும் விபாீதம் அறியாமல் அவைன மகாபலிபுரம் ைசட்டிற்கு அனுப்பி ைவத்தார் ேதவராஜ்.

*********************************************************************************** அத்தியாயம் 7 ஆறடி உயரம், அழகிய உருவம், ஆப்பிள் ேபாேல இருக்கும் சினிமா கதாநாயகர்கைளதான், ெபண்களுக்கு பிடிக்கும் என்ற பாணியிலான ேபச்சிற்குவானதியின் முகத்தில் ெகாப்பளித்த ேகாபத்ைத பார்த்த விக்ேனஷ், புன்னைகேயாடு அவைள பார்த்து திரும்பி அமர்ந்தான். “என்ன ேமடம் இவ்வளவுேகாபம் சினிமா கதாநாயகர்கள் ேமேல?”, என்று ேகலியாக ேகட்டான். “எனக்ெகன்ன அவங்க ேமேல ேகாபம்? ஆனால் அந்த மாதிாி இருப்பவர்கைளத்தான் ெபண்களுக்கு பிடிக்கும் என்று தவறாக நிைனத்து ெகாண்டு இருக்கும்உங்கைள மாதிாி ஆண்கள் ேமேலதான் எனக்கு ேகாபம்”, என்று இன்னும் அந்த ேகாபம் அடங்காமேல ெசான்னாள் வானதி. “அேடயப்பா உனக்கு கூட இவ்வளவு ேகாபம் வருமா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டான் விக்ேனஷ். அவைன அறியாமேல இப்ேபாது ேபச்சு ஒருைமக்கு மாறி இருந்தது. அைத வானதி கவனித்தாளா இல்ைலயா என்பைத ெதாிந்து ெகாள்ள அவனும் ஆர்வம் கட்டவில்ைல. அவ்வளவு இயல்பாக மாற்றம் நிகழ்ந்து இருந்தது. “அெதன்ன உனக்கு கூட… நான் மனுஷி இல்ைலயா? எனக்கு உணர்வுகள் இல்ைலயா? எனக்கு ேகாபம் வராதா?”, என்று ேகட்ட ேபாது வானதியின்குரலில் ெகாஞ்சம் ேகாபம் குைறந்து இருந்தது. “ஓேக, வரலாம். நாம் ேபச நிைனத்தைத விட்டு விட்டு ேபச்சு எங்ேக திைச மாறி ேபாய் விட்டது என்று நிைனக்கிேறன். நான் ஏற்கனேவ உன்னிடம் ெசான்னைத பற்றி உன் வீட்டில் ேபசினாயா?”, என்று கண்ணில் ேலசாய் ஆர்வம் மின்ன ேகட்டான் விக்ேனஷ். சட்ெடன்று வானதியின் முகம் குழப்பத்ைத பூசி ெகாள்ள, சின்ன தயக்கத்துடன்,”இன்னும் இல்ைல விக்ேனஷ். என்னால் ேபச்ைச ஆரம்பிக்க முடியவில்ைல. நானா ஒன்றும் ெசால்லவில்ைல”, என்று முனகினாள். “எனக்கு புாியுது வானதி. அதற்குதான் ெசால்கிேறன். நாேன வந்து உங்க வீட்டில் ேபசுகிேறன். நான் மட்டும் ேபாதாது என்றால், என் வீட்டில் இருந்துெபற்ேறார்கைளயும் அைழத்து வர தயார். ஆனால் அதற்கு முன்பு உன் சம்மதமும் உன் வீட்டினர் சம்மதமும் கிைடத்து விட்டால், அவர்களுக்கு ெகௗரவ குைறச்சலாக எதுவும் நடக்காமல் இருக்கும் இல்ைலயா? அதற்குதான் உன்ைன வீட்டில் ேபச

ெசால்வது. நீயும் ேபச மாட்ேடன் என்கிறாய். என்ைனயும் வர விட மாட்ேடன் என்கிறாய்”, என்று சன்னமான குரலில் ெமன்ைமயாக ெசான்னான் விக்ேனஷ். “அண்ணனுக்கு வயசு இருபத்தி ஏழு முடிய ேபாகுது. ஆறு வருஷமா ேவைல பார்க்கிறான். அவனுக்கு கல்யாணம் ெசய்வது பற்றிேய இன்னும் வீட்டில் ேபச்சு எடுக்க வில்ைல. இப்ப ேபாய் நான் எப்படி…”, என்று தயங்கினாள் வானதி. “வீட்டுல வயசு ெபாண்ைண வச்சுக்கிட்டு எந்த அண்ணனும் கல்யாணம் ெசய்வைத பற்றி ேயாசிக்க மாட்டாங்க வானதி. உங்க வீட்டுல அப்பா இல்ைல என்னும் ேபாது, அண்ணனுக்கு கூடுதல் ெபாறுப்பு இருக்கும் இல்ைலயா? அதனால் தானா அவர் காத்து இருப்பார். இப்ப நீ ேபசிவிட்டால் எல்லா பிரச்ைனயும் சால்வ் ஆகி விடும் ெதாியுமா?”, என்று ெமன்ைமயாகேவ தன்னுைடய வாதத்ைத மீண்டும் எடுத்து உைரத்தான் விக்ேனஷ். “இல்ல விக்ேனஷ்…”, என்று வானதி மீண்டும் மறுக்க ஆரம்பிக்கும்ேபாேத”நான் ெசால்வைத ெகாஞ்சம் குறுக்கிடாமல் ேகட்கிறாயா ப்ளீஸ்”, விக்ேனஷ் ைக காட்டி நிருத்தினான். “உன்னிடம் ேபசாமேலேய உன் வீட்டிற்கு வர எனக்கு எவ்வளவு ேநரம் ஆகும் என்று நிைனக்கிறாய் வானதி? எத்தகு உன்னிடம் இபப்டி அனுமதிேகட்கிேறன் என்று எப்ேபாதாவது நீ ேயாசித்தாயா?”, என்று வருத்தமான குரலில் ேகட்டான் விக்ேனஷ் அவளின் மறுப்பான தைல அைசப்ைப பார்த்த உடன், சின்ன வருத்த ெபருமூச்ைச ெவளிேயற்றி, ேபான பிப்ரவாியில், எனக்கு திருமணம் நடப்பதாக இருந்தது. ெபண் எல்லாம் பார்த்து ெபாியவர்கள் நிச்சயித்து விட்டார்கள்…”, என்று ெசால்லி நிறுத்தினான். “வாட்?”, என்ற அந்த சின்ன மூன்ெறழுத்து ேகள்வியிேலேய வானதியின் அதிர்ச்சி அப்பட்டமாய் ெவளிப்பட்டது. “இவ்வளவு அதிர்ச்சி ேதைவ இல்ைலேய? பயப்படாேத, அந்த கல்யாணம் நடக்கவில்ைல நின்று விட்டது”, என்று ஒரு வருத்தமான முறுவேலாடு ெசான்னான் விக்ேனஷ். “ஏன் என்ன ஆச்சு?”, என்று வருத்தேதாடு வினவினாள் வானதி. “யாருக்கு ெதாியும்? அந்த ெபண்ணுக்கு, என்ைன மறுப்பதற்கான காரணத்ைத என்னிடம் ெசால்ல ேவண்டும் என்று கூட ேதான்றவில்ைல. நான் என்ன ெசய்ய?”, என்று ேதாைள குலுக்கினான் விக்ேனஷ். “நீங்கள் ேகட்கவில்ைலயா? ஒருேவைள அவர்களுக்கு ேவறு விருப்பம் ஏதாவது…”, முடிக்காமல் இழுத்தாள் வானதி. “இருக்கலாம். எனக்கு ெதாியவில்ைல. அைதேய என்னிடம் ேநாில் ெசால்லி இருக்கலாேம? அப்படியா அவளின் ைக காைல கட்டி மணம் புாிந்து விடுேவன். என்ைன பார்த்தால் அப்படியா இருக்கு? இரண்டு முைற அவர்கள் வீட்டிேக ெசன்ேறன். சந்திக்க முயற்சி ெசய்ேதன். அவங்க அன்ணன் பாவம் இரண்டு ேபருக்கும் இைடேய ேபாராடி ேதாற்று விட்டார். அவள் என்ைன சந்திக்க ெவளிேய வரேவ இல்ைல. அப்ேபாது அவாின் ேமல் ேகாபம் வந்தது,. ஆனால் ெகாஞ்ச நாட்கள் ேபான பின் ெதாிந்தது அவள் அண்ணனிடமும் ேபசுவதில்ைல. தனியாக ஹாஸ்டலில் வசிக்கிறாள் என்பது சுகந்தி ெசால்லித்தான் எனக்ேக ெதாியும். அப்புறம் அவைள சந்திக்க ேவண்டும் என்று ேதான்றவில்ைல. விட்டு விட்ேடன். என்ன காரணம் என்று இன்று வைர ெதாியாவிட்டாலும், அந்த நிகழ்ச்சி ஏற்படுத்திய காயம் மட்டும் இன்னும் இருக்கிறது”, என்று ேவகமாய் ெபாாிந்தவன் ேபசி முடித்ததும், பார்ைவைய ெவளிப்புறம் திருப்பி ெகாண்டான். சில நிமிடங்கள் அந்த அைமதி நீள, அவனின் கரத்ைத பற்றி ேலசாய் அழுத்தி, “ேபாகட்டும் விடுங்க. உங்க நல்ல மனசு அந்த ெபண்ணுக்கு ெதாியவில்ைல. உங்களுக்கு அவர்கைள விட ஒரு நல்ல ெபாண்ணு கிைடக்கணும் என்று இருக்கலாம்”, என்று அவள் என்ன ேபசுகிேறாம் என்று புாியாமேல இயல்பாய் ெசால்லி ெகாண்ேட ேபாக, அவன் திரும்பி பார்த்து ேலசாய் புன்னைக ெசய்தான் திரும்பிய அவனின் பார்ைவ, அவனின் ைககைள பற்றி இருந்த அவளின் கரங்களில் படிய, அந்த வினாடிேய அனிச்ைசயாய் தன ைககைள விலக்கி ெகாண்டால் வானதி. அைத பார்த்த அவனின் இதழ்களில் சின்ன புன்னைக மலர்ந்தது.

“அந்த நல்ல ெபாண்ணு நீயாக இருக்க கூடாதா வானதி? உனக்ேக உன் ேமல் நம்பிக்ைக இல்ைலயா?”, என்று சின்ன புன்னைகயுடன் ேகட்டான் விக்ேனஷ். “அது வந்து… “, ேமேல ெதாடர முடியாமல் திணறினாள். “உனக்கும் என்ைன பிடிக்கவில்ைலயா? அைத ெவளிபடியா ெசால்ல தயங்குகிறாயா என்ன?”, என்று ேகட்டவனின் கண்களில் நிச்சயம் குறும்பு மிளிர்ந்தது. “அது அப்படி இல்ைல…”, என்று இழுதவள் ஒரு முடிவிற்கு வந்து நிமிர்ந்து அமர்ந்தாள். “லுக் விக்ேனஷ், எனக்கு உங்கைள பிடிக்கவில்ைல என்று எதுவும் கிைடயாது. நிச்சயம் பிடித்து இருக்கு. ஆனால் அதன் அர்த்தம், நான் எங்க வீட்டில் அனுமதி வாங்காமல் உங்கைள திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள தயார் என்பதில்ைல. நீங்களும் உடேன திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டுெமன்று துடிக்கவில்ைலேய? உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தால், நீங்க ெகாஞ்ச நாள் காத்திருங்க. இன்னும் ெகாஞ்ச நாளில் எனக்கு மாப்பிள்ைள பார்க்க ஆரம்பிக்கும்ேபாது நிச்சயம் எங்க அண்ணன் மூலமாக எங்க அம்மாவிடம் உங்கைள பற்றி ெசால்லிவிட்டு உங்களுக்கு தகவல் தருகிேறன். அப்ேபாது நீங்க வரலாம். நீங்க காத்து இருக்க ேவண்டும் என்று கட்டாயம் எதுவும் இல்ைல, ஒருேவைள உங்களுக்கு ேவறு ெபண் அைமந்தால், நீங்க தாரளமாக…”, என்று ேபசி ெகாண்ேட ேபானவைள, ‘புல்ஷிட்’, என்ற விக்ேனஷின் ேகாப குரல் இைடயிட்டு நிறுத்தியது. ஆச்சாியமாக திரும்பி பார்த்தவள், அவனின் வார்த்ைதகளில் இருந்த ேகாபம் அவனின் கண்களில் இல்ைல என்பைத உணர்ந்து, ேலசாய் குழம்பி, பின் அவனின் சின்ன கண் சிமிட்டலில் மலர்ந்து சிாிக்க ஆரம்பித்தாள் வானதி. எம்டியிடம் ேபசிவிட்டு ெவளிேய வந்த சசிேசகர் அடுத்த சில நிமிடங்களிேலேய தங்கள் ேவைலைய ெசய்ய அேபாகும் ைசட் என்ஜினியைர ேபானில் பிடித்து ேபசி, அன்று மாைலேய மகாபலிபுரத்தில் ைசட் இன்ஸ்ெபக்ஷனுக்கு ஏற்பாடு ெசய்து விட்டான். இரவு திரும்ப ேநரம் ஆகலாம் என்பதால் அம்மாவிடம் ெதாைலேபசியில் ெசால்லி விட்ேட கிளம்பினான். அவாிடம் ேபசி மறுநாேள பணி ஆரம்பிக்க ேவண்டிய ஏற்பாடுகைள ெசய்து விட்டு, ேவைல குறித்த அறிக்ைகையயும், எம்டீக்கு அனுப்பி விட்டு வீட்டுக்கு அவன் வந்து ேசரும்ேபாது மணி பைத ெதாட்டு ெகாண்டு இருந்தாலும் மிகுந்த உற்சாகத்துடன் வந்து ேசர்ந்தான் சசிேசகர். “ஹாய் அம்மா, உங்க ைபயனுக்கு இன்று அதிர்ஷ்டமான நாள் ேபால இருக்ேக? கதிர் சாேராட ைகராசி என்று நிைனக்கிேறன்”, என்று குதுகலமாக ெசால்லியபடி வந்து உணவிற்காக அமர்ந்தான். இரவு எவ்வளவு ேநரம் கழித்து வந்தாலும், அம்மா ைகயால் ஒரு வாய் தயிர்சாதேமா, இல்ைல ஒரு ேதாைசயாவது சாப்பிடா விட்டால், அவனுக்கு அன்ைறய ெபாழுது முடியாது. அந்த ேநரத்தில்தான் அம்மாவிடம் வம்பு வளர்ப்பதும் நடக்கும். ெவளியூருக்கு தவிர்க்க முடியாமல் ெசன்றால் கூட இரவில் சில நிமிடங்கள் ெதாைல ேபசியில் ேபசிவிட்டுதான் படுப்பான். இன்று படுத்துவிட்ட தங்ைகையயும் ேபாய் அடித்து எழுப்பி அைழத்து வந்தான். “என்னடா இத்தைன சந்ேதாஷம்? ஏதாவது ப்ேராெமாஷனா?”, என்று சந்ேதாஷமாய் விசாாித்தார். “என்னம்மா அரசாங்க ேவைலயில் நிைனத்த உடன் ப்ேராேமாஷன் எல்லாம் கிைடக்குமா என்ன? அெதல்லாம் இல்ைல. ஆனால் உன் திறைம ேமல நம்பிக்ைக இருக்கு, என்று எனக்கு ேநாிைடயாக சம்பந்தம் இல்லாத, ஒரு முக்கியமான ேவைலைய எம்டீேய ேநாில் கூப்பிட்டு ெசான்னால் எப்படி இருக்கும்?”, என்று கண்களில் விளக்ெகாிய உற்சாகமாய் ேகட்டான் சசி. “நிஜமாவா? அப்படி என்ன முக்கியமான ேவைலடா?”, என்று ஆர்வமாக ேகட்டார் சாருமதி. “சுனாமி நிதியில் இருந்து எங்க காட்ேடைஜ சீரைமக்க ஒரு ேகாடி ரூபாய் சுற்றுலா துைறயில் இருந்து நிதி ஒதுக்க பட்டு இருக்கு, அந்த நிதிைய சீக்கிரம் ெசலவு பண்ண தனி ெபாறுப்ைப என்னிடம் ஒப்பைடத்து இருக்கிறார் எம்டி”, என்று ெபருைமயாக ெசால்லி விட்டு, டி ஷர்ட்டில், இல்லாத காலைர தூக்கி விட்டு ெகாண்டான் சசிேசகர்.

“ஹய்ேயா நிைனப்புதான் உனக்கு. இங்ேக உன்னுைடய அட்டகாசம் ெராம்ப கட்டுகடங்காமல் தாங்க முடியாமல் ேபாய் இருக்கும். அதனால் அந்த காலத்தில் நாடு கடுதுற மாதிாி உன்ைன இந்த ஆபிசில் இருந்து தற்காலிகமா ெசன்ைனயில் இருந்து கடத்தி மகாபலிபுரத்தில் இரு, என்று உத்திரவு ேபாட்டு இருக்காங்க. அது கூட புாியாமல், உனக்கு கிைடத்த ெகௗரவமாய் நிைனச்சு நீ காலைர தூக்கி விட்டு ெகாண்டு இருக்கிறாயா?”, என்று ேகலியாக ெசால்லி சிாித்தாள் வானதி. “வானதி உன்ைன ேபாலேவ எல்லாைரயும் எைட ேபாட கூடாது கண்ணா, எங்க ஆபிசில் அப்படி யாரும் நிைனக்க வாய்ப்பு இல்ைல. ஒருேவைள உங்க ஸ்கூலில் அப்படி நிைனக்கலாம்”, என்று அவள் தைலயில் ெசல்லமாய் குட்டி விட்டு அம்மாவிடம் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தான், “அம்மா, இன்னும் ஒரு மூணு மாசத்திற்கு, நான் அப்பப்ேபா வராவிட்டாலும் உங்களால் ேமேனஜ் பண்ண முடியும் இல்ைலயா? உங்க ேமல இருக்கும் அைசக்க முடியாத நம்பிக்ைகயில் உங்கைள ேகட்காமேல ேவைலக்கு சாி என்று ெசால்லி விட்ேடன். அதில் உங்களுக்கு ஒன்றும் வருத்தம் இல்ைலேய அம்மா?”, என்று சின்ன கவைலேயாடு விசாாித்தான் சசிேசகர். சாருமதி அம்மா அதற்கு பதில்ெசால்ல வாய் எடுக்கும் முன்ேப, “என் இப்ேபா அம்மா வருத்தம் என்று ெசான்னால் என்ன ெசய்ய ேபாகிறாய்? வருத்தம் இல்ைல என்று ெசான்னால் என்ன ெசய்ய ேபாகிறாய்? வருத்தத்ைத மைறத்து ேபாய் ெசான்னால் என்ன ெசய்வாய்? வருத்தம் இல்லாமேலேய வருத்தம் என்று ெசான்னால்…”, “ஹய்ேயா, அம்மா இவைள சீக்கிரம் எவன் ைகயிலாவது பிடிச்சு தள்ளி விடனும். அறுைவ தாங்க முடியவில்ைல”, என்று சிாிப்ேபாடு இைடயிட்டான் சசிேசகர். எப்ேபாதும் அெதன்ன என்ைன தள்ளி விடுவது? என்று சண்ைட பிடிக்கும் தங்ைக அதற்கு பதிலுக்கு சீறாமல் வாய் அைடத்து ேபாய் நிற்பைத பார்த்து வியப்ேபாடு திரும்பி பார்த்தான் சசிேசகர். “அங்ேக சாப்பாட்டிற்கு என்ன ெசய்வாய் சசி? எங்ேக தங்குவாய்?”, என்று அன்ைனயாய் தன்னுைடய கவைலைய ெவளிபடுத்தினார் சாருமதி. “என்னமா நீங்க டீடீடீசீ, வச்சு இருப்பேத ேஹாட்டல். அங்ேக தங்கவும் சாப்பாட்டுக்கும் என்ன பிரச்ைன?”, என்று அம்மாவின் கன்னத்ைத பிடித்து ேலசாய் ஆட்டினான். அப்புறம் ெகாஞ்ச ேநரம் அம்மாவிடம் ேபசி, தன் பணியின் முக்கியத்துவத்ைத ெசால்லி, அங்ேகேய தனக்கு தங்குவதற்கும், இங்ேக வாரத்திற்கு இரு முைற வந்து ேபாவதற்கான ேபாக்குவரத்து வசதியும் அலுவலகத்தில் ெசய்து ெகாடுத்து இருப்பைத ெசால்லி விட்டு, படுக்க கிளம்பினான் சசிேசகர். ேபாகும்ேபாது, “வானதி, உனக்கு தூக்கம் வருதா? ெகாஞ்ச ேநரம் ேமேல ெமாட்ைட மாடிக்கு வருகிறாயா? உன்னிடம் ஒரு முக்கியமான விஷயம் ெசால்லணும்”, என்று அைழத்தான் சசிேசகர். “என்ன அண்ணா அப்படி என்னிடம் ரகசியமாக ெசால்ல ேபாகிறாய்? அந்த ஆர் ேஜ சமாச்சாரமா?”, என்று கண் சிமிட்டி ேகட்டவைள சாருமதி முதுகில் தட்டினார் ” சசி ெசால்வது சாிதான். உனக்கு வாய் ெராம்ப ஜாஸ்தி ஆகி விட்டது. ெகாஞ்சம் அடக்கி வாசி”, என்று மகைள ஒரு அதட்டல் ேபாட்டு விட்டு, அவர் தன் அைறக்கு ெசல்ல, அண்ணனும் தங்ைகயும் ெமாட்ைட மாடிக்கு ெசன்றனர். “என்ன அண்ணா, மகாபலிபுரம் ேபாய் விட்டால், உன்ேனாட ஆர் ேஜ ப்ேராக்ராம் ேகட்குமா அங்ேக? ஒருேவைள ேகட்காவிட்டால் என்ன ெசய்வாய்?”, என்று ேகலியாக ேபச்ைச ஆரம்பித்தாள் வானதி. “நாற்பது கிேலாமீட்டர் தூரம் ெபாதுவாய் ேகட்கும். அப்படி ேகட்காவிட்டால், ஆறு டு ஏழு, மகாபலிபுரத்தில் இருந்து ெகாஞ்சம் ெசன்ைனைய ேநாக்கி நகர்ந்து வந்து ப்ேராக்ராம் ேகட்கும் இடத்தில இருப்ேபன். அைத பற்றி உனக்ெகன்ன?”, என்று ேலசாய் தைலயில் தட்டி ேகட்டான் சசிேசகர். “எனக்ெகன்ன ேபாச்சு? நீ இப்படி சின்சியர் சிகாமணியாய் இருப்பாய் என்றுதான் எனக்கு ஏற்கனேவ ெதாியுேம? ஆனால் அைத நாங்க ெசான்னால் மட்டும் ஒத்துெகாள்ள மாட்டாய். அம்மாவிடம் ெபாய் ெசால்வாய். இல்ைல என்று ாீல் சுற்றுவாய்”, என்று ேகலியாக அடுக்கி ெகாண்ேட ேபானாள் வானதி.

“ஹேலா ஹேலா, ேமடம் எனக்கு ெபாய் ெசால்ல வராது. நான் அம்மாவிடம் ெசானனது நிஜம்தான். நான் ைசட் அடிப்பது உண்ைம. ஆனால் அது அந்த ஆர் ேஜ இல்ைல. ேவற ெபாண்ணு, அவைளத்தான் கடந்த ஆறு மாசமா ேதடிகிட்டு இருக்ேகன். ஆர் ெஜைய ரசிப்பது சும்மா ைடம் பாஸ். ஆனால் அந்த ெபாண்ணு விஷயம் ேவற…”, என்று கண்களில் கனவு மிதக்க ெசான்னான் சசிேசகர். “ேஹய், வாேர வாஹ்! இப்பதாேன விஷயம் ெவளிேய வருது. ெசால்லு ெசால்லு”, எண்டு ஆர்வத்துடன் காதுகைள தீட்டி ெகாண்டு கைத ேகட்க தயார் ஆனாள் வானதி. “எனக்ெகன்ன ேபாச்சு? நீ இப்படி சின்சியர் சிகாமணியாய் இருப்பாய் என்றுதான் எனக்கு ஏற்கனேவ ெதாியுேம? ஆனால் அைத நாங்க ெசான்னால் மட்டும் ஒத்துெகாள்ள மாட்டாய். அம்மாவிடம் ெபாய் ெசால்வாய். இல்ைல என்று ாீல் சுற்றுவாய்”, என்று ேகலியாக அடுக்கி ெகாண்ேட ேபானாள் வானதி. “ஹேலா ஹேலா, ேமடம் எனக்கு ெபாய் ெசால்ல வராது. நான் அம்மாவிடம் ெசானனது நிஜம்தான். நான் ைசட் அடிப்பது உண்ைம. ஆனால் அது அந்த ஆர் ேஜ இல்ைல. ேவற ெபாண்ணு, அவைளத்தான் கடந்த ஆறு மாசமா ேதடிகிட்டு இருக்ேகன். ஆர் ெஜைய ரசிப்பது சும்மா ைடம் பாஸ். ஆனால் அந்த ெபாண்ணு விஷயம் ேவற…”, என்று கண்களில் கனவு மிதக்க ெசான்னான் சசிேசகர். “ேஹய், வாேர வாஹ்! இப்பதாேன விஷயம் ெவளிேய வருது. ெசால்லு ெசால்லு”, எண்டு ஆர்வத்துடன் காதுகைள தீட்டி ெகாண்டு கைத ேகட்க தயார் ஆனாள் வானதி. ************************************************************************ அத்தியாயம் 8 அண்ணனின் காதல் கைதைய ேகட்க உற்சாகமாய் ெரடி ஆனா தங்ைகைய பார்த்து ேகலியாக புன்னைக ெசய்தான் சசிேசகர். “அடுத்தவன் அந்தரங்கம் என்றால், வாைய திறந்து ெகாண்டு உற்சாகமாய் ேகட்க ெரடி ஆகிறாயா? உன்ைன…”, என்று ெசால்லி அவளின் காதுகைள பற்றி ெசல்லமாய் திருகினான். “ஆ…. ேஹய் நீதாேன ெசால்ல ஆரம்பித்தாய், நானா ேகட்ேடன்?”, என்று அவனின் ைகைய பிடித்து தள்ளி விட்டாள் வானதி. “அது இருக்கட்டும். நான் உன்னிடம் ஒண்ணு ேகட்கணும்? இவ்வளவு ஆர்வமா கைத ேகட்கிறாேய? நீயும் யார்கிட்டயாவது மாட்டி ெகாண்டாயா என்ன?”, என்று ேகலியாக ேகட்பது ேபாலேவ விசாாித்தான் சசிேசகர். “ஆமாமா! எல்ேலாைரயும் உன்ைன ேபாலேவ எண்ணாேத. அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல”, என்று சிவந்த முகத்ைத சூழ்ந்து இருந்த இருட்டில் ெசௗகாியமாய் மைறத்துவிட்டு, அவனின் ேகலிைய அவனுக்ேக திருப்பினாள் வானதி. ெசான்ன பிறகு, ‘ஹய்ேயா, அவேன ேகட்கும்ேபாது ேலசாய் ேகாடி காட்டி இருக்கலாேம வானதி, உனக்கு மூைளேய இல்ைல…’, என்று மனதிற்குள் மானசீகமாய் உச்சந்தைலயில் நன்றாக வலிக்கிற மாதிாி குட்டி ெகாண்டாள். ‘இவள் என்ன இப்படி ெசால்கிறாள்? தான்தான் இல்லாதைத கற்பைன ெசய்து ெகாள்கிேறாேமா’, என்று சசிேசகரும் சின்ன ேயாசைனயில் மூழ்கி இருக்கும்ேபாது வானதி சீக்கிரமாகேவ சமாளித்து ெகாண்டாள். “ஹேலா மிஸ்டர் சசிேசகர், உங்க கனவு கன்னிைய பற்றி ெசால்ல ஆரம்பித்த மாதிாி இருந்தது. நீங்க கனவு காண்பைத நிறுத்தினால் தாேன எனக்கு விஷயம் வந்து ேசரும். ெசால்லுங்க அவங்கைள எங்ேக பார்த்தீங்க? ேபர் என்ன? என்ன ெசய்றாங்க? படிக்கிறாங்களா? ேவைல ெசய்றாங்களா? ஒண்ெணாண்ணா எடுத்து விடுங்க ேகட்ேபாம்”, என்று உற்சாகமாய் ஆரம்பித்தாள் வானதி. “வானதி ேமடம் குவிஸ் மாஸ்டர் மாதிாி ேகள்விகைள அடுக்கி ெகாண்ேட ேபாகாதீங்க. எனக்கு அதுக்கு எல்லாம் பதில் ெதாியாது. எனக்கு ெதாிஞ்ச ஒேர விஷயம், அவள் சாந்ேதாமில் அருகில் எங்ேகா வசிக்கிறாள். நான் பார்த்தது, அங்ேகதான். தினமும் பீச்சுக்கு ஓட ேபாகும்ேபாது அவைள

நானும் ஆறு மாசமா ேதடுகிேறன். ஒரு நாள்தான் பார்த்ேதன். அதற்கு பிறகு பார்க்கவில்ைல”, என்று ெசால்லி விட்டு புன்னைக ெசய்தான். “ஒரு ேவைள வீடு மாறிட்டாங்கேளா என்னேமா?”, என்று அவசரமாய் இைடயிட்டாள் வானதி. “முந்திாிெகாட்ைட, இது எனக்கு ேதாணாதா? அைத நான் பார்க்காமல் இருப்ேபனா? அவேளாட அக்கா அல்லது அண்ணிைய நான் நாலஞ்சு முைற பார்த்ேதன். அவங்க அங்ேகதான் அேத வீட்டில் ெதாடர்ந்து இருக்காங்க. அதனால் வீடு மாறி இருக்க வாய்ப்பு இல்ைல”, என்று நம்பிக்ைகேயாடு ெசான்னான் சசிேசகர். “இங்ேக பாருடா, நீ பார்க்க ஆைசப்படும் உன் ஆைள அதன்பின் பார்க்கவில்ைல. ஆனால் அவங்கேளாட அக்கா அல்லது அண்ணிைய நாலஞ்சு தடைவ பார்த்தாயா? பார்த்துவிட்டு என்ன ெசய்தாய்? பின்ேன அவர்களிடம் ேபாய் விசாாிக்க ேவண்டியதுதாேன?”, என்று ஆர்வம் தாங்காமல் குறுகுறுப்ேபாடு விசாாித்தாள் வானதி. “நீ ேவற… நான் முதன் முதலில் அவைள பார்த்தேபாது, அவேளாட ெமாைபல் ேபாைன மிஸ் பண்ணி விட்டாள். அதில் இருந்த முதல் நம்பைர ைவத்து, அங்ேக ேபசி முகவாி விசாாித்து அைத ெகாண்டு ேபாய் அவங்க வீட்டில் ஒப்பைடக்க ேபான ேபாது, ஏற்கனேவ அவங்கைள அவங்க வீட்டில் சந்தித்து இருக்கிேறன். ெராம்ப கறார் ேபர்வழி. நீ யார் விஷ்வாவா? அவனுக்கு பிெரண்டா? உன்னிடம் இந்த ேபான் எப்படி வந்தது? எங்ேக இருக்கிறாய்? என்ன ேவைல ெசய்கிறாய்? அவைள உனக்கு எப்படி ெதாியும்? என்று ஏகப்பட்ட ேகள்விகள். ேபாலீஸ் விசாரைணேய ேதவலாம்”, என்று சலிப்ேபாடு சசிேசகர் ெசால்லி முடிக்க வானதி சிாித்தாள். “சிாிக்காேதடீ…”, என்று எாிச்சேலாடு ெசான்னவன் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தான். “நல்ல ேவைள காைலயில் ஜாகிங் ேபாகும்ேபாது இருப்பது மாதிாி ேபாகவில்ைல. ஆபிசில் இருந்து வந்ததால், ஐடி கார்ட். எல்லாம் காட்டி விட்டுதான் வந்ேதன். நான் ெசான்னைத அவர்கள் நம்பின மாதிாிேய ெதாியவில்ைல. அவர்களிடம் ேபாய் மறுபடி விசாாிக்க ெசால்கிறாயா? சான்ஸ் இல்ைல ேமடம். ஒரு தடைவக்கு ெரண்டு தடைவ ேயாசிக்கணும்”, என்று அந்த நாள் நிைனவில் மூழ்கியபடி ெசான்னான் சசிேசகர். “அடால்ப் ஹிட்லாின் மறு வாாிசு என்று ெசால்லு. அது சாி, உன்ேனாட ஆள் எப்படி? இேத மாதிாி சிடுமூஞ்சியா? இல்ைல கூல் ெஹடா?”, என்று ேகலியாக விசாாித்தாள் வானதி. அந்த வினாடியில், உண்ைமயில் நடந்தைத ெசான்னால், அவளின் இேமஜ் பாதிக்கப்படும் அபாயம் இருப்பைத உணர்ந்த அவனது காதல் இதயம், அவசரமாய் அவளுக்கு வக்காலத்து வாங்கி, கைதைய அப்படிேய மாற்றி, அவள் பால் கார ைபயனுக்காக உருகின மாதிாியும், இருநூறு ரூபாய் நஷ்டத்ைத சமாளிக்க ஐநூறு ரூபாைய எடுத்து வாாி வழங்கியதாகவும், நூறு முைற சாாி ெசான்னதாகவும், தங்ைகயிடம் பிரமாதமாய் இட்டு கட்டியது. வாைய பிளந்த படி சிாிப்புடன் அவன் ெசான்ன கைதைய ேகட்டு இருந்தவள், “அப்புறம் என்ன தயக்கம்? ஒருநாள் அவள் வீட்டு வாசலில் ேபாய்…ச்ேச ச்ேச.. அவள் இல்ைல அவங்க… ச்ேச ச்ேச… அண்ணி வீட்டு வாசலில் ேபாய் நின்று ெகாள். அவர்கள் வரும்வைர வாசலில் தவம் இருந்து வந்தவுடன் ேமட்டைர பட்ெடன்று ேபாட்டு உைடத்து விட ேவண்டியதுதாேன?”, என்று சிாிப்ேபாடு ேகட்டாள் வானதி. “ஆமா , என்ேனாட நிைலைய பார்த்தால் உனக்கு சிாிப்பா வருது இல்ைல? எல்லாம் ேநரம்தான். நீயும் காதலில் விழுந்தால்தான், அதற்கு மறுப்பு யாாிடம் இருந்து எப்படி வருேமா என்ற பயம் வரும். யார் எக்ேகடு ெகட்டால் எனக்கு என்ன? என்று என்னும் விட்ேடற்றியான ஆளாய் இருந்தால் ஒன்றும் பிரச்ைன இல்ைல. ஆனால் நடுத்தர குடும்பத்தில் பிறந்து, கஷ்டப்பட்டு முன்னுக்கு வர துடிக்கும், ஒரு நல்ல குடும்பத்தில் பிறந்த இைளஞனாய் இருந்து ெகாண்டு, சட்ெடன்று அப்படி எல்லாம் எந்த முடிவும் எடுத்து விட முடியாது வானதி”, என்று உள்ளார்ந்த கவைலேயாடு அவன் ெசான்ன வினாடியில், அண்ணனின் மனம் அவளுக்கு ெதளிவாய் புாிந்தது. ெரண்டு ேபாின் நிைலயும் ஒன்றுதான் என்று எண்ணியவள், அவனின் ேதாளில் ைக ைவத்து ஆதரவாய் அழுத்தி கண் சிமிட்டினாள். “கவைலபடாேத சேகாதரா… எங்க அம்மா கருமாாி, காத்து நிற்பாள். காதைலத்தான் ேசர்த்து ைவப்பா… கவைல படாேத சேகாதரா…”, என்று கண் சிமிட்டி பாட்டு பாட அவனும் அந்த குரலில் ஈர்க்கப்பட்டு சின்ன புன்னைக பூத்தான்.

அன்று காைல ஆறு மணி அளவில் அவசரமாய் வாெனாலி நிைலயத்திற்கு கிளம்பி ெகாண்டு இருந்த ராேஜஷிற்கு சுகந்தியிடம் இருந்து, விடாமல் அட்ைவஸ் மைழ ெபாழிந்து ெகாண்டு இருந்தது. “இங்ேக பாருங்க, அவள் சண்ைட ேபாடுகிறாள் என்று நீங்களும் பதிலுக்கு பதில் வாய் ெகாடுக்காதீங்க. அவள் சின்ன ெபாண்ணு, அவளுக்கும் நமக்கும் இைடேய இருக்கும் உறவில் ஏற்கனேவ இருக்கும் விாிசல் தீர ேவண்டாமா? தாய் இல்லாத ெபாண்ணு, நாம்தான் பத்திரமா பார்த்து ெகாள்ளனும். நீங்க ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா இருக்கலாம் தப்பில்ைல. ஒரு ெதாழிைல நாலு வருஷமா, நிர்வகிக்கும் உங்களுக்கும் இப்ேபாதுதான் படிப்ைப முடித்து, உலக அனுபவேம இல்லாத அவளுக்கும் வித்தியாசம் இருக்க ேவண்டாமா?…”, என்று நீண்டு ெகாண்ேட ேபானது அவளின் உைர. “ேஹய் நீ இப்ப என்னதான் ெசால்ல வருகிறாய்? ேநாிைடயா ெசால்லு தாேய, எனக்கு ஒண்ணுேம புாியவில்ைல”, என்று சின்ன சிாிப்ேபாடு ேகட்டான் ராேஜஷ். “அது வந்து… அந்த விஷ்வாைவ பற்றி நீங்க ேநாிைடயா உங்க தங்ைகயிடம் எதுவும் ெசால்ல ேவண்டாம். ஏற்கனேவ அவன் ெகாஞ்சம்… ெகாஞ்சம்… சாி இல்ைல என்று எனக்கு ெதாியும். விக்ேனஷ் ெசால்லி இருக்கிறார். அவனிடம் ேநேர ேபசாேத என்று ெசான்னால், உங்க தங்ைகேயாட பிடிவாதம் தைல தூக்கி, ‘நீ என்ன ெசால்வது? நான் என்ன ேகட்பது?’, என்ற பாணியில் அதிகம் ஒட்டி பழகுவாள். அதனால்… நாம் கண்காணிக்கலாம். ஆனால் ேபாகாேத, ேபசாேத என்று நீங்க ெசால்லாதீங்க ப்ளீஸ்… நான் ெசால்வது புாியுதா?”, என்று தயங்கி தயங்கி, நிைறய இைடெவளி விட்டு திக்கி திக்கி ஒரு வழியாய் ெசால்ல ேவண்டிய விஷயத்ைத ெசால்லி முடித்தாள் சுகந்தி. அப்ேபாதுதான் அவள் ெசால்ல வந்த விஷயத்தில் முழு அர்த்தம் புாிந்தது ேபால அருகில் இருந்த ேசாபாவில் ேயாசைனேயாடு அமர்ந்து விட்டான் ராேஜஷ். “விக்ேனஷ்… அவளுக்கு ஏற்கனேவ பார்த்த…”, என்று முடிக்காமல் இழுக்க, சுகந்தி ஒப்புதலாய் தைல அைசத்தாள். “ஓேக, இப்ப புாியுது, அவங்க ெரண்டு ேபருக்கும் ஏற்கனேவ எேதா தகராறு இருக்கு ேபால. உனக்கு விபரம் ெதாியுமா என்ன?”, என்று ேயாசைனேயாடு ேகட்டான் ராேஜஷ். “ெதாியும். ஆனால் அேத விஷயத்ைத அந்த விஸ்வா, அவளிடம் திாித்து ெசால்லி இருக்க ேவண்டும். அதனால்தான் அவளுக்கு விக்ேனஷ் ேமல தப்பு அபிப்ராயம் ஏற்பட்டு இருக்க ேவண்டும். இெதல்லாம் இப்ேபாது உட்கார்ந்து ேயாசிக்கும்ேபாது ஊகித்தைவ. ஆனால் சிந்து வாைய திறக்காமல் எதுவுேம நிச்சயமாய் ெசால்ல முடியாது. ஏற்கனேவ விக்ேனஷ், அந்த விஸ்வா ேமேல நான் ெசான்ேனேன, ஒரு சின்ன ெபாண்ணு ேகஸ்… அது ெதாடர்பா ஒரு எஃப் ஐ ஆர் ேபாட்டு இருக்கார். அதனால் அவனுக்கு விக்ேனஷ் ேமல ேகாபம் இருக்கலாம். விக்ேனஷிற்கு நான் உதவி ெசய்ேதன் என்று என் ேமலயும் , என்ைன கல்யாணம் ெசய்து ெகாண்டதால் உங்க ேமலயும் கூட அவனுக்கு ேகாபம் இருக்கலாம்…”, என்று ெசால்லி ெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய, விக்ேனஷ் கண்கைள விாித்தான் “அட பாவி!. இந்த ேகாபம் எல்லாம் ேசர்ந்துதான், அவளுடன் படித்தவன் என்ற முைறயில் ெநருங்கி பழகி அவைள நமக்ெகதிராக தூண்டி விட்டு ெகாண்டு இருக்கிறான் என்று நிைனக்கிறன். அதனால் அவன் விஷயத்தில் ெதாடர்ந்து கண்காணிக்கலாம். முடிந்தால், அவேனாட ேபரன்ட்சிடம் ேபசுகிேறன். அவளுக்கும் சிந்துவின் வயசுதாேன இருக்கும். சின்ன ைபயன்தாேன? படிக்க எங்ேகயாவது ெவளியூர், ெவளிநாடு மாதிாி அனுப்பினால் கூட சாியாகி விடலாம். விஷயம் ெசால்லி விட்டாய் அல்லவா, நான் பார்த்து ெகாள்கிேறன். நீ ைதாியமா இரு”, என்று புன்னைகேயாடு அவளுக்கு ைதாியம் ெசால்லி ேதற்றி விட்டு அலுவலகத்திற்கு கிளம்பினான் ராேஜஷ். **** இன்ேறாடு மூன்று நாட்களாகி விட்டது. என்ன இந்த ராேஜஷ் தன்னுடன் ஒரு வார்த்ைத கூட ேபசவில்ைல? இந்த ஆறு மாதத்தில், அவனாக தன்னிடம் ேபசாமல்… இல்ைல ேபச முயலாமல் இருப்பது இந்த மூன்று நாட்களாகத்தான். அவனுக்கு என்ன ஆச்சு? என்று குழம்பினாள் சிந்துஜா. ஞாயிறு அன்றும் அவள் வாெனாலி நிைலயத்திற்கு வந்து விடுவாள் என்பதால், கடந்த ஆறு மாதத்தில் அவன் ஒரு நாள் என்றால் ஒரு நாள் கூட அவைள பார்க்காமல் ேபசாமல் இருந்தேத இல்ைல. அண்ணனாக இல்லாவிட்டாலும், அவனிடம் முதலாளி என்ற ாீதியில் அவளும் முகத்ைத தூக்கி ைவத்து ெகாண்டாவது ஜாைட மாைடயாகவாவது ேபசி விடுவாள். ெசால்லி வச்ச மாதிாி எப்ேபாதும் மாைலயில் மறக்காமல் ேபசும் விஷ்வா கூட இந்த மூன்று நாட்களாக ேபசவில்ைல. அவனுக்கு என்ன ஆச்சு? ஒருேவைள இவன்தான் அவைன ேபச கூடாது என்று மிரட்டி ைவத்து இருக்கிறாேனா? இந்த எண்ணம் ேதான்றியதும் சிந்துஜாவிற்கு ேகாபம் சுறு சுறுெவன்று ஏறியது. ேவகமாய் எழுந்தவள் புயலாய் அண்ணனின் அைறக்கு ேபாய், அவனின் கதைவ

தட்டி அனுமதி ேகட்டாள். அந்த தட்டேல அனுமதி ேகட்பது மாதிாி இல்ைல. அதட்டலாகதான் இருந்தது என்பது ேவறு விஷயம். அந்த தட்டலின் ேவகம் மற்றும் சத்ததிேலேய, ஆள் யார் என்பது புாிந்து விட்டாலும், “ஹூ இஸ் தட்? ப்ளீஸ் கம் இன்”, என்று நிதானமான குரலில் ெசான்னான் ராேஜஷ். அந்த நிதானம் துளி கூட இல்லாமல் தைர அதிர உள்ேள வந்த சிந்துஜா, அவைன முைறத்தபடி உள்ேள வந்து அவன் எதிேர அமர்ந்தாள். ேகாபத்தாலும், ேவகமாய் நடந்து வந்ததாலும், ேலசாக அவளும் ெநஞ்சு விம்மி தணிந்து ெகாண்டு இருக்க சின்ன சிாிப்ேபாடு அவளின் முகத்ைத ஆராய்ந்தான் ராேஜஷ். அவளின் ேகாபத்திற்கான காரணம் புாியாததால், விஷயம் அவளின் வாயில் இருந்து வரட்டும் என்று ெபாறுைமயாகேவ காத்து இருந்தான். அவள் இன்னும் வார்த்ைதகளுக்கு துழாவி ெகாண்டு இருக்க, “ெசால்லு சிந்து, என்ன விஷயம்? ெராம்ப ெடன்ஷனா இருக்கிற மாதிாி இருக்கு?”, என்று கவனமாய் ேவண்டும் என்ேற ேகாபம் என்ற வார்த்ைதைய தவிர்த்து விசாாித்தான் ராேஜஷ். “நீ விஷ்வாவிடம் ேபசினாயா?”, என்று தைலயும் இல்லாமல் வாலும் இல்லாமல் எாிச்சேலாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “யார் அது விஷ்வா?”, என்று ெதாியாதவன் மாதிாி அப்பாவியாய் விசாாிக்க, அவளின் ேகாபத்தின் அளவு ேமலும் ஏறியது. அவைன பஸ்பமாகி விடுவது ேபால முைறத்து விட்டு, “உன்ேனாட பாைஷயில் அைர ேவக்காடு, அல்டாப்பு…, என்னுைடய பார்ைவயில் என்னுைடய ெவல்விஷர், என்ேனாட காேலஜ்ேமட். அவைன உனக்கு ெதாியாது இல்ைல பாவம்….?”, என்று பல்ைல கடித்து ெகாண்டு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ஓேக ஓேக, ஞாபகம் வந்துவிட்டது. சாாி சிந்து, அவாிடம் நான் எதுவும் ேபசவில்ைலேய? உங்களுக்கிைடேய எனி ப்ராப்ளம்? நான் ஏதாவது உதவி ெசய்யட்டுமா?”, என்று அக்கைறயாய் ேகட்டான் ராேஜஷ். “ேஹய் ெபாய் ெசால்லாேத, அவன் மூணு நாளா என்னிடம் ேபசவில்ைல. நீதான் அவைன ஏேதா மிரட்டி இருக்கணும்”, என்று ெவளிப்பைடயாய் குற்றம் சாட்டினாள் சிந்துஜா. “ேடான்ட் பீ ஸ்டுபிட் சிந்து, நான் உன்ேனாட அண்ணன். உன்ைனத்தான் நான் ேகள்வி ேகட்டு மிரட்டலாேம தவிர, அவன் எனக்கு யார்? அவனிடம் நான் ஏன் மிரட்டணும்? என்னுைடய வார்த்ைதைய நீேய எடுத்து ெகாள்ளாத ேபாது அவன் எப்படி எடுத்து ெகாள்வான்? உன்னிடம் நான் ெகௗரவம் பார்க்க ேவண்டிய அவசியம் இல்ைல. நமக்குள் அடித்து ெகாள்ளலாம். ேசர்ந்து ெகாள்ளலாம். அது ேவறு விஷயம். ஆனால், என்னுைடய ெகௗரவத்ைத விட்டு விட்டு நான் யாாிடமும் ேபசவில்ைல. ேபச ேவண்டிய அவசியமும் எனக்கு இல்ைல. இதுக்கு ேமலும் நீ நம்பாவிட்டால், நான் அவனிடம் ேபசிேனனா என்று நீ அவனிடேம ேகட்டு பார்”, என்று எாிச்சைல அடக்கி நிதானமாகேவ தன்னுைடய கருத்ைத ெதளிவாக எடுத்து ெசான்னான் ராேஜஷ். இவன் இத்தைன நிதானமாக ேபசியேத இல்ைல என்பதால், அதற்கு ேமேல அவனிடம் என்ன ேகட்பது என்றும் சிந்துஜாவிற்கு புாியவில்ைல. ஒருேவைள தான் அளவிற்கு அதிகமாக ேயாசித்து, அனாவசியமாய் அண்ணைன தப்பாய் நிைனக்கிேறாேமா? என்று மனதிற்குள் குழம்பியவள், அவனிடம் முைறயாய் விைட ெபறாமேலேய அைறைய விட்டு ேயாசைனயுடன் ெவளிேயறினாள். தன் இருப்பிடத்திற்கு வந்து அமர்ந்தவள், கிட்டத்தட்ட பதிைனந்து நிமிடம் மனதிற்குள் வாத பிரதி வாதங்கள் நடத்திய பின்பு, ஒரு முடிவிற்கு வந்து, அவேள விஷ்வாவின் எண்ைண டயல் ெசய்தாள். *** மகாபலிபுரத்தில், அப்பாவிடம் தான் ேபாட்டு இருக்கும் ேவஷத்ைத காப்பாற்றி, நல்ல ெபயைர வாங்குவதற்காக, ேவகாத ெவயிலில், ைசட்டில் நின்று இருந்த விஷ்வா, மாைல நாலு மணி அளவில் தனது ெமாைபல் அைழக்க எாிச்சலானான். அப்பாவாய் இருக்கலாம். தினமும் இந்த ேநரத்தில், ேவைல முன்ேனற்றம் குறித்து விசாாிக்க ேபான் பண்ணுவார். முகம் முழுக்க ெகாப்பளித்த ேகாபத்துடன் ெமாைபைல எடுத்தவன், அதில் ஒளிர்ந்த சிந்துஜாவின் எண்ைண பார்த்தவன் கண்கள் விாிந்தது, அந்த வினாடியில் விண்ணில் பறந்தான்.

“எஸ்… யு ேஹவ் டன் இட் ைம பாய். பட்சி மாட்டிகிச்சு…”, என்று துள்ளி குதிக்காத குைறயாய் ேபாைன அழுத்தி, “ஹாய் சிந்து, ஹவ் ஆர் யு”, என்று துள்ளேலாடு ேபச்ைச ஆரம்பித்தான் விஷ்வா. *********************************************************************** அத்தியாயம் 9 கடந்த மூன்று நாட்களாக, முயற்சி பண்ணி சிந்துஜாவிடம் ேபசாமல் இருந்ததற்கான பலைன அைடந்து விட்ட உற்சாகத்தில்,அவனின் குரல் ஒலித்தைத பார்த்த சிந்துஜாவிற்கு, அண்ணனின் ேமல் ேகாபம் ேமலும் ெபருகியது. தன்னுைடய அைழப்ைப பார்த்ததும் இவன் இதைன சந்ேதாஷ படுகிறான் என்றால், நிச்சயம், அவனாக அைழக்காமல் இருந்து இருக்க மாட்டான். யாேரா ஏேதா அவனிடம் ெசால்லி இருக்க ேவண்டும். என்ன ெசான்னார்கள் என்ற ேகள்வி மண்ைடைய குைடய, அவள் ேயாசைனயில் மூழ்கி இருந்தாள். “சிந்து, ைலனில் இருக்கிறாயா? சிந்து… நீேய ேபான் பண்ணிட்டு இப்படி ேபசாமல் ெகால்கிறாேய? என்ன ேகாபம் இருந்தாலும் ெரண்டு அடி ேவணும்னா அடிச்சுடும்மா. இப்படி ேபசாமல் ெகால்லாேத தாேய”, என்று வருத்தமான பாவைனேயாடு அப்பாவியாய் விஸ்வா ெசால்ல அவள் ெவறுமேன உச்சு ெகாட்டினாள். “உன் ேமல எனக்கு ேகாபம் ஒன்னும் இல்ைல விஸ்வா. நீ ஒரு பாவப்பட்ட ெஜன்மம். நீ என்ன ெசய்வாய்? உன்ைன அடிச்சு என்ன பண்றது? என்ேனாட ேகாபம் எல்லாம் இந்த சமூகத்தின் ேமலதான். ஒரு ஆணும் ெபண்ணும் நட்பா பழகினால், அதுக்கு கண்ணு காது மூக்கு எல்லாம் வச்சு கைத ேபசுது பார். அந்த நட்ைப ெகாச்ைச படுதுறவங்க ேமலதான் ேகாபம்”, என்று ெவறுப்பு பூரணமாய் ெபாங்கி வழிய எாிச்சேலாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “அது ஒண்ணும் இப்ப இருப்பது இல்ைல சிந்து. காலம் காலமா ெதாடர்ந்து வருவது. ஒண்ணும் மாற்ற முடியாது. ெசால்லு என்ன விஷயமா ேபான் பண்ணினாய்? உனக்கு என் ஞாபகம் கூட இருக்கா?”, என்று வருத்தமாய் ேகட்டான் விஸ்வா. “ஆமா, நீ ேபசாேதடா. நீ என்ைன ேகட்கிறாயா? உனக்கு முதலில் என் ஞாபகம் இருக்கா? இருந்தால் என்னிடம் இப்படி மூன்று நாட்களாக ஒரு வார்த்ைத கூட ேபசாமல் இருந்து இருப்பாயா? அதுக்ேக உன்ைன நல்லா சாத்தணும்”, என்று ேகாபத்ேதாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “ைஹ! என்ைன சாத்தனுமா? அப்படின்னா அடுத்த புதன் கிழைமக்குள் ெசஞ்சுக்ெகாம்மா. அப்புறம் என்றால் நீ குைறந்தது ஆயிரத்ைதனூறு கிேலாமீட்டர் பயணம் பண்ணிதான் வரணும்”, என்று சாமர்த்தியமாக அதுவைர அவளிடம் ெசால்லாமல் ைவத்து இருந்த விஷயத்ைத ெமதுவாய் அவிழ்த்து விட்டான் விஸ்வா. “என்னடா ெசால்கிறாய்? எங்ேக அவ்வளவு தூரம்? எதற்கு ேபாகிறாய்? எப்ேபாது வருவாய்?”, என்று ேகட்கும்ேபாேத அவளுக்கு கண்ணில் நீர் ேகார்த்தது. ெதாண்ைட அைடத்து ேபச்சு வர திணறியது. இந்த உலகத்தில் இப்ேபாைதக்கு, தன்ேனாடு நட்பாய் ேபசி பழகும் ஒேர ஜீவன், தன்னுைடய எண்ணங்கைள பகிர்ந்து ெகாள்ள, தன்னுைடய எண்ண ேபாக்கிைன அப்படிேய புாிந்து ெகாள்ளும் அபூர்வ ஜீவன், அதுவும் தன்ைன விட்டு ேபாக ேபாகிறதா? “சிந்து,… சிந்து,… என்ன இது நீ ெராம்ப ைதாியமான ெபாண்ணு என்று நான் நிைனப்ேபன். ஹேலா…”, என்று திரும்ப திரும்ப அைழத்தான் விஸ்வா. “ம், இருக்கிேறன் ெசால்லு, என்ன விஷயமா ேபாகிறாய்? எங்ேக ேபாகிறாய்? எப்ப வருவாய்? என்று நான் எத்தைன ேகள்வி ேகட்ேடன் ஒண்ணுக்காவது பதில் ெசான்னாயா?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “எங்க வீட்டுல எங்க அப்பா ஒேர டார்ச்சர். ஆறு மாசமா ஒண்ணும் பண்ணாமல் சும்மா சுத்திகிட்டு வருகிறாய் என்று ஒேர திட்டு. அதான், ஒரு ப்ேரக் எடுத்துட்டு காேலஜுக்கு மறுபடி ேபாகலாமா என்று ேயாசித்ேதன். ெஜய்ப்பூர் யூனிவர்சிடியில இன்டீாியர் ேடகேறஷனுக்கான டிப்ளமா ேகார்ஸ் ஒண்ணு வந்தது. எங்க அப்பா உடேன என்ைன ேபக் பண்ணிட்டார். என்ைன என்ன ெசய்ய ெசால்கிறாய்?”, என்று அப்பாவின் ேமல் பழிைய தூக்கி ேபாட்டான் விஸ்வா.

அவருக்ேக ெவறும் தகவலாய், பணத்ைத கட்டுவதற்காக மட்டும் மூன்று நாட்களுக்கு முன்பு ெசான்னவன் சிந்துஜாவிடம் கைதைய அப்படிேய மாற்றி ெசான்னான். அவாின் வற்புறுத்தலால் தான் ேவறு வழி இன்றி ெஜய்ப்பூர் ேபாவதாக ெசான்னான். “அட இங்ேக பாருடா! நீ படிக்க ேபாகிறாயா? என்னால நம்பேவ முடியைல. பீ ஏ எகனாமிக்ஸ் முடிக்க , அந்த பாடு பட்டாய். இப்ப எந்த ைதாியத்தில் கிளம்பி விட்டாய்? எனக்கு ஆச்சாியம் தாங்கேவ முடியைல. அப்பா காைச காி ஆக்கலாம் என்ற முடிவில் இருக்கிராேயா?”, என்று சற்று முன்பு இருந்த வருத்தம் சூாியைன கண்ட பனித்துளி ேபால காணாமல் ேபாக உற்சாகமாய் அவன் காைல வாாினாள். அைத ேகட்டதும் அவனுக்கு ேராஷம் ெபாத்து ெகாண்டு வந்தது. “ேஹய்! உனக்கு ெராம்ப ெகாழுப்புடீ. எகனாமிக்ஸ் படிப்பு இஷ்டம் இல்லாமல் படித்து. எவன் அந்த பாீட்ைசக்கு எல்லாம் உட்கார்ந்து படிப்பது? வீட்டு உள் அலங்காரம், என் ஆைச படி படிப்பது. அைத முதலில் ெதாிஞ்சுக்ேகா. முன்னாடிேய எஞ்சினியாிங் ேசர்ந்து இருக்கலாம். ஆனால் எங்க அம்மா என்ைன ெவளியூர் அனுப்ப மாட்ேடன் என்று ெசால்லிட்டாங்க. அப்பா ப்ைரேவட் காேலஜுக்கு ைபசா ெசலவழிக்க மாட்ேடன் என்று ெசால்லிட்டார். என்ைன என்ன பண்ண ெசால்ற? என்ேனாட எதிர்கள் எல்லாம் வீட்டுக்குள்ேளேய முகாமிட்டு இருக்காங்க”, என்று எாிச்சேலாடு ெசான்னான். “ஓேக ஓேக, விடு சும்மா ேஜாக்காத்தான் ெசான்ேனன். இதுக்கு எதற்குடா இவ்வளவு ேகாபம்? சாி எப்ேபா கிளம்ப ேபாகிறாய்?”, என்று கூலாக விசாாித்தாள் சிந்துஜா. முதலில் அவளின் குரலில் ெதாிந்த வாட்டத்ைத பார்த்து என்ெனன்னேவா கற்பைன ெசய்து ைவத்து இருந்த விஸ்வா, அவளின் இந்த சாதரணமான குரலில் ேகட்ட, ேகள்வியில் அதிர்ந்தான். அடுத்த புதன் அன்று கிளம்புகிேறன். ேபாய் வருகிேறன். நீ ஜாக்கிரைதயா இரு. ைப”, என்று ேபச்ைச முடிப்பது ேபால பாவைன ெசய்தான். “என்ன ஆச்சுடா? இப்பேவ ைப ெசால்கிறாய்? இன்னும் நாலு நாள் இருக்கிறது அல்லவா? நாைள ஞாயிறு ேவற. லஞ்ச் சாப்பிட ெவளிேய ேபாகலாமா என்று எப்ேபாதும் ேகட்பாேய? நாைளக்கு பார்க்கலாேம? உனக்கு காேலஜ் அட்மிஷன் கிைடத்ததற்கு ட்ாீட் ஒன்றும் ெகாடுக்க மாட்டாயா? என்ன டிகிாி முடித்தாலும் இது படிக்கலாமா?”, என்று அடுக்கடுக்காய் ேகள்விகைள அடுக்கினாள் சிந்துஜா. “எங்க அப்பா உத்தரவின் ேபாில், நான் ஒரு முக்கியமான ேவைலயாக மகாபலிபுரத்தில் இருக்கிேறன். எங்க அப்பா இந்த இடத்ைத விட்டு நகர கூடாது என்று ெசால்லி இருக்கிறார். ஏேதா அரசாங்க ேவைலயாம். உடேன முடிக்க ேவண்டும் என்று ஒேர ெகடுபிடி. அதனால் என்ைன இங்ேக ெஜயிலில் ேபாட்டு அைடக்காத குைறதான். என்ைன என்ன பண்ண ெசால்கிறாய்? நீ மனசு வச்சால் நாம் சந்திக்கலாம். ஆனால் நீதான் உங்க அண்ணன் ேபச்சு ேகட்பவள் ஆச்ேச?”, என்று நாசூக்காய் வாைழபழத்தில் ஊசி ஏற்றினான். “அண்ணன் ேபச்ைச ேகட்பதற்கும் நாம் சந்திப்பதற்கும் என்ன சம்பந்தம்? உளறாேத? அண்ணனாய் இருந்தாலும் சாி யாராய் இருந்தாலும் சாி, இந்த சிந்துஜாைவ ெபாறுத்தவைர, எப்ெபாருள் யார் யார் வாய் ேகட்பினும், அப்ெபாருள் ெமய்ப்ெபாருள் காண்பது அறிவு அப்படின்னு நீ ேகட்டதில்ைல”, என்று அவள் ெசால்லி முடிக்கும் முன்பு அவனுக்கு சிாிப்பு வந்தது. சிரமப்பட்டு அடக்கி ெகாண்டான். தான் அவளிடம் ெசால்லி ைவத்து இருக்கும் பல ெபாய்யான விஷயங்கைள அவள் ெகாஞ்சம் ஆராய்ந்து பார்த்து இருந்தாலும், தன்ேனாடு இந்த ஆறு மாதம் நட்பாய் அவள் பழகி இருக்க முடியாேத? ஏன் காேலஜிேலேய மூன்று ஆண்டுகள் ஒன்றாக படித்த ேபாது அவர்கள் இைடேய வராத நட்பு, கடந்த ஆறு மாதத்தில் வளர்ந்ததற்கு காரணம்…. அவனது சிந்தைனைய கிழித்து ெகாண்டு, சிந்துஜாவின் அழுத்தமான குரல் ெதாடர்ந்து ஒலிக்க, அவன் நிகழ் காலத்திற்கு அவசரமாய் மீண்டான். “….அதனால் அண்ணன் ெசான்னான் என்பதற்காக ஒரு விஷயத்ைத ஏற்று ெகாள்வேதா மறுப்பேதா கிைடயாது. அேத மாதிாி அண்ணேன ெசான்னாலும், தப்பு என்றால் தப்புதான். அது அண்ணனாக இருந்தாலும் சாி, நீயாய் இருந்தாலும் சாி, சிந்துஜாவின் முடிவில் மாற்றம் இல்ைல”, என்று கம்பீரமாக ெசான்னாள்.

அவளின் அந்த நம்பிக்ைகயான குரலில், நான் உன்ைன வந்து பார்க்க ேவண்டும் என்று நிைனத்தால், அைத எங்க அண்ணன் மட்டும் இல்ைல எந்த ெகாம்பனாக இருந்தாலும் தடுக்க முடியாது என்ற உறுதி ெதாிந்தது. அவளின் அந்த உறுதி அவனின் முகத்தில் புன்னைக வரவைழத்தது. இருந்தாலும் அைத அடக்கியபடி, “நீ எதுக்கும் நல்ல ேயாசித்து முடிெவடு சிந்து, நான் இன்னும் நாலு நாளில் கிளம்பிவிடுேவன். உனக்கு ஏதாவது கஷ்டம் என்றால், என்னால் உடேன ஓடி வந்து எதுவும் ெசய்ய முடியாது. பக்கத்தில் இருக்கும் உங்க அண்ணன்தான் பார்த்து ெகாள்ளேவண்டும்…”, என்று ெசால்லி ெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய அவளின் ேகாப குரல் இைடயிட்டது. “நீ உண்ைமைய இப்படி பட்ெடன்று ேநாிைடயா ெசால்கிறாய் பாரு. என்னால் வரமுடியாது. நீ ப்ராக்டிகல்டா. அதான் எனக்கு உன்னிடம் பிடித்தது. மற்றவர்கள் எல்ேலாரும், வானத்ைத வில்லாய் வைளப்ேபன். உனக்காக உயிைரயும் ெகாடுப்ேபன். எது ேவண்டுமானாலும் ெசய்ேவன் என்று ட்ராமா ேபாடுறாங்க பாரு. அந்த வசனங்கைள எல்லாம் ேகட்டால்தான் எனக்கு அப்படிேய பற்றி ெகாண்டு ஆத்திரமாக வருகிறது. இதில் எங்க அண்ணனும் அடக்கம். அவன் எனக்காக ஒண்ணும் விரைல அைசத்து ஒரு காாியம் ெசய்ய மாட்டான். அந்த சுகந்தி ேவண்டாம் என்று நான் எவ்வளவு தூரம் படித்து படித்து ெசான்ேனன் ெதாியுமா? ேகட்கவில்ைல. ஆனால் எனக்காக உருகுவது மாதிாி ேஷா பண்ணுவான். அவன் கிடக்கிறான்? நீ ெசால்லு நாைளக்கு உன்னுைடய ப்ேராக்ராம் என்ன?”, என்று அண்ணைன பற்றி அசட்ைடயாக ெசால்லி விட்டு, அவைன பற்றி அக்கைறயாய் விசாாித்தாள். எனக்கு ேவைல இங்ேகதான் சிந்து. இரவும் பகலும் ேவைல நடக்கிறது. டீடீடீசீ காட்ேடஜ் சீரைமக்கும் பணி எங்க நிறுவனத்தின் மூலம் ெசய்கிேறாம். அங்ேகேய எனக்கு ஒரு ெஷட் ேபாட்டு இருக்கிேறாம். அங்ேகதான் தங்குகிேறன். ேபருக்கு ஒரு கட்டில் மட்டும். மைழ வந்தால் சாரல் வரும். ெமடீாியல் பாதுகாப்பிற்காக வாச்ேமன் மாதிாி என்று ைவத்து ெகாள்ேளன்”, என்று புலம்பலாக ெசான்னான் விஷ்வா. “உங்க அப்பா ஏண்டா இவ்வளவு அல்பமா நடந்து ெகாள்கிறார். உங்க கம்ெபனி டர்ன் ஓவர் கடந்த வருடம் எப்படியும் ஒரு முன்னூறு ேகாடி இருக்காது?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அவ்வளவு எல்லாம் இருக்காது. நூறு ேகாடி இருக்கலாம். ஆனால் அைத கூட என்னிடம் உண்ைமைய ெசால்ல மாட்டார். எங்க அம்மா ேகட்டாலும் மழுப்பி விடுவார். எவ்வளவு இருந்தால் என்ன? ெதாிந்து ெகாண்டு நான் என்ன ெசய்ய ேபாகிேறன்? இங்ேகதான் இருப்ேபன். அம்மா என்னிடம் ஊருக்கு ேபாவதற்காக ெகாடுத்த பணம் ெகாஞ்சம் இருக்கு. நீ வந்தால் உன்ைன நிச்சயம் பட்டினி ேபாட மாட்ேடன். உனக்கு நல்ல பிரமாதமான லஞ்ச என்னால் வாங்கி தர முடியும். கவைலபடாேத. நீ ெசால்லு உன்னால் எப்ேபாது வரமுடியும்?”, என்று நவரசங்கைளயும் கலந்து ேகட்டான் விஸ்வா. “காைலயில் ஸ்ேடஷனில் ப்ேராக்ராம் இருக்கும். பதிேனாரு மணி ஆகிவிடும். இங்ேக இருந்து கிளம்பினால், ஒன்றைர மணி ேநரம் ஆகலாம். பனிெரண்டைரயில் இருந்து ஒரு மணிக்குள் வருகிேறன். சாப்பிட ேலட் ஆகி விடாது இல்ைலயா? ஆனால்தான் என்ன? எனக்காக காத்து இருக்க மாட்டாயா என்ன?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நிச்சயம் சிந்து. நீ எனக்காக இவ்வளவு தூரம் பயணம் ெசய்து வருகிேறன் என்று ெசான்னேத ெபாிய விஷயம். என்ேமல அக்கைற காட்ட எங்க அம்மாவிற்கு பிறகு நீதான் சிந்து”, என்று ெசால்ல, அவளும் மனம் குளிர்ந்தாள். “ேடான்ட் பீ சில்லி விஷ்வா. அம்மா அன்பு எல்லாம் ெராம்ப ெபாிசு. அைத சாியா அனுபவிக்க கூட எனக்கு ெகாடுத்து ைவக்கவில்ைல. இேதா இருக்கும் மகாபலிபுரத்திற்கு வருகிேறன். மிஞ்சி மிஞ்சி ேபானால் ஐம்பது கிேலாமீட்டர் தூரம். இருக்கலாம். முன்னூறு நானூறு ரூபாய் ெசலவு பண்ண ேபாகிேறன். அதற்கு ெபாய் ெபாிதாய் நான் என்னேவா, ஏழு கடல், ஏழு மைல தாண்டி வருவது மாதிாி ெபாிசா பில்ட் அப் ெகாடுக்கிறாேய? அெதல்லாம ஒண்ணும் ேவண்டாம். நாைளக்கு ஒருமணிக்குள் நான் அங்ேக இருக்க பார்க்கிேறன் சாியா?”, என்று முடித்து விட்டு ேபாைன ைவத்தாள் சிந்துஜா. ஆனால், ேபாைன ைவத்து விட்டாலும், மனம் அவைனேய சுற்றி வந்தது, ச்ேச எவ்வளவு பாவம்? தனக்கு ெபற்ேறார்கள் இல்ைல. அதனால் கஷ்டபடுகிேறாம் என்றால் அவன் எல்ேலாரும் இருந்தும் கஷ்டபடுகிறாேன என்று மனம் அவைன எண்ணி வருத்தத்தில் ஆழ்ந்து இருந்தது.

சுகந்தி ஏற்கனேவ மூன்று நாட்களுக்கு முன்பு ெசான்னது ராேஜஷின் நிைனவில் இருந்தாலும் ேவைல பளுவில், அது ெகாஞ்சம் மனதின் அடி ஆழத்திற்கு ேபாய் இருந்தது. இப்ேபாது வந்து ேகாபமாய், நீ விஷ்வாவிடம் ஏதாவது ேபசினாயா? என்று சிந்துஜா சண்ைட ேபாட்ட வினாடியில், அது உடேன தண்ணீாில் மிதக்கும் பந்து ேபால ேமற்பரப்பிற்கு வந்தது. ச்ேச, விஸ்வாவின் ெபற்ேறாாிடம் ேபசேவண்டும் என்று எண்ணியைத அப்படிேய கிடப்பில் ேபாட்டு விட்டாேன? நாைள ஞாயிறுதாேன? பிற்பகலில் ெகாஞ்சம் ப்ாீயாகதான் இருக்கும். அவாிடம் ேபசி விட்டு சந்திக்கலாம் என்று முடிவு ெசய்துவிட்டு, அவாின் நம்பைர கண்டு பிடித்தான். ஏற்கனேவ, சிந்துஜாவின் ேபாக்குவரத்ைத கண்காணிக்கவும் அவளின் ெதாடர்புகைள அறியவும், அலுவலகத்திேலேய உன்னுைடய ெதாைலேபசி ெசலவுகள் அளிக்கப்படும் என்று ெமாைபல் பில்ைல வாங்கி ைவத்து இருந்தது இப்ேபாது பயன் தந்தது. ‘விஷ்வா பில்டர்ஸ்’,. என்ற அலுவலக முகவாிக்கும் அவ்வப்ேபாது சிந்துவின் கால் ேபாய் இருந்ததால், சுலபமாகேவ ேதவராஜிடம் தன்ைன அறிமுகம் ெசய்து ெகாண்டு மறுநாள் சந்திக்க அனுமதி ேகட்ட ேபாது அவர் தயங்கினார். “நான் ெபாதுவாய் ஞாயிற்று கிழைமைய என்னுைடய குடும்பத்திற்கு என்று முழுசாக அர்ப்பணிப்பது வழக்கம். ெவளி ஆட்கைள சந்திப்பது இல்ைலேய? என்ன விஷயம்? ஏதாவது இன்டர்வியூவா? அெதல்லாம் ேவண்டாேம “, என்று தயங்கினார். “நானும் ெபர்சனல் விஷயம்தான் சந்திக்கணும். உங்களுைடய பாலிசிையதான் நானும் கைடபிடிக்கிேறன். இது என்னுைடய, உங்களுைடய, நம்முைடய ெபர்சனல் விஷயம்தான். என் தங்ைக சிந்துஜா, மற்றும் உங்க ைபயன் விச்வாைவ பற்றி ெகாஞ்சம் ேபச ேவண்டி இருக்கு. ெராம்ப அவசரமும் கூட”, என்று அழுத்தமாக ெசால்லேவ, ேவறு வழி இன்றி சம்மதம் ெசான்னார். ஆனால் இவன் என்ன கிாிமினல் ேகஸ் ெகாண்டு வர ேபாகிறாேனா என்ற பயம் இருந்ததால், வீடும் இல்லாமல், அலுவலகமும் இல்லாத ெபாது இடத்திற்கு, மாைல நாலு மணி அளவில் வர ெசால்லி அைழப்பு விடுத்தார். அந்த இடம், கடந்த நான்கு நாட்களாக இரவு பகலாய் பிரமாதமாய் மகனுைடய ேமற்பார்ைவயில் ேவைல நடக்கும், மகாபலிபுரம் ைசட். மகனுைடய பணிைய ெபருைமயாய் பாராட்ட, அவனுக்ேக ெதாியாமல் அங்ேக விஜயம் ெசய்ய நிைனத்து இருந்தது விதிவசமின்றி ேவறு என்ன? வார இறுதியில் கட்டாயம் நீ மகாபலிபுரம் ைசட்டில்தான் தங்க ேவண்டும் என்று எம்டி ெசான்னது சசிேசகருக்கு நன்றாகேவ நிைனவில் இருந்ததால், ெவள்ளியன்று இரவில் வந்து வீட்டில் அம்மாைவயும் தங்ைகயும் பார்த்து ேபசி சிாித்துவிட்டு, சனியன்று அதிகாைல கிளம்பி ேவைல நடக்கும் இடத்திற்கு ெசன்றுவிட்டான். சனியன்று பிற்பகல், அவன் ெதாைலேபசியில் அறிவித்த ேவைல முன்ேனற்றம் குறித்த அறிக்ைகயில் உற்சாகமான எம்டி, நாேன ேநாில் வந்து பார்க்கிேறன் என்று ெசால்லி விட்டதால், அவனுக்கு பரபரப்பாய் இருந்தது. அவாின் வார்த்ைதகள் மீண்டும் மீண்டும் அவனின் காதில் ஒலித்து ெகாண்ேட இருந்தது. “ேஹய் சசிேசகர், நிஜமாவா ெசால்றீங்க? மூன்ேற நாட்களில் டிமாலிஷன் ேவைல முடிந்து விட்டதா? எக்ெசல்லன்ட். எச்டிேமட்ைலேய ஒரு வாரம் ேபாட்டு இருந்தார்கள். உங்களின் ேவகம் என்ைன பிரமிக்க ைவக்கிறது. ாியல்லி ெவாண்டர்புல் ஜாப். நாைளக்கு நாேன அங்ேக வருகிேறன். ைசட்டில் பில்டர்ஸ் சார்பில் யார் இருப்பார்கள்?”, என்று விசாாித்தார். “ைசட் எஞ்சினியர் நிச்சயம் இருப்பார் சார். விஷ்வா பில்டர்ஸ் ஓனேராட மகன் கூட இங்ேக மூணு நாளா இரவு பகலா இங்ேகேய இருக்கிறார் சார். அதனால்தான் ேவைல இவ்வளவு ஜரூராய் நடக்கிறது. நான் அவாிடம் ெசால்கிேறன் சார். நீங்க எப்ேபா வருவீங்க என்று ைடம் ெசான்னால், நான் அதுக்கு ஏற்பாடு ெசய்து விடுகிேறன் சார்”, என்று ஆர்வத்ேதாடு உறுதி அளித்தான் சசிேசகர். “காைல பதிேனாரு மணியில் இருந்து பனிெரண்டு மணிக்குள் அங்ேக இருக்கிேறன். நான் மதிய உணவிற்கு ெசன்ைனக்கு திரும்பியாகேவண்டும். சாியா?”, என்று ேகட்டவருக்கு நிச்சயம் என்று உறுதி அளித்து விட்டு விஷ்வாைவ அவனது ெமாைபலில் ெதாடர்பு ெகாண்டான் சசிேசகர். ************************************************************************ அத்தியாயம் 10

சசிேசகர் விஷ்வாவின் அைலேபசியில் அைழத்து, மறுநாள், தனது எம் டி வரும் தகவைல ெதாிவித்து, அவைனயும் அந்த ேநரத்தில் ைசட்டில் இருக்க ேகட்டு ெகாண்டதும் அவன் கடுப்பானான். “ஹேலா, என்னுைடய விடுமுைற நாள் திட்டத்ைத பற்றி முடிெவடுக்க நீங்க யார் மிஸ்டர்? மனுஷனுக்கு ெபர்சனலா எதுவும் ேவைலேய இருக்க கூடாதா? எங்க அப்பாைவ விட ேமாசமா அதிகாரம் பண்றீங்க. நாைளக்கு எல்லாம் வர முடியாது. என்ேனாட பிெரண்டுக்கு நான் கமிட் பண்ணியாச்சு”, என்று பட்ெடன்று ெசால்லி ேபாைன ைவத்து விட்டான் விஷ்வா. அவனுைடய வாதத்ைத, அப்படிேய ஏற்று, அவைன விட்டு விட்டால், அவன் எப்படி ெவற்றிகரமாக ெசயல்பட முடியும்? அவனின் வார்த்ைதகளில் இருந்த, ‘என்னுைடய அப்பாைவ விட’, என்ற பதத்ைத ேதர்வு ெசய்து, அவாிடேம ேபசி விட்டான் சசிேசகர். அதுவும் அவன் ேபசிய விதம்தான் அங்ேக முக்கியம். “சார், உங்க சன் உங்கைள மாதிாிேய ேபால சார். ெராம்ப ெபாறுப்பும் புத்திசாலித்தனமும் நிைறஞ்சு இருக்கு சார். ஆனால் பாருங்க, அவர் நாைளக்கு காைலயில் இங்ேக ைசட்டில் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும். எங்ேக எம்டி-ேய ேநாில் வருகிறார். ஆனால் ெசான்ன வார்த்ைத தவறாத உங்களுைடய மகன், ஏற்கனேவ ேவறு ஒரு பிெரண்டுக்கு, வாக்கு ெகாடுத்து விட்டாராம். அந்த ேநரத்ைத ெகாஞ்சம் மாற்றி அைமத்தால் பிரமாதமா இருக்கும் சார். எங்க எம்டி, அதிகபட்சம் ஒரு மணி ேநரம் இருப்பார். அதற்குள் கிளம்பி விடுவார், சார். அவர் இல்லாவிட்டால், நீங்கதான் வருவது மாதிாி இருக்கும் சார்”, என்று பதமாய் ேபாட ேவண்டிய இடத்தில் அழகாய் தகவைல ெசால்லி விட்டு, மீண்டும் விஷ்வாேவ அைழக்க காத்து இருந்தான். அவனுைடய காத்து இருப்பு வீண்ேபாகவும் இல்ைல. எண்ணி பத்தாவது நிமிடம் விஷ்வாேவ அைழத்து விட்டான். “ஹாய் மிஸ்டர் சசிேசகர், அப்ேபா நான் ெகாஞ்சம் ெடன்ஷன்ல இருந்ேதன். அப்பா இப்ப ேபான் பண்ணி இருந்தாங்க. உங்க எம்டி காைலயில்தான் வராங்க ேபால. நீங்க வரும் ேநரத்ைத முன்னாடிேய ெசால்லி இருந்தால் நான் இத்தைன ெடன்ஷனாகி இருக்க மாட்ேடன். மதியம்தான் என்ேனாட பிெரன்ட் வராங்க. நான் இருக்ேகன். அப்பா உங்கைள மாதிாி அலுவலர்கைள ெதாிந்து ைவத்து ெகாள்வது பிசிேனசிற்கு பல விதங்களில் பயனுள்ளதாய் இருக்கும் என்று ெசைமயா அட்ைவஸ் பண்ணினார்”, என்று வலுக்கட்டயமாய் இழுத்து ைவத்த புன்னைகேயாடு மன்னிப்பும் ேகட்டு , தான் இருப்பைதயும் உறுதி ெசய்தான் விஷ்வா. ேதவராஜின் திறைமைய மானசீகமாய் சிலாகித்தவன், அவைனயும் மீறி அந்த வினாடியில் விஷ்வாவிற்கு எைதயாவது ெசய்ய ேவண்டும் என்று ேதான்ற, “உங்களுக்கும் உங்க பிெரண்டிற்கும் என்னுைடய ெசலவில், நாைள மதிய உணவும், ஒருநாள் காட்ேடஜில் தங்க இலவச அனுமதியும் வழங்க படுகிறது. இப்ப சந்ேதாஷமா?”, என்று தன் பங்கிற்கு வாக்குறுதி அளித்தான் சசிேசகர். அன்று காைல பத்தைர மணி அளவில், டீடீடீசீ எம்டி, விஜயகுமார், ேவைல நடக்கும் இடத்திற்கு வந்த ேபாது, அங்ேக இருந்த ஏற்பாடுகள் அவருக்கு வியப்ைபேய அளித்தது. ஞாயிறு என்ற ேபாதும் அங்ேக ஜரூராய் ேவைல நடந்து ெகாண்டு இருந்த விதம், விஸ்வா பில்டர்ஸ் சார்பில், உாிைமயாளாின் மகேன அவருக்கு பூங்ெகாத்து ெகாடுத்து வரேவற்றது, அங்ேக பனி புாிந்த ேவைல ஆட்களிடம் சசிேசகருக்கு இருந்த இணக்கமான உறவு, இைவ எல்லாேம அவைர வியப்பைடய ைவத்தது. இதில் குறிப்பிட்டு ெசால்ல கூடிய விஷயமாய் இருந்தது, ேவைல ஆட்களுக்கு, அவர்களின் நிறுவன உாிைமயாளாிடம் ேபசுவைத விட, சசிெசகாிடம் ேபசுவது சுலபமாய் இருந்ததுதான். அைத அவர் ஆச்சாியத்துடன் உணர்ந்தார். என்னதான் பூங்ெகாத்து ெகாடுத்து தன்ைன வரேவற்ற ேபாதும் விஷ்வா, அந்த இடத்தில் முழுசாய் இல்ைல என்பைத அனுபவசாலியான அவர் துல்லியமாய் உணர்ந்தார். அவர் அங்ேக இருந்த ஒரு மணி ேநரத்தில், ெபரும்பான்ைம ேநரம், அவன் ேபானில் இருந்தான். அல்லது இருப்பதாக பாவைன ெசய்தான். அதன் அர்த்தம், அவாிடம் அவன் எதுவும் ேபச விரும்பவில்ைல. ஒரு கட்டாயத்திற்காக அங்ேக இருக்கிறான். ஆனால், பில்டர் தரப்பில் ெசால்லப்பட ேவண்டிய விபரங்கைள கூட, ைசட் எஞ்சினியாிடம் விபரம் ேசகாித்து, எழ கூடிய கிைள ேகள்விகளுக்குமாய் ேசர்த்து விைடகள் தயாராய் ைவத்து இருந்த சசிேசகைர பார்த்து அவர் புன்னைக புாிந்தார்.

அவனின் ேதாளில் தட்டி, “உங்களின் ஆர்வமும் துடிப்பும் பிரமிக்க ைவக்கிறது. நீங்க ஏன் இப்படி அரசாங்க ேவைலயில் வந்து மாட்டி ெகாண்டீர்கள்? தனியாக ெதாழில் ெதாடக்கி நடத்தினால், இன்னும் பிரமாதமாய் வரலாேம?”, என்று சந்ேதாஷமாய் விசாாித்தார். “அதற்ெகல்லாம் ெபாருளாதார வசதி ேவண்டாமா சார்? எனக்ெகான்றும் இந்த ேவைல ெசய்வதில் வருத்தமில்ைல. எந்த ேவைலயாக இருந்தாலும், ெசய்வைத திருத்தமாக ெசய்ய ேவண்டும் என்பதுதான் என்னுைடய ெகாள்ைக”, என்று அதற்கும் உடனடியாய் பதில் ெசான்னைத பார்த்து நன்றாகேவ சிாித்தார். “குட், இேத ஆர்வமும் சந்ேதாஷமும் வீட்டிலும் இருக்குமா? இல்ைல ெவளி ேவைலக்கு தான் ஆண்கள். வீட்டு நிர்வாகத்திற்கும் எனக்கும் சம்பந்தம் இல்ைல என்ற எண்ணம் உண்டா? “, என்று ேகலியாக விசாாித்தார் விஜயகுமார். “அைத நீங்க எங்க அம்மாவிடம்தான் ேகட்க ேவண்டும்”, என்று பவ்யமாய் பதில் ெசால்லி ெகாண்டு இருந்தவன் கண்கள், வாசலில் வந்து நின்ற டாக்சிைய ஆராய்ந்து ெகாண்டு இருந்தது. அதில் இருந்து இறங்கிய சிந்துஜாைவ கண்டதும், அவனின் விழிகள் ஆச்சாியத்தில் மலர்ந்து விாிந்தைத விஜயகுமாரும் கண்டார். “ஐ சி, நீங்க ஆறு வருஷத்திற்கு ேமேலேய ேவைல பார்க்க்கவில்ைலயா? வீட்டில் இன்னும் கல்யணம் ெசய்வைத பற்றி ேபச்சு வரவில்ைலயா?”, என்று ஆர்வ குறுகுறுப்ேபாடு, அவைனயும், சிந்துஜாைவயும் மாறி மாறி பார்த்தபடி ேபச்சு ெகாடுத்தார் விஜயகுமார். “தங்ைக இருக்கிறாள் சார், அவளுக்கு பார்த்து ெகாண்டு இருக்கிேறன். அவளுக்கு முடித்த பிறகுதான்”, என்று ெசான்னவன் மனம் அந்த வினாடிேய ‘அவளிடம்’ பறந்து ெசல்ல துடிக்க, கவனம் முழுவதுமாய் இல்லாமல் பதில் ெசான்னான் சசிேசகர். “ஓேக, மிஸ்டர் சசிேசகர், …”, என்று அைழத்து சில வினாடி இைடெவளி விட்டார். நீண்ட ெமௗனத்ைத உணர்ந்து, அவன் அவசரமாய் டாக்சிக்கு பணம் ெசலுத்தி ெகாண்டு இருந்த சிந்துஜாவிடம் இருந்து பார்ைவைய விலக்கி எம்டியிடம் திருப்பினான். “சார், ெசால்லுங்க…”, என்று ெசான்னவன் முகத்தில் கூச்ச புன்னைக ெதளிவாய் ெதாிந்தது. “ஆல் தி ெபஸ்ட் சசி”, என்று காரணம் குறிப்பிடாமல் ெபாதுப்பைடயாய் புன்னைகேயாடு ெசான்னவர், “ஒேர ஒரு சின்ன அட்ைவஸ் மட்டும். அந்த விஸ்வாவின் ேமல் எனக்கு என்னேவா பூரண நம்பிக்ைக வர மறுக்கிறது. முழுசாய் நம்ப ேவண்டாம். அவைர நம்பி எதுவும் கமிட் பண்ணி ெகாள்ள ேவண்டாம். ஜாக்கிரைத. நான் கிளம்புகிேறன். உங்களுக்கு ேவறு ஏதாவது ெபர்சனல் ேவைல கூட இருக்கலாம். நீங்க அைத பாருங்க”, என்று குறிப்பாய் சிந்துஜாவிடம் பார்ைவைய ெசலுத்தியவர், சின்ன தைல அைசப்புடன் விைட ெபற்று கிளம்பினார் விஜயகுமார். **** எம்டியின் கார் கிளம்பும் வைர, இழுத்து பிடித்த மூச்சுடன் காத்து இருந்த சசிேசகர், அந்த கார் ேகட்ைட தாண்டியதும், ஒேர பாய்ச்சலில், வாசலில் இருந்து உள்ேள நடந்து வந்து ெகாண்டு இருந்த சிந்துஜாைவ விாித்த கண்களுடனும், மலர்ந்த முகத்தில் ெபாங்கி வழிந்த சிாிப்புடனும், ெநருங்கினான். அருேக வந்த உடேன, முன்ேன பின்ேன ேயாசியாமல், “ஹாய், ெவல்கம், நான் சசிேசகர்”, என்ற அறிமுகத்துடன் ைக நீட்டினான் சசிேசகர். அவைன அதற்கு முன்ேப பார்த்த ஞாபகம் இல்லாததால், ேலசாய் புருவம் சுருக்கினாலும், அந்த மலர்ந்த முகத்ைத பார்த்த பிறகு, சுனுக்கத்ைத பிடித்து ைவத்து ெகாள்ளவும் அவளால் முடியவில்ைல. ேநராக பார்த்து புன்னைகேயாடு அறிமுகம் ெசய்கிறாேன? ஒருேவைள தன்ைன அவனுக்கு ெதாியுேமா? விசிறியாக இருக்கலாேமா? இந்த சந்ேதகம் வந்த உடன், அவசரமாய் முக பாவைனைய திருத்தி, ெமலிதாக புன்னைகத்து, “ஹாய், வணக்கம். நான் சிந்துஜா சுந்தர்ராஜன் , என்ைன உங்களுக்கு ஏற்கனேவ ெதாியுமா? பார்த்து இருகிறீர்களா?”, என்று விசாாித்தாள். “ஒ! ெதாியுேம…”, என்று ஆரம்பித்த பிறகுதான், அவனுக்கு உைறத்தது. எப்படி ெதாியும் என்ற நிகழ்ச்சிைய அவளிடம் இப்ேபாது நிைனவு படுத்தினால், இப்படி மலர்ந்து இருக்கும் முகம் எப்படி

மாறுேமா? மறுபடியும் ேகாபம் கூட வரலாம். இவளுக்கு தன்ைன நிைனவில்ைலயா? இப்ேபாது எப்படி சமாளிப்பது? அவசரமாய் ேயாசித்தான் சசிேசகர். பார்ைவ அவைள ஆர்வமாய் விழுங்கியேபாது, கழுத்தில் ெதாங்கிய அைடயாள அட்ைட அவனுக்கு ேதைவயான தகவைலயும் ெசால்லி, வியப்பிலும் ஆழ்த்தியது. அைடயாள அட்ைடயின் பின்னணியில் ெஸல்ப் டிைசன் ேபால, ேரடிேயா ஸ்ேடஷன் டவாின் குறுக்ேக வானவில்லும், அந்த நிறுவனத்தின் ெபயரும் ெமலிதாய் ெபாறிக்கப்பட்டு இருக்க, அழுத்தமான நிறத்தில் அவளின் ெபயர், பணி, உள்ளிட்ட விபரங்கள் புைகப்படத்துடன் அச்சிடப்பட்டு இருந்தது. வாவ்! இவள் சிந்துஜா சுந்தர்ராஜன். அந்த எஸ் எஸ் இவளா? சூப்பர்தான் ேபா. உற்சாகத்தில் துள்ளி குதித்தவன், ஒற்ைற விரலால் அவளின் அைடயாள அட்ைடைய காட்டி, “நான் உங்களுைடய ‘காைல ெதன்றல்’ ப்ேராக்ராைம கடந்த ஆறு மாதங்களாக ெதாடர்ந்து ேகட்டு வருகிேறன். அவ்வப்ேபாது எஸ்எம்எஸ் கூட அனுப்புேவன் “, என்று ெசால்லி புன்னைக ெசய்தான். “ஒ! ேதங்க்ஸ்…”, என்று முறுவலித்தவளுக்கு ேமேல என்ன ேபசுவது என்றும் ெதாியவில்ைல. வழிைய மறித்தார் ேபால நின்று, விடாமல் ேபசி ெகாண்டு இருக்கும் இவைன எப்படி தாண்டி ெகாண்டு ெசல்வது என்றும் புாியவில்ைல. ஆனால் அந்த மாதிாி தயக்கம் எதுவும் சசிேசகருக்கு இல்ைல. “என்ன ேவைலயா இவ்வளவு தூரம், அவுட்ேடார் ாிகார்டிங்கா? பின்னால் உங்க டீம் வருதா? நான் ஏதாவது உதவி ெசய்யட்டுமா?”, என்று சரளமாய் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தான் சசிேசகர். “இல்ைல இது தனிப்பட்ட ெபர்சனல் விசிட். நான் என்னுைடய பிெரண்ைட பார்க்க வந்ேதன். மிஸ்டர் விஸ்வா, இங்ேக வர ெசால்லி இருந்தார். அவர்…”, என்று முடிக்காமல் இழுத்தாள் சிந்துஜா. காற்று ேபான பலூைன ேபால முகம் வாடியைத சிரமபட்டு சீர் ெசய்தான். இப்ப அவள் என்ன ெசால்லி விட்டாள்? விஸ்வா அவளுைடய பிெரண்ட் என்றுதாேன ெசான்னாள்? அதுக்கு ஏன் உடேன ேசாகமாய் ைவயலின் வாசிக்கணும்? ஸ்டுபிட்…”, என்று மானசீகமாய் குட்டி ெகாண்டான். ” ஓேக ஓேக, நீங்கதான் அவர் ெசான்ன பிெரண்டா? ேநற்றில் இருந்து அவர் உங்களுக்காக காத்து இருக்கிரார். அவருக்காக, நான் கூட ஸ்ெபஷல் ஆஃபர் லஞ்சும், காட்ேடஜும் ஏற்பாடு ெசய்து ைவத்து இருக்கிேறன். ெவல்கம். இங்ேகதானிருக்கிறார். உங்களுக்கு காட்ேடஜ் நம்பர் அஞ்சு ஒதுக்கீடு ெசய்யபட்டு இருக்கு. ேஹவ் எ ைநஸ் ேட”, என்று புன்னைகேயாடு ெசால்லி விட்டு விலகினான். புன்னைகேயாடு ெசால்லி விட்டாலும், அவைள பார்த்த வினாடியில் இருந்த உற்சாகம் இப்ேபாது ெகாஞ்சம் வடிந்தார் ேபால இருந்தது. நண்பைன ேதடி தனியாய் மகாபலிபுரம் வைர வரும் அளவிற்கு, இருக்கிறாள் என்றால், அவர்களுக்கு இருக்கும் உறவு என்ன? “ஷ்! சும்மா இரு. கண்டபடி மனைத அைலய விட கூடாது”, என்று மனதிற்குள் ெசால்லி ெகாண்டான். ஆனால், தப்பாய் எதுவும் நிைனக்கா விட்டாலும்கூட,… சற்று முன்பு எம் டி ெசான்ன வார்த்ைத நிைனவில் ஆடியது. பார்த்த சில நிமிடங்களில், அவருக்கு ேதான்றிய நம்பிக்ைக இன்ைம பழகிய இவளுக்கு இல்ைலயா? அப்படி என்றால்… தன் மனம் விரும்பாத பதில் ஏதாவது வந்து விட ேபாகிறேதா, என்ற பயம் ேதான்றியதால், அவன் ேமேல ேயாசிக்கவில்ைல. சிந்துஜா டாக்சியில் மதியம் பனிெரண்டைர மணி அளவில் மகாபலிபுரத்தில் ேவைல நடக்கும் இடத்தில் வந்து இறங்கியேபாது, விஸ்வாவால், தன் கண்கைளேய நம்ப முடியவில்ைல. அந்த வினாடி வைர அடிமனதில் இருந்து ெகாண்ேட இருந்த சந்ேதகம் ெபாய்யாய் ேபாக துள்ளலுடன், மைறவிடத்திற்கு நகர்ந்து அந்த இடியட் ‘தீனாவிற்கு’, ேபான் பண்ணினான். இவனுக்கு எவ்வளவு ெசய்து இருக்கிறான்? தன்னுைடய புத்தம்புது ைபக்ைகேய, ஆயிரம் ெநாண்டி சாக்கு ெசால்லி, அந்த ைபக் தனக்கு சாிபட்டு வராது, என்று ெவறும் நாலாயிரம் ரூபாய்க்கு, அவனுக்கு தாைர வார்த்து இருக்கிறான். அப்பாவிடம் எத்தைன ெபாய்கள்? அந்த ைபக்கின் ஆர் சி புக் கூட இன்னும் தன்னுைடய ெபயாில்தான் இருக்கு. அவனுக்கு நிைனத்த உடேன எல்லா ெபண்களும் கூடேவ வந்து விடணும். வசதி இல்லாவிட்டாலும் வசதி இருப்பைத ேபால நடிப்பதில் அவனுக்கு இைண அவேனதான்.

ஏன் எங்ேகேயா ேபாகணும்? இந்த சிந்துஜாேவ, அவனுக்கு காேலஜ் ஓபன் கிரவுண்டில் ெசமத்தியா ெகாடுத்து இருக்கிறாேள? அந்த கடுப்புதான் அவனுக்கு இன்னும் இருக்கு ேபால. இப்ேபாது இவள் தன்னுடன் இப்படி இைழந்து பழகுவைத பார்த்தால் ெபாறாைமயில் வயிறு ெவடித்ேத ெசத்து விடுவான், என்று ேகலி புன்னைகேயாடு எண்ணி ெகாண்டவன், அவைன அைழத்தான். இந்த நிமிடம் வைர, சிந்துஜாவின் புத்திசாலித்தனத்தாலும், ராேஜஷின் பாதுகாப்பு ெதாடர்ந்து அவளுக்கு இருக்கிறது என்பதாலும், அவனுக்கு ஒரு சதவிகிதம் சந்ேதகம் இருந்ததால், ேநற்று தீனாவிடம் இன்று அவள் இங்ேக வருவாள் என்பைத ெசால்லவில்ைல. இப்ேபாது ெசால்லி விடலாம். ேபான வாரம் கூட நக்கலாய் சிாித்தாேன? இன்று ேததி என்ன? என்று அருகில் இருந்த ெபண்ணிடம் ஜாைடயாய் விசாாித்தாேன? அது எல்லாவற்றிற்கும் ேசர்த்து இன்று பதில் ெசால்லி விடலாம். “ேஹய் விஸ்வா, என்னடா திடீர் என்று எனக்ேக நீேய ைதாியமா ேபான் எல்லாம் பண்ணுகிறாய்? என்ன விஷயம்?”, என்று ேகலியாக விசாாித்தான் தீனா. “ஏன் எனக்ெகன்ன ைதாியத்திற்கு குைறச்சல்? உன்ைன ேபால தப்பான காாியம் எதுவும் நான் ெசய்யவில்ைலேய? அெதல்லாம் உன் ேவைல. ஆகாத ேபாகாத… புத்தி சுவாதீனம் இல்லாத சின்ன ெபண்ைண…”, “வாைய மூடுடா. ெபாிய இவன், இைத ெசால்லத்தான் இப்ப அவசரமா ேபான் பண்ணினாயாக்கும்? ஆமா, ேபான வாரம், உங்க அப்பா நீ என்னேமா ெபாிய படிப்பு எல்லாம் படிச்சு முடிச்சு, ெபாிதாய் அவர் பிசிெனைச, உருப்பட ைவக்க ேபாகிறாய் என்று கைத விட்டார். நீ என்னடா என்றால், உருப்படாத என்னிடம் ேபசி ெகாண்டு இருக்கிறாய்?”, என்று நக்கலாக ேகட்டான் தீனா. “உன் கூட எனக்ெகன்ன ேபச்சு. சிந்துஜாைவ நான் இழுத்த இழுப்பிற்கு வரைவக்க உன்னால் முடியுமா என்று நீ அன்று ேகட்டாேய? அது நடந்து விட்டது என்று உனக்கு ெசால்லத்தான் ேபான் பண்ணிேனன். வச்சுடட்டுமா? அடுத்த முைறயாவது உனக்கு ெவற்றி கிைடக்கட்டும்”, என்று ேகலியாக ெசால்லி விட்டு ேபாைன ைவத்தான் விஸ்வா. ேபாைன ைவத்துவிட்டு சிந்துஜாைவ ேநாக்கி விஸ்வா நடக்கும்ேபாேத மீண்டும் அவனின் ெமாைபல் ேபான் அைழத்தது. தீனாதான். ஏன் நான் ெசான்னைத நம்ப முடியவில்ைல ேபால? எடுத்து “என்ன ேவண்டும் தீனா?”, என்று ஏளனத்துடன் ேகட்டான். “என்னடா ெபாய் ெசால்லி சமாளிக்கலாம் என்று நிைனக்கிறாயா? எனக்கு உன்ைனயும் ெதாியும். அவைளயும் ெதாியும். நீ ஒரு பயந்தாங்குளி. அவள் அசால்டான ெபாண்ணு. பயங்கரமான புத்திசாலி. அவள் எப்படி உன்னிடம்… என்ைன என்ன ேகைனயன் என்று நிைனத்தாயா?”, என்று ேகட்டவன் சத்தமாய் சிாித்தான். “இங்ேக பாரு, ெபாய் ெசால்வது எனக்கு அவசியம் இல்ைல. உனக்கு சந்ேதகம் இருந்தால், நீ மகாபலிபுரம் டிடிடிசி யில் வந்து பார்த்து உறுதி படுத்திக்ேகா. என்ைன டிஸ்டர்ப் பண்ணாேத. நான் ெராம்ப பிசி”, என்று ெசால்லி விட்டு ேபாைன ைவத்து விட்டான் விஷ்வா. மீண்டும் மீண்டும் தீனாவிடம் இருந்து ேபான் வந்த ேபாதும் அவன் எடுக்கேவ இல்ைல. பலமுைற முயற்சி ெசய்து பார்த்துவிட்டு, அவைள இன்று மாைல ஏழு மணி வைர அங்ேகேய இருக்கைவதால் நான் நம்புகிேறன். இல்லாவிட்டால் நீ கைத ெசால்கிறாய் என்றுதான் அர்த்தம். நான் அங்ேக ஆறைரக்குள் வந்து விடுேவன்”, என்று ெமேசஜ் அனுப்பி ைவத்தான் தீனா. ஹாய் சிந்து ெவல்கம். உன்ைன பார்த்து நாலு நாளாச்சு ெதாியுமா? எப்படி இருக்கிறாய்? உனக்காக ஸ்ெபஷல் லஞ்ச் ஏற்பாடுகள் எல்லாம் பண்ணி ைவத்து இருக்கிேறன். வா வா”, என்று உற்சாகமாய் வரேவற்றான் விஸ்வா. “எங்ேகடா ேபாய் விட்டாய்? நான் உன்ைன ேதடி வரும்ேபாேத ஒருத்தன் வழியிேலேய பிடிச்சுகிட்டான்”, என்று சின்ன எாிச்சேலாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ேபான் வந்தது, அதான். சாாி, பசிக்குதா? ெகாஞ்ச ேநரம் ேபாகட்டுமா? என்ன உன்ேனாட ப்ேராக்ராம்? பீச்சுக்கு ேபாகலாமா?”, என்று விசாாித்தான் விஸ்வா. “பீச்சுக்கா? இப்ப ெவயிலா இருக்காது”, என்று முகத்ைத சுளித்தாள் சிந்துஜா.

“இப்பவா ெசான்ேனன்? அஞ்சு அஞ்சைரக்கு ேபாகலாமா என்று ேகட்ேடன்”, என்று விளக்கம் ெசால்லும்ேபாேத அவசரமாய் மறுத்தாள் சிந்துஜா. “இல்ைல விஸ்வா, ேமக்சிமம் நாலு மணிக்கு கிளம்பியாக ேவண்டும். மூணைர மணி ேநரம் உனக்காக. ஆறு மணிக்கு எல்லாம் நான் ஹாஸ்டலுக்கு திரும்பி ேபாய் விட ேவண்டும், அதான் என்ேனாட ப்ளான்”, என்று ெதளிவாய் எடுத்து ெசான்னாள் சிந்துஜா. இவள் என்ன இப்படி ெசால்கிறாள் என்று மனதிற்குள் அவன் ேயாசித்து ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத அவனின் ெமாைபல் அைழத்தது. தீனாைவ இருந்தால் எடுக்கேவண்டாம் என்று ேயாசித்து ெகாண்ேட எடுத்து பார்த்த ேபாது அவன் கண்கள் ேயாசைனயில் இடுங்கியது. இெதன்ன அம்மா இந்த ேநரத்தில் அைழக்கிறார்கள்? “என்னம்மா இந்த ேநரத்தில, அப்பா பண்ணும் டார்ச்சர் எல்லாம் ேபாதாதா? அதுக்குள்ேள என்ன தைல ேபாகும் அவசரம்? ராத்திாிக்கு வீட்டுக்கு வர மாட்ேடனாக்கும்?”, என்று அடக்கிய ேகாபத்துடன், பல்ைல கடித்தபடி ேகட்டான் விஸ்வா. “ஆமாடா! என்ைன கடி. உங்க அப்பா அங்ேக ைசட்டுக்கு வரார். நீ அவாிடம் ெபாய் ெசால்லிட்டு எங்ேகயாவது ஊர் சுற்ற ேபாய் இருந்தால் என்ன ெசய்வது என்று உனக்கு அவசரமாய் ேபான் பண்ணிேனன் பாரு என்ைன ெசால்லணும்? உங்க ெரண்டு ேபருக்கும் பஞ்சயத்து பண்ணிேய ஏன் ஆவி எல்லாம் ேபாகுது”, என்று எாிச்சேலாடு அவர் பங்கிற்கு கத்தி விட்டு ேபாைன ைவத்து விட, விஸ்வா ேமலும் குழம்பி ேபானான். வரேபாகும் அப்பாவின் கண்ணில் படாமல் சிந்துைவ எப்படி ஏழு மணி வைர இந்த ேஹாட்டலில் நிறுத்தி ைவப்பது என்ற ேயாசைனயில் ஆழ்ந்து இருந்தவன், ேவறு வழி இன்றி அவைள அதுவைர மயக்கத்தில் ஆழ்த்தி ைவப்பது என்ற அவசர முடிவிற்கு வந்தான். ******************************************************************************* அத்தியாயம் 11 விஷ்வாைவ ேதடி சிந்துஜா மகாபலிபுரம் வைர வந்து இருக்கிறாள், என்ற உண்ைம ெகாஞ்சம் அவைன வாட்டியேபாதும், அவனுக்கு பிடித்த அமர்க்களம் பட பாடல் நிைனவில் வந்து அவைன உற்சாக படுத்தியது. @@@ …. சின்ன சின்ன ேதால்விகள் ேகட்ேடன். சீக்கிரம் ஆறும் காயம் ேகட்ேடன் …@@@ என்ற அந்த மனபாங்கு அவனுக்கு ெராம்ப பிடிக்கும். காயேம ேவண்டாம் என்று அவன் எப்ேபாதும் கடவுளிடம் ேவண்டுவதில்ைல. சின்ன ஏமாற்றங்கைள தாங்கி ெகாள்ளும் மன திடத்ைததான் ேகட்பது வழக்கம். இன்ைறய நாைள இனிைமயாய் கழிப்பதற்கு நிைறய விஷயங்கள் நடந்து இருக்கிறேத? எங்ேகேயா ேபாவாேனன்? ஆறு மாதமாகவீதியில் அவைள ேதடி வந்த ேபாது அவனின் கண்ணில் படாதவள், இப்ேபாது அவன் ேதடுவைத நிறுத்திய உடேன தான் இருக்கும்இடத்திற்கு வந்து ேசர்ந்து இருப்பைத என்ன ெசால்வது? ெபயர் கூட அழகுதான். அைத விட முக்கியம். அந்த ேபாின் சுருக்கமும் எஸ்எஸ் தான் , என்ன ெபாருத்தம் எங்களுக்குள் இந்தெபாருத்தம்? இைத விட ஒரு சந்ேதாஷமான ெசய்தி ேவண்டுமா? இைத வானதியிடம் ெசான்னால் எப்படி எடுத்து ெகாள்வாள்? பயங்கரமாக ஓட்டுவாளா? சின்ன சிாிப்ேபாடு தைலைய உலுக்கி ெகாண்டான். அைத விட அதிசயம், வானதி ேகலி ெசய்ய காரணமாய் இருந்த ஆர்ேஜயும், தான் அன்று சாந்ேதாம் வீதியில் சந்தித்த தனது மனம்கவர்ந்தவளும் ஒன்ேறதான். அம்மவிடம் ைசட் அடிக்கிேறன் என்று ெசான்ன ேபாது அம்மாவிற்கு ஏற்பட்ட மன வருத்தம் கூட ேதைவஇல்ைல. இதற்கும் ேமேல, தன்னுைடய எம்டீேய, தன்னுைடய திறைமைய மனமார வாய் திறந்து ெவளிப்பைடயாய் பாராட்டி ெசன்றதுஅபூர்வமாக நடப்பதல்லவா? இத்தைன சந்ேதாஷ நிகழ்வுகைள ைவத்து ெகாண்டு, இல்லாத சின்ன சின்ன விஷயங்கைளபூதக்கண்ணாடி ைவத்து ெபாிது படுத்த கூடாது. தன்னுைடய ஓய்வு அைறயில் குழப்பத்ேதாடு சாய்ந்து இருந்தவன், ேலசாய் வாடிஇருந்த மனத்ைத ேதற்றி ெகாண்டு உற்சாகமாய் ெவளிேய வந்தான்.

பணியாட்கைள அைழத்து, காட்ேடஜிற்கு லஞ்ச் ேபாய் விட்டைத உறுதி ெசய்துவிட்டு, அங்ேக ெசன்றான். கதைவ தட்டி அனுமதிேகட்டு விட்டு, விஸ்வாவின் ‘கம் இன், என்ற குரல் ேகட்டதும் புன்னைகேயாடு உள்ேள நுைழந்தான். சசிேசகைர அங்ேகஎதிர்பார்க்காத விஷ்வா குழம்பினான். அவன் ேஹாட்டல் பணியாளைர எதிர்பார்த்து காத்து இருக்க, இவன் எங்ேக இந்த ேநரத்தில்…இந்த இடத்தில்? என்று எாிச்சல் ஆனான். “என்ன ேவண்டும்?”, என்ற சுருக்கமான ேகள்விேய அவனின் வருைகைய விஷ்வா விரும்பவில்ைல என்று ெவளிச்சம் ேபாட்டுெசால்ல, ஒரு கணம் சுனங்கியவன், “அஸ் எ ேஹாஸ்ட், உங்களுைடய ேதைவகைள கவனிக்க வந்ேதன். ஐஸ்க்ாீம் அல்லது மிக்ஸ்ட்ப்ரூட் சாலட் மாதிாி ஏதாவது ேவண்டுமா?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டபடிேய சிந்துஜாைவ ேநாட்டமிட்டான். அவள் தனி ஒற்ைற ேசாபாவில் காதில் ெஹட்ேபாேனாடு ைகயில் ஒரு ப்ேளட்ேடாடு சாப்பிட்டு ெகாண்டு இருந்தாள். இவர்கள்இருவரும் எதுவும் ேபசி ெகாண்டு இருந்த மாதிாி கூட ெதாியவில்ைல. அவ்வளவு ஏன் ஒேர ேமைஜயில் அமர்ந்து சாப்பிட கூடஇல்ைல. அவன் ேமைஜயிலும், அவள் ேசாபாவில் அமர்ந்து ைகயில் ைவத்து ெகாண்டும் சாப்பிட்டு ெகாண்டு இருந்தாள். எதிேரஇருந்த டீபாயில் ஒரு புக் கிடந்தது. சாப்பிடும்ேபாது கூட ேபசாமல் என்ன ெகட் – டு – ெகதர்? ஒருேவைள அவர்களுக்குள் ஊடேலா?தான் ேதைவ இல்லாமல் ேயாசிக்கிேறாம் எனபது புாிந்தும் அவனால் சிந்தைனக்கு கடிவாளம் இட முடியவில்ைல. “ஏதாவது ேவண்டுமா சிந்து?”, என்று விஸ்வா ேகட்ட பின்புதான் புத்தகத்தில் இருந்து நிமிர்ந்தவள், அங்ேக நின்று இருந்தசசிேசகைர பார்த்தாள். அவன் புன்னைகேயாடு தன்ைனேய கூர்ைமயாக பார்த்து ெகாண்டு இருப்பைத பார்த்ததும் அதன் பிரதிபலிப்ைபசின்ன புன்னைக அவைள ேகட்காமேல மலர்ந்தது. அவனின் கழுத்தில் இருந்த அைடயாள அட்ைட கண்ணில் பட, “நீங்க டீடீடிசி ஸ்டாஃபா? இங்ேகேய ெவார்க் பண்றீங்களா என்ன?இங்ேக எங்க எப் எம் ப்ேராக்ராம் ேகட்குமா? சிக்னல் ெகாஞ்சம் வீக்கா இருக்காது?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ெராம்ப முக்கியம். சிந்து, நான் ேகட்ட ேகள்விக்கு பதில் ெசால்லமாட்டாயா?”, என்று எாிச்சேலாடு இைடயிட்டான் விஷ்வா. “ப்ரூட் ெசலேட ெசால்லலாம்”, என்று அவனிடம் ெசால்லிவிட்டு, பதிலுக்காக சசிேசகாிடம் திரும்பினாள். “இல்ைல நான் ெசன்ைனதான். இப்ப இங்ேக ஸ்ெபஷல் ேவைலக்காக இங்ேக ெடம்பரவாியா தங்கி இருக்ேகன். சாேராடகண்ெசர்ன் தான் எங்க ேவைல ெசய்யுறாங்க. அந்த ேவைல முடிந்ததும் ேபக் டு ெசன்ைனதான். இங்ேக ேகட்கும் வானம் ேமக மூட்டம்இல்லாமல் இருந்தாள் ேகட்கும். ேகட்கவில்ைல என்றால், ஒரு ஆேறழு கிேலாமீட்டர் ஈசீஆர் ேராட்டில் வந்து ேகட்ேபன். ேபாதுமா?உங்க ப்ேராக்ராம் மிஸ் பண்ணமாட்ேடன்.”, என்று ெசான்னவன் ஒரு புன்னைகயும் ெசய்தான். “ாியல்லி, ெராம்ப ஆச்சாியமா இருக்கு. ேதங்க்ஸ். ைப தி ேவ சாப்பாடு உங்க ஏற்பாடு என்று ெசான்ேனங்க இல்ைலயா? ேஹாட்டல்சாப்பாடு மாதிாி இல்ைல. ெராம்ப நல்லா இருக்கு. கஸ்தூாி அம்மா சாப்பாடு மாதிாி ேஹாம்லியா இருக்கு. என்ன விஷ்வா?”, என்றுஅவைன சாட்சிக்கு அைழத்தாள் சிந்துஜா. “இைத எல்லாம் வந்ததும் வராததுமா எப்ேபாது ெசான்னான்? சாியான அல்பம் ேபால. ெகாடுப்பது மாதிாி ெகாடுத்து விட்டு ெசால்லிகாட்டுகிறானா? இடியட்”, என்று மனதிற்குள் திட்டியவன், “இெதன்ன ேகள்வி, இந்த சாப்பாட்டுக்கு ெசலவு பண்ண முடியாமலா சிந்துநான் இருக்ேகன்? இதுக்கு ேபாய் ேதங்க்ஸ் எல்லாம் ேவஸ்ட் பண்ணுகிறாய்? இந்த ேஹாட்டல் இல்லாவிட்டால் ேவற ேஹாட்டல்”,என்று அலட்சியமாக ெசான்னவன், ேவண்டுெமன்ேற, தன்னுைடய எாிச்சைல காட்ட பாதி சாப்பாட்டில் எழுந்து ேபாய் ைககழுவினான். “மிஸ்டர், உங்க ேபர் மறந்து விட்ேடேன? இந்த லஞ்சுக்கும் காட்ேடஜிற்கும் என்ன சார்ேஜா அைத நாேன ேப பண்ணி விடுகிேறன்.ஒன்றும் இனாமாய் எனக்கு ேவண்டாம்”, என்று அலட்சியமாக ெசான்னான் விஷ்வா.

“என்ேனாட ேபர் சசிேசகர். ஷார்ட்டா சிேநகிதர்களுக்கு ‘எஸ்எஸ்’ என்று சின்ன புன்னைகேயாடு ெசான்னவன், சிந்துஜா புறம் திரும்பிஒரு பார்ைவைய மின்னெலன ெசலுத்திவிட்டு விஷ்வாவிடம் திரும்பினான். “உங்களுக்கு எப்படிேயா, எனக்கு ெசான்ன வார்த்ைதைய திருப்பி ெபற்றுக்ெகாள்ளும் வழக்கம் இல்ைல. உங்களின் நண்பர் யார் என்றுெதாியாமேல, ெகாடுத்த வாக்கிைன, இப்ேபாது இவங்க வந்து இருக்காங்க என்று ெதாிந்த பின்னால், எப்படி மாற்றி ெகாள்ள முடியும்?ேவெறன்ன ட்ாீட்டில் ேசர்க்கலாம் என்று நான் ேயாசித்து ெகாண்டு இருக்கிேறன். நீங்க என்னடாெவன்றால்… ஓேக, விஷ்வா, அைதவிடுங்க. உங்களுக்கு ேவறு என்ன ெஹல்ப் நான் ெசய்யட்டும்?”, என்று சிாிப்ேபாடு ெசால்ல, விஸ்வா தான் வாைய மூடி ெகாள்ளேவண்டி இருந்தது. “எங்கைள அஞ்சு மணி வைர ெதாந்தரவு ெசய்யாமல் இருந்தால் அதுதான் நீங்க ெசய்ய கூடிய ெபாிய உதவி”, என்று விஷ்வா ெசால்லிெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய “ஸுயர் மிஸ்டர் விஷ்வா, ேஹவ் ைநஸ் ைடம்”, என்று ெவளிேயறிவிட்டான் சசிேசகர். “விஷ்வா, இருந்தாலும், அவர் ெராம்ப ஸ்ெடடி விஷ்வா. நீதான் ெடன்ஷன் ஆகிறாய்? பாதி சாப்பாட்டில் எழுந்தாேய யாருக்கு நஷ்டம்?அவேராட ேபைர கவனித்தாயா? நண்பர்களுக்கு எஸ் எஸ்ஆம்”, என்று சிாிப்ேபாடு ேகட்க, அவள் ேமல் பாய ேவண்டும் ேபால இருந்தஎாிச்சல் உணர்விைன மிகுந்த கஷ்டத்துடன் அடக்கினான். ஏற்கனேவ அவன் புகழ் பாடி ஆகிறது. இப்ேபாது ஏதாவது குைற ெசான்னால், தன்னுைடய இேமைஜ தாேன தாழ்த்தி ெகாள்வது ேபாலஇருக்கலாம், என்று அைமதியாகி விட்டான். மாைல நாலு மணிக்கு அப்பா வருவது உறுதியாகி விட்டதால், மூன்றைர மணிக்காவது இவளுக்கு மருந்து ெகாடுத்தால்தான் சாியாய்இருக்கும். மருந்து ேவைல ெசய்வதற்கு அதிகபட்சம் பதிைனந்து நிமிடங்கள் ஆகலாம். இவைள காபி சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்பு என்றபாணியில் ேபசி… அவசரமாய் ெசய்ய ேவன்டியவற்ைற திட்டமிட்டான். சிந்துஜா பிற்பகல் நாலு மணி அளவில் கிளம்புவாள் என்பைத அவர்கள் ேபச்சு வாக்கில் ஊகித்த சசிேசகர், எப்ேபாதும் அவன்ேபாடும் ஞாயிறு பிற்பகல் தூக்கத்திற்கு விடுமுைற ெகாடுத்தான். அவன் என்ன ெகாடுப்பது? அைறயில் படுத்தால் தூக்கேமவரவில்ைல. முயன்று பார்த்துவிட்டு எழுந்து ைசட்டிற்ேக வந்து விட்டான். ைசட்டில் இருந்தாலும் கண்கள் முக்கிய வாசைல விட்டுஒரு கணம் கூட நகரேவ இல்ைல. மூன்றைர… நாலு… நாலு ஐந்து… கிளம்பவில்ைலேய? என்ன ெசய்கிறார்கள்? அங்ேக ேபாக துடித்த மனைத மிகுந்த சிரமத்திற்கிைடேயகட்டு படுத்தினான். கிச்சனில் விசாாித்ததற்கு, மூன்றைரக்கு காபி அைறக்கு அனுப்பி விட்டதாக ெசான்னார்கள். இன்னும் கிளம்பவில்ைலயா? நாலு ஏழு… நாலு எட்டு… ஒவ்ெவாரு நிமிடமும் மணி கணக்காய் நீண்டது. கடிகாரத்தில் ஒரு கண்ணும் வாசலில் ஒரு கண்ணுமாய் இருந்தவன் ெபாறுைம இழந்து ாிஷப்ஷன் கவுண்டருக்ேக வந்து ேசர்ந்தான்.பின் வாசல் வழியாக ேபாய் இருப்பாேளா? அப்படி ஒரு வாசல் இருப்பேத எல்ேலாருக்கும் ெதாியாேத? அது சரக்குகள் வந்துஇறங்கும் வழி. பணியாளர்களுக்கு மட்டும்தாேன ெதாியும்? குழப்பத்ேதாடு காத்து இருந்தான் சசிேசகர். அவன் என்ன எதிர்பார்க்கிறான் என்ேற அவனுக்ேக புாியவில்ைல. இப்ேபாது அவைள பார்த்து தன்னுைடய காதைல ெசால்ல முடியுமாஎன்ன? அவள் யார், எங்ேக இருக்கிறாள் என்று ெமல்ல விசாாித்து, ெபாறுைமயாகதாேன படிப்படியாய் காய் நகர்த்த ேவண்டும்.இன்ேற, இந்த நிமிடேம ஏேதா நடக்க ேபாவது மாதிாி இந்த படபடப்பு ஏன்? ாிலாக்ஸ் ேமன், என்று தனக்குள் அறிவுறுத்தி ெகாண்டபின்னும் அவனின் பதட்டம் குைறயவில்ைல. மூன்றைர மணி அளவில், தீனாவிடம் இருந்து ேபான் வரேவ, “இேதா வேரன் சிந்து. காபி வந்தால் நீ குடி, எனக்காக காத்துஇருக்க ேவண்டாம்”, என்று அவளிடம் ெசால்லிவிட்டு, ெவளிேய வந்தான். “ேஹய் என்ன விஷ்வா, ப்ேராக்ராமில் ஒன்றும் மாற்றம் இல்ைலேய?”, என்று இன்னும் நம்பாத குரலில் ேகட்டான் தீனா. “அவேளாடுதான் இருக்ேகன் சும்மா சும்மா ெதாந்தரவு பண்ணாேத? நீ எப்ேபா வருகிறாய்? எங்க அப்பா ேவறு இப்ப வந்து விடுவார்.அவர் கண்ணில் பட்டு விடாேத. உன்ைன பார்த்தால், உன்ைன

திட்ட முடியாதைதயும் ேசர்த்து எனக்குதான் ேடாஸ் விழும். ஏற்கனேவஅந்த ெபரம்பூர் ேகசிேலேய அவர் ெசம கடுப்பில இருக்கார் உன் ேமல”, என்று கடுப்பாய் ெசான்னான் விஷ்வா. “ஒ! அப்படியா? அது சாி, நான் பார்த்து ெகாள்கிேறன். ஆனால் உங்க அப்பாவுக்கு உன்னுைடய ேடட்டிங் ப்ேராக்ராம் எல்லாம் ெதாியுமா?”, என்று ேகலியாக ேகட்டான் தீனா. “நல்ல ேவைலைய ெகடுத்த ேபா. அவர் கண்ணில் சிந்து பட்டால் அவ்வளவுதான். எனக்கு விழும் திட்டு அவளுக்கும் ேசர்த்து விழும்.அவங்க அண்ணனுக்ேக ேபான் பண்ணி தகவல் ெசால்லி ேபாட்டு ெகாடுப்பார். உனக்காக அவைள நான் காட்ேடஜில் யாருக்கும்ெதாியாமல் மைறச்சு வச்சு இருக்ேகன். நீ லூசாடா…”, என்று அவனுக்கு ேதைவ இல்லாத பல தகவல்கைள அவனுக்கு வாாிவழங்கினான் விஷ்வா. “உங்க அப்பா எப்ேபாது வருகிறார்?”, என்ற ேகள்விக்கு கிைடத்த பதிைலயும் கடிகாரத்ைதயும் பார்த்தவன், உடனடியாய் முடிவுெசய்தான். விஷ்வா, அப்பாேவாடு இருக்கும் ேபாது, அவன் அந்த காட்ேடஜில் சிந்துேவாடு இருக்கலாம். அனுபவிக்க ேபாவது தீனா,பழி ஏற்க ேபாவது விஷ்வா… சீக்கிரம் சீக்கிரம்,…வழியில் மறக்காமல் முகர்ந்த உடேனேய மயக்கம் வர ைவக்கக் கூடிய மயக்கமருந்ைத வாங்கி ெகாண்டான். இன்று அதிர்ஷ்ட ேதவைதயின் கைடக்கண் பார்ைவ அவன் புறம்… இன்னும் இன்னும் ேவகமாய்ைபக்கின் ஆக்சிேலட்டைர முறுக்கினான் தீனா. வாசலில் ாிஷப்ஷன் கவுண்டாின் அருகிேலேய ேமைஜயில் குனிந்து ஏேதா எழுதும் பாவைனயில் ஒரு புத்தகத்ைத விாித்துைவத்து, மனம் அதில் பதியாமல் பார்த்தபடி காதுகைள தீட்டி ைவத்து காத்து இருந்தான். வினாடிெகாரு முைற கடிகாரத்ைத பார்த்துெகாண்டு இருந்தான். “ஹேலா, யு ஆர் மிஸ்டர் சசிேசகர். ைரட்?”, என்ற குரல் ெவகு அருகில் ேகட்க அவசரமாய் நிமிர்ந்து பார்த்தான். “எஸ் சார், நீங்க…”, என்று ேகட்கும்ேபாேத அவாின் முகத்தில் இருந்த பாிச்சயமான ஜாைடயும் குரலும், அவசரமாய் சிந்துஜாவின்வசம் ெதாைலந்து ேபாய் இருந்த புலன்கைள அவசரமாய் மீது வர, மிஸ்டர் ேதவராஜ்?”, என்று ேகள்வியாக நிறுத்தினான். “ப்ாில்லியன்ட். நாேன என்ைன பற்றி ெபருைமயா ெசால்லிக்க கூடாது, எனக்கு ெகாஞ்சம் ெமமாி ஜாஸ்தி என்று நிைனப்பது உண்டு.இன்று வல்லவனுக்கு வல்லவன் பூமியில் இருப்பான் என்ற எண்ணம் வந்து விட்டது. ைநஸ் மீட்டிங் யு”, என்று ைக நீட்டினார். “மிஸ்டர் விஷ்வா, உங்களுக்காக காட்ேடஜ் நம்பர் அஞ்சில் அவங்க பிெரண்ேடாடு காத்து இருக்கிறார் சார்”, இவைர சாக்கிட்டு, அங்ேகேபாகலாேம என்று அவசரமாய் கணக்கிட்டு வார்த்ைதகைள வீசினான் சசிேசகர். ஆனால் அதற்கு முன்பு, “ஹாய் அப்பா, என்ன சர்ப்ைரஸ்? இவ்வளவு தூரம் நீங்கேள வந்து இருக்ேகங்க?”, என்று விஸ்வாேவ அங்ேகவந்து விட, அவனின் முகம் வாடியது. இனி இவர்கேளாடு ேசர்ந்து ேபாக முடியாது, அது அவர்களின் ெபர்சனல் விஷயத்தில் தைலயிடுவது ேபால ஆகிவிடும்”, என்று எண்ணி ெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய தூக்கி வாாி ேபாட்டது. “யாருடா வந்து இருப்பது? ெபாிய பிெரண்ட் உன்ைன ேதடி இவ்வளவு தூரம்?”, என்ற ேதவராஜின் எாிச்சல் ேகள்விக்கு, “அப்பேவ ேபாய்ட்டன்பா, லஞ்ச் சாப்பிட வந்தான். நீங்க ெடன்ஷன் ஆகாதீங்க”, என்ற பதிலில் குழம்பினான். அப்பேவ ேபாயிட்டானா? ‘னா’-வா ? அப்பாவிடம் சிேநகிதத்ைத மைறப்பது என்பது அவ்வளவு ஆேராக்கியமான விஷயம்இல்ைலேய? அைதயும் இத்தைன தாழ்ந்த குரலில் ெசால்கிறான்? தன் காதில் விழக்கூடாது என்ற அர்த்தத்தில்தாேன? ஆண்பாலில்ெசால்வது ஒரு புறம் இருக்க, எங்ேக எப்படி ேபானாள்? அவன் அறியாமல் ேபாய் இருக்க வாய்ப்ேப இல்ைல. இவன் ெபாய்ெசால்கிறான்? ஏன்? அவள் எங்ேக? அவளுக்கு என்ன ஆச்சு? அவனுக்கு இதய துடிப்பு கூடியது. முதலில் இவர்கைள நாடு கடத்த ேவண்டும். அப்ேபாைதக்கு ஞாயிறு பிற்பகலில், அங்ேக இருந்த ஒேர ஆைள, சைமயல் அைறெபாறுப்பில் இருப்பவைர அைழத்து, “சாருக்கு ைசட் சுற்றி காண்பிங்க. இவர் கூட ேபாங்க சார், உங்க ைபயனின் ேவைலத்திறைனபார்த்து ெகாஞ்சம் ஆச்சாியப்பட்டு விட்டு வாங்க. நான் காத்து இருக்கிேறன்”, என்று அனுப்பி ைவத்தான். “நீங்க வரவில்ைலயா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்ட ேதவராைஜ, “இல்ைல சார், இந்த ஸ்ேடட்ெமன்ட் ெகாஞ்சம் அர்ெஜன்ட்”, என்றுஅவசரமாய் முடித்தான் சசிேசகர்.

அஞ்சாம் எண் காட்ேடைஜ உடேன அவன் ஆய்வு ெசய்ய ேவண்டும். அங்ேக அவளுக்கு என்ன ஆச்சு? அைத உடேன கண்டு பிடிக்கேவண்டும். உடனடியாய் காப்பற்ற ேவண்டும். ஒரு இளம்ெபண்ணின் எதிர்கால வாழ்க்ைகைய பாதிக்கக் கூடிய விஷயம். அைதெவளிேய ெதாியாமலும் ெசய்ய ேவண்டும். சீக்கிரம் கிளம்புடா… என்று மனதிற்குள் ெஜபித்தவன் ேவண்டுதல் அந்த கடவுளுக்குேகட்டு விட்டது ேபால. அடுத்த வினாடிேய, “வா பார்க்கலாம்”, என்று விஷ்வாவின் ேதாளின் ேமல் ைக ேபாட்டபடி நகர்ந்து விட்டார் ேதவராஜ். நாலு மணிக்கு டீடீடீசீயின் பின்புற வாசலுக்கு வந்துவிட்ட தீனா அந்த கட்டிடத்ைத ேநாட்டமிட்டான். அவன் இங்ேக வந்ததுயாருக்கும் ெதாியாமல் இருப்பதுதான் நல்லது என்பதால், அவன் முன் வாசல் வழியாக வரவில்ைல. அஞ்சாம் எண் காட்ேடஜ் என்றுஏற்கனேவ அந்த ஓட்ைட வாய் ெசால்லி இருந்ததால், அைத ெமாட்ைட மாடியில் நின்று கவனித்து ெகாண்டு இருந்தான். கீேழ வாசலில், ேதவராஜ் வந்து இறங்குவைத பார்த்தவன் அவசரமாய் படி இறங்கி வந்தான். ஒருேவைள அவன் ரூைம பூட்டிஇருந்தாலும் திறப்பதற்கு தயாராய் ெரடிேமட் சாவி ெகாத்ேதாடு அவன் வர, விஸ்வாேவா அப்பா வந்து விட்டைத உணர்ந்து விட்டஅவசரத்தில், கதைவ சாியாக பூட்ட கூட இல்லாமல் ஓடிவிட்டான். இன்று என்ன அதிர்ஷ்டகாற்று மிக பலமாக வீசுது ேபாலேவ, என்று உற்சாகமாக எண்ணியவன், கதைவ திறந்து உள்ேள ேபானதும்,ேசாபாவில் படுக்க ைவக்க பட்டு இருந்த சிந்துஜா சுய நிைனவில் இல்ைல என்பைத வினாடிக்கும் குைறவான ேநரத்தில் உணர்ந்தான்.ஏற்கனேவ ெபாங்கி ெபருகிய உற்சாகம் இன்னும் கூட சீட்டி அடித்தவன், அவசரமாய் வாசல் கதைவ அைறந்து சாத்தியதில் தானாகபூட்டி ெகாண்டது. ேமேல தாழ்ப்பாள் ேபாட அவனுக்கு ெபாறுைம இல்லாமல் ேபானதுதான் அவனின் துரதிர்ஷ்டம். இல்ைலஇல்ைல சிந்துஜாவின் நல்ல ேநரம் என்று ெசால்ல ேவண்டுேமா? ேதவராஜ் விஷ்வாைவ அைழத்து ெகாண்டு அந்த பக்கம் ேபான வினாடியில் அவசரமாய், மாஸ்டர் கீ ைய எடுத்து ெகாண்டுபுயெலன அந்த காட்ேடஜிற்கு விைரந்தான். விஸ்வா வரும்ேபாது அவனது ைகயில் அந்த சாவிைய பார்த்த ஞாபகம் இருந்தது. பூட்டிவிட்டுதான் வந்து இருக்க ேவண்டும். உள்ேள அவள் இல்ைல என்றால் ெராம்ப நல்லது. இருந்தால்,…. ஹய்ேயா கடவுேள ேமேலநிைனக்கேவ நடுக்கமாய் இருந்தது. இல்ைல என்றால் நல்லது என்று எப்படி ெசால்ல முடியும்? தனக்கு ெதாியாமல் அவைள எங்ேகயாவது மைறத்து ைவத்துஇருந்தால்…? வாசல் வழியாக ேபாகவில்ைலஎன்பது அவனுக்கு நிச்சயம். ஆனால் ேவறு வழி என்ற பட்சத்தில் அவர்களின் ேநாக்கம்சாி இல்ைல என்பதுதாேன அர்த்தம் ஆகிறது. எங்ேக எப்படி இருக்கிறாேளா? தன் கண் முன்னாேலேய தன்னுைடயவளுக்கு ஒருஅநியாயம் நிகழ அைத கண்டு ெகாள்ளாமல், அவன் அசால்ட்டாய் இருந்து விட்டானா? குற்ற உணர்வு அவைன ெகான்று ேபாட்டது. அவளுக்கு ஒன்றும் ஆகி இருக்க கூடாது கடவுேள. அவள் தனக்கு கிைடப்பதும், கிைடக்காமல் ேபாவதும் முழுக்க முழுக்க ேவறுவிஷயம். அவள் தனக்கு இல்ைல என்றாலும், கூட அவளுக்கு என்ன ஆனாலும் பரவாயில்ைல என்று விட முடியுமா என்ன?தன்னுைடய இடத்தில், தான் இருக்கும்ேபாேத, ஒரு ெபண்ணுக்கு அநியாயம் நிகழ்வைத சாட்சியாய் கண்டு ெகாண்டு அவனால் சும்மாஇருக்க முடியாது. ாிஷப்ஷனில் இருந்து அந்த காட்ேடஜிற்கு ேபாக ஆன ஓாிரு நிமிடங்களுக்குள் அவன் தவியாய் தவித்து ேபானான். ஓட்டமும் நைடயுமாய் அந்த காட்ேடைஜ அைடவதற்கு அவனுக்கு இரண்டு நிமிடங்களுக்கும் குைறவாகத்தான் ேதைவ பட்டது.அவசரமாய் தான் ெகாண்டு வந்த சாவி ெகாத்தில் இருந்து, உாிய சாவிைய நுைழத்து கதைவ திறந்தவைன, உள்ேள ெதாிந்த காட்சிஒருவினாடி மட்டும் உைறய ைவத்தது. தற்கு அடுத்த வினாடி, இரு மடங்கு ேவகத்துடன் ஓடி ெசன்று, “ேடய் யாருடா நீ? இங்ேக பூட்டிய அைறக்குள், என்ன பண்ணி ெகாண்டு இருக்கிறாய்?”, என்று ேகாபமாய் உறுமியவன், சிந்துஜாவின் ேமல் படர்ந்து இருந்தவைன ெகாத்தாய் அவன் சட்ைடைய பிடித்துதூக்கி, அவன் முகத்தில் ஒரு குத்து விட்டான் சசிேசகர். *******************************************************************

அத்தியாயம் 12 புயலாக விைரந்து உள்ேள வந்த சசிேசகர் கண் இைமக்கும் ேநரத்திற்குள்ேளேய, தீனா சற்றும் எதிர்பாராத ேநரத்தில், அவன் சுய நிைனவிற்கு வருவதற்கு முன்பாகேவ, அவைன பற்றி இழுத்து முகத்தில் பல குத்துக்கைள விட்டு விட்டதால், அவன் மூக்கிலும் வாயிலும் இருந்து ரத்தம் வடிய ஆரம்பித்து இருந்தது. “ேடய், நீ யாருடா? இங்ேக உள்ேள எப்படி வந்தாய்?”, என்று குழறலாக தீனாவின் வார்த்ைதகள் ெவளி வந்த ேபாது அடுத்த குத்து இன்னும் பலமாகேவ விழுந்தது. “ராஸ்கல், உன்ைன எவண்டா உள்ேள விட்டது? ஸ்கவுண்ட்ரல், நான் ேகட்க ேவண்டிய ேகள்விைய நீ ேகட்கிறாயா? இது என்ேனாட ரூம் . இவள் என்ேனாட ெகஸ்ட். நீ யாருடா?”, என்று ஆத்திரத்ேதாடு ேகட்டவன், அடுத்த முைற அவைன சாத்துவதற்கு முன்ேப, ஏற்கனேவ கட்டிலின் ஓரத்தில் இருந்த சிந்துஜா, நழுவி கீேழ விழுந்த ஒலி ேகட்டது. சசியின் கவனம் சிந்துஜாவின் புறம் திரும்பிய அந்த வினாடியில் ஏற்கனேவ திறந்து இருந்த கதவின் வழியாக சிட்டாக பறந்து விட்டான் தீனா. அவனுக்கு அந்த இடத்தில் இருந்து தப்பித்தால் ேபாதும் என்று ஆகி விட்டது. ஏற்கனேவ அவன் அங்ேக வந்த தடயம் இருக்க கூடாது என்று எண்ணி இருக்ைகயில் இப்படி ஒரு ஆளிடம், அதுவும் சிந்துஜாவிற்கு ேவண்டியவன் என்று உாிைமயாய் சண்ைடயிடும் ஒருவனிடம் நிற்க அவனுக்கு ெதம்பு இல்ைல. ேவகமாய் ஓடியவனின் பின்ேன துரத்தி ெகாண்டு ேபாக ேவண்டுமா என்று ஒரு வினாடி மட்டும் தயங்கியவன், அவைன விட, சிந்துஜாைவ கவனிப்பது முக்கியம் என்று ேதான்றேவ, அங்ேக திரும்பினான். எப்படியும் விஸ்வாவிற்கு ஏதாவது ஒரு விதத்தில் இவைன ெதாிந்துதான் இருக்க ேவண்டும்? அவைன சாத்த ேவண்டிய முைறயில் சாத்தி விசாாித்தால் அவைன கண்டு பிடித்து விடலாம் என்று அவசரமாய் முடிவிற்கு வந்தான் சசிேசகர். சிந்துஜாைவ ெநருங்கி, அவளின் மணிகட்ைட பிடித்து பார்த்தவன் நாடி துடிப்பு இயல்பாய் இருக்கேவ மருத்துவ உதவி உடனடி ேதைவ இல்ைல என்ற முடிவிற்கு சுலபமாய் வந்தான். அவைள தூக்கி படுக்ைகயில் கிடத்தியவன் முதலில் அவளுைடய உைடைய சீர் ெசய்தான். சாப்பாடு ேமைஜயில் இருந்த தண்ணீர் ஜக்ைக எடுத்து, வந்து முகத்தில் தண்ணீர் ெதளித்து பார்த்தான். அவளிடம் சின்ன சுணுக்கம் தவிர ேவறு எதுவும் இல்ைல. படுக்ைகயில் அமர்ந்தவன், அவைள தன் ேமல் சாய்த்து, நைனத்த ைகக்குட்ைடைய மடித்து, அவளின் கண்களில் ேபாட்டான். ெமல்ல மீண்டும் மீண்டும் துைடத்தவாேற, அவளின் கன்னத்தில் தட்டி எழுப்ப முயற்சி ெசய்தான். மீண்டும் மீண்டும் முயற்சி ெசய்ததில், பலன் எதுவும் இல்ைல. ேமேல என்ன ெசய்வது என்று ேயாசித்தான். இவளுக்கு ேவண்டியவர்கள் லிஸ்டில் இப்ேபாது விஷ்வாைவ ைவக்க அவனுக்கு மனம் இல்ைல. கீேழ அவங்க அப்பாவிடம் ேநேர ேபாய் இங்ேக வந்து உன் மகனின் ேயாக்கியைதைய பார் என்று ெசால்வதிலும், இவளுக்கு எந்த பலனும் ஏற்பட ேபாவதில்ைல. இவளுைடய ெபற்ேறார், உடன் பிறந்தவர்… அவசரமாய் அவளின் கழுத்தில் இருந்த அைடயாள அட்ைடைய திருப்பி பார்த்தான். பின்புறம் ஹாஸ்டல் முகவாி இருக்க, அவன் புருவம் சுருக்கினான். ஏன்? அவன் முன்பு ேபான வீடு என்ன ஆச்சு? அங்ேக இருந்த ெபண் யார்? அங்ேக இவள் இல்ைல என்றால் அவள் துரத்தி விட்டுவிட்டாளா என்ன? ஹய்ேயா பாவம் என்று எண்ணும்ேபாேத மனம் முரண்டியது. இல்ைல அவைள பார்த்தால் அப்படி அராஜகம் பண்ணுவது மாதிாி ெதாியவில்ைலேய? தன்ைன மிரட்டினாலும் இவளின் ேமல் அக்கைற நிைறய இருக்கும் என்று நிைனத்தாேன? அது ெபாய்யா? குழப்பத்ேதாடு ேபாைன எடுத்து ஆராய்ந்தான். இருந்த முதல் என் அந்த வீட்டு எண். அது அவனுக்கு பார்த்த உடேன ெதாிந்தது. ஏற்கனேவ பார்த்து இருக்கிறாேன? அதில் அைழக்க தயக்கமாய் இருந்தது. என்ன பலன் இருக்குேமா? அைழத்து யாரும் வராவிட்டால் என்ன ெசய்வது? அைத விட அவனுக்கு பயம், கூடுமான வைரயில், அவள் மனம் பாதிக்க படாமல் இந்த பிரச்ைனைய சுமுகமாய் தீர்க்க முயற்சி ெசய்து ெகாண்டு இருக்க, அவர்கள் இவைள ேபாட்டு வார்த்ைதயால் குத்தி கிழித்து விட்டால் என்ற தயக்கம் வந்தது.

அடுத்து இருந்தது, அலுவலக எண் ேபாலும். எம் டீ என்ற ேபாில் ஒரு ெமாைபல் எண் இருந்தது. வீட்டினேர இபப்டி இருக்க, அலுவலகத்தில் எப்படி எதிர்பார்க்க முடியும்? அம்மா அப்பா, அண்ணா என்ற உறவில் ஏதாவது எண் ெதாியுமா என்று அவன் ேதடி ெகாண்டு இருக்க, ஒன்றும் சிக்கவில்ைல. மருத்துவாிடம் இவைள அைழத்து ெசல்வது என்றாலும், இங்ேக அைழப்பது என்றாலும், தான் மருத்துவருக்கு நிைறய விளக்கம் ெசால்ல ேவண்டி இருக்கும். அது பரவாயில்ைல என்றாலும், இப்படி ஒரு ேகவலமான காாியம் தனக்கு நிகழ இருந்தது என்பைத அவள் அறிய ேநர்ந்தால், அவளுக்கு எப்படி இருக்குேமா என்று மனம் கசங்கினான் சசிேசகர். அந்த ேநரத்தில், தன்னுைடய மன நிைலைய விட, அவளுைடய மன நிம்மதிக்கு அதிக முக்கியத்துவம் ெகாடுத்து ேயாசித்ததில், என்னதான் அவள் சம்மதம் இல்லாமல் நடந்த முயற்சி என்றாலும், இந்த சமூகம் அவைள தவராகதாேன பார்க்கும். அந்த மாதிாி ஒரு தர்மசங்கடமான நிைல அவளுக்கு ேநர தான் காரணமாய் இருக்கலாமா? கூடாது என்ற முடிவிற்கு ெநாடியில் வந்தான். அந்த வீடு நிைனவு இருக்கிறது. ேநேர அங்ேக ேபாய் பார்க்கலாம். சுமுகமான சூழல் இருந்தால் அங்ேக விடலாம். இல்ைல என்றால் என்ன ஆனாலும் சாி, தன்னுைடய வீட்டிற்ேக அைழத்து ெசன்று விட ேவண்டியதுதான். அவனுைடய அம்மாவிற்கு அவன் ேமல் நம்பிக்ைக இருக்கும். நிச்சயம் எடுத்து ெசான்னால் புாிந்து ெகாள்வார்கள். இனி அவள் எந்த விதத்திலும், யாராலும் கஷ்டப்பட விட முடியாது. முடிெவடுத்து விட்டான். தன் ேமல் சாய்த்து ைவத்தபடி, அவளது கன்னத்ைத மீண்டும் மீண்டும் சசிேசகர் தட்டியதில், ேலசாய் சிணுங்கியவள், கண்கைள திறந்து வினாடிக்கும் குைறவான ேநரம் அவைன பார்த்தாள். பின், ‘ப்ச்!, தூக்கம் வருதுப்பா. தூங்கவிடு’, என்று ெமல்ல முனகியபடி, அவன் மார்பில் இன்னும் அழுத்தமாய் சாய்ந்து அவனின் கழுத்ைத கட்டிக்ெகாண்டு தூங்கி விட்டாள். அந்த வினாடியில் அவனுக்கும் அவைள ேமேல எழுப்ப மனம் வரவில்ைல. அப்படிேய மார்பில் சாய்த்து ெமன்ைமயாக முதுகில் தட்டி ெகாடுத்தான். மனம் மட்டும் வந்து ேபானவைன எண்ணியும், இவைள இங்ேக அைழத்து வந்தவைன எண்ணியும், புழுங்கி ெகாண்ேட இருந்தது. இப்படி சுய நிைனவில் இல்லத ஒரு ெபண்ணுடன் உறவு ெகாள்வதற்கும், பிணத்ேதாடு உறவு ெகாள்வதற்கும் என்ன வித்தியாசம் இருக்க முடியும்? இவர்கைள எல்லாம் மனுஷங்க என்று ெசால்லி ெகாள்ளேவ ேகவலமாய் இருக்கிறது. இப்படியும் மனிதர்கள் இருக்க முடியுமா? விலங்குகள்தான் இப்படி உறவு ெகாள்ள முடியும்? கடவுேள! ஆண் ெபண் உறவு என்பது உணர்வுகேளாடு சம்பந்த பட்டது இல்ைலயா? ஒருவைர ஒருவர் சீண்டி, ேசர்ந்து சிாித்து, ெசய்யும் ெசயல்கைள எல்லாம் அணு அணுவாய் ரசித்து, சுற்று புறம் மறந்து, உனக்காக நான் எனக்காக நீ என்ற உணர்ேவாடு, ெமல்ல ெமல்ல மயக்கத்தில் ஆழ்ந்து, அந்த சுகம் இதில் கிைடக்குமா? அந்த வினாடியில் சிந்துஜாைவ தனக்கு என்னதான் ஆறு மாதம் முன்பு பார்த்து இருந்தாலும், முைறயாய் அன்றுதான் அறிமுகம் ஆனவள் என்பைத சுத்தமாய் மறந்து ேபானான் சசிேசகர். அவளுக்கு தன்ைன பிடிக்குமா பிடிக்காதா என்ற ேகள்வி எழேவ இல்ைல. அவைள தனக்கு மணம் ெசய்து தர இரண்டு வீட்டிலும் சம்மதம் கிைடக்குமா என்ற குழப்பம் எல்லாம் காணாமல் ேபானது. நான்கு நாட்களுக்கு முன்பு தன்னுைடய வீட்டு ெமாட்ைட மாடியில் தன் தங்ைகயிடம் தான் ெகாடுத்த ‘அப்படி எல்லாம் நிைனத்த உடேன அங்ேக ேபாய் நின்று ெபண் ேகட்க முடியாது வானதி. ஒரு தடைவக்கு ெரண்டு தடைவ ேயாசிக்கணும்’, என்று விட்ட கைத எல்லாம் சுலபமாய் மறந்தது. அவள் தன்னுைடயவள் தனக்கு மட்டுேம ஆனவள், அந்த எண்ணம் மட்டுேம அவனின் மனம் முழுக்க நிைறந்து இருந்தது. அவைள விழிக்க ைவக்கும் அவனின் முயற்சியில், அவனின் ஆரம்ப அைழப்பான சிந்துஜா, எப்ேபாது சிந்துவாகி, பின் சுஜாவாகி, அதுவும் சுருங்கி, சுஜிம்மா எழுந்திாிடா என்று மாறியது என்று அவனுக்கு ெதாியாது.

ேதவராஜ் ேவைல நடக்கும் இடத்ைத, மகனுடன் சுற்றி பார்த்து ெகாண்டு இருக்கும்ேபாது விஸ்வாவின் மனம் முழுக்க படபடப்பு ஒன்று குடி இருந்தது. தான் ெசய்தது ஒரு ெபாிய தப்பு என்று மனதின் ஒரு பாதி அவ்வப்ேபாது ெசால்லி ெகாண்ேட இருந்தது. ஆனாலும், தன்னால் அவளுக்கு எந்த ஆபத்தும் வர ேபாவதில்ைலேய? அவைள தீனாவின் கண்ணில் ெவறுமேன காட்டி விட்டு, அவைள பத்திரமாக ெகாண்டு ேபாய் ஹாஸ்டலில் விட்டு விடேவண்டும். அவளிடம் என்ன விளக்கம் ெசால்ல ேவண்டும் என்பைதயும் ஏற்கனேவ ேயாசித்து முடிவு பண்ணி ைவத்து இருந்தான். அப்ேபாைதக்கு ஹாஸ்டலில் ெகாண்டு ேபாய் விட ேவண்டும். வழியிேலேய நிைனவு வந்துவிட்டால், என்ன சிந்து இப்படி பயமுறுத்தி விட்டாய் என்ைன? உனக்கு என்ன ஆச்சு? நான் ேபான் ேபசிவிட்டு வருவதற்குள் உனக்கு என்ன ஆச்சு? அப்படிேய ேசாபாவில் மயங்கி இருந்தாய். டாக்டைர அைழத்து வந்து உன்ைன காட்டி, ஏதாவது ‘புட் பாய்சனா’ இருக்கும் என்று அவர்கள் ெசான்னைத ேகட்டு குழம்பி ேபாய் விட்ேடன். நடு நடுங்கி ேபாய் விட்ேடேன?….”, என்று ஏதாவது விளக்கம் ெசால்ல ேவண்டும். “…. உனக்கு ஒரு ஊசி ேபாட்டார்கள். மூணு மணி ேநரத்தில் நிைனவு வரும் என்று ெசான்னார்கள். அதுவைர அங்ேகேய ைவத்து இருக்க ேவண்டாேம என்று நாேன டாக்சி பிடித்து ெசன்ைனக்கு அைழத்து வந்துவிட்ேடன். எனக்ெகன்னேவா, அந்த டீடீடீசீ ஆள் ேமேலதான்…”, இன்னும் இன்னும் ேயாசைன நீளும் முன்ேப அருகில் இருந்த அப்பாவின் ெமாைபல் சத்தம் ெகாடுத்து கைலத்தது. “ெசால்லுங்க ராேஜஷ், எங்ேக இருக்கீங்க?”, “……………..” ஓ! அப்படியா? ஐ ஆம் சாாி. ” “……………..” ” சாி சாி. நீங்க உங்க மைனவிைய டாக்டாிடம் அைழத்து ேபாங்க. நாைள காைல ஆபிசில் பார்க்கலாம்”, “……………………”, ” இல்ைல நான் தவறாக நிைனக்கவில்ைல. இப்ேபாைதக்கு அவங்க உடல்நிைல ெராம்ப முக்கியம். ப்ேரக்னண்டா ேவற இருக்காங்க. ேநா ப்ராப்ளம்…”, “………………”, “நல்ல புத்திசாலி ெபாண்ணு. அவைள பற்றி ஒன்றும் நீங்க கவைலபடாதீங்க” “…………………” “அவளுக்கு ஒன்று, அதுவும் என் ைபயனால் என்றால் நான் சும்மா விட்டு விடுேவனா? என் ைபயன் என்று கூட பார்க்க மாட்ேடன். டிசிப்ளின் இல்லாத ைபயன் என்னத்துக்கு இருக்க ேவண்டும்? நீங்க கவைலபடாதீங்க. நான் பார்த்து ெகாள்கிேறன்.” “…………………..” ” இல்ைல இல்ைல எனக்கு ேவஸ்ட் ஒன்றும் இல்ைல. நான் ைசட்டிற்கு எப்படியும் வருவதாகத்தான் இருந்ேதன், நீங்க உங்க ேவைலைய பாருங்க ராேஜஷ். நாைள பார்க்கலாம் ேடக் ேகர்”, என்று ேபாைன ைவத்த அப்பாைவ பிரைம பிடித்தவாறு பார்த்து ெகாண்டு நின்றான் விஸ்வா. அப்பா ராேஜஷ் என்று அைழத்தது சிந்துவின் அண்ணைனயா? இவர்கள் இருவருக்கும் ெநருங்கிய ெதாடர்பு இருக்கா? இப்ேபாது இங்ேக சிந்து இருப்பது ெதாிந்தால் என்ன ஆகுேமா? என்று ஒரு வினாடி நடுநடுங்கி ேபானான். இந்த பயம் அவைள மயக்கத்தில் ஆழ்த்தும்ேபாது அல்லவா இருந்து இருக்க ேவண்டும். இப்ேபாது நிைலைம ைக மீறி ேபாய் விட்டேத? இனி மூன்று மணி ேநரம் காத்து இருப்பைத தவிர ேவறு வழி இல்ைல. அப்பா கிளம்பிய உடேன ேவறு ஒரு டாக்சி பிடித்து ெசன்ைனக்கு சிந்துஜாவுடன் கிளம்பி விட ேவண்டியதுதான். ஏழு மணி வைர இங்ேக இருக்க ேவண்டாம். தீனாவிடம் சவாலில் ெஜயிப்பது அவ்வளவு முக்கியமில்ைல. சிந்துஜாவின் எதிர்கால வாழ்க்ைக அைத விட முக்கியம், என்று காலம் கடந்த ஞாேனாதயம் ேதான்றிய ேபாது நிைல அவனின் ைகைய மீறி இருந்தது அவனுக்கு அப்ேபாது ெதாியவில்ைல. “இந்த இடத்தில் ேவைலைய இனி ைசட் எஞ்சினியர் பார்த்து ெகாள்வார். இன்னும் மூணு நாள்தாேன இருக்கு? நீ உன்னுைடய ேபக்கிங், கவனிக்க ேவன்டாமா? உைடகள் புத்தகங்கள் எதுவும் வாங்க

ேவண்டும் என்றால் அைத பார்க்க ேவண்டாமா? என்னடா, நீயும் என்ேனாடு கிளம்புகிறாயா?” , என்று ேபாைன ைவத்த உடேன அவனிடம் திரும்பி ேகட்டார் ேதவராஜ். “ஹய்ேயா இல்ைலப்பா, எனக்கு ெகாஞ்சம் ேவைல இருக்கு. நான் அப்புறமா வருகிேறன். நீங்க கிளம்புங்க. நாைளக்கு ஷாப்பிங் பார்த்து ெகாள்கிேறன். எஞ்சினியாிடம் இன்னும் ெகாஞ்சம் ேபசிவிட்டு ஆறு மணிக்கு கிளம்பி வருகிேறன்”, என்று, அவசரமாய் ெசான்னான் விஷ்வா. “ஒரு மணி ேநரம் முன்னால ேபாய் நான் என்ன அங்ேக ெவட்டி முறிக்க ேபாகிேறன். நீ உன் ேவைலைய பாரு. நான் அந்த ாிஷப்சனில் இருந்த சசிேசகருடன் ேபசி ெகாண்டு இருக்கிேறன். இரண்டு ேபரும் ேசர்ந்ேத ேபாகலாம். உனக்கு ஏன் தனியா டாக்சி ெசலவு?”, என்று ெசால்ல ேமலும் அதிர்ந்தான் விஷ்வா. “ஹய்ேயாடா சாமி,அவன் பாட்டுக்க ேபச்சு வாக்கில் சிந்துஜாைவ பற்றி ெசால்லி விட்டால் ேகட்டது குடி. இவாிடம் யார் பாட்டு வாங்குவது?”, என்று ேமலும் குழம்பினான். அவசரமாய் ேயாசித்து, “அப்பா டிைரவர் இருந்தாலும் பரவாயில்ைல. நீங்க ஒட்டி ெகாண்டு வந்து இருக்கீங்க. சண்ேட ஈவினிங் ஈசீஆர் ேராடு ெராம்ப ேமாசமான ட்ராபிக் இருக்கும்பா. நான் பார்த்து ெகாள்ேவன். நீங்க சீக்கிரமா ேபாய் சாப்பிட்டு ெரஸ்ட் எடுத்துேகாங்க”, என்று இல்லாத கைத ெசால்லி அவைர கிளம்ப ைவத்தான் விஷ்வா. “சாிடா, நீ இரு, நான் ேபாய் சசிெசகாிடம்…” “ஹய்ேயா அப்பா உங்களுக்கு என்ன ஆச்சு? ேநற்ேற ெசால்லணும் என்று நிைனத்ேதன். புதிதாக பார்க்கும் ஆட்களிடம் எல்லாம் உங்களுக்கு என்ன அவ்வளவு நம்பிக்ைக? எனக்கு ஏகத்துக்கு அட்ைவஸ் பண்ணிட்டு நீங்க ஒன்றும் கைடபிடிப்பது இல்ைலயா?”, என்று ேநாிைடயாக குற்றம் சாட்ட, அவருக்ேக ேபசுவது தன் மகன்தானா என்று ஆச்சாியம் வந்தது, “அேடயப்பா, விஷ்வா, ைசட்டில் மூணு நாள் நின்றது உனக்கு நல்ல ேபச்சு திறைமைய வளர்த்து இருக்ேக?”, என்று ெபருைமயாய் ெசால்லி விட்டு அவர் கிளம்பினார். அப்பா அந்த பக்கம் கிளம்பியதும், ஓட்டமும் நைடயுமாக அஞ்சாம் என் அைறைய வந்து அைடந்த விஷ்வா, அது ெதாட்டதும் திறந்து ெகாண்டைத பார்த்து ேமலும் பதறினான். எப்படி கதவு தறந்து கிடக்கிறது? தான் கதைவ பூட்டி விட்டு ெசன்றதாகதாேன ஞாபகம்? யார் வந்தார்கள்? அவளுக்கு என்ன ஆச்சு? ேவகமாய் உள்ேள வந்தவன் அவைள தான் படுக்க ைவத்து இருந்த ேசாபா காலியாய் இருக்க, பதட்டம் இன்னும் கூடியது. கண்கள் அவசரமாய் அந்த அைறைய சுற்றி வர, ெமல்லிய திைரக்கு பின் அந்த புறம் இருந்த கட்டிலில், சசிேசகர் அமர்ந்த வாக்கில் கட்டிலில் சாய்ந்து கண் மூடி இருக்க, அவளின் மார்பில் தைல சாய்த்து தூங்கி ெகாண்டு இருந்த சிந்துஜாைவ பார்த்ததும், அவனுக்கு ேகாபம் ெபாத்து ெகாண்டு வந்தது. “ேடய், என்னடா பண்ணிக்கிட்டு இருக்க? முதலில் அவைள விடுடா”, என்று கத்தியபடி கட்டிலின் அருேக வந்த விஷ்வாைவ பார்த்ததும் விழித்த சசிேசகருக்கு, அந்த வினாடி வைர விஷ்வாவும் ேசர்ந்து திட்டமிட்டு சிந்துஜாவின் வாழ்க்ைகயில் விைளயாடி விட்டாேனா என்று இருந்த ேகாபம் சந்ேதகமாய் மாறியது. அவன் தன்ைன பார்த்த பார்ைவயில், தனக்கு அந்ஹ ெபயர் ெதாியாதவன் ேமல் எவ்வாளவு ேகாபம் வந்தேதா, அதற்கு ெகாஞ்சமும் குைறயாத அளவில் விஸ்வாவின் இப்ேபாைதய ேகாபம் இருந்தது. சிந்துஜாைவ தன்னிடம் இருந்து பற்றி இழுத்தவனின் கண்களில் தன்ைன நம்பி வந்தவளுக்கு எதுவும் ெகடுதல் ேநர்ந்து விட கூடாது என்ற ஆதங்கம் நிச்சயம் ெதாிந்தது. அவனிடம் இருந்து பிடுங்கும் முயற்சியில் சிந்துஜாவிற்கு உடம்பு வலிக்க கூடாேத என்ற எண்ணத்தில், உடேன சசிேசகர் பதிலுக்கு இழுக்காமல் விட்டு விட்டாலும், விஷ்வா அவைள படுக்ைகயில் படுக்க ைவத்து விட்டு நிமிர்ந்த வினாடியில் ஓங்கி அவன் கன்னத்தில் ஒரு அைற விழுந்தது, “இடியட், என்ைன என்ன உன்ைன மாதிாி ெபாறுக்கி என்று நிைனத்தாயா ? நான் அவைள என்ன பண்ணிேனன்? தனியாக அவைள ஏமாற்றி மகாபலிபுரம் வர ைவத்ேதனா? அன்பான சிேநகிதத்ைத, ெபற்ற தந்ைதயிடம் கூட ெபாய் ெசால்லி மைறத்ேதனா? அவளுக்கு காபியில் எைதேயா கலந்து

ெகாடுத்து மயங்க ைவத்ேதனா? அவைள தனியாக படுக்க ைவத்து விட்டு ேவறு ஒருவனுக்கு தகவல் ெசால்லி வரவைழத்ேதனா? ஒரு ெபண்ணின் குரைல விைளயாட்டாய் ரசிப்பைத கூட எங்க அம்மாவிடம் ைதாியமா ேநாிைடயா ெசால்லிட்டு ெசய்ேவனடா. என்ைன என்ன என்று நிைனத்தாய்? பார்க்கும் ஒவ்ெவாரு ெபண்ைணயும், எங்க அம்மா தங்ைகேயாடு ஒப்பிட்டு பார்ப்பவண்டா நான். நான் என்ன ெசஞ்ேசன்? வந்தவன் இவளிடம் அத்துமீறி நடக்காமல் தடுத்து அடித்து துரத்தியது தப்பாடா? ெசால்லுடா… “, என்று ஒவ்ெவாரு ேகள்விக்கும் ஒரு அைற விட்டான். அவனின் அைற ெகாடுத்த வலிைய விட அவனின் ேகள்விகள் சாட்ைடயடியாய் மனதில் விழுந்தது. ஏற்கனேவ தான் ெசய்தது பிைழ என்ற குற்ற உணர்வில் வந்தவனுக்கு, இவனின் ேகள்விகள் மிக அதிகமான வலி ெகாடுத்தது. அத்தைன வலியிலும், அவன் ேகட்ட கைடசி ேகள்வி அவைன அதிர ைவத்தது. ேவறு யார் வந்தது? தீனாவா? ஐேயா கடவுேள? அவன் ஏற்கனேவ ெபண் என்று ஒரு மரபாச்சிைய காட்டினாலும் அைதயும் அனுபவிக்க நிைனப்பவன் ஆச்ேச? அந்த மனநிைல சாி இல்லாத சின்ன ெபண்ைண கூட விட்டு ைவக்காதவன் ஆச்ேச? அதுவும் இவளிடம் ஏற்கனேவ தவறாக நடக்க முயற்சி ெசய்து அைற ேவறு வாங்கி இருக்கிறான். தன்னிடம் ஆறைரக்கு வருவதாக ெபாய் ெசால்லி, முன்னேர வந்து, தான் அப்பாவிடம் இருந்த ேபாது, இவளிடம் தவறாக நடக்க நிைனத்தானா? கடவுேள… அதற்கு அவேன ேவண்டிய தகவல் ெசால்லி, வழி காட்டினானா? இப்ேபாது இவன் இல்லாமல் இருந்தால்… என்ன நடந்து இருக்குேமா? சிந்துஜா தன்ைன ேதடி வந்தாள் என்பதற்குத்தான் எத்தைன சாட்சியங்கள்? இங்ேக அவளுக்கு ஏதாவது தீனாவின் மூலமாக நடந்து இருந்தால்… ஏற்கனேவ ெசய்த வழக்கம் ேபால அவன் சுலபமாய் தன்ைன பலிகடா ஆக்கி இருப்பாேன? ஏற்கனேவ ெபரம்பூர் வழக்கில் ெவளிேய வர அப்பா எவ்வளவு பணம் ெசலவு பண்ண ேவண்டி இருந்தது? அவாிடம் தான் எவ்வளவு திட்டு வாங்க ேவண்டி இருந்தது? அது ஒரு புறம் இருக்க, தன்னால் சிந்துஜாவிற்கு இந்த அவமானம் என்று ெதாிந்தால் அவள் மனம் என்ன பாடு படும்? அவளுக்கும் தீனாவிற்கும் இருந்த ேபாட்டியில், சுலம்பமாய் தன்ைன கருவியாய் ஆக்கி, அவைள பழிவாங்க துடித்து விட்டாேன? விாித்த வைலயில் இவனும் சுலபமாய் விழுந்து விட்டாேன? மித மிஞ்சிய வருத்தத்தில், தன் ேமேலேய அளவில்லாமல் ெபருகிய ஆற்றாைமயில், கண்களில் நீர் கட்டுகடங்காமல் ெபருகி வடிய, கால்கள் மடிய அவன் முன்னால் ைக கூப்பி மண்டியிட்டான். ************************************************************************ அத்தியாயம் 13 சிந்துவின் மனம் எந்த விதத்திலும் பாதிக்காமல் இந்த பிரச்ைனைய எப்படி தீர்ப்பது என்று கண்கைள மூடி, தீவிரமான ேயாசைனயில் ஆழ்ந்து, இருந்த சசிேசகர், ேவகமாய் உள்ேள வந்து விஸ்வா, தன்ைன சந்ேதகப்படுவது மாதிாி ேபசி, சிந்துஜாைவ தன்னிடம் இருந்து பிாித்த ேபாது அவனுக்கு ேகாபம் கட்டுக்கடங்காமல் ெபருகியது. சிந்துஜாவின் இந்த நிைலக்கு இவன்தான் காரணம் என்ற எண்ணத்தில், ெபாங்கி ெபருகிய அந்த ேகாபத்தில் அவைன சரமாாியாக அடித்து, கண்ணா பின்னெவன்று திட்டிய ேபாது, அவன் அப்படி சட்ெடன்று தன் காலில் விழுவான் என்று சசி எதிர்பார்க்கேவ இல்ைல. இெதன்ன கைத? ஒரு ேவைள நடிக்கிறாேனா என்ற சந்ேதகம்தான் உடேன ேதான்றியது. “சீ, காைல விடுடா, நீ எல்லாம் ஒரு மனுஷனா? காாியம் ஆகணும்னா காைல பிடி. இல்ைல என்றால் கழுைத பிடி என்ற ரகமா? இடியட். ெகாஞ்சம் திரும்பி அந்த முகத்ைத பாருடா. அவள் உனக்கு என்னடா ெகடுதல் பண்ணினாள்? அவளுக்கு இந்த மாதிாி ஒரு ேகவலமான காாியம் பண்ணுவதற்கு எப்படிடா உனக்கு மனசு வந்தது? உங்க அம்மா உன் கூட பிறந்தவங்க எல்லாம் இல்ைல? இன்ெனாரு ெபாண்ணுக்கு அநியாயம் ெசய்யும் ேபாது அவங்க ஞாபகம், எல்லாம் வராதா? என்னடா மனுஷ பிறவி நீ? உனக்கு உங்க அம்மா அப்பா எல்லாம் நல்லேத ெசால்லி ெகாடுக்கைலயா?”, என்று அருெவருப்ேபாடு ெசால்லி கால்கைள உதறினான் சசிேசகர்.

அவன் உதறியதும் தைரயில் இருந்து எழுந்து விட்டாலும், அவனால் சசிேசகைர நிமிர்ந்து கூட பார்க்க முடியவில்ைல. அவனுைடய அப்பா அவனுக்கு ெசால்லவில்ைலயா என்ன? எதைன முைற படித்து படித்து ெசால்லி இருப்பார்? அவனுக்குதான் புத்தி புல் ேமய ேபாய் இருந்தது. இப்ேபாது ெகாஞ்சம் முன்பு கூட ராேஜஷிடம் ேபானில் டிசிப்ளின் இல்லாத ைபயன் இருந்தால் என்ன என்று ேகட்டாேர? அவர் தான் நன்றாக ஒழுங்கான பிள்ைளயாக வளர ேவண்டும் என்று எவ்வளேவா முயற்சி ெசய்தார்? இப்ேபாதும் இந்த விஷயம் அவருக்கு ெதாிந்தால், ேபான தடைவ மாதிாி தன்ைன ேகசில் இருந்து மீட்க கூட ஏற்பாடு ெசய்வாேரா ெதாியவில்ைல. அந்த ேகசில் தான் எந்த தவறும் ெசய்யவில்ைல என்று அவருக்கு நன்றாக ெதாியும். அன்று அந்த ேநரத்தில் அவன் அவேராடுதான் இருந்தான். அதற்கு அவேர சாட்சி. ஆனாலும் கூட அந்த ைபக்ைக ைவத்து தன்ைன எப்படி எல்லாம் ேபாலீசில் டார்ச்சர் பண்ணினார்கள்? அப்படி இருக்கும்ேபாது இவள் விஷயத்தில் தனக்கு எதிராக சாட்சி ெசால்ல, சிந்து, ராேஜஷ், விக்ேனஷ், சுகந்தி, இேதா இந்த சசிேசகர், இன்னும் இங்ேக உள்ள பணியாளர்கள், சிந்துஜா வந்த டாக்சி டிைரவர்… என்று எத்தைன ேபர்? அப்படிேய அருகில் இருந்த ேசாபாவில் சாிந்து கண்கைள மூடி, தைலைய குனிந்து அமர்ந்து இருந்தான். அைமதி அப்படிேய நீள, சசிேசகருக்ேக ஒரு மாதிாி இருந்தது. அவனுைடய குற்ற உணர்வு புாிந்தது. இைத பார்த்தால் நடிப்பு மாதிாி ெதாியவில்ைல. இப்ேபாது ெகாஞ்சம் வருத்தமான குரலில், “ஏண்டா இப்படி ெசஞ்ச? உனக்கு சிந்துஜா ேமல என்னடா ேகாபம்?”, என்று ேகட்டான். “ஹய்ேயா அப்படி இல்ைல சார், அவள் ேமேல எனக்கு எந்த ேகாபமும் இல்ைல. என்ேனாட ேகாபம் எல்லாம் அந்த விக்ேனஷ் ேமலதான். அவன்தான் இந்த உலகத்துேலேய அவன் ஒருத்தன்தான் நல்லவன் மாதிாி ெபாிசா பில்ட் அப், ெகாடுத்து, என்ேனாட வாழ்க்ைகையேய பாழா ஆக்கிட்டான். அவைன ஒரு வழி ஆக்கனும்னுதான் ஆரம்பிச்ேசன். அது எங்ெகங்ேகேயா ேபாய்… என்ெனன்னேவா ஆகி ேபாச்சு. சத்தியமா சிந்துஜாவிற்கு எந்த ெகடுதலும் நான் நிைனக்கவில்ைல. நிைனக்கவும் மாட்ேடன்”, என்று ேவகமாய் நிமிர்ந்து ெசான்னவன் வார்த்ைதகளில் உண்ைம இருந்தது. விக்ேனஷின் ேபைர ெசால்லும்ேபாது அவன் முகத்தில் ஆத்திரம் வந்தது. ‘புதுசா சார் எல்லாம் வருேத?’, என்று அந்த வினாடியிலும் அவனால் வியக்காமல் இருக்க முடியவில்ைல. இயல்பில் நல்லவன்தாேனா? பின்ேன ெபாியவர்கள் ெசால்வதில்ைலயா? விைத ஒன்று ேபாட்டால் சுைர ஒன்றா முைளக்கும்? ேதவராஜ் சாருக்கு ஒரு அேயாக்கியன் எப்படி பிறக்க முடியும்? எல்லாம் கூடா நட்பு… அவசரமாய் சிந்தைனக்கு கடிவாளமிட்டு, “யார் அந்த விக்ேனஷ்? அவனுக்காக இவைள ஏன் படுத்துகிறாய்?”, என்று ேவகமாய் ேகட்டான் சசி. “விக்ேனஷ் இவளுக்கு அவங்க அப்பா பார்த்த மாப்பிள்ைள. அவன் ெபாிய இவன் மாதிாி, நான் ஒரு தப்பும் ெசய்யாமல் இருக்கும்ேபாேத என்ைன ெபரம்பூர் ேகசில் மாட்டி ைவத்தான். நான் ஒரு தப்பும் ெசய்யவில்ைல என்று ெசான்னால் நம்பினால்தாேன? என்ைன மாட்டி விட்டாேன? அவனுக்கு ேவண்டியைத நான் கிட்டாமல் ெசய்ேதன் ”, என்று அவன் ெசால்லி முடித்த வினாடியில் ஒரு ெபாிய நிம்மதி ெபருமூச்சு சசியிடம் இருந்து எழுந்தது. அவளது திருமணம் நின்றுவிட்டது, அைத நான்தான் நிறுத்திேனன் என்ற ெசய்திைய விஸ்வா ெசால்லி முடித்த உடேன அதுவைர அவனின் ேமல் இருந்த ேகாபம் எல்லாம் சசிேசகருக்கு சுத்தமாய் காணாமல் ேபாய் விட்டது. “ஒ! அவர்களுக்கு திருமணம் நடப்பதாக இருந்து நின்றுவிட்டதா?”, என்பது புாிந்ததும், இப்படி நிைனப்பது சாி இல்ைல என்று அவனின் மூைள குட்டினாலும் அவனின் மகிழ்ச்சிைய அவனாேலேய கட்டு படுத்த முடியவில்ைல. முயன்று முகத்தில் ேதான்றிய மலர்ச்சிைய கட்டு படுத்தி, “ஓேக விஸ்வா, உங்க அப்பாைவ எனக்கு பிடித்து இருக்கிறது. அவாின் முகத்திற்காக, இந்த விஷயத்தில் ேமற்ெகாண்டு ேபாலீஸ் நடவடிக்ைக நான் எடுக்கவில்ைல. ஆனால் அதற்கு முன்னாள் நீ எனக்கு ஒரு வாக்குறுதி தரேவண்டும்”, என்று கண்டிப்பான குரலில் அதட்டலாக ேகட்டான் சசிேசகர். ேபாலீஸ் நடவடிக்ைக இல்ைல என்பதில் ஒரு கணம் நிம்மதி அைடந்து, “ெசால்லுங்க சார், நான் என்ன ெசய்யணும்?”, என்று விசாாித்தான்.

“இனிேமல் எந்த காரணம் ெகாண்டும், ெபற்றவர்களிடம் ெசால்லாமல் மைறக்க கூடிய எந்த ேவைலையயும் தயவு ெசஞ்சு ெசய்யாேத. நீ ெசய்யும் காாியம் நல்லதா ெகட்டதா என்று தீர்மானிக்க கூடிய மிக சுலபமான ேதர்வு என்ன ெதாியுமா? யாரவது நம்ைம இப்ேபாது என்ன ெசய்து ெகாண்டு இருக்கிறாய் என்று ேகட்டால், ெவளிப்பைடயாக அந்த ேவைலைய பற்றி ெசால்ல ேவண்டும். ெசால்ல முடியணும். உன்னுைடய காதலிேயாடு தனியாக இருப்பதாக இருந்தால் கூட நாகாீகம் கருதி ெபற்றவர்களிடம் ெசால்லாமல் இருக்கலாேம தவிர, மைறக்க கூடாது. அப்பா நான் சிந்துேவாடு மகாபலிபுரம் வந்து இருக்கிேறன் என்று உன் அப்பாவிடம் உன்னால் ெசால்ல முடியவில்ைல என்றால் நீ ெசய்யும் காாியம் சாி அல்ல என்று அர்த்தம். இந்த அளவுேகாலில் இனி உன் ெசயல்பாடுகள் இருக்கும் என்று எனக்கு வாக்கு ெகாடு”, என்று ெசால்லி ைக நீட்டினான் சசிேசகர். சின்ன ேயாசைனக்குப்பின், நீட்டிய அவன் ைகயில் தன் ைகைய ைவத்து அழுத்தி, “நிச்சயம் சார், இனி ெவளிப்பைடயாய் இருக்க முயற்சி ெசய்கிேறன்”, என்று உறுதி அளித்தான் விஸ்வா. “குட்”, என்று அவனின் ேதாளில் தட்டி ெகாடுத்தவனுக்கு இன்னும் ஒரு முக்கியமான காாியம் ெதாிய ேவண்டி இருந்தது. எப்படி ேகட்பது என்றும் புாியவில்ைல. இருக்கும் ைதாியத்ைத எல்லாம் ேசர்த்து, “விஸ்வா, எனக்கு ஒரு உண்ைம ெசால்வாயா?”, என்று ேகட்டான் சசிேசகர். “இப்பதாேன சார் ப்ராமிஸ் பண்ணிேனன். காப்பாற்றுேவன் சார்”, என்று உறுதி அளித்தான் விஸ்வா. “சாி, முதலில் சிந்துஜாைவ ெசன்ைனக்கு அவங்க வீட்டிற்கு அைழத்து ெசல்ல ஏற்பாடு பண்ணலாம். ேபாகும்ேபாது மிச்ச விஷயம் ேபசிக்கலாம். ஏற்கனேவ ெராம்ப ேநரம் ஆகி விட்டது. அவள் விழிக்கும்ேபாது இங்ேகேய இருந்தால் ெகாஞ்சம் மூட் அவுட் ஆகி விடலாம்”, என்று ெசான்னவன் ேபானிேலேய டாக்சி வரவைழத்தான். டாக்சியில் அவைள பின் சீட்டில் படுக்க ைவத்து விட்டு, முன் சீட்டில் டிைரவருக்கு அடுத்தாற்ேபால இருவருேம அமர்ந்து ெகாண்டனர். ேபாகும்ேபாது, விஷ்வாைவ முன்னிருத்திேய, அவளுக்கு ஒன்றும் ஆபத்து இல்ைல என்ற ாீதியில் அவள் வீட்டில் ேபசி விஷயத்ைத முடித்து விடலாம் என்று தீவிர ேயாசைனக்கு பிறகு முடிெவடுத்த சசிேசகர், அைத அவனிடம் ெதளிவாக எடுத்து ெசான்னான். “இங்ேக பாரு விஷ்வா, இப்ேபாைதக்கு இங்ேக நடந்த குழப்பங்கள் அவளுக்கு ெதாிய ேவண்டாம். அவள் உன்ைன நல்ல ஒரு பிெரண்டா தான் நிைனக்கிறாள். நீயும் இனியாவது அந்த நட்புக்கு களங்கம் இல்லாமல் நடந்து ெகாள்ள முயற்சி ெசய். உங்களுக்குள் ேவறு எதுவும்…”, என்று ேமேல ேகட்க முடியாமல் குழப்பத்ேதாடு நிறுத்தினான் சசிேசகர். அந்த வினாடியில் ஏற்கனேவ இரண்டு முைற ஆரம்பித்து ெதாடர முடியாமல் நிறுத்தியது அவனுக்கு நிைனவில் ஆடியது. அவனுக்கு அந்த ேகள்விக்கான விைடைய உடேன ெதாிந்து ெகாள்ள ேவண்டும் ேபாலவும், ெதாியாவிட்டால் தைல ெவடித்து விடும் ேபால உணர்ந்தான். “ச்ேச ச்ேச, எனக்கு ெபாிய இன்டீாியர் ெடக்கேரட்டர் ஆகணும் சார். எங்க அப்பா அவர் கட்டிய கட்டிடத்திற்கு உள் அலங்காரம் ெசய்து தர ெசால்லி என்னிடம் வந்து நிற்க ேவண்டும் சார். அதற்கு அப்புறம்தான் எனக்கு மற்ற ேவைல எல்லாம். அதற்கப்புறம்தான் கல்யாணத்ைத பற்றி ேயாசிக்கேவ முடியும். இன்னும் அஞ்சு ஆறு வருஷமாவது ஆகணும் சார்..”, என்று ெதளிவாய் அழுத்தம் திருத்தமாக விஷ்வா தன்னுைடய கனைவ எடுத்து ெசால்ல, சசிேசகருக்குள் பூமைழ ெபாழிந்தது. இது ேபாதும், இனி அவன் பார்த்து ெகாள்வான். சிந்துஜாைவ, அவளின் வீட்டிேலேய விட்டுவிடலாம் என்று சசிேசகர் ெசால்ல, விஷ்வா தயங்கினான். “ஹாஸ்டலில் விடலாேம சார்?”, என்று இழுத்தான். “ஏன்?”, என்று ஆச்சாியமாய் ேகட்டவன், ேவகமாய் ேயாசித்து, வீட்டில் இருப்பவர்கைள பற்றி விசாாிக்கலாேம என்ற எண்ணத்தில், “உனக்கு சிந்துஜாைவ எவ்வளவு நாளா ெதாியும்?”, என்று ேகட்டான் சசிேசகர். “அது… அது… ஆறு மாசம் இருக்கலாம் சார்”, என்று தயங்கி தயங்கி ெசான்னான் விஷ்வா. “அவ்வளவுதானா? நம்ம ேகஸ்தான் ேபால”, என்று மனதிற்குள் எண்ணி ெகாண்டவன், “பின்ேன எப்படி, கல்யாணத்தில் உன்னுைடய ேயாசைனைய ேகட்கும் அளவிற்கு பழக்கம் வந்தது? உனக்கு அவைள எப்படி ெதாியும்?”, என்று நம்ப முடியாமல் அடுத்த விசாரைணைய ஆரம்பித்தான்.

“முன்னாடி காேலஜில் படிக்கும்ேபாது பார்த்து இருக்கிேறாம் சார், ேவற ேவற ேமஜர். இப்பதான், ஆறு மாசம் முனண்டி, ேதைவ இல்லாமல் ஒரு ேகசில் மாட்டிய பிறகு… ெசான்ேனேன சார்…”, என்று சங்கடமாய் நிறுத்தினான் விஷ்வா. “ஓ! அப்ப அவங்க வீட்டில் யார் யார் இருக்காங்க என்று ஏதாவது ெதாியுமா? அவர்களிடம் என்ன எப்படி ேபசுவது என்பைத முடிவு பண்ணி விடலாேம என்று நிைனத்ேதன்”, என்று ெசால்லி அவனின் முகத்ைத ேகள்வியாக பார்த்தான். “சிந்துவிற்கு அம்மா சின்ன வயசிேலேய இறந்து விட்டார்கள். அப்பா இப்ேபாதுதான், அவளின் திருமணம் நின்ற ேபாது…”, என்று ெசால்லி மீண்டும் சங்கடமாய் நிறுத்தினான் விஷ்வா. ஒவ்ெவாரு வாக்கியத்ைதயும் ெசால்லும்ேபாது தான் ெசய்த தப்பின் அளவு முன்ைப விட இப்ேபாது ெபாிதாக இருப்பது நன்றாக புாிந்தது. சற்று முன்பு சசிேசகர் ெசான்ன அளவுேகால் வாக்கியத்தின் தத்துவம் புாிந்தது. ெவளிப்பைடயாக ேபச முடியாமல் இருந்தால், தான் ெசய்யும் காாியத்தின் ேநர்ைம குறித்து ேயாசிக்க ேவண்டியதாய் தான் இருக்கும். எத்தைன சத்தியமான வார்த்ைத? தான் ெசய்தைத ெசால்ல வாய் வரவில்ைலேய? நா கூசுகிறேத? “ஓ! அம்மா அப்பா இருவருேம இல்ைலேயா? பாவம். அதான் அந்த ெபண்… அண்ணிேயா? அவர்களுக்கிைடேய என்ன மன ேவறுபாேடா?”, என்று உள்ளுக்குள் வாடியபடி அமர்ந்து இருந்தான் சசிேசகர். “ஒேர அண்ணன் மட்டும் சார். அவர்தான் அந்த வானவில் எப்எம்மின் எம் டீ. அவரும் அவங்க மைனவியும் வீட்டில் இருக்காங்க. அவங்க கூட அந்த விக்ேனஷிற்கு ெகாஞ்சம் ெசாந்தம்தான். ெபண் ெகாடுத்து ெபண் எடுப்பது மாதிாி ேபச்சு நடந்தது. சிந்துவின் திருமணம் நின்று விட்டாலும் அந்த கல்யாணம் நிச்சயித்த ேததியில் நடந்து விட்டது”, என்று சின்ன குரலில் விபரம் ெசால்லி முடித்தான் விஷ்வா. எல்லாேம கிட்டத்தட்ட ஒேர ேநரத்தில் நடந்து இருக்க ேவண்டும். திருமணம் நடக்க இருந்து நின்றது, அப்பாவின் மைறவு, யாருேம தனக்கு இல்ைல என்ற எண்ணம் தந்த ெவறுப்பு, எல்லாம் ேசர்ந்து மன நிம்மதி இல்லாமல் இருந்து இருக்க ேவண்டும். வீட்ைட விட்டு ெவளிேயற ேவண்டும் என்ற முடிவிற்கு ஒரு வயசு ெபண் வருவது என்றால் அது சுலபமான முடிவு இல்ைலேய? அதனால்தான் அவளுைடய இயல்ைப மீறி அன்று அந்த சின்ன ைபயனிடம் கத்தி இருக்கலாேமா என்று அவசரமாய் மனம் அவளுக்கு சப்ைப கட்டு கட்டியது. இருவரும் அவரவர் எண்ணங்களில் மூழ்கி இருக்க, விஸ்வாவின் ெமாைபல் அலறியது. எடுத்து பார்த்தால் அப்பாதான். இன்னும் ெசன்ைனக்கு ேபாய் கூட ேசர்ந்து இருக்க மாட்டாேர? அதற்குள் என்ன இவ்வளவு அவசரமாய் ேபான்? ஏேதா விசாரைணேயா என்று பயந்து ேபானான். சசிேசகைர திரும்பி பார்த்தவன், “அப்பா கூப்பிடுறாங்க என்ன விஷயம் ெதாியைலேய? என்ன ெசால்ல?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டான் விஷ்வா. “எடுத்து ேபசு, சிந்துஜா பற்றி ஒன்றும் ெசால்ல ேவண்டாம்”, என்று டிைரவருக்கு ெதாியாமல் இருக்குபடி, தாழ்ந்த குரலில் ஆங்கிலத்தில் ெசான்னான் சசிேசகர். “என்ன விஷயம்பா? ெசால்லுங்க…”, என்று சின்ன குரலில் பயந்து ெகாண்ேட ேகட்டான் விஷ்வா. “என்னத்ைத ெசால்றது? உனக்கு எத்தைன தடைவ ெசான்னாலும் அறிேவ வராதா? முதலில் நீ எங்ேகடா இருக்கிறாய்? நீ மதியம் லஞ்சுக்கு வர ெசான்ன பிெரன்ட் தீனாவாக்கும்?”, என்று அடங்காத ேகாபத்ேதாடு படபடெவன்று ெபாாிந்தார் ேதவராஜ். “ஹய்ேயா இல்ைலப்பா..”, என்று அவசரமாய் ெசால்ல ஆரம்பிக்கும்ேபாேத அவாின் குரல் ெவட்டியது. “சீ நாேய, மறுபடி மறுபடி, ெபாய் ெசால்லாேதடா. நான்தான் அவைன பார்த்ேதேன? எனக்கு அவைனயும் ெதாியும். அந்த ைபக்ைகயும் ெதாியும். என்ைன என்ன உன்ைன மாதிாி சூடு ெசாரைண இல்லாதவன் என்று நிைனத்தாயா? இப்பதான் அஞ்சு நிமிடம் முன்னாடி, ஸ்பீடுக்கு ஒரு லிமிட்ேட இல்லாமல் விமானத்தில் ேபாற மாதிாி என்ைன தாண்டி பறந்து ேபானான். நான்தான் பார்த்ேதேன,

ஹய்ேயா இப்படி ேபாகிறாேன என்று மனதிற்குள் ெசால்லி ெகாண்ேட இருந்ேதன். இப்ப அந்த ைபக் ஆக்சிெடண்டில் மாட்டி, …. கடவுேள நான் என்னத்ைத ெசால்வது? எனக்கு மனேச ஆகவில்ைல. அவன் ஸ்பாட்டிேலேய காலி”, என்று வருத்தமாய் ெசான்னவாின் குரலிேலேய கண்ணீர் ெதாிந்தது. அப்பா தன்ைன நாேய என்று திட்டிய அதிர்ச்சி மைறயும் முன்ேப, இந்த ெசய்தி அவைன பயத்தில் உைறய ைவத்து விட்டது. “கடவுேள, இெதன்ன அநியாயம்? இல்ைல கடவுளின் தராசில், இதுதான் நியாயமா? அப்படி என்றால், அவனுடன் ேசர்ந்து ெகாண்டு தான் ெசய்த அநியாயங்களுக்கு தனக்கு என்ன தண்டைன காத்து இருக்கிறேதா? முதன் முதலாய் உயிைர பற்றிய பயம் வந்தது ெபற்றவர்களின் பாவ புண்ணியம் பிள்ைளகைள ேசரும் என்பது உண்ைம ேபால. அைததான் அப்பா திருப்பி திருப்பி ெசால்லி ெகாண்டு இருப்பார். முதலில் ஊருக்கு ேபாவதற்கு முன்னால் ராேஜைஷயும் சுகந்திையயும் நிச்சயம் சந்தித்து உண்ைமைய ெசால்லி விட ேவண்டும். மனம் திருந்திைத ெசால்லி, மன்னிப்பு ேகட்க ேவண்டும்., என்று அவன் மனதிற்குள் முடிெவடுத்து ெகாண்டு இருந்தான். “ேடய் ேவணாண்டா, இன்ேறாடு இந்த மாதிாி அேயாக்கியன்களுடன் பழகுவைத தயவு ெசய்து நிறுத்தி விடு. இதுக்ேக இன்னும் என்ெனன்ன ேபாலீஸ் விசாரைண வர ேபாகிறேதா? அவன் உன்ைன பார்க்க ேபாவதாக எத்தைன ேபாிடம் ெசால்லி ைவத்து இருந்தாேனா? சீக்கிரம் வீட்டுக்கு வந்து ேசரு”, என்று புலம்பலாக ெசால்லி விட்டு ஆற்றாைமேயாடு ேபாைன ைவத்து விட்டார் ேதவராஜ். ேபயடித்த மாதிாி இருந்த விஷ்வாவின் முகத்ைத பார்த்த சசிேசகர் குழம்பினான். “என்ன ஆச்சு? சார் என்ன ெசான்னங்க?”, என்று விசாாித்தான். “அந்த தீனா, ேபான ைபக் ஆக்சிெடண்டில் மாட்டி…” ேமேல ெசால்ல முடியாமல் திக்கியவன் கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது. “ஒரு மனிதனின் மரணத்தில் சந்ேதாஷப்பட கூடாதுதான். ஆனால் ஹி டிெசர்வ்ஸ் இட்”, என்று ேகாபத்ேதாடு ெசான்ன சசிேசகைர பயத்ேதாடு பார்த்தான். ெகட்டவர்களின் மரணம் கூட அந்த ெசய்திைய ேகட்பவாின் மனதில் இரக்கத்ைத வரவைழப்பது இல்ைல என்ற உண்ைம அவைன முகத்தில் அைறந்தது. இத்தைன ேகவலமான ெசயைல ெசய்தவேனாடு தானும் நட்பு பாராட்டி இருக்கிேறாம், என்ற எண்ணம் அவைன ேமலும் ேமலும் குன்ற ைவத்தது. “நல்ல ேவைள சார், நீங்க ேபாலீசில் கம்ப்ைளன்ட் ெகாடுக்க வில்ைல. ஒருேவைள ெகாடுத்து இருந்தால், சிந்துைவயும் ேசர்த்து இந்த வழக்கில் இழுத்தடித்து … கடவுேள!”, என்று பயந்த குரலில் ெசான்னைத சசிேசகரும் ஆேமாதித்தான். அவனின் பயந்த முகத்ைத பார்த்த சசிேசகருக்கு ஒருமாதிாி இருந்தது. இவனுக்கு சாியான வழிகாட்டி இல்லாமல், அப்பா ெசால்வைத ேகட்க கூடாது என்ற திமிேராடு இப்படி ெகட்டைலந்து ேபாய் நிற்கிறாேன என்ற ஆதங்கம் வந்தது. “இங்ேக பாரு, இைத பற்றி நாம ேமேல ேபச ேவண்டும். அந்த தீனாவின் அத்தியாயத்ைத ஒரு ெகட்ட கனவாக நிைனத்து மறந்து விடு. யாாிடமும் இது பற்றி ேபசேவ ேவண்டாம். இன்றில் இருந்து, உனக்கு ஏதாவது விஷயம் ெதாடர்பாக சந்ேதகம், விவாதிக்க ேவண்டும் என்றால் என்னிடம் ேபசு. நான் எனக்கு ெதாிந்தைத ெசால்கிேறன். உங்க அப்பா உன்னிடம் பிசிெனஸ் ேபச வர ேவண்டும் என்ற ஆைச இருந்தால் ேபாதுமா? அதுக்கு நீ என்ன முயற்சி பண்ணினாய்?”, என்று ேபச்ைச மாற்றும் விஷயமாக விசாாித்தான். “நான் ெஜய்ப்பூாில்… “, என்று ஆரம்பித்து விபரம் ெசான்னான் விஸ்வா. “ெராம்ப நல்லது. நீ ெகாஞ்ச நாள் ெவளியூாில் இருப்பது கூட நல்ல விஷயம்தான். ஒரு ஆண்டு படிப்ைப முடித்து விட்டு வந்தால் உனக்கும் ெகாஞ்சம் ெதளிவு கிைடக்கும். கவைலபடாேத, நீ நிைனத்த படிேய கிளம்பி ேபா. ஒன்னும் பிரச்ைன வராது. வந்தாலும், நானும் அப்பாவும் பார்த்து ெகாள்கிேறாம். ஆனால நீ எனக்கு ெகாடுத்த வாக்குறுதிைய மறக்க கூடாது. சிந்துஜா வீட்டிலும் நாேன ேபசுகிேறன். நீ கூட இரு. ேபாதும். சந்தர்ப்பத்திற்கு ஏற்ற மாதிாி நீ ஆமா, இல்ைல என்ற பாணியில் ேபசினால் ேபாதும். சாியா?”, என்று ேகட்டான் சசிேசகர்.

“நிச்சயமா சார், நான் அப்ப ெசால்லும்ேபாது கூட ெகாஞ்சூண்டு அலட்சியம் இருந்து இருக்கலாம். ஆனால் இப்ப இந்த வினாடியில், இந்த மரண ெசய்தி எனக்கு ேவண்டிய பாடத்ைத ெகாடுத்து விட்டது சார். இனி நிச்சயம் என்ைன புது மனிதனாக நீங்க பார்க்கலாம் சார்”, என்று உறுதி அளித்த விஷ்வாைவ ேதாளில் தட்டி ெகாடுத்தான் சசிேசகர். மாைல ஆறைர மணி அளவில் சாந்ேதாமில் இருந்த சிந்துவின் வீட்டிற்கு வந்த ேபாது, வீட்டில் கஸ்துாி அம்மா மட்டுேம இருந்தார். வாசலில் கார் வந்து நிற்க, யாேரா இரண்டு ேபர் சிந்துஜாைவ தூக்கி வருவைத பார்த்து பதறி ேபானார். அவசரமாய் அவள் முன்பு தங்கி இருந்த படுக்ைக அைறக்கு வழி காட்டியவர், “சிந்துவிற்கு என்ன ஆச்சு?”, என்று கலங்கிய கண்கேளாடு அவசரமாய் ேகட்ட கஸ்துாி அம்மாைவ ஆச்சாியமாய் திரும்பி பார்த்தான் சசிேசகர். “இவங்க யார்? இவங்கைள அன்று பார்க்கவில்ைலேய? வீட்டில் ஒரு ெபாியவங்க இருப்பைத விஷ்வாவும் ெசால்லவில்ைலேய? அதுவும் கண்ணில் இவ்வளவு கண்ணீர் ெபாங்கி வருது? இது உண்ைமயான பதட்டம்தான். பின் எதற்காக இவள் வீட்ைட விட்டு ெவளிேயறினாள்? அம்மா இல்ைல என்றாலும் ெராம்ப அனுசரைனயானவர் ேபால பார்த்தாேல ெதாியுேத? சிந்துஜாைவ படுக்ைகயில் கிடத்தியபடி, “நாம் ெவளிேய ேபாய் ேபசலாம். அவள் தூங்கட்டும். அவளுக்கு பயப்படுகிற மாதிாி ஒன்றும் இல்ைல. இவர் சிந்துஜாவின் சிேநகிதர். ேபர் விஷ்வா…”, என்று அறிமுகம் ெசய்யும்ேபாேத, அவர் ஆத்திரத்ேதாடு அவனின் சட்ைடைய பற்றினார். “ேடய் கடன்காரா, அவைள என்னடா பண்ணினாய்? நீெயல்லாம் ஒரு சிேநகிதனாடா? சிேநகிதன் என்றால என்ன அர்த்தம் ெதாியுமாடா? ஒரு சின்ன ெபண்ைண ேபாய் கண்டைதயும் ெசால்லி, அவைள குடும்பத்தில் இருந்து பிாித்து, வீட்டில் இருக்கிறவர்கைள பாடா படுத்தி, …” “ஷ்! அம்மா அவர் உங்க ெபண்ணுக்கு இன்று உதவி ெசய்து இருக்கிறார். நீங்க அவேராட சண்ைட ேபாடாதீங்க. ப்ளீஸ் ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா இருங்க, நான் எல்லா விபரமும் ெசால்கிேறன். ராேஜஷ் சார் இல்ைலயா?”, என்று அவாின் ைக பற்றி விலக்கினான் சசிேசகர். “தம்பி ஆஸ்பத்திாிக்கு ேபாய் இருக்காங்க. சுகந்தி அம்மாவிற்கு ெகாஞ்சம் ப்ெரஷர் குைறந்து மயக்கம் ேபாட்டுட்டாங்க. நாலு மணிக்கு எல்லாம் ேபாய்ட்டாங்க. அைர மணி ேநரம் முன்ேப கிளம்பிட்ேடாம், பயப்பட ஒண்ணும் இல்ைல என்று ேபான் பண்ணினாங்க. வர ேநரம்தான். அது இருக்கட்டும் சிந்துவிற்கு என்ன ஆச்சு?”, என்று பதட்டமாக விசாாித்தார் கஸ்தூாி. “நீங்க… “, என்று தயக்கமாக விசாாித்தான் சசிேசகர். வீட்டினர் அல்லாத ஒருவாிடம் என்ன விபரம் ெசால்வது? என்ற தயக்கம் அவைன கட்டிேபாட, அவர் கசப்பாக புன்னைக ெசய்தார். “நான் சிந்துஜா கருவில் உருவாக்கி, வளர்ந்ததில் இருந்த அவைள கவனித்து ெகாள்ளும் ஆயாப்பா. வீட்டு ஆள் இல்ைலதான். அதற்காக அவளுக்கு என்ன ஆச்சு என்பைத கூட ெதாிந்து ெகாள்ளக்கூடாதா?”, என்று ேகட்கும்ேபாேத வாசலில் கார் வந்து நிற்கும் ஒலி ேகட்டு எல்ேலாரும் திரும்பினார்கள். ************************************************************************ அத்தியாயம் 14 கண்கைள விழிக்கேவ ேசாம்பலாய் இருக்க, படுக்ைகயில் ெமல்ல அைசந்தாள் சிந்துஜா. அவளின் அைறயில், தன் குரைல பதிவு ெசய்து, ஒவ்ெவாரு மணி சத்ததிற்கும் ‘குட் லக்’ என்று கூவி அைழக்கும் குருவி இருக்கும் கடிகாரம் மணி எட்டு ஆனைத ெதாிவிக்கும் வைகயில் எட்டு முைற நல் வாழ்த்து ெசால்லி அைழத்தது. முதல் இரண்டு சத்தங்கள் முழுைமயாக மனதில் பதியாவிட்டாலும், கிட்டத்தட்ட பத்து ஆண்டுகளாக பழக்கப்பட்ட அந்த சத்தம், கடந்த ஆறு மாத இைடெவளிக்கு பின் மீண்டும் ஒலிக்க, அவள் திடுக்கிட்டு எழுந்து அமர்ந்தாள். எழுந்த உடேன முதலில் ேதான்றிய எண்ணம் ஐேயா மணி எட்டா? அவள் ஆறு மணிக்கு ேரடிேயா ஸ்ேடஷனில் ப்ேராக்ராம் பண்ண ேவண்டுேம? எப்படி இப்படி தூங்கினாள்? என்பதுதான். ஆனால்

தன் ேமேலேய எழுந்த ேகாபம் அந்த வினாடியிேலேய, அைறயில் எாிந்த இரவு விளக்ைகயும், ஜன்னல் வழிேய ெதாிந்த ெதரு விளக்குகைளயும் கண்டவுடன் குழப்பமாக மாறியது. அவள் எங்ேக இருக்கிறாள்? அவளின் ஹாஸ்டல் அைறயில் இருந்து பார்த்தால் ெதருவிளக்கு ெதாியாேத? புதிதாய் வானுயர வளர்ந்து ெகாண்டு இருக்கும், அைரகுைற கட்டிடம்தான் ெதாியும். “இெதன்ன கனவா?”, என்று குழப்பத்துடன், விரல்களால் கண்கைள ேலசாய் கசக்கியேபாது, அவளுைடய சுடிதார் கண்ணில் பட்டது. அவள் படுக்கும்ேபாது இரவு உைட மாற்றி இருக்க ேவண்டுேம? என்ன அலுப்பாய் இருந்தாலும் இரவில் குளிக்காமல் படுக்க மாட்டாேள? குளிக்கவிட்டால் ெதாைலகிறது. உைட கூட மாற்றாமல்… அதுவும் கிறிஸ்டல் மணிகள் ைவத்து ைதக்கப்பட்ட இந்த மாதிாி ேவைலபாடுகள் அைமந்த சுடிதாைர ேபாட்டு ெகாண்டு படுத்தால், அைவ உைடந்து விடும் என்று கவனமாய் இருப்பாேள? சுற்றுபுறத்ைத அவசரமாய் ஆராய, அது தன் வீடு என்பதும், ஆறு மாதத்திற்கு முன்பு வைர தன்னுைடய தனி சாம்ராஜ்யமாய் இருந்த இடம் என்பதும் பார்த்த உடேன பளிச் என்று புாிய, பதட்டம் ேதான்றியது. அவள் இங்ேக எப்படி வந்தாள்? தைல பாரமாய் இருப்பது ேபாலவும், ெகாஞ்சம் ேசார்வாய் இன்னும் தூக்கம் மிச்சம் இருப்பது ேபாலவும் ேதான்ற, தைலைய உலுக்கி கட்டிலில் இருந்து கீேழ இறங்கினாள். குளியல் அைறக்கு ெசன்று, முகம் கழுவிவிட்டு, வரும்ேபாேத பார்ைவைய ெவளிேய ஓட்டியவளுக்கு ைடனிங் ேடபிளில், ராேஜஷும், சுகந்தியும் ஒன்றும் ேபசாமல் கவைலேயாடு ஒருவைர ஒருவர் பார்த்தபடி அமர்ந்து இருந்தது ெதாிந்தது. அவர்களின் முன்னால் ைவத்து இருந்த தட்டில் அைர குைறயாய் உணவு இன்னும் மிச்சம் இருந்தது. அவர்கள் ெவளிச்சத்தில் இருப்பதால் தன்னால் அவர்கைள பார்க்க முடிந்தாலும் அவர்களால் தன்ைன பார்க்க முடியாது என்பைத அவள் உணர்ந்ேத இருந்தாள். தனக்கு என்ன ஆச்சு? மகாபலிபுரம் ேபானது, அங்ேக மதிய உணவு சாப்பிட்டது, ெஜய்ப்பூர் பற்றி, உள் அலங்கார படிப்பு பற்றி விஸ்வாவுடன் ேபசியது வைர நிைனவு இருந்தது. அதற்கு அப்புறம்… விஷ்வா ேபான் வந்ததும் ேபச ெவளிேய எழுந்து ேபானான். அப்புறம்… காபி வந்தது. அப்புறம்… ஒன்றுேம நிைனவு இல்ைல. அதற்கு பிறகு என்ன நடந்தது? ஹய்ேயா!… அவசரமாய் தன்ைன தாேன ஆராய்ந்தாள். இது தான் ேபாட்டு ெசன்ற உைடதான். கசங்கேலா கிழிசேலா இல்ைல. படுத்து இருந்ததால் வந்த சின்ன கசங்கல்தான் கண்ணில் பட்டது. தனக்கு எதுவும் ஆகி விட்டேதா என்ற சின்ன சந்ேதகம் ேதான்றினாலும், ேதான்றிய ேவகத்தில் மைறந்தது. ச்ேச ச்ேச!! அது ஒரு அரசாங்கம் நடத்தும் தங்கும் விடுதி. பார்க்க ேபானது தன்னுைடய நண்பைன. அங்ேக எதிர்பாராமல் சந்தித்தது ஒரு விசிறிைய. இப்ேபாது தங்கி இருப்பது தன்னுைடய அண்ணன் வீட்டில், இைடேய ேபானது ெவறும் நாலு மணி ேநரம். தனக்கு என்ன தீங்கு, எப்படி யாரால் நிகழ்ந்து இருக்க முடியும்? நான்ெசன்ஸ், கண்டபடி கற்பைன ெசய்யாேத சிந்து, என்று தன்ைன தாேன அதட்டி ெகாண்டு, துப்பட்டாவால் முகத்ைத துைடத்த படி ெவளிேய வந்தாள் சிந்துஜா. அவள் வரும் அரவம் ேகட்டதும், உணவு ேமைஜயில் இருந்த ராேஜஷ், சுகந்தி இரண்டு ேபருேம ஆர்வமாய் திரும்பி, “சிந்து, இப்ேபா எப்படி இருக்கு?”, என்று ஒேர ேநரத்தில் ஒேர குரலில் ேகட்டனர். அதில் சுகந்திைய ஏெறடுத்தும் பாராமல் அண்ணைன பார்த்து, “இங்ேக யார் என்ைன ெகாண்டு வந்து விட்டா?”, என்று சுருக்கமாய் ேகட்டாள் சிந்துஜா. அந்த குரலில், தனக்கு என்ன ஆச்சு என்ற விசாரைண இருந்தது. என்ன ஆனாலும் ஹாஸ்டலுக்கு ேபாகாமல் இங்ேக யார் அைழத்து வந்தது என்ற எாிச்சல் இருந்தது. எனக்கு உங்கேளாடு இருக்க பிடிக்கவில்ைல என்ற ெவறுப்பு இருந்தது. நான் இப்பேவ கிளம்புகிேறன் என்ற அறிவிப்பும் இருந்தது. ஏேதா அவசரமாய் ெசால்ல முயன்ற சுகந்திைய பார்ைவயாேலேய அடக்கி, “சிந்து, உட்கார், நான் உன்னிடம் ெகாஞ்சம் ேபசணும்”, என்று தீவிராமான குரலில் ெசான்னான் ராேஜஷ். “நீ கண்ணால் ெசால்றைத கூட ேகட்க ேவண்டிய கட்டாயம் உன் மைனவிக்கு ேவண்டுமானால் இருக்கலாம். ஆனால் எனக்கு ஒன்றும் அந்த கட்டாயம் இல்ைல. அந்த விஸ்வா கடன்கரனுக்கு ெகாஞ்சம் கூட மூைளேய கிைடயாது, எங்ேக ெகாடு வந்து விட்டு இருக்கான் பாரு”, என்று பாதி அதட்டலாகவும், பாதி தனக்குள்ேளயும் ேபசியவள் ெவளிேய ெசல்ல முயன்றாள்.

“சிந்து, ெசால்லிட்ேட இருக்ேகன் இல்ல. நில்லு”, என்று ஒேர எட்டில் தாவி அவளுக்கு முன்பு ைகைய குறுக்ேக நீட்டி தடுத்தான் ராேஜஷ். “இங்ேக பாரு, ஏற்கனேவ உனக்கு பல முைற ெசால்லியாச்சு. என்ேனாட விஷயத்தில் நீ அனாவசியமா தைலயிடாேத. என்ேனாட ெஹன்ட்ேபைகயும், ேபாைனயும் எங்ேக எடுத்து வச்சு இருக்ேக? முதலில் எடுத்து ெகாடு, நான் கிளம்பேறன். அவைன…”, என்று மனதிற்குள் கருவியபடி, ஹால் முழுவதும் பார்ைவைய ஓட்டினாள். “சிந்து, ெவளியில் இருந்து வரும் ஆட்களுக்ேக விருந்து ெகாடுத்து பழகிய வீடு இது, நீ இந்த வீட்டில் பிறந்த ெபாண்ணு, இப்படி கிளம்புவது நியாயமா? முதலில் வா, ஒரு வாய் சாப்பிடு. அப்புறம் நிதானமா ேபசலாம்”, என்று அக்கைறயாய் அைழத்தாள் சுகந்தி. “ஆஹா! ஆறு மாசம் முன்பு வந்த நீ இந்த வீட்ைட பற்றி ெசால்லி, நான் ெதாிஞ்சுக்க ேவண்டிய நிைலைம இருக்கு பார்த்தாயா? இது.. இதுதான் ேநரம் ேபால…”, என்று எாிச்சேலாடு ெசால்லி முைறத்தாள் சிந்துஜா. “சுகந்தி, நீ ரூமிற்கு ேபா, நான் அவளிடம் ேபசுகிேறன்”, என்று அவைள உள்ேள அனுப்ப முயற்சி ெசய்தான் ராேஜஷ். கண்ணில் நீர் திரள பாிதாபமாய் அவள் அைசயாமல் அேத இடத்திேலேய நிற்பைத பார்த்த ராேஜஷிற்கு மனம் சங்கடமாய் இருந்தது. இேத ாீதியில் இருவரும் ேபசினால், அவன் யாருக்ெகன்று பதில் ெசால்வது? ப்ளீஸ் உள்ேள ேபாம்மா என்று சுகந்தியிடம் பார்ைவயாேல ெகஞ்சியவன் உள்ேளயும் குரல் ெகாடுத்தான். “கஸ்தூாிம்மா, சிந்துஜா முழிச்சாச்சு, ெகாஞ்சம் ஹார்லிக்ஸ் எடுத்துட்டு வாங்க”, என்ற அவனின் வாக்கியம் முடியும் முன்ேப, அவர் சிந்துஜாவின் முன்பு நின்று இருந்தார். “என்ன சிந்து, இப்படியா எல்ேலாைரயும் தவிக்க விடுவது? வீட்டு ஆளுக்கும் ெவளி ஆளுக்கும் வித்தியாசம் ெதாிய ேவண்டாமா? இன்ைனக்கு அந்த தம்பி இல்லாவிட்டால் என்ன ஆகி இருக்குேமா?”, என்று கஸ்தூாி பதட்டத்தில் ேபசி ெகாண்ேட ேபாக, ராேஜஷ் இைடயிடான். “சிந்துஜாவிற்கு அப்புறம் அறிவுைர ெசால்லலாம். முதலில் ஹார்லிக்ஸ் எடுத்து வாங்க”, என்று ெகாஞ்சம் குரைல உயர்த்தி ெசான்னான் ராேஜஷ். அவன் கண்கள் ெசான்ன ேசதிைய உடேன ஏற்றவர், “இேதா வேரன் கண்ணு”, என்று ெசால்லிவிட்டு உள்ேள ெசன்றார். “சிந்து, முதலில் ஹார்லிக்ஸ் குடி, அப்புறம் இன்று நடந்த விஷயம் எல்லாம நான் ெசால்ேறன். நாம் ெகாஞ்சம் ேபசலாம். அப்புறமா உன்ேனாட முடிைவ ெசால்லு. முதலில் ஹாஸ்டலுக்கு வர மாட்டாய் என்ற தகவைல ெசால்லி விடு”, என்று ெசால்லி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத அவைன எாித்து விடுவது ேபால முைறத்தாள் சிந்துஜா. “ேபசலாம் முடிெவடுக்கலாம் என்று கைத விடு. ஆனால் ஹாஸ்டலுக்கு இனி வரமாட்ேடன் என்று முதலில் ெசால்லி விடு. என்ன அழகா கைத ெசால்கிறாய் பார்த்தாயா?”, என்று குத்தலாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ஓேக ஓேக. தப்புதான். இன்று வரவில்ைல என்று ெசால்லி விடு. நான்தாேன கார்டியன் என்று உன் ஹாஸ்டலில் ெகாடுத்து இருக்கிறாய்? ஒரு நாள் கார்டியன் வீட்டில் தங்கினால் ஒருத்தரும் ஒண்ணும் ெசால்ல மாட்டார்கள். அப்படி ெசான்னாலும், அந்த ஹாஸ்டல் ஒன்றும்… அவசியமில்ைல”, என்று ெசால்ல நிைனத்து ஆரம்பித்தவன் தயங்க, “அது ேவண்டாம் என்று ெசால்ல நீ யாரு?”, என்று சண்ைடக்கு நின்றாள். “லுக் சிந்து, இது உப்பு ெபறாத விஷயம். இதற்கு சண்ைட ேபாடாமல், முக்கியமான விஷயத்திற்கு சக்திைய ேசமித்து ைவச்சுக்ேகா”, என்று ெசால்லி விட்டு ஹால் ேசாபாவில் அமர்ந்தான். அவன் ேபசியைத ெகாஞ்சமும் சட்ைட ெசய்யாமல் ேதடி தன் ைகப்ைபைய கண்டு பிடித்தவள், விஸ்வாவிற்கு ேபான் பண்ணி, “ேடய், எனக்கு என்னடா ஆச்சு?, எதுக்குடா இங்ேக ெகாண்டு வந்து விட்டுட்டு ேபான?”, என்று பல்ைல கடித்து ெகாண்டு தாழ்ந்த குரலில் அவைன குதறி விடுவது ேபால ேகட்டாள் சிந்துஜா.

“ஷ்! சிந்து, எங்க அப்பா இருக்கிறார். இப்ப ேபச முடியாது, நாேன இப்ேபாதான் வீட்டிற்கு வந்ேதன். உங்க அண்ணனிடம் எல்லாம ெசால்லிவிட்டுதான் வந்ேதன். ெகாஞ்சம் சிக்கல் ஆயிடுச்சு. நான் நாைளக்கு காைலயில் உன்ைன ேரடிேயா ஸ்ேடஷனில் ஏழு மணிக்கு மீட் பண்ேறன். அப்ப ேபசி ெகாள்ளலாம்”, என்று சுருக்கமாய் ெசால்லி ேபாைன ைவத்து விட்டான். விஷ்வா அப்படி பாதி ேபச்சில் ேபாைன ைவப்பான் என்பைத ெகாஞ்சமும் எதிர்பார்க்காத சிந்துவிற்கு ஆத்திரமாய் வந்தது. தனக்கு என்ன ஆச்சு? அவனுக்கு என்ன பிரச்ைன? தான் எப்படி இங்கு வந்ேதாம்? என்பது புாியாமல் அவளுக்கு தைல ெவடித்து விடும் ேபால இருந்தது. கஸ்தூாி அம்மா அதற்குள் ஹார்லிக்ஸ் ெகாண்டு வந்து ெகாடுக்க, அைத ைகயில் வாங்கி ெகாண்டு, “நீங்க சுகந்திைய ெகாஞ்சம் உள்ேள ேபாய் பார்த்துேகாங்கம்மா”, என்று அவைரயும் அங்கிருந்து நகர்த்தினான். “சிந்து இப்ப நான் ெசால்வைத ேகட்க உனக்கு பிடிக்காமல் இருக்கலாம். ஆனால் அதற்காக நான் ேபசாமல் இருக்க முடியாது. உனக்கு பிடித்தாலும், பிடிக்காவிட்டாலும், நான் ேபசுேவன். ேவறு வழி இல்ைல. இன்று விஷ்வா இங்ேக வந்து ெசான்ன விஷயங்கைள ேகட்டு நான் ஆடி ேபாய் விட்ேடன் சிந்து. நீ இன்று அவைன பார்க்க மகாபலிபுரம் வைர ேபாய் இருந்தாயா?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டான் ராேஜஷ். “ஆமா, ஆனால் நீ நிைனப்பது மாதிாி ஒன்றும் இல்ைல”, என்று அவசரமாய் ெசான்னாள் சிந்துஜா. “நான் என்ன நிைனப்பது சிந்து, எனக்கு ெதாியும். நான் உன்ைன நம்புகிேறன். ஆனால் விஸ்வாேவ அவங்க அப்பாவிடம் நீ அங்ேக இருந்த உண்ைமைய ெசால்ல முடியாமல் திணறுகிறான் என்றால் என்ன அர்த்தம்? ெகாஞ்சம் ேயாசி. உனக்ெகன்ன ஆச்சு? அங்ேக மயங்கி விட்டாயாம்? அைத கவனிக்க முடியாமல் விஷ்வா அவனின் அப்பாேவாடு இருக்க, அந்த அைறயில் தற்ெசயலாக பார்த்த, சசிேசகர் என்ற டீடீடீசீ ஸ்டாஃப் உன்ைன காப்பாற்றி விஷ்வாவிடம் முகவாி விசாாித்து இங்ேக அைழத்து வந்தார். இந்த மாதிாி விஷயம் ெவளிேய ெதாிந்தால் உன்னுைடய ேபர் என்ன ஆகும் சிந்து? நீ ஒரு ெபண் என்பைத மறந்து விட்டாயா? இங்ேக இந்த வீட்டில் உனக்கு என்ன குைற? ஏன் இங்ேக தாங்காமல் ஹாஸ்டலுக்கு ேபாகிறாய்?”, என்று ஆதங்கத்ேதாடு ேகட்டான் ராேஜஷ். “லுக், என்னுைடய ேபைர பற்றி நீ ஒண்ணும்…”, “ஏய், இப்படிேய ேபசிட்டு இருந்த, ஓங்கி ஒரு அைற விட்டு மூஞ்சி முகைரைய எல்லாம் ேபத்து விடுேவன் ஜாக்கிரைத. நானும் சின்ன ெபாண்ணு, ெபற்ேறார் இல்லாதவள், ெராம்ப அழுத்த ேவண்டாம். அவளாேவ நல்லது ெகட்டது புாிந்து ெகாள்வாள் என்று ெகாஞ்சம் நான் ெபாறுைமயா இருந்தால், நீ பாட்டுக்க ேபசிகிட்ேட ேபாறிேய?”, என்று ராேஜஷ் குரைல உயர்த்திய வினாடியில், உள்ேள இருந்து கஸ்தூாி அம்மா ஓடி வந்தார். “தம்பி, தம்பி.. ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா ேபசுங்க. அவர் எத்தைன தடவி திருப்பி திருப்பி ெசால்லிட்டு ேபானார்? உங்கைள சுகந்திம்மா கூப்பிடுறாங்க. நாேன சிந்துஜாவிடம் ேபசி, இங்ேக இருக்க ெசால்ேறன். ேபாதுமா? நீங்க உள்ேள ேபாங்க, நான் ேபசி இருக்க ைவக்கிேறன் “, என்று ெகஞ்சலாக ெசான்னார் கஸ்தூாி. “ேதைவ இல்லாமல் அவங்கைள ஏதாவது மாியாைத குைறச்சலா ேபசினாய் என்று ெதாிந்தது…”, என்று ஒரு விரல் காட்டி எச்சாித்து விட்ேட உள்ேள ெசன்றான் ராேஜஷ். “இங்ேக பாரு சிந்து, இங்ேக நீ தங்க மறுப்பதர்கான காரணத்ைத ஒவ்ெவான்னா ெசால்லு பார்க்கலாம்”, என்று அவளிடம் தயும்பி அன்பாக விசாாித்தார் கஸ்தூாி. “எனக்கு சுகந்தி இங்ேக இருப்பது சுத்தமா பிடிக்கைல. அவைள பார்த்தாேல எனக்கு இப்படி எல்லாம் ஒரு ெபாண்ணு இருப்பாளா என்று அருெவறுப்பா இருக்கு”, என்று ஆத்திரத்ேதாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. அந்த ேகாபத்தில் சற்ேற மனம் வாடினாலும் சமாளித்து, சீக்கிரேம அவளுக்கு எல்லா உண்ைமகளும் ெதாிந்து விடும் என்ற நம்பிக்ைகயில் குரைல ேலசாக்கி, “அவ்வளவுதாேன? நீ அவங்கைள பார்க்க ேவண்டாம். நீயா அவங்கைள ேதடி ேபானால் தவிர, பார்க்க ேநராது. அதுக்கு நான் கரண்டீ. அவங்களா உன் கண்ணில் படமாட்டாங்க. அப்படி பார்க்க ேநர்ந்தால், அன்ைனக்ேக நீ வீட்ைட விட்டு ெவளிேய ேபாகலாம். ேபாதுமா? அடுத்த காரணம் ெசால்லு” என்று ேகட்டார்.

“எனக்கு அம்மா அப்பா அண்ணன் அண்ணி, இந்த மாதிாி யாருேம இல்ைல. நான் ஒரு சுயமா சம்பாதித்து ெசாந்த காலில் நிற்கும் சுதந்திரமான ெபாண்ணு. என்னுைடய சுதந்திரம் பறி ேபாவைத நான் விரும்பவில்ைல”, என்று அழுத்தம் திருத்தமாக ெசான்னாள் சிந்துஜா. “நல்லது. சுதந்திரத்திற்கும், தான் ேதான்றி தனமா இருப்பதற்கும் இருக்கும் வித்தியாசம் உனக்கு ெதாியுமா? கண்ட இடத்தில கண்ட ேபருடன் சுற்றுவது என்ற மாதிாி இருக்க மாட்டாய் தாேன? நீ நான் வளர்த்த ெபண்தாேன? எங்ேக ேபானாலும் வீட்டிற்கு ஆறு மணிக்குள் வந்து விடுேவன். அல்லது இந்த இடத்தில் இன்னாருடன் இன்ன ேவைலயாக இருக்கிேறன் என்று நீயாக எனக்கு ேபான் பண்ணி ெசால்ேவன் என்று உறுதி ெகாடு. ேவறு யாரும் உன்ைன விசாாிக்க மாட்டார்கள்”, என்று ெதளிவாக ெசான்னார் கஸ்தூாி. “ஆனால், நான் ஏன் உங்களிடம்…” “ஷ்! சிந்து, நான் உன்ைன எந்த விதத்திலும் ேகள்வி ேகட்டு கட்டுபடுத்த மாட்ேடன். நீ ெசால்ல ேபாவது ெவறும் தகவல் மட்டுேம. நான் ைநட் வர ெகாஞ்சம் ேலட் ஆகும், சாப்பாடு எடுத்து ைவங்க, என்று நீ தங்கி இருக்கும் ஹாஸ்டல் வார்டனிடம் ெசால்ல மாட்டாயா? அந்த மாதிாி நிைனத்து ெகாள். அது கூட முடியாது என்றால், நீ ெசய்யும் காாியம் ேநர்ைமயானது இல்ைலயா என்ன?”, என்று சீண்டலான ேகள்வியில் முடிக்க அவள் சிலிர்த்து ெகாண்டு சீறினாள். “என்ைன யார் என்று நிைனத்தீர்கள்? நாகாீகம் என்ற ேபாில் அைரகுைற ஆைட அணிந்து, டிஸ்ேகா, ேடட்டிங் என்று சுற்றும் நவநாகாீக பட்டாம்பூச்சி என்று நிைனத்தீர்களா?”, என்று சீறி பாய்ந்தாள் சிந்துஜா. “எனக்கு ெதாியும், என் வளர்ப்பு தப்பாக ேபாகாது என்று எனக்கு நல்லேவ ெதாியும். தகவல் மட்டும் ெசால்வதில் என்ன கஷ்டம் என்று ேகட்ேடேன? அதுக்கு பதிேல காேணாேம?”, என்று அைதேய ேமலும் துருவினார் கஸ்தூாி. அதற்கு ேநாிைடயாக பதில் ெசால்லாமல், “என்னுைடய ெசலவிற்கு நாேன சம்பாதிக்கிேறன். அண்ணன் என்றால கூட அவன் எதுக்கும் எனக்கு ெசலவு பண்ணுவைத நான் விரும்பவில்ைல. என்னுைடய உணவு உைட, உைறவிடம் எல்லாவற்றிற்கும் நான் யாைரயும் சார்ந்து இருக்க விரும்பவில்ைல…”, அவள் ெசால்லி ெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய கஸ்தூாி, இைடயிட்டார். “எதற்கு சிந்து இத்தைன கைத எல்லாம். நீ ஹாஸ்டலில் இப்ேபா எவ்வளவு பணம் ெகாடுத்து கண்டு இருந்தாேயா, அைத உங்க அண்ணனிடம்… இல்ைல அது கூட ேவண்டாம், என்னிடம் ெகாடுத்து விடு. நான் ராேஜஷ் தம்பியிடம் ேசர்த்து விடுகிேறன். அதற்கு கூட நீ அவைர பார்க்க ேவண்டாம். ேவற என்ன கஷ்டம் ெசால்லு”, என்று நிதானமாய் விசாாித்தார் கஸ்தூாி. “கஷ்டம் என்று ஒன்றும் இல்ைல. ஆனால் இன்று என்ன திடீர் என்று பாசம் எல்லாம் ெபாத்துகிட்டு வருது?”, என்று அலட்சியமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “திடீர் என்று எல்லாம இல்ைல சிந்துஜா. எப்பவும் இருப்பதுதான், அைத நீ இன்றுதான் பார்த்து இருக்கிறாய். அதற்கு இன்று ஒரு இக்கட்டான சூழலில் இப்படி ஒரு சந்தர்ப்பம் அைமந்து இருக்கிறது. ஆனால், என்ன இருந்தாலும், நீ தனியாக இருப்பதால்தாேன மற்றவர்கள் என்ன ெசய்கிறார்கள் என்று உனக்கு சாியா புாிய மாட்ேடன் என்கிறது…”, என்று விளக்கம் ெசால்ல முயற்சி ெசய்தார் கஸ்தூாி. ஓேக ஓேக, ேபாதும் ேபாதும்… ஹாஸ்டலில் நான் இருப்பதற்கு முக்கிய காரணம், என்ைன யாரும் அட்ைவஸ் என்ற ேபாில் இப்படி அறுத்து தள்ள மாட்டார்கள். ஐ ேஹட் திஸ்”, என்று பட்ெடன்று ெசான்னாள் சிந்துஜா. “சீக்கிரேம நீ இைத உணரும் காலம் வந்து விடும் சிந்து. அதுவர உனக்கு பிடிக்காதைத இங்ேக யாரும் ெசய்ய மாட்டார்கள். அைத பார்த்தாவது நீ அவர்களின் அன்ைப புாிந்து ெகாண்டால் சாிதான். இப்ேபாைதக்கு நீ இங்ேக தங்கி ெகாள்ள ஓேக தாேன? தம்பியிடம் ெசால்லி விடவா?”, என்று ஆாிய கூத்தாடினாலும் காாியத்தில் கண்ணாக ேகட்டார் கஸ்தூாி. “நான் ெசான்னது எல்லாம் உங்களுக்கு நிைனவு இருக்குதாேன? அைத நீங்க மறந்து விடாதீர்கள். அந்த நிபந்தைனகளுக்குட்பட்டு, நானும் இங்ேக இருக்கிேறன். மற்றபடி, நான் என்றும் நான்தான்”, என்று அழுத்தமாக ெசான்னைத ேகட்டபடி, உள்ேள இருந்த இருவரும் நிம்மதியாக மூச்சு விட்டனர்.

ஹய்ேயா என்ன இவள் இங்ேக இருப்பதற்கு பணம் ெகாடுப்ேபன் என்று இப்படி கறாராய் ெசால்கிறாேள என்ற வருத்தம் இருந்த ேபாதிலும், இப்ேபாைதக்கு அவள் இங்ேக வீட்டில் இருக்கிறாள் என்பேத ேபாதும் என்ற முடிவிற்கு அவர்கள் வர ேநர்ந்தது. தீனா மாதிாி உலகில் இன்னும் எத்தைன கழுகுகேளா? இவள் இப்படி தனியாக ஹாஸ்டலில் இல்லாமல், வீட்டில் வசிக்கிறாள் என்ற ெசய்தி, அவர்களுக்கு எதிரான பாதுகாப்பு கவசமாக இவளுக்கு இருக்குேம என்ற நிம்மதி மட்டுேம அப்ேபாது அவர்களுக்கு ேதான்றியது. சீக்கிரேம இந்த நிைல மாறேவண்டும் என்று அவசரமாக கடவுளிடம் பிரார்த்தைன ஒன்ைறயும் ெசலுத்தி ெகாண்டனர். **************************************************************** அத்தியாயம் 15 ஞாயிறு அன்று இரவு எட்டைர மணி அளவில் உணைவ முடித்து, சீக்கிரேம கதைவ அைடத்து சாருமதி அம்மாவும் வானதியும், படுக்க தயார் ஆனார்கள். “அம்மா, அதுக்குள்ேளயா படுக்க ேபாறீங்க? ெகாஞ்ச ேநரம் டிவி பார்க்கலாேம?”, என்று ெசால்லியபடி ெதாைலகாட்சி ெபட்டிைய உயிர்பித்தாள் வானதி. நிைனத்த வாக்கில் ஒவ்ெவாரு ெசன்னைளயாக மாற்றி மாற்றி அழுத்தி ெகாண்டு இருக்க, சாருமதி , “எைதயாவது ஒன்ைன உருப்படியா பார்க்க மாட்டாயா?”, என்று அதட்டினார். “ப்ச்! ேபாங்கம்மா, அண்ணன் இல்லாமல் ெராம்ப ேபார் அடிக்குது. டீவீயில், ஸ்ேபார்ட்ஸ் ேசனல் ேவண்டும் என்று என்னிடம் சண்ைட ேபாட ஆேள இல்ைல”, என்று உதட்ைட பிதுக்கி குற்ற பத்திாிைக வாசித்த வானதியின் தைலயில் ெசல்லமாய் தட்டினார் சாருமதி. “நீ இப்ப ெசான்ன உடேன வந்து குதித்து விட ேபாகிரானாக்கும்.? நடக்கிற ேவைலைய பார்ப்பாயா?”, என்று அவர் ெசால்லி வாய் மூடும் முன்பு, வாசலில் அைழப்பு மணி சத்தம் ேகட்டது. ‘இந்ேநரத்துல நம்ைம ேதடி யார்?’ என்று முணுமுணுத்தபடி வந்து கதைவ திறந்த வானதி, கண்கைளேய நம்ப முடியாமல், மீண்டும் சிமிட்டி பார்த்தாள். “ேஹய், திங்க் ஆஃப் தி ெடவில் ேமன். யு ஆர் ஹியர் ஸ்ட்ைரட் அேவ….”, என்று கண்கைள விாித்து, ேலசாய் குனிந்து ஒரு கரத்ைத வீட்டினுள் காட்டி, வரேவற்பாய் புன்னைக ெசய்தாள் வானதி. சாதரணமான ேநரத்தில், தன்ைன அப்படி ெடவில் என்று ெசான்னதற்கு, “அம்மா, வானதி உங்கைள ேபய் என்று ெசால்றாம்மா?”, என்று சாருமதியிடம் அவைள மாட்டி ைவத்து, கைதைய மாற்றி விட்டு இருப்பான். “நான் உன்ைனத்தாேன ெசான்ேனன்? அம்மாைவ எங்ேக ெசான்ேனன்?”, என்று அப்பாவியாய் ேகட்கும் வானதிக்கு, “என்ைன ெசான்னால் என்ன? எங்க அம்மாைவ ெசான்னால் என்ன? நானும் அம்மாவும் ஒண்ணுக்குள்ள ஒண்ணாக்கும். தாய் இல்லாமல் நான் இல்ைல. தாேன எவரும் பிறக்கவில்ைல”, என்று அாிய ெபாிய விளக்கம் எல்லாம் ெகாடுத்து இருப்பான். ஆனால் இது ஒன்றும் நடக்கவில்ைல என்பதால் அவைன ஆராய்ச்சி பார்ைவ பார்த்தாள் வானதி. உடேனேய உள்ேள ெசன்று திரும்பி வந்தவளின் ைககளில், ஒரு ஆவின் ப்ேளவர்ட் மில்க் பாக்ெகட் இருந்தது. அைத உணவு ேமைஜயில் ைவத்து பிாித்து கண்ணாடி டம்ளாில் ஊற்றியபடிேய அம்மாவும் அண்ணனும் ேபசுவதில் ஒரு காைத பதித்து இருந்தாள். “என்ன சசி, இந்ேநரத்துல? எப்படி வந்தாய்? பசிலா?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தார் சாருமதி. “இல்ைலம்மா டாக்சியிலதான், ேவற ஒரு பிெரண்ேடாட வந்ேதன். ஒரு முக்கியமான ேவைல. சாி ைநட் தங்கி விட்டு, அதிகாைல கிளம்பலாேம என்று வந்து விட்ேடன்”, என்று சாதரணமான குரலில் ேபசினாலும், அவனின் முகத்தில் தீவிரமான சிந்தைன ேரைககள் ஓடியைத தாயும் மகளும் உணர்ந்தனர்.

சாதரணமாய், அவனுக்கு ேபர் ெசால்லாமல் ேபசேவ ெதாியாது. அதுமட்டும் இல்ைல ெபாதுப்பைடயாக ேபசுவதும் பிடிக்காது. எதுவாக இருந்தாலும் ேநாிைடயாய் விளக்கமாய் ெசால்வான். “நம்ம ைசதாேபட்ைட கார்த்திக் இல்ைலம்மா, அவன் மாதவரம் மில்க் காலனிக்கு பக்கத்தில், ைநட் எட்டு மணிக்கு ைபக்கில் இருந்து விழுந்து …. நம்ம ைமலாப்பூர் ேராகிணி இல்ைலம்மா? ப்ச் என்னம்மா, உங்கேளாட ஸ்ேலாகா க்ளாஸ்க்கு வருேம கண்ணாடி ேபாட்ட ெபாண்ணு.. இல்ைல இல்ைல… மாமி… அவங்கைள நான் பீச்சில் பாரதியார் சிைல கிட்ட, ஈவினிங் நாலு மணிக்கு ஒரு அங்கிேளாட பார்த்ேதன்….”, என்ற ாீதியில்தான் அவனுைடய ேபச்சுக்கள் எல்லாேம விாிவாய் விளக்கமாய் இருக்கும். ேவற ஒரு பிெரன்ட்… யார் அந்த பிெரன்ட்? முக்கியமான ேவைல? என்ன அந்த ேவைல? யாருக்கு முக்கியமானது? ேகள்விகள் துைளத்தாலும் அவேன ெசால்லட்டும் என்று காத்து இருந்தனர். வானதி ெகாடுத்த பாைல வாங்கி ஒேர மூச்சில் குடித்து விட்டு, “ேதங்க்ஸ் டியர்”, என்று அவளின் கன்னத்தில் தட்டினான். “டியரா….? அவளுக்கு காது ஒழுங்கா ேகட்குதா இல்ைலயா?”, என்று அவளுக்ேக சந்ேதகம் வர, அவளின் முகத்தில் ெதாிந்த திைகப்ைப பார்த்து ேலசாய் புன்னைக ெசய்தான் சசிெசகர். “பார்த்தாயா நான் நல்லவிதமா ேபசினால் உன்னாேலேய நம்ப முடியவில்ைல,. மூச்சு நின்று விட ேபாகுது. ெகாஞ்சம் மூச்சு விட்டுக்ேகா”, என்று ேகலியாக ெசான்னதும் அவளும் தைல அைசத்து புன்னைக ெசய்தாள். அண்ணன் சாதரணமாய் ேபசுவது ேபால ேதான்றினாலும், ஏேதா முக்கியமான விஷயம் அவனின் மனதிற்குள் இருப்பது புாிந்து விட, ஒருேவைள அவன் அம்மாவிடம் தனியாக ேபச நிைனக்கலாம் என்று ேதான்றேவ, “அம்மா பால் மட்டும் இன்னும் ேதைவ என்றால் காய்ச்சணும். சாம்பார் கூட இருக்கு, ேதாைச ேவண்டுமானால் ெகாஞ்ச ேநரம் கழிச்சு அண்ணனுக்கு ஊத்தி ெகாடுங்க. நான் படுக்க ேபாேறன்”, என்று அறிவிப்பாய் ெபாதுவாய் ெசால்லி விட்டு அவளின் அைறக்குள் ெசன்று விட்டாள். “ேபாய் குளிக்கனும்ன்னா குளிச்சுட்டு வாேயன். சாப்பிட்டபின் ேபசலாம்”, என்று அம்மாவும் அந்த ெசய்திைய உறுதி ெசய்தார். “இதற்கு ேமலும் மைறப்பது சாி இல்ைல. அது மட்டும் இல்ைல, இவர்களின் சம்மதமும் ஒத்துைழப்பும் இல்லாமல் காாியம் நடப்பதும் எப்படி? இவர்களுக்கு சிந்துஜாைவ பற்றி உடேன ெசால்லியாக ேவண்டும்”, என்று ேதான்றேவ எழுந்து தன்னுைடய அைறக்கு ெசன்றான். இதுவைர அம்மாவிடம் எைதயும் மைறத்ததில்ைல. மைறக்க ேவண்டிய அவசியேம வந்ததில்ைல. ஆனால், இன்று சிந்துஜாைவ பற்றி எல்லாம் ெசான்னால், அம்மா ஒருேவைள தன்னுைடய கல்யாணத்திற்கு தயங்கலாேமா என்ற சந்ேதகம் வந்தது. சின்ன வயதில் அம்மாைவ இழந்தது, ேவைலகாரர்களின் தயவில் வளர்ந்தது, சற்ேற அளவு மீறிய பணம் இருந்ததால் நிைனத்தது எல்லாம் உடனுக்குடன் நடந்தது, இைவ எல்லாம் ேசர்ந்து, தான் ெசய்வதுதான் சாி என்ற பிடிவாதம் இருக்கிறது. அவளுக்கு ெகாஞ்சம் மன முதிர்ச்சி ேபாதவில்ைலதான். ஆனால் இயல்பில் நல்லவள் என்று அவசரமாய் மனம் சப்ைப கட்டு கட்டியது. குளித்து உைட மாற்றி அவன் உணவிற்காக வந்து அமர ஆன அந்த இருபது நிமிடங்களுேம , அம்மாைவ எப்படி சம்மதிக்க ைவப்பது? இந்த திருமணம் அவசரம் என்பைத உணரைவப்பது என்று தான் ேயாசைன அவனுக்குள்ேள ஓடி ெகாண்டு இருந்தது. அவளுக்கு ஒரு நல்ல வழிகாட்டி அவசரமாய் ேதைவ படுகிறது. நிைறய அன்பு, நிைறய ெபாறுைம, ெகாஞ்சம் கண்டிப்பு, எல்லாம் ேசர்த்து, …. யார் ெகாடுப்பது இவற்ைற எல்லாம்? அம்மாவும் வானதியும் ேசர்ந்து, அவளிடம் ெநருக்கமாக பழகினால், அவள் சீக்கிரேம சாியாகி விடலாம். காைலயில் தன்னுைடய எம்டியிடம் ெசான்ன, ‘தங்ைகக்கு பார்த்து ெகாண்டு இருக்கிேறன் சார்’, இப்ேபாது பின்னால் ேபாய் விட்டது. வானதி நல்ல ெபண். அன்பான ெபாறுப்பான ெபண். தான் வந்த உடேனேய முக வாட்டம் உணர்ந்து பால் எடுத்து வந்தாேள? அம்மாவுடன் ேபச தனிைம ெகாடுத்தாேள? அவளுடன் உறவாடினால்,

சிந்துவிற்கு நல்ல ேதாழைம கிைடக்குேம? அதற்காகவாவது இந்த திருமணம் உடேன நடக்க ேவண்டும் என்று எண்ணினான் சசிேசகர். ேவறு வழியும் இல்ைல. அங்ேக அவளுக்கு அம்மா இல்ைல. அம்மா ஸ்தானத்தில் ஒரு ெபண்மணி இருந்தாலும், அவைர இவள் எவ்வளவு தூரம் ஏற்று ெகாள்வாள் என்பதும் ேகள்விக்குறிதான். அங்ேக அவளுைடய அண்ணன்… ம்ஹூம். ராேஜைஷ ெபாறுத்தவைரயில், ெகாஞ்சம் அவனுக்கும் ெபாறுப்பு கம்மி என்று ேதான்றுவைத அவனால் தவிர்க்க முடியவில்ைல. தனிேய ெதாழில் நடத்தும் ஒரு ஆளுக்கு இன்னும் ெகாஞ்சம் நிதானம் இருந்து இருக்கலாம். ெவளி ஆட்களிடம் தங்ைகைய பற்றி ேகாபமாக ேபசுவைத தவிர்த்து இருக்க ேவண்டும், அவருக்கு இன்னும் தன் மனது ெதாிவிக்க படவில்ைல. அப்படி இருக்ைகயில் அவருக்கு தான் ெவளி ஆள்தாேன? அைத அவர் எண்ணிேய பார்க்கவில்ைலேய? சிந்து விஸ்வாவுடன் இருந்தைத பற்றிய அவாின் அதிருப்திைய அவர் அதைன ெவளிப்பைடயாக காட்டி இருக்க ேதைவ இல்ைல, என்று அவனுக்ேக வருத்தமாக இருந்தது. இது சிந்துவிற்கு ெதாிந்தால் எப்படி இருக்கும்? அதற்கு, சுகந்தி பரவாயில்ைல. முதல் முைற ேபாைன ெகாடுக்க ெசன்ற ேபாது, தன்ைன அந்த ேபாடு ேபாட்டாலும், அவளுக்கு சிந்துஜாவின் ேமல் அக்கைறதான் என்பது நிச்சயம் ெதாிந்தது. “ஷ்! என்னங்க நீங்க, அைத பற்றி இவர்களிடம் என்ன ேபச்சு? நாம் சிந்துவிடம் ேபசலாம்”, என்று சன்னமான குரலில் அவருக்கு அறிவுருத்தியைத அவனால் உணர முடிந்தது. ராேஜஷிற்கும் அன்பு இருக்கு. ஆனால்… ப்ச்! அைத பற்றிய ேயாசைனைய தவிர்ப்பதுதான் இப்ேபாைதக்கு நல்லது. சுகந்தியின் ேபச்ைச சிந்து ேகட்டாள் நன்றாகதன இருக்கும். அண்ணி என்பவர் அம்ம மாதிாிதாேன? ஆனால் என்ன காரணேமா, யார் ெசால்லி தந்தேதா? விஷ்வாவாகத்தான் இருக்கேவண்டும், சுகந்திக்கும் சிந்துவிற்கும் ஆகவில்ைல. ஒ! அந்த விக்ேனஷ் விஷயம் ெசான்னாேன? மனதில் நிற்கேவ இல்ைல. சிந்துஜாவின் எதிாி என்பதாலா? ச்ேச ச்ேச, தானும் இப்படி முன்ேன பின்ேன பார்க்காத ஒரு ஆளிடம் ெவறுப்ைப அவைள மாதிாிேய சிறுபிள்ைள தனமாக வளர்த்து ெகாள்ள கூடாது, என்று எண்ணியவன், மனதிற்குள் சிாித்து ெகாண்டான். சிந்துஜாவிடம் ேகாபமாக ேபசினால் பலன் எதுவும் இருக்கது, இங்ேக நடந்த விஷயங்கைள இப்ேபாைதக்கு அவளிடம் ெசான்னால், அவள் மனம் வாட கூடும். அப்புறமா ெமதுவாக… ஒவ்ெவான்றாய் தான் ெசால்ல ெசால்ல, சுகந்தியின் பார்ைவ தன்ைன கூர்ைமயாய் ஆராய்ந்து கூறு ேபாட்டது நன்றாகேவ ெதாிந்தது. உணைவ முடித்து ஹால் ேசாபாவில் அமர்ந்தவனின் அருேக வந்து அமர்ந்த சாருமதி, “ெசால்லுப்பா யார் அந்த பிெரண்ட்? என்ன பிரச்ைன அவங்களுக்கு?”, என்று ேபச்ைச துவக்கினார். சில நிமிடங்கள் நீண்ட ேயாசைனக்கு பின், “அம்மா, நான் அன்று ஒரு ெபண்ைண, லவ் பண்ேறன் என்று ெசான்ேனேன, அது உங்களுக்கு ஞாபகமிருக்கா?”, என்று அவாின் முகத்ைத ேநராக பார்த்து சின்ன குரலில் ேகட்டான். “இருக்கு, ஆனால்… நீ விைளயாட்டாய்…”, என்று முடிக்காமல் இழுத்தார். “இல்ைலம்மா, நான் சீாியசாகத்தான் ெசான்ேனன். வானதி திருமணம் முடிந்த பிறகு ெசால்லலாம் என்று முதலில் நிைனத்து இருந்ேதன். ஆனால் இப்ப ெகாஞ்சம் அவசரம் என்று ேதான்றியது. அதான்…”, என்று இழுக்ைகயிேல சாருமதியின் முகத்தில் ேகாபம் ெகாப்பளித்தது. “என்னடா ெசால்ற? நீயா இப்படி எல்லாம்… அவசரப்பட்டு…. உனக்கு ஒரு தங்ைக இருப்பது மறந்து ேபாச்சா?”, என்று ஆத்திரமாக ேகட்டார் சாருமதி. முதலில் எதற்கு அவர் இவ்வளவு ேகாப படுகிறார்? அவர் என்ன ெசால்கிறார் என்பது புாியாமல் விழித்த சசிேசகர், விளங்கிய உடேன, “ப்ச்! என்னம்மா நீங்க? என்ைன பற்றி நீங்க எப்படி இவ்வளவு இண்டீெசண்டா நிைனக்கலாம்? நான் அப்படி எல்லாம் ெசய்ேவனா? ஆறு மாதத்திற்கு முன்பு பார்த்த ‘அவள்’, யார் என்ற விபரத்ைதேய நான் இன்றுதான் கண்டு பிடித்ேதன். நீங்க என்னடாெவன்றால்… ேபாங்கம்மா, நான் இைத உங்களிடம் ெகாஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கேவ இல்ைல. ஐ ஆம் அப்ெசட்”, என்று வருத்தத்துடன் ெசான்னான் சசிேசகர்.

“ஓேக ஓேக சாாி சசி, சாாி நான் அப்படி ெசால்லி இருக்க கூடாது. என் மகன் ேமல் எனக்கு நம்பிக்ைக இருந்து இருக்க ேவண்டும். எதிர்பாராமல் நிகழ்ந்த உன்ேனாட வருைக, உன்ேனாட வருத்தமான முக பாவைன, வானதிைய தவிர்க்க முயன்றது, இப்ேபாது ேபசியது, எல்லாம் ேசர்ந்து ெகாஞ்சம் ெடன்ஷன் ஆகி விட்ேடன். ஆனால் ெபண்கள் விஷயத்தில் நான் எப்ேபாதும் ெகாஞ்சம் கர்நாடகம்தாேன? உனக்கு ெதாியாதா? ெசால்லு அவளுக்கு என்ன அப்படி உடனடியாய் திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டிய அவசரமான பிரச்ைன?”, என்று அவைன சமாதான படுத்தும் குரலில் ெகாஞ்சம் தண்ைமயாகேவ ேகட்டார் சாருமதி. அவேர இறங்கி வந்து சாாி ெசான்ன பிறகு, ேகாபத்ைத இழுத்து பிடித்து ைவக்க சசியால் முடியவில்ைல. ேமலும் அவனுக்கு அவாிடம் காாியமும் உடனடியாய் ஆக ேவண்டி இருந்தேத? அதனால், முக பாவைனைய சீராக்கி, “அம்மா ப்ளீஸ், இப்ப நான் ெசால்ல ேபாகும் விஷயங்கைள, சிந்துஜாைவ எனக்கு ெராம்ப பிடிச்சு இருக்கு, என்ற அடிப்பைட உண்ைமைய ேசர்த்து ைவத்துதான் பார்க்கணும்”, என்று முதலில் ெபாிதாய் பீடிைக ேபாட்டான் சசிேசகர். “அவ ேபர் சிந்துஜாவா? நல்லாத்தான் இருக்கு. என்ன ெசய்கிறாள்?”, என்று அன்ைனயாய் விசாரைணைய ஆரம்பித்தார் சாருமதி. “அவங்க அண்ணன், நடத்தும் வானவில் எப் எம் ேரடிேயா ஸ்ேடஷனில்…”, என்று அவன் ெசால்லி ெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய, “அந்த ஆர் ேஜ, எஸ் எஸ்-ஆ நீ ெசால்ற ெபாண்ணு? இந்த ெபண்ைண ைசட் அடிக்கிேறன், அந்த ெபண்ைண, காதலிக்கிேறன் என்று விதம் விதமா குழப்பினாேய? கைடசியில் ெரண்டு ேபரும் ஒேர ஆளா?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டார் சாருமதி. “அம்மா இருந்தாலும் நீங்க இத்தைன புத்திசாலியா இருந்து இருக்க ேவண்டாம்”, என்று ேகலியாக ெசான்னான் சசிேசகர். அவனுக்கும் அவனுைடய அம்மாவின் மனைத வாசிக்கும் திறன் கண்டு ெபருமித உணர்வு எழுந்தது. “ஐஸ் ேபாதும் விஷயத்திற்கு வா”, என்று அவைன அங்ேகேய நிறுத்தினார் சாருமதி. “அம்மா, அவளுக்கு உடனடியாய் ஒரு நல்ல வழிகாட்டி ேதைவ. அவளுக்கு ெபற்ேறார் இல்ைல. சின்ன வயதிேலேய அம்மா இறந்து விட்டார்கள். இப்ப ஆறு மாதம் முன்பு அப்பாவும் இறந்து விட்டார். அண்ணன் அண்ணியுடன் இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்குள் ஒத்து ேபாகாமல், ஹாஸ்டலில் வசித்து வந்து இருக்கிறாள். ெகாஞ்சம் பிடிவாதம், நிைறய பணம், ேவண்டாத நண்பர்கள், அவளுக்கு என்ன ெசய்கிேறாம் என்று புாியாமேல… இன்று மகாபலிபுரத்தில்…. “அதற்கு ேமேல ெசால்ல முடியாமல் தயங்கி நிறுத்தினான் சசிேசகர். “ஒ! அங்ேக ஏதாவது விபாீதம்…”, தயக்கமாய் ேகட்டார் சாருமதி. “இல்ைலம்மா, நான் பார்த்து, தடுத்து விட்ேடன். ஆனால் இைத காரணம் காட்டி, அவைள நீங்க ெகௗரவ குைறச்சலா…” “ச்ேச ச்ேச! என்னடா நீ? உனக்ேக அது பரவாயில்ைல என்றால் எனக்கு என்ன கஷ்டம்? ஆனால் ஒண்ேண ஒண்ணு மட்டும் ெசால்லி விடுகிேறன். இன்று காதல் ேவகத்தில் கல்யாணம் ெசய்து ெகாண்டு, பின்னால் ஏதாவது ஒரு ேகாபத்தில் இைத பிடித்து ைவத்து ெகாண்டு, ெசால்லி காட்டாமல் இருக்க ேவண்டும். அதுதான் ெராம்ப முக்கியம். ஆண்பிள்ைள மனது… எந்த ேநரம் எப்படி மாறுேமா? அதுவும் எல்லாருக்கும், அம்மா தங்ைக என்றால் ஒரு நியாய தராசும், மைனவிக்கு என்று தனி தராசும் வந்து விடும். அதுல நீயும் ஒருத்தனா மாறி… “ “ேபாதும் அம்மா, என் ேமல நீங்க இவ்வளவு அவநம்பிக்ைக வச்சு இருக்கீங்க என்று இன்றுதான் ெதாிந்து ெகாண்ேடன். ேபாங்கம்மா, ெகாஞ்சம் முன்னால ஒரு குற்ற சாட்டு. இப்ப அடுத்தது. நான் அவங்க அண்ணனிடேம அவளிடம் இந்த உண்ைமைய ெசால்ல ேவண்டாம், ெவறும் மயக்கம் என்று ெசால்ல ெசால்லி வந்து இருக்கிேறன். இைத வானதிக்கு கூட ெசால்ல ேவண்டாம் என்று நிைனத்ேதன். நான் என்ைன விட, அவளுைடய மன நிைலக்காக பார்த்து பார்த்து ஒவ்ெவான்றாய் ெசய்கிேறன். நீங்க… ப்ச்! உங்க வளர்ப்பின் ேமல் உங்களுக்ேக நம்பிக்ைக இல்ைல என்றால் நான் என்ன ெசால்வது?”, என்று ேமலும் முகம் வாட ெமல்லிய குரலில் ெசான்னான் சசிேசகர். “இப்ப நான் சாாி ெசால்ல ேபாவதில்ைல. முதலில் நான் ெசான்னது தப்பு நடந்து விட்டேதா என்ற கவைலயில். அது நடக்கவில்ைல என்பது ெதாிந்த உடேன சாாி ெசால்லி விட்ேடன். ஆனால் நான்

இப்ப ெசான்னது எதிர்காலத்தில் நடக்கலாம் என்ற என்னுைடய பயத்ைத, அது நடக்காது என்பைத காலம்தான் ெசால்ல முடியும். ஒரு நாலஞ்சு வருஷம் ேபாகட்டும். அப்புறமா ேவண்டும் என்றால் ேசர்த்து சாாி ெசால்ேறன். அது சாி, இன்னும் கல்யாணத்திற்கு என்ன அவசரம் என்று நீ ெசால்லவில்ைலேய?”, என்று கடினமான குரலிேலேய விசாாித்தார் சாருமதி. “அவளுக்கும் அவளுைடய அண்ணிக்கும் இைடேய சுமுக உறவு இல்ைல. அண்ணன் ெசால்வைத அவள் ேகட்பதில்ைல. ேவண்டாத நண்பர்களிடம் இருந்து அவைள பிாித்து நல்வழி படுத்த ேவண்டும். அதற்கு அவளுக்கு ஒரு நல்ல அன்பான குடும்ப சூழல் ேவண்டும். இன்னும் வானதிக்கும் வரன் பார்க்கேவ ஆரம்பிக்கவில்ைல. அவளும் இருந்தால், மாற்றம் ெகாஞ்சம் சுலபமாய் நிகழலாம். எனக்கும் அவைள பிடித்து இருக்கிறது. அவளுக்கு ஏற்கனேவ ெபற்ேறார் பார்த்து நிச்சயித்த திருமணம் ஒரு வதந்தியினால் நின்று விட்டது. முக்கியமாய் அவளுக்கு உடேன ஒரு இடமாற்றமும், ஒரு அன்பான குடும்ப சூழலும் உடனடியாய் ேதைவ. ‘சுபஸ்ய சீக்கிரம்’ அவ்வளவுதான். ேவேறன்னம்மா காரணம்?”, என்று ேவகமாய் ஒேர மூச்சில் ெசால்லி முடித்தான் சசிேசகர். “நீ என்னிடம் அனுமதி ேகட்கிறாயா? இல்ைல முடிெவடுத்து விட்டு தகவல் ெசால்கிறாயா?”, என்று தீவிரமான குரலில் ேகட்டார் சாருமதி. “என்ன கிண்டலா? ேபாங்கம்மா நீங்க ேவற, நான் உங்களிடம்தான் முதலில் விஷயத்ைதேய ெசால்லி இருக்கிேறன். திருமணம் என்றால் இரு மன சம்மதம் ேதைவ இல்ைலயா? அவளிடேம இன்னும் ேபசவில்ைல. இைத காதல் திருமணம் மாதிாி ெகாண்டு ெசல்வதில் எனக்கு விருப்பம் இல்ைல. ெபற்ேறார் பார்த்து நிச்சயித்த திருமணமாகேவ நடக்கட்டும். அதுதான் அவளுக்கு நல்லது”, என்று அவசரமாக ெசான்னான் சசிேசகர். மகன் ஏற்கனேவ பார்த்து முடிவு ெசய்து விட்டாேனா என்ற சந்ேதகம் விைளவித்த சின்ன காயம் ேதான்றிய ேவகத்தில் மைறந்து விட்டதாலும், ெபண்ைமைய மதிக்கும் அவனின் எண்ணத்திற்கு ஆதரவு ெதாிவிக்கலாம் என்று ேதான்றியதாலும், வானதியின் திருமணத்ைத சசிேசகாின் உதவி இல்லாமேல தன்னால் தனியாகேவ கூட நடத்தி விட முடியும் என்ற நம்பிக்ைக அவருக்கு இருந்ததாலும், மகனின் ேகாாிக்ைகைய சாதகமாய் பாிசீலைன ெசய்து சுபமான முடிவிற்கு சீக்கிரமாய் வந்தார். “சாி சசி, ஒரு நல்ல நாள் பார்த்து, சிந்துஜாைவ ெபண் ேகட்டு அவர்களின் வீட்டிற்கு ெசல்கிேறன் “, என்று மனப்பூர்வமாக சசிேசகாிடம் உறுதி அளித்தார் சாருமதி. அவர் ெசால்லி முடித்த உடேனேய, ேவகமாய் அவாின் அருகில் வந்து அவைர இறுக கட்டி அைணத்து கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டு, “தாங்க்யூ அம்மா, தாங்க்யூ ேசா மச். ஐ லவ் யு ம்மா”, என்று அடுத்தடுத்து ெசால்லிய படி, ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதக்கும் அவாின் கன்னத்தில் ஒரு முத்தம் ைவத்து தனது எல்ைல இல்லாத மகிழ்ச்சிைய அவருக்கு ெதாிய படுத்தினான் சசிேசகர். ************************************************************************** அத்தியாயம் 16 சிந்துஜாைவ ஒரு வழியாய் தன்னுைடய சாமர்த்தியமான ேபச்சினாலும், அள்ளி விட்ட வாக்குறுதிகளாலும், மடக்கி, வீட்டில் தங்குவதற்கு அனுமதி வாங்கி விட்ட கஸ்தூாி அம்மா, புன்னைகேயாடு, “சிந்துஜா, நீ இந்த வீட்டில் சாப்பீட்டு ஆறு மாசமாச்ேச? இன்ேற என் ைகயால் சாப்பிடலாம் இல்ைலயா? உனக்கு சாப்பிட என்ன ேவண்டும்? “, என்று தன்ைனயும் மீறிய அன்பினால் அக்கைறயாக ேகட்டார். இப்பதாேன ெசான்ேனன்? எனக்ெகன்று தனியாய் எந்த காிசனமும் ேதைவ இல்ைல. ஹாஸ்டலில் அப்படி தனியாய் எனக்ெகன்று சைமப்பதில்ைல. என்ன இருக்ேகா அைதேய சாப்பிடுகிேறன். எட்டைர நியூஸ் ெஹட்ைலன்ஸ் பார்த்துட்டு எட்ேட முக்காலுக்கு சாப்பிட வருகிேறன்”, என்று கறாராய் ெசால்லிவிட்டு ஹாலில் டிவிைய ேபாட்டு விட்டு அமர்ந்தாள். அவள் ெசான்ன கால் மணி ேநரத்திற்குள், தனிப்பைடயாக ெவளிேய ெதாியாத வைகயில் அவசரமாய், அவளுக்கு பிடித்த தக்காளி சட்னியும் அைரத்து, ரவா ேதாைச முறுகலாய் ெரடி பண்ணி ைவத்து இருந்தார் கஸ்தூாி அம்மா.

அைத சப்பு ெகாட்டி சாப்பிட்டவள், “கஸ்தூாிம்மா, இன்று மதியம் கூட உங்கைள நிைனத்ேதன் ெதாியுமா? அது எப்படிம்மா, ேஹாட்டலில் சாப்பிடும் ேதாைச கூட ெகாஞ்சம் ஆறி ேபானால் முறுகல் காணாமல் ேபாய் விடுகிறேத? உங்க ேதாைசயில் எப்படி?”, என்று சுவாரஸ்யமாய் விசாாித்தபடி இரவு உணைவ சாப்பிடுவைத, அைறக்குள் விளக்ைக அைணத்து விட்டு, ராேஜஷும் சுகந்தியும், அவைள பார்த்து ரசித்து ெகாண்டு இருந்தனர், “மதியம் ஏன் என்ைன நிைனத்தாய்?”, என்று ஆச்சாியமாய் ேகட்டார் கஸ்தூாி. அதற்கு பதில் ெசால்ல வாய் எடுத்தவள், முகம் அவசரமாய் வாடியது. “அவன் சாியாேவ ெசால்லவில்ைல. நீங்களாவது ெசால்லுங்க, நான் எப்படி இங்ேக வந்ேதன்?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள். “ராேஜஷ் தம்பி, விஸ்வாேவாட அப்பாைவ பார்த்து ேபச மகாபலிபுரம் வந்து இருந்தார். அப்ேபா அங்ேக உங்கைள பார்த்து, அைழத்து வந்தார். அங்ேகதான் ேவற யாேரா ஒருத்தார் உதவி பண்ணினார் என்று ெசான்னார். எனக்கு முழு விபரமும் ெதாியாது”, என்று அவர் முடிக்ைகயிேலேய, சிந்துவின் முகம் ேமலும் குழப்பத்தில் ஆழ்ந்தது. ராேஜஷ் அங்ேக வந்தானா? அதுவும் விஷ்வாவின் அப்பாைவ பார்க்கவா? அவரும் அங்ேக இருந்தாரா என்ன? ஓ! அதுதான் விஸ்வா இப்ேபாது ேபானில் சாியாக ேபசவில்ைலயா? ஏற்கனேவ அவர் அவைன ஏதாவது ெசால்லி ெகாண்ேட இருப்பார்? பாவம். நான்தான் வம்பு பண்ணி ேபாேனன் என்பது அவருக்கு ெதாியாது இல்ைலயா? நான் என்னேவா விச்வாதான் இங்ேக ெகாண்டு வந்து விட்டு விட்டான் என்று நிைனத்து அவைன திட்டி ெகாண்டு இருந்ேதன். ராேஜஷ் எப்படி தன்ைன ஹாஸ்டலில் விடுவான்? நாைளக்கு ேரடிேயா ஸ்ேடஷனிற்கு வந்தால் அவைன ெராம்ப திட்ட கூடாது. அவனிடம் ஒழுங்காக ேபசி அனுப்ப ேவண்டும் என்று மனதிற்குள் முடிவு பண்ணி ெகாண்டாள் சிந்துஜா. சிந்துஜா இரவு உணைவ முடித்து விட்டு கஸ்தூாி அம்மாவிடம் காைல அஞ்சு மணிக்கு எழுப்பி விட ெசால்லி விட்டு படுக்ைக அைறக்குள் ெசன்றைத மன நிைறவுடன் பார்த்து ெகாண்டு இருந்த சுகந்தி, ராேஜஷிடம் திரும்பி, அத்தைன ேநரமாக அவளின் மனதிற்குள் உறுத்தி ெகாண்டு இருந்த ேகள்விைய ேகட்டாள். “என்னங்க, சாயங்காலம் சிந்துைவ ெகாண்டு வந்து விடுவதற்கு சசிேசகர் என்று ஒருத்தர் வந்தாேர? அவைர பற்றி என்ன நிைனக்கறீங்க?”, என்று விசாாித்தாள் சுகந்தி. “அவைர பற்றி நிைனக்க என்ன இருக்கு? நல்ல மனிதர், ெராம்ப அைமதியாகவும் நிதானமாகவும் ேபசினார். சிந்துைவ பார்த்து எனக்ேக ேகாபம் வந்த ேபாது, அவர் ெகாஞ்சம் நிதானமா ேபசும்படி, எனக்ேக …”, என்று ஆரம்பித்த ராேஜஷ், பாதியிேலேய வாக்கியத்ைத நிறுத்தி “ேஹய்… வாட் டு யூ மீன்?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டான். “ஆமா, நீங்க என்ன நிைனக்கிறீங்க என்று ேகட்டால், அேத ேகள்விைய நீங்க என்ைன திருப்பி ேகளுங்க?”, என்று சிணுங்கலாக ெசால்லிவிட்டு புன்னைக ெசய்தாள். ம்ம்ம்ம் என்று ேயாசைனேயாடு இழுத்தவன், “ஐ திங்க் , அவருக்கு சிந்துைவ ஏற்கனேவ ெதாியும். அேதாடு ெகாஞ்சம் பிடித்தும் இருக்கு. சாியா?”, என்று மைனவிைய பார்த்து ேகட்டான் ராேஜஷ். “அேடயப்பா, பரவாயில்ைலேய உங்களுக்கு கூட இவ்வளவு சீக்கிரம் புாிந்து விட்டேத?”, என்று ேகலியாக சுகந்தி ேகட்டாள். அவைள கன்னத்தில் ெசல்லமாய் நிமிண்டி உதட்டில் ஒற்றி ெகாண்ட ராேஜஷ், “ேமடம் ெசம மூட்ல ஜாலியா இருக்கீங்க ேபால இருக்ேக? என்ன விஷயம்? சாயங்காலம் நாலு மணிக்கு கண்ைண விழிக்கேவ முடியாமல் திணறியெதன்ன? இப்ேபா என்ைன கலாய்ப்பது என்ன?”, என்று அவைள ெராம்ப நாட்களுக்கு பிறகு சந்ேதாஷமாய் பார்த்த உற்சாகத்தில் ேகலியாக ேகட்டான். “பின்ேன ஒன்ற இரண்டா? இன்று எத்தைன நல்ல விஷயம் நடந்து இருக்கு ெதாியுமா?”, என்று கண்கைள விாித்து சந்ேதாஷமாய் ேகட்டாள் சுகந்தி.

“சந்ேதாஷ சமாச்சாரமா? நான் இன்று நாள் நல்லாேவ இல்ைல என்று இப்பதான் நிைனத்து ெகாண்டு இருந்ேதன். சிந்து ேவறு உன்ைன நல்லபடியா நடத்தவில்ைலேய என்று எனக்கு மனசுக்கு ெராம்ப கஷ்டமா இருக்கு ெதாியுமா?”, என்று மனம் வாடி, வருத்தத்துடன் ெசான்னான் ராேஜஷ். “ஷ்! என்னங்க நீங்க, அவள் ேபசியைத ெபாய் ெபாிசா எடுத்துகிட்டு, நாேன அைத பற்றி கவைலப்படவில்ைல….”, “அதில்ைல சுகி, நீ ேவறு சாயங்காலம் மயக்கம் ேபாட்டு விழுந்து விட்டாயா? நாேன ெசம ெடன்ஷன்ல இருந்ேதன். அப்ப சிந்துைவ இபப்டி சுய நிைனவில்லாமல் பார்த்ததும், எனக்கு என்ன ேபசுேறாம்ேன ெதாியைல…”, என்று வருத்தேதாடு ெசான்னான் ராேஜஷ். “ப்ச் ! அைத விட்டு தள்ளுங்க, இன்று என்ன ெகடுதல் நடந்தது. எனக்கு பீபீ இருப்பது ெதாிஞ்சாச்சு இனிேமல் மாத்திைர தவறாமல் எடுத்து ெகாள்ள ேபாேறாம். அதில் பயப்பட ஒன்றுேம இல்ைல. அப்புறம் சிந்துவிற்கும், ஒன்றும் நடக்கவில்ைலதாேன? சாியான ேநரத்தில் அந்த சசி ேசகர் தைலயிட்டு, விபாீதம் நிகழாமல் காப்பற்றி விட்டாேர? அதுேவ நமக்கு நல்ல விஷயம் இல்ைலயா? விஸ்வா கூட ெராம்ப நிதானமா இன்று ேபசினான். ” என்று அவள் தீவிரமான குரலில் அடுக்கி ெகாண்டு இருந்த ேபாது அவசரமாய் ராேஜஷ் இைடயிட்டான். “அது சாி, ேபாகும்ேபாது உன்னிடம் வந்து விஷ்வா ஏேதா தனியா ெசால்லிட்டு ேபான மாதிாி இருந்தது? ஏதாவது மிரட்டலா? அலல்து தவறா.. எதுவும்…” “ச்ேச ச்ேச, அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்ைல. ேபாகும்ேபாது என்னிடம் வந்து ‘சாாி அக்கா’, என்று ெசால்லிட்டு ேபானான். எதற்கு என்று ெதாியவில்ைல என்றாலும் கூட, அவன் இனி சிந்துவிடம் நமக்கு எதிராக எதுவும் ெசால்லமாட்டான் என்ற நம்பிக்ைக எனக்கு வந்தது ெதாியுமா? அதுவும் நமக்கு நல்லதுதாேன?”, “வாட்? அவனுக்கு என்ன திடீர் என்று ஞாேனாதயம்? உன்னிடம் வந்து சாாி ெசால்லிட்டு…” “ஹய்ேயா, எைத எடுத்தாலும் குறுக்ேக குறுக்ேக ேகள்வி ேகட்டுட்ேட இருப்ேபங்களா? அவேன நல்லவன் ஆகணும்ன நிைனச்சால் அைத அப்படிேய ஒத்துக்க கூடாதா? சிந்துவும் ஹாஸ்டலில் தங்காமல் இங்ேக தங்குவதற்கு ஒத்து ெகாண்டாேள? அது நல்ல ெசய்தி இல்ைலயா? அெதல்லாம் விடுங்க, எல்லாவற்றிற்கும் ேமேல, இன்ெனாரு ெராம்ப ெராம்ப நல்ல விஷயம் என்னுைடய கவனத்திற்கு வந்தது….”, என்று இழுத்தாள் சுகந்தி. “ஓ! அந்த இன்ெனாரு நல்ல விஷயம்தான் சசிேசகரா? அதான் அவைர பற்றி இத்தைன விசாரைணயா? அவைர நீ ஏற்கனேவ பார்த்து இருக்கிறாயா?”, என்று ஆர்வமாக ேகட்டான் ராேஜஷ். ேவகமாக தைல அைசத்தவள், ” சிந்துஜா இங்கிருந்து கிளம்பியதற்கு அடுத்த நாள், அவளின் ெமாைபல் ேபாைன ஒருத்தர் ெகாண்டு வந்து ெகாடுத்தார், அவைள பற்றி தூண்டி துருவி விசாாித்தார், நான் ெகாஞ்சம் விஷ்வாவின் ஆள் என்ற சந்ேதகத்தில் ெகாஞ்சம் கடுைமயா ேபசிவிட்ேடன் என்று ெசான்ேனேன உங்களுக்கு ஞாபகம் இருக்கா?”, என்று ஆர்வத்தில் கண்கள் மின்ன ேகட்கும்ேபாேத அவன் சிாிக்க ஆரம்பித்தான். “ஓேஹா! அப்படி ேபாடு, அப்ப ஆறுமாசமா அய்யா சிந்துைவ ஃபாேலா பண்ணுகிறாரா? அது சாி, இந்த ேமட்டர் சிந்துஜாவிற்கு ெதாியுமா?” என்று ேகட்டு விட்டு மீண்டும் சிாித்தான். “ேமடமிற்கு ெதாியுமா என்பைத அவங்கதான் ெசால்லணும். பூைனக்கு யார் மணி கட்டுவது? ஆனால் இவைள இவ்வளவு அக்கைறயாய் ெபாறுைமயாய் பார்த்து ெகாள்ளும், அவளுைடய நலனிற்காக, அவளுைடய அண்ணைனேய அதட்டும் ஒரு அன்பான ஆள் கிைடப்பது கஷ்டம்தான். அவைர இவளுக்கு பிடித்தால் நன்றாக இருக்கும். ெகாஞ்ச நாள் ேபாகட்டும், கஸ்தூாி அம்மாைவ விட்டு விசாாித்து விட்டு, ெமல்ல அவாிடமும் ேபசலாம். இன்ெனாரு முைற அவளின் முழு சம்மதம் இல்லாமல் திருமண ஏற்பாடுகளில் நிச்சயம் இறங்க ேவண்டாம்”, என்று ெசான்னவளின் குரலில் அக்கைற பாதி, கவைல பாதி கலந்து ஒலித்தது. “ேஹய் இப்பதாேன ெசான்னாய், இன்று நிைறய விஷயம் நல்லதா நடந்து இருக்கு என்று? அப்புறம் இப்ப என்ன கவைல? சியர் அப் ேபபி, யார் கண்டா? நாைளக்ேக அந்த சசிேசகர் சிந்துேவாடு வந்து நின்று, ‘வி லவ் ஈச் அதர் என்று ெசால்லலாம்’, அப்படி ெசான்னால் நாைள மறுநாேள

டும்டும்டும்தான்”, என்று ேகலியாக கண் சிமிட்டி ெசான்ன ராேஜைஷ சந்ேதாஷமாக பார்த்து இருந்தாள் சுகந்தி. அவன் விளக்கிய கற்பைன காட்சி அவளின் முகத்திலும் முறுவைல மலரைவத்தது. மறுநாள் காைலயில் சீக்கிரேம எழுந்து கஸ்தூாி அம்மாவின் ைகயால் மணக்க மணக்க காபி குடித்து விட்டு வாெனாலி நிைலயத்ற்கு பணிக்ெகன கிளம்பும்ேபாது, வாசல் வைர வழி அனுப்ப வந்த கஸ்தூாி அம்மா, “சிந்து, இன்று மாைலேய ஹாஸ்டைல காலி பண்ணிட்டு வந்து விடு. அப்படிேய ஒரு வண்டி வாங்கி ெகாள்ளலாேம? தினமும் பசில் ேபாக ேவண்டுமா?”, என்று தன்னுைடய ஆதங்கத்ைத ெவளிபடுத்தினார். “வண்டிதாேன, வாங்கலாம்…. ஆனால் முப்பதாயிரம் ரூபாய் ைக இருப்பு இல்ைல. எங்க ஆபிசில, ஒரு வருஷம் பணி முடித்தவங்களுக்குதான் ேலான் ெகாடுப்பாங்க. எனக்கு இன்னும் ெரண்டு மாசம் பாக்கி இருக்கு. புத்தாண்டு சமயத்தில் ேலான் ேபாட்டு வண்டி வாங்கிக்கேறன்”, என்று கண் சிமிட்டி சிாித்து விட்டு ேபானவள் முகத்தில் நிச்சயம் ேகாபம் இல்ைல. அவளுக்கு ஹாஸ்டலில் இருந்தது நிச்சயம் பிடித்து இருக்க முடியாது. தாேன தன் துணிகைள துைவத்து, மடித்து, படுக்ைக தட்டி, ேவைலக்கு ேபாய் வந்து, அந்த ஹாஸ்டல் சாப்பாட்ைட சாப்பிட்டு ெவறுத்து ேபாய் இருந்து இருக்க ேவண்டும். அது அவளுைடய நடத்ைதயில் ெதளிவாய் ெதாிந்தது. என்னதான் முந்ைதய இரவில் எனக்ெகன்று தனிப்பட்ட முைறயில் யாரும் அக்கைற ெசலுத்த ேவண்டாம் என்று குறிப்பாக ெசால்லி இருந்த ேபாதும், அக்கைற ெசலுத்துவைத அவரும் விடவில்ைல. ஒரு முைற கடுப்பாய் ெசான்னதற்கு பின் சிந்துஜாவும் ெபாிது படுத்தவில்ைல. ‘இப்பதாேன ஹார்லிக்ஸ் குடித்ேதன். இன்று இரவு பால் ேவண்டாம்’, என்று அவள் ெசால்லி விட்டு வந்து இருந்த ேபாதும், அவளின் தூக்க ேநரத்ைத கணக்கிட்டு, பத்து மணி வாக்கில், பாேலாடு வந்தார் கஸ்தூாி அம்மா. “மிளகுெபாடியும், பனங்கல்கண்டும் ேபாட்டு பால் எடுத்து வந்து இருக்ேகன் சிந்து, ேரடிேயால ேபசுற ெபாண்ணுக்கு, ெதாண்ைடக்கு இதமா இருக்கும், ஒரு வாய் குடித்து விட்டு படுத்துக்ேகா”, என்று ெசான்ன ேபாது, ஹாஸ்டலில் இது எல்லாம் கிைடக்காது . அதனால் இது ேதைவ இல்ைல என்ற எண்ணம் ேதான்றவில்ைல . மாறாக, “காைலயில் ஆறு மணிக்கு ஸ்ேடஷனில் என்ேனாட ப்ேராக்ராம். அஞ்சைரக்கு கிளம்பினால் தான் சாியாய் இருக்கும். அஞ்சு மணிக்கு நாேன எழுந்து ெகாள்ேவன். இல்ைல என்றால் ஒரு சத்தம் ெகாடுங்கம்மா”, என்று சர்வ சாதரணமாய் ேவண்டுேகாள் ைவக்கத்தான் ேதான்றியது. வாெனாலி நிைலயத்திற்கு வந்து ெஹட் ேபாைன மாட்டி, வழக்கம் ேபாலேவ, தனது உற்சாகமான குரலில், “ஹேலா, வணக்கம், வந்தனம், நமஸ்ேத, அண்ட் ெவல்கம் டு வானவில்லின் காைல ெதன்றல். நான் உங்கள் எஸ் எஸ் ேபசேறன்….”, என்று ெசால்லி ெகாண்ேட ேபானவளுக்கு மின்னலாய், நானும் நண்பர்களுக்கு எஸ் எஸ் தான், என்ற குரல் காதுகளில் ஒலித்து மைறந்தது. அவைள அறியாமல் விழுந்து விட்ட சில வினாடி இைடெவளிைய, ெதாண்ைடைய ெசருமி சமாளித்து, ேபச்சிைன ெதாடர்ந்தாள் சிந்துஜா. “… இன்ைறய காைல ெதன்றலில், கண்களால் கவிைத பாடும் சில அற்புதமான திைர இைச பாடல்கைள அடுத்து வரும் ஒரு மணி ேநரத்திற்கு ேகட்டு ரசிக்க ேபாறீங்க. முதல் பாடல் என்னன்னு நீங்கேள ேகட்டு பாருங்க. பாட்ைட ேகட்டதும், ‘உங்க அவங்கேளாட’, கண்கள் உங்கைள கட்டி இழுத்தால் அல்லது அவங்கேளாட சின்ன சிாிப்பு உங்கைள கீேழ தள்ளி விட்டால், அதற்கு எல்லாம் நான் ெபாறுப்பில்ைலப்பா. ேஜம்ஸ் வசந்தனின் அறிமுக இைசயில் பாட்டு வந்துட்ேட இருக்கு … “, என்று ெசால்லி பாடைல ஒலிக்க விட்டாள் சிந்துஜா. *** கண்கள் இரண்டால், உன் கண்கள் இரண்டால் என்ைன கட்டி இழுத்தாய் இழுத்தாய் ேபாதாெதன்று சின்ன சிாிப்பில், உன் கள்ள சிாிப்பில் *** என்று பாடல் ஒலிபரப்பான ேநரத்தில் அவனின் குரேலாடு, முகமும் ேசர்ந்து நிைனவில் ஆடியது. இப்ேபா அங்ேக மகாபலிபுரத்தில் ப்ேராக்ராம் ேகட்டு ெகாண்டு இருப்பானா? எஸ்எம்எஸ் கூட அனுப்பி இருக்ேகன் என்று ெசான்னாேன? இன்று அனுப்புவானா? என்ன ேபாில் அனுப்புவான் ? என்று சிந்தைன நீண்டு ெகாண்ேட ேபானது .

அன்ைறய ஒரு மணி ேநர நிகழ்ச்சியில் முதல் அைர மணி ேநரம், ஒவ்ெவாரு பாடலுக்கும் இைடேய அவனது குறுஞ்ெசய்திைய எதிர்பார்த்த சிந்துஜாவிற்கு ஏன் எதிர்பார்க்கிேறாம் என்று முதலில் புாியவில்ைல. அந்த எதிர்பார்ப்பு, ேநரம் ஆக, ஆக, அதிகமாகி ெகாண்ேட ேபானது. பின் தீவிர ேயாசைனக்கு பின், இந்த எதிர்பார்ப்பின் காரணம், விஸ்வா இல்லாத ேபாது, அவன் தனக்கு உதவி ெசய்ய முயற்சி ெசய்தான் என்று கஸ்தூாி அம்மா ெசான்ன ெசய்தியின் பாதிப்பாய் இருக்கலாம் என்ற முடிவிற்கு வந்தாள். அவனுைடய ெதாைலேபசி எண் கிைடத்தால், ேபான் பண்ணி ேபசலாம். விஸ்வா இன்று வருகிேறன் என்று ெசான்னேன? அவனிடம் ேகட்கலாம், ேகட்டு ேபசலாம் என்ற முடிவிற்கு வந்த பின்தான் அவளுக்கு பரபரப்பு அடங்கி இயல்பாய் வாெனாலியில் ேபச முடிந்தது. நிகழ்ச்சி முடித்து ெவளிேய வரும்ேபாேத ெவளிேய விஸ்வா அமர்ந்து இருப்பது கண்ணில் பட்டது. எப்ேபாதும் எதிர்ெகாண்டு அைழக்கும் அண்ணைன காேணாம்? இவைன பார்த்ததும் ெசால்லாமல் ெகாள்ளாமல் ேபாய் விட்டான் ேபால, என்று எண்ணிய படி விஷ்வாைவ ேநாக்கி நடந்து வந்தாள் சிந்துஜா. “என்னடா, ேநற்று உங்க அப்பா ெசம ேடாஸா? முகேம ஒரு மாதிாி இருக்கு? நமக்கு திட்டு வாங்குவது எல்லாம் புதுசா என்ன?”, என்று ேகலியாக ேகட்டபடி அருகில் அமர்ந்தாள் சிந்துஜா. “திட்டு வாங்குவது ஒண்ணும் புதுசு இல்ைலதான். ஆனால் ேநற்று நடந்தது எப்பவும் நடப்பது இல்ைல. ெராம்ப சீாியசான விஷயம்”, என்று ெகாஞ்சம் பயந்த குரலில் கூறினான் விஸ்வா. “என்ன புது விஷயம்? உங்க அப்பா அடித்ேத விட்டாரா?”, என்று மீண்டும் சின்ன சிாிப்ேபாடு ேகட்டால் சிந்துஜா. “என்ன நடந்தது என்று விபரம் ெதாியாமல் சும்மா வாய்க்கு வந்த படி ேபசாேத”, என்று ேவகமாய் ஆரம்பிக்கும்ேபாது “இப்ேபாைதக்கு அவளுக்கு எந்த விபரமும் ெசால்ல ேவண்டாம். அவள் சந்ேதாஷமாய் இயல்பாய் இருக்கட்டும். இது ெதாிந்தால் அவள் நத்ைத ேபால கூட்டுக்குள் சுருண்டு ேபாகும் வாய்ப்பு இருக்கு”, என்று படித்து படித்து சசிேசகர் ெசான்ன விஷயம் நிைனவு வந்து ேபச்ைச பாதியில் நிறுத்தி ெகாண்டான் விஷ்வா. . “ஓேக, எனக்கு ெதாியாது. நீதான் ெசால்ேலன், ேநற்று என்ன ஆச்சு?”, என்று அலட்சியமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “உனக்கு தீனாைவ நிைனவு இருக்கிறதா?”, என்று தைலைய குனிந்து ெகாண்டு ெமல்ல ேகட்டான் விஸ்வா. “தீனாைவ நிைனவு இருக்கிறதா என்றால்…? எனக்கு ஏற்கனேவ ெதாியுமா என்ன?”, என்று ேலசான ஆச்சாியத்ேதாடு அவைன திருப்பி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ம், நம்ம காேலஜ்தான்….”, என்று மட்டும் ெசான்னவனுக்கு ேமேல எப்படி ெதாடர்வது என்று புாியவில்ைல. “சாி இருக்கட்டும், இப்ப அதுக்ெகன்ன?”, என்று துருவினாள். “அவன்… அவன் ேநற்று ஈ சி ஆர் ேராடில் ஒரு சாைல விபத்தில் இறந்து விட்டான்”, என்று ெசால்லி முடிக்கும் முன்ேப, “அச்ேசா… பாவம்…”, என்று சிந்துஜாவின் அனுதாப குரல் ேகட்டது. அப்ேபாதுதான் அவளின் இளகிய மனைத ெதளிவாக புாிந்து ெகாண்ட விஸ்வாவிற்கு ேமலும் வருத்தமாய் இருந்தது. தான் இவளுக்கு ெசய்த அநியாயத்ைத சாி ெசய்யாமல் ேபாக கூடாது என்ற முடிவிற்கு வந்தவன், ெவளிேய ஜன்னல் வழிேய பார்த்தபடி மடமடெவன்று ெசால்ல ஆரம்பித்தான். “சிந்து, இந்த தீனாவிடம் என்னுைடய பைழய ைபக் ெகாடுத்து இருந்ேதன். அந்த ைபக்ைக ைவத்து, ெபரம்பூர் ஸ்ேடஷனில் ஒரு ேகஸ் பதிவானது. அதில் அப்பாவிற்கு என் ேமேல ெகாஞ்சம் வருத்தம்.

இப்ப ேநற்று விபத்திற்கு உள்ளானதும் அந்த ைபக்தான். அப்பாவிடம் அைத பற்றி விசாாிக்கும்ேபாதுதான், எனக்கு நிைறய விஷயம் ெதாிந்தது. அைத உன்னிடம் ெசால்லி விட ேவண்டும் என்றுதான் இங்ேக வந்ேதன். நான் ெசால்லி முடித்த பிறகு உனக்கு என்ேமேல பயங்கர ேகாபம் கூட வரலாம்…”, என்று ெசால்லி நிறுத்தி அவைள பார்த்தான் விஷ்வா. “உனக்கு ஒரு விஷயம் ெதாியுமா? நான் தப்பு பண்ணி விட்ேடன் என்று ேநாிைடயா ேபசி மன்னிப்பு ேகட்பதற்கு நிைறய ைதாியம் ேவண்டும். அது இருந்தால், நான் அைத பாராட்டத்தான் ெசய்ேவன். நான் தப்ேப பண்ணவில்ைல என்று சாதிக்கிறவங்கைள விட, இந்த மாதிாி ஆட்கள் எவ்வளேவா பரவாயில்ைல”, என்று கடுப்பாக கூறினாள் சிந்துஜா. “ேநற்று விபத்தில் இறந்து ேபான அந்த தீனாதான், முன்னாடி விக்ேனஷ் ேமேல ெபரம்பூர் ஸ்ேடஷனில் பதிவாகி இருந்த கிாிமினல் ேகசில் உண்ைமயான குற்றவாளி….”, என்று விஷ்வா ேபச ஆரம்பிக்ைகயிேலேய, ேவகமாய் எழுந்தவள், “என்னடா ெசால்ற?”, என்று ஆத்திரத்துடன் அவன் சட்ைடைய பற்றி உலுக்கினாள். ************************************************************************ அத்தியாயம் 17 விக்ேனைஷ குற்றவாளியாக சித்தாித்து, நடக்க இருந்த திருமணத்ைத நிறுத்தி விட்டு, இப்ேபாது சர்வ சாதரணமாக வந்து, அவன் குற்றவாளி இல்ைல என்று ெசால்லும் விஷ்வாைவ, சிந்துஜாவிற்கு மட்டும் சக்தி இருந்தால், பார்ைவயாேலேய எாித்து சாம்பலாக்கி இருப்பாள். ஆனால் அப்படி எதுவும் இல்லாத காரணத்தால், அவனின் சட்ைடைய பிடித்து நாலு முைற உலுக்கிய பின், எாிச்சேலாடு அவைன உதறி தள்ளினாள். அவள் உதறிய ேவகத்தில் சற்று தள்ளி இருந்த ேசாபாவில் விழுந்தவனுக்கு, சிந்துஜாவின் ேகாபம் பரவாயில்ைல என்றுதான் அந்த வினாடி ேதான்றியது. ஆனாலும் முழுைமயாய் உண்ைமைய ெசால்ல அவனுக்கு வாய் வரவில்ைல. அவளின் ேகாபம் இங்ேக இந்த இடத்தில் எப்படி ெவளிப்படுேமா என்ற பயம் ெகாஞ்சம் இருந்தாலும், சசிேசகரும் அவனது வாைய ெகாஞ்சம் கட்டி ேபாட்டு ைவத்து இருந்ததனால் அவனின் ெமௗனம் அப்ேபாைதக்கு பல நிமிடங்கள் நீண்டது. ெகாஞ்ச ேநரம் ேகாபத்ேதாடு அவைன முைறத்து ெகாண்டு இருந்தவள், “ஏண்டா விக்ேனைஷ பற்றி அப்படி ெசான்னாய்?”, என்று இன்னும் ஆறாத ேகாபத்துடன் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அது எனக்கு அப்ேபா உண்ைம ெதாியாது சிந்து, சாாி, நான் பார்த்த வைரயில் எனக்கு ெதாிந்த விஷயங்கைள உன்னிடம் ெசால்லி விடலாேம என்று…”, முடிக்காமல் இழுத்தான் விஷ்வா. “எதுடா உண்ைம? அன்று எேதா எஃப் ஐ ஆர் கூட காண்பித்தாேய? அதில் விக்ேனஷ் ேபர் இருந்தேத? அன்று காட்டிய ேபப்பேர ெபாய் என்று ெசால்ல ேபாகிறாயா?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அப்படி இல்ைல சிந்து, அந்த எப் ஐ ஆர் உண்ைமதான். அதில் விக்ேனஷ் ேபர் இருந்ததும் உண்ைமதான். அதனாலதாேன எனக்கு சந்ேதகம் வந்தது. அதற்கு அப்புறம் விசாரைணயில் ேவறு விதமான உண்ைமகள் ெவளி வந்து இருக்கலாம் ேபால இருக்கு. அது எனக்கு சாியா ெதாியாது. ேநற்று தீனாவின் மரணம் குறித்த ேபாலீஸ் விசாரைணயில் ேமலும் பல தகவல்கள் ெவளி வந்தது. அதான், நான் ஊருக்கு ேபாகும் முன்பு உன்னிடம் தகவல் ெசால்லி விடலாம் என்று வந்ேதன். சாியா விசாாிக்காமல் தவறான தகவகள் உனக்கு தந்ததற்கு நான் ெராம்ப வருத்த படுகிேறன் சிந்து. ஐ ஆம் சாாி”, என்று வருத்தம் ெதாிவித்தான் விஷ்வா. “யாருக்குடா ேவண்டும் உன்ேனாட சாாி? அைத தூக்கி குப்ைபயில் ேபாடு. ராேஜஷ் உன்ைன அைர ேவக்காடு என்று ெசான்னதற்கு அவேனாடு சாி மல்லுக்கு நின்ேறேன?, அவன் ெசான்னது நிஜம் என்று இப்பதாேன ெதாியுது? உன்ைன குத்தம் ெசால்லி என்ன பயன்? என்ைன ெசால்லணும்? எனக்கு எங்ேக ேபாச்சு புத்தி? நீ ெசான்னைத முழுசா அப்படிேய சத்திய வாக்காய் நம்பி, நான் இன்னும் ெரண்டு ேபைர ஏகத்துக்கு வார்த்ைதகளால் கன்னா பின்னெவன்று ேபசி, காயம் பண்ணி வச்சு இருக்ேகேன? அைத நான் இப்ப எப்படி சாி பண்ணுேவன்? எப்படி அவர்களிடம் மன்னிப்பு ேகட்ேபன்?”, என்று பாதி அவைன திட்டுவதாகவும், மீதி தனக்குள் புலம்பலாகவும், ஆத்திரத்ேதாடு

மாறி மாறி ெபாாிந்தவளின் மனநிைல எந்த நிைலயில் இருக்கிறது என்று அவளாேலேய தீர்மானிக்க இயலவில்ைல. “ாியல்லி சாாி சிந்து, எனக்கு ேவறு என்ன ெசால்வது என்று ெதாியவில்ைல. இந்த விஷயம் எனக்கு ெதாிந்த உடேன ெகாஞ்சம் சங்கடமாய் இருந்தது, அனாவசியமாய் விக்ேனஷ் பற்றியும், சுகந்தி பற்றியும், உன்னிடம் தவறாக ெசால்லி விட்ேடாேம என்று கஷ்டமாகி விட்டது. ேநற்று உங்க அண்ணியிடம் மட்டும் ெபாதுவாய் ஒரு சாாி ேகட்ேடன். நீயும் என்ைன மன்னித்து விடு சிந்து. அைர குைறயாய் சாியாக தீர விசாாிக்காமல் உன்னிடம் ஏேதேதா ெசால்லி, உன் கல்யாணத்ைத நிறுத்தி விட்ேடேன. சாாி சிந்து”, என்று ெகஞ்சலான குரலில் மன்றாடலாய் ேகட்டான் விஷ்வா. “ஹய்ேயா! நீ சுகந்தியிடம் மன்னிப்பு ேகட்டு விட்டாய். நான் எந்த முகத்ைத ைவத்து ேகட்ேபன்? ெதாிந்த உயர் ேபாலீஸ் அதிகாாியின் உதவிேயாடு, ஒரு ேமாசமான, குற்றத்ைத ெசய்தவன்… கடவுேள! எப்ேபர்ப்பட்ட ெகாடிய குற்றம் அது? மனநிைல சாி இல்லாத…. பருவம் கூட வந்து இருக்காத ஒரு சின்ன ெபண்ணிடம்… பாலியல் ாீதியான குற்றத்ைத ெசய்த ஒரு குற்றவாளி தப்பிக்க அவள்… ஹய்ேயா, இன்னும் எனக்கு வாய் அடங்கவில்ைலேய? அவங்க உதவி ெசய்தாங்க என்றுதாேன எனக்கு அவ்வளவு ேகாபம் வந்தது? இப்ப வந்து குற்றவாளிேய அவன் இல்ைல என்று ெசால்கிறாேய? நான் இப்ப என்ன ெசய்ேவன்?”, என்று புலம்பியவள், ேசாபாவில் அமர்ந்து இரண்டு ைககளாலும், தைலைய தாங்கி பிடித்து ெகாண்டாள் சிந்துஜா. அவளிடம் இப்ேபாது என்ன மாதிாி ேமேல ெதாடர்ந்து ேபசுவது என்று புாியவில்ைல. ஆனால் விக்ேனஷ் பற்றிய உண்ைமைய ஜாைடயாகவாவது ெசால்லாமல் ேபாக அவனின் மனசாட்சி ைடம் ெகாடுக்கவில்ைல. இன்னும் சில தவறுகள் அவன் ெசய்து இருக்கிறான். அைதயும் எபப்டியும் இவளிடம் ெசால்லி நிச்சயம் மன்னிப்பு ேகட்க ேவண்டும். ஆனால் இப்ேபாது இல்ைல. ேலசாக தயங்கி, “சிந்து… நான் விக்ேனஷிடமும் இன்று சந்தித்து ேபச ேபாகிேறன் சிந்து. ஆனால் அவருக்கு என்ைன ெதாியாது. எப்படி ெபாய் என்ன ேபசுவது என்று ஒன்றுேம புாியவில்ைல…”, என்று ெமதுவாக ெசால்லி நிறுத்தினான். “நீ ஏற்கனேவ குட்ைடைய குழப்பியது எல்லாம் ேபாதும்டா சாமி, நல்ல ேநரத்தில் நீ ஊருக்கு கிளம்பு, நாேன அவைர பார்த்து ெகாள்கிேறன். ச்ேச! காரணேம ெசால்லாமல் அவைர பார்க்க கூட நான் மறுத்து இருக்கிேறன். உனக்கு ெசால் புத்தியும் கிைடயாது சுய புத்தியும் கிைடயாது என்று ராேஜஷ் அப்பப்ேபா ெசால்லி ெகாண்ேட இருப்பான். ெராம்ப திமிர் ஜாஸ்தி என்று கூட ெசால்வான். அெதல்லாம் கிைடயாது என்று நான் ெபருைமயா மனசுக்குள் நிைனத்து ெகாள்ேவன். ஆனால்…” “சீ சீ, அப்படி எல்லாம் இல்ைல சிந்து, ெகாஞ்சம் நீ சட்டுன்னு எல்லாைரயும் நம்பி விடுகிறாய் அவ்வளவுதான்”, என்று அவசரமாய் அவளுக்காக அவளிடேம வக்காலத்து வாங்கினான் விஷ்வா. “ஆமா உண்ைமதான். எல்ேலாைரயும் நம்பி விடுகிேறன். உன்ைன நம்பினதுக்கு நீதான் எனக்கு நல்ல பாடம் புகட்டி விட்டாேய? ப்ச்! ஒரு நண்பனா எனக்கு நீ இது வைர ெசஞ்ச அத்தைன நல்ல காாியங்களுக்கும் ெராம்ப நன்றி அய்யா. நீங்க கிளம்புங்க. இனி நாம் சந்திக்கேவ ேவண்டாம்” என்று ெவறுப்ேபாடு ெசால்லி விட்டு எழுந்தாள். “சிந்து, உனக்கு என் ேமேல எவ்வளவு ேகாபம் இருக்கும் என்று புாியுது சிந்து, ஆனால் ஒேர ஒரு விஷயம் மட்டும் ெசால்லி விட்டு ேபாகிேறன். இத்தைன நாள் நான் ெசான்னைத எல்லாம் ேகட்டாய். அதில் பாதிக்கு ேமல் நல்லது இல்ைல என்று எனக்ேக இப்ேபாது ேதான்றுகிறது. ஆனால் இப்ேபா நான் ெசால்ல ேபாற விஷயத்ைத என் ேமேல இருக்கிற ேகாபத்தில் ேகட்காமல் இருந்து விடாேத சிந்து….”, “ேபாதும்டா சாமி, நீ ெசால்லி நான் ேகட்டது எல்லாம் ேபாதும், இனி எவன் ெசால்வைதயும் நான் ேகட்க ேபாவதில்ைல. என்னுைடய உள் மனசு என்ன ெசால்லுேதா அைததான் ேகட்க ேபாேறன்”, என்று தீர்மானமாக ெசான்னாள் சிந்துஜா. ‘அது கெரக்ட் தான் சிந்து, ஆனால் உங்க அண்ணன் அண்ணி, உனக்கு நல்லது ெசய்யத்தான் திட்டம் ேபாடுவாங்க. உங்க அப்பா பார்த்த விக்ேனஷ் , விஷயம் ஏடாகூடமாகி விட்டது. இனிேமல் உங்க அண்ணன் பார்த்து ஏதாவது மாப்பிள்ைள ெசான்னால், ெகாஞ்சம் அைத பாசிடிவா கன்சிடர் பண்ணு சிந்து, நீ எனக்கு பத்திாிைக ெகாடுத்தாலும் ெகாடுக்க விட்டாலும், உன்ேனாட நல வாழ்விற்கு நான் பிரார்த்தைன பண்ணுேவன் சிந்து. இது ஒரு பிராயசித்தம் மாதிாி என்று ைவத்து ெகாள். நான் வருகிேறன். குட் லக்”, என்று எழுந்து ைக நீட்டினான் விஷ்வா.

“அதான் ெசால்லிட்ேடேன, நீங்க ெசஞ்ச, ெசய்ய ேபாற எல்லா காாியங்களுக்கும் நன்றி. ேபாயிட்டு வாங்க, குட் ைப”, என்று இரண்டு ைககைளயும் அைறந்து ேசர்த்து கும்பிட்டாள் சிந்துஜா. அவனின் வருத்தமான பார்ைவைய கண்டு ெகாள்ளாமல் விஸ்வாவின் ேமல அடங்காத ேகாபத்துடனும், சுகந்தி, விக்ேனஷ் இருவைரயும் இப்படி கீழ்த்தரமாக நடத்தி விட்ேடாேம என்று தன் ேமேல எழுந்த குற்ற உணர்வுடனுடனும், திரும்பி தன் இருப்பிடத்திற்கு நடந்தவளின் மனம் ஏகத்திற்கு குழம்பி ேபாய் கிடந்தது. தன்னுைடய இருப்பிடத்திற்கு வந்து ைககைள மடக்கி ேமைஜயில் ைவத்து அதில் தைலசாித்து கண் மூடி அமர்ந்து இருந்தவள் எவ்வளவு ேநரம் அப்படிேய அமர்ந்து இருந்தாேளா? ஏழு மணி முதல் எட்டு மணி வைர ப்ேராக்ராம் முடித்து வந்த பிரபா ஆச்சாியமாக அவைள பார்த்தாள். “என்ன ஆச்சு சிந்து? தைலவலியா?”, என்று அவளின் ேதாளில் ைக ைவத்து ேலசாய் உலுக்கி எழுப்பினாள் பிரபா. “அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல பிரபா, உன்ேனாட ப்ேராக்ராம் முடிஞ்சுடுச்சா? ஒருமணி ேநரம் ஆச்சா? ேநற்று மகாபலிபுரம் ேபாய் வந்ேதன். மதியம் எப்ேபாதும் ேபாடும் தூக்கம் இல்ைல. அதான்”, என்று வாயில் வந்தைத ெசால்லி சமாளித்தவள் எழுந்து ேபாய் முகம் கழுவி வந்தாள். முகம் கழுவி வந்த ேபாது, ராேஜஷ் வாசலில் நின்று “சிந்து, உனக்கு ப்ேரக்பாஸ்ட் எடுத்துவந்து இருக்ேகன். சாப்பிட்டுட்டு வந்து ேவைலைய பாரு”, என்று ெசால்லி அைழத்தான். மற்ற நாளாய் இருந்தால், “நான் உன்ைன ேகட்ேடனா? உன்ைன யாரு எனக்கு சாப்பாடு எடுத்து வர ெசான்னா?”, என்று ஆரம்பித்து நீளமாய் சண்ைட பிடித்து இருப்பாள். ஆனால் விஷ்வா ெசால்லி ேபானதன் தாக்கம் இன்னும் தீராததால், “இேதா வேரன்”, என்று ெசால்லி அவனின் பின்னால் நடந்தாள். “என்ன சிந்து, உடம்பு இன்னும் சாியாக வில்ைலயா? வீட்டிற்கு ேபாய் ேவணும்னா இன்று ஒருநாள் ெரஸ்ட் எடுத்துக்ேகாேயன். நான் ேநற்ேற ெசால்லலாம் என்று நிைனத்ேதன். ஆனால் உனக்கு இந்த காம்பியாிங் ேவைல எவ்வளவு பிடிக்கும் என்று ெதாிந்ததனால் ெசால்லவில்ைல. அதான் முடிஞ்சுடுேச? வீட்டுக்கு ேபாறியா?”, என்று அக்கைறயாக ேகட்டான் ராேஜஷ். வீட்டிற்கு ேபானால் அங்ேக சுகந்திைய பார்க்க ேவண்டுேம என்ற எண்ணம் ேதான்ற அவள் குற்ற உணர்வில் ேமலும் தவித்து ேபானாள். ேநற்று கூட அவைள.. ச்ேச, எத்தைன தடைவ திருத்துவது? அவங்கைள பார்க்கேவ அருெவறுப்பாய் இருக்கு என்று ெசால்லி விட்டு, இன்று ேபாய் மன்னிப்பு ேகட்க கூட ஒரு மாதிாி இருந்தது. இவள் என்ன எடுப்பார் ைகப்பிள்ைளயா? முதலில் விஷ்வா ெசான்னது சாி இல்ைல என்றால் இப்ேபாது ெசான்னது சாிதான் என்று எப்படி நம்புவது? ஒரு தடைவ தப்பு பண்ணியது ேபாதும். இன்ெனாரு முைற தப்பு ெசய்து விட கூடாது. ெகாஞ்சம் கவனிக்கலாம். ெகாஞ்சம் விசாாிக்கலாம். முதலில் யார் அந்த தீனா? அவைன எனக்கு ெதாியுமா என்று ஏன் ேகட்டான்? அவனுக்கும் எனக்கும் ஏதாவது சம்பந்தம் இருக்குதா என்ன? அந்த விக்ேனைஷயும் பார்க்கணும். ேபசணும். அவன் யார் எங்ேக ேவைல ெசய்கிறான் என்பது கூட ெதாியாது. எங்ேக எப்படி பார்ப்பது? இப்ேபாது ராேஜஷிடம் ேகட்டால் என்ன ெசால்வான்? ேயாசைன நீண்டுெகாண்ேட ேபானது. “என்ன சிந்து, ஒண்ணுேம ேபச மாட்ேடன் என்கிறாய்? மனசில் என்ன குழப்பம் இருந்தாலும் வாைய திறந்து ெசால்லி ெதாைலேயன். கூட பிறந்தவன் என்று நான் எதற்கு இங்ேக குத்து கல்லாட்டம் இருக்கிேறன்”, என்று அவனின் கட்டுபாட்ைட மீறி ேகாபம் ெவளிப்பட்டது. ெகாஞ்சம் முன்பு விஷ்வா இங்ேக வந்து சிந்துைவ தனியாக சந்தித்து ேபசினான் என்ற தகவல் வந்தது ெகாஞ்சம் எாிச்சலாய் இருந்தது. அவன் நல்லவனாக மாறி விட்டான் என்று சுகந்தி ெசான்னது சாி இல்ைலேயா? மீண்டும் இவைள குட்ைடைய குழப்ப வந்து விட்டாேனா? இவள் ஏன் ஒன்றுேம ேபச மாட்ேடன் என்கிறாள்?

“அண்ணனா இருந்தால், நான் மனசில நிைனக்கிற எல்லாத்ைதயும் உடேன உன்னிடம் ெசால்லி விட ேவண்டுமா? நானா ெகாஞ்சம் ேயாசிக்க கூடாதா?”, என்று அவனின் ேகாப வார்த்ைதகளில் ேவகமாய் நிமிர்ந்து பதிலுக்கு திருப்பி ெகாடுத்தாள் சிந்துஜா. “நல்லபடியா ேயாசித்தால் பரவாயில்ைல…”, என்ற அவனின் முணுமுணுப்பில், அப்ேபாதுதான் விக்ேனஷ் பற்றி அண்ணனிடம் விசாாிக்கலாம் என்ற அளவிற்கு இறங்கி வந்தவள் மீண்டும் முருங்ைக மரம் ஏறி விட்டாள். அன்று அதிகாைல ஐந்து மணி அளவில் எழுந்து வீட்டில் இருந்து கிளம்பிய சசிேசகர், அம்மாவிடம் விைட ெபற்ற பின்னும் ெகாஞ்சம் தயங்கி நிற்பது புாிந்தது. “என்ன சசி, எைதயாவது மறந்து விட்டாயா?”, என்று அக்கைறயாக விசாாித்தார் சாருமதி. ‘ஆமா’ என்று தைல அைசத்தவன், ‘இல்ைலம்மா’, என்று வார்த்ைதயால் ெசான்னான். “ேஹய், என்ன ஆச்சுடா? ஏதாவது ஒரு பதிைல ெசால்லு. ஜாைட ஒண்ணாவும் ேபச்சு ஒண்ணாவும் இருக்ேக?”, என்று சிாிப்ேபாடு ேகட்டார். “ஒரு விஷயம் ெசால்லணும். ெசான்னால் நீங்க எப்படி எடுத்துப்பீங்க என்று ெதாியவில்ைல”, என்று இழுத்து நிறுத்தினான் சசிேசகர். “என்ன விஷயம்? சும்மா ெசால்லு. அம்மாவிடம் ெசால்ல தயங்கும் அளவிற்கு அது ஒன்றும் தப்பான விஷயம் இல்ைலேய?”, என்று தூண்டினார். “தப்பான விஷயம் இல்ைலம்மா. நல்ல விஷயம். ெராம்ப நல்ல விஷயம். இது எனக்கு ெதாியாதா என்று நீங்க மனசு சங்கட படகூடாேத என்றுதான் தயக்கம்…ஆனால் உங்கைளயும் மீறி …”, என்று இழுத்த ேபாது சாருமதி அம்மாவிற்கு ெகாஞ்சம் புாிவது மாதிாி இருந்தது. இருந்தாலும் அவேன ெசால்லி விடட்டும் என்று அவைனேய பார்த்தபடி நின்றார். “அம்மா, ப்ளீஸ், உங்கைள ஹர்ட் பண்ண நிச்சயம் இைத ெசால்லவில்ைல. உங்கைள யாராவது ஏதாவது தப்பா ெசால்லி விட கூடாது என்பதற்காகத்தான் ெசால்கிேறன். எனக்கு சிந்துஜா ேவண்டும் என்ற எண்ணம் எவ்வளவு இருக்ேகா, அதற்கு ெகாஞ்சமும் குைறயாத அளவில், உங்களுைடய ெகௗரவம் பாதிக்க பட கூடாது என்ற எண்ணமும் இருக்கு. அைத முதலில் நீங்க புாிந்து ெகாள்ளனும்”, என்று பீடிைக ேபாட்டான் சசிேசகர். தன்னுைடய மகைன தனக்கு ெதாியாதா என்ற ெபருமித எண்ணமும், இவன் எப்ேபாது எப்படி விஷயத்திற்கு வர ேபாகிறான் என்ற சின்ன குறுகுறுப்பும் ேபாட்டி ேபாட, புன்னைகேயாடு அவைன பார்த்தார் சாருமதி. “வானதிக்கு இன்னும் மணம் முடிக்கவில்ைலேய என்று நீங்க தயங்க ேவண்டாம். அைத நான் நிச்சயம் நல்ல படியா நடத்தி ைவப்ேபன். அேதாடு…”, இன்னும் ெசால்ல முடியாமல் சுற்றி வந்தான் சசி. “என்ன சசி, நீ ெசால்ல ேபாகிறாயா இல்ைல, நாேன ெசால்லிடட்டுமா?”, என்று ேகட்ட சாருமதிைய பார்த்து ஒரு கணம் விழித்தான் சசிேசகர். “சிந்துஜா வீட்டில் ேபசும்ேபாது, சிந்துஜா, கட்டின புடைவேயாடு வந்தால் ேபாதும் என்று நான் ெசால்லிடலாம் இல்ைலயா? ஒருேவைள அந்த புடைவ கூட நாேம எடுத்து ெகாடுப்ேபாம் என்றும் ேசர்த்து ெசால்லணுேமா?”, என்று ெசால்லி முடித்து கண் சிமிட்டிய ேபாது, அவன் டன் டன்னாய் அசடு வழிந்தான். “நீங்க பயங்கரமான ஆளும்மா”, என்று சிாிப்ேபாடு ெசான்னவன் அம்மாைவ ஆைசேயாடு கட்டி ெகாண்டான். ‘சாி சாி, ேலட் ஆகவில்ைலயா? கிளம்பு”, என்று அவைன விலக்கி நிறுத்தினார். “ஆமாம்மா, ெராம்ம்ம்ம்மம்ப ேலட் ஆகுது, நீங்களும் ேபாய் கிளம்புங்க. ேநற்ேற ெசான்ேனேன? சுபஸ்ய சீக்கிரம். எப்ப கல்யாணம் நிச்சயம் பண்ண ேபாறீங்க?”, என்று ேகலியாக ெசால்லி அவாின் கன்னத்ைத பிடித்து ெசல்லமாய் நிமிண்டினான்.

“ேடய், நீ உைததான் வாங்க ேபாற. ெராம்ப அைலயாேத, புதன் கிழைமதான் மாைல அவங்க வீட்டில் ெபான் அப்ன்னி ேபசிட்டு ேபாேவன். ைநட் ேபசேறன்”, என்று அவர் ெசால்லி முடிக்கும் முன்ேப, “நான் புதன் மாைல ஏழு மணிக்கு இங்ேக இருப்ேபன்”, என்று முடித்துவிட்டு சிட்டாய் பறந்து விட்டான் சசிேசகர். புதன் அன்று மாைல சிந்துஜாவின் வீட்டிற்கு வர ேபாவதாக ஏற்கனேவ சசிேசகர் ெகாடுத்த ராேஜஷின் ேபானில் ேபசி ேநரம் குறித்து ைவத்து இருந்ததால், அன்று காைல வானதி ேஹாமிற்கு கிளம்புவதற்கு முன்பாகேவ அவைளயும் அைழத்து ெகாண்டு கிளம்பி, திருவல்லிக்ேகணி பார்த்தசாரதி ேகாவிலுக்கு ெசன்றார் சாருமதி. ேகாவிலில் திருப்தியாய் தாிசனம் முடித்து ெவளி பிரகாரத்ைத சுற்றி வரும்ேபாது, “உன்னிடம் ஒரு நல்ல விஷயம் ெசால்லணும் வானதி”, என்று ேபச்ைச ஆரம்பித்தார் சாருமதி. “ேபாச்சுடா! ேகாவிலில் ைவத்து ேபச்ைச ஆரம்பிக்க ேபாறாங்களா? ஞாயிறு அன்று அண்ணன் ஏேதா அம்மாவின் காைத கடித்தாேன? நிச்சயம் ஏேதா மாப்பிள்ைள விவகாரம்தான். விக்ேனஷ், இப்ப நான் என்ன ெசய்ய ேபாகிேறன்… “, என்று இதய துடிப்பு ஏகத்திற்கு எகிற, “ெபருமாேள, இந்த குண்ைட மட்டும் ேபாடாேத, நான் ஒரு மண்டலம், சஹஸ்ரநாமம் ெசால்ேறன்”, என்று அவசரமாய் பிரார்த்தைன ெசய்து ெகாண்டாள் வானதி. அவளின் பிரார்த்தைனைய அப்ேபாேத நிைறேவற்ற அவர் திருவுள்ளம் ெகாண்டதனால், “என்ன வானதி சத்தேம காேணாம்? ஞாயிறு அன்று சசி, என்னிடம் அவனுைடய கல்யாண விஷயம் பற்றி ேபசினான்”, சாருமதி அம்மா ேபச்ைச ெதாடர்ந்து அவைள நிம்மதி ெபருமூச்ைச விடைவத்தார். ” ஹப்பாடா! தாங்க்ஸ் கிருஷ்ணா. தாங்க் யு ேசா மச்”, என்று அவசரமாய் மனதிற்குள் நன்றி உைரத்தவளின் முகம் ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்ப் எாிவைத ேபால பிரகாசமாய் ஆனது. அவளின் பிரகாசத்ைத ரசித்தபடி, சிந்துஜாைவ பற்றி சசிேசகர் ெசான்னதில் இருந்து விஷயத்ைத மீண்டும் வடிகட்டி, அவளுக்கு ெதாியலாம் என்ற தகவல்கைள மட்டும், சுருக்கமாய் ெதாிவித்தார் சாருமதி. “தாம்பரத்தில் இருந்து ெபாியப்பாைவயும் ெபாியம்மாைவயும் வர ெசால்லி இருக்கிேறன். மூணு ேபராக ேபாக ேவண்டாேம? இன்று மாைல உன்னால் சீக்கிரம் வரமுடியுமா?”, என்று விசாாித்தார் சாருமதி. “நிைனச்ேசன் இந்த மாதிாி காதல் விவகாரம் என்றால் தான் என்ைன தனியா கழட்டி விடுவான் என்று அன்ேற யூகித்ேதன். கைடசியில அந்த ஆர்ேஜயும், அந்த ெபாண்ணும் ஒேர ெபண்ணா? சூப்பர்தான் “, என்று புன்னைக ெசய்தாள் வானதி. “ேஹய் ேகட்ட ேகள்விக்கு பதில் ெசால்லாமல்… அவைன காைல வாருவதிேலேய குறியா இரு “, என்று ெசல்லமாய் கண்டித்தார் சாருமதி. “அவைன கூட்டிட்டு ேபாங்கம்மா, நான் எதுக்கு? பாவம் அவன்தான் ெபாண்ைண பார்க்க ஆைச படுவான். பார்க்க அைலவான்”, என்று ேகலியாக ெசால்லி கண் சிமிட்டினாள் வானதி. “இல்ைல வானதி, அங்ேகதான் நீ தப்பு பண்ணுகிறாய். ஏற்கனேவ அவன் வரவில்ைல என்று ெசால்லி விட்டான். இது ெபாியவர்கள் நிச்சயித்த திருமணமாய் நடக்க ேவண்டுமாம். அதுதான் அவேனாட ஆைச. அதனால்தான் ெபாியப்பாவிற்கு கூட ெசான்ேனன். உன்னால் இன்று மாைல வர முடியுமா? முடியாதா? உன்ேனாட அண்ணிைய பார்க்க உனக்கு ஆைச இல்ைலயா?”, என்று அவைள பதிலுக்கு மடக்கினார். “இங்ேக பாருடா, அம்மாவும் பிள்ைளயும் ஏற்கனேவ திட்டம் எல்லாம் ேபாட்டாச்சா? இது அண்ணன் மட்டும் ேபாட்ட திட்டமா? இல்ைல அண்ணியும் ேசர்ந்து ேபாட்ட திட்டமா?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள். “ஷ்! வானதி இந்த மாதிாி முதன் முதலில் பார்க்க ேபாகும் ெபண்ைண கிண்டலடித்தால் எப்படி? எதுவா இருந்தாலும் இப்ேபாைதக்கு ேகலி எல்லாம் அடக்கிேய வாசி. நம் வீட்டிற்கு வந்த பின், சந்தர்ப்பம் சூழல் பார்த்து ேகலி எல்லாம் பண்ணிக்கலாம். புாிந்ததா? ேபாக அண்ணன் பார்த்த ெபண்

என்று நான் ெபாியப்பாவிடம் ெசால்லவில்ைல. அைதயும் ஞாபகம் வச்சுக்ேகா”, என்று ெகாஞ்சம் கண்டிப்பாக ெசான்னார். “ஓேக. ஓேக. எங்க அண்ணனுக்காக இைத கூட ெசய்ய மாட்ேடனா என்ன? எத்தைன மணிக்கு வரணும்?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டாள். “நாலு மணிக்கு வீட்டுக்கு வா, அவங்க வீட்டிற்கு அஞ்சு மணிக்கு வருகிேறன் என்று ெசால்லி இருக்கிேறன்”, என்று அவர் ெசால்லி முடித்த ேபாது, “எக்ஸ்கியூஸ் மீ ேமடம்”, என்ற ஒரு இனிைமயான குரல் ேகட்டு இருவரும் திரும்பினார்கள். அங்ேக சிந்துஜா ைகயில் ைமக்ேகாடு நின்று இருந்தாள். ************************************************************************* அத்தியாயம் 18 தனக்கு வரப்ேபாகும் , மருமகைள பற்றிய காிசனத்தில் மகைள அதட்டி ெகாண்டு இருந்த சாருமதியின், காதுகளில் சிந்துஜாவின் குரல் இனிைமயாய் ஒலிக்க, இந்த குரைல நாம் ேகட்டு இருக்கிேறாேம என்று இருவருேம ஆச்சாியத்துடன் திரும்பினார்கள். ைகயில் ைமக்ேகாடு, கழுத்தில் அைடயாள அட்ைடேயாடு, இதழ்களில் மலர்ந்த புன்னைகேயாடு இருந்த சிந்துஜாைவ பார்த்ததுேம இருவரும் ஒருவைர ஒருவர் பார்த்து புன்னைகத்து ெகாண்டனர். “ஹேலா ேமடம் குட்மார்னிங். நான் வானவில் எப் எம் -மிலிருந்து வருகிேறன். வரும் ஞாயிறு அன்று சர்வேதச குடும்ப தினம் ெகாண்டாடப்படுகிறது. அதற்காக அன்று மதியம் பகல் ஒரு மணியில் இருந்து இரண்டு மணி வைர, ஒரு சிறப்பு நிகழ்ச்சி ஒலிபரப்பாகிறது. அதற்கான ஒலிபதிவு ெசய்ய இங்ேக வந்து இருக்கிேறாம். சில எளிைமயான ேகள்விகள். அவற்றிற்கான உங்களுைடய பதிேலாடு, உங்களின் விருப்ப பாடைலயும் ஒலி பரப்புகிேறாம். நீங்க ேபசறீங்களா?”, என்று புன்னைகேயாடு இருவைரயும் மாறி மாறி பார்த்தபடி, ெதளிவாகவும் இனிைமயாகவும் ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவள் தங்களின் ப்ேராக்ராைம சசிேசகாின் மூலம் அறிந்து, அைடயாளம் கண்டு வந்து தங்களுடன் வலிய ேபசி இருக்கிறாேளா என்ற சந்ேதகம் வானதிக்கு ேதான்றினாலும், உண்ைம ஏற்கனேவ அவருக்கு ெதாியும் என்பதால், அந்த மாதிாி சந்ேதகம், சாருமதிக்கு வரவில்ைல. சிந்துஜா அல்லாமல் ேவறு யாராவது வந்து ேகட்டு இருந்தால் சாருமதியின் விருப்பம் ேவறு மாதிாி இருந்து இருக்கலாேமா என்னேவா? அவளின் அைடயாள அட்ைடைய பார்த்த பின்ேன மறுக்க ேதான்றவில்ைல. சாருமதி அம்மா ஒப்புதலாக தைல அைசக்க, வானதி ஆச்சாியத்துடன் அம்மாைவ திரும்பி பார்த்தாள். ஒண்ணும் இப்ேபாைதக்கு ெசால்ல ேவண்டாம் என்று கண்ணாேலேய எச்சாித்து விட்டு சின்ன புன்னைக பூத்தார். “இனி நீங்க ேபசுவது பதிவாகும் அம்மா. ேபசி முடித்த பின், ேவறு ஏதாவது திருத்தம் ேவண்டும் என்றாலும் கைடசியில் ைமக்ைக நிறுத்திய பின் ெசால்லுங்க. திரும்பவும் அந்த இடத்ைத பதிவு பண்ணிக்கலாம். நடுவில் ேபச்ைச நிறுத்த ேவண்டாம் சாியா? ெரடியா?”, என்று ேகட்டு விட்டு பதிவிற்கான ஏற்பாடுகைள ெசய்தாள் சிந்துஜா. “வணக்கம் அம்மா, இன்று சர்வேதச குடும்ப தினம் உலகெமங்கும் அனுசாிக்க படுகிறது. குடும்பம் என்ற வார்த்ைதக்கு உங்களின் விளக்கம் ெசால்ல முடியுமா?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நீங்கதான் ேரடிேயா ஸ்ேடஷனில் பாட்டு ஒலிபரப்புவைதேய ேவைலயாக ைவத்து இருக்கிறீர்கேள? உங்களுக்கு ெதாியாமல் இருக்க முடியுமா? பிரபலமான பைழய திைரப்பட பாடல் இருக்ேக, நல்லெதாரு குடும்பம் பல்கைல கழகம். அதில் இருக்கும் குடும்ப அங்கத்தினர்கள் ஒருவாிடம் இருக்கும் குைறைய மற்றவர்கள் ெபாிது படுத்தாமல், அனுசாித்து வாழ ேவண்டும், என்ற ெகாள்ைகேயாடு ஒவ்ெவாருத்தரும் இருக்க ேவண்டும். அவ்வளவுதான் அடிப்பைட ேதைவ”, என்று சுருக்கமாக ெசால்லி புன்னைக பூத்தார் சாருமதி.

“எவ்வளவு சுலபமா ெசால்றீங்கம்மா? இெதல்லாம் நடக்கிற கைதயா? ஒவ்ெவாருத்தரும் அடுத்தவங்கைள பற்றி எங்ேக நிைனக்கிறாங்க? அவங்கவங்க சந்ேதாஷமா இருப்பைத தாேன பார்க்க முடியும்?” என்று ேகலியாக இைடயிட்டாள் சிந்துஜா. “தான் சந்ேதாஷமாக இருக்க ேவண்டும் என்பதற்காக அடுத்தவங்கைள கஷ்டபடுத்தனும் என்று கட்டாயம் எதுவும் இல்ைலேய? மனிதனாக பிறந்த அைனவாிடமுேம ஏதாவது நிைற குைற இருக்கலாம். நிச்சயமா இருக்கும். ஆனால், அடிப்பைடயில் அன்ைப பிரதானமாக ைவத்து குடும்பத்ைத வழிநடத்தினால், வாழ்க்ைக சந்ேதாஷமாக அைமயும். குடும்ப அங்கத்தினர்களிைடேய அவ்வப்ேபாது ேகாப தாபங்கள் வந்தாலும், அது சூாியைன கண்ட பனி ேபால உடனுக்குடன் மைறய ேவண்டும். ெதாடர்ந்து அைத மனதிேலேய ைவத்து ெகாள்ள கூடாது”, என்று தன்னுைடய கருத்ைதேய மீண்டும் வலியுறுத்தினார். “நீங்க ெசால்ற மாதிாி அனுசாித்து ேபாகணும் என்ற ேகாட்பாடு எல்லாம் இப்ப எங்ேகம்மா இருக்கு? ஆண் ெபண் இருவரும் சாி சமம். அதுவும் ெபாருளாதார சுதந்திரம் ெபற்ற ெபண்கள் தங்கைள அடக்கி ஆளும் ஆண்கைள… குறிப்பாக கணவன்மாைர ஏன் அனுசாிக்க ேவண்டும்?”, அவசரமாக மடக்கினாள் சிந்துஜா. “குடும்பம் என்பதற்கு உங்களுைடய அணுகுமுைறேய சாி இல்ைலேய? கணவன் , மைனவி, அவர்களுக்கு பிறக்கும் குழந்ைதகள் மட்டும் தான் குடும்பம் என்ற அைமப்பில் இருக்கு, என்று மனதளவில் சுருங்கி வரும் தற்ேபாைதய இைளய தைலமுைறயினாின் ேபாக்கு ெகாஞ்சம் மனசுக்கு கஷ்டமாகத்தான் இருக்கு. குடும்பம் அைதயும் தாண்டியது. அது கடந்த கால அனுபவத்ைதயும், எதிர்கால தைலமுைறையயும் இைணக்கும் பாலம். மூத்த தைலமுைற, வருங்கால சந்ததியினருக்கு நல்ல வழிகாட்டியாய் இருக்கும். பாரம்பாியமான இந்திய கூட்டு குடும்ப அைமப்பு, ேமலும் ேமலும் வளர, என்னுைடய தனிப்பட்ட வாழ்த்துக்கைள உங்களின் நிகழ்ச்சி மூலமா ெதாிவித்து ெகாள்கிேறன். நன்றி வணக்கம்”, என்று புன்னைகேயாடு சாருமதி ெசால்லி முடிக்க, சிந்துஜா கண்கைள வியப்பில் விாித்தாள். “வாேர வாஹ்! ெராம்ப அழகா ேகார்ைவயா ேபசினீங்க அம்மா. உங்களின் பிரமாதமான விளக்கத்திற்கும், உங்களின் மனப்பூர்வமான வாழ்த்துக்களுக்கும், எங்கள் வாெனாலி நிைலயத்தின் சார்பில், நன்றி”, என்று ெசால்லி ைமக்ைக நிறுத்தியவள் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தாள். “உங்களுக்கு நாங்க இந்த டாபிக் பற்றி ேபச வர ேபாகிேறாம் என்று யாராவது முன்ேப ெசான்னார்களா என்ன? எப்படிம்மா இவ்வளவு அழகா ேகட்டவுடன் ெதாடர்ச்சியா தயங்காமல் ேபசினீங்க? ேபசுவைதேய ெதாழிலாக ெகாண்டு இருக்கும் எங்களுக்ேக இப்படி எல்லாம் ேபச வருமா என்பது சந்ேதகம்தான். ெவல்டன்”, என்று மனமார பாராட்டினாள். “எங்களுக்கு யாரும் எதுவும் ெசால்லவில்ைல…. ஆனால்…. “, என்று இழுத்த வானதியின் ைகைய பற்றி சாருமதி ேலசாய் கிள்ளிய உடேன ேபச்ைச அப்படிேய மாற்றினாள். “எங்க அம்மா முப்பது வருடத்திற்கு முன்பு, தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தில் குருங்குளம் கிராமத்தின் முதல் பட்டதாாி. தாத்தா தமிழ் ேபராசிாியர். அதனால் ெபண்ணிற்கு, தமிழில் அபாிதமான ஆர்வம். ேபசுவதற்ெகன்ன? ேபட்டி முடிந்ததா? இன்னும் ேகள்விகள் இருக்கா?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள் வானதி. “உங்க அம்மாவிற்கு முடிந்தது. இைளய தைலமுைறயினாிடம் இன்ெனாரு ேகள்வி இருக்கு. நீங்க பதில் ெசால்ல ெரடியா?”, என்று சிாிப்ேபாடு அவைள மடக்கினாள். “நிச்சயமா, ேபசும் அந்த ெசாற்கள் அடுத்தவைர காயப்படுத்தாத பட்சத்தில், மனதில் நிைனப்பைத ெவளிப்பைடயா ேபசும் சுதந்திரம் எங்க வீட்டில் எல்ேலாருக்கும் உண்டு. ேகளுங்க. எனக்கு ெதாிந்தைத ெசால்கிேறன்”, என்று புன்னைகேயாடு கண் சிமிட்டினாள் வானதி. “ெவாி குட், ெராம்ப நல்ல பாலிசி. சற்று முன்பு உங்க அம்மா ெசான்னங்க குடும்ப அைமப்பின் ெபருைம பற்றி ெசான்னங்க. இன்ைறய பரபரப்பான சூழலில், ஆணும் ெபண்ணும் ஓடி ஓடி சம்பாதிக்க ேவண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கும்ேபாது, சந்ேதாஷமான குடும்பம் அைமவது கூட்டு குடும்பத்திலா? தனி குடித்தனத்திலா? உங்கேளாட கருத்து என்ன?”, என்று புன்னைகேயாடு ைமக்ைக சாி ெசய்து விட்டு ேகள்விைய ேகட்டால் சிந்துஜா. அம்மாைவ திரும்பி ஒரு கணம் பார்த்து விட்டு, “உங்க ேகள்வியிேலேய பதில் இருக்கு ேமடம். நீங்கேள ெசான்ன மாதிாி இன்ைறய சூழல் பரபரப்பானது. ஆணும் ெபண்ணும், சில ெபாருளாதார வசதிகளுக்காக ஓடி ஓடி சம்பாதிக்க ேவண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறாங்க. அப்படி இருக்கும்ேபாது, அந்த ேவகமான ஓட்டத்தில், கணவேனா, மைனவிேயா உடலாலும் , மனதாலும்,

கைளப்பைடயும்ேபாது, ஒருத்தைர ஒருத்தர் குைற ெசால்லி, வார்த்ைதகளால் குத்தி கிழிப்பதற்கான சாத்திய கூறு மிக மிக அதிகம். அப்படிப்பட்ட ேநரத்தில், வீட்டில் ஒரு ெபாியவர் இருந்தால், அந்த ஓட்டத்திற்கு ஒரு தற்காலிக ஸ்பீட் ப்ேரக் ேபாட்டு, சந்ேதாஷம் ெகாஞ்சமாவது குடும்பத்தில் நிலவ ைவப்பார்கள். அதனால் என்ேனாட ஓட்டு, கூட்டு குடும்பத்திற்குத்தான் “, என்று சந்ேதாஷமாய் முகம் மலர ெசான்னவைள பார்த்து சிந்துஜாவின் புன்னைக ெபாிதானது. “தாைய ேபால ெபண்ணும் ெராம்ப ெதளிவுதான். சாி இன்ெனாரு ேகள்வி, சந்ேதாஷமான குடும்பம் கூட்டு குடுமபம் என்று ெசால்லியாச்சு. ெராம்ப நல்லது. ஆனால், அந்த கூட்டு குடும்ப அைமப்ைப கட்டி காப்பாற்றுவது, காதல் திருமணங்களா? ெபாியவர்கள் பார்த்து நிச்சயிக்கும் திருமணங்களா?”, என்று ேமலும் துருவினாள் சிந்துஜா. “சில்லி க்ெவஸ்டின். ேபாகும் முைறயிேலா பாைதயிேலா என்ன இருக்கு? சந்ேதாஷமான குடும்பம் என்பது அன்பினால் வருவது. அன்பு எங்ேக இருக்ேகா, அங்ேக சந்ேதாஷம் நிச்சயம் இருக்கும். அன்பும் சந்ேதாஷமும், ஒரு வித திருமணத்தில்தான் இருக்கு மற்றதில் கிைடயாது என்பைத என்னால் ஒத்துெகாள்ள முடியாது. அம்மாவிற்கு அன்பு இருக்கு என்று ெசான்னால், அப்பாவிற்கு அன்பு இல்ைலயா என்று ேகட்க முடியாது இல்ைலயா? இங்கிருந்து அபிராமபுரத்தில் இருக்கும் எங்க வீட்டிற்கு, பசிலும் ேபாகலாம். ஆட்ேடாவிலும் ேபாகலாம். ேபாய் ேசரும் இடம்தான் முக்கியேம தவிர, ேபாகும் முைறயில் என்ன இருக்கு? அது நம்மிைடேய இருக்கும் அவகாசத்ைதயும் பண வசதிையயும் ெபாறுத்தது. சந்ேதாஷம் என்பது சம்பந்த பட்ட மனிதர்களின் மனைத ெபாறுத்தேத தவிர, திருமண அைமப்ைப சார்ந்தது நிச்சயமா இல்ைல”, என்று ஆணித்தரமாய் வாதாடிய வானதியின் ைககைள பற்றி வலிக்கும் அளவிற்கு குலுக்கினாள் சிந்துஜா. “பிரமாதம், தாய் எட்டடி பாய்ந்தால் குட்டி பதினாறடி பாயும் என்பது இதுதானா? குட். உங்களுக்கு பிடித்த பாட்டு ஒண்ணு ெசால்லுங்க. உங்களுக்காக அைத நாங்க ஒலி பரப்புகிேறாம்”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. வானதி அம்மாைவ பார்த்து ேலசாய் கண் சிமிட்டி விட்டு, “அம்மா உங்க மருமகைள பார்க்க இன்று ேபாகிேறாம் இல்ைலயா? அதனால் மதுைரக்கு ேபாகாதடீ பாட்டு ேகட்கலாமா?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள். அவசரமாய் ஒரு கண்டிக்கும் பார்ைவைய மகளின் புறம் ெசலுத்தினாலும், புன்னைகேயாடு ஒப்புதல் அளிக்கவும் அவர் தயங்கவில்ைல. “ஓேக, அழகிய தமிழ் மகன் படத்தில் இருந்து நீங்க விரும்பி ேகட்ட பாடல் ஒலிபரப்பாகும். நன்றி”, என்று புன்னைகேயாடு ெசால்லி விட்டு அந்த இடத்தில் இருந்து நகர்ந்த சிந்துஜாவிற்கு, அவர்கள் தன்ைன பற்றிதான் ஜாைட ேபசுகிறார்கள் என்ற சந்ேதகம் துளி கூட அப்ேபாது வரேவ இல்ைல. *** அன்று மாைல ஐந்து மணி அளவில் சசிேசகாின் அம்மா, மற்றும் மூன்று உறவினர்களுடன், சிந்துஜாைவ பார்க்க வர ேபாவதாக முந்ைதய தினம் ேபான் பண்ணி ெசால்லியைத எண்ணி பரபரப்புடன் இருந்தான் ராேஜஷ் . முதலில் அவர் ேபான் பண்ணிய ேபாது திைகத்து ேபாய் விட்டான். “இது சசிேசகாின் அம்மாவா? அதற்குள் இவ்வளவு முன்ேனற்றமா? அம்மாவிடம் ெசால்லி சம்மதம் வாங்கி, என்னுடன் ேபச ைவத்து விட்டாேன கில்லாடிதான்”, என்று ெபருைமயாக நிைனத்து உற்சாகமாய் ேயாசிக்க கூட இல்லாமல் வர ெசால்லி விட்டான். ஆனால், அதன் பிறகு சிந்துஜாவிடம் இந்த விஷயத்ைத ெசால்லியேபாது, “சாருமதியா? ஹூ இஸ் தட்? அவங்க ஏன் என்ைன பார்க்க வருகிறார்கள்? நான்ெசன்ஸ்”, என்று அவள் அதட்டிய ேபாது குழம்பி விட்டான். அவசரமாய் வந்து சுகந்தியிடம் ஆேலாசைன நடத்தி கஸ்தூாி அம்மாவின் மூலமாக அவைள ெநருங்கினார்கள். “இங்ேக பாரும்மா, அது யாேரா ஒரு வரன் இல்ைல. உன்ைன எங்ேகேயா பார்த்து இருக்கிறார்களாம்”, “ப்ச், யாேரா எங்ேகேயா என்ைன பார்த்தார்கள் என்பதற்காக எல்லாம் என்னால் கல்யாணம் பண்ணி ெகாள்ள முடியாது”, என்று பட்ெடன்று ெசான்னால் சிந்துஜா.

“யாரு உன்ைன கல்யாணம் பண்ணி ெகாள்ள ெசான்னா? நான் அப்படி ெசால்லவில்ைல. அண்ணன் என்று ஒருவர் இருக்கும்ேபாது மாப்பிள்ைள வீட்டினர் இந்த மாதிாி விசாாிப்பது ஒன்றும் புதிது இல்ைல சிந்து. ஆனால் தன்னுைடய தங்ைகக்கு கல்யாணம் பண்ண இஷ்டம் இல்ைல என்று அவர் ெவளிேய ெசால்ல முடியாது இல்ைலயா? அதற்காக மழுப்பலாக ஏதாவது ெசால்லி ைவத்து இருக்கலாம். அவர்கள் வந்தால் வந்து விட்டு ேபாகட்டுேம சிந்து” “ஹய்ேயா கஸ்துாிம்மா, எனக்கு இந்த ெபாம்ைம மாதிாி அலங்காரம் பண்ணிட்டு மாப்பிள்ைள முன்னாடி வந்து நிற்க எல்லாம் என்னால் முடியாது. ப்ளீஸ் புாிஞ்சுேகாங்க. நானும் அவைன அதிகம் எதிர்த்து ேபச கூடாது என்று கூடிய மட்டும் முயற்சி ெசய்கிேறன். ஆனால், அவன் அைத ெகாஞ்சம் கூட புாிந்து ெகாள்ளாமல் என்ைன டார்ச்சர் பண்ணுகிறான் …”, என்று ெபாாிந்த ேபாது கஸ்தூாி இைடயிட்டார், “இங்ேக பாரு சிந்து, இன்று மாப்பிள்ைள கூட வரவில்ைலயாம். அம்மாவும் தங்ைகயும் தான் வராங்க. அவேர அம்மா பார்த்தல் ேபாதும் என்று ெசால்லும்ேபாது, உங்க அண்ணன் எப்படி உனக்கு இந்த மாதிாி சடங்கில் எல்லாம இஷ்டம் இல்ைல என்று ெசால்வார் சிந்து? நான்தான் ெசால்கிேறேன, நீ நீயாக இரு. பட்டு புடைவ, நைக, அலங்காரம் என்று எதுவும் ஸ்ெபஷலா ேவண்டாம். . ஆனால் வீட்டுக்கு மட்டும் சாியான ேநரத்தில் வந்து விடு” விஷ்வா ஊருக்கு ேபாகும் முன்பு ெசான்னதும் அவளின் நிைனவில் நிழலாடியதால், அவன் ேமல் எழுந்த ேகாபத்தினால், இறுகிய முகத்ேதாடு மறுப்ைப கண்களில் காட்டியபடி நின்று இருந்த சிந்துஜாவிடம் ேமலும் ெதாடர்ந்து ேபசி கைரத்தார். “ஷ்! என்ன சிந்து, நான் இவ்வளவு தூரம் ெசால்கிேறேன? முன்னாடி வீட்ைட விட்டு ேபான ேபாதுதான் என் ேபச்ைச ேகட்கவில்ைல. இந்த சின்ன விஷயத்ைத கூட ேகட்க கூடாதா? அவர்கள் வந்து ேபாகட்டும். பின்னால் நாம் ஏதாவது காரணம் ெசால்லி ெகாள்ளலாம். கல்யாணம் பண்ணுவது உன்னுைடய நூறு சதவிகித விருப்பத்ேதாடுதான். சாியா? ஏற்கனேவ உங்க அண்ணன் உனக்கு முன்னாள் கல்யாணம் பண்ணி ெகாண்டு விட்ேடாம் என்று வருத்தபடுகிறார் ெதாியுமா?”, என்று விதம் விதமாக ஏற்ற இறக்கங்களுடன் ேபசிய பிறகு, அைர குைறயாக சம்மதம் ெதாிவித்துவிட்டு ெசன்று இருந்தாள். கஸ்தூாி அம்மாவிடம் அவள் ெவளிப்பைடயாக முடியாது என்று ெசால்லவில்ைல என்பைத மட்டும் நம்பி, காத்து ெகாண்டு இருந்த ராேஜஷிற்கும் சுகந்திக்கும், மணி மூன்ைற தாண்டிய ேபாது ெகாஞ்சம் பயம் வந்தது. என்ன சுகி, சிந்து வந்து விடுவாளா?”, என்று ெகாஞ்சம் கலக்கத்ேதாடு ேகட்ட ராேஜைஷ பார்த்து புன்னைக ெசய்தாள் . “கல்யாணம் என்பது அத்தைன சுலபமாக நடந்து விடுமா? என்ேனாட கல்யாணத்தில் என்னுைடய ெபற்ேறார்களுக்கு எத்தைன ெடன்ஷன் என்று உங்களுக்கு ெதாியாது. மாமா இறந்ததற்கு என்னுைடய துரதிர்ஷ்டம்தான் காரணம் என்று எத்தைன ேபர் எப்படி எல்லாம் என்ைன ேபசினார்கள் ெதாியுமா? அதைன ேபச்ைசயும் மீறி, உறுதி நின்று நீங்க என்ைன ைக பிடித்து இருக்கீங்க என்றால் என்ன அர்த்தம்? ரஜினி ெசால்ற மாதிாி நடப்பது நடக்காமல் இருக்காது. நடக்காமல் இருப்பைத தைல கீழா நின்றாலும் நடத்தி ைவக்க முடியாது. சிந்துவிற்கு சசிேசகர்தான் இைண என்று அந்த ஆண்டவன் முடிச்சு ேபாட்டு ைவத்து இருக்கும் பட்சத்தில் எப்படி நடக்காமல் ேபாகும்? ெவயிட் பண்ணுேவாம். நல்லைதேய நிைனப்ேபாம்”, என்று சுகந்தி ெசான்ன ேபாது வாசலில் ஆட்ேடா வந்து நிற்கும் ஓைச ேகட்டது. ஜன்னல் வழிேய எட்டி பார்த்த ராேஜஷ், விாிந்த புன்னைகயுடன், “சுகி ெசால்றா, சிந்து வந்துட்டா…”, என்று ரஜினி ஸ்ைடலில் ெசால்லி கண் சிமிட்ட அவளும் சந்ேதாஷமாய் அவனின் ேதாள் வைளவின் வழிேய ெவளிேய எட்டி பார்த்து நிம்மதிேயாடு சந்ேதாஷ புன்னைக பூத்தாள். வரும் ஞாயிறு அன்று சர்வேதச குடும்ப தினத்திற்கான சிறப்பு நிகழ்ச்சிக்காக ெவளிேய ெவயிலில் அைலந்தது ெகாஞ்சம் கைளப்பாக இருந்தாலும் சிந்துஜாவிற்கு உற்சாகமாகேவ இருந்தது. வீட்டிற்கு ஆட்ேடாவில் வரும்ேபாது, ெபண் பார்க்கும் படலத்ைத எண்ணி முகத்தில் சின்ன புன்னைக பூத்தது. யாருப்பா இது? இந்த காலத்தில் அம்மாவும் தங்ைகயும் ெபண்ைண பார்த்தால் ேபாதும் என்று ெசால்லும் பிரகஸ்பதி,? அவனுக்கு பார்க்க இஷ்டம் இல்ைலயாக்கும். ஒருேவைள அவனுக்கு

திருமணத்தில் இஷ்டம் இல்லாமல் இருக்கலாம். யார் கண்டா… ெராம்ப ெநருக்கினால், அவைனேய கூப்பிட்டு ேநாில் ேபசி விட ேவண்டியதுதான் என்று முடிவு பண்ணி ெகாண்டாள் சிந்துஜா. அது சாி, இவன் ேவண்டாம். ஆனால் இப்படிேய இருக்க ேபாகிறாயா என்ன? என்ற எண்ணம் ேதான்றும்ேபாேத, தன்ைன ஆைசேயாடு அக்கைறேயாடு, பார்த்துெகாள்ளும் ஒருவைன ேநாில் கண்டவுடன் உடேன கல்யாணம்தான், என்று புன்னைகேயாடு எண்ணி ெகாண்டாள். முந்ைதய நாள் இரவில் கஸ்துாி அம்மாவிற்காக இந்த ெபண் பார்க்கும் படலத்திற்கு ேவண்டா ெவறுப்பாக ஒத்து ெகாண்ட ேபாது ெகாஞ்சம் எாிச்சலாக தான் இருந்தது. ஆனால் இன்று காைல, அந்த அம்மா- ெபண்ணிடம் ேபசிய பிறகு, ெகாஞ்சம் மனம் ேலசாகி விட்டது ேபால இருக்கிறது. கூட்டு குடும்பத்திற்கான அவர்களின் வாதம் சுைவயாகத்தான் இருந்தது. ஹாஸ்டலில் இருந்த ேபாைத விட இப்ேபாது தனக்கு ெகாஞ்சம் ேகாபம் குைறவாகத்தான் வருகிறது. வீட்டில் ஒரு ஒழுங்கான அைமப்பு இருக்கு. கஸ்துாி அம்மா மாதிாி ெபாறுப்பான அன்பான அம்மா முன்ேப இருந்து அவ்வப்ேபாது அறிவுைர ெசால்லி இருந்தால்… ம்கூம், உடேன ேகட்டு விட்டுதான் அடுத்த ேவைல ெசய்து இருப்பாயாக்கும், என்று உடேனேய மனசாட்சி குட்டியது. அப்பா இருந்தவைர அவர்கள் தன்னிடம் ேநாிைடயாக அதிகம் ேபசவில்ைல. அப்படிேய ேபசினாலும், அது தன்னுைடய விருப்பத்திற்கு மாறாக இருக்கும் பட்சத்தில், உடேன தான் அப்பாவிடம் ேபாய் நின்றதும் நிைனவில் ஆடியது. தான் ெசான்ன ஒரு வார்த்ைதக்காக, தன்னுைடய அைறயிேலேய முடங்கி கிடக்கும் சுகந்திைய பார்த்தாலும் கஷ்டமாக இருந்தது. ஆனால்… ஆனாவாவது… ஆவன்னாவாவது… முதலில் தன் சந்ேதகம் எல்லாம் தீர்ந்த பிறகுதான். முதலில் இன்ைறய ெபாழுதில் வருகிறவர்கைள ெராம்ப எாிச்சல் மூட்டாமல், அனுப்பி ைவக்கும் வழிைய பார்க்கலாம். அந்த ெபண் ேபெரன்ன? ம், வானதி… ெசான்னாேள? எங்க வீட்டில், அடுத்தவர் மனைத காயப்படுத்தாத பட்சத்தில், எங்களுைடய கருத்துக்கைள சுதந்திரமாக ெசால்ல எங்கள் எல்ேலாருக்கும் சுதந்திரம் உண்டு. குட் பாய்ன்ட். முடிந்த வைர நாமும் அைத கைடபிடிக்கலாம், என்று அவள் மனதிற்குள் முடிெவடுத்து, கஸ்துாி அம்மாவிடம் தான் வந்து விட்டைத ெதாியப்படுத்தினாள். விருந்தினர்களுக்காக, என்று அவர் ெசய்து ைவத்து இருந்த பாதாம் பர்பிைய, அவைர ேகலி ெசய்தபடி, எடுத்து சுைவ பார்த்தாள். “சூப்பர்ம்மா”, என்று ெசால்லிவிட்டு, காபி கப்புடன், நாலைர மணி அளவில், முகம் கழுவி தயாராக, தன் அைறக்குள் நுைழந்தாள் சிந்துஜா. ************************************************************************ அத்தியாயம் 19 ெபண் பார்க்கும் படலத்திற்கு அைர குைறயாய் மனம் சம்மதித்து இருந்தாலும், பட்டு புடைவ ேவண்டாம் என்று கஸ்தூாி அம்மா ெசால்லி இருந்ததாலும், பிங்க் வண்ணத்தில், அவளுக்கு பிடித்த, நிைறய ஜாிைக ேவைலப்பாடு ெசய்யப்பட்டு இருந்த நல்ல சுடிதாைர அணிந்து ெகாண்டு, முகம் கழுவி, தான் எப்ேபாதும் மாைல ேநரத்தில் இருப்பைத விட ெகாஞ்சம் பளிச் என்ற ேதாற்றத்தில், கிளம்பி வந்து ஹாலில் ேநரடியாக அமர்ந்து விட்டாள். ‘அவைள உள்ேள இருக்க ெசால்லலாம், அவர்கள் வந்த பின் அைழக்கலாம்’, என்று ராேஜஷ் சுகந்தி இருவருக்குேம ேதான்றினாலும் இருவருேம ஒருவைர ஒருவர் பார்த்து விட்டு, எைதயும் ெசால்ல ேவண்டாம் என்ற முடிவிற்கு வந்தனர். விருந்தினர்கள் வருவதற்கு இன்னும் சில நிமிடங்கள் இருக்கும்ேபாது எதற்கு அனாவசியமாக அவளின் மூைட ெகடுப்பாேனன்? ஹாலில் இருக்க கூடாதா என்ன? இதுதான் சிந்துஜா, அனாவசிய கூச்சம் ெவட்கம் எதுவும் ேதைவ இல்ைல, என்று அவர்கேள மனைத ேதற்றி ெகாண்டனர்.

அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம், ெசான்ன ேநரத்தில், வாடைக காாில், சாருமதி அம்மா, தன்னுைடய மகேளாடும், இரண்டு மூத்த உறவினர்கேளாடும் வந்து ேசர்ந்த ேபாது ராேஜஷ், சுகந்தி இருவரும் வாசலுக்கு ேவகமாக வரேவற்க ெசல்ல, சிந்துஜா, எழுந்து விட்டாள். எதுக்கு அவங்க உள்ேள வரும்ேபாேத பார்க்க ேவண்டும்? அப்புறமா அண்ணன் குரல் ெகாடுக்கும்ேபாது சில நிமிடம் மட்டும் தைலைய காட்டி விட்டு, நாலு வார்த்ைத சிாித்தபடி ேபசி விட்டு வந்து விடலாம் என்ற எண்ணத்தில் எழுந்து தன்னுைடய அைறக்கு ெசன்று விட்டாள் சிந்துஜா. என்னதான் அைறக்குள்ேள வந்து விட்டாலும், அவளின் காதுகள் கூடுதல் கூர்ைமயுடன் ெவளிேய நடக்கும் சம்பாஷைணைய கவனித்து ெகாண்டு இருந்தது. வாங்க வாங்கம்மா, நல்லா இருக்கீங்களா? இது உங்க ெபண்ணா? நீ மாசமா இருக்கிறாயாம்மா?…. உட்காருங்க அங்கிள், …. அந்த ஃேபைன ேபாேடன் சுகந்தி… ஹய்ேயா பரவாயில்ைல அண்ணா, ேதங்க்ஸ்… என்று கலைவயான குரல்கள் ேகட்டது. அவளுைடய அைறயின் ஜன்னல் ெவளி வாசைல பார்த்த மாதிாி இருப்பதால் அைறக்குள்ேள இருந்து ஹாைல பார்க்க முடியாது. வாசலில் வந்து திைரசீைலைய ஒதுக்கி பார்த்தால், அவர்களாலும் தன்ைன பார்க்க முடியும் என்ற காரணத்தால் உள்ேள இருந்த படிேய வந்து இருப்பவர்கைள எைட ேபாட முயன்றாள் சிந்துஜா. யாைர மாசமா இருக்கிறாயா என்று ேகட்கிறார்கள்? வந்து இருக்கும் ெபண்ைணயா? ஆனால் அது கஸ்துாி அம்மாவின் குரல் மாதிாி இல்ைலேய? ெவளியில் இருந்து வந்தவர்கள் ேகட்பது என்றால் சுகந்திையயா? பார்த்த உடேன ெதாியும்படியா இருந்தது? அப்படி என்றால் அது ஏன் தன கண்ணில் படவில்ைல? அண்ணனுக்கு ஒரு குழந்ைத என்றால்… அதற்கு ஒரு கிாீட்டிங் கூட தான் இது வைர ெசால்லாமல். தன் ேமேலேய அவளுக்கு ேகாபம் வந்தது. அண்ணன் ஏற்கனேவ தன்னிடம் ெசால்லி இருக்கிறாேனா? தான்தான் அைத சாியாக கவனிக்கவில்ைல ேபால. சுகந்தியின் ேமல் ேகாபம் இருந்தாலும்… அவளும் பாவம்தான்… அதனால்தான் காைல ேவைளகளில் எழுந்து ெகாள்ளவில்ைலேயா? அவங்க அம்மா வீட்டிற்கு ேபாய் இருக்கலாேம? “….ஹய்ேயா, பரவாயில்ைல, அக்கா நீங்க ாிலக்ஸ்டா உட்காருங்க. நாங்க சதாரனமாதான் பார்க்க வந்து இருக்ேகாம். ெராம்ப மாியாைத எல்லாம் ேவண்டாம். எப்படியும் கைடசி முடிவு ெசால்ல ேபாறது நாங்க இல்ைலேய? எங்க அண்ணன்தான்…” இந்த குரல்… எங்ேகேயா ேகட்ட மாதிாி இருக்ேக? அதுவைர அடக்கி ைவத்து இருந்த ஆர்வம் கட்டவிழ, அவசரமாய் ெவளிேய வந்தாள் சிந்துஜா. அங்ேக ஆகாய நீல வண்ண காட்டன் புடைவயில், மிக மிக எளிைமயாய், பட்டு புடைவ, நைக, சிறப்பான அலங்காரம் என்று கண்கைள உறுத்தாமல், எப்ேபாதும் இருப்பது ேபான்ற அந்த ஒற்ைற டாலர் ெசயினுடன், புன்னைக பூத்த வானதிையதான் அவள் கண்கள் முதலில் கண்டது. “ஹாய் வானதி, யூ…”, என்றபடி ேவகமாய் அவளின் அருகில் வந்து அவள் ைககைள பற்றிய படி ேகட்ட சிந்துஜாவின் மிக மிக உற்சாகமான துள்ளலான அைழப்ைப ஒரு சதவிகிதம் கூட அவர்களின் அதீத கற்பைனயிலும் ெகாஞ்சம் கூட எதிர்பார்த்து இராததால், சுகந்தியும் ராேஜஷும் ேபச்சு மூச்ைச சுத்தமாய் இழந்து விட்டனர். “ஹாய், அண்ணி வந்துட்டீங்களா? நீங்க இன்னும் ெரண்டு நிமிஷம் வராமல் இருந்து இருந்தால் நான் உள்ேள வந்து இருப்ேபன். உங்களுக்கு ெஹல்ப் பண்ண”, என்று வினாடி ேநரம் கூட தயங்காமல், ேலசாய் கண் சிமிட்டியபடி பதில் ெசான்ன வானதிைய பார்த்ததும், கண்கைள இைமக்க கூட மறந்து, தாங்கள் காண்பது என்ன கனவா? என்ற சந்ேதகத்தில் தங்கள் ைகைய கிள்ளி பார்க்கலாமா என்ற முடிவிற்கு வந்து சுகந்தியும் ராேஜஷும் ஒருவைர ஒருவர் பார்த்து ெகாண்டனர். “எனக்கா? என்ன ெஹல்ப்? கிளம்புவதற்கு எனக்கு யாருைடய உதவியும் ேதைவ இல்ைலேய? ஒரு ேவைல இது மாதிாி காட்டன் புடைவ கட்டுவது என்றால் ேதைவப்படலாம்”, என்று புன்னைகேயாடு வானதியிடம் ெசான்னவள், சாருமதிைய பார்த்து ைக குவித்தாள். “வணக்கம் அம்மா, நான் ெகாஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கேவ இல்ைல. இட் இஸ் எ ப்ேலசனட் சர்ப்ைரஸ்”, என்று ெசால்லியபடி அவாின் அருகில் அமர்ந்து ெகாண்டாள். “உன்ேனாட ேபாட்ேடாைவ நாங்க பார்த்த மாதிாி நீ எங்களின் ேபாட்ேடாைவ…”, என்று ஆரம்பித்து நாக்ைக கடித்து ேபச்ைச நிறுத்தினார்.

“சாாிம்மா, நீ ைபயேனாட ேபாட்ேடா மட்டும்தாேன பார்த்து இருப்பாய், எங்கைள உனக்கு ெதாிய வாய்ப்பு இல்ைலேய?”, என்று ெசான்ன அம்மாைவ, “அப்படியா அம்மா? அண்ணன் ேபாட்டா இவங்களுக்கு நீங்க ெகாடுத்து இருக்கீங்களா? அப்பத்தான் இவங்க பார்த்தாங்களா?”, என்று சிாிப்ேபாடு வானதி ேகட்டாள். “ேபாட்ேடா இருக்கா? இன்னும் நான் பார்க்கவில்ைலேய? இது வைர பார்க்க ேவண்டும் என்று யாாிடமும் ேகட்க கூட இல்ைலேய? “, என்று உண்ைமைய ெவளிேய ெசால்ல முடியாமல் , அவள் அைமதியாய் தைல குனிந்து இருக்க, அைத ெவட்கம் என்று சாருமதி அம்மா தவிர மற்ற ஐந்து ேபரும் எடுத்து ெகாண்டு மகிழ்ச்சியில் பூாித்தனர். சாருமதி அம்மாவிடமும் அவள் இயல்பாக ேபசியைத கண்டவுடன், ராேஜஷ் சுகந்தியிடம், “ஹப்பா ெபாிய கவைல விட்டது. சீக்கிரம் ஓடி ேபாய் ஸ்வீட் எடுத்துட்டு வா”, என்று ஜாைட ெசய்தான். உள்ேள ஓடி வந்த சுகந்திைய பார்த்த கஸ்துாி அம்மாவிற்குேம ஆச்சாியம். “என்னம்மா ெமதுவா ெமதுவா…, எதற்கு இந்த ஓட்டம்? சிந்துைவ வந்து எடுத்து தர ெசால்லட்டுமா?”, என்று சந்ேதாஷமாக ேகட்டார். “இல்ைலம்மா, சிந்து அவங்கேளாட ேபசிட்டு இருக்கிறாள். பரவாயில்ைல நாேன எடுத்து ேபாகிேறன்”, என்று அந்த ெபாிய ட்ேரைய தூக்கி ெகாண்டு வந்தாள் சுகந்தி. அவள் தூக்கி வருவைத பார்த்து, வானதி இயல்பாய் எழுந்து வந்து, “நான் ெசர்வ் பண்ணுகிேறன் அக்கா”, என்று ைகயில் இருந்து ட்ேரைய வாங்க, சிந்துஜா, இருவைரயும் வியப்புடன் மாறி மாறி பார்த்தாள். வானதியின் உதவி ெசய்யும் குணம் பார்த்து அவளுக்ேக ஒரு மாதிாி இருந்தது. நியாயமாய் இது அவள் ெசய்து இருக்க ேவண்டிய ேவைல. சுகந்தி… ப்ச்! இனிேமல் அண்ணி என்று ெசால்லணும், என்று மனசுக்குள் திருத்தியபடி வந்தவள், “நீங்க உட்காருங்க அ….ண்…. ணி . நா… ன் எடுத்து ெகாடுக்கிேறன்”, என்ற ெவறும் நாலு வார்த்ைத சுகந்தியிடம் ேநரடியாய் ேபசி முடிப்பதற்குள், சிந்துஜாவிற்கு மூச்சைடத்து விட்டது. ேபசியவளுக்கு அப்படி என்றால், அைத ேகட்டவளுக்ேகா மயக்கேம வரும் ேபால இருந்தது. இங்ேக என்ன நடக்கிறது? இது எல்லாம் நிஜம்தானா? என்று எண்ணியபடி ேபந்த விழித்தாள் சுகந்தி. ராேஜஷ் இயல்பாய், ெபாியவர்களுடன் ேபச்சு ெகாடுக்க, வானதியும் சிந்துஜாவும் எல்ேலாருக்கும் சிற்றுண்டி தட்டுகைள எடுத்து ெகாடுக்க, விாித்த கண் வாங்காமல், சுகந்தியும் கஸ்தூாி அம்மாவும் அைத பார்த்து மகிழ்ந்தனர். “சிந்துஜா ேமல ெராம்ப பிாியேமா?”, என்று கிசுகிசுப்பாய் வந்த குரைல ேகட்டு தூக்கி வாாி ேபாட திரும்பிய சுகந்தி, சாருமதி அம்மாவின் புன்னைக பூத்த முகத்ைத பார்த்து திைகத்தாள். பின் சமாளித்து, ” இது என்னம்மா ேகள்வி? எனக்கு அவள் ேமலும், அவளுக்கு என் ேமலும் ெராம்ப ெராம்ப பிாியம்தான்”, என்று கண்கைள சிந்துஜாவின் ேமல் பதித்து அழுத்தம் திருத்தமாக சுகந்தி ெசால்ல இப்ேபாது சுகந்திைய கண் எடுக்காமல் பார்ப்பது சிந்துஜாவின் முைற ஆயிற்று. ஏற்கனேவ சசி ேசகர் சுகந்திக்கும், சிந்துவிற்கும் ஆகவில்ைல என்று ேகாடி காட்டி இருந்தாலும், இவள் அப்படி ேபசியது சாருமதியின் மனைத உருக்கியது. “ெராம்ப நல்லது, இதுமாதிாி பாசம்தான் குடும்பம் சந்ேதாஷமாய் இருக்க முக்கியமாய் ேவண்டும். உட்காருங்கேளன், இது எத்தைனயாவது மாசம் உங்களுக்கு?”, என்று அருகில் அமர்த்தி சாருமதி அம்மா ேமலும் அக்கைறயாய் இயல்பாய் விசாாித்தார். “என்னம்மா நீங்க ேபாய் என்ைன வாங்க ேபாங்க என்று ெசால்றீங்க? சுகந்தி என்று ேபர் ெசால்லுங்க அம்மா. நாலு முடிந்து ஐந்தாவது மாதம் நடக்கிறது”, என்று புன்னைகேயாடு விளக்கம் ெசான்னவள் கண்கள் மீண்டும் சிந்துஜாைவ பார்த்தது. அந்த வினாடி வைர தன்ைனேய பார்த்து ெகாண்டு இருந்த சிந்துஜா, தான் பார்ப்பைத உணர்ந்த வினாடியில் பார்ைவைய திருப்பி ெகாண்டது, அவளுக்கு ேமலும் புன்னைகைய ஊட்டி, அந்த வளர்ந்த குழந்ைதைய ேமலும் ரசிக்க ைவத்தது.

ெகாஞ்ச ேநரம் கலகலப்பாய் ேபசி ெகாண்டு இருந்தவர்கள், ” மாமா, நாம் கிளம்பலாமா? நமக்கு பிடிச்சு இருக்கு என்பைத அவர்களிடம் ெசால்லி விட்டு கிளம்பலாம்”, என்று ெசான்ன சாருமதிைய ஆச்சாியமாக பார்த்தார் சந்தானம். “என்னம்மா இப்பபடி ெசால்ற? சசி பார்க்க ேவண்டாமா?”, என்று ரகசியமாய் அவர் அருேக குனிந்து, குழப்பத்ேதாடு ேகட்டார். “இல்ைல மாமா, நம்ம பார்த்துட்டா தும் என்று ெசால்லி விட்டான். ேபாட்ேடா பார்த்து இருக்கான். அது ேபாதும்”, என்று முடித்து விட்டார் சாருமதி. “இந்த காலத்தில இப்படி ஒரு ைபயனா?”, என்று வியந்த சந்தானமும், ராேஜஷின் ைக பற்றி குலுக்கி, “நாங்க கிளம்புகிேறாம். எங்களுக்கு ெபண்ைண பிடித்து இருக்கு. உங்க எல்ேலாருக்கும் ைபயைன பிடித்து இருந்தால், எங்க வீட்டுக்கு ேபான் பண்ணுங்க”, என்று சந்ேதாஷமாய் ெசான்னார். “இன்ெனாரு முக்கியமான விஷயம். எங்களுக்கு ேவறு எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்ைல. ெபாிய ேகாடீஸ்வரர்கள் என்று ெசால்ல முடியாவிட்டாலும், ெசாந்தமாய் வீடு இருக்கு, ெகாஞ்சம் ெபன்ஷன் பணம் வருது, ைபயன் ெபாண்ணு ெரண்டு ேபரும் நல்ல ேவைல பார்க்கிறாங்க. உங்க அளவிற்கு இல்ைல என்றாலும், ஓரளவிற்கு வசதியான வாழ்க்ைகதான். உங்க ெபண்ைண நாங்க நிச்சயமா சந்ேதாஷமா ைவத்து காப்பாற்றுேவாம் என்ற நம்பிக்ைக இருந்தால் எங்களுக்கு ேபான் பண்ணி ெசால்லுங்க”, என்று ேசர்த்து ெசால்லி விட்டு, எழுந்து ைக கூப்பினார் சாருமதி அம்மா. சாருமதி அம்மா ேபசியைத ேகட்டு, சிந்துஜாவிற்கு மனம் ேலசாகியது. இந்த அம்மா எவ்வாளவு அழகா தன்னுைடய விருப்பத்ைத ெசால்றாங்க. நாமளும் இருக்ேகாேம? ேகாபம், முன்னால் முன்னால் ஓடி வந்துடுது. ெகாஞ்சம் அழகா ேபசணும், நிதானமா இருக்க முயற்சி ெசய்யணும், என்று எல்லாம் மனதிற்குள் உறுதி எடுத்து ெகாண்டு இருந்த ேபாது,…. “ஹேலா ேமடம், என்ன நின்று ெகாண்ேட தூக்கமா? அதில் கனவா? கனவில் யாேரா?”, என்று ேகலியாக ெசால்லி சின்னதாய் புன்னைக பூத்தால் வானதி. “ஷ்! அெதல்லாம் ஒன்றும் இல்ைல வானதி….”, என்று சிணுங்கிய சிந்துஜாைவ, “நம்பிட்ேடன் அண்ணி, கிளம்பட்டுமா? உங்கைள எனக்கு ெராம்ப ெராம்ப பிடிச்சு இருக்கு”, என்று கண்கள் மின்ன சந்ேதாஷமாய் ெசான்னாள் வானதி. அவளின் ைக பற்றி அழுத்தி, “ெராம்ப ேதங்க்ஸ், எனக்கும் உங்க ெரண்டு ேபைரயும் ெராம்ப பிடிச்சு இருக்கு. காைலயிேலேய யார் என்று ெதாியாமேலேய நீங்க ேபசியது ெராம்ப பிடிச்சு இருந்தது. இப்பப் ேகட்கணுமா? “, என்று புன்னைகேயாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “ைஹ, ைஹ …இந்த கைததாேன ேவண்டாம் என்பது? எங்க கிட்டேயவா? முக்கியமான ஆைள விட்டுட்டு, எங்க ெரண்டு ேபைரயும் பிடிச்சு இருக்கா? ஆர் ேஜ இல்ல? அழகாதான் ேபசறீங்க”, என்று ேகலியாக ெசான்ன வானதிைய பார்த்து ‘அட கடவுேள! அவன் யார் என்ேற ெதாியாது. ேபர் கூட ெதாியாது. அவைன பற்றி என்ன கனவு காண முடியும் என்று ெசான்னால் எப்படி இருக்கும்?’, என்று எண்ணி அசடு வழிய சிாித்தாள் சிந்துஜா. அவள் அசடு வழிவதற்கான உண்ைம காரணம் ெதாியாததால், வானதி ேமலும் ேகலி ெசய்ய, சிந்துஜாேவா, புன்னைகேயாடு, “ேதங்க்ஸ்”, என்று ெசால்லி சமாளித்து அவர்கைள வழி அனுப்பி ைவத்தாள். அவர்கள் ெவளிேயறும் வைர வாசலில் நின்று புன்னைகேயாடு வழி அனுப்பி விட்டு உள்ேள வந்த ராேஜஷ், “சிந்து, சிந்து குட்டி…”, என்று சந்ேதாஷமாய் அைழத்தான். அப்பா அைழப்பது ேபால, அவன் சிந்து குட்டி என்று அைழத்த வினாடியில் சிந்துஜாவிற்கு மனம் உருகி, “என்ன அண்ணா, புதுசா குட்டி எல்லாம் ெசால்கிறாய்?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டு விட்டு, அங்ேக ட்ேரயில் இருந்த ஒரு பாதாம் பர்பிைய எடுத்து கடித்தாள் சிந்துஜா. “இங்ேக பாருடா, நீ கூடத்தான் புதுசா அண்ணா எல்லாம் ெசால்கிறாய் ேபால? ேமடம் இன்ைனக்கு ெசம மூடில் இருக்கீங்கேளா?”, என்று ேமலும் உற்சாகமாய் விசாாித்தான் ராேஜஷ்.

“அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல, எப்பவும் ேபாலதான் இருக்கிேறன். என்ன விஷயம் ெசால்லு”, என்று கறாராய் ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவளுக்கு அந்த ேபாட்ேடாைவ எப்படி யாாிடம் ேகட்பது என்ற சின்ன குழப்பம் இருந்தது. இவர்கைள பார்த்தால் ஓேக தான். ஆனால் அவைனயும் பார்க்க ேவண்டாமா? அவனும் தன் மனதிற்கு பிடித்தவனாய் இருந்தால்தாேன… ஐந்து நிமிடம் முன்பு இருந்த அருைமயான இளகிய மனநிைல இந்த வினாடியில் அவளிடம் இல்ைல, மீண்டும் ேயாசிக்க துவங்கி விட்டாள் என்பைத துல்லியமாய் உணர்ந்தாள் சுகந்தி. அச்சச்ேசா, சிந்து ேயாசித்தால் அது எங்ேக ேபாய் முடியுேமா? சட்ெடன்று கவைல ேமகம் அவைள சூழ்ந்தது. “சாி சிந்து, உனக்கு இப்ப வந்து ேபானவங்கைள பிடிச்சு இருப்பது ேபாலதான் எனக்கு ேதாணுது. இருந்தாலும் உன்னுைடய வாயால் அைத ெசால்லி விட்டால் எனக்கு ெகாஞ்சம் திருப்தியாய் இருக்கும். இப்ப ேமற்ெகாண்டு இந்த விஷயத்தில் ப்ேராசீட் பண்ணலாமா சிந்து? உனக்கு ேவறு ஏதாவது தகவல் ெதாிய ேவண்டுமா?”, என்று அண்ணனாய் அக்கைறயாய் ேகட்டான் ராேஜஷ். “முதலில் மாப்பிள்ைள ேபாட்ேடா ேவண்டும், அவர் என்ன ெசய்கிறார் என்று ெதாிய ேவண்டும்…”, என்று எப்படி ெசால்வது? என்றும் இல்லத திருநாளாய், இன்று என்ன இப்படி தயக்கமாய் இருக்கு? அவள் மனதிற்குள் குழம்பி ெகாண்டு இருக்க, சுகந்தியின் குரல் ஒலித்தது. “என்னங்க நீங்க? இன்று அவள் சாியான ேநரத்திற்கு வந்து விட்டால் என்பதற்காக, நீங்க என்ெனன்னேவா ப்ளான் பண்ணாதீங்க. நம்முைடய கிரவம் காப்பற்றுவதற்காக, வீட்டிற்கு வந்த விருந்தினர்கைள சிாித்த முகத்ேதாடு உபசாித்தாள். அவ்வளவுதான். இைத எல்லாம வச்சுக்கிட்டு நீங்க கற்பைன ேகாட்ைட கட்டாதீங்க”, என்று அதட்டலாய் ெசான்னால் சுகந்தி. சுகந்தியின் இந்த வார்த்ைதகைள ேகட்டதில், அங்ேக இருந்த சிந்துஜா, ராேஜஷ், கஸ்தூாி அம்மா ஆகிய மூன்று ேபாில், யார் அதிகம் அதிர்ச்சி அைடந்தது, என்று ெசால்ல முடியாது. மூவருக்குேம தூக்கி வாாி ேபாட்டது. “சுகந்தி, என்ன உளறுகிறாய்? சிந்து நடித்தாள் என்று ஏன் நிைனக்கிறாய்? உண்ைமயிேலேய அவளுக்கு பிடித்து கூட இருக்கலாேம? அவளுக்கு பிடிக்கவில்ைல என்ற முடிவிற்கு நீ எப்படி வந்தாய்?”, என்று முதலில் சுய நிைனவிற்கு வந்த ராேஜஷ்தான் ேகாபத்ேதாடு அதட்டினான். சிந்துஜா, குழப்பத்ேதாடு இருவைரயும் மாறி மாறி பார்க்க, சுகந்தி ெதாடர்ந்து ேபசினாள். “அந்த அம்மா இருபது வருஷமா தனியா இருந்து பிள்ைளகைள வளர்த்து இருக்காங்க. அந்த வீட்டிற்கு அவங்கதான் ராணி. அவங்க வச்சதுதான் சட்டம். அந்த மாதிாி ஒரு வீட்டில் ேபாய் சிந்துஜா இருப்பது… ம்ஹூம்… எனக்கு சாி வரும் என்று ேதான்றவில்ைல”, என்று நிர்த்தாட்சனயமான குரலில் ெசால்லி உதட்ைட பிதுக்கினாள் சுகந்தி. விடுவிடுெவன்று உள்ேள ேபானவள், காைலயில் தான் பதிவு ெசய்து ைவத்து இருந்ததில், சாருமதி அம்மா ேபசியைத ேபாட்டு விட்டு, “சும்மா அைர குைறயா ெதாிஞ்சைத வச்சு வாய்க்கு வந்த படி அடுத்தவங்கைள பற்றி குைற ெசால்லாதீங்க. அவங்க இதுல ேபசி இருக்கும் விஷயத்ைத ேகட்டுட்டு, அப்புறமா ேபசுங்க…”, என்று அதட்டலாக ெசான்ன சிந்துஜாைவ பார்த்து வாய்க்குள் புன்னைக பூத்தாள் சுகந்தி. அவர் ேபசி முடித்ததும் நிறுத்தி விட்டு, “இப்ப என்ன ெசால்றீங்க?”, என்பது மாதிாி ேகள்வியாக பார்த்தாள் சிந்துஜா. “இது எப்ப யாாிடம், எந்த சூழலில் அவங்க ேபசியது?”, என்று சாவகாசமாய் விசாாித்தாள் சுகந்தி. “இன்ைனக்கு காைலயில் திருவல்லிேகனியில் நாேன பதிவு ெசய்தது. இத்தைனக்கும் நாேன மடக்கி மடக்கி ேகள்வி ேகட்டு இருக்கிேறன் ெதாியுமா? அவங்களுக்கு அடுத்து ேபசியது அவங்க ெபாண்ணு. அவங்க ேபசியது வாெனாலிக்காக தயார் பண்ணி ேபசியதா நிச்சயம் இருக்க முடியாது”, என்று ஆணித்தரமாக கூடுதல் தகவலும் தந்தாள். “இெதல்லாம் ேபசுவதற்கு நல்ல இருக்கும். ஒரு ேவைள நீ யார் என்று ெதாிந்ேத…”, “ெதாிந்ேத ெசால்லி இருந்தாலும் அது ஒன்றும் தப்பில்ைல. கைடசியா ேபாகும்ேபாது என்ன ெசால்லிட்டு ேபானாங்க. எனக்கு உங்க ெபண்ைண பிடிச்சு இருக்கு. உங்களுக்கு என்ேனாட ைபயைன பிடிச்சு இருந்தால்… ெசால்லுங்க. எதைன ேபர் இப்பபடி பட்ெடன்று ெசால்லி விட்டு

ேபாறாங்க? நல்லா டிபன் சாப்பிட்டு விட்டு, ேபாய் ேபான் பண்ேறாம் என்று ெசால்லும் கும்பல்தாேன இங்ேக ஜாஸ்தி? அப்படி பார்த்தால் இவங்க எவ்வளேவா ேதவைல”, என்று பட்ெடன்று இைடயிட்டு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “சிந்துஜாேவ மனசு இளகி ேபசும்ேபாது சுகந்தி ஏன் இப்படி குட்ைடைய குழப்புகிறாள்?” என்று முதலில் குழம்பிய ராேஜஷிற்கும் கஸ்தூாி அம்மாவிற்கும் சில வினாடிகளிேலேய ேபச்சின் ேபாக்கு புாிந்து விட்டதால், சுவாரஸ்யமாக இருவாின் வாக்கு வாதத்ைதயும் ேவடிக்ைக பார்க்க ஆரம்பித்தனர். “அவ்வளவு ஏன், எங்களுக்கு எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்ைல என்று எவ்வளவு ெதளிவா ேவலியாப்ைடயா ெசால்லிட்டு ேபானாங்க. அந்த மனசு எத்தைன ேபருக்கு வரும்?”, என்று மீண்டும் அவசரமாய் ேகட்க, சுகந்திக்கு புன்னைகைய அடக்குவது இப்ேபாது ெராம்பேவ சிரமமாய் இருந்தது. “என்னேவா ேபா, எனக்கு ேதான்றியைத ெசால்லி விட்ேடன், எப்பவுேம இந்த வீட்டில் நான் ெசால்வது எடுபடாது. இப்ப மட்டும் என்ன புதுசா? நீயாச்சு உன் அண்ணனாச்சு. என்னேவா பண்ணிேகாங்க”, என்று ெசால்லி விட்டு உள்ேள அவசரமாய் அைறக்குள்ேள ெசன்று விட்டாள் சுகந்தி. “சிந்து… நீ என்னடா ெசால்கிறாய்? எனக்கு உன் இறுதி முடிவுதாண்டா ேவணும். உன் சந்ேதாஷம்தான் இந்த விஷயத்தில் முக்கியம். கல்யாணம் என்பது அவ்வளவு சட்ெடன்று முடிெவடுக்க கூடிய விஷயம் இல்ைல. இதுல அண்ணன் ெசால்கிறான் என்பதால் ேவண்டும் என்ேறா, அண்ணி ெசால்கிறாள் என்பதற்காக ேவண்டாம் என்ேறா முடிெவடுக்க கூடாதுடா. நல்லா ேயாசிச்சு நிதானமா முடிெவடு. நீ உன் முடிைவ ெசான்னதற்கு பிறகு நான் அவங்களுக்கு ேபான் பண்ணுகிேறன்”, என்று கனிவான குரலில் ெசால்லி, அவளின் தைலைய வருடி விட்டு ேபானான் ராேஜஷ். “ேதங்க்ஸ் சிந்து, நான் ெசான்ன மாதிாி வீட்டுக்கு சாியான ேநரத்திற்கு வந்து விட்டாய். அது ேபாதும். இனி கல்யாணம் குறித்து நீ என்ன முடிவு எடுத்தாலும் எனக்கு கவைல இல்ைலடா”, என்று அவளின் கன்னத்ைத வழித்து திருஷ்டி கழித்தார் கஸ்தூாி அம்மா. “உங்களிடம் ஒண்ணு ேகட்டால் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்கேள?”, என்று சின்ன குரலில் விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “ச்ேச ச்ேச, என்ன சிந்து , என்ன ேவண்டும் என்றாலும் ேகளு, நான் ஏன் தப்பா எடுத்துக்க ேபாேறன்?”, என்று தூண்டினார் கஸ்தூாி அம்மா. “உங்களுக்கு அந்த சாருமதி அம்மாைவ பார்த்தால் தப்பாவா ேதாணுது? அ…வ…ங்… க அப்படி ெசால்றாங்கேள?”, என்று தயங்கி தயங்கி ேகட்டாள் சிந்துஜா. அந்த ேநரத்தில் சுகந்திையயும் விட்டு தர முடியாமல் திணறியவர், “ச்ேச ச்ேச, அப்படி இல்ைல சிந்து, நீ ெவளிேய ேவைலக்கு ேபாவதால் உனக்கு ஆட்கைள நன்றாக எைட ேபாடா ெதாிந்து இருக்ேகா என்னேவா, எனக்கு அவங்கைள பார்த்தாள் நல்லா மாியாைதயாதான் இருக்கு”, என்று ெசால்லி முடிக்ைகயில், அவர் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் ஒரு முத்தம் பதிந்தது. “அப்ப சாி, எனக்கு மாப்பிள்ைள ேபாட்ேடா, ைபேயா – ேடட்டா , ெரண்டும் உடேன ேவண்டுேம?”, என்று அவாின் காேதாரம் கிசுகிசுக்க, அவர் சந்ேதாஷத்தில் பூாித்தார். “நீ ெரண்டாவது ேகட்டது என்னிடம் இல்ைல. ஆனால், முதலில் ேகட்டது இருக்கும் இடம் எனக்கு ெதாியும்”, என்று சிாிப்ேபாடு ெசால்லி ேபானவர், அவர்கள் வாங்கி வந்து இருந்த பழ கூைடயில் இருந்த அந்த சின்ன காக்கி கவைர எடுத்து வந்து புன்னைகேயாடு நீட்ட, ஆர்வத்ேதாடு அந்த கவைர பிாித்து ேபாட்ேடாைவ எடுத்தவளின் முகம் வியப்பில் விாிந்து தாமைரயாய் மலர்ந்தது. **************************************************************************** அத்தியாயம் 20 சசிேசகாின் ேபாட்ேடாைவ அந்த கவாில் இருந்து ெகாஞ்சமும் எதிர்பாராததால், சிந்துஜாவின் முகம் மலர்ந்து ஆச்சாியத்தில் பூவாய் விாிவைத பார்த்த கஸ்துாி அம்மாவிற்கு மனம் நிைறந்து ேபானது.

“என்ன சிந்தும்மா, மாப்பிள்ைள எப்படி இருக்கிறார்?”, என்று ேகலியாக ேகட்ட கஸ்துாி அம்மாைவ பார்த்து, “நான் என்ன பதில் ெசான்னால் உங்களுக்கு சந்ேதாஷமா இருக்கும்?”. என்று திருப்பி எதிர் ேகள்வி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “எனக்ெகன்ன இதுல ெபாிய விஷயம் விருப்பம் எல்லாம் சிந்து? உன்ேனாட விருப்பம்தான் முக்கியம் . நீ என்ன ெசான்னாலும் எனக்கு சந்ேதாஷம்தான். ஆனால் உன் முகத்ைதயும் ேபச்ைசயும் பார்த்தால், உனக்கு மாப்பிள்ைளைய ெராம்ப பிடிச்சு இருக்கு என்று ேதாணுது. சாியா?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டார். “ம், அ…ப்…ப…டி எல்லாம் ெசால்ல முடியாது”, என்று ேயாசைனயாய் இழுத்தாள் சிந்துஜா. “ஒ! அப்ப உனக்கு பிடிக்கைலயா சிந்து, ஆனால் அவர் உன்ைன…”, ேமேல அவர் என்ன ெசால்லி இருப்பாேரா? ஆனால் சிந்துஜாவின் கரங்கள் அவாின் கழுத்ைத கட்டி ெகாண்டதும் ேபச்ைச நிறுத்தி அவைள குழப்பத்ேதாடு பார்த்தார் கஸ்தூாி. “ெராம்ப அவசரம்தான் உங்களுக்கு. ெபாறுத்தார் பூமி ஆள்வார். அது ெதாியாதா உங்களுக்கு?”, என்று ேகலியாக சிாித்து விட்டு, “எனக்கு இவைர பிடிக்கவில்ைல என்றும் என்னால் ெசால்ல முடியாது”, என்று விாிந்த புன்னைகேயாடு ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதயாக அழுத்தமான குரலில் ெசால்லி, அவரது கன்னத்ைத ெசல்லமாய் நிமிண்டி விட்டு, அந்த ேபாட்ேடாேவாடு, அைறக்கு எஸ்ேகப் ஆனாள் சிந்துஜா. சிந்துஜாவின் வீட்டில் இருந்து கிளம்பி வீட்டிற்கு வந்து ேசரும் முன்ேப சசிேசகர் ஆவலுடன் வாசலிேலேய காத்து இருந்தான். அவைன பார்த்த உடன் சாருமதியும் வானதியும் ஒருவைர ஒருவர் பார்த்து சிாித்து ெகாண்டனர். “நல்ல ேவைலம்மா, ெபாியம்மாைவயும் ெபாியப்பைவயும் அங்ேக ஸ்ேடஷனில் இறக்கி விட்டு வந்ேதாம். இல்ைல என்றால், இந்த துைர மகாபலிபுரத்தில் ஆபிஸ் ேவைலயாக இருப்பதாக ெசான்ன கைத எல்லாம் என்ன ஆவது?”, என்று ேகலியாக ேகட்ட வானதிைய ெசல்லமாக குட்டினான் சசிேசகர். “உனக்கு ெராம்பதான் வாய் ஜாஸ்தி ஆயிடுச்சு. அம்மா இவளுக்கு உடனடியா வாய்ப்பூட்டு ேபாட ேவண்டும்,. இல்ைல என்றால சிந்துஜாவிடேம ஏதாவது உளறி விட சான்ஸ் இருக்கு”, என்று பதிலுக்கு ெகாடுத்தவன், “எப்படி இருக்கா உங்க மருமகள்?”, என்று புன்னைகேயாடு விசாாித்தான். “ம, ஏேதா இருக்காங்க. என்ேனாட ெபர்சனாலிட்டி அளவு இல்ைல என்றாலும் ஓேக ரகம்”, என்று கண் சிமிட்டிய வானதிைய… “ஏய், அைத நீ ெசால்லாேத, உன்ேனாட ெபர்சனாலிட்டி பற்றி நாங்க ெசால்லணும்”, என்று துரத்த ஆரம்பித்தவன் சட்ெடன்று நின்று அம்மாவிடம் திரும்பினான். “அம்மா நீங்க ஒண்ணுேம ெசால்லவில்ைலேய? அங்ேக ஏதாவது பிரச்ைனயா?”, என்று கவைலேயாடு ேகட்டான் சசிேசகர். “ச்ேச ச்ேச, அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல. எனக்கு சிந்துஜாைவ பார்த்தால் ெகாஞ்சம் பிடிவாதக்காாி மாதிாி ேதான்றியது. இன்னும் நிைறய வளரணும். உனக்கும் ெபாறுைம இருக்கிற அளவிற்கு, இருக்கும். எல்ைல தாண்டினால் வரும். ேகாபம் ஆற மாத கணக்கில் ஆகுேம? அதான்… ெகாஞ்சம் “, என்று ேயாசைனேயாடு ெசான்னார் சாருமதி. ெநருங்கி வந்து அவாின் ேதாளில் ைக ைவத்து, “என்னம்மா, நீங்க இருக்கிற ைதாியத்தில்தான் நான் இருக்ேகன். நீங்கேள இப்படி ெசான்னால் எப்படி? எனக்கு பிடிச்சு இருக்கும்மா. உங்களுக்கு பிடிக்கவில்ைலயா?”, என்று ெகஞ்சலாக ேகட்டான். “நான் எங்ேகடா அப்படி ெசான்ேனன்? எனக்கும் பிடிச்சுதான் இருக்கு. குழந்ைதகைள பிடிக்காமல் இருக்குமா? அவங்க அடம் பிடிக்கிறாங்க என்று தள்ளியா ைவத்து விடுகிேறாம். அது வளர்ந்த குழந்ைத. என்ன ேபசுகிேறாம் என்று ெதாியாமல் சில ேநரம் ேபசி விடுவாளாய் இருக்கும். அைத விடு, கடவுளின் ேமேல பாரத்ைத ேபாட்டு நடப்ேபாம். நல்லேத நடக்கும். கூடேவ நீ ெகாஞ்சம் ெபாறுைமைய வளர்த்துக்ேகா. நானும் கடவுளிடம் எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்க ேவண்டி ெகாள்கிேறன். பயப்படாேத, அவள் உனக்குத்தான்”, என்று நம்பிக்ைகேயாடு உறுதி அளித்தார் சாருமதி.

மறுநாள் காைலயில் அஞ்சு மணி அளவில் எழுந்து, தான் சிந்துஜாவின் திருமணம் நல்ல படியாக முடிய, கருமாாி அம்மன் ேகாவிலுக்கு திருேவற்காடு வைர ேபாய் விட்டு ஏழு மணிக்கு எல்லாம் வந்து விடுவதாக அனுமதி ேகாாி ெசன்று இருந்தார். சிந்துஜா அஞ்சைர மணிக்கு வாெனாலி நிைலயம் ேபாவாேள, அட்லீஸ்ட் ஒரு காபியாவது குடித்து விட்டு ேபாகட்டும் என்று எண்ணி, சுகந்தி எழுந்து, பாைல மட்டும் காய்ச்சி ைவத்தாள். அதிகாைல எழுந்ததும், பால் ெபாங்கிய வாைடயும் ேசர்ந்து குமட்டி ெகாண்டு வர, அடுப்படியிேலேய ேபசினில் வாந்தி எடுக்க ஆரம்பித்தாள் சுகந்தி. “அம்மா, காபி ெரடியா?”, என்று ேகட்டபடி உள்ேள வந்த சிந்துஜா சுகந்தி கிச்சன் சிங்கில் சாிந்து வாந்தி எடுப்பைத பார்த்த உடன் ஓடி வந்தாள். “ஹய்ேயா, என்ன ஆச்சு? நீங்க ஏன் இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்து இங்ேக என்ன பண்றீங்க? கஸ்துாி அம்மா எங்ேக?”, என்று ஓடி வந்து அவளின் தைலைய ேலசாய் பிடித்தவளுக்கு, ேமேல என்ன ெசய்வது என்றும் ெதாியவில்ைல. “சாாி, பால் வாைட பட்டதும் ெகாஞ்சம்… ஒரு மாதிாி… இப்ப பரவாயில்ைல, ெகாஞ்சம் தண்ணி ெகாடுக்கிறாயா? “, என்று திக்கி திணறி சுகந்தி ெசால்லவும், ேவகமாய் ஓடி எடுத்து வந்தாள். அவள் குடித்த உடன் ேதாைள பற்றி ெமல்ல அைழத்து ெசன்று, சாப்பாட்டு ேமைஜயில் அமர ைவத்து விட்டு, “இன்னுமா மார்னிங் சிக்ெனஸ் இருக்கு?”, என்று சின்ன குரலில் விசாாிக்கும்ேபாேத, இவளுக்கு ஏதாவது வாங்கி ெகாடுக்கணும் என்று மனதில் குறித்து ைவத்தாள் சிந்துஜா. “இப்ப நின்று விட்டது. அவ்வளவா இல்ைல. ேநற்று ெகாஞ்சம் சந்ேதாஷமா இருந்ததில் ஸ்வீட் அதிகம் சாப்பிட்டு விட்ேடேனா என்னேவா…”, என்று புன்னைக ெசய்தாள் சுகந்தி. “ஓேக, ைடம் ஆச்சு, நான் கிளம்பேறன். ேடக் ேகர்”, என்று கிளம்பிய ேபாது, “ஒரு நிமிஷம் சிந்து”, என்று அைழத்தாள் சுகந்தி. “நான் பால் காய்ச்சியதால் காபி சாப்பிடாமல் கிளம்புகிறாயா? பிாிட்ஜில் ேவற பால் இருக்கு, நீேய காய்ச்சி காபி குடிச்சுட்டு ேபா”, என்று வருத்தமாக ெசான்னாள். ”ஹய்ேயா அப்படி எல்லாம் இல்ைல அ…ண்…ணி… ஆக்சுவலா எனக்கு உங்கைள இப்படி கைளப்பாக பார்த்ததில் மறந்து விட்டது. அவ்வளவுதான்”, என்று ெசான்னவள், உள்ேள ேபாய் காபி கலக்கும்ேபாது “உங்களுக்கும் ேசர்த்து கலக்கட்டுமா அண்ணி “, என்று ேகட்டாள் சிந்துஜா. இப்ேபாது அண்ணி ெகாஞ்சம் இயல்பாகேவ வந்தது. சுகந்தியிடம் இருந்து பதிேல வராததால், தைலைய சாித்து, ெரண்டடி பின்னால் வந்து அவள் இன்னும் இருக்கிறாளா, இல்ைலயா என்று பார்த்த சிந்துஜா திைகத்து ேபானாள். கண்ணில் திரண்ட நீைர அவள் ைநட்டியில் துைடத்து ெகாண்டு இருந்தாள். தான் சாதாரணமாக ேபசியதற்ேக அவளுக்கு கண்ணில் நீரா? கடவுேள அவள் இைத ெராம்ப எதிர்பார்த்து இருக்க ேவண்டும்? காபி இப்ேபாது குடிக்கலாமா என்று ெதாியாததாலும், அவளிடம் இருந்து பதிலும் வரவில்ைல என்பதாலும், ஒரு கப்பில் ஹார்லிக்சும், ஒரு கப்பில் காபியும் கலந்து எடுத்து வந்தாள். அவள் எைத குடிக்கிறாேலா, அடுத்தைத தான் குடித்து ெகாள்ளலாம் என்ற எண்ணத்தில் வந்து அருகில் அமர்ந்து, அவளின் ேதாைள ெதாட்டாள். “ஐ ஆம் சாாி அண்ணி, நான் முன்ேப உங்களிடம் ெசால்லி இருக்க ேவண்டும். விட்டு ேபாய் விட்டது. ெகாஞ்சம் முன்னால் நமக்கு ஒரு கருத்து ேவறு பாடு இருந்தது. அது ேபாகட்டும். அைத பற்றி இப்ப நாம் ேபச ேவண்டாம். இனிேமல் நடப்பைத பற்றி மட்டும் ேபசலாம். உங்களுக்கு என்ன ேவண்டும். காபியா? ஹார்லிக்ஸா? எைத குடித்தால் வாந்தி வராது?”, என்று விசாாித்தாள் சிந்துஜா. சிந்துஜா இந்த அளவிற்கு தன்னிடம் தன்ைமயாக ேபசுவாள் என்பைத எதிர்பார்த்து இராத சுகந்திக்கு, ேமலும் மனம் குளிர, “நீ உனக்கு ேவண்டும் என்பைத குடி சிந்து, ஒண்ணும் பிரச்ைன இல்ைல. வாந்திதாேன வந்தால் வரட்டும். ஒரு தடைவ கூட வாந்தி எடுத்தால் ஒண்ணும் ஆகி விடாது. நீ ெகாடுப்பைத நிச்சயம் குடித்து விடுேவன்”, என்று கண்கைள துைடத்து ெகாண்டு புன்னைகேயாடு ெசான்னாள் சுகந்தி.

“அப்ப நான் காபிேய எடுத்து ெகாள்கிேறன்”, என்று காபி குடித்து கிளம்பியவள், வாசல் வைர ெசன்று ஒரு கணம் தயங்கி, “உங்களுக்கு அ..வ..ங்..க..ைள பிடிக்கவில்ைலயா?”, என்று ெகாஞ்சம் தயங்கி தயங்கி ேகட்டாள். ஒரு கணம் விழித்தவள், சாியாய் அவள் ெசான்னைத பிடித்து, “உனக்கு பிடித்து இருந்தால்,….”, என்று ெசால்லி ெகாஞ்சம் இைடெவளி விட்டு, அவைள ெநருங்கி வந்து, ஒரு ைகயால் அவளின் முகத்ைத நிமிர்த்தி ேநராக பார்த்து, “எனக்கும் அவங்கைள பிடிச்சு இருக்கு. எனக்கு நீதான்… உன்ேனாட சந்ேதாஷம்தான்… முக்கியம். உங்க அண்ணனிடம் அவங்களுக்கு ேபான் பண்ண ெசால்லி விடட்டுமா? இல்ைல நீேய ெசால்லி விடுகிறாயா?”,என்று புருவம் உயர்த்தி புன்னைகேயாடு ேகட்டாள் சுகந்தி. அவளின் திைகத்த பார்ைவையயும், முக மலர்ச்சிையயும் கணக்கிட்டபடி மீண்டும், “உனக்கு அவங்கைள எல்லாம் பிடிச்சு இருக்கா சிந்து?”, என்று அவைளேய கூர்ைமயாக பார்த்து ேகட்டாள் சுகந்தி. சசிேசகாின், புன்னைக பூத்த அந்த முகம், “நானும் நண்பர்களுக்கு எஸ் எஸ் தான். உங்க ப்ேராக்ராம் கடந்த ஆறு மாசமா தவறாமல் ேகட்டு வருகிேறன்… “, என்று வினாடியில் கண் முன்பு ேதான்றி உற்சாகமாக ேபசியேபாது, அவளால் பிடிக்கவில்ைல என்று ெசால்ல முடியவில்ைல. ஆனாலும் அவளிடம் ேநரடியாக ெசால்ல விடாமல் ஏேதா ஒன்று தடுத்தது. “நான் இப்ப ப்ேராக்ராம் தீம் பற்றி ேயாசித்து ெகாண்டு இருக்கிேறன். அது முடிந்த உடேன இைத பற்றி ேயாசித்து, சீக்கிரேம முடிவு ெசால்லி விடுகிேறன். வரட்டுமா?”, என்று அவைள ேநருக்கு ேநர் பார்க்காமேலேய சமாளிப்பாய் ெசால்லி விட்டு, ேவகமாய் ஓடி விட்டாள் சிந்துஜா. அவள் முடிைவ ெவளிப்பைடயாய் ெசால்லாவிட்டாலும், அவளின் முகம் மலர்ந்து சிாித்தைதயும், முகம் ெகாடுத்து ேபசாத தன்னிடேம இவ்வளவு அனுசரைணயாக ேபசியைதயும் எண்ணி பார்த்த சுகந்திக்கு நம்பிக்ைகதான். ஆனால் சிந்துைவ எப்படி முழுசாய் நம்புவது? என்ற சின்ன சந்ேதகம் ேபாக மாட்ேடன் என்று அடம் பிடித்தது. அந்த சந்ேதகத்ைத, அன்று அவளுைடய ப்ேராக்ராமில், காைல ெதன்றலில் அவள் ெகாடுத்த முதலாவது பாடல் சுத்தமாய் நீக்கி விட்டது. …. இன்ைறய காைல ெதன்றலில், ஒவ்ெவாரு மனிதனின் வாழ்விலும், மிக முக்கியமான நிகழ்வான திருமணத்திற்கு அைத நிச்சயம் ெசய்த பின்பு, காத்து இருக்கும் ஆணின் ெபண்ணின் மன ெவளிப்பாடுகைள அருைமயாக ெசால்லும் சில அற்புதமான திைர இைச பாடல்கைள ேகட்கலாமா? முதலில் ஆணா? ெபண்ணா? இரண்டு ெபரும் சாி பாதி இருக்கும் உலகத்தில், ெடமாக்ரசி சாிபட்டு வராேத? என்ன பண்ணலாம்? ஓேக பிெரண்ட்ஸ், இன்று என்னுைடய சாய்ஸ், வழக்கம் ேபால ேலடீஸ் பர்ஸ்ட். ேகாவிசுக்காதீங்கப்பா, அடுத்த பாட்ேட தந்ைதக்குலதிற்குதான். ஓேகயா? இப்ப பூெவல்லாம் உன் வாசம் படத்தில் இருந்து ஸ்வர்ணலதாவின் குரலில் முதல் பாடல் வருகிறது. ேகளுங்க… ரசிங்க… கூட ேசர்ந்து பாடுங்க… இது வானவில்லின் காைல ெதன்றல், நான் உங்க எஸ் எஸ். **** திருமண மலர்கள் தருவாயா… ேதாட்டத்தில் நான் ைவத்த பூச்ெசடிேய… தினம் ஒரு கனிைய தருவாயா… வீட்டுக்குள் நான் ைவத்த மாதுைளேய….**** பாடைல ஒலிக்க விட்டு திரும்பிய ேபாது, உடேன ஒரு குறுஞ்ெசய்தி வந்தைத ெதாிவிக்கும் அதிர்வு ேகட்க அவள் அந்த ெமாைபைல பார்த்தாள். அவன்தான். சட்ெடன்று முகம் மலர்ந்து சூடாகி சிவக்க, கண்கள் ேவகமாய் ெசய்திைய வாசித்தது. ஹாய், குட் மார்னிங். சூபர் தீம். என்ேனாட சாய்ஸ், புது புது அர்த்தங்கள் படத்தில் எஸ்பீபீ, பாடிய ‘கல்யாண மாைல ெகாண்டாடும் ெபண்ேண…’, குறிப்பா… “வாலிபங்கள் ஓடும் வயதாக கூடும், ஆனாலும் அன்பு மாறாதது. “…. இந்த ைலன் எனக்கு ெராம்ப பிடிக்கும். நானும் காத்து இருக்கிேறன். எஸ் எஸ், அவள் ேபச ஆரம்பித்த உடேனேய அவன் ெசய்திைய ைடப் பண்ண ஆரம்பித்து இருக்க ேவண்டும். என்ன ேவகமாய் அடித்து இருக்கிறான். பாடைல ெசெலக்ட் பண்ணி, அதில் பிடித்த ைலன் ெசால்லி, காத்து இருக்கிேறன் என்று கைத விட்டு, ெசம ஸ்பீட் தான்… எதுக்கு காத்து இருக்கிறாேனா???

பாட்டுக்கா? கல்யாணத்துக்கா? ெராம்பதான் ஆைச… என்று தனக்குதாேன உதட்ைட சுழித்து அழகு காட்டும்ேபாேத, அவளுக்கும் அந்த ஆைச ேதான்றியதுதான் விந்ைதயிலும் விந்ைத. தனது ஒரு மணி ேநர நிகழ்சிைய முடித்து ெவளிேய வந்த சிந்துஜாைவ புன்னைகேயாடு எதிர்ெகாண்ட ராேஜஷ், “ஹாய் சிந்து குட்டி, என்னடா இப்பேவ கல்யாண மூட் வந்து விட்டதா? சாருமதி அம்மாவிடம் உடேன ேபசி விடலாமா?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டான். “ஹய்ேயா என்ன அண்ணா இப்படி ேகட்கிறாய்? ஒவ்ெவாரு நாளும் ஒரு தீம் ேபாட்டுத்தாேன நான் பாடல்கள் ஒலிபரப்புவது? அது மாதிாி இன்றும் ஒரு தீம். அவ்வளவுதான்”, என்று சமாளித்த சிந்துஜாவின் முகத்தில் வழிந்த அசட்ைட அவளாேலேய உணர முடிந்தது. “ஓேஹா! அப்படியா விஷயம்?”, என்று ேபாலியாய் வியந்தவன், “சாி அப்படிேய இருக்கட்டும், ெரண்டாவது ேகள்விக்கு உன் பதில் என்ன?”, என்று சிாிப்ேபாடு சீண்டினான் ராேஜஷ். “அது… அது உன்ேனாட இஷ்டப்படி ஏேதா ெசய்”, என்று சாதாரணமான குரலில் ெசால்லி முடிப்பதற்குள் அவள் முகம் சிவந்து ேபானது. அவளின் முகத்ைதயும், தன்னுைடய இஷ்டம் என்று அவள் ெசான்னைதயும் ேகட்ட ராேஜஷ் மனம் நிைறந்து, “வாட்? என்ேனாட இஷ்டமா? எத்தைன நாளா இந்த கைத நடக்குது? இது எனக்கு இத்தைன நாளா ெதாியாமல் ேபாச்ேச?”, என்று ேகலியாக ேகட்டுவிட்டு, சந்ேதாஷமாய் சத்தமாய் சிாிக்க ஆரம்பித்தான். “ஹய்ேயா, அண்ணன் என்று மாியாைத ெகாடுத்தால் ெராம்பதான் சிாிக்கிறாேய? சாரும்மாவின் ேபான் நம்பர் ெகாடு, நாேன ேபசிக்கேறன்”, என்று அலட்சியமாய் ெசால்ல முயன்றாலும், அவளின் குரல் குைழந்துதான் இருந்தது. “இங்ேக பாருடா… சாரும்மாவா… ெசல்ல ேபரா? சாி சாி, நீங்கேள ேநரடியா தாராளமா ேபசிேகாங்க”, என்று சிாிப்ேபாடு ெசான்னவன், தன்னுைடய அைலேபசியில் இருந்து அவாின் நம்பைர அவளுக்கு அனுப்பினான். அவளுைடய ெமாைபைல எடுத்து சாருமதி அம்மாைவ உடேனேய சிந்துஜா அைழக்கவும், “கடவுேள! இவள் ஏேதா ேகலியாக ெசால்கிறாள் என்று பார்த்தால் நிஜமாேவ அைழத்து விட்டாேள? என்ன ேபச ேபாகிறாேளா ெதாியவில்ைலேய? என்று பைத பைதப்புடன் காத்து இருந்தான் ராேஜஷ். “ஹேலா சாரும்மா, குட்மார்னிங். நான் சிந்துஜா ேபசேறன். நீங்க இப்ப ப்ாீயா இருக்கீங்களா? ெகாஞ்சம் ேபசலாமா?”, என்று தன் அைறைய ேநாக்கி நடந்தபடி, சிாிப்ேபாடு கனிவான குரலில் சிந்துஜா ேபசுவைத பார்த்த ராேஜஷ் அவைள பின் ெதாடர்ந்தான். அவனால் அவள் என்ன ேபச ேபாகிறாள் என்பைத அறிந்து ெகாள்ளும் ஆர்வத்ைத கட்டு படுத்த முடியவில்ைல. “சிந்துஜாவிற்கு இல்லாத ேநரமா? ேபசலாம் ெசால்லும்மா, காைல ப்ேராக்ராம் முடிந்ததா? நீ ெராம்ப நல்ல மூடில் இருக்கிறாய் என்று வானதி ெசால்லி ெகாண்டு இருந்தாள், சாிதானா?”, என்று விசாாித்தார் சாருமதி. “அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைலம்மா. மற்ற ேநரம் எப்படிேயா?, எப்பவும் ப்ேராக்ராம் பண்ணும்ேபாது உற்சாகம் எனக்கு தானாக வந்து விடும்”, என்று சிாிப்ேபாடு விளக்கம் அளித்தாள் சிந்துஜா. “ெசய்யும் ெதாழிேல ெதய்வம் என்ற பாலிசியா? ெராம்ப நல்லது. அப்படிதான் இருக்க ேவண்டும். ெசால்லும்மா, என்ன விஷயமா ேபான் பண்ணினாய்?” என்று சந்ேதாஷமாய் விசாாித்தார். “அண்ணிக்கு ஏதாவது கிப்ட் வாங்கி ெகாடுக்கலாம் என்று நிைனத்ேதன். என்ன ெகாடுப்பது என்று சட்டுன்னு ெதாியவில்ைல. அதான் உங்களிடம் ேகட்டால்…”, என்று முடிக்காமல் நிறுத்தினாள் சிந்துஜா. “குட், அஞ்சாவது மாசம் ஆரம்பித்தாச்சு, அதனால் சிம்பிளா ெசய்யணும் என்றால், கருப்பில் புடைவ எடுத்து ெகாடு. உன்னிடம் பணம் இருந்தால், அண்ணிக்கு, ஒரு வைளயல் வாங்கி ெகாடு. அப்படிேய ைநட் பாலில் கலந்து சாப்பிட குங்குமப்பூ ெகாஞ்சம். அது எல்லாவற்ைறயும் விட ெராம்ப சந்ேதாஷம் ெகாடுக்கும் சமாச்சாரம் அன்பா நாலு வார்த்ைத ேபசுவது. நான் ெசால்வது புாியுதா?”, என்று சாருமதி

ேகட்டதும், அவருக்கு எப்படி தங்களுக்கிைடேய இருக்கும் மன ேவறுபாடு ெதாியும் என்று ஒரு நிமிடம் குழம்பி வாய் அைடத்து ேபானாள் சிந்துஜா. “என்ன சிந்து, சத்தேம காேணாம்? ஏண்டா இந்த அம்மாவிடம் காலங்கார்த்தால வாைய ெகாடுத்ேதாம் என்று ேயாசிக்கிறாயா?”, என்று ேகலியாக ேகட்டார் சாருமதி. “ச்ேச ச்ேச, இல்ைலம்மா, அப்படி நான் நிைனத்து இருந்தால் உங்களுக்கு நான் ேபான் பண்ணி இருக்க மாட்ேடேன? சாிம்மா, அப்படிேய ெசய்கிேறன், வானதி கிளம்பியாச்சா?”, என்று சமாளித்து விசாரைணயில் இறங்கினாள் சிந்துஜா. “வானதி கிளம்ப இன்னும் ேநரமாகும், குளிச்சுட்டு இருக்கா. சசி கிளம்பியாச்சு”, என்று கூடுதல் தகவல் ெகாடுக்க, “அண்ணன் அப்புறம் ேபசுவார். நான் ைவத்து விடுகிேறன். ைபம்மா, ெகாஞ்சம் ேவைல இருக்கு”, என்று அவசரமாய் ேபச்ைச முடித்து ேபாைன ைவத்தாள். சிந்துஜா சாருமதி அம்மாவிடம் ேபசிய விதத்ைத பார்த்த பின்பு ராேஜஷ் பிரமித்து ேபானான். முதலாவது ஆச்சாியம், அவள் சுகந்திக்கு பாிசு வாங்க ேவண்டும் என்று ேகட்டது என்றால், அதற்கு ெகாஞ்சமும் குைறயாத அளவில், அதற்கு சாருமதி அம்மாவிடம் அபிப்ராயம் ேகட்டதும், அவைன வியக்க ைவத்தது. அதற்கு பிறகு, அதிக ேநரம் விரயம் ெசய்யாமல், உடேன கிளம்பி சாருமதி அம்மாைவ அவர்களின் வீட்டிேலேய சந்தித்து அடுத்த பத்தாவது நாள் நல்ல மூகூர்த்த நாள் இருப்பதாகவும், அதிேலேய கல்யாணம் ைவத்து ெகாள்ளலாம் என்று ேபசி சம்மதம் வாங்கி விட்டான் ராேஜஷ். . வாெனாலி நிைலயத்திேலேய மாடியில் பந்தல் ேபாட்டு திருமணம் நடத்தி விடலாம். மண்டபம் ேதடும் ேவைல இல்ைல. ேஹாட்டலில் சாப்பாடு ெசால்லி ெகாள்ளலாம், என்று ேவகமாய் அடுக்கடுக்காய் திட்டமிட்டு திறம்பட ெசயல்படுத்தியும் விட்டான். சிந்துஜாவின் மனம் எந்த ேநரத்தில் எப்படி மாறுேமா? விைரந்து திருமணத்ைத முடித்து விட ராேஜஷும் சுகந்தியும் ஆர்வமாய் இருந்ததாலும், சசிேசகைரயும், அவனின் குடும்பத்ைதயும், அவர்களுக்கு உண்ைமயிேலேய மிகவும் பிடித்து இருந்ததாலும், உடனடியாக சிந்துஜாவிற்கு மனம் மாற சந்தர்ப்பம் ெகாடுக்காத ேவகத்தில் ஏற்பாடுகைள முடித்து, இேதா விடிந்தால் திருமணம் என்று ெகாண்டு வந்து நிறுத்தி விட்டான். ****************************************************************************** அத்தியாயம் 21 ேநற்றுதான் சாருமதி அம்மா வீட்டிற்கு வந்த மாதிாி இருந்தது. தான் அதற்கு பிறகு இன்னும் சசிேசகைர ேநாில் பார்க்கேவ இல்ைல. மகாபலிபுரத்தில் ஏற்கனேவ சில நிமிடங்கள் இரண்டு முைற பார்த்ததுதான். ஆனாலும் இப்ேபாது கல்யாணம் வைர வந்து விட்டைத நிைனக்ைகயில் சிந்துஜாவிற்கு வியப்பாய் இருந்தது. இந்த கல்யாணத்திற்கு சம்மதம் ெசால்ல, எது தன்ைன தூண்டியது என்று அவளும் கடந்த பத்து நாட்களாக விதம் விதமாய் ேயாசித்து பார்க்கிறாள். விைடதான் ெதாியவில்ைல. தன்ைன ரசித்தாலும், அைத வழிசலாக இல்லாமல், ெகௗரவமாக ெவளிபடுத்திய சசிேசகாின் கம்பீரமா? சாருமதியின் ஆளுைமயா? வானதியின் அனுசரைணயா? கஸ்தூாி அம்மாவின் அறிவுைரயா? விஷ்வாவிடம் கற்ற பாடமா? ஏேதா ஒன்ேறா, இல்ைல எல்லாமும் ேசர்ந்ேதா, அவைள சசிேசகைர மணக்க சம்மதிக்க ைவத்து விட்டது. அதில் அவளுக்கு எந்த குைறயும் இப்ேபாது இல்ைல. சாருமதி அம்மாவின் அறிவுைர படி, தான் சுகந்திக்கு வாங்கி ேபான ஐநூறு ரூபாய் மதிப்புள்ள கருப்பு புடைவைய சுகந்தி, குைறந்தது ஆயிரம் முைற மற்றவர்களிடம் ெபருைமயாக ெசால்லி காட்டி இருப்பாள். அவளுைடய ெபற்ேறார், உறவினர்கள், நண்பர்கள் என்பர் ெவளி ஆட்களிடம் ெசால்வது ேபாக ராேஜஷிடம் மட்டுேம நூறு முைற ெசால்லி இருப்பாள். தனக்கு ெதாிந்து இத்தைன முைற என்றால் ெதாியாமல் எத்தைன முைறேயா? என்று சுகந்தியிடம் அவளுக்கு ேமலும் மாியாைதயும் அன்பும் அதிகமானது.

மாப்பிள்ைள அைழப்பு ஊர்வலம் திருமணம் நடக்கும் இடத்ைத ெநருங்கும்ேபாேத ெகாஞ்சம் முன்பு ஓடி வந்த வானதி, “அண்ணி, ஆப்டர் எ லாங் ைடம், உங்க ஹீேராைவ பார்க்க ேபாறீங்களா, சீக்கிரம் ெகட் ெரடி. இன்னும் இரண்ேட நிமிஷத்துல வந்து விடுவார், பராக் பராக் பராக்”, என்று புன்னைகேயாடு ெசால்லி அவளின் கன்னத்ைத வழித்து திருஷ்டி கழித்தாள். “அேடயப்பா, பாட்டி மாதிாி ேவைல எல்லாம் ெசய்கிறாேய?”, என்று சிாித்தாலும் அவளின் கண்களில் மின்னிய ஆர்வத்ைத காணவும் கண்சிமிட்டி சிாிக்கவும் வானதி மறக்கவில்ைல. “உங்க ஆேளாட ட்ெரஸ் சூப்பர் ெசெலக்ஷன். நீங்கதாேன எடுத்தது. அய்யாைவ கண்ணாடிைய விட்டு நகர்த்துவதற்குள் நாங்க படாத பாடு பட்டு விட்ேடாம். கைடசியா என்ன ெசான்ேனாம் ெதாியுமா?”, என்று ேகட்டு புருவம் உயர்த்தினாள் வானதி. “நீ இப்படிேய பண்ணிட்டு இரு, நாைளக்கு ேவற யாராவது என்ைன தூக்கிட்டு ேபாய்விட ேபாறாங்க என்று ெசான்ேனங்களா?”, என்று கண் சிமிட்டி சிந்துஜா ேகட்க, “ேஹய் நீங்க என்ன எங்கேளாட ரூமில் ஏதாவது ரகசிய ேகமராவும் ைமக்கும் ெசட் அப் பண்ணி வச்சு இருக்ேகங்களா? இதுக்குதான் ேரடிேயா ஸ்ேடஷனில் கல்யாணம் ேவண்டாம் அம்மா என்று அடிச்சுகிட்ேடன்”, என்று வானதி சிாிக்க, சிந்துஜாவும் அந்த சிாிப்பில் இைணந்தாள். “சசி, நீங்க சிந்துஜாைவ எங்ேக எப்ேபா முதன் முதலில் பார்த்தீங்க? லவ் அட் பர்ஸ்ட் ைசட்டா?”, என்று சசிேசகாிடம் ேநர்முக ேதர்வு நடத்தி ெகாண்டு இருந்த ராேஜைஷ கண்ணால் அைழத்தாள் சுகந்தி. “என்னங்க நீங்க? சிந்துேவாட அப்பா ஸ்தானத்துல இருந்து கல்யாணம் பண்ணி ைவக்கறீங்க, அைத ெகாஞ்சம் ஞாபகம் வச்சுேகாங்க. சும்மா அவைர ேபாய் கலாட்டா பண்ணிட்டு இருக்ேகங்க? விக்ேனஷ் வந்து இருக்கார் பாருங்க. அவர் ெராம்ப சங்ேகாஜமா பீல் பண்ற மாதிாி இருக்கு. ெகாஞ்சம் நீங்க ேபசினால்தான் நல்லா இருக்கும், ெகாஞ்சம் வாங்க”, என்று ராேஜஷின் ைக பற்றி இழுத்து ேபானாள் சுகந்தி. விக்ேனஷிற்கு, ஏற்கனேவ சுகந்தி திருமண விஷயம் ெசால்லி பத்திாிைக ைவத்து இருந்தாலும், திருமணத்திற்கு வரும் ேயாசைன அவனுக்கு இல்ைல. எதற்கு அங்ேக ேபாய் எல்ேலாருக்கும் தர்மசங்கடத்ைத உண்டு பண்ணுவாேனன் என்று அவன் இருக்க, மனநிைல குன்றியவர்களுக்கான அந்த அன்ைன ெதேரசா பள்ளியில், கடந்த ஞாயிறு அன்று வானதி கல்யாண பத்திாிைக ைவத்து ேநாில் அைழக்க, அவன் திைகத்து ேபானான். சுகந்தியிடம் வரவில்ைல என்று நாசூக்காய் மறுத்தவன், வானதியின் ேவண்டுேகாளில் தடுமாறி விட்டான். எப்படியும் அவனுக்கு வானதி ேவண்டுேம? அவைள மணம் புாிய, அவளின் அம்மா ேபாலேவ, அண்ணன் அண்ணி இருவாின் சம்மதமும் அவசியமாயிற்ேற? ஏற்கனேவ இருக்கும் மனேவறுபாட்ைட கைளந்தால்தான் அடுத்த கட்ட நடவடிக்ைக எடுக்க முடியும் என்பதால், தீவிரமான ேயாசைனக்கு பின் இங்ேக வந்து இருந்தான். வந்ததில் இருந்து அவனின் கண்கள் வானதிைய ேதடி ெகாண்டு இருக்க அவன் சுகந்தியிடம் மாட்டி ெகாண்டான். **** சசிேசகரும் சிந்துஜாவும், அன்ைறய இரவு ஒேர ேமைடயில், அருகருேக, அமர்ந்த ேபாது, ஒருவாிடம் இருந்து அடுத்தவர் பார்ைவைய விலக்க மிகுந்த சிரமப்பட்டனர். சந்தன கலாில், சிவப்பு நிற ஜாிைக ேவைலபாடுகள் ெசய்த ைபஜாமாவும் குர்த்தாவும், கிட்டத்தட்ட அேத மாதிாியான ேவைலபாடுகள் அைமந்த பட்டு புடைவையயும், அவேள ெபாருத்தமாய் ேதர்வு ெசய்து இருந்தாள். “ஹாய், ெரட் அண்ட் ைவட், ெரடி பார் ைசட்டா? உன்னுைடய ெசேலக்ஷன்தான் ேபால? நல்லா இருக்கா?”, என்று பார்ைவைய மட்டும் அவளிடம் இருந்து சிரமப்பட்டு விலக்கி, அவள் புறம் ெகாஞ்சம் சாிந்து, பிறர் அறியாமல், அவளின் உள்ளங்ைகைய ேலசாய் சுரண்டி கிசுகிசுப்பாய் ேகட்டான் சசிேசகர். “ஆமா, நீங்கதான் ட்ெரஸ் எடுக்க கூட வரவில்ைலேய? நல்லா ஆபீஸ் ேவைல என்று எல்ேலாாிடமும் கைத ெசால்லிட்டீங்க. அப்புறம் ேவற வழி? நாேன ெசெலக்ட் பண்ணிேனன். எனக்கு பிடித்துதான் எடுத்ேதன். நீங்கதான் ெசால்லணும். எப்படி இருக்கு?”, என்று ெகாஞ்சம் ஆதங்கத்ேதாடு, ேலசாய் உதடு பிதுக்கி முணுமுணுத்தாள் சிந்துஜா.

அந்த சிணுங்கைல உடேன உணர்ந்தவன், அவைள சமாதான படுத்தும் முகமாக “இப்ப யாருைடய ட்ெரஸ் எப்படி இருக்கு என்று அபிப்ராயம் ெசால்லணும்?”, என்று அந்த வினாடியில், தங்கைள நூற்று கணக்கானவர்கள் பார்த்து ெகாண்டு இருக்கிறார்கள் என்பைத மறந்து, அவைள திரும்பி கண்ணுக்குள் ஊடுருவி, பார்த்து ெகாஞ்சலாக ேகட்டான் சசிேசகர். “உங்க ட்ெரஸ் தான் நாேன பார்க்கிேறேன. சூ….ப்….ப….ரா இருக்கு”, என்று விழி மலர்த்தி ெசான்னவள், “நான் எப்படி இருக்கிேறன்?”, என்று சின்ன குழந்ைதயாய் மாறி ெகாஞ்சினாள் சிந்துஜா. ஏற்கனேவ, மின்னிய விளக்ெகாளியிலும், பளீாிட்ட அலங்காரத்திலும் ெஜாலித்து ெகாண்டு இருக்கும் சிந்துஜா, குழந்ைதயாய் மாறி ெகாஞ்சி ேபச, அவன் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் தன் வசத்ைத இழந்து ெகாண்டு இருந்தான். ஒருமுைற கண்கைள இறுக மூடி திறந்து, நீண்ட ெபருமூச்ைச சத்தமின்றி ெவளியிட்டு, “நீ எ…ப்…ப…டி இருக்கிறாய் என்று நா…ைள…க்…கு இ…ர…வு விலாவாாியா ெசால்கிேறன். இப்ேபாைதக்கு….”, என்று நிறுத்தியவன், ேலசாய் உதட்ைட குவித்து முத்தமிட்டான். அவனுைடய ஜாைடயும், உதடு குவித்து தந்த பறக்கும் முத்தமும், எப்படி மற்றும் நாைளக்கு இரவு, என்ற வார்த்ைதகளுக்கு அவன் ெகாடுத்த கூடுதல் அழுத்தமும், அவைள கிறங்கடித்து, முகம் சிவக்க ைவத்து ேமலும் அழகாக்கியது. அவளின் சிவந்த முகம் அவைன ேமலும் மயக்கி, பிறர் அறியாமல் பக்கவாட்டில் சாிந்து, அவள் சற்றும் எதிர்பாராத ேநரத்தில், அவளின் குண்டு கன்னத்தில் முத்தமிட ைவத்தது. அந்த மயக்கம், அன்ைறய இரவு முழுவதும், அதற்கு அப்புறமும் ேமலும் பல மணி ேநரத்திற்கு இருவருக்குேம நீடித்தது. ****ஏற்கனேவ நிச்சயிக்கப்பட்ட சுபமான ேநரத்தில், ராேஜஷும் சுகந்தியும், சிந்துஜாைவ ெபற்றவர்கள் நிைலயில் இருந்து கன்னிகாதானம் ெசய்து ெகாடுக்க, சசிெசகாின் ெபாியப்பாவும் ெபாியம்மாவும் அவைன ெபற்றவர்கள் நிைலயில் நின்று, ெபற்று ெகாண்டனர். ெபற்றவரும், உறவும் நட்பும் சூழ்ந்து நின்று மனமார வாழ்த்த, சசிேசகர் சிந்துஜாவின் சங்கு கழுத்தில் மங்கள நாண் பூட்டி, அவைள தன்னுைடயவளாக்கி ெகாண்டான். திருமணம் முடிந்த பின், மணமக்கள் ெபாியவர்களிடம் ஆசீர்வாதம் வாங்கி ெகாண்டபின், நட்பும் உறவும் மணமக்கைள வாழ்த்துக்களிலும் பாிசு மைழயிலும் நைனக்க ஆரம்பித்தனர். “ஷ்! அண்ணி, எப்ப முடியும் இெதல்லாம்? எனக்கு நிற்கேவ முடியவில்ைல ெதாியுமா? கால் வலிக்குது. அட்லீஸ்ட் உட்கரவாவது ைவக்கலாமில்ல “, என்று சுகந்தியிடம் முணுமுணுத்தாள் சிந்துஜா. அப்ேபாது கண் எதிேர இருந்த விக்ேனைஷ, ைக காட்டி அைழத்து, “விக்ேனஷ் ெரண்டு ேசர் எடுத்துட்டு வாேயன், ப்ளீஸ்”, என்று அவள் ெசான்னது சிந்துஜாவிற்கு ேகட்டதும் இருவைரயும் மாறி மாறி பார்த்தாள். அந்த வினாடியில், மற்றெதல்லாம் மறந்து ேபாய், “இவன்தான் விக்ேனஷா? இவன் எங்ேக இங்ேக வந்தான்? இவனுக்கு யார் பத்திாிைக வச்சு அைழத்தது? சுகந்திதான் அைழத்து இருக்க ேவண்டும். எனக்கு பிடிக்காது என்று ெதாிந்தும், நான் ஏற்கனேவ பழைச பற்றி ேபச விரும்பவில்ைல என்று ெசான்ன பிறகும் இவைன அைழத்து இருந்தால் என்ன அர்த்தம்?”, என்று அந்த வினாடியில் சுறுசுறுெவன்று அவளுக்கு ேகாபம் ஏறியது. இந்த இரண்டு வாரத்தில் அவள் சற்றும் எதிர்பாராமல் என்ெனன்னேவா நடந்து விட்ட நிைலயில், இவர்களின் விஷயத்ைத பற்றி ேமலும் துப்பு துலக்க முடியவில்ைல. இைத விஷ்வா ெசான்ன அன்ேற ஆரம்பித்து இருக்க ேவண்டும். அவன் எடுத்து வந்த ேசாில் சசிேசகர் அமர்ந்த பிறகும், அவைள உட்கார ெசால்லி சுகந்தியும், வானதியும் மீண்டும் மீண்டும் ெசான்ன பிறகும் பிடிவாதமாய் நின்று ெகாண்ேட இருந்தைத பார்த்த சுகந்திக்கு அபாய மணி அடித்தது. “ஹய்ேயா இவளுக்கு என்ன ஆயிற்று? ஏேதா மன கஷ்டம், யார் ேமேல என்ன கஷ்டம் என்று ெசான்னால் கூட பரவாயில்ைல. எப்படி சாி ெசய்வது என்று பார்க்கலாம். இப்ப என்ன ெசய்வது என்று ைககைள பிைசந்தவள் கஸ்தூாி அம்மாவிடம் ேபாய் நின்றாள்.

“சும்மா பயப்படாேத சுகந்திம்மா, அரண்டவன் கண்ணுக்கு இருண்டெதல்லாம் ேபய் என்று இருக்கும். அவளுக்கு ெகாஞ்சம் கைளப்பாய் இருக்கும். இந்த மாதிாி எல்லாம் கூட்டத்தில் நின்று அவளுக்கு பழக்கம் இல்ைல அல்லவா?”, என்று ஏேதேதா கைத ெசால்லி ேதற்றிய ேபாதும், சுகந்தியின் மனதிற்குள் உைதப்பு மைறயேவ இல்ைல. **** “ஷ்! சுஜா, ஏன் இப்படி முகத்ைத உம்முன்னு வச்சுக்கிட்டு இருக்கிற? என்ன ஆச்சு? ஏதாவது பிரச்ைனயா? கல்யாணத்தன்னிக்கு கூட ெடன்ஷன் ஆகணுமா? எதுவா இருந்தாலும் என்னிடம் ெசால்லு, நான் பார்த்து ெகாள்கிேறன். நீ ாிலக்ஸ்டா இரு புாிந்ததா?”, என்று ைக பற்றி இழுத்து அருகில் இருந்த நாற்காலியில் அமர ைவத்து அக்கைறயாக விசாாித்தான் சசிேசகர். அவனின் அக்கைறயான குரலிலும், கவைலபடாேத என்ற ஆறுதலிலும், அதற்கு ேமல், அவனின் அந்த சுஜா என்ற புது அைழப்பிலும் மனம் உருகி, “வாட்? என்ைன எப்படி கூப்பிட்டீங்க?”, என்று சட்ெடன்று முகம் மலர்ச்சிக்கு மாற சந்ேதாஷமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ம்கூம், நான் ேகட்ட ேகள்விக்கு பதில் ெசால்லாேத. ஆனால் நீ ேகட்ட ேகள்விக்கு மட்டும் நான் உடேன பதில் ெசால்லனுமாக்கும்? முடியாது ேபா”, என்று சிாிப்ேபாடு மறுத்தான் சசிேசகர். “ைஹய்ேய… ஒண்ணும் ெசால்ல ேவண்டாம் ேபாங்க. ஆனால் நீங்க ெசால்லாமேல எனக்கு ெதாியுேம? சுஜாதாேன? ைநஸ், ெராம்ப வித்தியாசமா இருக்கு. உங்களுக்கு மட்டுமான ஸ்ெபஷல் ெசல்ல ேபராக்கும்”, என்று குறும்பாக ேகட்டவைள பார்த்து கண் சிமிட்டி புன்னைகத்தான். “ேஹய், ஒேர ஒரு தடைவ சுஜா என்று கூப்பிட்டதுக்ேக உன்ேனாட பிரச்ைன எல்லாம் மறந்து ேபாய் விட்டதா? முகம் அப்படிேய சும்மா ஆயிரம் வாட்ஸ் பல்ப் மாதிாி ெஜாலி ெஜாலின்னு ெஜாலிக்குேத? நீ எனக்கு ஏதாவது ெசல்ல ேபர் ைவத்து இருக்கிறாயா?”, என்று அவள் புறம் சாிந்து ெகாஞ்சலாக ேகட்டான் சசிேசகர். ஒருவிரலால், அவனின் ேதாைள பிடித்து தள்ளி விட்டவள், “ஆமா ஆமா, அது ஒண்ணுதான் இப்ப குைறச்சலாக்கும்? அங்ேக இருப்பது யார் என்று ெதாியுமா?”, என்று சின்ன முக சுணுக்கத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ெதாியாேத, யாரும் எனக்கு அறிமுகம் ெசய்யவில்ைலேய? ஏன் அவன் உன்ைன என்ன பண்ணினான்?”, என்று பதிலுக்கு விசாாித்தான். “அவைனத்தான்… எனக்கு முன்னாடி…”, என்று பாதியில் நிறுத்தினாள் சிந்துஜா. “ஓ! இதுதான் விக்ேனஷா?”, என்று ேகட்டவன் குரலில், சின்ன நன்றியும் கலந்து இருந்தது. “உங்களுக்கு எல்லாம் ஏற்கனேவ ெதாியுமா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டாள். “ம்..”, என்று சுருக்கமாக ெசான்னவனுக்கு அவளிடம் இப்ேபாைதக்கு ெவளிப்பைடயாக எல்லாவற்ைறயும் ேபச முடியவில்ைலேய என்று வருத்தமாக இருந்தது. சீக்கிரேம ஒளிவு மைறவின்றி ேபசும் காலம் வரேவண்டும் என்று கடவுளிடம் ேவண்டிெகாண்டான் சசிேசகர். விைரவிேலேய திருமண சடங்குகள் முடித்து, இருவாின் வீட்டிற்கும் ெசன்று, பால் பழம் உண்டு, சசிேசகருக்கு அடுத்த இரண்டு மாதங்களுக்கு ேவைல இருப்பதால், இப்ேபாைதக்கு ெவளியூர் எங்கும் ெசல்ல முடியாது என்பதால், மூன்று நாட்கள் மட்டும் மகாபலிபுரத்தில் தங்கி விட்டு சிந்துஜா ெசன்ைன திரும்பவும், அவன் வாரத்திற்கு மூன்று முைற ெசன்ைன வந்து ேபாகலாம் என்றும் எல்ேலாரும் கலந்து ேபசி முடிெவடுத்து இருந்தனர். காாில் மகாபலிபுரத்திற்கு, கிளம்பி ெசல்லும்ேபாது, சசிேசகர் சிந்துஜாவிடம்,”உனக்கு ேதன்நிலவிற்கு என்று ெவளியூர் ேபாகாததில் ஏதாவது வருத்தமா சுஜி?”, என்று அவளின் ேதாளில் ைக ேபாட்டு அருகிழுத்து, அைணத்தபடி, காதுக்குள் கிசுகிசுத்தான். “அச்ேசா! இெதன்ன டிைரவர் இருக்கார். ரூமிற்கு ேபாய் ைவத்து ெகாள்ளலாேம …”, என்று ெமல்ல முணுமுணுத்தபடி, அவனின்அைணப்பில் இருந்து விலக முயற்சி ெசய்த சிந்துஜாைவ இன்னும் இறுக்கமாக அைணத்து ெகாண்டான் சசிேசகர்.

“ரூமிற்கு ேபாய் இவ்வளவுதானா? சாியா ேபாச்சு ேபா “, என்று பயந்த மாதிாி நடித்தவன், உடேனேய குைழவான குரலில், “அவர்எனக்கு ெராம்ப ெதாிந்தவர். அது மட்டும் இல்ைல. திருமணமான புது தம்பதிகள் இப்படிதான் இருப்பார்கள் என்பது ஒன்றும் ரகசியம்இல்ைலேய? அவரும் அந்த வயைத தாண்டி வந்தவர்தாேன? நீ நான் ேகட்ட ேகள்விக்கு பதில் ஒன்றும் ெசால்லேவ இல்ைலேய?”,என்று ேகட்டபடி இன்னும் அவைள ெநருங்கி உரசியபடி அமர்ந்தான். “வருத்தம் எல்லாம் ஒன்றும் இல்ைல. இன்னும் ெசால்ல ேபானால் சந்ேதாஷம்தான். காைச ெசலவு பண்ணி இப்ப ெவளியூர்ேபானாலும், அங்ேக சாியா சுற்றி பார்க்க கூட முடியாது. இன்னும் ெகாஞ்ச நாள் கழித்து ேபானால்…”, என்று அவள் சின்ன குரலில் ெசால்லி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத அவன் உற்சாகமாய் சீட்டி அடித்தான். “வாவ், நான் கூட சுஜிைய சின்ன ெபாண்ணுன்னு தப்பா நிைனச்சுட்ேடன் ேபால? ஆனால் பயங்கரமான ப்ளான்னிங் எல்லாம் ரகசியமாநடக்குது. சூப்பர் ப்ளான்தான். அப்ப இந்த மூணு நாள் ெவளிேய எங்ேகயும் ேபாக ேவண்டாேம? ரூமிற்குள்ேள இருந்து முக்கியமானேவைல கவனித்தால் ேபாதும்தாேன?”, என்று சூழ்ந்து வரும் இருளில், டிைரவர் அறியாமல், அவைள திருப்பி, அவளின் ெநற்றியில்முட்டி, ரகசியமாக ேகட்டான் சசிேசகர். “ரூமிற்குள் என்ன முக்கியமான ேவைல? நீங்க இந்த பத்து நாளா விழுந்து விழுந்து பார்த்தீங்கேள, அந்த ஆபிஸ் ேவைலயா?”, என்றுஅப்பாவியாய் கண்கைள விாித்தாள் சிந்துஜா. “ேஹய்… உன்ைன, அங்ேக ேபாய் ைவச்சுக்கேறண்டீ …”, என்று கிசுகிசுப்பாய் ெசால்லி விட்டு, அவைள தன் ேதாளில் இறுதி,அவளின் உச்சியில் தன் தைலைய அழுத்தி ெகாண்டான். வாகாய் அவன் கழுத்து வைளவில், சாய்ந்து அவனின் இடுப்ைப சுற்றி ைக ேபாட்டு அைணத்து ெகாண்டவளும், “வச்சுேகாங்க வச்சுேகாங்க, யார் ேவண்டாம் என்று ெசான்னாங்க?”, என்று ெகாஞ்சினாள். ஒருவைர ஒருவர், வார்ைதகளாலும், விரல்களாலும் சீண்டி, ேபச்சும் சிாிப்புமாய், தங்க தயார் ெசய்த அைறக்கு வந்ததும் கண்கைளவிாித்து, “இது உங்க ேஹாட்டல் ரூம் தாேன? இவ்வளவு ெடகேரஷன் ஏற்பாடு எல்லாம் யார் ெசஞ்சா?”, என்று அவனின் ேதாளில்சாய்ந்து ஆச்சாியமாய் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நாேன என்ேனாட புத்தம்புது மைனவிேயாட வந்து இங்ேக தங்க ேபாேறன் என்று ெசான்னால், இங்ேக ேவைல ெசய்றவங்க இது கூடெசய்ய மாட்டாங்களா என்ன? சுஜிகுட்டிக்கு என்ன ஸ்வீட் பிடிக்கும், என்ன பழம் பிடிக்கும் என்பதில் ஆரம்பித்து, இந்த மூணு நாளும்,எந்த ைடமில் சாப்பிட / குடிக்க என்ன ேவண்டும்? என்பது வைர ஏற்கனேவ முடிவு பண்ணி ெசால்லி ைவத்து இருக்கிேறன் ெதாியுமா?”,என்று அவளின் கழுத்தில் தன் கட்ைட விரலால் ேலசாய் கீறியபடி, ேகட்டவன் குரல் ெகாஞ்சியது. “எனக்கு என்ன ஸ்வீட் பிடிக்கும் என்று உங்களுக்கு எப்படி ெதாியுமாம்”, பதிலுக்கு ெகாஞ்சினாள் சிந்துஜா. “இெதல்லாம் விசாாிக்கிற ேநரமா இது?”, என்றவன் முகம் அவளின் கழுத்து வைளவில் புைதந்தது. “ேஹய் ேநரம் என்றதும் ஞாபகம் வந்துடுச்சு, ேநற்று ஈவினிங் கல்யாண பந்தலில் என்ன ெசான்னீங்க?”, என்று ஆர்வமாக ேகட்டாள்சிந்துஜா. அவள் எைத ேகட்கிறாள் என்பது நிைனவு இருந்தாலும், இல்லாத மாதிாி, “என்ன ெசான்ேனன்?”, என்று அவளின் கன்னத்தில் தன் கன்னத்ைத ைவத்து இைழத்தபடி, ேகட்டான் சசிேசகர். “ப்ச்! நான் எப்படி இருக்கிேறன் என்று விலாவாாியா இப்ப ெசால்ேறன் என்று ெசான்னீங்க, மறந்து ேபாச்சா?”, என்று ெசல்லமாய்சினுங்கினாள். “இப்பேவ ெசால்லட்டுமா?”, என்று ேகட்டவன் பார்ைவ, தாபத்ேதாடு அவைள உச்சி முதல் பாதம் வைர வருடியது. அந்த பார்ைவயில் சிலிர்த்து, சிவந்தவள், “ம்ம்ம்…”, என்று ெசான்ன ேபாது அவளின் குரலும் கிசுகிசுப்பாய் மாறி இருந்தது.

தனது ெமாைபலில் ஒரு பாட்ைட ேதர்வு ெசய்து, ஸ்பீக்கர் ேமாடில் மாற்றி ேமைஜயில் ைவத்தவன், கட்டிலில் அவைள தூக்கிேபாட்டுவிட்டு அருகில் படுத்து ெகாண்டான் சசிேசகர். ஒற்ைற விரலால் அவளின் முகத்ைத வருடியபடி, “சாதரணமா ெபாண்ேணாட அழைக வர்ணிக்கும் எத்தைனேயா பாட்டு எஸ் பீ பீகுரலில் எனக்கு பிடிக்கும். ஆனால் சுஜி குட்டி குணத்திற்கு தகுந்த மாதிாியா இருக்கிற இந்த பாட்டு, இப்ப வந்த ேலட்டஸ்ட் பாட்டு. ஒவ்ெவாரு வாியிலும், என்ன ெசான்னாலும், அது இல்ைல என்று வாதாடி மறுக்கிற மாதிாியான பாட்டு, அழகான ெசல்லமான உைரயாடல், சுஜிக்கு ெராம்ப ெபாருத்தமான பாட்டு…”, என்று ெசால்லும்ேபாேத பாடல் ஒலிக்க ஆரம்பித்தது. காிகாேலன் காைல ேபால கருத்திருக்கு குழலு… குழல் குழல் இல்ைல தாஜ் மஹால் நிழலு ேசவேலாட ெகாண்ைட ேபால சிவந்து இருக்கு உதடு… உதடு இல்ைல உதடு இல்ைல மந்திாிச்ச தகடு. பருத்தி பூைவ ேபால பதியுது உன் பாதம். பாதம் இல்ைல பாதம் இல்ைல பச்சாிசி சாதம். வலம்புாி சங்ைக ேபால வழுக்குது உன் கழுத்து… கழுத்து கழுத்து இல்ைல கண்ணதாசன் எழுத்து…@@@ உச்சி முதல் பாதம் வைர மனம் கவர்ந்த ெபண்ணின் ஒவ்ெவாரு பாகத்ைதயும் வர்ணிக்கும் கவிஞாின் நயமான கற்பைனைய ரசித்து கிறங்கிய சசிேசகர் அவளுக்குள் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் புைதந்து ேபானான். தமிழ் படிக்கும் ஆர்வத்தில், கண்ணதாசனின் வாிகைள படிக்க கழுத்தில் புைதந்தவன், கணக்கு புலியாக மாற முயற்சி ெசய்ததால், அங்ேக ஒன்றும் ஒன்றும் ேசர்ந்து மூன்றாகும் முயற்சியின் முதல் படியாக, ஒன்றும் ஒன்றும் ஒன்றாகி ெகாண்டு இருந்தது. ************************************************************************

அத்த அத்திியாயம் 22 அதிகாைல எப்ேபாதும் ஐந்தைர மணிக்கு வாெனாலி நிைலயத்திற்கு பணிக்கு ெசல்ல, என்று விழிக்கும் பழக்கத்தில் முதலில் கண் விழித்த சிந்துஜாவிற்கு, தன் இைடைய சுற்றி வைளத்து இருந்த சசிேசகாின் வலிய கரங்கைள கண்டதும் புன்னைக ெபாிதாய் மலர்ந்தது. இரவு உணைவ கூட முடிக்கவிடாமல், அவன் அடித்த லூட்டியும், ெவறும் பழங்கைள சாப்பிட அவன் பண்ணிய சாகசங்களும், நிைனவில் வந்து முகம் சிவக்க ைவத்தது. அவனின் முடிைய ேலசாய் கைலத்தவள், “ஹேலா, குட்மார்னிங், இன்னும் என்ன தூக்கம்?”, என்று ெகாஞ்சலாக ேகட்டபடி அவனின் மூக்ைக மூக்கால் உரசினாள் சிந்துஜா. “ப்ச்! தூக்கம் வருது சுஜி, ேடான்ட் டிஸ்டர்ப் மீ”, என்று முனகலாய் ெசால்லி விட்டு, மறுபக்கம் திரும்பி படுத்தவன், மறக்காமல் அவளின் கரங்கைள மட்டும் தன் இடுப்ைப சுற்றி ேபாட்டு, தன் ைககளால் அவள் அைத உருவ விடாமல் அழுத்தி ெகாண்டான். “அெதப்படி தூக்கம் வரும்? ேநற்று எனக்கு வருது என்று ெசான்ன ேபாது ஒத்துெகாள்ள மாட்ேடன் என்று என்ன பாடு படுத்தினீங்க, இப்ப நீங்க ெசான்னால் தூங்க விட்டு விடுேவனா? இப்பேவ எழுந்தாகனும்”, என்று ேபாலியாய் மிரட்டியவள், அவனின் பின்னந்தைலயில், காேதாரத்தில், கழுத்தில் என்று விடாமல் குறுகுறுப்பூட்ட, அவன் சமாளிக்க முடியாமல் சிாிப்ேபாடு எழுந்து அவைள இழுத்து தன் மடியில் ேபாட்டு ெகாண்டான். குனிந்து ெநற்றியில் முத்தமிட்டவன், “அராஜகம் ெராம்ப ஜாஸ்தியா இருக்ேக?”, என்று ேகலியாக ெசான்னவன் கரங்களும் இதழ்களும் அவளின் ேதகத்தில் மீண்டும் விைளயாட ஆரம்பித்தது. “ஷூ! நான் சன்ைரஸ் பார்க்க எழுந்ேதன். இப்ப ஒன்னும் முடியாது, எழுந்துேகாங்க, பீச் வைர ஒரு தடைவ நடந்து ேபாய் விட்டு வரலாம்”, என்று அவனின் கரங்கைள பற்றி நிறுத்தியபடி அதிகாரமாக ெசால்ல முயன்ற சிந்துஜாவிற்கு தன் குரல் ஏன் இப்படி குைழந்து உருகுகிறது என்பது புாியேவ இல்ைல. “ேஹய், சன்ைரஸ், இங்ேக பால்கனியில் இருந்ேத பார்க்கலாம். இதுக்காக பீச்சுக்கு ேபாவாங்களா? ஒரு ைசட் முழுக்க கண்ணடி ஜன்னல்தான். ஸ்க்ாீைன விலக்கினால் ேபாதும். ஆமா ைநட் தூக்கம் வருது என்று அவ்வளவு அடம் பிடித்தாய். இப்ப எதுக்கு இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்தாய்?”, என்று ேகலியாக ேகட்டு கண் சிமிட்டினான் சசிேசகர். “ஆமா, நடு ராத்திாி ெரண்டு மணிக்கு தூக்கம் வருது என்று ெசான்னால் அது அடம் பிடிப்பது. காைலயில் அஞ்சைரக்கு எழுந்துக்க ெசான்னால் அதுவும் அடம் பிடிக்கிறதா? ெராம்ப நல்லா இருக்ேக உங்க நியாயம்?”, என்று அவனின் கழுத்ைத கட்டிக்ெகாண்டு காதில் கிசுகிசுத்தாள் சிந்துஜா. “நியாயங்கள் ஆளுக்கு ஆள், இடத்துக்கு இடம் மாறுபடும் ெதாியுமா? இப்ப தூக்கம் வருது. ைநட் தூக்கம் வராது. ைநட் ேவறு; காைல ேவறு; இந்த வித்தியாசம் கூட ெதாியாதா?”, என்று ெகாஞ்சிய சசிேசகர், அவளின் கன்னத்தில் அழுந்த முத்தமிட்டான். “ஹய்ேயா! இவ்வளவு ேசாம்ேபறி நீங்க என்று எனக்கு முன்னாடிேய ெதாியாமல் ேபாச்ேச? அப்ப என்னிடம் நீங்க என்ேனாட ப்ேராக்ராம் விடாமல் ஆறு மாசமா ேகட்ேபன் என்று ெசான்னது எல்லாம் பீலாவா?”, என்று அவனின் கன்னத்ைத ைககளால் வருடியவள் வம்பிழுத்தாள். இப்ேபாது தான் ெசால்ல ேபாகும் வாக்கியத்தின் வீாியம் புாியாமல், “அெதல்லாம் அப்பப்ேபா ஆளுக்கு தகுந்த மாதிாி, பிறருக்கு ஆபத்து இல்லாத சின்ன சின்ன ெபாய்கள் ெசால்வதுதான். அைத எல்லாம் அப்படிேய நம்பிட கூடாது சுஜிம்மா….”, என்று ேகலியாக ெசால்லி அவளின் ெநற்றியில் ெசல்லமாய் முட்டியவனின் கண்கள் ஆபத்தான இடத்தில் ேமய்வைத உணர்ந்த உடேன, அவனின் கண்கைள அவசரமாய் தன் ைககளால் மூடினாள் சிந்துஜா. “இந்த கண்ணு இருக்ேக கண்ணு, அைத ேநாண்டி காக்ைகக்கு ேபாடணும்”, என்று ெசல்லமாய் மிரட்டவும் அவன் சிாித்தான். “கண் இல்லாவிட்டால் என்ன? ைக இருக்ேக?”, என்றவனின் ைககள் சுவாரஸ்யமாக தன்னுைடய ேதடைல அவளின் ேதகத்தில் துவங்க, அவள் ‘ஹய்ேயா’, என்ற சிணுங்கலுடன், ைககைள பற்றி நிறுத்தி, “இப்ப என்ன ெசய்வீங்க?”, என்று ேகட்டாள்.

“கண்ணும் ைகயும் இல்லாவிட்டால், “ேவற வழிேய இல்ைல சுஜிம்மா… வாய் உள்ள பிள்ைள பிைழத்து ெகாள்ளுேம?”, என்று சவடால் விட்டவன் வார்த்ைதகளால் மட்டுமின்றி, காாியத்திலும் இறங்க, ஒப்புக்காய் ெவளிவந்த அவளின் எதிர்ப்புகள் எல்லாம் கூர் இழந்து அவள் மீண்டும் மீண்டும் அவனின் ஆளுைகக்குள் சந்ேதாஷமாய் சிைறபட்டாள். திட்டமிட்டு வந்த மூன்று தினங்களும், திகட்ட திகட்ட இனிைமயாக அனுபவித்த ேதனிலவு தனிைம, வினாடி ெபாழுதாய் விைரந்து மைறந்திட, சசிேசகரும் சிந்துஜாவும் அன்று மாைல நாலு மணி அளவில் ெசன்ைனக்கு கிளம்ப ஆயத்தமாகி ெகாண்டு இருந்தனர். “ேபாங்க ேஷக்ஸ், நாைளக்கு காைலயில் நீங்க மட்டும் இங்ேக திரும்பி வந்தால் அங்ேக எனக்கு ேபார் அடிக்காதா?”, என்று சினுங்கினாள் சிந்துஜா. “ேபார் அடிக்குமா? அது எப்படி அடிக்கும். உனக்குத்தான் அங்ேக அம்மாவும் வானதியும் கூடேவ இருக்க ேபாறாங்க. உன்ைன உள்ளங்ைகயில் ைவத்து தாங்ேகா தாங்குன்னு தாங்க ேபாறாங்க. நான்தான் இங்ேக தனியா இந்த ரூமில உட்கார்ந்து உன்ைனேய நிைனச்சுகிட்டு இருக்கணும். எனக்குதான் உன்ைன விட ெராம்ப கஷ்டம் ெதாியுமா?”, என்று அவன் தன் பங்கிற்கு புலம்பி ெகாண்டு இருந்தான். “சாி எதுக்கு இவ்வளவு சீக்கிரம் கிளம்பணும் என்று ெசால்றீங்க? இன்னும் ெகாஞ்ச ேநரம் கழித்து ேபாகலாமில்ல?”, என்று அவைன பின்னால் இருந்து அைணத்து அவன் முதுகில் சாய்ந்த படி ெகாஞ்சிக்ெகாண்டு இருந்தாள் சிந்துஜா. “இல்ைல சிந்து, உனக்கு தினமும் ேரடிேயா ஸ்ேடஷன் ேபாறதுக்கு ஒரு வண்டி வாங்கி தர ெசால்லி அம்மா ஏற்கனேவ ெசால்லி இருந்தாங்க. இன்று விட்டால் வாங்குவது கஷ்டம். ெரண்டு ெபரும் ேநரா ேஷா ரூம் ேபாய் அப்படிேய வண்டி எடுத்துட்டு வீட்டுக்கு ேபாகணும். அதுக்கு எப்படியும் ெரண்டு மணி ேநரமாவது ேவணும் சுஜி. இப்ப கிளம்பினால்தான் சாியா இருக்கும்”, என்று அவைள முன்னால் இழுத்து ேலசாய் அைணத்து, அவளின் கன்னத்தில் தட்டி சமாதன படுத்திவிட்டு, கிளம்பினான். காாில் ெசன்ைனக்கு திரும்பும்ேபாது, “எனக்கு மட்டுமா வண்டி வாங்க ேபாறீங்க?”, என்று ேயாசைனேயாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ஆமா, உனக்கு என்ேனாட முதல் கல்யாண பாிசு என்று வச்சுக்ேகா. ஏன்?”, என்று திருப்பி ேகட்டான் சசி. “இல்ல வானதியும் ெராம்ப நாளா ேவைலக்கு பசில் தான் ேபாற ேபால இருக்ேக? அவளுக்கு வண்டி ஓட்ட ெதாியுமா? ெதாியும்னா அவளுக்கு ஒண்ணு வாங்கி விடலாேம? நாலு நாைளக்கு முன்பு வந்த எனக்கு வாங்கும்ேபாது….”, முடிக்காமல் தயக்கத்ேதாடு இழுத்தாள் சிந்துஜா. “ேஹய், நான் கூட உன்ைன என்னேவா என்று நிைனத்ேதன் சிந்து. பயங்கரமா ேயாசிக்கிற”, என்று சிாித்தான் சசிேசகர். ‘இல்ைல ஒருேவைள அவ்வளவு பணம் இல்ைல என்றால்,… தவைண முைறயில் கூட வாங்கினால், நாேன…” “ேஹய் ேபாதும் ேபாதும். ெரண்டு டூ வீலர் வாங்கும் அளவிற்கு நிச்சயமா என்னிடம் ேசமிப்பு இருக்கு. ெரண்டு ேபருக்கும் ேசர்த்ேத வாங்கி விடலாம். அவளுக்கு கல்யாணத்துக்கு பார்த்து ெகாண்டு இருப்பதால், ஒருேவைள அவளுக்கு ெவளியூாில் வரன் அைமந்தால் ேவைலக்கு ேபாக முடியுேமா முடியாேதா, என்பது தான் வண்டி வாங்க தயங்கியதன் காரணம். ேமடம் காேர ஓட்டுவாங்க. அம்மாைவ ெபாறுத்தவைர எங்கைள சகலமும் கற்றுத்தந்து, நிைறவாக வளர்த்து இருக்காங்க. அவங்களின் பராமாிப்பில், நீயும் நிைறய கற்று ஓேஹான்னு வரணும், ஓேகயா?”, என்று கனிேவாடு ேகட்டான் சசிேசகர். “ம்கூம், இது நீங்க ெசால்லாவிட்டால் எங்களுக்கு ெதாியாதாக்கும். ஏற்கனேவ கஸ்தூாி அம்மாவும், அண்ணியும் நிைறய ெசால்லித்தான் அனுப்பி இருக்காங்க. எனக்ேக அம்மா இல்லாமல் வளர்ந்ததால், சாரும்மாைவ, அவர்களின் ேபச்ைச, ெகாள்ைககைள எல்லாம் பிடிச்சுதான் இருக்கு”, என்று ேவகமாக ெசான்னாள் சிந்துஜா.

ேஷா ரூமில் இருந்தபடிேய வானதிக்கும் ேபான் பண்ணி, என்ன ேமக், என்ன நிறம் என்று அவளின் விருப்பத்ைதயும் அறிந்து ஆர்டர் ெகாடுத்துவிட்டு, மறுநாள் ெடலிவாி ெகாடுக்க அைனத்து ஏற்பாடுகைளயும் ெசய்துவிட்டு வீட்டிற்கு ஒன்பது மணி அளவில் இருவரும் திரும்பி வந்த ேபாது அவர்களுக்கு உற்சாகமான வரேவற்பு காத்து இருந்தது. ராேஜஷிற்கு ேபான் பண்ணி, சசிேசகர் , சிந்துஜாைவ பற்றி ெபருைமயாக பாராட்டி ேபசி, எப்படி அவள் வானதிக்காக அவள் பாிந்து ேபசி வாதாடினாள் என்ற விபரம் எல்லாம் ெசால்லி இருந்ததால், முகத்தில் ெபாங்கி வழிந்த அடக்க மாட்டாத ெபருைமேயாடும், ைகெகாள்ளாத பழங்கள், இனிப்புகள், ஆகியைவ அடங்கிய ைபகேளாடு மைனவிைய அைழத்து ெகாண்டு வீட்டில் அவர்கள் வந்து ேசரும் முன்ேப ஆஜாராகி விட்டான். சாருமதிக்குேம, தான் எதிர்பார்த்தைத விட அவள் வளர்ந்துதான் இருக்கிறாள். அடுத்தவர்கைள பற்றி நிைனக்கிறாள். நாத்தனராக இருந்தாலும் அவளுக்கு ெசய்வதில் ெபருந்தன்ைமயாக இருக்கிறாள் என்ற எண்ணம் ேதான்றி அவைர மனம் நிைறவைடய ெசய்தது. அவர்களின் ேதனிலைவ பற்றிய சின்ன சின்ன ேகலிகள் சீண்டல்கள், மறுநாள் அவள் பணிக்கு திரும்புவது குறித்தும், என்ன தீமில் பாடல்கள் ஒலிபரப்ப ேபாகிறாள் என்பது குறித்த சுவாரஸ்யமான விவாதங்கள், ேபனா, கீெசயின் ேபான்ற சின்ன சின்ன நிைனவு பாிசுகள், அைனவருக்கும் ெகாடுத்தல், ேகலியான கால்வாரல்கள், அவர்களின் திருமண நிைனவுகள், சீண்டல்கள், சிாிப்புகள் என்று உற்சாகமாய் ெபாழுைத ேபாக்கி, உணவருந்தி விட்டு மன நிைறேவாடு சுகந்தியும் ராேஜஷும் கிளம்பி ெசன்றனர். மறுநாள் காைலயில் ஐந்தைர மணிக்கு கிளம்பி, “இன்று ஒருநாள் நான் உன்ைன டிராப் பண்ேறன் சுஜி. நாைளக்கு உன்ேனாட வண்டி வந்து விடும்” என்று ெசால்லி ெகாண்டு இருக்ைகயில் சாருமதி அம்மா இருவருக்கும் காபிேயாடு வந்தார். “நான் ப்ேராக்ராம் ேநரம் ேவணும்னா மாற்றி ெகாள்ளட்டுமா? இப்படி நான் அதிகாைலயில் கிளம்புவது உங்களுக்கு ெகாஞ்சம் சிரமமாய் இருக்கும் ேபால இருக்ேக?”, என்று ேகள்வியாக நிறுத்தினாள் சிந்துஜா. “சசி இங்ேக வரும்வைர இேத ைடம் கூட ேபாகலாம். அதுக்கப்புறமா ேயாசிக்கலாம். எனக்கு ஒண்ணும் பிரச்ைன இல்ைல”, என்று உடனடியாக பதில் ெசான்னார் சாருமதி. “உங்களுக்கு பிரச்ைன இல்ைல என்றால் எனக்கு என்ன பிரச்ைன? உன் வசதிைய பார்த்துக்ேகா சிந்து”, என்று அவனும் உறுதி அைழக்கும் ேபாது வானதி எழுந்து வந்தாள். “ஹாய் அண்ணி, இன்று ஒருவருக்காக ஒருவர் என்று ஆணும் ெபண்ணும், உருேகா உருகுன்னு உருகும் டூயட் சாங்ஸ் தாேன? அண்ணேனாட சாய்ஸ் ேகட்டுகிட்டீங்களா? ேபாகும்ேபாது மறக்காமல் ேகட்டுேகாங்க”, என்று கண் சிமிட்டி ேகலியாக ெசான்னாள் வானதி. “அெதல்லாம் யாராய் இருந்தாலும் அவங்கவங்க விருப்பத்ைத ெசால்வதாய் இருந்தால் எனக்கு எஸ் எம் எஸ் மூலமாதான் ெசால்லணும். ேநா ேநரடி ேபச்சு வார்த்ைத”, என்று பதிலுக்கு கம்பீரமாய் ெசால்லி விட்டு அவைன பார்த்து சிாித்தாள் சிந்துஜா. “எஸ் எம் எஸ் தாேன பண்ணி விட்டால் ேபாகுது. நமக்கு என்ன இது எல்லாம் புதுசா? கிளம்பலாமா?”, என்று ேகட்டபடி ைபக் சாவியுடன் ெவளிேய நடந்த சசிேசகைர வானதி பின் ெதாடர்ந்தாள். “அது எப்படிண்ணா, இப்படி அப்பாவியா முகத்ைத ைவத்து ெகாள்வது? இந்த பூைனயும் பால் குடிக்குமா என்பது மாதிாியான அப்பாவி பாவைன எங்ேக இருந்து பிடித்தாய்? எப்படி எப்படி? ஆறு மாசமா ஒரு ெபாண்ைண மாய்ஞ்சு மாய்ஞ்சு லவ் பண்ணுவாராம். அைத அம்மாவிடம் ெசால்வாராம். ஆனால் அம்மா ைக நீட்டி ெசால்ற ெபாண்ைணத்தான் அம்மாவின் திருப்திக்காக கல்யாணம் பண்ணிப்பாராம்… “, “ஷ்! வானதி, உனக்கு எத்தைன தடைவ ெசான்னாலும் புாியாதா? ெகாஞ்சம் வாைய மூடிட்டு சும்மா இருக்கிறாயா? யார் காதிலாவது விழுந்து ைவக்க ேபாகுது. அம்மா இவளுக்கு ஏதாவது ேவைல ெகாடுத்து அனுப்புங்கம்மா. சும்மா என்ேனாட பிராணைன வாங்கிட்டு இருக்கா”, என்று சிவந்த முகத்தில் நிைறந்த புன்னைகேயாடு இருந்த அவனின் முகம் சிந்துவிற்கு ெதாியாததால், அந்த குரல்

மட்டும் சற்ேற இைடெவளி விட்டு சாருமதி அம்மாவிடம் விைடெபற்று ெவளிேய வந்த சிந்துஜாவின் காதுகளில் அைர குைறயாய் விழுந்தது. உற்சாகமாய் அவனின் பின்னால் ஏறி அவனின் இடுப்ைப கட்டியவாறு, சலசலெவன்று ேபசியவள், இறங்கியபின்பு “வானதியின் இஷ்டப்படி லவ்லி, ெமலடி டூயட் சாங்க்ஸ் இன்று ேபாட்டு விடுகிேறன். உங்களுக்கு பிடித்த பாடல் என்ன?”, என்று சிாிப்ேபாடு விசாாித்தால் சிந்துஜா. “நீ உனக்கு பிடித்த பாட்ைட ேபாட்டு ஆரம்பி. நீதான் ெசான்னாேய? நாேன எஸ்எம்எஸ் பண்ேறன். ைப. அப்புறமா ேபானில் ேபசு. ஏழு மணிக்கு கிளம்பி விடுேவன். நாைள ைநட் வருகிேறன்”, என்று விைடெபற்று ஒரு பறக்கும் முத்தத்ைத அளித்து, பதிலுக்கு அவளின் பழிப்ைப பாிசாக வாங்கி ெகாண்டு ைபக்கில் பறந்தான் சசிேசகர். வழக்கம் ேபால நிகழ்ச்சிைய கனவு மிதக்கும் விழிகளுடன் உற்சாக குரேலாடு ஆரம்பித்தவள், உாிய விளக்க உைர முடித்து, **** கண்ைண ெகாஞ்சம் திறந்ேதன்… கண்களுக்குள் விழுந்தாய்… எனது விழிகைள மூடி ெகாண்ேடன்…. சின்னசிறு விழியில் உன்ைன சிைற எடுப்ேபன்….**** என்ற ரஹ்மானின் இைசயில் பாடைல ஒலிபரப்பிவிட்டு அவனின் ெசய்திக்காக காத்து இருந்த ேபாது பீப் ஒலி ேகட்டது. ஹாய், அருைமயான குரல், அழகான பாடலுடன், இனிைமயாக நிகழ்ச்சிைய துவக்கி இருக்கும் ேதவைதக்கு என்னுைடய காைல வணக்கம். என்னுைடய விருப்பம், உயிேராடு உயிராக படத்தில் இருந்து, அன்ேப அன்ேப… நீ என் பிள்ைள… காத்து இருக்கிேறன், ேஷக்ஸ். என்ற ெசய்தியில் முகம் மலர்ந்தாள். நல்ல நல்ல வாிகளுடன் இருக்கும் அழகழகான பாட்ைட தான் ேதர்வு ெசய்கிறான், என்று ரசித்துவிட்டு அந்த பாடைலயும் ஒலி பரப்பினாள். நிகழ்ச்சி முடித்து ெவளிேய வந்தவள், அவனுைடய ெமேசைஜ திரும்ப பார்க்க, அவனுைடய ெமாைபல் எண்ணின் வித்தியாசம் கண்ணில் பட்டது. இது அவன் முன்பு எஸ் எஸ் என்ற ேபாில் ெசய்தி அனுப்பிய எண் இல்ைலேய? அது ேவறு ஆேளா? என்ற சந்ேதகம் முதன் முதலாய் ேலசாய் ேதான்றியது. ச்ேச ச்ேச, அவசரப்படாேத சிந்து, எடுத்ேதன் கவிழ்த்ேதன் என்று முடிவு பண்ண கூடாது. கல்யாண மாைல ெகாண்டாடும் ெபண்ேண பாட்டு ேகட்டு, எஸ் எம் எஸ் அனுப்பினாேன? அதில் அவனின் மனம் ெதாியவில்ைலயா? தீம் சூப்பர் என்று ெசான்னாேன? அது எதற்காக? ேயாசைனேயாடு ெமாைபைல எடுத்து, அந்த என்ைன நிைனவு படுத்தி ேபாட்டாள். கைடசி ஐந்து எண்கள், ‘73735′ ஏர் ெடல் நம்பர். மிகுந்த தயக்கத்ேதாடு அந்த எண்ைண அழுத்தி விட்டு காத்து இருந்தாள். ஒருேவைள இவனிடம் இரண்டு ெமாைபல் இருக்கிறதா? இரண்டு ெமாைபல் இருக்கும் பட்சத்தில், அைத இப்ேபாது யாரும் எடுக்க மாட்டார்கள், அல்லது எடுத்தால், வானதி அல்லது சாருமதி அம்மா எடுக்க ேவண்டும், என்ற ேயாசைனயில், குழப்பத்துடன், அந்த ேபாைன நிறுத்தவும் மனம் வராமல், காதில் ைவத்த படி காத்து இருந்தாள் சிந்துஜா. “ஹேலா, என்று அந்நிய ஆணின் குரல் ேகட்கவும் ேமலும் குழம்பினாள். சின்னகுரலில் , “நான் திரு சசிேசகாிடம் ேபசமுடியுமா?”, என்று ஆங்கிலத்தில் ேகட்டு முடிக்கும் முன்ேப, “ராங் நம்பர்’, என்று அதட்டலுடன் ேபான் ைவக்க பட்டது. என்ன இது? எஸ் எஸ் என்ற ேபாில் ெசய்தி அனுப்பியவன் இவன் இல்ைலயா? அப்படி என்றால், இவன் தன்னுடன் இந்த திருமண நிச்சய நிகழ்ச்சிக்கு பின் ெதாடர்பு ெகாள்ள முயற்சி ெசய்யேவ இல்ைலயா? அப்படி என்றால் என்ன அர்த்தம்? என்ற ேகள்வி எழும்பியேபாேத சற்று முன்பு அைரகுைறயாய் காதில் விழுந்த வானதியின் வார்த்ைதகள் நிைனவில் ஆடியது. **** ஆறு மாசமா ஒரு ெபாண்ைண மாய்ஞ்சு மாய்ஞ்சு லவ் பண்ணுவாராம். அைத அம்மாவிடம் ெசால்வாராம். ஆனால் அம்மா ைக நீட்டி ெசால்ற ெபாண்ைணத்தான் அம்மாவின் திருப்திக்காக கல்யாணம் பண்ணிப்பாராம் **** கடவுேள, வானதி ஏன் அப்படி ெசான்னாள்? அவள் ெபாய் ெசால்ல ேவண்டிய அவசியம் இல்ைல. அப்படி என்றால் அவள் ெசான்னதன் அர்த்தம் என்ன? சிந்துஜாவிற்கு மனம் நிைலெகாள்ளாமல் தவித்தது.

அவன் தன்ைன ெதாடர்பு ெகாள்ள, தன்னுடன் ேபச என்ன எல்லாம் முயற்சி ெசய்தான் என்று அவசரமாய் ேயாசித்தாள். ராேஜஷும் அவனும்தான் ேபசினார்கள். அவளுக்குேம ெபாிதாய் ஆர்வம் இல்ைல என்பது உண்ைமதான். ஆனால் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சம்.. எதிர்பார்ப்பு இருந்தது என்பைதயும் மறுக்க முடியாது. முக்கியமாக அவன் ட்ெரஸ் எடுக்க வரவில்ைல என்பது அவளுக்கும் ஏமாற்றத்ைத ெகாடுத்தது. சாி பத்து நாள்தாேன என்று அவள் ெபாறுைமயாய் இருந்தாள். இங்ேக முதலுக்கு ேமாசம் ேபால இருக்ேக? ஒருேவைள அவனுக்கு இந்த திருமணத்தில் இஷ்டம் இல்ைலேயா? அவங்க அம்மாவின் வற்புறுத்தலால்… கடவுேள! அப்படி என்றால் இந்த மூன்று நாட்களாக அவன் தன்னிடம் இைழந்தது எல்லாம் எந்த கணக்கில் ேசர்த்தி? அவளுக்கு கண்கைள இருட்டி ெகாண்டு வந்தது. ***************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 23 ராங் நம்பர் என்று அதட்டலுடன் ெசால்லி ேபாைன ைவத்ததும் சில வினாடிகள் குழப்பத்ேதாடு உைறந்து நின்றவள், தன் வழக்கமான தைல சிலுப்பலுடன் நிமிர்ந்தாள். ேஹய், இதுக்கு ேபாய் ஏன் அப்ெசட் ஆகணும்? ெமமாியில் இருந்து ேபாட்டதுதாேன? ஒரு ேவைள அது நிஜமாேவ ராங் நம்பராக கூட இருந்து இருக்கலாேம? அதற்கு ேபாய் குழம்புவாேனன்? இப்ப ெமேசஜ் அனுப்பினாேன, இந்த நம்பாில் அவனிடேம ேநரடியாக ேகட்டு விட்டால் ேபாகிறது, என்று முடிெவடுத்து, அவைன அைழத்தாள். “ேஹய் சுஜி, அடடா! புது ெபாண்டாட்டி என்றால் இப்படிதான் இருக்கணும். ப்ேராக்ராம் முடிந்த உடேன ‘உன்ைன கண் ேதடுேத. உறங்காமேல உள்ளம் நாடுேத’, என்று அைழத்து விட்டாேய? ெவாி குட் ெசல்லம். சூப்பரா ப்ேராக்ராமில் ேபசினாய். கைடசி பாட்டு ேஜசுதாசின் வாய்சில், நீ பாதி நான் பாதி கண்ேண… அட அட அட, சூப்ப்ப்ப்பர் “, என்று உற்சாகமாய் ெசான்னான் சசிேசகர். “ேதங்க்ஸ், அது இருக்கட்டும் உங்களுக்கு இன்ெனாரு ெமாைபல் இருக்கா என்ன?”, என்று ேநரடியாய் விஷயத்திற்கு வந்தாள் சிந்துஜா. “இன்ெனாரு ெமாைபலா? ேஹய் நான் என்ன பிசிெனஸ் ேமனா? என்ைன தினமும் ஆயிரம் ேபர் ெதாடர்பு ெகாள்ள ேபாறாங்கலா என்ன? ஒரு ெமாைபல் ேபாதாது. ெபர்சனல் ஒண்ணு, அபிஷியல் ஒண்ணு என்று ைவத்து ெகாள்ள என்ன அவசியம்? அெதல்லாம் இல்ைல”, என்று சிாித்தான் சசிேசகர். “வானதி நம்பர் ெகாஞ்சம் எனக்கு எஸ்எம்எஸ் பண்றீங்களா?”, என்று அடுத்த விசாரைணைய உடேன ெதாடர்ந்தாள். “பண்ேறன், ஆனால் நான் என்ன ெசால்லிட்டு இருக்ேகன்? நீ என்ன பண்ணிக்கிட்டு இருக்க? நான் முதலில் ெசான்ன புது ெபாண்டாட்டி என்றால் இப்படிதான் இருக்கணும் என்ற வாக்கியம் வாபஸ் ேபா. நிச்சயமா இப்படி இருக்க கூடாது “, என்று ேபாலி ேகாபத்ேதாடு ெசான்னான் சசி. “ேதங்க்ஸ், ெகாஞ்சம் ேவைல இருக்கு. வச்சுடேறன்”, என்று சுருக்கமாய் ெசால்லி ேபாைன ைவத்து விட்ட சிந்துஜாவின் மனம் புாியாமல், ‘இவளுக்கு என்ன ஆச்சு?’, என்று குழப்பத்ேதாடு ேபாைனேய பார்த்து ெகாண்டு இருந்தான் சசிேசகர். ெசய்தியில் வந்த வானதியின் நம்பாில் இருந்து முன்னால் ெமேசஜ் வரவில்ைல என்பைத அவளால் உறுதியாக தீர்மானிக்க முடிந்ததால், அவளுக்கு மனம் ேசார்வானது. “ேஹய் இப்ப என்ன? ஒரு ெமேசஜ் அவன் அனுப்பினான் என்று நீ நிைனத்தது நடக்கவிட்டால் அதற்கு இவ்வளவு ேசார்வு ஏன்?”, என்று ேதற்ற முயன்றாலும், மனம் ஆறவில்ைல. வானதி ெசான்ன அந்த ஆறு மாச காதல் விவகாரத்ைத, அவள் மறக்க முயற்சி ெசய்தாலும் முடியவில்ைல. அவன் தன்ைன விரும்பி கல்யாணம் ெசய்து ெகாள்ளவில்ைல என்ற எண்ணம் ேதான்றி அவளின் ெநஞ்ைச அறுத்தது.

நிைனத்தது கிைடக்கவிட்டால், கிைடத்தைத நிைனத்து ெகாள் என்ற ‘ஈசி ேகாயிங்’, ரகமா இவன்? என்ற எண்ணம் ேதான்றி அவைள ைபத்தியம் பிடிக்க ைவத்தது. தனக்கு தாய் தந்ைத இல்ைல. வரேபாகும் கணவனின் குடும்பமாவது தன்ைன நல்லபடியாய் ைவத்து பார்த்து ெகாள்ள ேவண்டும், என்று எத்தைன ஆைசகள் கனவுகளுடன் அவள் இருந்தாள்? பணம் காசு கூட ேவண்டாம், பாசமாய் இருக்க ேவண்டும் என்பதால்தாேன வானதிையயும் சருமதிையயும் அவள் அவ்வளவு ரசித்தது? அவர்கைள ைவத்து தாேன இவைன ேநாில் கூட பார்த்து ேபச ேவண்டாம் என்ற எண்ணம் கூட இல்லாமல், இவனுக்கும் அதில் இஷ்டம் என்று அந்த எஸ்எம்எஸ் மூலம் தான் உணர்ந்ததால்தாேன அவள் திருமணத்திற்கு சம்மதம் ெசான்னது? தன்ைன ேநசிக்கும், தன்ைன மட்டும் நிைனக்கும் கணவன் வரேவண்டும் என்று ஒரு ெபண் நிைனப்பது ஒரு தப்பா? அந்த எதிர்பார்ப்பு அதீதமா? இந்த எண்ணம் ேதான்றிய வினாடியில், அவளுக்கு கண்களில் ேலசாய் நீர் துளிர்த்தது. “ச்ேச! இது என்ன ைபத்தியகாரத்தனம்? இப்ேபா எதற்கு இந்த கண்ணீர்?”, என்று தன்ைன தாேன திட்டி ெகாண்டவள் எழுந்து ராேஜஷின் அைறக்கு ெசன்றாள். “ேஹய், வா வா சிந்து, இப்பதான் உன்ைன டிபன் சாப்பிட கூப்பிடலாம் என்று நிைனத்து ெகாண்ேட இருந்ேதன். நீேய வந்து விட்டாயா? குட். சசிேசகர் எப்படி இருக்கிறார்?”, என்று விசாாித்தான் ராேஜஷ். “ேநற்று இரவு பத்து மணி வைர உன் கண் முன்னால்தாேன இருந்தார்? இப்ப அதுக்குள்ேள என்ன மாற்றம் வந்து இருக்க முடியும்? அப்படிேயதான் இருக்கிறார்”, என்று பட்ெடன்று எாிச்சேலாடு ெவடித்த சிந்துஜாைவ அவன் ேகள்வியாக பார்த்தான். “என்ன சிந்து, பசிக்குதா? இல்ைல சசி ஊருக்கு ேபாய் விட்டார் என்று அவாின் ேமல் ெசல்ல ேகாபமா?”, என்று சிாிப்ேபாடு விசாாித்தான் ராேஜஷ். “ெரண்டும் இல்ைல. நான் ெகாஞ்சம் ெவளிேய ேபாகிேறன். உன்னிடம் ெசால்லிட்டு ேபாக வந்ேதன்”, என்று ெசால்லிவிட்டு எழுந்தாள். “எங்ேக ஷாப்பிங்கா? இன்னும் சசி மகாபலிபுரம் கிளம்பவில்ைலயா? கார் ேவண்டுமானால் எடுத்து ேபாகிறாயா?”, என்று ஆர்வமாக ேகட்டான் ராேஜஷ். “ஹப்பா சாமி ஆைள விடு. அவர் ேவைலைய பார்க்க ஏற்கனேவ இந்ேநரம் மகாபலிபுரேம ேபாய் ேசர்ந்து இருப்பார். நான் உங்க வீட்டுக்குத்தான் கஸ்துாி அம்மாைவதான் பார்க்க ேபாேறன் ேபாதுமா?”, என்று ெசால்லி விட்டு ெவளிேய நடந்தாள் சிந்துஜா. “சாந்ேதாம்ல இருப்பது எங்க வீடா? எப்ேபால இருந்து இந்த கைத? அப்ப உங்க வீடு அபிராமபுரத்தில இருக்கா சிந்து?”, என்று சத்தமாக ேகட்டு சிாித்த ராேஜஷின் குரல் அவைள எட்டி, ேமலும் எாிச்சல் மூட்டியது. “இவன் ேவற, ேநரம் காலம் ெதாியாமல் ெவறுப்ேபற்றி ெகாண்டு இருக்கான்”, என்று எாிச்சேலாடு முணுமுணுத்துவிட்டு வீட்டிற்கு ஆட்ேடாவில் கிளம்பினாள் சிந்துஜா. வாசலில் ஆட்ேடா வந்து நிற்கும் சத்தம் ேகட்டதுேம ஜன்னல் வழிேய எட்டி பார்த்த சுகந்தி ஆர்வமாய், “கஸ்துாிம்மா, உங்க ெசல்ல ெபாண்ணு வந்து இருக்கா சீக்கிரமா ஓடி வாங்க”, என்று அடுப்படிைய ேநாக்கி குரல் ெகாடுத்து விட்டு வாசலுக்கு வந்தாள். “வா வா சிந்து, காைலயில் ப்ேராக்ராம் முடித்ததும் கிளம்பி விட்டாயா? ெவளிேய ெரகார்டிங் எதுவும் இருக்கா?”, என்று விசாாித்தபடி உள்ேள அைழத்து ெசன்றாள் சுகந்தி. அவளின் புன்னைக பூத்த முகத்ைத பார்த்து ேகாபபடவும் முடியாமல், ெவள்ைளயாய் சிாிக்கவும் முடியாமல் ெகாஞ்ச ேநரம் திணறிவிட்டு, “இல்ைல ெவளிேய ஒண்ணும் ப்ேராக்ராம் இல்ைல. சும்மா கஸ்தூாி அம்மாைவ பார்த்து ெகாஞ்ச ேநரம் ேபசி விட்டு ேபாகலாம் என்று வந்ேதன்”, என்று சுருக்கமாக ெசான்னதுேம, அவள் தன்னிடம் ேபசுவைத விரும்பவில்ைல என்பைத வருத்தத்துடன் உணர்ந்தாள் சுகந்தி.

“சாி சிந்து, நீ முதலில் சாப்பிடு, கஸ்தூாி அம்மாவிடம் ேபசு, நான் உள்ேள இருக்கிேறன்”, என்று ெசால்லி விட்டு எழுந்தாள் சுகந்தி. ேநற்று கூட சாதரனமாகதாேன இருந்தாள்? அதற்குள் என்ன ஆச்சு? ஒருேவைள நிைறய ேபர் சூழ்ந்து இருக்ைகயில் தன்ைன விலக்கி ைவக்க ேவண்டாம் என்று சுமுகமாய் இருப்பது ேபால காட்டி ெகாள்கிறாளா? அவளுக்கு இப்படி உள்ெளான்று ைவத்து புறம் ஒன்று ேபச ெதாியுமா? அவ்வளவுதூரம் வளர்ந்து விட்டாளா என்ன? என்று மனதில் எண்ணியபடி, வருத்தேதாடு எழுந்து உள்ேள ெசன்று விட்டாள் சுகந்தி. சிந்துவின் முகம் இயல்பாய் இல்ைல என்பைத உணர்ந்த கஸ்தூாி அம்மாவும் அவேள ெசால்லட்டும் என்று ெகாஞ்சம் விட்டு பிடித்தார். அவைள உட்கார ைவத்து, சூடாய், ெவண்ெபாங்கலும் ேதங்காய் சட்னியும் பாிமாறினார். “சைமக்கிறாயா சிந்து, ேநற்று அங்ேக ைநட் சாப்பாடு எல்லாம் நீேய ெசர்வ் பண்ணினாய் என்று உங்க அண்ணனுக்கு ெபருைம தாங்கவில்ைல. மாப்பிைளேய உன்ைன பற்றி ெராம்ப ெபருைமயா ெசான்னாராம். ேகட்பதற்கு ெராம்ப ெராம்ப சந்ேதாஷமா இருக்கு சிந்து”, என்று ெபருைமயாக ெசான்ன கஸ்தூாி அம்மாைவ நிமிர்ந்து பார்க்காமல், ‘உம்-முடன்’, உணவில் கவனம் ெசலுத்தினாள் சிந்துஜா. “சிந்துஜா இந்த கல்யாணத்தினால் ெராம்ப சந்ேதாஷமா இருப்பாள் என்று எனக்கு அப்பேவ ெதாியும்”, என்று சந்ேதாஷத்துடன் மீண்டும் ெசால்ல, அவள் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். “எப்பேவ ெதாியும்?”, சுருக்கமாக வினவினாள். “எப்ப அந்த தம்பி, உனக்காக இந்த வீட்டு படி ஏறி வந்து உங்க அண்ணனிடேம சிந்து ேமேல தப்பு இல்ைல ேகாப படாதீங்க என்று அட்ைவஸ் பண்ணிச்ேசா அப்பேவ, அவர் உன்ைன நல்ல படியா சந்ேதாஷமா ைவத்து ெகாள்வார் என்று ெதாியும்”, என்று அழுத்தம் திருத்தமாக ெசான்ன கஸ்தூாி அம்மாைவ குழப்பத்ேதாடு ேநாக்கினாள் சிந்துஜா. “நீங்க சசிைய கல்யாணத்திற்கு முன்னால் பார்த்து இருக்கிறீர்களா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. அப்ேபாதுதான் அதற்கு என்ன பதில் ெசால்வது என்று விழித்து, “ராேஜஷ் தம்பி ெசால்லியதுதான்”, என்று அவசரமாய் விளக்கினார். ஆனால் அவாின் குரலில் இருந்த அவசரமும், கூடுதல் விளக்கமும், பதட்டமும், அவளின் கண்களில் பட்டு குழப்பத்ைத அதிகாித்தது. இங்ேக வீட்டிற்கு வந்து இருக்கிறான். ஆனால் அவைள பார்க்கவில்ைலயா? அது சாி இல்ைலேய? இதற்கு என்ன விளக்கம் இருக்க முடியும்? சில நிமிடங்கள் மாியாைத நிமித்தமாக சுகந்தியிடம் ேபசி விட்டு அங்கிருந்து கிளம்பியேபாது, அவள் ஏற்கனேவ சசிேசகைர சந்தித்து இருக்கிறாள் என்ற தகவலும் ேசர்ந்து அவளின் தைலவலிைய, மன குழப்பத்ைத ேமலும் அதிகமாக்கியது. “என்ன சிந்து, முகேம சாி இல்ைலேய? என்னடாம்மா பிரச்ைன?”, என்று கஸ்தூாி அம்மா விதம் விதமாக ேகட்டேபாதும் அவள் ஒன்றும் பதில் ெசால்லவில்ைல. ஆனாலும் அவளின் முகத்தில் இருந்த குழப்பமும், முக வாட்டமும், ேசர்ந்து அவைர அவளுக்கு அட்ைவஸ் ெசய்ய ைவத்தது. “சிந்தும்மா, நீ இங்ேக வருவைத உங்க அத்ைதயிடமும் மாப்பிள்ைள தம்பியிடமும் ெசால்லி இருந்தாயா சிந்து?”, என்று ெமல்ல விசாாித்தார். “ஏன் நான் எங்ேக ேபானாலும் என்ன ெசய்வதாக இருந்தாலும் அவங்களிடம் அவசியம் ெசால்லணுமா?”, என்று எாிச்சேலாடு திருப்பி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அதுல ஒன்னும் தப்பு இல்ைலேய? அன்று எனக்கு தகவல் ெசால்லிவிடு என்று நான் ெசால்லவில்ைல? அேத மாதிாிதாேன இதுவும்? அவர்களுக்கு நீ எங்ேக ேபாவதாக இருந்தாலும் ெசால்லேவண்டும். அவர்களுக்கும் உன்ேமேல அக்கைற இருக்கும்மா”, என்று கனிவாக அவளின் மனதில் பதியைவக்க முயன்றார் கஸ்தூாி அம்மா.

சிந்துஜாவின் குழப்பேமா, இறுகிய முகேமா மைறயவில்ைல என்பதில் ேமலும் கலவரமைடந்து அவர் , “எதுவா இருந்தாலும் ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா இருக்கணும் சிந்து”, என்று அறிவுைர ெசால்ல ஆரம்பித்த உடேன “சாிம்மா நான் கிளம்புகிேறன்”, என்று பட்ெடன்று ெசால்லிவிட்டு எழுந்து கிளம்பினாள் நாைளதான் சசிேசகர் வருவான், அவனிடம் விளக்கம் ேநரடியாக ேகட்டபின்தான் எந்த முடிவுக்கும் வரேவண்டும் என்று மனதிற்குள் முடிவு ெசய்து ைவத்தாள் சிந்துஜா. ***** சசிேசகர் மாைல ஏழு மணி அளவில் வருவதாக சிந்துஜாவிற்கும் சாருமதி அம்மாவிற்கும் ஏற்கனேவ ெதாைலேபசியில் தகவல் ெசால்லி இருந்ததால், புதுமண தம்பதிகளுக்கு தனிைம ெகாடுக்கும் ேநாக்கத்தில் சாருமதி, வானதிைய அைழத்து ெகாண்டு, “ெவள்ளிகிழைமயாய் இருப்பதால் அஷ்டலக்ஷ்மி ேகாவில் வைர ேபாய் வருகிேறாம். அப்படிேய ெவளிேய சாப்பிட்டு விட்டு வருகிேறாம்”, என்று ெசால்லி முன்ேப கிளம்பி விட்டனர். சிந்துஜாவிற்கும் சசிெசகாிடம் இைடயூறின்றி ேபச ேவண்டி இருந்ததால், சீக்கிரமாகேவ வீட்டிற்கு வந்து அவனுைடய வருைகக்காக காத்து இருந்தாள். இந்த திருமணம் குறித்த முடிவில், தன்ைன யாரும் கட்டயபடுத்தவில்ைல என்பைத உணர்ந்ததாேலேய அவளுக்கு மிக மிக ேகாபமாய் வந்தது. யாைன தன தைல ேமேலேய மண்ைண வாாி ேபாட்டு கிள்வது ேபால, தன்னுைடய இந்த நிைலக்கு தாேனதான் காரணம். முன்பு விக்ேனைஷ மருத்தேபாதாவது, தந்ைதயும் தைமயனும் தன்ைன வற்புறுத்தினார்கள் என்ற கைத இருந்தது. இங்ேக சசிேசகராகட்டும், அண்ணனாகட்டும், அண்ணியாகட்டும், இங்ேக வானதி, சாருமதியாகட்டும், அவர்களின் விருப்பத்ைத ெசான்னார்கேள தவிர, முடிவு தன்னுைடயது என்பைத பல ேநரங்களில், பல இடங்களில் ெதளிவுபடுத்தி இருந்தார்கள். அதானாேலேய அவளால் யார் ேமலும் ேகாபப்பட்டு கத்த முடியவில்ைல. ேபாக என்ன குைற என்று யார் ேமேல ேகாப படுவது? சசிேசகருக்கு முன்பு ஒரு காதல் இருந்ததா என்பைத யாைர ெகாண்டு எப்படி நிரூபிப்பது? அப்படிேய நிரூபித்தாலும் இனி என்ன ஆகேபாகிறது? ஏற்கனேவ ேவண்டாம் என்று ெசான்ன சுகந்தியின் முன்பு ேபாய் தான் தைல கவிழ்ந்து நிற்கேவண்டுமா என்ற ஆங்காரம் ேவறு அவளின் ெநஞ்சுக்குள் கனன்றது. நான் அப்ேபாேத ெசான்ேனேன? என்று அவள் எள்ளி நைகயாடுவாேளா இல்ைலேயா? அது முழுக்க முழுக்க ேவறு விஷயம். ஆனாலும் அவளால் அந்த நிைனைவேய தாங்கமுடியவில்ைல. உள்ளுக்குள் எாிமைல ெபாங்கி ெகாண்ேட இருந்தது. ஏழு மணி அளவில் வீட்டிற்கு திரும்பி வந்தவன், வாசலில் பாலிதீன் உைர கூட பிாிக்காமல் நின்று இருந்த அந்த இரண்டு புத்தம்புதிய ைகெநடிக் ேஹாண்டா வண்டிகைள பார்த்து விட்டு உற்சாகத்துடன் உள்ேள நுைழந்தான் சசிேசகர். “ேஹய் எங்ேக யாருேம காேணாம்? அம்மா வானதி எல்லாம் எங்ேக?”, என்று சுற்றும் முற்றும் பார்ைவைய ஓட்டியபடி விசாாித்தான் சசிேசகர். “அஷ்டலக்ஷ்மி ேகாவிலுக்கு ேபாய் இருக்காங்க”, என்று சுருக்கமாக அவனின் முகத்ைத பார்க்காமேல ெசால்லி விட்டு உள்ேள ெசல்ல முயன்றால் சிந்துஜா. உற்சாகமாய் சீட்டி அடித்தவன், “ேசா வீட்டில் யாரும் இல்ைலயா?”, என்று ெசால்லியபடி அவசரமாய் வாசல் கதைவ சாத்தி தாளிட்டு விட்டு ேவகமாய் வந்து அவைள பின்னால் இருந்து அைணத்து ெகாண்டான். “ேநற்று ஏண்டீ சாியாேவ ேபானில் ேபசவில்ைல, இன்ைறக்கும் அப்படிதான். ேவைல ஜாஸ்தியா?”, என்று ெகாஞ்சியவன், அவளின் கழுத்தில் புைதந்து சிலுமிஷம் ெசய்ய ஆரம்பித்தான் சசிேசகர். “ப்ச், முதலில் முகமாவது கழுவிட்டு வாங்க. நான் உங்களிடம் ேபசேவண்டும். புது வண்டி வாங்கியதற்கு அம்மா ஸ்வீட் பண்ணி வச்சு உங்களிடம் ெகாடுக்க ெசால்லி இருக்காங்க”, என்று ெசால்லியபடி அவனிடம் இருந்து விலக முயன்றாள். “ஸ்வீட் கிடக்கட்டும் ெசல்லம், இந்த மாதிாி தனிைம கிைடக்குமா? அைத முதலில் ரசித்துவிட்டு…”,

“ப்ளீஸ், ேபசணும் என்று ெசால்ேறேன காதில் விழைலயா?”, என்று அவைன பிடித்து இப்ேபாது சின்ன ேவகத்துடன் தள்ளி விட்டாள் சிந்துஜா. “என்ன ஆச்சு? அம்மா ஏதாவது ெசான்னாங்கேளா?”, என்று தனக்குள் ேயாசித்தவன், அப்படிேய ெசால்லி இருந்தாலும் அதில் தைலயிடாமல் இருக்க முயற்சி ெசய்ய ேவண்டும் என்று மனதிற்குள் எண்ணியபடி, உள்ேள ெசன்றான். குளித்து உைட மாற்றி வந்தவன், உணவு ேமைஜயில் அமர்ந்தபடி, “என்ன சுஜிகுட்டி, ெராம்ப ெடன்ஷனா இருக்க மாதிாி இருக்கு? ெராம்ப ேநரம் தனியா இருந்ததில் ேபார் அடிச்சுடுச்சா?”, என்று அவைள அருகிழுத்து மடியில் அமர்த்தியபடி, கனிவாகேவ விசாாித்தான் சசிேசகர். “முதலில் ைகைய எடுங்க. நீங்க யாைரயாவது லவ் பண்ணி இருக்கீங்களா?”, என்று ேவகமாய் முகத்தில் ெபாங்கிய ஆத்திரத்ைத கட்டுபடுத்த முடியாமல் ேகட்டால் சிந்துஜா. ஒருகணம் அவளின் அந்த ஆத்திரத்திற்கு காரணம் புாியாமல் விழித்தவன், பின் படபடெவன்று சிாிக்க ஆரம்பித்தான். “ஓேஹா! ேமடம் ேநற்றில் இருந்து அதுதான் மூட் அவுட்டா? என்னடா சாியாகேவ ேபசவில்ைலேய என்று நிைனத்ேதன். ேநற்று காைல வானதி என்னிடம் வம்பிழுத்தைத ஒட்டு ேகட்டாயாக்கும்?”, என்று அவைள இருக்க அைணத்து, ஒரு ைகயால் அவளின் மூக்ைக பிடித்து ஆட்டியபடி ெசல்லம் ெகாஞ்சினான் சசிேசகர். “நான் ஒன்றும் ஒட்டு ேகட்கவும் இல்ைல. அந்த பழக்கமும் எனக்கு இல்ைல”, என்று பட்ெடன்று ேகாபமாக ெசான்னாள் சிந்துஜா. “கூல் ேபபி, கூல். உன்னிடம் எந்த விஷயத்ைதயும் மைறக்கேவண்டும் என்று நான் ஒரு ேபாதும் நிைனக்கேவ இல்ைல”, என்று ெசால்லும்ேபாேத அவனின் முகத்தில் இருள் சூழ்ந்தது. என்னதான் அவளுைடய நன்ைமக்காக என்றாலும் அவளிடம் ெசால்ல ேவண்டாம் என்று தான் ஒதுக்கி ைவக்கும் ஒரு விஷயமும் இருக்ேக? ஆனால் இப்ேபாைதக்கு, இவளின் ேகாபம் தான் ேவறு யாைரேயா ஆறுமாதமாக காதலித்துவிட்டு, அந்த ெபண்ைண அம்ேபாெவன்று ைகவிட்டு, இவைள மணந்து ெகாண்டான் என்பதில் வந்ததுதான். குைறந்த பட்சம் அைத நீக்க தான் முயற்சி ெசய்யலாேம? என்று எண்ணத்தில் அவைள மீண்டும் தன்னுைடய அைணப்பில் ெகாண்டு வர முயற்சி ெசய்தான் சசிேசகர். “இங்ேக பாருடா ெசல்லம், நீ இவ்வளவு ேகாபப்படும்படி, இங்ேக ஒண்ணுேம நடக்கவில்ைல. எனக்கு ஏற்கனேவ இருந்த காதல் யார் ேமேல என்று ெதாிந்தால் …”, “என்ன அந்த காதல் என் ேமல்தான் என்று கைத ெசால்ல ேபாறீங்களா?”, என்று ஏளனமாக ேகட்ட சிந்துஜாைவ பார்த்து சிாித்தபடி அவளின் கன்னத்தில் கிள்ளினான். “ஹப்பாடிேயா, பயங்கர ஸ்மார்ட் தான் என்ேனாட சுஜிகுட்டி, ஐ ஆம் ேசா ப்ரவுட் ஆப் யு ஸ்வீட்டி”, என்று சசிேசகர், அவைள மீண்டும் அைணத்து ெகாஞ்சலாக அவளின் கன்னத்தில் முத்தமிட முயன்றேபாது, “ஷட் அப்”, என்று அடக்க முடியாத ஆத்திரத்ேதாடு கத்தினாள் சிந்துஜா. *************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 24 இரவு ஏழு மணி அளவில் வீட்டிற்கு வந்ததில் இருந்து அவளுைடய குழம்பிய மற்றும் வாடிய முகத்ைத பார்த்த உடேன வித்தியாசமாய் உணர்ந்தாலும், அவைள உற்சாகபடுத்த பல விதமாக, வார்த்ைதகளால் ெகாஞ்சியும், அைணத்து சமாதான படுத்தவும் முயன்ற பின்னாலும், அவள் அத்தைன ேகாபமாக தன்ைன வாைய மூட ெசால்லி கத்துவாள் என்பைத சற்றும் எதிர்பாராமல் ஒேர ஒருகணம் விழித்தான் சசிேசகர். அந்த ேநரம் வைர, தன் மடியில் அமரைவத்து, ெகாஞ்சியபடி சமாதானம் ெசய்து ெகாண்டு இருந்தவன், அவள் ேமனியில் அைணத்தாற்ேபால இருந்த தன் கரங்கைள ெமல்ல விலக்கினான்.

“சிந்து, என்ன உன்ேனாட பிரச்ைன? ெகாஞ்சம் ெமதுவாேவ ேபசலாம். நீ ேபசுவது எனக்கு மட்டும்தாேன ேகட்க ேவண்டும். ஊருக்ெகல்லாம் ேகட்க ேவண்டிய அவசியம் இல்ைல”, என்று அழுத்தமான குரலில் ெசான்னான் சசிேசகர். “பிரச்ைன எனக்கா?”, என்று பல்ைல கடித்தபடி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நிச்சயமா. எனக்கு இப்ேபாைதக்கு எந்த பிரச்ைனயும் இல்ைல. எனக்கு உன்ைன ெராம்ப பிடித்து இருக்கு. உன்ைன மணம் ெசய்து ெகாண்டதில் எனக்கு ெராம்ப ெராம்ப சந்ேதாஷம். புதிதாக மணமுடித்த கணவனுடன் சிாித்து ேபசி ெகாஞ்ச முடியாமல் ஒரு ெபண்ணிற்கு தயக்கம் / ேகாபம் என்றால் நான் ேவறு என்ன அர்த்தம் எடுப்பது?”, என்று நிதானமாகேவ அழுத்தமான குரலில் ேகட்டான். அவனின் அழுத்தமான குரலும், கூடுதல் நிதானமுேம அவளுக்கு இன்னும் இரத்த அழுத்தத்ைத ஏற்ற, எாிச்சலான குரலில், “அது சாி, உங்களுக்கு என்ன பிரச்ைன? நீங்க ெசய்யும் ஒவ்ெவாரு காாியத்திற்கும் என்ன அர்த்தம் என்று ேயாசிச்சு, எனக்குதாேன மண்ைட காயுது? நீங்க கல்யாணத்திற்கு முன்பு எங்க வீட்டிற்கு வந்து இருக்கீங்களா?”, என்று ேகட்டாள் சிந்துஜா. இதற்கு என்ன பதில் ெசால்வது என்று ேலசாய் தயங்கினாலும், உண்ைமைய ெசால்லலாம் என்ற முடிவிற்கு விைரவாகேவ வந்து, “ம், ெரண்டு முைற”, என்று அவைளேய ேநராக பார்த்து ெசான்னான் சசிேசகர். அவனுைடய அந்த பதிலில் அவளுக்கு ேகாபம் வந்தைத விட அதிகமாய் வருத்தம் வந்தது. கஸ்தூாி அம்மா மழுப்பியது உண்ைமயாக இருந்துவிடாதா? சுகந்தி அவைன வீட்டில் இல்லாமல் ேவறு எங்காவது பார்த்து இருக்கலாேமா, என்று மனதின் அடிமூைலயில் ஒட்டி ெகாண்டு இருந்த சந்ேதகங்கள் இரண்டுேம ெபாய்யாய் ேபானதில், அவளுக்கு உடனடியாய் கண்கைள காித்து ெகாண்டு வந்தது,. ச்ேச இவன் முன்னால் நிச்சயம் அழகூடாது, மனதில் ஈரேம இல்லாமல், கண்டேத காட்சி, ெகாண்டேத ேகாலம் என்று இருக்கும், இவனிடம் தான் மனம் வாடுவைத ெவளிபடுத்த கூடாது. கூடிய வைரயில், அவைன மாதிாிேய கம்பீரமாய் காட்டிக்ெகாள்ள ேவண்டும், என்று மனதிற்குள் முடிெவடுத்து நிமிர்ந்தாள். “ஓேஹா! இதுதான் உங்களின் காதலின் அைடயாளமா? காதலிக்கும் ெபண்ணிற்கு அவங்க வீட்டுக்கு ஒண்ணுக்கு ெரண்டு முைற ேபாவீங்க. ஆனால், ஒரு முைற கூட அந்த ெபண்ைண ேநாில் சந்திக்கேவா, நாலு வார்த்ைத ேபசணும் என்ேறா, அவ்வளவு ஏன், உனக்கு என்ைன பிடித்து இருக்கா என்பைத ெதளிவுபடுத்தி ெகாள்ளேவண்டும் என்பது கூட ேதான்றாத காதல்தான் உங்களுைடயதா? ெராம்ப ெராம்ப ஸ்ெபஷல்தான். நான் எங்ேகயும் எப்ேபாதும் இதுவைர ேகட்ேட இராதது. இனிேமலும் எங்கும் காண ேகட்க முடியாதது. ெவாி ைநஸ் அண்ட் ேசா ஸ்வீட்..”, என்று இனிைமயான வார்த்ைதகைள புன்னைகேயாடு சிந்துஜா அள்ளி வீசினாலும், அதில் விரவி இருந்த ஏளனம் புாியாமல் இருக்க சசிேசகர் ஒன்றும் பைழய குழந்ைத இல்ைலேய? “சிந்துஜா…ப்ளீஸ், நான் ெசால்ல வருவைத ெகாஞ்சம் முழுசா ேகட்கிறாயா?”, என்று அவைள ேநாக்கி வருத்த பார்ைவ ஒன்ைற வீசி நிதானமாக ேபச முயன்றான். அவனுக்கு எந்த ேநரத்தில் அம்மா வந்து விடுவார்கேளா என்று பயமாய் இருந்தது. இவள் இப்படி ேபசுவைத அவர்கள் ேகட்டு விட கூடாேத என்ற பைதப்பும் இருந்தது. இவள் ேபசுவைத ேகட்டு அவர்கள் மனம் வாடுவது ஒருபுறம் இருக்க, இவைள பற்றி குைறவாய் நிைனப்பார்கேள என்ற கவைலயும் ேசர்ந்ேத வந்தது. “ஒ! ெசால்லுங்க, நீங்க ெசால்வைத ேகட்கத்தாேன காத்து இருக்கிேறன். இன்னும் என்ன எல்லாம் ெசால்லணுேமா தாராளமா ெசால்லுங்க” என்று ைககைள கட்டி ெகாண்டு பவ்யமாய் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “சிந்து, நீ இப்ப ேகாபமா இருக்கிறாய். இப்ப நான் என்ன ெசான்னாலும் அைத நீ தப்பாதான் புாிந்து ெகாள்வாய். நான் உன்ைன பார்க்காமல் திரும்பியதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கு. அது நிச்சயம் உன்ைன அவாய்ட் பண்ணனும் என்ற எண்ணத்தில் இல்ைல. அைத மட்டும் இப்ப உறுதியா ெசால்லிக்கேறன். எப்ப ேவண்டுமானாலும் அம்மா வந்து விடலாம். அவர்கள் முன்னிைலயில் நாம் இப்பபடி சண்ைட ேபாட்டு ெகாண்டு இருப்பைத பார்த்தால் அவங்க மனசு கஷ்டபடுவாங்க. அதனால்.. ப்ளீஸ்… நாம் தனியா எங்ேகயாவது ெரண்டு நாள் ேபாய் எல்லாவற்ைறயும் ேபசலாேம? உனக்கு வசதிப்பட்டால்

நாைளக்ேக கூட ேபசலாம். நாைள காைல என்னுடன் நீ அங்ேக மகாபலிபுரம் வருகிறாயா?”, என்று ஆதங்கத்ேதாடு ேகட்டான் சசிேசகர். “என்னால் எங்ேகயும் உங்கேளாடு தனியா வரமுடியாது”, என்று பட்ெடன்று ெசான்னாள் சிந்துஜா. “ஓேக, நான் நாைள இரவு வேரன். ஞாயிறு அன்று ேபசலாம். இப்ப வா சாப்பிடலாம். பசிேயாடு இருந்தால் சின்ன விஷயம் கூட பூதாகரமா ெதாியும், டிபன் ெசஞ்சாச்சா? ெசய்யணுமா?”, என்று ேகட்டபடி அவளின் ைக பற்றி ேலசாய் இழுத்தான் சசிேசகர். “ைகைய விடுங்க”, என்று பல்ைல கடித்தபடி அவன் பிடியில் இருந்து விலக முயற்சி ெசய்து ேதாற்றதால், எாிச்சேலாடு அவைன முைறத்தாள். “சிந்துஜா, நீ என் ெபண்டாட்டி, அது உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா?”, என்று கடினமான குரலில் ேகட்டான் சசிேசகர். “ெராம்ப நல்லா ஞாபகம் இருக்கு. என்ைன இந்த நிைலயில் ெகாண்டு வந்து நிறுத்துவதற்குத்தாேன இந்த ட்ராமா எல்லாம்? எத்தைன ெபாய்? எவ்வளவு பித்தலாட்டம்?”, எாிச்சேலாடு முகத்ைத ேவறு புறம் திருப்பி முணுமுணுத்தாள். “ேபாதும் வாய்க்கு வந்த படி எல்லாம் ேபசாேத, எனக்கு உன்ைன பிடிச்சு இருந்தது. அைத உன்னிடம் ேநாிைடயா ெசால்லவில்ைலேய தவிர, நான் ேவறு என்ன ெபாய் ெசான்ேனன்? என்ன பித்தலாட்டம் பண்ணிேனன்? ெசால்லு பார்ப்ேபாம்”, என்று அவளின் முகத்ைத பற்றி தன் புறம் ேகாபத்ேதாடு திருப்பினான். “என்ன ெபாய் ெசான்னீங்க என்று என்ைன ேகட்கறீங்களா? எனக்கு எப்படி ெதாியும்? உன்ேனாட ப்ேராக்ராைம ஆறுமாசமா ெதாடர்ச்சியா ேகட்கிேறன் என்று மகாபலிபுரத்தில் அன்று முதன் முதலில் பார்த்தேபாது ெசான்னது முதல் என்ைனத்தான் காதலித்ேதன் என்று ெகாஞ்சம் முன்னால் ெசான்னீங்கேள? அது வைர எத்தைன எத்தைன ெபாய்ேயா? யாருக்கு ெதாியும்?”, என்று அலட்சியமாக ெசால்ல அவனின் ேகாபம் கூடியது. “ஸ்டாப் இட் சிந்து. நானும் கூடிய வைரயில் ெபாறுைமயாக இருக்க முயற்சி ெசய்கிேறன். நீ குழந்ைததனமாய் இருப்பாய் என்று ெதாியும். ஆனால் இப்படி விதண்டாவாதம் ெசய்வாய், அதுவும் கல்யாணம் ஆகி நான்ேக நாளில், இப்படி சண்ைட ேபாடுவாய் என்பைத நான் ெகாஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கேவ இல்ைல”, என்று ஆற்றாைமேயாடு ெசால்லி விட்டு ேசாபாவில் அமர்ந்து கண்கைள மூடி ெகாண்டான். ெபாிய மூச்சுக்கைள ஆழமாக எடுத்து தன்ைன நிதானபடுத்திெகாள்ள ெவகுவாய் முயற்சி ெசய்தான். இப்ேபாது எதுவும் ெசால்லி விட கூடாது, ெபாறுைமயாய் இருக்க ேவண்டும் என்று மனதிற்குள் நூறு முைற ெசால்லி ெகாண்டபின் கண்கைள விழித்து பார்த்தான். அவள் அங்ேக இல்ைல. வீட்ைட விட்டு ெவளிேய ேபாகவில்ைல என்பது ெதாியும். அைறகதவு சாத்தி இருந்தது. உள்ேள ஏசி ேபாட்டு படுத்து விட்டாேலா, என்று கதைவ திறந்து எட்டி பார்த்தான். உள்ேள அைறயில் இல்ைல. பாத்ரூமில்… ம்ஹூம்… எங்ேக ேபாய் விட்டாள்? அம்மா ரூமிற்கு ேபாவாளா என்ன? ேயாசைனேயாடு ெவளிேய வந்தவன் கிச்சனில் இருந்து ைகயில் ஒரு தட்ேடாடு ெவளிேய வரும் சிந்துஜாைவ பார்த்ததும் அவனின் பதட்டத்ைத கீறிக்ெகாண்டு சின்ன புன்னைக பூத்தது. அருகில் வந்தவன், அவளுைடய தட்டில் இருந்து சூடான இட்லிையயும், இரண்டு சின்ன கிண்ணத்தில் பால்ேகாவா மாதிாி ஏேதா ஸ்வீட்டும், சாம்பாரும் இருப்பைத பார்த்ததும் ெமல்ல சிாித்தான். “ேதங்க்ஸ், எனக்கா?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டபடி ைகைய நீட்டினான் சசிேசகர். அதற்கு பதிேல ெசால்லாமல், அவள் நடந்து ேபாய் ேமைஜயில் அமர்ந்து சாப்பிட ஆரம்பிக்க, அவ்வளவு ேநரம் அவனுக்கு இருந்த பதட்டமும் ெடன்ஷனும் சட்ெடன்று குைறந்து விட்டது. இவள் பச்ைச குழந்ைததான். பின்ேன இதைன ேநரம் சண்ைட ேபாட்டவள், எங்ேக ேபாய் விட்டாேளா? என்ன ெசய்கிறாேளா? என்று தான் பதட்டத்ேதாடு ேதடி ெகாண்டு இருக்க, அவள் கூலாய் சாப்பிட தயார் பண்ணி ெகாண்டு இருக்கிறாேள என்று சிாிப்புதான் வந்தது.

தானும் உள்ேள ேபாய் இன்ெனாரு தட்டில் தனக்கு உணைவ எடுத்து ெகாண்டு வந்தவன், சின்ன ஸ்பூனால் ஸ்வீட் சாப்பிட்டபடிேய, “வண்டிக்காக பண்ணிய ஸ்வீட் சாப்பிட்டாச்சு, வண்டி ஓட்டி பார்த்தாயா சிந்து”, என்று சம்பந்தேம இல்லாமல் புதிதாக ேபச்ைச ஆரம்பித்தான் சசிேசகர். “நான் அந்த வண்டிைய எடுப்பதாய் இல்ைல”, என்று கறாராய் சிந்துஜா ெசால்லவும், “சிந்து, நீ ெசால்லிதாேன ெரண்டு வண்டி வாங்கிேனன். ஒண்ணு மட்டும் வாங்கி இருந்தால், நீ ேவண்டாம் என்று ெசான்னாலும் அைத வானதிக்கு ெகாடுக்கலாம். ெரண்ைடயும் வாங்கிய பின் இப்ப என்ன ெசய்வது?”, என்று அப்பாவியாய் விசாாித்தான் சசிேசகர். “அப்படி எல்லாம் ெசால்ல கூடாது, நான் உனக்காக வாங்கியைத ேவண்டாம் என்று ெசால்லாேத”, என்று ஏதாவது ெசால்வான் என்று அவள் காத்து இருக்க அவன் விட்ேடற்றியாய் ேபசியதும் அவளுக்கு இன்னும் ெகாஞ்சம் ேகாபம் வந்தது. ஏற்கனேவ வாயில் ைவத்த சாப்பாடு, கன்னத்தில் அப்படிேய ஒருபுறம் இருக்க, அவள் அவைன திரும்பி முைறத்தாள். தட்ைட ைவத்து விட்டு, முன்னால் அவள் புறம் சாிந்து, ஒருவிரலால், அவளின் கன்னத்ைத வருடியபடி, “ஊதி வச்ச பலூன் ேபால் உப்பி இருக்கு கன்னம், கன்னம் இல்ைல கன்னம் இல்ைல ெவள்ளி ெவள்ளி கிண்ணம் “, என்று கண் சிமிட்ட, சட்ெடன்று அவள் முகத்தில் அவளின் கட்டுபாட்ைட மீறி சிாிப்பு வந்து விட்டது. “குட், இப்படி சிாிச்சுட்ேட இரு, அதுேபாகட்டும், என்ேமல இருக்கும் ேகாபத்ைத உயிர் இல்லாத வண்டி ேமேல ஏன் காட்டுகிறாய்? அைத வச்சுக்ேகா. பரவாயில்ைல. இன்னும் ஒத்துெகாள்ள முடியவில்ைல என்றால், மாதம் மாதம் எனக்கு இரண்டாயிரம் ரூபாய், வண்டிக்குாிய பணமா உன் சம்பளத்தில் இருந்து இரண்டு வருடத்திற்கு ெகாடுத்து விடு. சாியா?”, என்று ேகட்டதும் அவளின் புன்னைக மைறந்தது. “இன்ெனாரு முக்கியமான விஷயம் சுஜி, உன் ேகாபம் எல்லாம் என்னிடம் இருக்கட்டும். அம்மாவும் வானதியும் பாவம். ப்ளீஸ் நீ அவர்களிடம் சாதரணமா இரு”, என்று தீவிரமான குரலில் ெசான்னான் சசிேசகர். “எனக்கு அவங்க ேமல ஒண்ணும் ேகாபம் இல்ைல. எய்தவன் இருக்க அம்ைப ேநாவாேனன்”, என்று எங்ேகா பார்த்தபடி ெசால்லிவிட்டு உணைவ ெதாடர்ந்தாள். “ேதங்க்ஸ் சுஜி. ஆனால் நான் உன்ைன காதலித்தது ெபாய் இல்ைலடா”, என்று மீண்டும் அந்த ேபச்ைச ஆரம்பிக்க முயல, அவள் ஒரு ைக காட்டி நிறுத்தினாள். “என்ைன நீங்க ஆறு மாசமா காதலிச்சீங்களா? இைத நான் நம்பணுமா?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டாள். “நான் ெசால்வது உண்ைம. நம்புவதும் நம்பாததும் உன்னுைடய இஷ்டம்…”, என்று அவன் ெசால்லும்ேபாேத மீண்டும் ஆத்திரத்ேதாடு இைடயிட்டாள். “மறுபடி மறுபடி ெபாய் ெசால்லாதீங்க ேசகர். ஆறு மாசத்ைத விடுங்க. கைடசி ெரண்டு வாரத்துல, நீங்களும் நானும் மகாபலிபுரத்தில் சந்தித்து ேபசிய பின்னால், நீங்க என்ைன ெதாடர்பு ெகாள்ள, ேபச ஏன் முயற்சி ெசய்யவில்ைல. கல்யாணம் என்பது எத்தைன முக்கியமான விஷயம்? எனக்கு உங்கைள பிடிச்சு இருக்கா என்று ேகட்கணும் என்று கூட உங்களுக்கு ேதான்றவில்ைலேய? அதுக்கு என்ன அர்த்தம்?” “எனக்கு அந்த சந்ேதகம் வரவில்ைல என்று அர்த்தம். உனக்கு என்ைன முழுசா பிடிச்சு இருக்கு என்பைத மறுநாள் ப்ேராக்ராமில், உன்னுைடய குரலில் ெதாிந்த உற்சாகம் ெதளிவாய் ெசால்லிச்சு என்ற அர்த்தம். உங்க அண்ணன் அம்மா உங்க வீட்டுக்கு வந்த மறுநாள் காைலயிேலேய வந்து உன்னுைடய சம்மதத்ைத ெதாிவித்தேபாது அைத ேகள்வி ேகட்கேவா சந்ேதகப்படேவா எனக்கு ேதான்றவில்ைல என்று அர்த்தம். ேபாதுமா?”, என்று ஒேர மூச்சில் மடமடெவன்று ெசால்லி முடித்தான். “அன்று நான் ஓேக ெசான்னதற்கு முதல் காரணம் நீங்க ஒண்ணும் இல்ைல”, என்று மடக்க முயற்சி ெசய்தாள் சிந்துஜா.

“நல்லாேவ ெதாியும். முதலில் வானதி, ெரண்டாவது அம்மா, மூணாவதுதான் நான், அந்த வாிைசப்படிதான் உனக்கு பிடிக்கணும் என்று முன்ேப நான் எதிர்பார்த்ேதன். உனக்கு என்ைன முதலில் பிடிக்கணும் என்பைத விட, உனக்கு அம்மாைவ பிடிக்கணும் என்றுதான் நான் ஆைசப்பட்ேடன். அதற்காகத்தான் திட்டமிட்ேடன். நமக்கிைடேய இருக்கும் புாிதைல விட, உங்கள் இருவருக்கும் புாிதல் நல்லபடியாக இருக்க ேவண்டும் என்று நிைனத்ேதன் சிந்து, அது தப்பா?”, “எஸ், எனக்கு ெதாியும் நீங்க திட்டமிட்டு ஒவ்ெவாரு காயா நகர்த்தி, என்ைன கார்னர் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணி இருக்ேகங்க. அைத நிைனத்தால்தான் நான் ஏமாந்து விட்ேடேனா என்று என் ேமேலேய எனக்கு ெவறுப்பா இருக்கு. உங்கைள பார்க்க, உங்கேளாடு ேபசேவ பிடிக்கைல”, என்று ெபாங்கிய ஆத்திரத்தில் ெசால்லி விட்டு கண்களில் ெபாங்கிய நீைர கட்டுபடுத்தியபடி மீண்டும் அடுப்படிக்குள் ெசன்று விட்டாள். ேமேல ேமேல ேபசிக்ெகாண்ேட ேபானாலும் இப்ேபாைதக்கு பிரச்ைன தீர வாய்ப்பு இல்ைல என்பது உறுதியாக ெதாிந்து விட்டதால், அவைள ெதாடர்ந்து ெசன்றவன், “ேசா, ேமேல என்ன ெசய்வதாக உத்ேதசம்?”, என்று அவளின் ைக பற்றி திருப்பி நிதானமாக ேகட்டான். “ேமேல என்ன ெசய்வது?”, இந்த வார்த்ைதகளுக்கான பதிைல அவள் இந்த வினாடி வைர ேயாசிக்கேவ இல்ைலேய? ஏற்கனேவ தன்ைன பற்றி ராேஜஷில் ஆரம்பித்து எல்ேலாருக்கும் ெராம்ப நல்ல அபிப்ராயம். இந்த அழகில், இவன் ேமேல ஒரு குைற ெசால்லிக்ெகாண்டு தான் அங்ேக ேபாக முடியுமா? அங்ேக இல்லாமல் ேவறு எங்ேக ேபாவது? மீண்டும் ஹாஸ்டலுக்கா? அவளுக்கு அந்த வினாடியில் வாழ்க்ைகேய ெவறுத்து ேபானது. அவளின் முகத்தில் ெதாிந்த அதிர்ச்சிைய, பின் ெதாடர்ந்த குழப்பத்ைத, கைடசியாய் ெதாிந்த ஆற்றாைமைய எல்லாவற்ைறயும் கணிக்க முடிந்தவனுக்கு அவைள எண்ணி மனம் பாகாய் உருகி ேபானது. தனக்கு என்று ஒரு இருப்பிடம் கூட உடனடியாய் சுட்டிகாட்ட இயலாமல் அவள் இருக்கும் நிைலைய எண்ணி அவளுக்காக மனம் வருந்தியவன், இவள் என்ன ெசான்னாலும், என்ன ெசய்தாலும், அவைள இந்த வீட்ைட விட்டு ெவளிேயற அனுமதிக்க கூடாது என்று மனதிற்குள் அந்த வினாடியில் உறுதியாய் முடிெவடுத்தான். “ஓேக சிந்துஜா, உனக்கு என்ைன பார்க்க ேபச பிடிக்காவிட்டாலும், எனக்கு உன்ைன ெராம்ப ெராம்ப பிடித்து இருக்கிறது. நீ விரும்பிேயா விரும்பாமேலா, நம் இருவருக்கும் திருமணம் முடிந்து விட்டது, நீ இந்த பந்தத்ைத மதிக்காவிட்டாலும் நான் மதிக்கிேறன். என்னுைடய காதைல உண்ைம என்று உனக்கு நிரூபிக்க எனக்கு ஒரு சந்தர்ப்பம் ெகாடு. எப்ேபாது உனக்கு என் ேமேல, என் அன்பின் ேமல முழு நம்பிக்ைக வருேதா, அப்ேபாது நாம் இந்த திருமண பந்தத்ைத ெதாடரலாம். அதுவைர நண்பர்களாகேவ இருக்கலாம். நீ இங்ேகேய உன் விருப்பம் ேபால சுதந்திரமாக இருக்கலாம். அது நம் வாழ்வு முழுைமக்கும் என்றாலும் சாி,என்னால் உனக்கு எந்த ெதாந்தரவும் இருக்காது. ேபாதுமா? பீ ேஹப்பி”, என்று ெசால்லிவிட்டு அவளின் பதிலுக்கு கூட காத்திராமல், அடுப்படிைய விட்டு ெவளிேய வந்து ஹாலில் அமர்ந்து கண்கைள மூடி ேயாசைனயில் ஆழ்ந்தான் சசிேசகர். அவைன தண்டி, பதிேலதும் ெசால்லாவிட்டாலும், தீவிரமான ேயாசைனயில் மூழ்கியபடி அைறயின் உள்ேள ெசன்ற சிந்துஜாைவ பார்த்தவனுக்கு ஓரளவிற்கு நம்பிக்ைக வந்தது. அதிரடியாய் அவள் எதுவும் ெசய்யமாட்டாள் என்ற எண்ணம் ேதான்றி, ெகாஞ்சம் நிம்மதி வரவைழத்தது. உள்ேள ேபாய் படுதவளுக்கும் தூக்கம் வர மறுத்தது. நான்ேக நாட்களில் தன்னுைடய திருமண வாழ்வு இப்படி அல்பாயுசில் முடியேவண்டுமா? இதற்காகவா இவனின் ேபாட்ேடாைவ பார்த்த உடேன சாி என்று சம்மதம் ெசான்னாள்? அந்த ேபாட்ேடாவில் அப்படி என்னதான் இருந்தது? அவன் என்ன வசியம் ெசய்தான்? இப்ேபாதும் இவ்வளவு நடந்தபின்னும், அவன் தன் கன்னத்ைத ெதாட்டதும், தனக்கு என்னேவா நடந்தது? ஏன் தனக்கு அத்தைன ேகாபத்ைத மீறி சிாிப்பு வந்தது என்று அவள் ேமேலேய அவளுக்கு ஆத்திரம் வந்தது. அவள் எண்ணங்கேளாடு ேபாராடி ெகாண்டு இருக்ைகயில் கதைவ திறந்து ெகாண்டு அவன் உள்ேள வருவது ெதாிந்தது. கண்கைள இருக்க மூடி தூங்குவது ேபால பாவைன ெசய்தாள் சிந்துஜா. “வீடு லாக் பண்ணிட்ேடன். அம்மாவிடம் சாவி இருக்கும். நான் மட்டும் ெவளிேய இருந்தால் நிைறய விசாரைண வரும். அதுதான்…”, என்று அவளிடம் ெசால்லி விட்டு, அருகில் படுத்தான் சசிேசகர்.

திருமணமாகி நான்ேக நாட்களில், ஒேர அைறயின் ஒேர படுக்ைகயில் இருவரும் அருகருேக, தூங்காமல் ஆளுக்கு ஒருபுறம் திரும்பி படுத்து இருக்கும் ெகாடுைமைய எண்ணி மனம் புழுங்கியவாறு படுத்து இருந்த இரண்டு ஜீவன்களும் தூங்க ெவகுேநரம் ஆகியது. ************************************************************************* அத்த அத்திியாயம் 25 முந்ைதய தினம் மகாபலிபுரத்தில் இருந்து கிளம்பிய ேபாது, மறுநாள் சனிக்கிழைமயாய் இருப்பதால் சிந்துஜாைவ மாைலயில் கிளம்பி அங்ேக வர ெசான்னால், இரண்டு தினங்கள் ேசர்ந்து இருக்க வாய்ப்பு கிைடக்குேம என்று பிரமாதமாய் திட்டம் எல்லாம் ேபாட்டு கிளம்பிய சசிேசகாின் எதிர்பார்ப்புகள் அைனத்தும் கானல் நீராய் ேபாய் விட்ட ஏக்கத்தில் அன்ைறய ெபாழுது கண் விழித்தான். கண் விழிக்கும்ேபாேத ெமாைபலில் மணி பார்க்க, அந்த ெவளிச்சத்தில் சிந்துஜா அைசவது ெதாிந்தது. அவளும் இரவு முழுவதும் சாியாகேவ தூங்கவில்ைல என்பது புாிந்தது. “சிந்து….”, என்று ெமல்ல அைழத்தான். அவளிடம் இருந்து பதிேல இல்ைல எனவும், அவைள ெநருங்கி படுத்து அவளின் ேமல் ைகைய ேபாட்டு, “குட்மார்னிங் சிந்து, மணி அஞ்சாச்சு, இன்று ப்ேராக்ராம் பண்ண தீம் ேயாசிச்சாச்சா?” என்று சாதரணமான குரலில் விசாாித்தான் சசிேசகர். “ேவகமாய் எழுந்தவள், காலங்கார்த்தால என்ைன மூட் அவுட் பண்ணாதீங்க ேசகர் ப்ளீஸ்”, என்று முனகிவிட்டு குளியலைறக்குள் ெசல்ல முயன்றாள். “சிந்து, ப்ளீஸ், உனக்கு எவ்வளவு ேகாபம் இருந்தாலும், இன்று ஒருநாள், என்னுடன் வண்டியில் வருகிறாயா? நாேன உன்ைன ஸ்ேடஷனில் டிராப் பண்ணுகிேறன்”, என்று தடுத்து நிறுத்தி ேகட்டான் சசிேசகர். “ஒன்னும் ேதைவ இல்ைல. நான் உங்களுடன் வரவில்ைல. என் வண்டியிேலேய ேபாய் ெகாள்ேவன்”, என்று அவைன ேநராக பார்க்காமேல மறுத்து விட்டு குளியலைறக்குள் ேபாய் விட்டாள். தன்ேனாடு வண்டியில் வருவதற்கு, புது வண்டிைய எடுத்துெகாள்வது எவ்வளேவா ேதவைல என்ற முடிவிற்குத்தான் அவள் வருவாள் என்பைத முழுசாய் எதிர்பார்த்து இருந்ததால், அவனும் ரகசிய புன்னைகைய அடக்கி, அவன் அடுப்படிக்கு ேபானான். “ஹாய் அம்மா, ேநற்று இரவு எப்ேபா வந்தீங்க? ெராம்ப ேலட் ஆகிடுச்ேசா?”, என்று புன்னைகேயாடு விசாாித்தான். “ஆமா சசி ெராம்ப ேலட் ஆகிடுச்சு. ஆட்ேடா கூட கிைடக்கவில்ைல ெதாியுமா?”, என்று வருத்தமாய் ெசான்னார் சாருமதி. “அச்சச்ேசா, நீங்க வரும்ேபாது எத்தைன மணிம்மா? நீங்க ஏன்மா தனியா எல்லாம்…? இனி இப்படி ேபாகாதீங்க. வானதியின் வண்டிைய எடுத்து ெகாண்ேட ேபாய் இருக்கலாம் இல்ைலயா? ஒரு ேபான பண்ணி ெசால்லி இருந்தால் நான் வந்து இருப்ேபேன? இனி ேபாவதாக இருந்தால்…. “, என்று உண்ைமயான அக்கைறேயாடு நீளமாய் அவன் ேபசி ெகாண்ேட ேபாக, அடுப்படியின் வாசலில் வயிற்ைற பிடித்து ெகாண்டு, விழுந்து விழுந்து சிாித்து ெகாண்டு இருந்த வானதியின் சிாிப்ெபாலி ேகட்டது. குழப்பத்ேதாடு ேபச்ைச நிறுத்தி அம்மாைவயும் வானதிையயும் மாறி மாறி பார்த்தான். அம்மாவின் முகத்தில் அடக்கப்பட்ட புன்னைகைய கண்டதும் அவனுக்கு புாிந்தது. “அ…ம்…மா, ெபாய் ெசான்னீங்களா?”, என்று வந்து கன்னத்ைத கிள்ளியவனின் மனம் அைலபாய்ந்தது. சிந்துஜாவுடன் சண்ைட ேபாட்டது ெவளிேய ெதாியகூடாது என்பதில் காண்பித்த அக்கைறைய, தான் தங்ைகயின்/அம்மாவின் பாதுகாப்ைப கவனிக்காமல் விட்டு விட்ேடாமா என்ற உைதப்பு இத்தைன

ேநரம் ேலசாய் மனதில் இருந்தது. அது இப்ேபாது அதிகமானது. அைத ெவளிேய காட்டாமல் மைறத்து, புன்னைக ெசய்தான். “பின்ேன, எங்க அண்ணன் தூங்க ேபானால் மணி பதிெனான்னு என்றுதாேன அர்த்தம்? அதான் ேலட்டா வந்ேதாேமா என்று அம்மாவுக்கு சந்ேதகம் வந்து இருக்கலாம்”, என்று அருகில் வந்து அவனின் தைலைய ெசல்லமாய் கைலத்து விட்டாள் வானதி. அவளுக்கு ேநரடியாக பதில் ெசால்லாமல், “காபி ெரடியா? எனக்கு தாீங்களா?”, என்று ேகட்டவனிடம், “ெரடிதான், இைத சிந்துவிடம் ெகாடுத்து விடு”, என்று ெசால்லி சாருமதி புன்னைகேயாடு நீட்டிய இரண்டு டம்ளர்கைள வாங்கி ெகாண்டு, அைறக்குள் மீண்டும் ெசன்றான். சசிேசகர் அந்த அைறயில் இருப்பது அவளுக்கு சுத்தமாக ெதாியாதது ேபாலேவ பாவித்து, வாெனாலி நிைலயத்திற்கு கிளம்பியவளிடம் ேபச்சு ெகாடுக்கவும் தயக்கமாய் இருந்தது. ஆனால் அவளுக்கு தான் அவைள விரும்பியைத நம்ப என்ன தயக்கம் என்பைத உடனடியாய் விசாாிக்கேவண்டும் என்ற ஆவைலயும் தவிர்க்க முடியவில்ைல. இன்ெனாரு முைற ேபச்சு எடுக்க ேவண்டியதுதான் என்று தீர்மானித்து, “சிந்து,… நானும்…”, என்பர் அவன் ேபச்ைச ஆரம்பித்தைத அறியாதவள் ேபால, ைகப்ைபயுடன் ெவளிேய வந்து, “சாரும்மா, நான் கிளம்புகிேறன். பதிேனாரு மணிக்கு வந்து விடுேவன். ெகாஞ்சம் ேபசணும்”, என்று ெசால்லி விட்டு கிளம்பியவைள அைறக்குள்ேள இருந்தபடிேய அதிர்ச்சிேயாடு பார்த்து ெகாண்டு நின்றான் சசிேசகர். வாசல் வைர வந்த சாருமதி, “எங்ேக சசி? ஜாக்கிரைதம்மா, வணடியில பார்த்து ேபா, நாலஞ்சு நாைளக்கு ஸ்ேடஷன் ேபான உடேன வீட்டுக்கு ஒரு வார்த்ைத ேபான் பண்ணி ெசால்லிடு”, என்று அக்கைறயாய் ெசால்லி அனுப்பினார். அவைள அனுப்பி விட்டு உள்ேள வந்தவருக்கு ஏேதா வித்தியாசம் பளிச் என்று கண்ணில் பட்டது. இவன் ஏன் வாசலுக்கு வரவில்ைல? ஒவ்ெவாரு நாளும் மைனவிைய வாசலுக்கு அனுப்ப வர ேதைவ இல்ைலதான். ஆனால் கல்யாணம் ஆகி அஞ்சாவது நாள்… அதுவும் அவனுைடய புது பாிைச அவள் எடுத்து ேபாகும்ேபாது அவன் பார்க்க வர ேவண்டாமா? இவளும்தான் அவனிடம் காட்ட ேவண்டும் என்று நிைனக்கவில்ைலேய? என்ன ஆச்சு? என்று ேயாசித்தபடிேய உள்ேள வந்தவைர சசிேசகர் அவனின் வழக்கமான புன்னைகேயாடு எதிர்ெகாண்டான். “அடடா! மாமியார் என்றால இப்படித்தான் இருக்கணும் என்று எல்ேலாைரயும் ெசால்ல ைவக்கிற அற்புதமான மாமியார்”, என்று கண் சிமிட்டியவன் ஜாகிங் உைடயில் இருந்தான். அவனின் முக பாவைனயில் இருந்து ஒன்றும் வித்தியாசமாய் ெதாியவில்ைல. “ஜாகிங்கா ேபாற? எத்தைன மணிக்கு கிளம்பனும்? ைநட் வந்து விடுவாயா?”, என்று அவைன கூர்ைமயான பார்ைவயால் ஆராய்ந்தபடி, விசாாித்தார் சாருமதி. “முதல் ேகள்வி ெராம்ப அவசியமா அம்மா? ஏழைர மணிக்கு டிபன் சாப்பிட்டுவிட்டு, லஞ்ச் எடுத்துட்டு கிளம்பேறன். இன்று ைநட் சந்ேதகம்தான். ெசவ்வாய் அன்று வருகிேறன்”, என்று அவைர பார்க்காமேல ெசால்லி விட்டு கிளம்பிவிட்டான் சசிேசகர். “ஹேலா சார், இப்பவும் கால் ைடேவர்ட் ேமாட் உண்டா? நடுவில் ேபான் பண்ணினால் ேபசுவீர்களா?”, என்று பின்னால் ஒலித்த வானதியின் குரைல ேகட்டு திரும்பியவன் “இப்பவும் அேத அேத… கல்யாணம் ஆனால் நான் மாறி விடுேவனா?”, என்று ெசால்லி சிாித்து விட்டு கிளம்பியவனுக்கு மனசு ெகாஞ்சம் இலகுவாய் இருந்தது இன்று ைநட் அவளிடம் ேபானில் ஒன்பது மணிக்கு ேமல் சாவகாசமாய் ேபச ேவண்டும். ெகாஞ்சம் சிக்னல் கிைடத்தால், நாைள ேநாில் வரலாம்”, என்று மனதிற்குள் திட்டமிட்டபடி, தன்னுைடய ேவக நைடைய ெதாடங்கியவன் ெதருமுைனயில் வண்டிேயாடு நின்று இருந்த சிந்துஜாைவ பார்த்த உடன், ப்ேரக் அடித்து நின்றான். “ேஹய் சுஜி, என்னாச்சு? கீேழ விழுந்து விட்டாயா? எதுவும் அடிபட்டு விட்டதா?”, என்று அவசரமாய் ேகட்டபடி அருகில் வந்தவன், அவைளயும் தைல முதல் கால் வைர ஆராய்ந்தான்.

“அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல. வண்டி திடீர் என்று நின்று விட்டது. ஏன் என்று ெதாியவில்ைல. மறுபடியும் ஸ்டார்ட் ஆகவில்ைல”, என்று முணுமுணுத்தாள் சிந்துஜா. “ேநற்று ெடலிவாி ெகாடுத்த ேபாது ஓட்டி பார்த்தாயா? நல்லா ேபாச்சா?”, என்று விசாாித்தபடி, அவனும் ஒரு முைற முயன்றான். “ம், ெரண்டு வண்டிையயும், ெரண்டு ேபருேம ஓட்டி பார்த்ேதாம்”, என்று குழப்பத்ேதாடு ெசான்னவளுக்கு, புது வண்டியில் என்ன பிரச்ைன என்றும் புாியவில்ைல. ேநரமாகி ெகாண்டு இருப்பதால் ஆட்ேடாவில் ேபாகிேறன் என்று ெசால்லி, வண்டிைய அவனிடம் ெகாடுத்து அனுப்பி விடலாமா? அவனிடம் ெசான்னால், அைத எப்படி எடுத்து ெகாள்வான்? என்ற ேயாசைனேயாடு அவைனேய பார்த்து ெகாண்டு இருந்தவள், சட்ெடன்று அவன் சத்தமாய் வாய் விட்டு சிாிக்கவும் காரணம் புாியாமல் “என்ன?”, என்று சுருக்கமாய் அதட்டினாள். “வண்டி ஓடனும்னா, ெபட்ேரால் ேடங்க் ஓபன் பண்ணனும் ேமடம். அது கூட ெதாியாமல் உங்களுக்கு யார் வண்டி ஓட்ட ெசால்லி ெகாடுத்தது?”, என்று ேகலியாக ேகட்டவனுக்கு ேமலும் சிாிப்பு ெபாங்கி வந்தது. “அது எனக்கு ெதாியாதா? அப்ப எப்படி இவ்வளவு தூரம் வந்தது? இப்பதான் நான் க்ேளாஸ் பண்ணிேனன்”, என்று அதட்டலாக ெசான்னவளுக்கு மட்டும் அது உண்ைம அல்ல என்று ெதாியும். “ஓேக அப்படியா?”, என்று ேகட்டு விட்டு மீண்டும் அவன் ஸ்டார் ெசய்ய, அது ஸ்டார்ட் ஆகிவிட்டது. “நீேய ேபாய் விடுவாயா? நானும் ேவண்டுமானாலும் வரட்டுமா?”, என்று அக்கைறயாக ேகட்டவைன முகத்தில் அடித்தார் ேபால மறுக்க முடியவில்ைல. சற்று முன்பு வண்டி விஷயத்தில் அவனிடம் ெபாய் ெசான்னதும் ேலசாய் உறுத்தியதால், “உங்களுக்கு ேலட் ஆகி விடாதா?”, என்று ேவறு வழியில் விசாாித்தாள். “உட்காரு”, என்று ெசால்லிவிட்டு வண்டியில் ஏறியவன் அவளுக்கு மைறமுகமாய் பதில் ெசான்னான். எதிர்பாராமல் கிைடத்த இந்த சந்தர்ப்பம், அவைன ேமலும் குஷியாக்க, “பார்த்த முதல் நாேள, உன்ைன பார்த்த முதல் நாேள…”, என்று சீட்டி அடித்தவேர வண்டி ஒட்டியவனிடம் இருந்து கூடிய அளவு தள்ளி அமர்ந்து அவனின் ேமல் படாமல் அவள் அமர்ந்து இருக்க, அவன் ேவண்டும் என்ேற, அவ்வப்ேபாது பின்னால் நகர்ந்து வசதியாய் அமர்ந்தான். அவைள முதன் முதலில் சந்தித்த இடத்தில வண்டிைய ெமதுவாக்கி, ஓரமாய் நிறுத்தினான். “இப்ப என்ன? எனக்கு ைடம் ஆச்சு”, என்று எாிச்சேலாடு முைறத்தாள் சிந்துஜா. “சுஜி, உனக்கு இந்த இடம், ஞாபகம் இருக்கா?”, என்று ஆர்வமாய் அவைளேய பார்த்தபடி ேகட்டான் சசிேசகர். அப்ேபாதுதான் அந்த இடத்ைத சுற்றிலும் பார்ைவைய ஒட்டியவள், “இப்ேபா எதுக்கு இங்ேக வந்தீங்க? ேரடிேயா ஸ்ேடஷன் ேபாக இதா வழி?”, என்று ேவகமாய் ேகட்டாள். “நம்ம வீட்டில் இருந்து ேபாக இது வழி இல்ைலதான். ஆனால் இந்த இடத்ைத உனக்கு காட்ட ேவண்டும் என்றுதான் இப்படி வந்ேதன்”, என்று ெசான்னவன் கண்கள் அவளுக்கு ஏதாவது நிைனவு வருகிறதா என்று கூர்ைமயாய் பார்த்து ெகாண்டு இருந்தது. “லுக், இந்த இடம் குறிப்பா எனக்கு ஞாபகம் இல்ைல. ஆனால் இந்த வழியில் எத்தைனேயா தடைவ நடராஜா சர்வீஸ் முதல், எல்லா வாகனங்களிலும் ேபாய் வந்து இருக்கிேறன். நீங்க என்ன ெசால்ல வாீங்கேளா அைத சீக்கிரம் ெசால்லுங்க ப்ளீஸ், எனக்கு ப்ேராக்ராமுக்கு ைடம் ஆகுது”, என்று எாிச்சேலாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “ஓேக, உனக்கு ஞாபகம் இல்லாவிட்டாலும், எனக்கு இது நல்லாேவ நிைனவு இருக்கு. இங்ேகதான் நான் உன்ைன முதன் முதலில் பார்த்ேதன். அன்று…”, “ேசா வாட்?”, என்று குறுக்கிட்டாள்.

“ஆறு மாசமா, நான் உன்ைன இங்ேக ேதடிேனன். அன்ைறய முதல் நாளிற்கு பிறகு, நான் உன்ைன ேதடி, இங்ேக எத்தைன நாள் வந்ேதன் ெதாியுமா? நீ மிஸ் பண்ணின உன்ேனாட ேபாைன கூட நான் உங்க அண்ணியிடம்….”, “ஓ! நீங்க என்ைன காதலிக்கிேறன் என்று ேநற்று ெசான்ன ெபாய்ைய நிரூபிக்க இப்படி எல்லாம் சாட்சியங்களா? உங்களுைடய காதல் ெராம்ப வித்தியாசமானது ேபால. சம்பந்தப்பட்ட ெபாண்ைண தவிர மற்ற எல்ேலாாிடமும் விலாவாாியா ேபசி இருக்க காதல். ேநற்று நீங்க என்ன ெசான்னீங்க? என்ைன ெதாந்தரவு பண்ண மாட்ேடன் என்று ெசால்லவில்ைலயா?”, என்று அவைன பார்த்து அழுத்தமாக ேகட்டாள். “என்னுைடய காதைல நிரூபிக்கிேறன் என்று கூட ெசான்னதாக எனக்கு நிைனவு இருக்ேக? அதுக்கு நான் முயற்சி எடுக்க ேதைவ இல்ைலயா?”, என்று அவனும் ேவகமாக திருப்பினான். “உங்களுைடய காதைல நிரூபிக்க, நல்ல ேநரமும் நல்ல இடமும் ேதர்ந்ெதடுத்து இருக்ேகங்க மிஸ்டர் சசிேசகர். ஆனால் பாருங்க, இப்ப நீங்க ெசால்லும் கைத எல்லாம் ேகட்க எனக்கு ைடம் இல்ைல. ஐ ஆம் ாியல்லி ெவாி சாாி. ைப. நான் கிளம்புகிேறன்”, என்று மிகவும் வருத்தமான வார்த்ைதகைள, அந்த வார்த்ைதகளுக்கு ெகாஞ்சம் கூட சம்பந்தம் இல்லாத குரலில் ெவடுக் என்று ெசால்லிவிட்டு, அவளுைடய வண்டிைய கிளப்பி ெகாண்டு ேபாய் விட்டாள் சிந்துஜா. அவள் ெசான்ன வார்த்ைதகைளயும், ேவகமாய் கிளம்பி ேபானைதயும் பார்த்த படி சில நிமிடங்கள் நின்று இருந்தவனுக்கு, அங்கிருந்து வீடு நடக்கும் தூரம் என்றாலும் நடக்க மூட் இல்ைல. ைக காட்டி வந்த ஆட்ேடாைவ நிறுத்தி முகவாி ெசால்லி ஏறிெகாண்டவன் இவளுக்கு எப்படி உண்ைமைய புாிய ைவப்பது என்று மீண்டும் ேயாசைனயில் ஆழ்ந்தான். அேத ேநரம் அம்மாவிற்கு தங்களுைடய மன ேவறுபாடு ெதாியாமலும் பார்த்து ெகாள்ள ேவண்டுேம? ஏற்கனேவ சிந்துஜாைவ பார்த்து வந்த அன்று இரவு அவர்கள் ெசான்ன, “ெராம்ப குழந்ைதயாக இருக்கிறாேள சசி? நிைறய வளர ேவண்டும் ேபால இருக்ேக?”, என்று கவைலயான குரலில் ெசான்னது நிைனவில் ஆடியது. ெபாறுைமைய வளர்த்துக்ேகா என்று தனக்கும் ஒரு எச்சாிக்ைக விடுத்தார்கள். இப்ேபாைதக்கு ேவறு வழி இல்ைல. தாேன விரும்பி ேதர்ந்ெதடுத்த வாழ்க்ைகதேன? அவளுக்கு நிச்சயம் சீக்கிரேம உண்ைம ெதாியும், என்று ேதற்றியபடி வந்து ேசர்ந்தான். *** அடுத்து வந்த ஒன்றைர மாதங்கள் அவரவாின் இயல்பு சற்றும் மாறாமல், அப்படிேய ெசன்றது. சாருமதி குடும்பத்தின் தைலவியாய், ெபாறுப்பு மிக்கவராய், மகன் உள்ளூாில் இல்லாத ேபாது, கண்ணுக்கு கண்ணாய், சீராட்டி பாராட்டி, மருமகைள ஊட்டி வளர்க்கவில்ைல என்றாலும் உாிய ேநரத்தில் உணவு உட்ெகாள்வைத உறுதி ெசய்தார் என்றுதான் ெசால்ல ேவண்டும். அேத ேநரம் அவள் தவறு ெசய்யும்ேபாது தட்டி ேகட்கவும், தயங்கவில்ைல. நடுவில், சுகந்திக்கு வைளகாப்பு நடந்த ேபாது, தனக்கு ேவைல இருப்பதாகவும், தான் வரவில்ைல, என்று விட்ேடற்றியாய் ெசான்னேபாது அைத அவர் ஒத்து ெகாள்ளவில்ைல. “என்ன ெபாிய ேவைல, நீ ேவைல ெசய்துதான் ஆகேவண்டும் என்ற கட்டாயம் எதுவும் இல்ைல. ேவைலைய காரணம் காட்டி நீ இந்த விழாவிற்கு வர முடியாது என்றால், அந்த ேவைலேய உனக்கு ேவண்டாம். நான் உன் அண்ணனிடம் ேபசுகிேறன். அவரா உனக்கு ேவைல ெகாடுத்தது?”, என்று அதட்ட, சும்மா ஏேதா சாக்கு ேபாக்கு ெசால்லி சமாளித்து விடலாம் என்ற நம்பிக்ெகாண்டு இருந்தவள், கப் சிப் என்று அடங்கி விட்டாள். ராேஜஷ் சுகந்தி, கஸ்துாி அம்மா, சசிேசகர், யார் என்ன ெசான்னாலும், ‘அது என்ேனாட இஷ்டம்’, என்று வாய் அைடத்து விடலாம் என்ற நம்பிக்ைகயில் இருக்க, இங்ேக ேவைலேய ேவண்டாம் என்ற அடிப்பைடேய ஆட்டம் காண, அவைர பற்றி தான் புகார் ெசால்வது என்றால் சசியிடம்தேன ேபாக ேவண்டும், அதற்கு அங்ேக ேபாய் வருவேத ேதவைல என்ற முடிவிற்கு வந்து விட்டாள். சசிேசகர், தன்னுைடய இயல்பு மாறாமல், வாரத்திற்கு இரு முைற புதன் அன்றும் சனியன்று இரவும், ெசன்ைனக்கு வந்து திரும்பினான். வராத நாட்களில், ஒன்பது மணி அளவில் ேபான் ேபசுபவன், அவள் அறியாமேலேய, அவளுக்கு பிடித்த விஷயங்கைள, அவள் அன்ைறய தினம் ெசய்த நிகழ்ச்சியில், தான் ரசித்தவற்ைற, சில சில சின்ன மாற்றங்கைள, ஆேலாசைனயாக கூறுவதில் ேபச்சு பல சமயம் முக்கால் மணி ேநரம் ஒரு மணி ேநரம் என்று அவள் அறியாமேல நீட்டித்தான்.

தன்னுைடய காதைல அவளுக்கு எப்படியாவது ெதாிவிக்க ேவண்டும், என்று ேபானிலும் ேநாிலும் சில முைற முயன்ற சசிேசகருக்கு ேதால்விதான் கிைடத்தது. இதில் தங்களுக்கிைடேய இருக்கும் மனேவறுபாடு, அம்மாவிற்ேகா, வானதிக்ேகா ெதாியகூடாது என்றும் அவன் ெபாிதும் முயன்றதாலும், அவளுடன் ஆன காதைல தவிர ேவறு எைத பற்றி ேபசினாலும் அவள் ெகாஞ்சம் இயல்பாக ேபசியதாலும், இரண்டு வாரங்களுக்கு பிறகு, அைத அப்ற்றி ேபசுவைத அவன் விட்டு விட்டான். ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாக சசிேசகருக்கும், அது மனதின் ஆழத்திற்கு ேபாய் விட்டது. முக்கியமாய் அவளின் கனவான வாெனாலி நிைலயம் அைமப்பது குறித்த ஆர்வத்ைத, அவ்வப்ேபாது வளர்த்ததிலும், உைட, ேஹர் ேபண்ட், காதணி, வைளயல், ேபான்ற ேபன்சி ஐட்டங்கைளயும், ெபர்பியூம் ேபான்றவற்ைறயும், ஒன்றுேம இல்லாவிட்டால், அவளுக்கு காஜூ கத்லி ெராம்ப பிடிக்கும் வானதி, ெகாஞ்சம் வாங்கி ெகாேடன், என்று அவன் ெசன்ைனக்கு வராத தினத்தில் குறிப்பாய் வானதியிடம் ெசால்லி, அவளுக்கு என்று சின்ன சின்ன பாிசுகைள, வாங்கி ெகாடுத்து ெகாண்ேட இருந்ததிலும், சாருமதிக்கு ஆரம்பத்தில் எழுந்த சின்ன சந்ேதகம் ெபாிதாய் வளராமல் அப்படிேய நின்று ேபானது. வானதி தன்னுைடய இயல்பு மாறாமல் பணியிடத்தில், நடந்த நிகழ்ச்சிகைள, சுவாரஸ்யமாய், அம்மா மற்றும் அண்ணியிடம் தயக்கம் இன்றி பகிர்ந்து ெகாள்வதிலும், அண்ணன் அவளுக்கு எைதயாவது வாங்கி தர ெசால்லும்ேபாது, ெகாடுப்பைதயும் குைறவின்றி ெகாடுத்துவிட்டு, அவைள பயங்கரமாய் வாாினாள். “எப்படி அண்ணி, உங்கைள விட்டு பிாிந்து அண்ணன் மகாபலிபுரத்தில், இப்படி இருக்கிறார். அங்ேக அவாின் உடம்புதான் இருக்கும் ேபால, அேநகமாய் அவருைடய மனசு எல்லாம் இங்ேகதான் சுற்றி ெகாண்டு இருக்கும். ஏழைர மணிக்கு விக்கல் வந்ததா என்று ைநட் ேபசும்ேபாேத ேகளுங்கேளன்”, என்று ெகாஞ்சம் கூட சைளக்காமல் அவைள ஓட்டுவதிலும், அண்ணனுக்கு ேபான் ேபசி ‘நீ ெசான்ன மாதிாி ெசஞ்சுட்ேடன்பா, ஆனால் நீ ெசால்லாத சிலதும் ெசஞ்ேசன்”, என்று அவைன காைல வாாி சிாிப்பதிலும் தயக்கம் காட்டவில்ைல. ராேஜஷிற்கு , சிந்துஜாவின் படபடப்பு ெகாஞ்சம் அடங்கி இருந்ததில், குஷி என்றால், வைளகாப்பு விழாவிற்கு வந்து, ஐம்ெபான்னில் ெசய்யப்பட்ட இரண்டு வைளயல்கைள பாிசாக ெகாடுத்துவிட்டு, சிந்துஜா, ெபாிய மனித ேதாரைணயில், குடும்பத்ேதாடு வந்து வாழ்த்தியதில், சுகந்திக்கு ெபருமகிழ்ச்சி. சசிேசகாின் ேமல் குைற ெசால்லி ெகாண்டு எந்த ேநரம் இங்ேக வந்து நின்று விடுவாேளா, என்ற பயம், கஸ்தூாி அம்மாவிற்கு அவள் அங்ேக வந்து ேபான தினத்தன்று எழுந்தாலும், படி பைடயாக அது குைறந்து காணாமேல ேபாய்விட்டது. குறிப்பாக, அன்று அவர்களுக்கிைடேய சின்ன வாக்குவாதம் ஏதாவது வந்து இருக்கலாம். அதனால் அவள் முக வ்வாட்டெதாடு இருந்தால் ேபால. ஆனால் அதன் பிறகு, அவள் அங்ேக வரவில்ைல என்பதில் ஒரு சின்ன வருத்தம் இருந்தாலும், அந்த குடும்பத்தில் அவள் ஒன்றி விட்டாள் என்பைத ெபருைமயாகவும் சந்ேதாஷமாகவும் நிைனக்க அவரும், சுகந்தியும் பழகி விட்டதால், அவர்களின் மனமும் நிைறந்து இருந்தது. கடந்த ஒரு மாதத்தில், குறிப்பாக, சுகந்தியின் வைளகாப்பிற்கு, ெசன்று வந்த பிறகு, அவளின் மனதிற்குள் ஓடிய சந்ேதகங்கள் விஸ்வ ரூபம் எடுக்க ெதாடங்கியதால், முன்பு விஷ்வா ெசான்ன தகவல்கைள சாிபார்க்கும் முயற்சியில் இறங்கினாள். அதன் முதல் படியாக, பல்ேவறு தைலப்புகளில் , ஒவ்ெவாரு வாரமும், காவல் துைற உயர் அதிகாாிகளுடன் ேநர்முக நிகழ்ச்சி நடத்த ராேஜஷிடம் ஒப்புதல் ெபற்றாள். எடுத்த உடேன இந்த தைலப்பு ேவண்டாம் என்று , முதலில், ேபாக்குவரத்து ெநாிசைல சமாளிப்பது, சாைல விபத்துக்கைள தவிர்ப்பது, ெபாது இடங்களில் குற்றங்கைள தடுப்பது, என்று முதல் மூன்று வாரங்கள் நிகழ்ச்சி நடத்தியவள், நான்காவது நிகழ்ச்சிக்கு, “ெபண்களுக்ெகதிரான, பாலியல் வன்முைறகளும், அவற்ைற தவிர்க்கும் விதங்களும்”, என்ற தைலப்பில் நிகழ்ச்சி நடத்த அனுமதி ெபற்றாள். வாெனாலி நிைலயத்தில் இருந்து ெகாடுக்கப்பட்ட, ெபரம்பூர் சரக உதவி ஆைணயருக்கான கடிதத்ைத ேநேர எடுத்து ெகாண்டு, அவைர சந்திக்க ெசன்ற ேபாது, கண்ணாடி கதவின் வழிேய உள்ேள ெதாிந்த அைறயில், அவருடன் காபி அருந்தியபடி, விக்ேனஷ் சிாித்து ேபசிெகாண்டு இருப்பைத பார்த்து முதலில் திைகத்தாள்.

பின் அந்த திைகப்பு ேகாபமாய் மாற, ெபாங்கிய ேகாபத்தில் ேலசாய் தைல சுற்றுவது ேபால இருக்க , அருேக இருந்த இருக்ைகயில் சாிந்தாள். அளவில்லாமல் ேகாபம் ெபருகினால், மயக்கம் வருமா என்ன? அவளுக்கு கண்கைள இருட்டி ெகாண்டு வந்தது. ****************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 26 சுகந்தியின் ேதாழியின் அப்பாவான உதவி ஆைணயருடன் ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பான அறிமுகத்திற்கு பின், காாியம் முடிந்த உடன் கழட்டி விடாமல், அவ்வப்ேபாது, அவைர ேநாில் சந்தித்து, ேபசி, வீட்டில் நைடெபறும் விழாக்களுக்கு அைழப்பது, புத்தாண்டு, மற்றும் பண்டிைக நாட்களுக்கு வாழ்த்து ெசால்வது என்று சுமுகமான உறைவ வளர்த்து வரும் விக்ேனஷ், வரப்ேபாகும் புத்தாண்டிற்கு வாழ்த்து ெசால்லி, அவர்களின் வங்கியின் காலண்டைர ெகாடுத்துவிட்டு ேபாக வந்து இருந்தான். வந்த ேவைல முடித்து ெவளிேய வந்தவன் கதைவ திறந்ததும், காத்து இருப்ேபாருக்கான இருக்ைகயில் ேலசாய் சாிந்து கண் மூடி இருக்கும், சிந்துஜாைவ பார்த்து பதறி ேபானான். “இவள் எங்ேக இங்ேக வந்தாள்? இவளுக்கு என்ன ஆச்சு? மயக்கமா? ஏன்?”, பதட்டத்ேதாடு மீண்டும் அவசரமாய் உள்ேள ேபானவைன பார்த்து அவர் எழுந்தார். “என்ன விக்ேனஷ்? என்ன ஆச்சு?”, என்று அவசரமாய் ேகட்டார். “சுகந்திேயாட சிஸ்டர் இன் லா, உங்கைள பார்க்க வந்தாங்க ேபால. ெவளிேய மயக்கமா இருக்காங்க, ஏன் என்று ெதாியவில்ைல. ெகாஞ்சம் ஹாஸ்பிடல் கூட்டி ேபாகலாமா? ஏற்பாடு பண்றீங்களா ப்ளீஸ்”, என்று அவசரமாய் ெசான்னான் விக்ேனஷ். “நிச்சயமா… இங்ேக வந்து இருக்காங்களா? யார் அது? அவங்கைள ஏற்கனேவ உங்களுக்கு ெதாியுமா? “, என்று ேகட்டபடி இன்டர்காமில், உடனடியாய் ஒரு வாகனம் தயார் பண்ண ெசால்லி விட்டு அைறைய விட்டு ெவளிேய வந்தார். அவைள பார்த்ததும், அவளின் கழுத்தில் இருந்த அைடயாள அட்ைட கண்ணில் பட, “ஓேஹா! சிந்துஜாவா? இவங்க ராேஜேஷாட சிஸ்டரா? அைத ெசால்லேவ இல்ைல. இப்பதான பதினஞ்சு நிமிஷம் முன்னால் ேபான் பண்ணினாங்க”, என்று ெசால்லி விட்டு அவளின் முகத்தில் தண்ணீர் ெதளித்து ேலசாய் கன்னத்தில் தட்டிய உடேனேய சிந்துஜா கண் விழித்து பார்த்தாள். விழித்து பார்த்த, சிந்துஜாவின் கண்களில் உண்ைமயான அக்கைறயுடன் ெதாிந்த விக்ேனஷின் முகம் முதலில் கண்ணில் பட்டது. “என்ன ஆச்சும்மா? சாப்பிடவில்ைலயா? எதற்கும் கீேழ வண்டி ெசால்லி இருக்கிேறன், விக்ேனேஷாடு ேபாய் டாக்டைர பார்த்து விடுகிறாயாம்மா?”, என்று அக்கைறேயாடு ஒலித்த குரைல ேகட்டு அவாின் புறம் திரும்பினாள். “ெதாியைல சார், அெதல்லாம் சாப்பிட்டுவிட்டுத்தான் கிளம்பிேனன். சாப்பிடாமல் எல்லாம் என்னால் இருக்கேவ முடியாது. நான் என்னுைடய ேகாபத்ைத சாப்பாட்டில் காண்பிப்பதில்ைல “, என்று அவாிடம் ெசால்லி விட்டு, விக்ேனஷின் புறம் திரும்பி முைறத்து பார்த்தாள் சிந்துஜா. “இது எல்லாம் உன்னுைடய ேவைலயா? நீ எங்ேக இங்ேக?”, என்ற ேகள்வி அவளின் கண்ணில் ெதாிந்தது. அைத ஒதுக்கி, “வாீங்களா, பக்கத்துல இருக்கிற ஹாஸ்பிடல் ேபாகலாம். என்ன என்று பாிேசாதைன பண்ணி பார்த்து விடலாேம? சுகர் / பீபீ மாதிாி ஏதாவது இருக்கா?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தான். “இதுவைர இல்ைல. இனி வந்தாலும் வரலாம்”, என்று அவைன முைறத்தபடி எாிச்சல் கூட்டிய குரலில் ெசான்னாள் சிந்துஜா. அப்ேபாதுதான் அவளின் ேகாபத்ைத உணர்ந்தவன், “ஓ! சாாி, உங்களுக்கு என்ேனாட தனியா வர விருப்பம் இல்ைல என்றால்…., வானதிைய ேவண்டுெமன்றால் ேபான் பண்ணி வர ெசால்லட்டுமா?

அவங்க வர எப்படியும் அைர மணி ேநரம் ஆகிவிடுேம? பரவாயில்ைலயா? இப்ப எப்படி இருக்கு? இன்னும் தைல சுற்றல் இருக்கா? சூடா ஒரு காபி ேவண்டுமானால் எடுத்து வர ெசால்லட்டுமா?”, என்று அடுத்தடுத்து ேகள்விகைள அடுக்கினான் விக்ேனஷ். “ஹய்ேயா, கடவுேள, எனக்கு ஒண்ணும் இல்ைல. நான் இப்ப வைரக்கும், ெராம்ப நல்லாத்தான் இருக்கிேறன். நீங்க கவைலேய படேவண்டாம். எனக்கு ஒரு குைறயும் இல்ைல. உங்க அக்கைறக்கு ெராம்ப ேதங்க்ஸ். ெகாஞ்சம் என்ைன தனியா இருக்க விடுறீங்களா? ப்ளீஸ், உங்களுக்கு புண்ணியமா ேபாகும்”, என்று பல்ைல கடித்து ெகாண்டு ெசான்னாள் சிந்துஜா. இவைன பற்றி விசாாிக்க இங்ேக வந்தால், அேத அலுவலாிடம், இவன் இப்படி சிாித்து ேபசி, உடன் இருந்து காபி அருந்தினால், உண்ைமைய எப்படி கண்டு பிடிப்பது என்று அவளுக்கு எாிச்சலாய் வந்தது. அந்த ெபாங்கிய ேகாபத்தில், அவன் அவ்வளவு உாிைமயாய் வானதிைய ேபான் பண்ணி வர ெசால்லட்டுமா என்று ேகட்டது அவளின் மனதில் பதியாமல் ேபாய்விட்டது. “சாாி சார், உங்கைள பார்க்க என்று வந்த இடத்தில்… வந்த ேவைலைய பார்க்காமல், உங்களின் ேநரத்ைத இப்படி…. “, என்று முடிக்காமல் நிறுத்தினாள் சிந்துஜா. “ேஹய் ேநா ேபபி, உன்னுைடய உடம்ைப பார்த்துக்ேகா. சுகந்தியின் சிஸ்டர் இன் லாவாேம? உனக்காக இது கூட ெசய்ய மாட்ேடனா என்ன? அடுத்த சண்ேட வரும் ப்ேராக்ராம்தாேன? அப்புறம் பதிவு பண்ணிக்கலாம். நடுவில் ஒருநாள் இன்ெனாரு முைற வா. காைலயில் சீக்கிரமா வீட்டுக்கு கூட வாேயன், ேநா ப்ராப்ளம். இப்ப நீ உன் உடம்ைப கவனி. கீேழ வண்டி இருக்கு. விக்ேனஷ் பார்த்து அனுப்பி விட்டு விடுகிறாயா?”, என்று அவனிடம் ெபாறுப்ைப தள்ளி விட்டு அவர் புன்னைகேயாடு உள்ேள ெசன்று விட்டார். “வாீங்களா சிந்துஜா”, என்று அவன் ேகட்டு ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத எழுந்தவள், அவனிடம் ஒரு வார்த்ைத கூட ேபசாமல், படி இறங்கி ெசன்றவள், வழியில் வந்த ஆட்ேடாைவ ைக காட்டி நிறுத்தி ஏறி ேபாவைத, ‘இவளுக்கு அப்படி என்ன என் ேமேல ெவறுப்பு’, என்று எண்ணியபடி பார்த்தபடி திைகத்து நின்றான் விக்ேனஷ். ஆட்ேடாவில் ேபாகும்ேபாது, “எங்ேகம்மா ேபாகணும்?”, என்று டிைரவர் ேகட்டதும்தான் விக்ேனைஷ திட்டுவைத ைக விட்டு நிகழ்விற்கு திரும்பினாள். தனக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன் திடீர் என்று மயக்கம் வந்தது. ஒருேவைள அவர் ேகட்ட மாதிாி சாப்பிடவில்ைலயா? அவசரமாய் ேயாசித்தாள். சாப்பிட்டாள், ஆனால் முழுவதும் சாப்பிட முடியவில்ைல. வாந்தி வருவது மாதிாி இருந்தது. மிச்சம் ைவத்து விட்டாள். சாரும்மாவின் ெபாங்கலில் ெநய் அதிகம் என்று நிைனத்தாேள, அது காரணம் இல்ைலேயா? கடவுேள, இப்படியும் இருக்குமா? நாள் கணக்ைக சாி பார்த்தாள். அதனாலா…. அவசரமாய் ேயாசித்தவளுக்கு மின்னல் அடித்தது. பூாிப்பாய்… ெபருைமயாய் … உலகத்ைத ெவன்ற மாதிாி சந்ேதாஷமாய் இருந்தது. முதலில் இைத ேசகாிடம்தான் ெசால்ல ேவண்டும். ேபானில் இல்ைல ேநாில்… அவன் என்ன ெசால்வான்? ெகாஞ்ச நாளாக அவனிடம் சாியாக ேபசவில்ைல. இப்ேபாது இந்த ெசய்திைய அவனிடம் ெசான்னால் அவன் எப்படி ாியாக்ட் பண்ணுவான்? நிைனக்கேவ இனித்தது. இப்ப இந்த வினாடியில், ேசகாின் ேமல் ேகாபம் எல்லாம் இல்ைல. என்னேவா… அவன் தன்ைன ேநசிப்பதாய் ெசான்னது உண்ைமயாகேவ இருக்கட்டும். குடும்ப அங்கத்தினர்களிைடேய ஏற்படும், சின்ன சின்ன பிரச்ைனைய பூதாகரமாக்க கூடாது. அதுதாேன சாரும்மா ெசான்ன பாடம். அைத அவள் ஏற்றுெகாண்டது உண்ைம என்றால் இந்த ஒன்றைர மாதங்களாக அவனிடம் சாதரணமாக ேபசினாலும், ஒதுக்கம் காட்டியது சாி இல்ைலேய? இந்த விஷயம் அவள் ெகாஞ்சமும் எதிர்பாராதது. ஆனால் ெநஞ்சம் எல்லாம் இனித்தது. இந்த சந்தர்ப்பத்தில் சின்ன விலகைல சாி ெசய்து விடலாேம? மற்றபடி, அவன் தன்னுைடய அன்ைப அவ்வப்ேபாது ெவளிகாட்டிெகாண்ேடதான் இருந்தான், இருக்கிறான், இருப்பான். இந்த எண்ணம் வந்த உடேன சின்ன புன்னைக மலர்ந்தது. **** மகாபலிபுரம் ாிசார்ட்டில் ாிஷப்சனில் இருந்த அந்த பல்லக்கில் வரும் இளவரசியின் திைர விலக்கிய கரமும், இைடெவளியில் பாதி ெதாிந்த முகமும், குதிைரயில் வரும் ராஜகுமாரன்

எதிர்ெகாள்ளும் அந்த பல்லவர் காலத்து பழங்கால சாித்திர ஓவியத்ைத நின்று ரசித்து பார்த்து ெகாண்டு இருந்த சசிேசகாின் நிைனவுகள் பின்ேனாக்கி ெசன்றது. இந்த படம் அவளுக்கு ெராம்ப பிடிக்கும். முதல் முைற இங்ேக வந்த ேபாேத அவள் இந்த இடத்தில் ெவகுேநரம் நின்று ரசித்து பார்த்தைத அவனும் பார்த்து இருந்தான். அதனால்தான், அைத ேகமராவில் படம் பிடித்து, சின்னதாய் அவனுைடய அைறயில் எடுத்து ைவத்து இருந்தான். அைத பார்த்ததும் மறுநாள் காைலயில் அவள் குதூகலித்தது இன்றும் அவன் முகத்தில் புன்னைகைய மலரைவத்தது என்றால், அன்ைறய இரவில் நடந்தது அவைன மயங்கி கிறங்கடித்தது. அன்று நடு இரவில் அவனுக்கு தூக்கம் கைலந்து விட, ஆைச மைனவிைய ெநருங்கி அைணத்தபடி, சுஜி … சுஜிகுட்டி… சுஜிம்மா…என்று ெகாஞ்சி, கன்னத்ைத கழுத்ைத வருடி, சின்ன சின்ன சிலுமிஷங்கள் ெசய்து அவைள குறுகுறுப்பூட்டி விழிக்க ைவக்க முயன்று ெகாண்டு இருந்தான் சசிேசகர். “ப்ச் தூக்கம் வருது, விடுங்கப்பா”, என்று முனகியபடி அடுத்த பக்கம் திரும்பி படுத்தவைள, இழுத்து தன் மார்பில் சாய்த்தான். “ேஹய், கண்ைண முதலில் முழுச்சு என்ைன பாருடி, அப்புறமும் தூக்கம் வந்தால் ெசால்லு…”, என்று ெகாஞ்சியபடி, முகத்தில் ெமன்ைமயாய் அவளின் முகம் எங்கும் ேமலும் சில முத்தங்கைள பதித்தான் சசிேசகர். அந்த கிறங்கடிக்கும் ெதாடுைகயில் அவள் கண்கைள திறந்து அவைன பார்க்க, அந்த வினாடியில் அவளுக்கு மூைளக்குள் சிவப்பு விளக்ெகாிந்தது. இத்தைன ெநருக்கத்தில், இேத மாதிாி மார்பில் சாய்த்து தன் முகத்ைத தூக்கி நிறுத்திய மாதிாியான அைணப்பில், இேத மாதிாி காதலில் கைரந்த கண்களுடன், அவைன இதற்கு முன்பும் பார்த்து இருக்கிறாளா என்ன? இந்த எண்ணம் ேதான்றியதும், அவள் ேவகமாய் எழுந்து அமர்ந்தாள். “ெசான்ேனன் இல்ைலயா? இப்ப பாரு தூக்கம் ேபாய்டுச்சு…”, என்று சிாிப்ேபாடு ெசால்லி மீண்டும் இழுத்து அைனத்தவைன, தள்ளி விட்டாள். “ப்ச்! சும்மா இருங்க ேஷக்ஸ், நான் குழப்பத்துல இருக்ேகன்”, என்று ேயாசைனேயாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “நீ ெதளிவா இருக்ேகன் என்று ெசான்னால்தான் சுஜி நான் பயப்படனும், குழம்பினால் தப்பு இல்ைல. குழம்புவேத ெதளியத்தாேன? என்ன குழப்பம் ெசால்லு. இவன் எப்படி இத்தைன அழகா தன்ைன தூக்கத்தில் இருந்து எழுப்பினான் என்றுதாேன குழப்பம்?”, என்று ேகலியாக சிாித்தான். “ப்ச்! அதில்ைல ேஷக்ஸ், நான் உங்கைள இேத மாதிாி இதுக்கு முன்னாடியும் பார்த்து இருக்ேகன். எங்ேக என்றுதான ெதாியைல”, என்று ேயாசைனேயாடு இழுத்தாள். “ேஹய் நீ கடந்த ெரண்டு நாளா என்ைன மட்டும்தான் பார்த்துகிட்டு இருக்கிறாய் கண்ணு. ேவற ஒரு ஆைள கூட நீ பார்க்கவில்ைலேய? அப்புறம் எதற்கு இந்த சந்ேதகம்? என்ன ேகள்வி?”, என்று திடுக்கிட்ட தன் மனைத மைறத்தபடி இயல்பாய் ேபசினான். “இங்ேகதான் பார்த்து இருக்ேகனா?”, என்று இப்ேபாதும் நம்ப முடியாமல் தயக்கத்ேதாடு ேகட்டவைள பார்த்து ேலசாய் சிாித்து விட்டு, ஒப்புதலாய் தைல அைசத்தான். இது ெபாய் இல்ைலேய? என்று மனதிற்குள் சப்ைப கட்டு காட்டினாலும் மனம் சுடத்தான் ெசய்தது. “இவ்வளவு கிட்ட இல்ைல ேஷக்ஸ்… இன்னும் ெகாஞ்சம் முன்னால மாதிாி ேதாணுேத…”, என்று மீண்டும் துருவினாள். “கெரக்டா எல்லா விஷயமும் உனக்கு ஞாபகம் இருக்ேக சிந்து. எத்தைன ெஜன்மம் ஆனாலும் உனக்கு பைழய நிைனவுகள் எல்லாம் மறக்கேவ மறக்காேதா?”, என்று ேகலியாக திருப்பி ேகட்டான் சசிேசகர். “என்ன உளறல் இது? இப்ப எதுக்கு ெஜன்மம் பற்றி சம்பந்தா சம்பந்தம் இல்லாமல் ேபசறீங்க?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “சம்பந்தம் இருக்குங்க ேமடம்”, என்று ெசால்லி விட்டு, ேலசாய் எக்கி, கட்டிலின் மறுபுறம் இருந்த சின்ன ஸ்டூலில் ைவத்து இருந்த அந்த பல்லவர்கால சிற்பத்ைத புைகப்படமாய் ெடெவலப் பண்ணி

ைவத்து இருந்தைத அவளிடம் காட்டி, “இது பல்லவ ராஜகுமாாி. இது ேசாழநாட்டு இளவரசன். அவர்கள் இருவருக்கும் முதல் பார்ைவயில் காதல் மலர்ந்து, அவர்கள் கந்தர்வதிருமணம் ெசய்து ெகாண்டு, மகாபலிபுரத்தில் ஹனிமூன் ெகாண்டாட வந்தேபாது …”, என்று அவன் இழுத்து பாவைனேயாடு கைத ெசால்லி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத அவன் ெசால்ல வரும் விஷயம் புாிந்து விட்டது. “ேஹய் உன்ைன…”, என்று அவன் ேமல் பாய்ந்து அந்த படத்ைத பிடுங்க முயற்சி ெசய்ய, அவளிடம் அைத தராமல், “ேஹய் முரட்டுத்தனமா பிடுங்காேதடீ… இரு வேரன்…”, என்று சிாித்தபடி, அைத பிடுங்கி, கட்டிலின் மறுபுறம் ைவத்து விட்டு திரும்பியவன் மார்பில் முதுகில், ேதாளில், சரமாாியாய் அடியும் குத்துக்களும் விழுந்தது. ‘இன்னா ெசய்தாைர ஒறுத்தல், அவர் நாண நன்னயம் ெசய்து விடல்…”, என்று ேகலியாக ெசால்லி கண் சிமிட்டியவன், அந்த குத்துக்களுக்கு பாிசாக அவைள அைணத்து முத்தங்கைள வாாி வழங்க, சின்ன ஊடல் அழகான கூடலில் முடிந்தது. அவன் ாிஷப்ஷனில் இருந்த அந்த ஒவியத்ைத பார்த்து, பைழய நிைனவுகளில் மூழ்கி, அவளின் அருகாைமக்காக ெவகுவாய் ஏங்கி ேலசாய் ெபருமூச்சு விட்டேபாது, அவனின் ெமாைபல் அைழத்தது. அவசரமாய் ேபாைன எடுத்தவன், “ஹேலா அங்கிள் ெசால்லுங்க, எப்படி இருக்ேகங்க. ெவார்க் எல்லாம் சூப்பர் பாஸ்டா ேபாயிட்டு இருக்கு. நான் எதிர்பார்த்தைத விட சீக்கிரேம முடிஞ்சுடும்”, என்று உற்சாகமாய் விவாித்தான் சசிேசகர். “ஹாய் சசி, நான் உனக்கு ேதங்க்ஸ் ெசால்லணும், இந்த ேவைலைய நீ கண்காணிக்கிற அழைக பார்த்தால், உன்ைன உன் ேவைலைய ாிைசன் பண்ண ெசால்லிட்டு, எங்க கம்ெபனிக்கு வருகிறாயா என்று ேகட்கணும் ேபால இருக்கு. அது ேபாகட்டும். இப்ப நீ எங்ேக இருக்க? சிந்து எப்படி இருக்கா?”, என்று அன்பாய் விசாாித்தார் ேதவராஜன். “இெதன்ன ேகள்வி அங்கிள், ைசட்டில்தான். இன்னும் பதினஞ்சு நாள் இங்கிருந்து அைசய முடியாது. பினிஷிங் ேவைல பாருங்க. நாங்க ெரண்டு ேபரும் ெராம்ப நல்லா இருக்ேகாம். ெசால்லுங்க நீங்க எங்ேக இருக்கீங்க? என்ன விஷயமா ேபான் பண்ணினீங்க?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டான் . “விஷ்வா ஊாில் இருந்து வந்து இருந்தான். அதான் நாங்க குடும்பத்ேதாடு தஞ்சாவூர் பக்கத்தில் எங்க குலெதய்வம் ேகாவிலுக்கு ேபாய் இருந்ேதாம். அவங்க அம்மா அங்ேக ஒரு கல்யாணம் என்று ஊாிேலேய தங்கி விட்டாங்க. நாங்க ெரண்டு ேபரும், ெசன்ைனக்கு திரும்புகிேறாம். வரும்வழியில் நீ இருந்தால் உன்ைன பார்த்து ஹேலா ெசால்லலாேம என்றுதான் ேபான் பண்ணிேனன். நீ இப்ப ப்ாீயா?”, என்று கனிவாக விசாாித்தார் ேதவராஜ். “இெதன்ன ேகள்வி அங்கிள், வாங்க வாங்க. ேநா ப்ராப்ளம். நான் இங்ேகதான் இருக்ேகன். எப்ப வாீங்க?”, என்று சிாிப்ேபாடு ேகட்டான் சசி. சில வினாடிகள் ெமௗனமாய் இருந்தவர், வருத்தமான குரலில், “சசி, உன்ைன பார்த்தால் எனக்கு ெராம்ப ெபருைமயா இருக்கு. விஷ்வா நிைறய விஷயம் இப்பதான் ெசான்னான். மனசுக்கு ெராம்ப சங்கடமா இருந்தது. வயசில் சின்னவனா இருந்தாலும் நாைலயும் ேயாசித்து, ெராம்ப நிதானமா ெபாறுப்பா இந்த விஷயத்ைத ைகயாண்டு இருக்கிறாய் என்று ேதான்றியது. உன்ைன ேநாில் பார்த்து நன்றி ெசால்லணும். விஷ்வாவிற்காக மட்டும் இல்லாமல், சிந்துவிற்காகவும் கூட நீ பார்த்து இருக்கிறாய் பாரு. அது ெராம்ப ெராம்ப… “, என்றவருக்கு ெதாண்ைடயில் வார்த்ைதகள் சிக்கி ெகாண்டது. “ஷ்! அங்கிள் எதற்கு இவ்வளவு எேமாஷனலா ஆறீங்க? எனக்கு சிந்துைவ ெராம்ப ெராம்ப பிடிக்கும் அங்கிள். இங்ேக பார்ப்பதற்கு முன்ேப எனக்கு அவைள ெதாியும்”, என்று விளக்கம் ெசால்ல ஆரம்பித்தவைன தடுத்தார். “இருந்தாலும்… கிேரட் தான். சாிப்பா, இன்னும் ஒன்றைர மணி ேநரம் ஆகலாம். விழுப்புரம் கிட்ட வருகிேறாம் என்று நிைனக்கிேறன். ேநாில் பார்க்கிேறன், ைப”, என்று ேபாைன ைவத்தார் ேதவராஜ். இருபது முைற, அந்த ேநரத்தில், சசிேசகாின் ெமாைபலுக்கு முயன்று பார்த்து என்ேகஜ்ட் ேடான் வந்ததில் ெபாறுைமைய இழந்தவள், அவனிடம் என்ன அனுமதி ேகட்பது? நான் ேபானால் என்ைன ஏன் வந்தாய் என்று ேகாபப்படுவானா?

அப்படிேய அவன் ேகாபமாய் ேகட்டாலும், இந்த விஷயத்ைத அவள் ெசான்ன பிறகு, அவனின் ேகாபம் நிைலக்குமாக்கும்? அப்படிேய நிைலத்து இருப்பது ேபால அவன் நடித்தாலும், அவள் அவைன விட்டுவிடுவாளா? அவைன சாிகட்ட அவளுக்கு ெதாியாதா? என்று ெபாங்கிய எண்ணங்களில், புன்னைக பூத்த முகத்ேதாடு, அவள் மகாபலிபுரத்திற்கு பசில் ஏறினாள். பசில் ஏறுவதற்கு முன்பு , சாருமதிக்கு மறக்காமல் அைழத்து, “முக்கியமான ேவைலயா நான் மகாபலிபுரம் ேபாகிேறன்மா. முடிந்தால் ைநட் திரும்புேவன். இல்ைல என்றால் இங்ேக தங்கி விட்டு, நாைள ேரடிேயா ஸ்ேடஷன் ேபாய் விட்டு, மாைலயில் வருகிேறன்”, என்று தகவல் ெசான்னாள் சிந்துஜா. “சாி சிந்து. ஜாக்கிரைதயா ேபாய்ட்டு வா. சசிக்கு ெசால்லிட்டாயா?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தார் சாருமதி. “இல்ைலம்மா… ஆனால் அவருக்கு நீங்க தகவல் ஒண்ணும் ெசால்ல ேவண்டாம். நான் சஸ்ெபன்சா ேபாய் நிற்க ேபாகிேறன். ப்ளீஸ்மா”, என்று அவள் ெகாஞ்சலாக ேகட்ட ேபாது அவருக்கு சந்ேதாஷமாய் இருந்தது. கணவன் மைனவி கண்ணாமூச்சி விைளயாட்ைட ரசித்து, சிாித்து விட்டு, ‘அவர்களுக்கிைடேய ஏேதா சாி இல்ைலேயா?’, என்று அவ்வப்ேபாது அவருக்குள் தைல நீட்டிய சந்ேதகத்ைத, மூட்ைட கட்டி சமுத்திரத்தில் முழு மனேதாடு தூக்கி ேபாட்டார் சாருமதி. அவாின் மனம் எல்ைல இல்லா நிம்மதியில் இருக்க, விழிகளில் கனவு மின்ன, சந்ேதாஷமாய் கணவைன பார்க்க, கிளம்பியவள், அவளுைடய மிஸ்ட் காைல பார்த்து விட்டு, பல முைற முயன்ற கணவனின் அைழப்புகைள கவனிக்கேவ இல்ைல. ***************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 27 ேதவராஜ் அங்ேக இன்னும் ஒரு மணி ேநரத்தில் வருவதாக ெசான்னதால், ெபயிண்ட் அடிப்பதில் தனக்கும் ைசட் என்ஜினியருக்கும்இைடேய ஏற்பட்ட சின்ன கருத்து ேவறுபாட்ைட சாி ெசய்வது உள்ளிட்ட, அவாிடம் ெதாிவிக்க ேவண்டிய விஷயங்கைள பட்டியலிட்டுதயராய் ைவத்து ெகாண்டான். இந்த ஒன்றைர மாதத்தில் முதல் நாளிற்கு பிறகு அவர் வருவது இதுதான் இரண்டாவது முைற. கடந்தமுைற அவர் வந்தேபாது, அவன் இல்ைல. ஆனால் பார்த்து நாட்களாகி விட்டாலும் அவ்வப்ேபாது ெதாைல ேபசியில் ேபசியதாலும், ேவைல நைடெபற்ற ேவகத்ைத அவர்கண்காணித்து ெகாண்டு இருந்ததாலும், விஸ்வா அவ்வப்ேபாது கூறியதாலும், ஏற்கனேவ ேதவராஜிற்கு சசிேசகர் ேமேல இருந்தமாியாைதைய பல மடங்காக , ெபருகி இருந்தது. அதுவும் இன்று விஷ்வா, சசிேசகர் பற்றி ெசால்லியைத ேகட்ட பின்பு, சசி நிைனத்து இருந்தால், இவைன சுலபமாய் ேபாலீசில் மாட்டிைவத்து இருக்கலாம் என்ற நிைலயில், அவைன ேநாில் பார்த்து நாலு வார்த்ைத ேபசாமல் தீராது என்று ேதான்றேவ உடனடியாய்அங்ேக வந்து விட்டார் ேதவராஜன். குறிப்பிட்ட ேநரத்திற்கு காாில் வந்து இறங்கிய விஸ்வாைவயும் ேதவாரைஜயும் புன்னைகயுடன் வரேவற்று “ஹேலா விஷ்வா, எப்படி இருக்கிறாய்? உன்ேனாட படிப்பு எல்லாம் எப்படி ேபாய் ெகாண்டு இருக்கிறது. படிப்பு பிடிச்சு இருக்கா?”, என்று அன்ேபாடு அவைன அைணத்து விசாாித்தான். ‘நல்லா இருக்ேகன் சார்’, என்று ெசால்லி முடிக்கும் முன்ேப அவனுக்கு கண் கலங்கியது.

“சசி, உனக்குத்தான் நான் ெராம்ப நன்றிகடன் பட்டு இருக்கிேறன். விஷ்வாவிர்க்கு நான் எத்தைனேயா விதமாக அட்ைவஸ் ெசய்து இருக்கிேறன். ஆனால் அப்ேபாெதல்லாம் என்னுடன் சாிக்கு சாி எதிர்த்து வாதாடியவன்…இப்ேபா…” “அங்கிள் ப்ளீஸ், அெதல்லாம் இங்ேக ைவத்து ேபச ேவண்டாேம? வாங்க என்னுைடய ரூமிற்கு ேபாய் விடலாம்”, என்று உள்ேள அைழத்து ெசன்றான் சசிேசகர். “ெகாஞ்சம் ெரண்டு ெபரும் முகம் கழுவிட்டு வந்து விடுகிேறாம். முதலில் ைசட்ைட ஒரு ரவுண்ட் பார்த்து விடலாம். அப்புறமா உன்ேனாட அைறயில் உட்கார்ந்து நிதானமா ேபசலாம்”, என்று ேதவராஜ் ெசால்ல, அவசரமாய் ேஹாட்டல் பணியாைள அைழத்து தன்னுைடய அைறைய திறந்து விட ெசான்னான். “ேபாயிட்டு வாங்க அங்கிள், நான் இங்ேக காத்து இருக்கிேறன்”, என்று ெசால்லி விட்டு ேவைல நடக்கும் இடத்திற்கு நடந்தான். அவர்கள் இருவரும் முகம் கழுவி, நீண்ட தூரம் பயணம் ெசய்த கைளப்ைப ேபாக்கிய பிறகு, அவர்கள் இருவரும் ேவைல நடந்த இடத்திற்கு ெசன்று விட்டனர். அந்த அைறயின் கதவு திறந்து இருந்தேதா, அதற்குள் சிந்துஜா சசிேசகைர ேதடி ெசன்றேதா, நீண்ட பயணமும், காைல உணவு முழுசாய் வயிற்றினுள் ேபாகாததும், ேசர்ந்து கைளப்பாய் இருந்ததால் கட்டிலில் அமர்ந்ததேதா, அவைளயும் அறியாமல் சில நிமிடங்கள் கண்ணயர்ந்தேதா யாருக்கும் ெதாியாது. **** ேவைல நடக்கும் இடத்தில் ேவகமாய் நடந்து ஒரு பார்ைவ பார்த்தபின், “சசி, நான் இந்த ைசட்ைட பார்க்க வந்ேதன் என்பைத விட, உன்ைன பார்க்கத்தான் வந்ேதன். ரூமிற்கு ேபாகலாமா?”. என்று விசாாித்தார் ேதவராஜ். ேவைல ெதாடர்பான விஷயங்கைள சுருக்கமாக அவருக்கு ெசால்லி விட்டு, “லஞ்ச் ெசால்லட்டுமா அங்கிள்?”, என்று விசாாித்தான். “இல்ைலப்பா, மணி பனிெரண்டுதாேன ஆகுது? இவ்வளவு சீக்கிரம் சாப்பிட முடியாது. ஒரு மணி ேநரத்தில் ெசன்ைனக்கு ேபாய் விடுேவன். அங்ேக ேவைல ஆள் இருக்காங்க. ெசால்லி ைவத்தும் இருக்கிேறன். உனக்கு சிரமம் ேவண்டாம்பா, ேதங்க்ஸ்”, என்று ெசால்லி விட்டு அவனின் ேதாள் ேமல் ைக ேபாட்டு நடத்தி ெசன்றார். அதுவைர அைமதியாகேவ உடன் வந்த விஷ்வாைவ ஓரகண்ணால் பார்த்தபடி, “என்ன அங்கிள் விஷ்வா ெராம்ப அைமதியா வரார், நீங்க ஏதாவது ெசான்னீங்களா?”, என்று ரகசியமாய் விசாாித்தான் சசிேசகர். “இல்ைல சசி, இப்ப நான் ஒண்ணும் ெசால்லவில்ைல. ெசால்ல ேவண்டிய அவசியமும் இல்ைல. ெரண்டு மாசமா விஷ்வாவிடம் நல்ல முன்ேனற்றம். ெராம்ப அைமதியா இருக்கான், நல்ல விதமா மாியாைதயா பழகுகிறான். தீனாேவாட மரணம், அவைன ெராம்ப பாதித்து விட்டது என்று நிைனக்கிேறன்”, என்று ெசால்லியபடி உடன் நடந்து வந்தார் ேதவராஜ். ஏற்கனேவ திறந்து இருந்த அைறக்குள் நுைழந்து, “உட்காருங்க அங்கிள். விஷ்வா, கம் ஆன். உட்காரு. படிப்பு எல்லாம் எப்படி இருக்கு? ெஜய்ப்பூர் ேபலஸ் பார்த்தாயா? முகலாயர்களின் கட்டிட கைல ெராம்ப வித்தியசமா அழகா இருக்குேம?”, ேசாபாைவ ைக காட்டி விட்டு, அவனின் அருகில் அமர்ந்தான் சசி. “பார்த்ேதன் சார். படிப்பு எல்லாம் ெராம்ப நல்லா ேபாயிட்டு இருக்கு, இன்னும் மூணு நாளில் கிளம்பேறன்”, என்று அவைன பார்த்து ெவளிறிய புன்னைக ஒன்ைற உதிர்த்தான் விஷ்வா. “அப்புறம் என்ன சாப்பிடுகிறாய்? காபி, டீ, என்ன சாப்பிடுறீங்க?” என்று சசி இயல்பாய் விசாாிக்க விஷ்வாவின் முகம் ேமலும் இருண்டது. சசிக்கு அவனின் முக வாட்டத்தின் காரணம் சட்ெடன்று புாியாமல் விழித்து, ேதவராைஜ திரும்பி பார்த்தான். ேதவராஜ் மன வருத்தேதாடு ஜன்னலுக்கு எழுந்து ெசன்று, ெவளிேய கடைல பார்த்தபடி, “சசி, உன்ைன பார்க்க இங்ேக வருவதில் அவ்வளவா விருப்பம் இல்ைல. நான்தான் அைத சாியா புாிந்து ெகாள்ளாமல், உன்னிடம் ெசால்லி விட்ேடேன என்று வந்ேதன். என்னப்பா, அவைர நம் வீட்டிற்கு

வர ைவத்து இருக்கலாம். அல்லது அவாின் வீட்டுக்கு ேபாய் பார்த்து இருக்கலாம் என்று எல்லாம் ெசான்னான்…” என்று வருத்தமான குரலில் ெசான்னார் ேதவராஜ். “ஒ!” என்று ேயாசைனேயாடு ெசான்னவன், அவனின் ேதாளில் ைக ைவத்து அழுத்தி, “என்ன விஷ்வா, ேதைவ இல்லத நிகழ்ச்சி எல்லாம் மனசில வச்சுகிட்ேட இருந்தால், அடுத்து நடக்க ேவண்டிய நல்ல விஷயங்கைள பற்றி ேயாசிக்க முடியாது. ாிலக்ஸ் ைம பாய். வாழ்க்ைகயில் ஒரு முைற ெதாியாமல் தப்பு ெசய்துவிட்டால் பரவாயில்ைல. ஆனால் தப்பு என்று ெதாிந்த பிறகு, அைத திருப்பி ெசய்யாமல் இருக்கிறாய் பாரு. அதுேவ பாராட்டக்கூடிய விஷயம்தான். ஐ ஆம் ப்ரவுட் ஆஃப் யு விஷ்வா”, என்று ெபருைமயாக ெசான்னான் சசி. ெவறுமேன அவைன நிமிர்ந்து ஒரு பார்ைவ பார்த்து விட்டு மீண்டும் தைல குனிந்து ெகாண்டான் விஷ்வா. அவனின் கண்களில் நீர் ‘இேதா இேதா’, என்று வடிய தயாராய் இருந்தது. “ஷ்! விஷ்வா, நீ எவ்வாளவு ைதாியமான ைபயன் என்று நான் நிைனத்து இருந்ேதன். தீனாேவாடு ேசர்ந்து ெசஞ்செதல்லாம், மறந்துடு. இனி நடக்க ேவண்டியைத பற்றி மட்டும் ேயாசி. புாிந்ததா? இப்ப என்ன சாப்பிடுகிறாய். காபி ெசால்லட்டுமா?”, என்று மீண்டும் அக்கைறயாக ேகட்டான் சசி. “இல்ைல சார், இப்ப காபி நான் சாப்பிடுவைத நிறுத்தி விட்ேடன். காபிைய பார்த்தாேல கண்டதும் நிைனவு வருது. எனக்கு ஒண்ணும் ேவண்டாம் பரவாயில்ைல சார்”, என்று மீண்டும் அழுத்தமாக மறுத்துவிட்டான். “அவங்க அம்மாவுக்கு நம்பேவ முடியைல சசி. ஒரு நாைளக்கு விதம் விதமா ஏழு எட்டு காபி குடிப்பான். ெவளிேய ேபானால், காபி ஷாப் தான் அவேனாட ேபவைரட் பிேளஸ். சிந்துவிற்கு கூட ெதாியுேம? எத்தைன காபி குடிப்பான்? இப்ப சுத்தமா நிறுத்தி விட்டான். ஆச்சாியம், ஆனால் உண்ைம. எல்லாம உன்னாலதான். அைத விடு, நீயும் சிந்துவும் சந்ேதாஷமா இருக்கீங்களா? ெரண்டு மாசம் ஆச்ேச? ஏதாவது விேசஷம் உண்டா?”, என்று ஆச்சாியமாக ஆரம்பித்து, நடுவில் வருத்தத்திற்கு ேபாய், சந்ேதாஷமாய் விசாாித்தார் ேதவராஜ். “என்ன அங்கிள்? நீங்களும் அந்த கால ஆட்கள் மாதிாி ேபசறீங்க? இப்பத்தாேன கல்யாணம் ஆகி இருக்கு? அதுக்குள்ேள என்ன அவசரம்? ெமதுவா பார்த்துக்கலாம் என்று ப்ளான் பண்ணி இருக்கிேறாம். இன்னும் ஒரு வருஷம் ேபாகட்டும். நான் முதலில் ெசன்ைனக்கு ேபாகணும். அப்புறம் இன்னும் ெகாஞ்சம் வருமானம் ெபருக ஏற்பாடு ெசய்யணும். என்னதான் இருந்தாலும் சிந்து இன்னும் வசதியா வாழ்ந்த ெபாண்ணுதாேன அங்கிள். அந்த அளவிற்கு இல்ைல என்றாலும்… “, என்று அவன் ெசால்லி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத ேதவராஜ் குறுக்கிட்டார். “ேஹய்! நீ சீாியசாவா ெசால்கிறாய்?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டார். “இதுல விைளயாட என்ன இருக்கு அங்கிள்? இன்னும் ெகாஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா ஏதாவது ேவைல ெசஞ்சாலும் பரவாயில்ைல. வருமானத்ைத அதிகாிக்கணும் என்றுதான் ேயாசித்து ெகாண்டு இருக்கிேறன். சிந்துவிற்கு, தனியா வாெனாலி நிைலயம் ைவக்க நிைறய ஆைச இருக்கு. அந்த ஆைசைய நிைறேவற்ற எப்படியும் ெசாந்த பணம் அறுபது லட்சம் புரட்டினால், அதற்கு மூன்று மடங்கு, ேலான் ேபாகலாமாம். ெசால்லி ெகாண்டு இருந்தாள். இப்ேபாைதக்கு ைகயில் இருக்கும் பணத்ைத ேஷர் மார்க்ெகட்டில் ெகாஞ்சம் இன்ெவஸ்ட் பண்ண ஆரம்பித்து இருக்கிேறன். இன்னும் ஏதாவது ெசய்யலாம். முதலீடு பண்ண பணம் அதிகம் புரட்ட முடியாது, ைகயில் இருக்கும் ேவைலையயும் விட முடியாது. என்ன ெசய்யலாம் என்று ேயாசித்து ெகாண்டு இருக்கிேறன்”, என்று தீவிரமான குரலில் ெசான்னான் சசிேசகர். “சார், சிம்பிளான வழி, நீங்க ஒருவருஷம் குழந்ைதைய தள்ளி ேபாடாதீங்க. சிந்துேவாட குழந்ைதக்குதான் அந்த வாெனாலி நிைலயம் என்று அவங்க அப்பா ஏற்கனேவ உயில் எழுதி வச்சு இருக்கிரார். அதனால்…”. “இல்ைல விஷ்வா, தப்பா ெசால்றீங்க. சிந்துேவாட குழந்ைதக்கு என்று தனியா இல்ைல. சிந்துவிற்கு பிறக்கும் குழந்ைதகளுக்கும், ராேஜஷிற்கு பிறக்கும் குழந்ைதகளுக்கும் ேசர்த்து ெபாதுவாத்தான் அந்த வாெனாலி நிைலயம் எழுதி ைவக்க பட்டு உள்ளது. அது எனக்கு ஏற்கனேவ ெதாியும். ஆனால் அதற்காக எல்லாம் என்ேனாட பாலிசிைய மாற்றி ெகாள்ள முடியாது இல்ைலயா?”, என்று அழுத்தமாக ேகட்டான் சசிேசகர்.

“ேடய், எல்ேலாரும் உன்ைன மாதிாி நிைனக்காேத. ெகாள்ைகேயாட இருப்பவங்களும் இருக்காங்க”, என்று விஷ்வாைவ அடக்கி விட்டு சசியின் புறம் திரும்பினார் ேதவராஜன். அதுவைர, அைமதியாக சூழ்நிைலயில் கலவரமைடந்து அைமதியாக இருந்த விஷ்வா, வாெனாலி நிைலயம் பற்றி ேபச்சு வந்த உடேன, சசிக்கு ஏதாவது நல்லது ெசய்யலாேம என்ற ஆர்வத்தில், உயில் பற்றி ெசால்ல, ேதவராஜ் உடேன திருப்பி ெகாடுத்த பதில் அவனுைடய வாைய மீண்டும் அைடத்து ஊைமயாக்கி விட்டது. “சசி, நான் ெசால்வைத ெகாஞ்சம் ேயாசித்து பாரு. எனக்கு ஈசிஆர் ேராட்டில, மூணு பில்டிங் கட்டி முடிக்கும் நிைலயில் இருக்கு. மூணு நாலு மாசம் ஆகலாம். ஒவ்ேவாண்ணிலும் ெமாத்தம் பனிெரண்டு ஃப்ளாட்டுகள் இருக்கு. அந்த மூணு கட்டிடதிைலயும் ேசர்த்து இன்னும் ஐந்து ஃப்ளாட்டுகள் விற்கபடாமல் இருக்கு. அைத ப்ேராகர் மூலமாதான் விற்ேபன். விளம்பரம் ெசய்வதில்ைல. உனக்கு மூணு மாசம் ைடம் தருகிேறன். நீ இைத விற்று ெகாடு. உனக்கு ஒரு ெபர்ெசன்ட் கமிஷன் தேரன். அது மார்க்ெகட் ேரட்தான். நான் உனக்கு ஒண்ணும் சலுைக பண்ணவில்ைல. எப்படியும் பத்து லட்சம் கிைடக்கும். உனக்கு இந்த ெதாழில் பழகி விட்டால், இேத மாதிாி இன்னும் சில பில்டர்ஸ் ெசால்லி விடுகிேறன். நல்ல வருமானம் கிைடக்கும். முயற்சி பண்ணுகிறாயா?”, என்று ஆர்வமாக ேகட்டார். “இல்ைல அங்கிள், நான் ேயாசிக்கணும். அரசாங்க ேவைலயில் இருந்து ெகாண்டு நான் இந்த ேவைல ெசய்தால் அது சட்டப்படி சாி இல்ைல. பார்த்து ெகாண்டு இருக்கும் ேவைலைய விடும் அளவிற்கு எனக்கு நம்பிக்ைகயும் ைதாியமும் இந்த ெதாழிலில் இல்ைலேய? பார்க்கலாம் சார்”, என்று புன்னைகேயாடு மறுத்தான் சசிேசகர். ‘அப்படி இல்ைல சசி. உனக்கு ேவண்டும் என்றால், ஒரு ஆறு மாசம் லீவு ேபாட்டுக்ேகா. இந்த ேவைல எப்படி ேபாகுது என்று பாரு. அது சாி வரவில்ைல நாேன உனக்கு ெதாழில் தருகிேறன். நீ இந்த கட்டிடத்திற்கு ெபாருட்கள் ெகாண்டு வந்து ேசர்த்தைத பார்த்து நாேன பல சமயங்களில் ஆச்சாியப்பட்டு இருக்கிேறன். கட்டுமான கம்ெபனி சின்னதா ஆரம்பி. எனக்கு ேவைல முடித்து ெகாடு, எனக்காக ேவைல ெசய். சதவிகிதத்தில் லாபம் பிாிக்கலாம். நான் உனக்கு ெபாிசா ஏதாவது ெசய்யணும். அைத பணமாேவா ெபாருளாேவா ெகாடுக்க எனக்கு இஷ்டம் இல்ைல”, என்று மீண்டும் வற்புறுத்தினார் ேதவராஜ். “நீங்க ெகாடுத்தால் நான் வாங்கி ெகாள்ேவனா அங்கிள்?”, என்று அவசரமாய் மடக்கிய சசிைய பார்த்து ெபருைமயாக புன்னைகத்தார். “எனக்கு ெதாியும்பா, அதனால்தான் உன்ைன நம்பி இந்த ேவைலைய ெகாடுக்கிேறன். நீ நல்லா ேயாசிச்சுட்டு ெசால்லு. ஒண்ணும் அவசரம் இல்ைல. நான் ஒரு பத்து நாள் ப்ேராக்காிடம் ெசால்லாமல் உன்னுைடய முடிவிற்கு காத்து இருக்கிேறன். சாியா? அப்ப நாங்க கிளம்பேறாம்”, என்று அவனின் கன்னத்தில் ெமல்ல தட்டினார் ேதவராஜ். “சாப்பிட்டு விட்டு ேபாகலாேம அங்கிள், நீங்க என்ன ெசால்றீங்க விஷ்வா?”, என்று இருவைரயும் பார்த்து விசாாித்தான் சசிேசகர். “என்ன சசி, நீ ேபாய் அவேனாட வயசுக்கு நீங்க வாங்க எல்லாம் ெசால்லிட்டு இருக்கிறாய்? சும்மா நீ வா ேபா என்ேற ேபசு”, என்று ேதவராஜ் திருத்தினார். விஷ்வா ெநருப்பின் ேமல் நிற்பது ேபால, நிைலெகாள்ளாமல் தவித்து ெகாண்டு இருந்ததால், “இல்ைல பரவாயில்ைல சார், ஏற்கனேவ நீங்க எனக்கு ேபாட்ட சாப்பாட்டுக்ேக இன்னும் நன்றிகடன் தீர்க்கவில்ைல. அப்புறம் இன்ெனாரு நாள் பார்க்கலாம் சார்”, என்று ைககைள குவித்து கும்பிட்டான் விஸ்வா. “என்ன விஷ்வா, அப்பா ெசான்னது ஓேக யா? வா ேபா என்று ேபசலாமா? ேபான தடைவ, சிந்துவிடம் ஏகப்பட்ட கடி ேஜாக் ஸ்டாக் வச்சு ெசால்லிட்டு இருந்தீங்க ேபால. இப்ப அைர மணி ேநரம் ஆச்சு ஆனால் ஒரு ேஜாக் கூட ெசால்லவில்ைலேய?”, என்று அவைன உற்சாகபடுத்தும் ேநாக்கத்தில் ேகட்டான் சசிேசகர். அதற்கு பதில் ெசால்லாமல், ேவறு புறம் முகத்ைத திருப்பி ெகாண்டவைன பார்த்து சசிேசகருக்கு வருத்தமாய் இருந்தது. “ஒருநாள் வீட்டுக்கு வா விஷ்வா. சிந்துவிடம் இப்ப ேபானில் ேபசுகிறாயா?”, என்று ேகட்டபடி தன்னுைடய ெமாைபலில் முயற்சி ெசய்ய, விஷ்வா பதறினான்.

“இல்ைல சார், இப்ப ேவண்டாம். எங்க அப்பவிடம் இப்ப ெவளிப்பைடயா ெசால்ல ைதாியம் வந்த மாதிாி, சிந்துவிடமும் எல்லா விஷயத்ைதயும் ெசால்லி விட ஒரு நாள் ைதாியம் வரும். அப்ப நாேன ேநாில் வந்து ேபசேறன் சார். இப்ப ேவண்டாம்”, என்று மறுத்தான். “ஓேக, என்ன அங்கிள், எனக்கு மட்டும்தான் திருத்தமா? விஸ்வாவிற்கு இல்ைலயா? சார் சார், என்று ெசால்றாேன?”, என்று அவர்கள் இருவைரயும் மாறி மாறி பார்த்தபடி, புன்னைகேயாடு ேகட்டான் சசி. “திருத்தி விட்டால் ேபாச்சு. அண்ணா என்று ெசால்ேலண்டா. உனக்கு முன்னால் ஒரு ைபயன் இருந்தால், உனக்கு ஒரு நல்ல வழிகாட்டியா இருந்து இருப்பான் இல்ைலயா? அந்த மாதிாி நிைனச்சுக்ேகா”, என்று விஷ்வாவிடம் ெசால்லி விட்டு, ேபாதுமா என்ற பாணியில் சசிைய பார்த்து புன்னைக ெசய்தார் ேதவராஜ். “சாி சசி, நாங்க கிளம்புகிேறாம். நீ நான் ெசான்னைத ெகாஞ்சம் ேயாசிச்சு நல்லா முடிவா ெசால்லு”, என்று விைடெபற்று கிளம்பினார் ேதவராஜ். அவைர வழி அனுப்ப ெவளிேய வந்தவன், வரும்ேபாேத கதைவ இழுத்து சாத்தி விட்டதால் கதவு தானாகேவ பூட்டி ெகாண்டது. ைசட்டில் நின்றபடி ேவைலைய ெகாஞ்ச ேநரம் அபர்து ெகாண்டு இருந்தவன், அவசரமான ேவைலகைள முடித்த பின், மீண்டும் சிந்துஜாவிற்கு ேபானில் முயல, அது சுவிச் ஆஃப் ஆகி இருந்தது. “ைஹய்ேயா, அவளாகேவ ேபசிய ேபாது பதில் ெசால்லவில்ைலேய? என்ன விஷயமாக ேபசினாேளா? இப்ப ேகாபமாக இருப்பாேளா? சும்மாேவ அவளுக்கு ேகாபம் வர காரணம் ேவண்டாம். இப்ப…”, ஒரு ெபருமூச்ைச ெவளிேயற்றி, வீட்டுக்கு ேபான் ெசய்தான். அம்மாவிடம் ஏதாவது விஷயம் இருக்கா, என்று ேகட்டு விட்டு, ேதைவபட்டால் ேநாில் ஒரு முைற ேபாய் பார்த்து விட்டு வரலாம், என்று முடிவு பண்ணி, வீ ட்டுக்கு முயற்சி பண்ண, அவன் ெகாஞ்சமும் எதிர்பாராமல், வானதி ேபாைன எடுத்தாள். வானதியின் ஹேலா என்ற குரைல ேகட்ட வினாடியில், ஹய்ேயா அம்மாவுக்கு எதுவும் உடல் நல குைறேவா? என்று ஒரு நிமிடம் பதறி ேபாய் விட்டான் சசிேசகர். “ஹேலா, வானதி… நீ எங்ேக இந்ேநரத்துல வீட்டுல இருக்க? என்ன விஷயம்?”, என்று அதிர்ச்சிேயாடு அவசரமாய் ேகட்டான் சசிேசகர். “ஹேலா… ஹேலா… கூல்… இன்னும் நீ அண்ணிைய பார்க்கவில்ைலயாக்கும்? அதான் இந்த பதட்டம். சீக்கிரம் அவங்கேள ேநாில் உன்ைன பார்த்து விஷயம் ெசால்வாங்க. பதட்டப்பட ஒண்ணும் இல்ைல. ைப தி ேவ கன்க்ராட்ஸ்”, என்று சந்ேதாஷமாக ெசால்லி வானதி ேகலியாக சிாிக்க, அந்த நிமிடத்தில் அவனுக்கு விஷயம் பாதி புாிந்தும் புாியாமல் கண்ணாமூச்சி ஆடியது. “ேஹய், நிஜமாவா? ஆனால் உனக்ெகப்படி இந்த நியுஸ் ெதாியும்? சிந்துவா ெசான்னாள்?”, என்று நம்ப முடியாமல் இன்னும் ஆர்வம் ெபாங்கிய குரலில் சந்ேதாஷமாக ேகட்டான் சசிேசகர். “எனக்கு அவங்க உனக்கு ெசால்வதற்கு முன்பு ெசால்வாங்களா? இது ேவற ஆள் எனக்கு ேவண்டிய முக்கியமான ஆள் ெசான்னங்க. அது எதற்கு இப்ேபா? ேபா, ேபாய் பஸ் ஸ்டாண்டில் ேபாய் நில்லு, அங்ேகேய பார்த்து ேபசு”, என்று ெசால்லி முடிக்கும் முன்ேப ேபாைன ைவத்து விட்டு, அவைள வரேவற்க ேபாவதற்கு என்று, உைடமாற்ற, உற்சாகத்துடன் தன்னுைடய அைறக்கு கிட்டத்தட்ட ஓடினான் சசிேசகர். ****************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 28 வானதியிடம் பாதி ேபச்சில் ேபாைன ைவத்தவன் மனம் உற்சாகத்தில் குதித்து கும்மாளமிட்டு ெகாண்டு இருந்தது. அவள் ெசான்ன ெசய்தி தந்த உற்சாகம் ஒரு புறம் இருந்தாலும், அைத காட்டிலும், எத்தைன ேகாபம் இருந்தாலும் இந்த விஷயத்ைத முன்னிட்டு தன்னிடம் சிந்து சமாதானமாகி விட்டாேள? தன்னிடம் முதலில் ெசால்ல ேவண்டும் என்று நிைனத்து இருக்கிறாேள? அது ஒன்ேற அவளின் அளவில்லாத அன்ைப ெசால்லவில்ைலயா? இது ேபாதாதா? இன்னும் ேவெறன்ன ேவண்டும்? என்ற எண்ணம் ேதான்றி அவன் மனைத குளிர ைவத்தது.

“இனி அவளிடம் எந்த விஷயத்ைதயும் மைறக்க கூடாது. மைறக்க ேவண்டிய அவசியம் என்ன? ேதைவேய இல்ைல. ‘ஐ லவ் யு ேபபி…உம்மா…’, என்று விதம் விதமாய் மனதிற்குள் அவேளாடு ெகாஞ்சி ேபசியபடி தன்னுைடய அைறக்கு, வந்து ேசர்ந்தான் சசிேசகர். ெபாங்கி ெபருகிய உற்சாகத்ேதாடு அவசரமாய் ஓடி வந்த சசிேசகருக்கு, தன்னுைடய அைற கதைவ திறக்க வழக்கத்ைத விடவும் கூடுதலாக ேநரம் ெசலவானது. “ப்ச்! கூல் சசி ாிலாக்ஸ் ேமன் “, என்று தனக்குதாேன அறிவுறுத்தி ெகாண்டு, நிதானமாய் கதைவ திறந்தவன் மனதில் ேகள்விகள் ஓடி பிடித்து விைளயாடி ெகாண்டு இருந்தது. வானதிக்கு யார் ெசால்லி இருப்பாள்? ெராம்ப ேவண்டிய ஆளாேம? யார் அது? ஒருேவைள அம்மாவாய் இருக்குமா? அம்மாவுக்கு யார் ெசால்லி இருப்பா? அனுபவசாலியாச்ேச? இவைள பார்த்தும் இருப்பார்கள். இப்ேபாது இங்ேக வருகிேறன் என்று ெசான்னைதயும் ேசர்ந்து இரண்டும் இரண்டும் நாலு என்று கணக்கு ேபாட்டு இருப்பார்கள். கில்லாடிதான். மனதிற்குள் அம்மாைவ ெபருைமயாக எண்ணி சிலாகித்தபடி, கதைவ திறந்து உள்ேள வந்த சசிேசகர், ைஹ ேவால்ேடஜ் மின்சாரம் தாக்கியைத ேபால அதிர்ந்தான். உள்ேள அைறயில் இருந்த பாத்ரூமில் இருந்து தன் முகத்ைத துப்பட்டாவால், துைடத்தபடி ெவளிேய வந்த சிந்துவின் முகத்தில் இருந்து அவனால் எைதயும் கண்டு பிடிக்க முடியவில்ைல. அது பாறாங்கல்லாய் இறுகி ேபாய் இருந்தது. இவள் எப்ேபாது உள்ேள வந்தாள்? தான் இப்ேபாதுதாேன அைற கதைவ திறந்ேதாம்? அப்படி என்றால் அவள் ஏற்கனேவ இங்ேக இருந்தாளா? ேதவராஜ் சார், விஷ்வாவுடன் தான் ேபசியைத ேகட்டாளா? என்ன எல்லாம் ேகட்டாள்? அதில் தவறாக எதுவும் அவளுக்கு புாிந்து இருந்தால் என்ன ெசய்வது? கடவுேள! அவளுக்கு ெதாியேவண்டாம் என்று நிைனத்தவற்ைற எல்லாம் ெசால்ல ேவண்டிய கட்டாயம் வந்து விடுேமா? ெசால்லாவிட்டாலும்,அவளின் குழப்பம் அதிகாிக்குேம? இப்ேபாைதக்கு அவள் மன நிம்மதிேயாடு சந்ேதாஷமாய் இருப்பது ெராம்ப முக்கியமாச்ேச? இப்பஎன்ன ெசய்வது? இந்த ேகள்விகள் எல்லாம் வினாடிக்குள் அவன் மனதில் ேதான்றி மைறந்து விட்டது. தன்னுைடய குழப்பத்ைத மைறத்து, அவைள ேவகமாய் ெநருங்கியவன், அவளின் கழுத்தில் தன் ைககைள மாைலயாக ேகார்த்து, தன்னருேக இழுத்து, “ஹாய் சுஜிம்மா, எப்படா வந்தாய்? காைலயில் நீ நிைறய முைற ேபான் பண்ணினாய் ேபால? நான் அப்பேதவராஜ் அங்கிேளாடு ேபசி ெகாண்டு இருந்ேதன். ஆனால் நான் மீண்டும் உனக்கு முயற்சி ெசய்தப்ப நீ எடுக்கேவ இல்ைல? பசில் வரும்ேபாது காதில் விழவில்ைல ேபால. சாி அைத விடு, எங்ேக இவ்வளவு தூரம் என்ைன ேதடி இந்ேநரத்தில் வந்து இருக்கிறாய்? என்ன ஸ்வீட் நியூஸ்? ம்ம்ம், ெசால்லு… ெசால்லு”, என்று உற்சாகமாய் சத்தமாய் ஆரம்பித்தவன் குரல், வர வர குைழந்து, கைடசியில் ரகசியமான கிசுகிசுப்பிற்கு வந்து ேசர்ந்து இருந்தது. கழுத்தில் இருந்த ைககளின் கட்ைட விரல்கள், அவளின் காதுகைள வருடி சீண்டி ெகாண்டு இருக்க, அடக்கமாட்டாமல் சந்ேதாஷமாய் மலர்ந்து சிாித்த கண்கள் அவைள பார்ைவயால் வருடி ெகாண்டு இருக்க, இதழ்கள் குவிந்து காற்றில் முத்தமிட்டது. சசிேசகாின் கரங்கைள, தன் கழுத்தில் இருந்து நிதானமாய் விலக்கியவள், “விஷ்வா என்ன தப்பு பண்ணினான்?”, என்ற சிந்துஜாவின் வார்த்ைதகள் தீட்டிய கத்தியின் கூர்ைமேயாடு ெவளிவந்தது. “என்ன சிந்து, சம்பந்தா சம்பந்தம் இல்லாமல் ேபசுகிறாய்? நான் என்ன ேகட்ேடன்? நீ என்ன …” “உங்களுக்கும் எனக்கும் சம்பந்தம் இருக்குதாேன?”, என்று அழுத்தமாக திருப்பி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “இெதன்ன ேகள்வி சிந்து? நான் …” ேமேல எேதா ெசால்ல முயன்றவைன ைக காட்டி தடுத்து நிறுத்தியவள், அழுத்தமாய் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தாள். “அப்ப நான் சாியான ஆேளாடு சம்பந்தப்பட்ட விஷயம்தான் ேபசுகிேறன். உண்ைமைய ெசான்னால், இத்தைன ேநரம் எப்படி என்னால் ெபாறுைமயா இருக்க முடிந்தது என்று எனக்ேக ெதாியவில்ைல. எல்ேலாரும் ெசால்ற மாதிாி நான் கல்யாணத்திற்கு பிறகு நிைறய மாறிவிட்ேடன் ேபால. ெசால்லுங்க, விஷ்வா என்ன தப்பு பண்ணினான்?”, என்று திருப்பி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “விஷ்வா என்ன ெசஞ்சால் என்ன சிந்துஜா, அது நம் இருவாின் வாழ்க்ைகைய எந்த விதத்திலும் துளி கூட பாதிக்க ேபாவதில்ைல. அைத விடு, அவன் நம்முைடய வாழ்க்ைகக்கு சம்பந்தம் இல்லாதவன்.

நாம் நம்ைம பற்றி மட்டும் ேபசலாம்டா, ப்ளீஸ், நீ இங்ேக வந்த விஷயம் ெசால்லு சிந்து”, என்று அவளின் கன்னத்ைத அன்ேபாடு வருடியபடி, கனிவான குரலில் ெசால்லி, விஷ்வா பற்றிய ேபச்ைச ேமற்ெகாண்டு ெதாடரவிடாமல் தடுக்க தன்னால் ஆன முயற்சிைய ெசய்தான் சசிேசகர். “உங்களுக்கு விஷ்வா முக்கியமா? நான் முக்கியமா?”, அடுத்த ேகள்வி கைண அவளிடம் இருந்து பறந்தது. “இது ெராம்ப அநியாயமான ேகள்வி சிந்து. அவனுக்கும் எனக்கும் இருக்கும் உறைவயும் உன்ேனாடு இருக்கும் உறைவயும் கம்ேபர் பண்ண ேவண்டாம் சுஜி. நீ எனக்கு உயிர் மாதிாி. அவன்… அவன்… ஜஸ்ட் உன்ைன வச்சு… உனக்கு ெதாிஞ்சவன். அவ்வளவுதான் ேபாதுமா?”, என்று ேவகமாக ெசான்னான் சசிேசகர். “ஓ! உங்களுைடய உயிர் ேபால இருக்கும் நான் ேகட்கும் ேகள்விக்கு, எனக்கு ெதாிஞ்சவன் என்ற நிைலயில் இருக்க ஒருத்தன் ெசஞ்ச தப்ைப பற்றி என்னிடேம ெசால்ல மாட்ேடங்கறீங்க? நீங்க ெசால்றது எதுவுேம நம்புகிற மாதிாி இல்ைலேய?”, என்று குத்தலாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ப்ளீஸ் சிந்து, இப்ப எதுக்கு ேதைவ இல்லாமல் அவைன பற்றி ேபசி, உன் ேகாபத்ைத ஏற்றி ெகாள்கிறாய். நீ இந்த ேநரத்தில், அைமதியா சந்ேதாஷமா, இருக்கணும். நாம இப்ப நல்ல விஷயங்கைள பற்றி ேபசலாேம? ப்ளீஸ், வா, உட்காரு, சாப்பிட்டாயா?”, என்று அவளின் ேதாைள பற்றி ேசாபாவிற்கு அைழத்து ெசல்ல முயன்றான் சசிேசகர். “என்ைன ெதாடாதீங்க. நான் என்னுைடய ேகாபத்ைத எல்லாம் விட்டுட்டு, உங்கைள பார்க்க எத்தைன ஆைசேயாடு ஓடிவந்தால், நீங்க, ஒரு பக்கா அேயாக்கியேனாடு, ெகாஞ்சி குலாவிட்டு இருக்கீங்க. அைத விட ெகாடுைம, அந்த ெபாிய மனுஷன் அவேராட ைபயைன அவன் ெசய்த தப்புக்காக ேபாலீசில் மாட்டி விடாமல் இருந்து நீங்க ெசஞ்ச உதவிக்கு, திருப்பி நன்றிகடன் ெசலுத்துகிறாரா? என்ன நடந்தது என்று நீங்க ெசால்லாவிட்டால் எனக்கு ெதாியாதா? என்ைன என்ன முட்டாள் என்று நிைனச்சீங்களா?”, என்று படபடெவன்று ேகாபத்ேதாடு ெபாாிந்தாள் சிந்துஜா. “சிந்து நீயா கண்டபடி எதுவும் கற்பைன பண்ணி ெகாள்ளாேத ப்ளீஸ், விஸ்வாேவா, அவங்க அப்பாேவா உனக்கு எந்த ெகடுதலும் நிச்சயமா நிைனக்கவில்ைல. நான் ெசால்வைத ெகாஞ்சம் ேகேளன்..”, “நீங்க ேபசாதீங்க. உங்களுக்கு அந்த ைரட்ஸ் கிைடயாது. அந்த கடன்காரனுக்கு துைண ேபானவங்கதாேன நீங்க. அதான் அந்த கடங்காரேன ெசான்னாேன, காபி குடிப்பைத விட்டு விட்டானாமா? ஏன், கூட படிச்ச ெபாண்ணுக்கு காபியில் எைதேயா கலந்து ெகாடுத்த ஞாபகம் வருதாமா? அந்த ெபாண்ணு இவைன எத்தைன நல்லவன் என்று நம்பினாள் என்பது ஞாபகம் வரவில்ைலேயா?”, என்று ஆத்திரத்ேதாடு ெபாாிந்தவளுக்கு மூச்சு வாங்கியது. “ஷ்! சிந்து, நீ நிைனப்பது மாதிாி ஒண்ணும் இல்ைல சிந்தும்மா, ப்ளீஸ் நான் ெசால்லவரைத ெகாஞ்சம் காது ெகாடுத்து ேகேளன்….” “ச்ேச! நீங்க எல்லாம் மனுஷங்களா? திருந்தேவ மாட்டீங்களா? ஒரு ெபாண்ேணாட மனைச பார்க்கேவ மாட்டீங்களா? எப்ப பார்த்தாலும் அவேளாட உடம்பு மட்டும்தான் உங்க கண்ணில் படுமா? எத்தைன எத்தைன சம்பவங்கள், ேபப்பர்ல டீவீல, வருவது பத்தாது என்று இப்ப என்ைன சுற்றிேய எத்தைன சம்பவங்கள். கடவுேள!…”, என்று தைலைய பிடித்து ெகாண்டு அதற்கு ேமல் நிற்கமாட்டாமல், ‘ெதாப்’, என்று அங்ேக இருந்த ேசாபாவில் விழுந்தாள் சிந்துஜா. “சிந்து.. சிந்தும்மா.. சிந்துஜா… ப்ளீஸ், என்ைன பாரு. இவ்வளவு ேகாபம் ேவண்டாம் கண்ணு…”, என்று அவளின் ேதாைள பற்றி உலுக்கி சமாதானபடுத்த முயன்றான். “ெதாடாதீங்கன்னு ெசான்ேனன் இல்ைல. ேடா…ன்…ட் ட…ச் மீ. ஒருத்தன் பத்து வயசு நிைறயாத ெபாண்ைண… ஒருத்தன் கூட படிச்ச ெபண்ைண… ஒருத்தன் அவனுக்கு உதவி ெசய்கிேறன் என்ற ேபார்ைவயில், அந்த ெபண்ைணேய காதலிக்கிேறன் என்று கைத ெசால்லி… கல்யாணம் பண்ணிக்கேறன் என்று கார்னர் பண்ணி… “ “ஹய்ேயா சிந்து, விஷ்வா அந்த மாதிாி தப்பு ஒண்ணுேம பண்ணவில்ைல. இப்படி அபாண்டமா அவன் ேமல பழி ேபாடாேத”, என்று அவசரமாய் விஷ்வாவிற்கு வக்காலத்து வாங்க, அவளின் ேகாபம் அவன் ேமல் திரும்பியது

“ேஹய், ேபசாதீங்க, நீங்க அவனுக்கு வக்காலத்து வாங்குாீங்களா? அவன் ேமல தப்பு இல்ைல என்றால் அவன் ஏன் இன்று என்னிடம் ேபசவில்ைல? அவன் ஏன் காபி குடிப்பைத திடீர் என்று நிறுத்தணும்? அதுக்கு ஏன் அவங்க அப்பா குற்ற உணர்ேவாடு, புலம்பணும்? அவன் ஒரு தப்புேம பண்ணவில்ைல என்றால், எதுக்கு விஸ்வாேவாட அப்பா உங்களுக்கு ெபாிசா எேதா ெசய்யணும் என்று ெசால்றார்? அவருக்கும் உங்களுக்கும் என்ன சம்பந்தம்? இது எல்லாத்துக்கும் முதலில் எனக்கு காரணம் ெசால்லுங்க. ெசால்லுங்க”, என்று அவனின் சட்ைடைய பற்றி ேகாபத்ேதாடு உலுக்கினாள். “சிந்து! ப்ளீஸ் கூலா இரு. அன்று ஒண்ணுேம நடக்கவில்ைல. எதற்கு இப்ப உனக்கு இத்தைன ேகாபம்? நீ இங்ேக வரும்ேபாது எவ்வளவு சந்ேதாஷமா வந்து இருக்கேவண்டும். இப்ப ஏண்டா கண்டைத பற்றி ேபசி உன் மனைச ெகடுத்துக்கற? விஷ்வாவிற்கும் உனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ைல. ைரட். அவங்க அப்பாவிற்கும் எனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்ைல. ஆனால் உனக்கும் எனக்கும் நிைறய சம்பந்தம் இருக்கு. இந்த பந்தம் ஸ்ெபஷல். ெராம்ப ெராம்ப ஸ்ெபஷல். எனக்கு உன்னுைடய நிம்மதி ெராம்ப முக்கியம். எந்த காரணத்திற்காகவும், அைத ெகடுக்க மாட்ேடன். ஐ லவ் யு அண்ட் ஒன்லி யு. எனக்கு நீதான் முக்கியம். புாிந்ததா?”, என்று அவளின் இரண்டு கன்னத்ைதயும் இருக்கமாய் பற்றி தன்ைன ேநாக்கி நிமிர்த்தி, சற்ேற குரல் உயர்த்தி, அழுத்தமாக ெசால்லி முடித்த பிறகு சில வினாடிகள் அந்த குரலின் ஆளுைமயில் அவளுக்கு ேபச்ேச வரவில்ைல. அவளின் திைகப்ைப உணர்ந்தவன், சட்ெடன்று, தன்ேனாடு ேசர்த்து அைணத்து, “சிந்து, இந்த ேநரத்தில் கண்டைதயும் நிைனச்சு மனைச ேபாட்டு குழப்பிக்காேதடா ெசல்லம். என்ைன நம்பு. நான் உனக்கு எந்த ெகடுதலும் நிைனக்கவில்ைல. விஷ்வாவும் உன்ேமல நிைறய அக்கைற வச்சு இருக்கான். அவன் ெபாிசா எந்த தப்பும் பண்ணவில்ைல. அைத நாேன என் கண்ணால் பார்த்ேதன் சிந்து. எனக்கு ெதாியும். நீ இந்த ேநரத்தில் சந்ேதாஷமா இருக்கணும் தங்கம். ாிலாக்ஸ்”, என்று ெமல்லிய குரலில், அவளின் முதுைக வருடியபடி, அவைள சமாதானபடுத்தும் விதமாக எடுத்து ெசான்னான் சசிேசகர். “என்ன ஸ்ெபஷலான ேநரம் இப்ப?”, என்று அவனின் மார்பில் இருந்து நிமிர்த்தி கடினமான குரலில் ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவளுக்கு இந்தவிஷயத்ைத தான் யாாிடமும் ெசால்லவில்ைலேய என்ற எண்ணத்தில் அசால்ட்டாய் விசாாித்தாள். “சிந்து… நீ இ..ப்..ப க..ன்..சீ..வ் ஆகி இருப்பதாக வானதி ெசான்னாேள?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகள்வியாய் இழுத்தான் சசிேசகர். “வாட் நான்ெசன்ஸ்? அவளுக்கு எப்படி இந்த விஷயம் எனக்கு ெதாிவதற்கு முன்பு ெதாியும்?”, என்று எாிச்சேலாடு ெபாாிந்த சிந்துஜாவிற்கு இப்ேபாது இந்த குழந்ைதைய சுமக்க பிடிக்கவில்ைல. அன்று தான் முதல் முைற மகாபலிபுரம் வந்தேபாது, என்ன நடந்தேதா என்ற சந்ேதகம் அவைள உலுக்கி ெகாண்டு இருந்தது. இவன் விஸ்வாவிற்கு இவ்வளவு தூரம் சப்ேபார்ட் பண்ணுவைத பார்த்தால்… கடவுேள! யாைர நம்புவது? யாைர நம்பாமல் இருப்பது? சிந்துஜாவின் குரலில் இருந்த எாிச்சலின் அளைவ சாியாக கணிக்க தவறியவன், அவள் உண்ைமைய ெசால்கிறாேளா என்ற எண்ணத்தில் குழம்பி விட்டான். “ஓ! சாாி, சிந்து, ஆனால் திடீர் என்று நீ என்ன இவ்வளவு தூரம்? நான் தப்பா புாிந்து ெகாண்ேடன் ேபால…”, என்று வாடிய மனதுடன் ெமலிந்து விட்ட குரலில் விசாாித்தான் சசிேசகர். “எனக்கும் நீங்கதான் ெராம்ப முக்கியம். உங்களுைடய நிம்மதிைய குைலக்க கூடிய எந்த ெசய்தியும் உங்களிடம் நான் ெசால்லமாட்ேடன்”, என்று அவைன மாதிாிேய ெசால்லி காட்டியவள், எாிச்சேலாடு, தன்னுைடய ைகப்ைபைய எடுத்து ெகாண்டு கிளம்பினாள். அவளின் குரலிலும் , வார்த்ைதகளிலும் குழம்பியவன், “என்ன சிந்து ெசால்கிறாய்? என்ன ேகாபம் உனக்கு? இப்ப எங்ேக இந்த ேநரத்தில கிளம்புகிறாய்? எங்ேக ேபாவதாக இருந்தாலும் ஒரு வாய் சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்பலாம்”, என்று அக்கைறயாய் ெசான்னான் சசிேசகர். “சாப்பாடா… ேவண்டாம்டா சாமி… ஏற்கனேவ வயிறு நிைறஞ்சு இருக்ேக? அது ேபாதாதா?”, என்று சிந்துஜா தனக்குள் எாிச்சலாய் முனகியபடி கிளம்பியது சசிேசகருக்கு ேகட்கவில்ைல. “சிந்து…சிந்துஜா… என்ன அவசரம்? சாப்பிட்ட உடேன கிளம்பலாேம?”, என்று அவன் அவசரமாய் அக்கைறேயாடு ெசான்ன குரல் அவைள எட்டேவ இல்ைல.

அவள் கிளம்பிய உடேன, அம்மாவிற்கு மட்டும் ேபான பண்ணி, கூடிய வைரயில் தன்னுைடய குரலில் ஏமாற்றம் ெவளிப்படாமல் காப்பாற்றி, “சிந்துஜா இங்ேக இருந்து கிளம்பி விட்டாள். ெகாஞ்சம் மூட் அவுட் மாதிாி இருந்தாள். வானதி ெசான்னைத ைவத்து, நான் அவளிடம் ஏேதா ஜாைடயாய் விசாாிக்க, அவள் வாடி விட்டாள். அங்ேக வந்த உடேன நீங்களும் இேத மாதிாி விசாாித்து விட கூடாேத. அதான் முன்னாேலேய ேபான் பண்ணி ெசான்ேனன். ெகாஞ்சம் பார்த்துேகாங்கம்மா. நான் ைநட் வந்து அவளிடம் ேபசுகிேறன்”, என்று அக்கைறைய மட்டும் ெவளிகாட்டி விட்டு ைவத்து விட்டான். ேபாைன ைவத்த பின் சாருமதிக்கும் ஒரு மாதிாி இருந்தது. தானும் ெகாஞ்சம் ஓவரா கற்பைன பண்ணி விட்ேடாேமா? சிந்து மயங்கி விழுந்ததாக வானதியின் பிெரண்ட் ெசான்னைத ைவத்தும், அவள் அவசரமாய் மகாபலிபுரம் ேபாவைத ைவத்தும், தானாக கற்பைன ெசய்து ெகாண்டது ெகாஞ்சமும் சாி இல்ைலேய என்று வருத்தமாய் இருந்தது. அந்த சுய இரக்கத்தில், வானதியிடம் யார் அந்த பிெரண்ட் என்று விசாாிக்க கூட அவருக்கு ேதான்றாததும் விந்ைததான். மதிய உணவிற்கு பின் வீட்டில் சும்மா இருப்பது ேபார் அடித்ததால் அம்மாவிடம் ெசால்லி விட்டு மீண்டும் அவள் பள்ளிக்கு ேவைலக்கு என்று கிளம்பி ெசன்று விட்டாள். அங்ேக பள்ளியில் சில தினங்களுக்கு முன் பருவமைடந்து இருந்த ஹாிணிக்கு, கடந்த நான்கு நாட்களாக வயிற்று வலியில் அவதிபடுவதால், அன்று ஒரு மருத்துவாிடம் அைழத்து ெசல்ல ஏற்கனேவ ஏற்பாடுகள் ெசய்யப்பட்டு இருந்தது. ஏற்கனேவ காைலயில் அவன் ேபான் பண்ணிய ேபாேத, விக்ேனஷிற்கு தகவல் ெசால்லி, குழந்ைதைய பள்ளியில் இருக்கும் ஆயாவுடன் அைழத்து ேபாக ெசால்லி விட்டாலும், இன்று அவைன பார்க்கேவண்டும் ேபால அவளுக்கு ஆர்வம் ெநட்டி தள்ளியது. அவனுக்குதான் இந்த குடும்பத்தின் மீதும் தன் மீதும் எவ்வளவு அக்கைற? அதுவும் சிந்துஜா தான் தன்ைன நிராகாித்த ெபண் என்பைதேய கல்யாண வீட்டில் ெசால்லாமல் மைறத்து விட்டாேன? அவனின் ஒதுக்கத்ைத கண்டு தான் கிடுக்கி பிடி ேபாட்டு விசாாித்த பின்புதாேன தன்னிடேம ெசான்னான். ஆனாலும் அவளுக்கு ஒன்று என்றதும் பதறி ேபாய் விட்டாேன? அவனின் குரலில் இருந்த அக்கைறயும் பதட்டமும், அவைள கவர்ந்தது. அதற்கு ஒரு நன்றியாக, அவனுடன் ெகாஞ்ச ேநரம் ேபசி ெகாண்டு இருக்கவாவது ெசய்யலாேம? ஹாிணிைய மருத்துவமைனக்கு அைழத்து ேபாகும்ேபாது கூட ேபாகலாம், என்று முடிவு பண்ணி, கிளம்பினாள் வானதி. அங்ேக மாைல நாலு மணி அளவில் வானதியும் விக்ேனஷும் ஹாிணிைய ெசக் அப் முடித்து, கிளம்பும்ேபாது, அங்ேக வாசலில் நின்ற சிந்துவின் வண்டிைய பார்த்து வானதி உற்சாகமானாள். “என்னங்க நீங்க ஹாிணிைய ெகாண்டு ேபாய் ஸ்கூலில் விட்டு விடுங்க. அண்ணி இங்ேக ெசக் அப்பிற்கு வந்து இருக்காங்க ேபால. அண்ணனும் கூட இருந்தாலும் இருக்கலாம். நான் அவங்க எங்ேக இருக்காங்க என்று பார்த்து விசாாிக்கிேறன்”, என்று அவசரமாய் அவைன அனுப்பி விட்டு மீண்டும் மருத்துவமைனக்குள் ெசன்றாள் வானதி. சிந்துஜா எங்ேக இருக்கிறாள் என்பைத மருத்துவமைனயில் ெபயர் ெசால்லி விசாாித்து, உள்ேள டாக்டாிடம் ேபசி ெகாண்டு இருக்கிறாள் என்பைத உணர்ந்ததும், கதைவ தட்டி விட்டு ேலசாய் திறந்து உள்ேள எட்டி பார்த்தாள் வானதி. ‘அண்ணன் எங்ேக காேணாம்? தனியா எங்ேக இங்ேக வந்தாங்க?’, என்று எழுந்த ேகள்விைய தைலயில் தட்டி அடக்கினாள். மருத்துவாின் ேகள்வி பார்ைவைய மலர்ந்த புன்னைகயால் சமாளித்து, ‘எங்க அண்ணி’, என்று சிந்துஜாைவ ஒரு விரலால் ைக காட்டியபடி உள்ேள நுைழந்தாள் வானதி. அந்த இடத்தில் அந்த ேநரத்தில் வானதிைய எதிர்பார்க்காத சிந்துஜாவின் முகத்தில் ேலசாக ேகாபம் எட்டி பார்த்தாலும் உடேன முகம் இறுகி விட்டது. “என்ன அண்ணி தனியாவா வந்தீங்க? உங்க கூட இதுக்கு கூட வராமல் அங்ேக அண்ணன் என்ன ெவட்டி முறிக்கிறாராம்? அவர் வரவில்ைல என்றால், ஒரு ேபான் பண்ணி ெசால்லி இருந்தால், நாேனா அம்மாேவா வந்து இருப்ேபாேம? எதுக்கு அண்ணி தனியா வந்தீங்க?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தபடி அருகில் வந்தாள் வானதி.

“அப்ப நான் காைல எட்டு மணி அளவில் வந்து விடுகிேறன் டாக்டர்”, என்று சுருக்கமாய் ெசால்லி விட்டு ெவளிேய நடந்து விட்டாள் சிந்துஜா. தன்னுடன் ஒரு வார்த்ைத கூட ேபசாமல் அவள் ஏன் ெசன்றாள் என்ற எண்ணம் ேதான்றினாலும், அைத ஒதுக்கி, அக்கைறயாக, “காைலயில் எட்டு மணிக்கு வந்து விடுகிேறாம். ேவெறன்ன ெசய்யணும் டாக்டர். வரும்ேபாது பாிேசாதைனக்கு ேவறு என்ன என்ன எடுத்து வரணும்? ெடஸ்டுக்கு பர்ஸ்ட் யூாின் ேதைவயா? அண்ணியிடம் ெசான்னீங்களா? ாிசல்ட் எப்ப ெசால்வீங்க டாக்டர்?”, என்று ஆர்வமாய் ேகள்விகைள அடுக்கினாள் வானதி. “ாிசல்ட்டா? என்ன ாிசல்ட்? அவங்க டீ அண்ட் சீக்கு இல்ல வந்தாங்க”, என்று சின்ன எாிச்சேலாடு டாக்டர் ெசான்ன வார்த்ைதகைள ேகட்டு அதிர்ந்து ேபாய் நின்றாள் வானதி. ************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 29 டாக்டர் ெசான்ன வார்த்ைதகைள ேகட்டு மைலத்து நின்ற, வானதி தன்ைன சுதாாித்து, “ஓ! சாாி டாக்டர், நான் அண்ணியிடேம ேபசி ெகாள்கிேறன்”, என்று முடிந்த வைரயில் நிதானமாகேவ ெசால்லி விட்டு ெவளிேய வந்தவளுக்கு தைல ெவடித்து விடும் ேபால இருந்தது. அண்ணிக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன் இந்த மாதிாி ஒரு முடிவு எடுத்தார்கள்? இது அண்ணனுக்கு ெதாியுமா? அப்படி ெதாியாமல் இருக்கும் பட்சத்தில், அைத தான் அண்ணனிடம் ெசால்வதா? ேவண்டாமா? ெசான்னால் அவர்கள் இருவருக்கும் இைடயில் தாேன பிரச்ைன மூட்டி விடுவது ேபால ஆகாதா? ெசால்லாமல் விட்டு விட்டாலும், பின் ஒரு நாளில் அண்ணனுக்கு இது ெதாியவந்தால், தன் மீது வருத்தப்பட மாட்டானா? ேபாக குழந்ைத என்பது ெராம்ப ெராம்ப முக்கியமான விஷயம் இல்ைலயா? குழந்ைத இல்ைல என்று ஏங்கும் ெபற்ேறார்கள் எத்தைன ேபர் உலகத்தில் இருக்கிறார்கள்? அப்படி இருக்ைகயில், இைத அண்ணி இவ்வளவு அசால்ட்டாக ைகயாள்வது சாியா? இைத ெபாியவர்களின் கவனத்திற்கு எடுத்து ேபாகாவிட்டால், அண்ணி ெசய்த இந்த குழப்பத்திற்கு தானும் உடந்ைத என்று ஆகி விடாதா? அவளுக்கு ெகட்ட ெபயர் வருவைத பற்றி ெபாிதாய் கவைலப்படவில்ைல என்றாலும், நாைளக்ேக இந்த குழந்ைதைய அழித்த பின் இன்ெனாரு குழந்ைத உருவாகும் என்று என்ன நிச்சயம்? ஒருேவைள உருவாகாவிட்டால்…, கடவுேள! குற்ற உணர்வு தன்ைன ெகான்று தீர்த்து விடாதா? அந்த வினாடியில் ‘என்ன ஆனாலும் சாி, இைத அண்ணனிடம் ெசால்லிவிடுவது’, என்ற முடிவிற்கு வந்தாள் வானதி. அன்று இரவு சசிேசகர் வீட்டிற்கு வரும்ேபாது மணி இரவு எட்டைரைய தாண்டி இருந்தது. உள்ேள வரும்ேபாேத கைளப்பாக நுைழந்தவன் முகத்ைத பார்த்த உடேன வானதிைய கண்ணால் அடக்கி விட்டு, “குளிச்சுட்டு வா சசி. அப்படிேய வரும்ேபாது சிந்துைவயும் ேசர்த்து சாப்பிட கூட்டி வா. மூணு தடைவ கூப்பிட்ேடன். தூங்குகிறாள் ேபால. பதிேல இல்ைல”, என்று முயன்று சாதரணமான குரலில் ெசான்னார் சாருமதி. வீட்டிற்கு வந்து வானதி ெசான்ன தகவைல ேகட்டதில் இருந்து அவருக்கு அளவிட முடியாத வருத்தம் என்றாலும், அவாின் வயதும் அனுபவமும், வானதிைய அடக்கி ைவத்தது. “அண்ணன் இன்று இரவு எப்படியும் வருவான். என்னிடம் மதியம் ேபானில் ெசான்னான். இது எல்லாம் ேபானில் ெசால்லும் சமாசாரம் இல்ைல. அவசரபடாேத “, என்று ெசால்லி ைவத்து இருந்தார். அவருக்கு ேநரடியாய் சிந்துஜாைவ ேகட்பதில், தயக்கம் இருந்தது. அவேள வளராமல் கண்டேத காட்சி ெகாண்டேத ேகாலம் என்று இருக்கிறாள். அவைள ஏதாவது விசாாிக்க ஆரம்பித்து ேபச்சு ஏடாகூடமாக ேபாய் விட்டால் என்ன ெசய்வது? அவளின் பிறந்த வீட்டில் ேபாய் முைறயிடுவதும் அவருக்கு பிடிக்கவில்ைல. நல்லேதா ேகட்டேதா, நம் வீட்டு விஷயத்ைத, அதில் உள்ள பிரச்ைனகைள நாேம தீர்த்து ெகாள்வதுதான் சாியாக இருக்கும். எதற்கும் சசி வந்து விடட்டும் என்று ெபாறுைமயாக உணர்வுகைள ெவளிகாட்டாமல் காத்து இருந்தார். ஆனாலும் அவைள வழக்கம் ேபால ஏழைர மணியில் இருந்து இந்த ஒரு மணி ேநரத்தில் அவளின் அைறக்கு ேபாய் மூன்று முைற உணவருந்த அைழக்கவும் மறக்கவில்ைல. என்ன இருந்தாலும் இந்த

வீட்டிற்கு வாழ வந்த ெபண். அவள் பட்டினியாய் இருப்பைத அவரால் சகித்து ெகாள்ள முடியாது. அதுவும் இப்ேபாது இரண்டு உயிராய் இருப்பவள். கூடுதல் கவனத்துடன் ேபாஷிக்க பட ேவண்டியவள் என்ற எண்ணத்தில் அவாின் கடைமைய சாியாக ெசய்தார் சாருமதி. சசிக்கு விஷயம் ெதாியாததால், கட்டிலில் அவளின் அருேக அமர்ந்து, அவளின் தைலைய ேலசாய் வருடி, “சிந்து, எழுந்திரு. மதியமும் நீ சாப்பிடாேயா இல்ைலேயா? என்ன ேகாபம் இருந்தாலும், அைத என் ேமலதாேன காட்டுவாய். சாப்பாட்டு ேமல காட்ட மாட்டாேய நீ? இப்ப என்ன ஆச்சு? சாப்பாடு என்ன பாவம் பண்ணுச்சு? வா சாப்பிட்டு விட்டு வந்து உனக்கு என் ேமல இருக்கும் ேகாபத்ைத அப்படிேய ெதம்பா கண்டினியு பண்ணு. ேநா ப்ராப்ளம்”, என்று எழுப்பினான் சசிேசகர். “எனக்கு பசிக்கும்ேபாது சாப்பிட்டுக்கேறன்”, என்று சுருக்கமாய் ெசால்லி அவனின் ைகைய தட்டி விட்டாள். “ெவளிேய வர எாிச்சலாய் ேகாபமாய் இருந்தால், இங்ேகேய நான் ேவண்டுமானால் எடுத்து வரவா?”, என்று மீண்டும் சாதாரணமாகேவ ேகட்டான் சசிேசகர். “பசிக்கைலன்னு ெசால்ேறன்ல, ஒரு தடைவ ெசான்னால் உங்களுக்கு புாியாதா? இல்ைல காது ேகட்காதா?”, என்று எாிச்சேலாடு ெசால்லேவ, ஒரு ெபருமூச்ேசாடு எழுந்தான் சசிேசகர். அம்மாவிடம் என்ன ெசால்வது என்ற குழப்பத்ேதாடு குளித்து உைடமாற்றி வந்தான். சிந்துஜா வருவாள் என்பைத சாருமதி எதிர்பார்க்காததால், அைத பற்றி ேமலும் தூண்டி துருவாமல், அவனுக்கு உணவு பாிமாறினார். உணவு முடியும் தருவாயில், “சசி உன்னிடம் ஒரு விஷயம் ெசால்லணும். நீ ெகாஞ்சம் ேகாபப்படாமல் அைத ெபாறுைமயா ேகட்டு, நிதானமா விசாாிக்கணும்”, என்று ெமல்ல ேபச்ைச ஆரம்பித்தார் சாருமதி. உணைவ நிறுத்தி அம்மாைவ ேகள்வியாக பார்த்தான் சசிேசகர். “இன்று வானதி, பீஎம் ஹாஸ்பிடலுக்கு, அவங்க ஸ்கூல் குழந்ைத ஒன்ைற அைழத்து ெகாண்டு ேபாய் இருந்தாளாம். அங்ேக நாலைர மணிக்கு, ைகனகாலஜிஸ்ைட பார்க்க சிந்துஜா வந்து இருந்தாளாம். …”, என்று ெசால்லி இைடெவளி விட்டார். வானதி ெசான்னைத அப்படிேய ெசால்ல அவருக்கு வாய் வரவில்ைல. “அங்ேக தனியாக எதற்கு ேபானாள் என்று ெகாஞ்சம் பக்குவமா பார்த்து விசாாி. உன்ேனாடு ேபாய் இருக்கலாம். உனக்கு ேவைல என்றால், நான் வீட்டில்தாேன இருக்கிேறன். நான் ேபாய் இருப்ேபேன? பார்க்கிறவங்க தப்பா ேபசுவாங்கேள, என்று ெகாஞ்சம் வருத்தமா இருந்தது. நாேன ெசால்லலாம் என்றுதான் பார்த்ேதன். ஆனால் நீேய மதியம் அவளுக்கு மூட் சாி இல்ைல என்று ெசான்னாயா? அதான் ெகாஞ்சம் விட்டு பிடிக்கலாம் என்று நிைனத்ேதன். ெகாஞ்சம் எடுத்து ெசால்லு. திருப்பி திருப்பி ெசால்ேறன். ெபாறுைம அவசியம், இப்ப நீ ேகாபப்படகூடாது. நான் நீ ேபசுவைத ேகட்டபடி இங்ேகதான் இருப்ேபன். ேபாய் ேபசு “, என்று வழி அனுப்பி ைவத்தார். சசிேசகருக்ேக இப்ேபாது குழப்பமாய் இருந்தது. தன்னிடம் குழந்ைத இல்ைல என்று மறுத்தவள் உடேன ஏன் மகப்ேபறு மருத்துவைர ேதடி ேபாகணும்? தன்னுைடய ேகள்வி அவைள அவ்வளவு தூரம் பாதித்து விட்டதா? குழந்ைதயின் ேமல அவளுக்கு இவ்வளவு ஆைசயா? என்று வாடியவன், உள்ேள வந்து அவளின் அருகில் அமர்ந்து, அவளின் தைலைய மடிமீது ைவத்து ேலசாய் வருடினான். “சிந்து, இப்ப எதற்கு இப்படி மூட் அவுட்டா இருக்கன்னு நான் ெதாிஞ்சுக்கலாமா?” “……” ” ப்ளீஸ், நமக்கு கல்யாணம் ஆகி எதைன நாளாகுது? அதற்குள் என்னடா அவசரம்?” “….”. “சுஜிம்மா, நமக்கு என்ன வயசாகுது என்று நீ இவ்வளவு வருத்தபடுகிறாய்? யாராவது உன்ைன ஏதாவது ெசான்னாங்களா? நாேனா அம்மாேவா உன்ைன எதுவும் ெசால்லாத வைரக்கும் நீ ஏன்டா இப்படி இருக்கிறாய்? வி லவ் யு. ப்ளீஸ் எழுந்திாி சாப்பிடு. நல்லா சாப்பிட்டு ெதம்பா இருந்தால்தான்,….” “ேபாதும். ெராம்ப அக்கைற இருக்கிற மாதிாி நடிக்காதீங்க. ஐ ேஹட் யு. உங்கைள ேபாய் ஆைசப்பட்டு கல்யாணம் பண்ணிகிட்ேடன் என்று நிைனச்சாேல எனக்கு குமட்டி ெகாண்டு வருகிறது”, என்று ெவறுப்ேபாடு ெசான்னவளுக்கு நிஜமாகேவ வாந்தி வந்தது. ேவகமாய் கட்டிலில் இருந்து இறங்கி பாத்ரூமிற்கு ஓடினாள்

பின்னால் ஓடி வந்து, அவைள தன் ேதாளில் சாய்த்து தைலைய வருடியவன், “என்ன ஆச்சு சிந்து? மதியம் ேஹாட்டலில் சாப்பிட்டாயா? அது ஒத்து ெகாள்ளவில்ைலயா?”, என்று விசாாித்தான். “விடுங்க என்ைன. சாப்பிட்டால்தாேன ஒத்து ெகாள்வதும்…. ஒத்து ெகாள்ளாததும்… எப்படா வயிற்ைற கிளீன் பண்ணுேவாம் என்று இருக்கு. அப்படிேய எங்ேகயாவது கண் காணாத தூரம் ேபாய் விட்டால்…” தன் அைணப்பில் இருந்தவைள முன்னால் ெகாண்டு வந்து நிறுத்தி அவைள ேநராக பார்த்தான். “சிந்து நீ இப்ப என்ன ெசான்னாய்?”, என்று ேகட்டவனின் குரலில் கடினத்தன்ைம இருந்தது. “ம்ம்ம் ெசால்றாங்க சுைரக்காய்க்கு உப்பில்ைலன்னு…”, எாிச்சேலாடு ெசால்லி விட்டு முகத்ைத மறுபுறம் திருப்ப, அவன் ேகாபத்ேதாடு அவளின் முகத்ைத வலுக்கட்டாயமாக தன் புறம் திருப்பினான். “நீ சாயங்காலம் பீஎம் ஹாஸ்பிடலுக்கு ேபாய் இருந்தாயா?”, அழுத்தமாய் வந்தது அவனின் ேகள்வி. “ஆமா, இப்ப அதுக்கு என்ன?” “என்ன விஷயமா ேபாய் இருந்தாய்? யாருக்கு உடம்புக்கு என்ன பிரச்ைன?”, அடுத்த ேகள்வி பறந்தது. அவனின் குரலிேலேய அவனின் ேகாபத்தின் அளவு ஏறி இருந்தைத உணர்ந்தாள் சிந்துஜா. “என்ேனாட குழந்ைத யாருக்கு எப்படி உருவாச்சுன்னு எனக்ேக ெதாியாத…. அம்மா….”, என்று அலறியவளுக்கு கண்கைள இருட்டி ெகாண்டு வந்தது. அடித்தானா? இவனுக்கு இவ்வளவு ேகாபம் வருமா? ேலசாய் தைல சுற்ற, அப்படிேய கட்டிலில் சாிந்து அமர்ந்தாள். “சசி…”, என்ற அதட்டலுடன் உள்ேள வந்த ேவகத்தில், அவனின் கன்னத்தில் ஒரு அைற விட்டார் சாருமதி. “உன்ைன ேகள்வி ேகட்க ஆள் இல்ைல என்று நிைனத்தாயா? ெபாண்டாட்டிைய ைக நீட்டுறது என்ன பழக்கம்? என்ன ெசால்லி நான் உள்ேள அனுப்பிேனன்? இதுதான் நீ எனக்கு ெகாடுக்கிற மாியாைதயா? முதலில் அவளிடம் சாாி ெசால்லு….”, என்று ேகாபத்ேதாடு அதட்டினார் சாருமதி. “அவள் என்ன ேபசினாள் என்று ெதாிந்தால் நீங்கேள …” “எனக்கு ெதாியாது. ெதாிய ேவண்டிய அவசியமும் இல்ைல. அவள் என்ன ேபசி இருந்தாலும் நீயும் பதிலுக்கு ேபச ேவண்டியதுதாேன? உனக்கு என்ன வாய் இல்ைலயா? ஆண்பிள்ைள என்ற திமிரா? நீ இவைள ஆைசப்பட்டு கல்யாணம் ெசய்து ெகாள்ள ேவண்டும் என்ற ேபாது இவைள பார்த்து விட்டு வந்து உன்னிடம் நான் என்ன ெசான்ேனன்? மறந்து விட்டதா? முதலில் அவளிடம் மன்னிப்பு ேகள்”, என்று அதிேலேய குறியாய் நின்றார் சாருமதி. ேலசாய் கண்ைண இருட்டி ெகாண்டு வந்த ேபாதும், காதுக்குள் ஏேதா ‘ெஞாய்’ என்ற சத்தம் வந்தாலும், கைடசியாய் சாருமதி ெசான்ன வார்த்ைதகள் அவளின் காதுகைள எட்டியது. அது மூைளக்கு ெசன்று தன்னுைடய தாக்கத்ைத ஏற்படுத்தும் முன்பு சசிேசகர் அவளிடம் வந்தான். “அம்மா ெசால்வதற்காக நான் உன்னிடம் மன்னிப்பு ேகட்கிேறன். நான் உன்ைன அடித்தது தப்புதான். ஐ ஆம் சாாி. ஆனால், இப்ப ெசால்ேறன் நல்லா ேகட்டுக்ேகா. இப்ப உன்ேனாட வயிற்றில் இருக்கும் என்ேனாட குழந்ைத எனக்கு முழுசா பத்திரமா ேவணும்… “, என்று உன்ேனாட, என்ேனாட, என்ற வார்த்ைதகளுக்கு கூடுதல் அழுத்தம் ெகாடுத்து ெசால்லியவன் அவளின் ேமாவாைய ஒரு ைகயால் பற்றி தூக்கினான். அவைள கண்களுக்குள் ேநராக பார்த்தவன் விழிகள் ேகாபத்தில் ெஜாலித்து ெகாண்டு இருந்தது. அவனின் ெஜாலிக்கும் ேகாபத்ைத அதுவைர பார்த்ேத இராததால் விக்கித்து ேபாய் ெவறித்தவைள, “…அதுக்கு மட்டும் ஏதாவது ஒண்ணு ஆச்சு, அது தானாகேவா, நீ திட்டமிட்ேடா, எப்படி ஆனாலும் சாி, அந்த ெசய்தி எனக்கு ெதாிஞ்ச அடுத்த நிமிஷம், உன்ைன ெகாைல பண்ண கூட தயங்கமாட்ேடன். ஜாக்கிரைத”, என்று ஒரு விரல் காட்டி மிரட்டி விட்டு , ேவகமாய் அைறயில் இருந்து ெவளிேயறி விட்டான்.

அவன் ெவளிேயறியைதேய கண் இைமக்காமல் பார்த்திருந்த சிந்துஜா ஒரு விம்மலுடன் கட்டிலில் சாிந்து படுத்தாள். அவள் அருேக அமர்ந்த சாருமதி, அவளின் முதுைக தடவி, ஆறுதல் படுத்தினார். “சிந்து, சசி ெசய்ததுக்கு நான் மன்னிப்பு ேகட்டுக்கேறன். ஆனால் நீ ெசய்தது மட்டும் சாியா என்று ஒேர ஒரு நிமிஷம், ெகாஞ்சம் ேயாசிச்சு பாரு. இங்ேக உனக்கு என்ன குைற? சசியிடம் உனக்கு பிடிக்காத மாதிாி ஏதாவது இருந்தால், என்னிடம் ெசால்லு, நாேன அவைன கண்டிக்கிேறன். உன்ைனயும் நான் என்ேனாட ெபாண்ணு மாதிாிதாேன ைவத்து இருக்கிேறன். அந்த அளவு நான் உனக்கு சுதந்திரம் ெகாடுக்கவில்ைலயா? அைத விட்டுட்டு நீ ஏன் இப்படி ெசய்கிறாய்? உனக்கு என்ன அப்படி பிறக்காத குழந்ைத ேமல ேகாபம்? ெசால்லு பார்க்கலாம்”, என்று ெமன்ைமயான குரலில் என்றாலும், தன்னுைடய கருத்ைத அழுத்தமாகேவ வலியுறுத்தினார் சாருமதி. “என்ேனாட கடந்த காலத்துல என்ன எல்லாம் நடந்து இருக்கு என்று உங்களுக்கு ெதாியாது. அைத பற்றி ெதாியாமல் ேபசாதீங்க….” “உன்ேனாட கடந்த காலத்ைத பற்றி, நீ ெதாிந்து ைவத்து இருப்பைத விட அதிகமா எனக்கு ெதாியும் என்று தான் நான் நிைனக்கிேறன். சசி என்னிடம் எைதயும் மைறக்கவில்ைல. சாி அைத விடு. நான் ேகட்கும் ஒேர ஒரு ேகள்விக்கு மட்டும் பதில் ெசால்லு….” “அதுக்கு முன்னாடி நான் ேகட்கும் ேகள்விக்கு நீங்க பதில் ெசால்லுங்க. என்ேனாட வாழ்க்ைக எப்படி இருக்கணும்னு முடிவு பண்ண எனக்கு அதிகாரம் இருக்கா? இல்ைலயா? ” “நிச்சயமா இருக்கு. ஆனால் அது நீ மட்டும் சம்பந்தப்பட்ட விஷயமா மட்டும் இருக்கும் ேபாதுதான் அது ெசல்லுபடியாகும். நீ முடிெவடுக்கும் விஷயத்தில் அடுத்தவங்களின் பங்கு இல்லாதேபாது, நீ மட்டும் தாராளமா முடிெவடுக்கலாம். ஆனால் இங்ேக உன் வயிற்றில் குழந்ைத வளர்வது என்பது நீ மட்டும் சம்பந்தப்பட்டதா? அதில் அவனுக்கு எந்த பங்கும் இல்ைலயா? அைத பற்றி நீ ஒரு முடிெவடுக்கும்ேபாது அவைனயும் ஒரு வார்த்ைத ேகட்கேவண்டாமா?”, என்று ஆணித்தரமாக சாருமதி அழுத்தமான குரலில் ேகட்ட ேபாது அவளின் வாய் அைடத்து ேபானது. சாருமதியின் நியாய புத்திைய சற்று முன்பு ேநரடியாய் பார்த்து உணர்ந்ததாேலேய, “நீ என்ன என்ைன ேகள்வி ேகட்பது? நான் என்ன உனக்கு பதில் ெசால்வது?”, என்று இருக்க முடியவில்ைல. அவளின் ெமௗனத்ைத உணர்ந்தவர், “முகம் கழுவிட்டு வா சிந்து. உனக்கு யார் ேமல என்ன ேகாபமா இருந்தாலும் நிச்சயமா நாேம ேபசி தீர்த்துக்கலாம். நான் உனக்கு சாப்பாடு எடுத்து வேரன். முதலில் நீ வாய் சாப்பிடு. அப்புறம் ேபசலாம்” , என்று ெசால்லி விட்டு எழுந்தார் சாருமதி. “இல்ைல எனக்கு ேவண்டாம்”, என்று மறுத்தவைள கண்டுெகாள்ளாமல், “ஒரு வாய் சூடான சாதத்துல குைழவாய் ரசம் விட்டு பிைசந்து வருகிேறன். சாப்பிடு. எதுவா இருந்தாலும் நாம் அப்புறம்தான் ேபசுேறாம்”, என்று உறுதியாய் ெசால்லி விட்டு ெவளிேயறினார். அவர் ெகாடுத்த சாதத்ைத மறு ேபச்சில்லாமல் சாப்பிட்டவள், முடித்தபின், “தயவு ெசஞ்சு மறுப்பு ெசால்லி, என்ைன உங்க ேபச்ைச மீற ைவக்காதீங்க. நான் இன்று மட்டும் ராேஜஷ் வீட்டிற்கு ேபாய் வருகிேறன். என்னால் இங்ேக இருக்க முடியவில்ைல. ெராம்ப ேகாபமா எாிச்சலா மூச்சு முட்டுற மாதிாி இருக்கு. பயப்படாதீங்க. நான் உடனடியாய் எந்த முடிவும் எடுக்க ேபாவதில்ைல. எனக்கு … எனக்கு… ெகாஞ்சம் ேயாசிக்கணும். இங்ேக … பார்த்தால்…”, சசிைய பார்க்க பிடிக்கவில்ைல என்பைத ெசால்ல முடியாமல் சுற்றி வைளத்தாள். “சாி, வா நாேன ெகாண்டு வந்து விட்டு விட்டு வருகிேறன். நீ தனியா ேபாக ேவண்டாம். அங்ேக இப்ேபாைதக்கு ஒன்றும் ெசால்லவும் ேவண்டாம் “, என்று உடனடியாய் சம்மதம் ெசான்னார் சாருமதி. “இல்ைல ேவண்டாம். பயப்படாதீங்க. நான் ஒன்றும் ேகாைழ இல்ைல. ேவற எந்த முடிவும் எடுக்க மாட்ேடன். ஒண்ணு ெரண்டு நாளில் நாேன திரும்பி வந்து விடுேவன்”, என்று ெசால்லி விட்டு, ைகப்ைபேயாடு கிளம்பினாள் சிந்துஜா. “சாி, ஜாக்கிரைத. முடிந்தால் அங்ேக ேபாய் ேசர்ந்த உடேன ஒரு ேபான் பண்ணி எனக்கு தகவல் ெசால்லு. நான் காத்து இருப்ேபன்”, என்று ெசான்ன சாருமதியிடம் ெவறுமேன தைல ஆட்டி விட்டு ெவளிேய வந்தாள்.

அவள் வண்டிைய எடுப்பைத பார்த்த உடன் வானதி, ெமாட்ைட மாடியில் இருந்து ‘ஒரு நிமிஷம் நில்லுங்க. இேதா வேரன்’, என்று ைக காட்டினாள். ேவண்டா ெவறுப்பாய் வண்டிைய உறுமவிட்டபடி நின்றவளின் அருகில் வந்து, “அண்ணி, என்ைன மன்னிச்சுடுங்க. நான்தான் அம்மாவிடம் ெசான்ேனன். ஆனால் உங்களுக்கு என்ன ேகாபமாக இருந்தாலும், அைத குழந்ைதயிடம் காட்ட ேவண்டாேம அண்ணி ப்ளீஸ். இன்ைனக்கு அண்ணன் ேகாபமா ேபசினைத மனசுல வச்சுக்காதீங்க…”, ேமேல அவள் ேபசுவைத ேகட்க சிந்துஜா அங்ேக இல்ைல. ேவகமாய் வண்டிைய விரட்டினாலும், அந்த சத்தத்ைதயும் மீறி, “அண்ணி, அண்ணன் உங்க ேமேல உயிைரேய வச்சு இருக்கிறார். அைத மட்டும் எந்த சந்தர்ப்பத்துலயும் மறந்துடாதீங்க…”, என்ற வானதியின் குரல் சிந்துஜாவிற்கு ேகட்டு அவளின் ேகாபத்ைத கூட்டியது. “எனக்கு மட்டும் அந்த ஆைச இல்ைலயா என்ன? ெபாிசா ேபச வந்துட்டா “, என்ற எண்ணம் ேதான்றி அேத ேநரத்தில் அவளின் கண்கைள கலங்கவும் ைவத்தது. சிந்துஜா வருவைத முன்னாடி சுகந்தியிடம் ெசால்லி, ஒருேவைள அங்ேக அவள் ேபாகாவிட்டால், அவர்களுக்கு ேதைவ இல்லாமல் சந்ேதகம் வருேம என்ற எண்ணத்தில் அங்ேக தகவல் ெசால்லாமல், சசி – சிந்து இருவாின் மனநிம்மதிக்காக இைறவைன பிரார்த்தைன ெசய்தபடி, சிந்துஜாவின் ேபான் அைழப்பிற்காக காத்து இருந்தார் சாருமதி. வீட்டு வாசலுக்கு ேபானதும் வண்டிைய நிறுத்திவிட்டு, சாருமதிக்கு ேபான் பண்ணி, “நான்தான் அம்மா, வீட்டுக்கு வந்து ேசர்ந்து விட்ேடன்”, என்று ஒேர வாியில் ேபச்ைச முடித்து, ேபாைன நிறுத்தி விட்டு, வண்டிைய தள்ளியபடி ெசன்றதால், சிந்துஜா அங்ேக அந்த ேநரத்தில் வருவது அங்ேக இருந்த யாருக்கும் ெதாியவில்ைல. வாசல் ெவராண்டாவில் இருந்த கூைட நாற்காலியில் சாய்ந்து கண் மூடி அமர்ந்தவள், உள்ேள ேபாய் இந்த ேநரத்தில் இங்ேக வந்ததற்கு, வீட்டில் உள்ளவர்களிடம் என்ன காரணம் ெசால்வது என்று கண்ைண மூடி ேயாசித்த ேவைளயில், “ஹய்ேயா விஸ்வா.. என்ன இது? காலில் எல்லாம் விழுந்துகிட்டு… ப்ளீஸ் எழுந்திரு… கடவுேள… இெதல்லாம் ேவண்டாம்…”, என்ற பதட்டமான சுகந்தியின் குரல் ேகட்டு திைகத்து ேபாய் திரும்பி பார்த்தாள் சிந்துஜா. *********************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 30 சிந்துஜா தன் ேபச்ைச காதில் கூட வாங்கி ெகாள்ளாமல் ெபாங்கி ெபருகிய ேகாபத்ேதாடு, வண்டிைய ேவகமாய் கிளப்பி ெகாண்டு ேபானைத பார்த்தபடி சில நிமிடங்கள் நின்ற வானதி வருத்தத்துடன் உள்ேள வந்தாள். “என்ன அம்மா நீங்க கூட அண்ணிைய எதாவது ெசால்லி தடுத்து நிறுத்தாமல், இபப்டி இந்த ேநரத்தில வீட்ைட விட்டு ெவளிேய ேபாவதற்கு அனுமதி ெகாடுத்து இருக்கீங்கேள? இது சாியா?”, என்று வருத்தேதாடு ேகட்டால் வானதி. “அவள் எனக்கு மூச்சு முட்டுது. என்னால் இங்ேக இருக்க முடியவில்ைல. பயப்படதீங்க நான் எந்த முடிவும் எடுக்கவில்ைல என்று ெசால்லும்ேபாது என்ைன என்ன ெசய்ய ெசால்கிறாய்? அைத விடவும் அவள் இல்லாத ேநரத்தில் நான் சசியிடம் ெகாஞ்சம் ேபசணும். எங்ேக அவன்? ேடய் எங்ேகடா இருக்க?”, என்று சத்தமாய் அைழத்ததும் மாடி படிகளில் இறங்கி வந்த சசிைய முைறத்த படி நின்று இருந்தார் சாருமதி. “என்னடா ஆச்சு உனக்கு? நீ என் ைபயன்தானா? நான் ெசால்லும் ேபச்ைச ேகட்டு வளர்ந்தவன்தானா? ேவைல ெமனக்ெகட்டு குறிப்பா ேகாபப்படக்கூடாது என்று அவ்வளவு தூரம் ெசால்லி அனுப்பி இருக்ேகன். அப்படியும் நீ ைக நீட்டினால் என்னடா அர்த்தம்? உன்ைன ேகள்வி ேகட்க ஆள் இல்ைல என்று நிைனத்தாயா? நீ அவைள அடித்ததனால், அவள் என்ன ேபசினாலும் அது சின்ன தப்பாகி, நீ ைக நீட்டினதுதான் இப்ப அைத விட ெபாிய தப்பாகி விடும். இதுல என்ன வாய் உனக்கு? “, என்று ேகாபத்ேதாடு சத்தம் ேபாட்டார் சாருமதி.

“சாாிம்மா, ஏேதா ேகாபத்தில்… ” “அப்படி ேகாபம் வருேதா? உனக்கு ேகாபம் வந்தால் நல்ல குட்டி சுவைர பார்த்து முட்டிக்ெகாேயன். யார் ேவணாம் என்று ெசான்னது? அவளும்தான் ேகாபமா இருந்தாள். அதனால் அவளும் உன்ைன அடிக்கலாமா?”, என்று மீண்டும் ஆத்திரமாக ேகட்டார் சாருமதி. “உன்ேனாட இந்த ேகாபம் எதுக்கு வந்தாலும் சாி, இைத இன்ெனாரு தடைவ பார்த்ேதன், நீ என்ன அவைள ெகாைல பண்ணுவது என்ன, நாேன உன்ைன ெகாைல பண்ணுேவன். ேபா, அவள் அண்ணன் வீட்டுக்கு ேபாேறன் என்று ெசால்லி விட்டு கிளம்பி இருக்கிறாள். நான்தான் அனுமதி ெகாடுத்ேதன். அதற்கும் நீ குதிக்க ேவண்டாம். நீ வண்டிைய எடுத்து ேபாய், அவள் அங்ேக பத்திரமா ேசர்ந்து விட்டாளா என்பைத கண்ணால் பார்த்து விட்டு திரும்பி வா. நீ உள்ேள ேபாய் ஒண்ணும் ேபச எல்லாம் ேவண்டாம். வாசேலாடு திரும்பி விடு. அவர்களிடம் என்ன காரணம் ெசால்வது என்று அவேள முடிவு பண்ணிெகாள்ளட்டும். இனிேமல் ேகாபத்ைத ெகாஞ்சம் அடக்கி ைவ. அது மட்டும் இல்ைல. அங்கிருந்து திரும்பி வந்த பிறகு இந்த ேகாபத்ைத நீட்டிக்காேத. ெசால்லிட்ேடன்”, என்று கடுைமயான குரலில் ெசால்லி விட்டு, உள்ேள நடந்த சாருமதிைய வானதி ேபச்சைடத்து பின் ெதாடர்ந்தாள். அம்மாவிடம் அடுத்த வார்த்ைத இன்றி கிளம்பியவன், ராேஜஷின் வீட்ைட அைடந்த ேபாது, சிந்துஜா வாசல் ெவராண்டாவிேலேய கூைட நாற்காலியில் தன் ெநற்றியில் இரண்டு ைககைளயும் ைவத்து முன்னால் சாிந்து அமர்ந்து இருப்பைத பார்த்து ஒரு கணம் ெசயலற்று நின்றவன், அப்ேபாைதய ேகாபத்ைதயும் மீறி, ஒருகணம் அவளுக்காக பாிதாபபட்டான். ஏற்கனேவ ஒரு மாசம் முன்பு சண்ைட வந்த ேபாது கூட அவைள வீட்ைட விட்டு அனுப்ப கூடாது என்று எப்படி தீர்மானமாய் முடிெவடுத்தான். இப்ேபாது இப்படி கிளம்பி வந்து விட்டாேள என்று வருத்தமாய் இருந்தது. இன்னமும், அவள் தன்னிடம் குழந்ைத இல்ைல என்று ெபாய் ெசான்னாள் என்ற ேகாபமும், அைத அழிக்க துணிந்தததால் வந்த ஆத்திரமும் முழுசாய் அடங்கவில்ைல என்றாலும் கூட, இந்த ேநரத்தில் ெசாந்த வீட்டிேலேய, உள்ேள ேபாகாமல் தனியாக வாசலில் அமர்ந்து இருந்தவைள பார்க்ைகயில் மனசுக்குள் ஏேதா பிைசந்தது. அவைள அள்ளி அைணத்து சமாதானபடுத்த ேவண்டும் என்று ேதான்றிய அந்த ெநாடி ஆர்வத்ைத அடக்க திணறி ேபானான். அப்படி ேபானால், இங்ேகேய விரும்பத்தகாத வார்த்ைத வாதம் ேதான்றினால் அைத தடுக்க முடியாேத என்ற பயமும், கூடேவ எழுந்த சுய ெகௗரவமும், அம்மாவின் அறிவுைரயும் நிைனவில் ஆட, கனத்த மனேதாடும், கசிந்த கண்கேளாடும், வண்டிைய திருப்பினான் சசிேசகர். இரவு சைமயைல முடித்து ைவத்து விட்டு, இேதா பக்கத்துல இருக்கும் ேகாவிலுக்கு ேபாய் விட்டு, அப்படிேய நாைளக்கு சைமயலுக்கு காய் வாங்கி வருவதாக சுகந்தியிடம் ெசால்லிவிட்டு, ெவளிேய ெசன்று இருந்த கஸ்தூாி அம்மா திரும்பி வரும்ேபாேத, தூரத்தில் சசிேசகைர பார்த்து விட்டார். ஏன் வாசேலாடு நிற்கிறார்? உள்ேள ேபாகவில்ைலயா? என்ன ேயாசைன, என்று எண்ணியபடிேய கால்கைள எட்டி ேபாட்டு வீட்ைட ெநருங்குவதற்கு முன்னாேலேய அவன் வண்டிைய திருப்பி ெகாண்டு ேபாய் விட அைத பார்த்து குழம்பி ேபானார். இெதன்ன வாசல் வைர வந்து விட்டு உள்ேள வராமல் ேபாகிறார்? என்ன ேகாபேமா ெதாியவில்ைலேய? என்று பதட்டத்ேதாடு ேவகமாய் உள்ேள வந்தவர், ெவராண்டாவில் அமர்ந்து இருந்த சிந்துஜாைவ பார்த்ததும் ேமலும் அதிர்ந்தார். ஹய்ேயா இெதன்ன ெகாடுைம? இவள் ெசால்லாமல் ெகாள்ளாமல் கிளம்பி வந்து விட்டாேலா? என்ன சண்ைடேயா? இருந்தாலும் இவளின் பத்திரத்ைத உறுதி ெசய்வதற்காக அவன் பின்னாேலேய வந்து இருக்கிறான் ேபால. கடவுேள! ஒேர சமயத்தில் அவனின் அக்கைறைய எண்ணி நிம்மதியும், இந்த அன்ைப சாியாக புாிந்து ெகாள்ள மறுக்கிறாேள என்ற வருத்தமும் அவருக்கு ேதான்றியது. அவளும் உள்ேள ேபாகாமல் இங்ேகேய இருக்கிறாள்? வந்ததற்கான காரணம் ேயாசிகிறாேலா? அப்படி என்றால், சண்ைடைய ெசால்ல விருப்பம் இல்ைல என்ற அர்த்தம்தாேன? அதுேவ நல்ல அறிகுறிதாேன? பரவாயில்ைல வளர்கிறாள் ேபாலும் என்று எண்ணியபடி அவர் அவைள ெநருங்கும்ேபாது அவள் புயெலன உள்ேள நுைழவது கண்ணில் பட்டது. திடீர் என்று என்ன இவளுக்கு இவ்வளவு ேகாபம்? என்று ஓடி வந்தார் கஸ்தூாி.

“விஷ்வா எங்ேக இங்ேக வந்தான்?”, என்ற ேகள்வி அந்த வினாடியில் விஸ்வ ரூபேமடுக்க, மற்ற விஷயம் எல்லாம் மறந்து ேபாய் இரண்ேட எட்டில், தாவி ஹாலுக்குள் நுைழந்தாள் சிந்துஜா. தன் காலில் விழுந்து இருந்தவைன தூக்கி, “ஹய்ேயா என்னப்பா இப்படி பண்ணிட்ட?”, என்று அழாத குைறயாக ேகட்டு ெகாண்டு இருந்த சுகந்தி, காலடி சத்தம் ேகட்டு திரும்பி பார்த்த விஷ்வா இருவருக்குேம சிந்துஜாைவ அந்த ேநரத்தில் அங்ேக பார்த்ததில் பலத்த அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது. இருவருேம ஒேர குரலில் “சிந்து….” என்று அைழத்தார்கள். உள்ேள வந்த சிந்துஜாவிற்கு விஷ்வாைவ அந்த ேநரத்தில் அங்ேக பார்த்தது ெவறுப்பாக இருந்தது. மதியம் மகாபலிபுரத்தில், அவனுைடய முகத்ைத அவள் ேநராக பார்க்கவில்ைல. காதில் விழுந்த குரல்தான். இவன் ஏன் சுகந்தியிடம் மன்னிப்பு ேகட்க ேவண்டும்? அதுவும் காலில் விழும் அளவிற்கு என்ன தப்பு ெசய்தான்? அவளுக்கு தைல ெவடித்து விடும் ேபால ‘விண் விண்’ என்று ெதாித்தது. நாேல எட்டில் அவைன ெநருங்கியவள், ஆத்திரத்ேதாடு அவனின் சட்ைடைய பற்றி உலுக்கி, ” இங்ேக எங்கடா வந்தாய்? இன்னும் யார் வாழ்க்ைகைய எப்படி எல்லாம் நாசம் பண்ணலாம் என்று திட்டம் ேபாட்டு ெகாண்டு இருக்கிறாய்? அதுக்கு இங்ேகதான் இடம் பார்த்தாயாக்கும்?”, என்று சரமாாியாய் ேகள்விகைள ெதாடுக்ைகயிேலேய சுகந்தி பதறி ேபாய் ஓடி வந்தாள். “சிந்து, என்ன இது? என்ன பண்ணுகிறாய்? விடு அவைன. வீட்டிற்கு வந்த விருந்தாளிைய இப்படிதான் அவமானபடுத்துவதா?”, என்று சமாதனபடுத்தியபடி, விஷ்வாைவ அவளின் பிடியில் இருந்து விலக்க முயற்சி ெசய்தாள் சுகந்தி. அவள் ெபருமுயற்சி ெசய்தாலும், அவைன விடுவிக்க சிந்து தயாராக இல்ைல என்பதாலும், விஷ்வா அவளிடம் இருந்து விலக முயற்சிேய ெசய்யாததாலும், அவளால் முடியவில்ைல. அவளின் பதட்டத்ைத பார்த்து விஸ்வா, “அக்கா விடுங்கக்கா. பரவாயில்ைல. நீங்க தள்ளி இருங்க அக்கா, உங்களுக்கு ஏதாவது அடி பட்டு விட ேபாகுது. நான் ெசஞ்ச காாியத்துக்கு அவள் நாலு அடி அடித்தாலும் நான் வாங்கிக்கிேறன். ஒண்ணும் தப்பு இல்ைல”, என்று சுகந்திைய சமாதனம் ெசய்தான். “ேடய், நடிக்காதடா, நீ ெசஞ்ச காாியத்துக்கு, உன்ைன நாலு அடி அடித்தால் ேபாதுமா? உன்ைனேய ெகாைலேய பண்ணினாலும் ேபாதாது. நான் உன்ைன எவ்வளவு நம்பிேனன். ஒரு பிெரண்டா நீ எனக்கு என்னடா ெசஞ்ச இடியட்? நம்பிக்ைக துேராகி”, என்று ேமலும் ஆத்திரமாக கத்தினாள் சிந்துஜா. “சிந்து, ப்ளீஸ், என்ன இப்படி முரட்டு தனமா பிேஹவ் பண்ற? இந்த ேநரம் பார்த்து வீட்டுேல ேவறு யாரும் இல்ைலேய? கடவுேள! ேபாதும்மா அவைன விடு, அவேன ெராம்ப ெநாந்து ேபாய் வந்து இருக்கான். அவைன நீ ேவறு வார்த்ைதயால ெகால்லாேத. விடும்மா, ெசான்னால் ேகளு”, என்று ெசால்லியபடி, அவைள பிடித்து இழுக்கும்ேபாேத ஓடி வந்த கஸ்தூாி அம்மாவும் ேசர்ந்து ‘விடு சிந்து’, என்று அதட்டேவ, ஒரு வழியாக விலக்கி அவைள ேசாபாவில் அமரைவத்தாள் சுகந்தி. “நீ கிளம்புப்பா, அடுத்த முைற ெசன்ைன வரும்ெபாழுது, இன்ெனாரு நாள் சாவகாசமா வா. நான் அவளிடம் ேபசிக்கேறன்”, என்று விஷ்வாவிடம் கிளம்ப ெசான்னாள் சுகந்தி. “இல்ைலக்கா, பரவாயில்ைல. நான் இருக்கிேறன். எங்ேக எப்படி எப்ேபா சிந்துஜாைவ பார்த்து எல்லா விஷயத்ைதயும் ெசால்லி மன்னிப்பு ேகட்க ேபாகிேறாேமா, என்று நாேன கலங்கி ெகாண்டுதான் இருந்ேதன். இப்ேபா பார்த்தாச்சு இல்ைலயா? எல்லா விஷயத்ைதயும் ெசால்லி விட்ேட ேபாேறன்”, என்று ெமல்லிய என்றாலும் உறுதியான குரலில் ெதளிவாய் ெசான்னான் விஷ்வா. “நீ ஒரு மண்ணும் ெசால்லேவண்டாம். எைதயும் நான் உன் வாயால் ேகட்க தயார் இல்ைல. ஏற்கனேவ நீ ெசால்லி நான் ேகட்ட விஷயங்கேள இன்னும் ஏேழழு ெஜன்மத்திற்கு ேபாதும். தூய்ைமயான நட்புக்கு நம்பிக்ைக துேராகம் ெசய்த உனக்கு என்னிடம் நிச்சயம் மன்னிப்ேப கிைடயாது. நீ கிளம்பு. என் முகத்திேலேய இனி விழிக்காமல் இருந்தால் உனக்கு புண்ணியமா ேபாகும்”, என்று அவைன ேநாக்கி ைககைள குவித்து எாிச்சேலாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. “விஷ்வா, நீ கிளம்பு. மணி ேவறு ஆகிறது. நீ எப்படியும் இன்னும் இரண்டு மூன்று நாட்கள் இருப்பாய் இல்ைலயா? நான் ெமதுவாய் சிந்துஜாவிடம் எல்லா உண்ைமையயும் ெசான்ன பிறகு, ெகாஞ்ச நாள் கழித்து வந்து ேபசு. இப்ப கிளம்பு. நீயாவது நான் ெசால்வைத ேகளு, ப்ளீஸ்…”, என்று வருத்தமான குரலில் சுகந்தியும், ‘ப்ளீஸ் கிளம்புங்க தம்பி, அப்புறமா ேபசிக்கலாம்’, என்று கஸ்தூாி அம்மாவும் மாறி மாறி ெசால்ல, அவன் தவித்தான்.

அதன் பிறகும், “ஐ ஆம் சாாி சிந்து, இதுக்கு முன்னாடி நான் எப்படிேயா, இப்ப இந்த நிமிஷம் நான் உன்னுைடய நல்ல நண்பன். உன்னுைடய நன்ைமைய விரும்புபவன். உன்னுைடய ேகாபம் சீக்கிரேம தீர்ந்த பிறகு, நான் நிச்சயம் வந்து பார்க்கிேறன் சிந்து. இப்ப கிளம்புகிேறன்”, என்று வருத்தமாக ெசால்லி விட்டு, அவைள திரும்பி திரும்பி பார்த்தபடி நடந்து ெவளிேய ேபானான் விஷ்வா. அவன் ேபாவைதேய முைறத்து பார்த்து ெகாண்டு இருந்த சிந்துஜாவின் ேதாளில் ைக ைவத்து அழுத்தி, “விடு சிந்து, பாவம் அவன். நீ மட்டும்தான் வந்தாயா? வீட்டுல எல்ேலாரும் நல்லா இருக்காங்களா?”, என்று வீட்டு மனுஷியாய் விசாாித்தாள். சுகந்தியின் குரல் ேகட்டதும் திரும்பி ஒரு சின்ன தைல அைசப்புடன், “இவனுக்கு இந்ேநரத்தில் இங்ேக என்ன ேவைல?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “லீவுக்கு வந்த ேபாது, நீ இங்கு இருக்கிறாயா என்று பார்க்க வந்ேதன் என்று ெசான்னான்…”, என்று சுகந்தி மழுப்பலாய் சமாளிக்கும்ேபாேத சிந்துஜா ஒரு ைக உயர்த்தி நிறுத்தினாள். “ேபாதும் உங்களுக்கு ெபாய் ெசால்ல வரவில்ைல. நான் உள்ேள நுைழயும்ேபாது நீங்க ெரண்டு ேபரும் என்ைன பார்த்த பார்ைவயில் எவ்வளவு அதிர்ச்சி இருந்தது ெதாியுமா? நீங்க என்ைன எதிர்பார்க்கேவ இல்ைல. அவன் என்ைன பார்க்க வந்தான் என்று இப்ப என்னேவா கைத ெசால்றீங்கேள? அவன் எதுக்கு உங்கள் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு ேகட்டான்? உங்களுக்கும் அவனுக்கும் என்ன பிரச்ைன? “, என்று ேகட்டாள் சிந்துஜா. “எனக்கும் அவனுக்கும் ஒரு பிரச்ைனயும் இல்ைல சிந்து. அவன் உன்னிடம் பழகும்ேபாது, என்ைனயும் விக்ேனைஷயும் பற்றி தவறா ஏேதா ெசால்லி விட்டானாம். அதனால்தான் …”, “அதுக்கு யாாிடம் மன்னிப்பு ேகட்பது? ெசான்னது எல்லாம் என்னிடம். மன்னிப்பு ேகட்பது உங்களிடமா?”, என்று எாிச்சேலாடு மடக்கினாள் சிந்துஜா. “சிந்து, இப்படி பட் பட்ெடன்று உடனுக்குடேன பதில் ேகள்வி ேகட்கணுமா? அவன் கிடக்கான். இைத எல்லாம் இப்பேவ ேபசி முடிக்க ேபாகிேறாமா? நீ சாப்பிட்டாயா இல்ைலயா? நீ ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா நிதானமா ேபச கற்று ெகாண்டால் நல்லா இருக்கும் சிந்துஜா”, என்று ெமல்ல அவைள அந்த ேபச்சில் இருந்து விலக்க முயற்சி ெசய்தார் கஸ்தூாி. “நீங்க ேபசாதீங்க”, என்று கஸ்தூாி அம்மாவிடம் பட்ெடன்று ெசான்னவள், “அண்ணி, இங்ேக பாருங்க, எனக்கு ேநாிைடயா பதில் ெசால்லுங்க. என்ேனாட கணக்குப்படி, அவன் ஒரு பக்கா அேயாக்கியன். அவன் எதற்கு அண்ணன் இல்லாத இந்த ேநரத்தில் இங்ேக வந்தான்?”, என்று அதிேலேய குறியாய் நின்றாள் . “சிந்து, நீ இப்படி எல்ேலாைரயும் எடுத்ெதறிஞ்சு ேபசுவது ெகாஞ்சம் கூட சாி இல்ைல. கஸ்தூாி அம்மா உன்ேனாட நன்ைமக்காகத்தாேன ெசால்றாங்க”, என்று சிந்துஜாவிடம் ெசான்னவள் மன்னிப்பு ேகாரும் பார்ைவ ஒன்றிைன அவசரமாய் கஸ்தூாியிடம் ெசலுத்தினாள் சுகந்தி. “நான் சாப்பாடு ெரடி பண்ேறன் அம்மா. நீங்க சிந்துஜாைவ கூட்டிட்டு வாங்க”, என்று நிதானமாய் ெசால்லி விட்டு உள்ேள ெசன்று விட்டார் கஸ்தூாி. “விஷ்வா பற்றி நீ ெசால்வது சாி இல்ைல சிந்து. அவன் ஒரு காலத்தில் அேயாக்கியனாய் இருந்தவன். இப்ேபாது திருந்தி விட்டான். அது எனக்கும் ெதாியும். அதனால்தான் அவன் ெபாறுைமயா ேநாில் வந்து ேபசுகிறான். ெசய்த தவற்ைற ெவளிப்பைடயாய் ஒத்துக்ெகாண்டு மன்னிப்பு ேகட்கிறான். அந்த ைதாியம் எத்தைன ேபருக்கு வரும் ெசால்லு பார்ப்ேபாம்?”, என்று அவைள திருப்பி ேகட்டாள் சுகந்தி. “ஓ! ெசய்வைத எல்லாம் ெசய்து விட்டு, மன்னிப்பு எல்லாம் ேகட்டால், அவர் புத்தராகி விடுவாரா? இந்த ெகௗதம புத்தருக்கு எப்ேபா எந்த ேபாதி மரத்தில் ஞானம் பிறந்தேதா ெதாியவில்ைலேய?”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டாள். அந்த ேகள்விக்கு ேநாிைடயாய் பதில் ெசால்ல முடியாமல் சில கணங்கள் தவித்து, “நிைறய விஷயங்கள் நான் உன்னிடம் ெசால்ல ேவண்டும் சிந்துஜா. ஆனால் அவற்ைற எல்லாம் ேகட்க உனக்கு ெபாறுைம இருக்குமா என்று எனக்கு ெதாியவில்ைல. எப்பவும் நீ ெவட்டு ஒன்று துண்டு இரண்டு, என்று பாதி ேபச்சில் கத்தாித்து ெகாண்டு ேபாவாேய? அைர குைறயாய் விஷயம் ெதாிவது

எப்ேபாதுேம அதிக ஆபத்துதான். அதனால் நீ முழுசாய் ேகட்பதாக இருந்தால் ேபசலாம். இல்ைல என்றால்… “, முடிக்காமல் இழுத்தாள் சுகந்தி. “அெதல்லாம் ஆறு மாதத்திற்கு முந்ைதய அறுத பழசான கைத. இப்ேபாது நான் ேகட்கும் ேகள்விகளுக்கு பதில் ெசால்லாமல் மழுப்புபவர்கள்தான் அதிகம்”, என்று ெவளிேய விரக்தியாக ெசான்னவள், மனதிற்குள் இதற்கு சசிேசகர் ஒரு ஆேள ேபாதுேம என்று எண்ணி ெகாண்டாள். “முன்னாடி எல்லாம், அண்ணைன பற்றி, என்ைன பற்றி, விக்ேனைஷ பற்றி எல்லாம் சில விஷயங்கள் உன்னிடம் தவறாக ெசால்லி விட்டதாக என்னிடம் ெசான்னான். அது எல்லாம் தவறான தகவல், என்பது அவனுக்கு ெகாஞ்சம் ேலட்டாதான் … அதாவது இரண்டு மாசத்துக்கு முன்னாடிதான்… ெதாிய வந்ததாகவும்….” “ஏன் பூசி ெமாழுகுகிறீங்க? மகாபலிபுரத்திற்கு நான் ேபான அன்று, இந்த வீட்டிற்கு நான் ஹாஸ்டலில் இருந்து திரும்பி வந்த நாள் அன்று… என்று துல்லியமா ெசால்ல ேவண்டியதுதாேன? அன்ைனக்குதான் இந்த ெகௗதம புத்தர் பிறந்த நாளா? அதற்கு முன்பு பண்ணிய அேயாக்கியத்தனம் எல்லாம் அன்றுதான் அவருக்கு ெதாிந்ததா? அன்று எதுவும் புதிதாக அேயாக்கியத்தனம் பண்ணவில்ைலயா? அைத உங்களிடம் ெசால்லவில்ைலயா? ஹூம்… எப்படி ெசால்வார்? அவர்தான் புத்தராகி விட்டாேர? “, என்று குத்தலாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அன்று அவன் புதுசா என்ன தப்பு பண்ணினான் என்று எனக்கு தனியா ெதாியாது சிந்து. ஆனால் அவன் என்னிடம் மன்னிப்பு ேகட்டது, என்னுடன் சம்பந்தப்பட்டதுதான். அவன் ஏற்கனேவ என்ைன பற்றியும் விக்ேனைஷ பற்றியும் தவறாய் சில தகவல்கள், உன்னிடம் அதிலும் குறிப்பாய், ‘ஹாிணி’ என்ற மன நலம் குன்றிய குழந்ைத ெதாடர்பாக ெசால்லியதால்தான், விக்ேனஷிற்கும் உனக்கும் இைடேய நிச்சயம் ெசய்த அந்த திருமணம் நின்று விட்டது. அது குறித்து, என்னிடமும், விக்ேனஷிடமும் மன்னிப்பு ேகட்க வந்ததாக என்னிடம் ெசான்னான். மன்னிப்பு ேகட்டான். அவ்வளவுதான் எனக்கு ெதாியும். மனிதர்கள் எல்ேலாருக்குேம சில பல நிைற குைறகள் இருக்கும் சிந்து. அைத ெகாஞ்சம் அனுசாித்து நடந்தால்தான்…..” “ஹாிணியா? அந்த சின்ன குழந்ைதைய பலாத்காரம் ெசய்ததாக விக்ேனஷின் ேமல் குற்றம் சாட்டி வழக்கு பதிவானது உண்ைம இல்ைலயா? அப்படி என்றால், என்ன அர்த்தம்?..” அவளுக்கு கண்கைள இருட்டி ெகாண்டு வந்தது. “சிந்து… சிந்து… என்ன ஆச்சும்மா?”, என்று பதட்டமாக ேசாபாவில் சாிந்தவைள பற்றி உலுக்கினாள் சுகந்தி. கண்கள் ெசருக தைல சுற்றி ேசாபாவில் படுத்த சிந்துஜாவின் முகத்தில் அவசரமாய் தண்ணீர் ெதளித்து, கன்னத்தில் தட்டி எழுப்ப முயன்றாள். **************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 31 சிந்துஜா அந்த ேவைளயில் அப்படி மயங்கி விழுவாள் என்பைத ெகாஞ்சமும் எதிர்பாராததால் சுகந்தி தவித்து ேபாய் விட்டள். அவைள கன்னத்தில் தட்டி, விழிக்க ைவக்க முயற்சி ெசய்தபடிேய, “கஸ்தூாிம்மா, ஓடி வாங்க”, என்று குரலும் ெகாடுத்தாள். சுகந்தியின் பதட்டமான குரல் ேகட்டு ஓடி வந்தவர், அவைள பார்த்து விட்டு, “ஏன் பயப்படுறீங்கம்மா, எல்லாம் நல்ல ெசய்தியாகத்தான் இருக்கும்”, என்று சுகந்திைய ேதற்ற, அவள் கண்கைள விாித்தாள். “ஹய்ேயா நிஜமாவா? எப்படிம்மா அவ்வளவு நிச்சயமா ெசால்றீங்க? இவேள இன்னும் முழுசா வளராத ஒரு குழந்ைத. இவளுக்கு ஒரு குழந்ைதயா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டாள் சுகந்தி. ‘ஒரு ஊகம்தான்’, என்று ெசான்னவர், “நீங்க சிந்துைவ எழுப்பி விசாாிங்க, நான் ஸ்வீட் ெரடி பண்ேறன்”, சந்ேதாஷமாய் ெசால்லி விட்டு அடுப்படிக்கு ேவகமாய் ஓடி ேபானார் கஸ்தூாி. மீண்டும் சிந்துைவ எழுப்ப முயற்சி ெசய்ய, சிரமத்துடன் கண்கைள விழித்து பார்த்தவள், “அவன் … அவன் ஏன் அப்படி ெசான்னானாம்?”, என்று சத்தேம எழும்பாத குரலில் முனகலாக ேகட்டாள் சிந்துஜா.

“அைத விடு சிந்து, கஸ்தூாிம்மா ெசால்வது நிஜமா? நீ கன்சீவ் ஆகி இருக்காயா? ெடஸ்ட் பண்ணியாச்சா? அைத ெசால்லத்தான் இந்ேநரத்தில் இங்ேக ஓடி வந்தாயா? “, என்று ஆர்வமாக விசாாித்தாள் சுகந்தி. என்ன இது? அதற்குள் இந்த விஷயம் இங்ேக எப்படி வந்தது? சாரும்மா ேபான் பண்ணி ெசால்லி இருப்பார்கேளா? இல்ைல. இங்ேக ெசால்லேவண்டாம் என்று எனக்கு அறிவுைர ெசால்லி விட்டு, அவர்கள் இங்ேக ெசால்ல வாய்ப்பு கம்மிதான். அப்படி என்றால், சசிேசகர்தான் ெசால்லி இருக்க ேவண்டும். அவளுக்கு அப்ேபாைதக்கு அடங்கி இருந்த அைனத்து நிைனவுகளும் ேமற்பரப்பிற்கு வந்து, ேகாபத்ைத உண்டாக்கியது . தன்ைனயும் மீறி , இவர்களுக்கு ெதாிந்ேதா ெதாியாமேலா தான் ஏதாவது ெசய்து விட ேபாகிேறாம் என்று முன்னாேலேய ெசால்லி ைவக்கிறானா? ‘திமிர் பிடித்தவன்’, என்று எாிச்சேலாடு முனகினாள். “யாைர திட்டுகிறாய் சிந்து? விஷ்வாைவயா? பாவம் அவைன மன்னித்து விேடன்”, என்று விஷ்வாவிற்காக சுகந்தி பாிந்து வர, அந்த வினாடியில், அவளுக்கு சசிேசகர் பின்னால் ேபாய் மீண்டும் விஷ்வா முன்னால் வந்தான். “அண்ணி ப்ளீஸ் நீங்களும் பதில் ெசால்லாமல் சுத்தி வைளச்சு ேபசி, எனக்கு ெராம்ப எாிச்சல் மூட்டாதீங்க. உங்களிடம் ஒரு ேகள்வி ேகட்ேடன், உங்கைள பற்றியும் விக்ேனஷ் பற்றியும் அவன் ஏன் என்னிடம் தப்பாக ெசால்லணும்? அதற்கு ஒரு காரணமும் ேவண்டாமா? நீங்க அைத ேகட்கவில்ைலயா?”, என்று ேகாபத்ேதாடு ேகள்விகைள அடுக்கினாள். “இப்பதான் ெசான்ேனன். ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயாதான் ேபசலாேம? இப்ப என்ன? என்ைன உனக்கு யார் என்று ெதாியாத ேபாேத நான் பதில் ெசால்ல தயாராகத்தான் இருந்ேதன் ேகட்க நீதான் ெரடியாக இல்ைல. நீ என்ைன எத்தைன ேகள்வி ேவண்டுமானாலும் ேகள். நான் பதில் ெசால்கிேறன். ெகாஞ்சம் நிதானமா ேகாபம் இல்லாமல் ேகட்டால்தான் விஷயம் புாியும். ேகாபத்ேதாடு ேகட்ைகயில் எல்லாேம தப்பாக ெதாியும். அவ்வளவுதான்”, என்று நிதானமாக ெசான்ன சுகந்தி, ‘வருகிறாயா சாப்பிட்டு ெகாண்ேட ேபசலாம்’, என்றும் உபசாித்தாள். “இல்ைல நான் ஏற்கனேவ சாப்பிட்டு விட்ேடன். நான் ெராம்ப குழப்பத்தில் இருக்ேகன். நீங்களாவது விஷயத்ைத முதலில் ெசால்லுங்க. விஷ்வா ஏன் அப்படி ெசய்தான்? உங்களுக்கு ெதாியுமா? ெதாியாதா?”, என்று ேவகமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “உங்கள் இருவருக்கும் ெபாதுவாக ெதாிந்த தீனா என்ற ஒருவனிடம் விஷ்வா, உன்ைன…. உன்ைன… வீ…ழ்…த்….தி”, ேமேல ேபச முடியாமல் சிரமப்பட்டவள், அருகில் இருந்த தண்ணீர் தண்ணீாில் ஒரு வாய் குடித்து ஆசுவாசபடுத்தி ெகாண்ட பின், சுகந்தியால் ேபச்ைச ெதாடர முடிந்தது. ”…. வீழ்த்தி காட்டுவதாக சவால் விட்டு, அதில் ெஜயிக்க, படிப்படியாய் திட்டமிட்டு, உன்ைன குடும்பத்தில் இருந்து பிாித்து, அப்படி எல்லாம் எங்கைள பற்றி ேதைவ இல்லாமல் குழப்பம் விைளவித்து இருக்கிறான்”, “நான்ெசன்ஸ், என்ன ெசால்றீங்க? யார் அந்த தீனா? அவனுக்கும் விஷ்வாவிற்கும் என்ைன ைவத்து என்ன பந்தயம்? இதில் விக்ேனஷ் நடுவில் எங்ேக வந்தான்? அவைன பற்றி தப்பா இவன் ஏன் ெசால்லணும்?”, என்று இைடயிட்டாள் சிந்துஜா. அதற்கு பதில் சுகந்தி ெசால்லி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத சிந்துஜாவின் நிைனவுகள் பின்ேனாக்கி நகர்ந்தது. “தீனாவா? அன்று வாெனாலி நிைலயம் வந்த ேபாது கூட நிைனவிருக்கிறதா என்று ேகட்டாேன? அவன் கூட இறந்து விட்டான் என்று ெசான்னாேன? அவன்தான் இந்த ஹாிணி வழக்கில் குற்றவாளி என்று கூட ெசான்னாேனா? அது உண்ைமயா? அைத சாி பார்க்கத்தாேன இன்று காைல ேபானாள். அதற்குள் என்ெனன்னேவா நடந்து விட்டேத? …. ” அவளின் சிந்தைன நீண்டு ெகாண்ேட ேபானது “தீனா என்பவன் உங்கள் காேலஜில் சீனியராம். அவைன நீ காேலஜில் ஒரு முைற அடித்து விட்டாயாம். அதனால் அவனுக்கு உன்ேமல இருந்த ேகாபத்ைத விஷ்வா மூலம் தீர்த்துக்ெகாள்ள அவன் முயன்று இருக்கிறான் சிந்து. விஸ்வாவிற்கு ஏற்கனேவ விக்ேனஷின் ேமேல ஆத்திரம்…” “விக்ேனஷிற்கும் விஷ்வாவிற்கும் என்ன விேராதம் அண்ணி?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா.

“ேபான வருஷம், ெபரம்பூர் ரயில் நிைலயத்தில் தீனா அந்த ெபண்ணிடம் தவறாக நடக்க முயன்றைத பார்த்து விட்டு, விக்ேனஷ் அவனின் ேமல் புகார் ெகாடுத்தார். ேபர் ெதாியாததால், அவன் தப்பி ெசன்ற வண்டி எண்ைண புகாாில் குறிப்பிட்டுள்ளார். அந்த வண்டி விஷ்வா முன்னால் ைவத்து இருந்தது என்பதால் ேபாலீசில் ெகாஞ்சம் ெகடுபிடியாய் விசாரைண ெசய்து இருக்கிறார்கள். அதனால், அந்த விசாரைணக்கு காரணம் விக்ேனஷ் என்ற ஆத்திரத்தில் விஷ்வா தீனாவுடன் ேசர்ந்து ெகாண்டு இல்லாதைதயும் ெபால்லாதைதயும் ெசால்லி. உன்ைன குடும்பத்தில் இருந்து பிாித்து, விக்ேனஷுடன் உனக்கு நடக்க இருந்த திருமணத்ைத நிறுத்தி….” “… ஹய்ேயா கடவுேள இந்த திருமணத்ைத நிறுத்தியதில் எத்தைன ேபருக்கு மன கஷ்டம். அந்த விக்ேனைஷ கண்ணால் பார்க்க கூட கூடாது என்று எத்தைன ைவராக்கியமாய் இருந்தாள். ஒரு மனநிைல சாி இல்லாத ெபண் குழந்ைதயிடம் பாலியல் ாீதியாக தவறு ெசய்தவன் என்ற காரணத்தினால் அல்லேவா, அவைன கண்டாேல விஷமாய் ெவறுத்து வந்தாள்? இது எதற்குேம இப்ேபாது எந்த ஆதாரமும் இல்ைல. எல்லாம் இந்த அேயாக்கியன் ெசான்னைத அப்படிேய நம்பியதால் வந்த விைன….” ஒவ்ெவாரு ேகள்விக்கும் பதில்கள் என்ற ெபயாில் புதிது புதிதாய் பூதங்கள் அல்லவா கிளம்புகிறது, என்று குழம்பியபடிேய, “விக்ேனஷிற்கும் ஹாிணிக்கும் எ…ன்…ன ச…ம்…ப…ந்…த…ம் அண்ணி?”, என்று ஒரு சின்ன ேகள்விைய ேகட்டு முடிப்பதற்குள் அவளுக்கு ெதாண்ைட காய்ந்து ேபானது. “ஹாிணி, இப்ப விக்ேனஷ் அந்த காப்பகத்தில் ஸ்பான்சர் பண்ணி வளர்க்கும் குழந்ைத. யார் என்று ெதாியாது….” “விக்ேனஷ் அந்த அக்குழந்ைதைய காப்பகத்தில் ைவத்து பராமாித்து வருகிறானா? அப்படி என்றால் அவன் சராசாிக்கும் ேமல் நல்லவன் என்று அல்லவா ஆகிறது. அவைன ேபாய் எப்படி எல்லாம் அவமானபடுத்தி இருக்கிறாள்? முதலில் பார்க்காமல்… ேபசாமல்… அதன் பிறகு, பார்த்த ெபாழுது, இன்று காைலயில் கூட கன்னா பின்னாெவன்று ேபசி அவமானபடுத்தி இருக்கிறாள். கடவுேள இப்படி அைரகுைறயாக விஷயங்கைள ேகட்டு தப்பாக நிைனத்து…”, என்று மனதிற்குள் ெநாந்து ேபானாள் சிந்துஜா. இன்னும் சந்ேதகம் முழுசாய் ேபாகாமல், அவள் ெசால்வைத நம்பவும் முடியாமல், நம்பாமல் இருக்கவும் முடியாமல், “பின்ேன, அன்று விஷ்வா காட்டிய எஃப் ஐ ஆாில், விக்ேனஷின் ேபைர நான் பார்த்ேதேன? நீங்க கூட ெபரம்பூர் ஏசிபியிடம், விக்ேனஷிற்காக ேபசியதாக என்னிடேம ஒத்து ெகாண்டீர்கேள? “, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவளின் குரலில் சுத்தமாய் ெதம்ேப இல்ைல. “எஃப் ஐ ஆர், என்பது முதல் தகவல் அறிக்ைகதாேன சிந்து? அதில் தகவல் ெசால்பவாின் ெபயர் இல்லாமல் எப்படி இருக்கும்? அதில் உனக்கு என்ன குழப்பம்? விஷ்வா பணக்காரன் என்பதால் ஆரம்ப கட்ட விசாரைணயில், அந்த வழக்ைக விக்ேனஷின் புறேம திருப்ப முயற்சி நடந்தது. அந்த சமயத்தில், நான் அவாிடம் ேபசியது உண்ைமதான். ஆனால் அது விக்ேனஷ் குற்றவாளி என்னும் பட்சத்தில் காப்பாற்ற இல்ைல சிந்து. அதுவும் இந்த மாதிாி ஒரு வழக்கில், நான் காப்பற்ற நிைனப்ேபனா? என்ைன பார்த்தால் அப்படி மனசாட்சி இல்லாத ெபண் மாதிாியா இருக்கு? “, என்று மிகுந்த வருத்தத்ேதாடு ேகட்டாள் சுகந்தி. சுகந்தியின் பாவைனைய பார்த்த சிந்துஜாவிற்கு குழப்பமாய் இருந்தது. இவள் ெபாய் ெசால்ல ேவண்டிய அவசியம் இல்ைல. அப்படி என்றால், தீனாவும் விஷ்வாவும் ேசர்ந்து ெகாண்டு தன்ைன விைளயாட்டு ெபாம்ைமைய ஆட்டி ைவத்து இருக்கிறார்கள். இதில் தீனா இறந்து விட்டான். விஷ்வா நல்லவனாகி விட்டானா? இது நல்ல கைதயாக இருக்ேக? அது ேபாக, இவள் இவ்வளவு ேநரம் ேபசியதில், சுகந்திையயும் விக்ேனைஷயும் அநியாயத்திற்கு தப்பாக நிைனத்தது தாேன ெதாிய வந்துள்ளது. அந்த தப்புக்கு விஷ்வா இவர்களிடம் மன்னிப்பு ேகட்டானா? சாி, ஆனால் அவன் தனக்கு ெசய்த அநீதிக்கு, என்ன விளக்கம்? மகாபலிபுரம் பற்றிய ேபச்ேச வரவில்ைலேய? அன்று என்ன நடந்தது? விஷ்வாதான் தனக்கு காபியில் மயக்க மருந்து ெகாடுத்து இருக்கிறான் என்பதில் அவளுக்கு ெகாஞ்சமும் சந்ேதகம் இல்ைல. அன்று அவன் என்ன திட்டமிட்டான்? அந்த சதி திட்டத்தில், சசிேசகாின் பங்கு இருக்கா இல்ைலயா? அதுதான் அவளுக்கு முக்கியமாக ெதாிய ேவண்டி இருந்தது. இைத ேநாிைடயாக யாாிடமும் விசாாிக்க முடியாது என்பதும், சசிேசகைர ஏதாவது ஒரு வார்த்ைத தவறாக இங்ேக ெசான்னால் அது எடுபடாது என்றும் அவளுக்கு புாிந்து இருந்தது.

இைத மைறமுகமாய் விசாாிக்க ேவண்டும் என்று மனதிற்குள் முடிவு ெசய்துவிட்டு, “அண்ணி, அன்று மகாபலிபுரத்தில் இருந்து என்ைன சசி அைழத்து வந்த ேபாது விஷ்வா கூட வந்தான்தாேன? சசி ெசால்லும்ேபாது எனக்கு இந்த விஷயம் சாியாகேவ புாியவில்ைல. எதற்கு விஷ்வா எனக்கு இப்படி ெசய்ய துணிந்தான் என்று குழப்பமாகேவ இருந்தது. அைத பற்றி ேபசினாேல, ேவற ஏதாவது நல்ல விஷயம் ேபசும்மா என்று நழுவி விடுகிறார், நீங்க ெசால்லுங்க. விஷ்வா நிஜமாேவ நல்லவன் என்று நீங்க நம்புகிறீர்களா? எனக்ெகன்னேவா அவன் நடிக்கிறாேனா என்று ேதான்றுகிறது ெதாியுமா? “, என்று ெமல்ல விசாாித்தாள். “சசி அண்ணன் ெசான்னால் சாியாகத்தான் இருக்கும். நீ ஏன் சிந்து அைத ேபாய் ெநாண்டி ெகாண்டு இருக்கிறாய்? இனிய உளவாக இன்னாத கூறல் கனியிருப்ப காய் கவர்ந்தற்று ெதாியுமா? ஆனால் அத்தைன ெகட்ட ேவைளயிலும் நல்ல ேவைள, உனக்கு சசி மாதிாி ஒரு மாப்பிள்ைள அைமந்தது இப்ப ேபசுவதற்கு நமக்கு நல்ல விஷயமா இல்ைல. நீ ேகட்ட எத்தைன ேகள்விக்கு நான் பதில் ெசான்ேனன். நீ நான் ேகட்ட ஒேர ஒரு ேகள்விக்கு இன்னும் பதிேல ெசால்லவில்ைலேய “, என்று சுகந்தி, அவைளேய மடக்க, ெநாந்து ேபானாள் சிந்துஜா. ஒருமுைற கைடசியாக முயற்சி பண்ணலாம் என்ற எண்ணத்தில், ஒரு புன்னைகைய வரவைழத்து “சசி, என்ைன முன்னாடிேய லவ் பண்ணின விஷயம் உங்களுக்கு ெதாியுமா அண்ணி?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “பின்ேன எனக்கு ெதாியாமல் இருக்குமா? ஒேர நிமிஷம். இேதா வந்து விடுகிேறன் “, என்று ெசால்லி விட்டு , உள்ேள ஓடி ைகயில் அவளின் பைழய ெமாைபல் ேபானுடன் திரும்பி வந்தாள். அைத அவளின் முகத்தின் முன்பு ேலசாய் ஆட்டி காட்டி, “இது என்ன என்று ெதாியுதா?”, என்று விாிந்த புன்னைகேயாடு ேகட்டாள் சுகந்தி. “இது… இது… முதன் முதலில் ேவைலக்கு ேபான ேபாது அண்ணனுக்கு அப்பா வாங்கி ெகாடுத்த ெமாைபல். அவன் ேவறு வாங்கிய பின்னால், அைத எனக்கு ெகாடுத்தான். அப்பா இறந்த பின்பு ராேஜேஷாடு வந்த சண்ைடயில், இைத தூக்கி ேபாட்டு விட்ேடேன. இதுக்கு சசிக்கும் என்ன சம்பந்தம்?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அப்படி ேகளு, இந்த ெமாைபைல நீ ேதடேவ இல்ைலயா?”, என்று விசாாித்தாள் சுகந்தி. “ேதடுவதா? அப்படி என்றால் இது ெதாைலந்து இருந்ததா என்ன?”, அவளுக்கு ெதாியாத விஷயங்கள் இன்னும் எவ்வளவுதான் இருக்கு? என்ற குழப்பமும் தீராமல் ெதாடர்ந்தது. “சாியா ேபாச்சு. இைத நீ நடுேராட்டில், ஒரு பால்கார ைபயேனாடு ேநர்ந்த சின்ன விபத்தில் மிஸ் பண்ணி விட்டாய். இைத ைவத்து நம் வீட்டு முகவாி கண்டுபிடித்து, என்னுடன் ேபசி, இந்த ேபாைன ேநாில் ெகாண்டு வந்து ெகாடுத்து விட்டு, உன்ைன கண்களால் ேதடி, காணாமல் ெநாந்து… என்னிடம் ெவளிப்பைடயாய் விசாாித்து, ஏகத்திற்கு என்னிடம் திட்டு வாங்கி,… ஆனாலும் உன்ைன விடாமல் துரத்தி, மகாபலிபுரத்தில் கண்டு பிடித்து, அம்மாவிடம் ெசால்லி, பத்ேத நாளில் திருமணம் நடத்தி, வாவ் வாவ்… என்ன ெசால்றது சசிைய பற்றி? இதில் உனக்கு ஒரு ெமேசஜ் கூட இருக்கு என்று நிைனக்கிேறன். பாரு”, என்று அந்த ேபாைன அவளிடம் ெகாடுத்த ேபாது, ெவளிேய ராேஜஷின் கார் வந்து நிற்கும் ஓைச ேகட்டது. “ஹப்பா! சிந்துஜா, நீ ெபாிய ஆளாயிட்ட. நானும் விதம் விதமா ேகட்டு பார்த்தாச்சு. பதிேல வரவில்ைல. ஒருேவைள உன்ேனாட நியூைச உங்க அண்ணாவிடம்தான் முதலில் ெசால்ல ேவண்டும் என்று காத்து இருக்கிறாயா? இேதா உங்க அண்ணா வந்தாச்சு. அவாிடேம ெசால்லு”, என்று ேகலியாக ெசால்லியபடி ராேஜைஷ வரேவற்க வாசலுக்கு ேபானாள் சுகந்தி. இந்த ேபாைன சசி ெகாண்டு வந்து ெகாடுத்தானா? அவன் தன்ைன ஏற்கனேவ பார்த்து இருக்கிறானா? இதில் தனக்கு ெமேசஜ் இருக்கா? இது என்ன புது கைத, என்று ேயாசிக்கும்ேபாேத அவன் ஒருநாள் அதிகாைலயில் தான் முதன்முதலில் வண்டிைய எடுத்தேபாது, அவன் கூடேவ வந்து, நடு ேராடில் நின்று ேபசியது நிைனவில் ஆடியது. அவன் ெசான்னது உண்ைமதானா? அப்படி என்றால் வானதி ெசான்னது தன்ைனதானா? ஹய்ேயா! ஆமாம், இன்று கூட சசிைய அதட்டும்ேபாது, சாரும்மா ெசான்னார்கேள? இவைள பார்த்து ஆைசப்பட்டு திருமணம் ெசய்து ெகாள்ள ேகட்டேபாது நான் என்ன ெசான்ேனன் என்பது மறந்து விட்டதா? அவசரமாய் ேயாசிக்ைகயில், மின்னல் ஒளிர்ந்தது.

என்ன ெமேசஜ் அனுப்பி இருக்கிறான்? இதயம் அவசரமாய் துடிப்பின் ேவகத்ைத அதிகாிக்க, ைககள் நடுங்க, அந்த ெமாைபலில் ெமேசைஜ பிாித்தாள். எட்டு மாதத்திற்கு முந்ைதய ேததியில் ஒரு ெமேசஜ். “ஹாய், இைச என்றால் உனக்கு ெராம்ப பிடிக்குேமா? எனக்கும்தான். ேபான் பண்ணுவைத தவிர, ெமாைபலுக்கு ேவறு பல உபேயாகம் இருக்கு என்பைத இன்று அறிந்து ெகாண்ேடன். இந்த ெமாைபைல நான் எடுக்கும்ேபாது அதில் ஒலித்த பாடல், உன்னுைடய தகவலுக்கு. உன்னாேல உன்னாேல… மண்ேமேல மண்ேமேல… கண்ேடன் கண்ேடன் காதைல…. ேஹய் ேஹய்… ேநா ேகாபம். நான் பாட்ைடத்தான் ெசான்ேனன். மீண்டும் விைரவில் சந்திக்கலாம். எங்ேக? எப்ேபாது? காத்து இருக்கிேறன். ெபயர் கூட ெதாியாத ஜஸ்ட் ஒேர ஒரு முைற பார்த்த ஒரு ெபண்ணிடம் இத்தைன விஷயம் ெசால்லி இருக்கிறாேன? ெராம்பேவ ைதாியம்தான். அவன் உண்ைமயாகேவ தன்ைன ேநசித்துதான் இருக்க ேவண்டும். அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில், மகாபலிபுரத்தில் தவறாக ஒன்றும் நடக்கவில்ைலேயா, தான் ேதைவ இல்லாமல் குழம்புகிேறாேமா என்ற எண்ணம் முதன் முதலாய் ேதான்றியது. அபிராமபுரத்தில் இருந்து கிளம்பும்ேபாது இருந்த ேகாபம் இப்ேபாது ெவகுவாய் குைறந்துதான் இருக்கு. விக்ேனஷ் – சுகந்திைய பற்றி தான் எண்ணியது தவறாக இருக்கும் பட்சத்தில், சசி, விஷ்வாைவ பற்றி தான் நிைனப்பதும் தவறாக இருக்கலாேமா என்ற எண்ணம் ேதான்றி, அது ேமலும் ேமலும் வலுவைடவைத அவளால் தவிர்க்க முடியவில்ைல. ************************************************************************ அத்த அத்திியாயம் 32 வாசலில் இருந்து ஹாலுக்குள் வருவதற்குள்ேளேய சுகந்தி ராேஜஷின் காதில் விஷயத்ைத ெசால்லி இருக்க, “ேஹய் சிந்து, கங்க்ராட்ஸ். சுகந்தி ெசால்றது நிஜமா?”, என்று உற்சாகமாக ேகட்டபடி அருகில் வந்து அமர்ந்தான் ராேஜஷ். பிறக்காத குழந்ைத ேமல உனக்ெகன்ன ேகாபம் சிந்து, என்ற சாரும்மாவின் வாதம், என்ன ேகாபமாக இருந்தாலும் அைத குழந்ைதயிடம் கான்பிக்காதீங்க அண்ணி ப்ளீஸ், என்ற வானதியின் ெகஞ்சல், எனக்கு இந்த குழந்ைத முழுசா ேவண்டும் என்ற சசியின் அதிகாரம், இது எல்லாவற்ைறயும் ஒதுக்கி ைவத்து ேயாசித்தாலும், அவளுக்ேக குழந்ைத என்றால் பிாியம்தான். தனக்ேக இந்த குழந்ைத ேவண்டாம் என்ற எண்ணம், இன்று மதியம் ேதான்றிய அளவு வலுவாக இல்ைல என்பது ஒரு புறம் இருக்க, அவனுக்கு என்ன பதிைல எப்படி ெசால்வது? இப்படி எல்ேலாரும் ெகாண்டாடும் ஒரு விஷயத்ைத என்ன காரணம் ெசால்லி ேவண்டாம் என்று ெசால்வது, என்ற குழப்பமும் ேசர்ந்து ெகாள்ள, வலிய வரவைழத்த புன்னைகயுடன், “ேதங்க்ஸ்”, என்ற வார்த்ைதகள், அவைள ேகட்காமேலேய அவளின் வாயில் இருந்து உதிர்ந்தது. “ேஹய் சிந்து என்னது இது? ேபசியது நீதானா? காைலயில் உன்ைன பார்ப்பதற்கு முன்னாடிேய ெவளிேய கிளம்பி விட்டாய் ேபால? மதியம் கூட திரும்பி வரவில்ைல. ெரகார்ட் பண்ணின ப்ேராக்ராமும் எனக்கு வந்து ேசரவில்ைல. இப்ப எல்லாம் ேமடம் ெராம்ப பிசிேயா?”, என்று தன்னுைடய ேதாளில் சாய்த்து அக்கைறயாய் விசாாித்தான். “என்னங்க நீங்க, கல்யாணம் ஆகி ேபான ெபாண்ணு , அண்ணனிடம் இந்த ஸ்வீட் நியூைச ெசால்ல ேவண்டும் என்று நாைளக்கு காைல வைரயிலும் கூட உங்கைள பார்க்க ெவயிட் பண்ணாமல், ஓடி வந்து இருக்காள். அவைள ேபாய் இப்படி ெசால்றீங்கேள? உங்கைள என்ன பண்ணினால் ேதவலாம்?”, என்று ெசல்லமாய் சுகந்தி கடிந்து ெகாள்ள, அவன் “அப்படியா சிந்து குட்டி”, என்று முகம் எல்லாம் ெபருைமயில் மலர்ந்து விகசிக்க ேகட்டான் ராேஜஷ். இப்படி மலர்ச்சியுடன் ராேஜஷ் ெபருைமயாக ேகட்ட ேபாது, “தான் என்ன மூடில் எப்படி வந்ேதாம்? இது எப்படி எல்லாம் உருமாறி விட்டது? அவன் சந்ேதாஷத்ைத ஏன் ெகடுப்பாேனன்?”, என்ற எண்ணம் ேதான்ற, அவள் சின்ன புன்னைகயுடன் ெவறுமேன தைல அைசத்து ைவத்தாள்.

“சாி வாடா குட்டி சாப்பிடலாம்”, என்று ராேஜஷ் அவைள பாசத்ேதாடு அைழத்தேபாது, அவளுக்கு முதல் முறியாக கண்களில் ஈரம் கசிந்தது. நல்ல உறவுகைள தான் இதுவைர சாியாக மதிக்கவில்ைல. இருந்தாலும் அவர்கள் நம் மீது ைவத்த பாசம் என்னேவா குைறயவில்ைல. அதுவும் ராேஜைஷ ெபாறுத்தவைரயில் முன்பு இருந்ததற்கு இப்ேபாது ெராம்ப நிதானமாக ேபசுகிறான். அன்பாக இருக்கிறான். சுகந்தி ெசால்லி வந்ததாக கூட இருக்கலாம். அவைளயும் தான் என்ன பாடுபடுத்தி இருப்பாள்? ஏற்கனேவ சாப்பிட்டு விட்ேடன் என்று சுகந்தியிடம் ெசான்னது மறந்து, இவன் இப்படி பாசத்ேதாடு அைழப்பதற்கு மாியாைதைய தரும் விதமாக அமர்ந்து உண்ேடன் என்று ேபர் பண்ணலாேம என்று எழுந்து உணவு ேமைஜக்கு வந்தாள். “வா வா சிந்து, உடனடியாக பண்ண முடிந்தது ேகசாிதான். ஒரு வாய் சாப்பிடுகிறாயா?”, என்று அக்கைறேயாடு ெசான்ன கஸ்தூாி அம்மாைவ இைமக்காமல் பார்த்தாள். “எனக்கு ெநய் ேசர்த்து ஏதாவது சாப்பிட்டால், குமட்டிகிட்டு வருதும்மா. ப்ளீஸ் ேவண்டாேம?”, என்று மறுத்தாள் சிந்துஜா. “சாிம்மா, துளியூண்டு வாயில் ேபாட்டுக்க, ேதாைசக்கு கரமா தக்காளி சட்னி பண்ணி இருக்ேகன். சாப்பிடு”, என்று ேமலும் உபசாித்த கஸ்தூாி அம்மாைவ கண்களால் அளந்தபடிேய உணவிைன ெகாறித்தாள் சிந்துஜா. ேவைலக்கு இருப்பவர் என்ற நிைலைய தாண்டி தன் மீது அக்கைறயும் அன்பும் ைவத்து எவ்வளேவா ெசய்து இருப்பவர். அவைர கூட தான் விட்டு ைவத்ததில்ைல. இன்று கூட அவைர ேபசாேத என்று நடுவில் அதட்டியது நிைனவில் வந்தது. ஒரு ேதாைசைய மட்டும் உள்ேள தள்ளியவள், “ப்ளீஸ் எனக்கு ேபாதும், ஏற்கனேவ சாரும்மா, ரசம் சாதம் வற்புறுத்தி சாப்பிட வச்சுட்டாங்க. நான் படுக்க ேபாேறன் குட்ைநட்”, என்று மூவருக்கும் ெபாதுவாய் ெசால்லி விட்டு எழுந்து தன்னுைடய அைறக்கு ெசன்று விட்டாள். “என்ன சுகந்தி, சிந்து ெராம்ப கம்மியா ேபசுவது மாதிாி இருக்கு? ஏதாவது பிரச்ைனயா?”, என்று அவசரமாய் விசாாித்த ராேஜஷிடம், விஷ்வாவின் வருைக பற்றியும், தங்களுக்கிைடேய நடந்த ேபச்சு வார்த்ைத பற்றியும் சுகந்தி ெசால்லி முடிக்க, அவன் கவைலேயாடு ேகட்டு இருந்தான். “அட கடவுேள, உன்னிடம் மன்னிப்பு ேகட்க, இன்றுதான் நல்ல நாள் பார்த்தானா? அவள் எத்தைன சந்ேதாஷமாய் வந்தாேளா? பாவம் இவைன பார்த்ததும் எல்லாம் வடிந்து இப்படி ஓய்ந்து ேபாய் விட்டாேள?”, என்று ெவகுவாய் வருத்தபட்டான் ராேஜஷ். மஞ்சள்தூளும் மிளகுெபாடியும் ேபாட்டு காய்ச்சிய பாலில், பனங்கல்கண்டு கலந்து எடுத்து வந்த கஸ்தூாி அம்மா, “சிந்து, நான் உன்னிடம் ெகாஞ்சம் ேபசணுேம? உனக்கு இப்ப தூக்கம் வருதா?”, என்று பாைல நீட்டியபடி விசாாித்தார் கஸ்தூாி. அனிச்ைசயாய் இல்ைல என்று தைல அைசந்து விட, “என்ன ேபசணும்?”, என்று எச்சாிக்ைகேயாடு திருப்பி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “சிந்து, நீ வாழ்க்ைகயில் எதற்குேம கஷ்டப்பட்டது இல்ல. உங்க அப்பா இன்ெனாரு கல்யாணம் பண்ணி அவாின் இரண்டாவது மைனவி, உன்ைன நின்னால் குத்தம், உட்கார்ந்தால் குத்தம், என்று வாட்டி வைதக்கவில்ைல. அதனால் உனக்கு உறவுகளின் அருைம புாியவில்ைலம்மா. என்ேனாட அனுபவத்தில் ெசால்ேறன், உன்ைன சுற்றி இருக்கும் உறவுகள் எல்லாம் ெராம்ப நல்லவங்க. அவங்க ெசால்வைத அதிக வாக்குவாதம் இன்றி ஏற்று நடந்தால், நிச்சயமா உனக்கு எந்த ெகடுதலும் வராது கண்ணு”, என்று அவளுக்கு புாியும் வைகயில் ேபச்ைச ஆரம்பித்தார். “இப்ப நான் யார் ெசால்வைத ேகட்கவில்ைல? இைத எதுக்கு இப்ப என்னிடம் ெசால்றீங்க?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவளுக்கு, தன் வீட்டில் நடந்த சண்ைட இவர்களுக்கு எப்படி ெதாியும் என்ற அதிர்ச்சி அப்பட்டமாய் அவளின் முகத்தில் ெதாிந்தது. “என்ன அப்படி பார்க்கிறாய்? இந்த குழந்ைத சம்பந்தமா உங்க வீட்டில் நிச்சயம் எேதா வாக்குவாதம் நடந்து இருக்கு, என்று எனக்கு ெதாியும் சிந்து. நீ இந்த விஷயத்ைத சந்ேதாஷமாய் ெசால்ல இங்ேக வரவில்ைல என்பதும் எனக்கு ெதாியும்”, என்று அவர் அழுத்தமாக ெசான்னதும் அவள் ேமலும் திைகத்து விழித்தாள்.

“நான்தான் இங்ேக நடப்பைத எல்லாம் பார்த்துட்டுதாேன இருக்ேகன். உங்க அண்ணன் அன்னிக்கு ேவண்டுமானால் ெதாியாமல் இருக்கலாம். ஆனால் எனக்கு இன்று நடந்தது எல்லாேம ெதாியும். மாப்பிள்ைள ேமல, உனக்கு என்ன ேகாபம் இருந்தாலும், அவர் உன்ேமல ெராம்ப பாசமா அக்கைறயாதான் இருக்கார் சிந்து. அது அவேராட ஒவ்ெவாரு ெசய்ைகயிலும் ெதாியும். இரண்டு மாசமா அைத ெதாடர்ந்து பார்த்து வந்தாலும், உன்னால் புாிந்து ெகாள்ள முடியவில்ைலயா? இப்ப ஏண்டா சண்ைட? நீ யார் அைத ேகட்க என்று ேகட்கேத ப்ளீஸ்”, என்று அவர் ேபசி ெகாண்ேட ேபாக சிந்துஜா குழம்பினாள். இவங்களுக்கு எப்படி ெதாியும்? இந்த அழகில் ைகைய ஓங்கும் மாப்பிள்ைளக்கு சப்ேபார்ட் ேவறா? அவனும் அவேனாட அக்கைறயும், தூக்கி நல்ல ெபாிசான குப்ைப ெதாட்டியா பார்த்து ேபாட ெசால்லணும் எாிச்சேலாடு மனசுக்குள் முணுமுணுத்தாலும், “நானா ஒண்ணும் சண்ைடைய ஆரம்பிக்கவில்ைல”, என்று பட்ெடன்று ெசான்னாள் சிந்துஜா. “யார் ஆரம்பிச்சால் என்ன? அவங்க அக்கைறைய யாரும் குைற ெசால்ல முடியாது. நீ இங்ேக வந்து ேசர்வைத மாப்பிள்ைளேய வந்து பார்த்துட்டு ேபானார் என்றால், அவங்களுக்கு உன் ேமல எவ்வளவு அக்கைற என்று புாிஞ்சுக்க முயற்சி பண்ணு சிந்து”, என்று அதட்டலாக ெசான்னார் கஸ்தூாி. யார் வந்தா இந்த ேநரத்தில்? சசியா? அவ்வளவு ேகாபத்திலும் வந்தானா? இங்ேக வந்து தான் வீட்டில் நுைழவைத பார்த்து விட்டு ெசன்றானா? அவனுக்கு அக்கைற இருக்கு என்று ெகாள்வதா? இல்ைல ெவறுமேன அம்மா ெசான்னதற்காக வந்து ேபானான் என்று ெகாள்வதா? சாி அைத விடு, முதலில் இங்ேக வருவதாக நீ வீட்டில் ெசால்லி விட்டு வந்தாயா?”, என்று அவசரமாய் ேகட்டார். “அதான் ஏற்கனேவ நீங்கதான் ெசால்லி இருக்ேகங்கேள? சாரும்மாவிடம் மட்டும் ெசால்லிட்டுதான் வந்ேதன்”, என்று முணுமுணுத்தாள் சிந்துஜா. “அந்த விதத்தில் பரவாயில்ைல நான் ெபருைம பட்டுக்கலாம். வீட்டில் ஒரு ஆளிடமாவது ெசால்லணும் என்று ேதாணுச்ேச? என்னேவா சிந்து, ைகயில் சுலபமா கிைடத்து விட்டதாேலேய எதுவும் மட்டம் என்று நிைனத்து விடாேத. இந்த குழந்ைத உனக்குள் ஜனிச்ச ேநரம் நல்ல ேநரமா இருக்கட்டும். நீ சந்ேதாஷமா வாழனும் சிந்து. ேதைவ இல்லாத முடிந்து ேபான விஷயங்கைள மனசில ேபாட்டு குழப்பி, இருக்கும் நல்ல உறவுகைள ெகடுத்து ெகாள்ளாேத. அவ்வளவுதான் ெசால்ேவன். நீ உன்ேனாட குழந்ைதக்கு ஒரு நல்ல முன்மாதிாியா இருக்க ேவண்டாமா? பார்த்து ெகாஞ்சம் ெபாறுைமயா நிதானமா நடந்துக்ேகா. எனக்கு ெதாிஞ்சைத ெசால்ேறன். தப்பா எடுத்துக்காேத”, என்று நீளமாய் அறிவுைர வழங்கி விட்டு, ெவளியில் ெசன்றார். தன்னுைடய அைறக்குள் படுத்த பிறகும், அவளுக்கு தூக்கம் வருவதாய் இல்ைல. சுகந்தி ெசான்ன தகவல்களும், அந்த ேபானில் இருந்த எஸ்எம்எஸும் அவைள ெவகுவாய் ெதாந்தரவு ெசய்தது. சசிேசகர் தன்ைன முதலிேலேய ேநசித்து இருக்கும் பட்சத்தில், அைத தன்னிடம் ஏன் ெசால்ல முயற்சி ெசய்யவில்ைல என்ற ேகள்வி அவைள குைடந்தது. அவைன தான் சந்தித்த நாள் முதல் இன்று வைரயில் தங்களுக்குள் நடந்த ேபச்சு வார்த்ைதகைள பல முைற தன் மனதில் ஓட்டி பார்த்தாள். அவனுக்கு மகாபலிபுரத்தில் தன்ைன சந்தித்ததில் நிைறய சந்ேதாஷம் என்பது ெவளிப்பைடயாக ெதாிந்தது. ஓடி வந்து ஆர்வத்துடன் தன்னிடம் ேபசினான். தன்னுைடய ப்ேராக்ராம் ேகட்ேபன் என்று ெசான்னான். அது சும்மா இல்ைலேயா? அப்புறம் அன்று எஸ்எம்எஸ் வந்த எண்ணுக்கு ேபான் பண்ணி ேபசிய ேபாது, சசிேசகர் என்று யாரும் இல்ைல என்று ெசான்னார்கேள? அவனுைடய ெமாைபல் நம்பரும் அது இல்ைலதான். தானாக எைதயாவது கற்பைன ெசய்து ெகாண்டால் அவன் என்ன ெசய்வான்? என்று ஒரு பாதி மனமும், காதலித்து கல்யாணம் பண்ணி ெகாள்ளும் ெபண்ைண, திருமணத்திற்கு முன்பு ஒரு தடைவ பார்க்க ேவண்டும் ேபச ேவண்டும் என்ற ஆைச இல்ைல என்றால் என்ன அர்த்தம்? என்று ஒரு பாதி மனமும் இரண்டு கூறாய் பிாிந்து வாதாட, அவளுக்கு தைலைய பிய்த்து ெகாள்ளலாம் ேபால இருந்தது. இரண்டு வாதங்களுக்குேம சாதகமும் பாதகமுமாய் பல சான்றுகள் கிைடக்க, அந்த இரவு முழுவதும் ேயாசித்து ேயாசித்து அவள் கைளத்து ேபாய் தூங்கும்ேபாது நள்ளிரவு தாண்டி இருந்தது. மறுநாள் காைல வழக்கம் ேபால விழித்து, அவசரமாய் வாெனாலி நிைலயத்திற்கு கிளம்புைகயில், ைகப்ைபைய சாி பார்த்த ேபாது, அைலேபசிைய உயிர்பித்தாள். ெமாைபல், ஸ்க்ாீனில் அவனுைடய எண்ணில் இருந்து ஏற்கனேவ பதிவாகி இருந்த பதிேனழு மிஸ்ட் கால் கண்ணில் பட்டது.

அது காைலயில் அவள் மகாபலிபுரத்திற்கு பயணம் ெசய்த ேநரம் என்பைத கவனித்து இருந்தால், அவள் அவைன அைழத்து இருக்க ேவண்டிய ேதைவேய இல்ைல. ஆனால் விதி, அது அவள் கண்ணில் படாமல் மைறத்ததால், உள்ளம் துள்ளியது. அவேன சமாதானத்திற்கு வந்த பிறகு, தனக்கு என்ன ேகாபம்? சட்ெடன்று மனம் மாறி சிறு குழந்ைத ேபால உற்சாகமாய் துள்ளி குதித்தது. அவளுைடய ேகாபத்திற்கு ஆயுசு அவ்வளவுதான் ேபால. உற்சாகத்ேதாடு அவனின் ெமாைபலுக்கு அைழத்தாள் சிந்துஜா. மீண்டும் மீண்டும் முயற்சி ெசய்த பின்னும் அது அைணத்து ைவக்கப்பட்டு இருப்பதாக தகவல் வரேவ ேலசாய் வாடினாள். அவனுக்கும் இப்படிதாேன இருந்து இருக்கும்? “இனிேமலும் காத்து இருந்தால் நிகழ்ச்சிக்கு ேநரமாகி விடும். அங்ேக ேபான பின், காத்து இருக்கும் ேநரத்தில் மீண்டும் முயற்சி ெசய்யலாம்”, என்று வண்டியில் கிளம்பினாள். வண்டியில் ேபாகும்ேபாது அனிச்ைசயாக, அவன் முன்பு வண்டிைய நிறுத்திய இடத்தில வாகனத்ைத ெமதுவாக ஓட்டி சில வினாடிகள் நின்று விட்டு மீண்டும் பயணத்ைத ெதாடர்ந்தாள். அந்த வினாடி வைர, அன்ைறய நிகழ்ச்சிக்கான கருத்ைத முடிவு பண்ணாமல் இருந்த சிந்துஜாவிற்கு, அன்ைறய தைலப்பு மனதில் பளிச்சிட்டது. “ஒரு காதலின் கைத”. அட இது கூட வித்தியாசமான தீமாய் இருக்குேம? இங்கிருந்ேத ஆரம்பிக்கலாம். முதல் பாடல், அவன் ேகட்ட பாடேலதான். கண்ேடன் கண்ேடன் காதைல… முடிக்கும் பாடல்… ஜூன் ஜூைல மாதத்தில் ேராஜா பூவின் வாசத்தில், ஜூனியர் ஜூனியர் மண்ணில் பிறக்கும். இதுேவ தன்னுைடய மனமாற்றத்ைத அங்ேக எேலாருக்கும் ெவளிப்படியாக ெசால்லாதா? எஸ். மனதில் உற்சாகம் ெபருக்ெகடுத்து ஓட, வண்டியில் ஆக்சிேலட்டைர முறுக்கினாள். வாெனாலி நிைலயத்ைத அைடந்த ேபாது, மணி ஆறடிக்க இன்னும் அஞ்சு நிமிஷம் இருந்ததால், அவசரமாய் சசிேசகாின் ெமாைபலுக்கு அைழத்தாள். அவனிடம் சுருக்கமாக, நான் நிகழ்ச்சி முடித்ததும் வருகிேறன். ெவளிேய தனியாக ெகாஞ்சம் அமர்ந்து விாிவாக ேபசலாம் என்று மட்டும் ெசால்லி விட்டு நிகழ்ச்சிக்கு ேபாகலாம் என்று மீண்டும் முயன்ற ேபாது இம்முைற ாிங் ேபாகேவ அவள் துள்ளி குதித்தாள் “பிக் அப்… பிக் அப்… பிக் அப் ேமன்… என்ன ெசய்து ெகாண்டு இருக்கிறாய்?”, என்று அவள் மனதிற்குள் ெஜபித்து ெகாண்டு இருக்க, அங்ேக தூக்க கலக்கத்துடன், “ஹேலா …”, என்ற வானதியின் குரல் ேகட்டு குழம்பினாள். “வா…ன… தி…?”, என்று ேகள்வியாய் இழுக்ைகயிேல அவளின் தூக்க கலக்கம் காணாமல் ேபானது. “அண்ணி, ெசால்லுங்க அண்ணி, ப்ேராக்ராம் ைடம் ஆகவில்ைலயா? ைநட் எங்க எல்ேலாைரயும் கலங்கடிசுட்டீங்க அண்ணி. எப்படி இருக்ேகங்க? எப்ப இங்ேக வாீங்க? நான் என்ன ெசய்யணும்? ெசால்லுங்க அண்ணி “, என்று வினாடிக்குள் அடுக்கி விட்டாள் வானதி. “இ…து இ…து அண்ணனின் ெமாைபல் இல்ைலயா?”, என்று ேகள்வியாக முடிக்காமல் இழுத்தாள் சிந்துஜா. நீ ஏன் எடுக்கிறாய்? அண்ணன் இல்ைலயா என்ற ேகள்வி அதில் ெதாக்கி நிற்க, சிந்துஜா அண்ணனிடம் ேபசேவண்டும் என்று அவளாகேவ முயற்சி ெசய்கிறாேள என்ற எண்ணம் ேதான்றியதும், எதிர்முைனயில் வானதி சந்ேதாஷமாய் சிாித்தாள். அப்படி என்றால் அவர்களுக்கு இைடேய சமாதான ெகாடி ஏற்றப்பட்டு விட்டதாகத்தாேன அர்த்தம்? “ஓ! நீங்க அண்ணனிடம் ேபச ேவண்டுமா? அவேனாட ெமாைபலுக்கு ேபாட்டீர்களா? சாிதான்…”, என்று ெசான்னவளுக்கு அவளின் பதட்டமும் அக்கைறயும் புாிந்து விட்டதால், இப்ேபாது மீண்டும் அடக்க மாட்டாமல் சந்ேதாஷமாக சிாித்தாள். “வானதி, நிகழ்ச்சிக்கு ேநரமாகி விட்டது. ப்ளீஸ் ஏன் சிாிக்கிறாய் என்ற காரணத்ைத ெசால்லிட்டு சிாிேயன்…”, என்று சட்ெடன்று மூண்ட எாிச்சேலாடு ெசான்னாள் சிந்துஜா. அவளுக்கு நிகழ்ச்சிக்கு ேபாக ேவண்டுேம என்ற அவசரம் .

“சாாி சாாி… அண்ணி. அதுதான் விஷயம். உங்க ப்ேராக்ராம் நடக்கும்ேபாது அண்ணன் யாாிடமும் ேபச மாட்டார். அைத மட்டும்தான் ேகட்பார். அந்த ஒருமணி ேநரமும், அவேராட ெமாைபலுக்கு வரும் அைழப்புகள் அைனத்தும் கால் ைடேவர்ட் முைறயில், இங்ேக வீட்டு ேலண்ட் ைலனுக்கு வரும். இது இன்னிக்கு ேநற்று இல்ைல. கடந்த எட்டு மாதமா தினமும் நடக்கும் நிகழ்ச்சி. உங்களுக்கு ெதாியாதா?”, என்று அவசரமாக விளக்கம் ெசான்னாள் வானதி. “இல்ைலேய? எட்டு மாசமாவா? தினமுமா?”, என்று இன்னும் ஆச்சாியம் அடங்காமல் அவள் திருப்பி அழுத்தி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ஆமா, உங்க ேமல, உங்க குரலின் ேமல, அவ்வளவு கிேரஸ் அண்ணனுக்கு. இந்த ேநரத்தில் எஸ்எம்எஸ் அனுப்ப கூட ேவறு யாேராட ெமாைபைலயாவதுதான் உபேயாகிப்பார். இவர் ைகயில் இருக்கும் ெமாைபைல உபேயாகபடுத்தாமல், பக்கத்தில் இருக்கும் ஆளுைடய ெமாைபைல வாங்கி உபேயாகபடுத்தினால், அந்த ஆளுக்கு அது ெதாிய வரும்ேபாது எப்படி இருக்கும்? ெசம கடுப்பாகாது?….” வானதியின் விளக்கம் ெதாடர, இவளின் சிந்தைன ேவறு திைசயில் பறந்தது. இெதன்ன கைத? ஒ! அப்படி என்றால் இந்த கடுப்பில்தான் அந்த ஆள் இருந்தாேனா? ைகயில் ெமாைபைல ைவத்து ெகாண்டு எஸ்எம்எஸ்-க்கு கஞ்சத்தனம் பண்ணுகிறான் என்ற கடுப்பில்தான் ‘அந்த ஆள்’ அன்று எாிச்சேலாடு ேபசினானா? அப்படி என்றால், அந்த கல்யாண மாைல பாட்டு இவன்தான் ேகட்டானா? மனம் ேமலும் உற்சாகத்தில் துள்ளியது. “… ஆனால் அைத பற்றி எல்லாம ஐயா கவைலபட்டால்தாேன? அவருக்கு உங்க ப்ேராக்ராம் ஒரு ெசகன்ட் கூட மிஸ் பண்ணாமல் ேகட்கணும். அவ்வளவுதான். உங்க ேமல உயிேர வச்சு இருக்கார் என்று நான் ெசானனது ெவறும் வார்த்ைத இல்ைல அண்ணி. இது சத்தியம். ப்ளீஸ் நம்புங்க. இப்பவும் அண்ணன் உங்க நிகழ்ச்சிக்கு காத்து இருப்பார். ேநரமாச்சு நீங்க ேபாங்க. நான் ஏழு மணிக்கு ேமல கூப்பிடுகிேறன் அண்ணி, நாம் அப்புறம் ேபசலாம். ைப”, என்று அந்த அவசரத்திலும் ெசால்ல ேவண்டிய விஷயத்ைத கச்சிதமாக ெசால்லி விட்டு ேபாைன ைவத்தாள் வானதி. அவள் ேபாைன ைவத்த பிறகும் காதில் இருந்து ெமாைபைல எடுக்க மனம் இல்லாமல் இன்னும் ைவத்து ெகாண்டு இருந்தவளுக்கு, உள்ேள இருந்து முந்ைதய நிகழ்ச்சி தயாாிப்பாளர் ைக காட்டி அைழப்பது கண்ணில் பட்டும் கருத்தில் பதியாமல் அவள் நின்று இருந்தால். அவேர அடுத்த நிகழ்ச்சி இன்னும் சில வினாடிகளில் ெதாடரும், என்ற அறிவிப்ைபயும் ெசால்லி, இரண்டு நிமிடம் ஒலிக்க கூடிய ைவயலின் இைசைய ேபாட்டு விட்டு அவசரமாய் ெவளிேய ஓடி வந்தார். “சிந்து, என்ன ஆச்சு? இங்ேக என்ன பண்ணி ெகாண்டு இருக்கிறாய்?”, என்று ேவகமாய் ெசான்ன பிறகு இந்த உலகத்திற்கு வந்தவள், புன்னைகேயாடு தைலைய உலுக்கி , தைரயில் கால்கள் பாவாமல் மிதந்து ெசன்று தன் நிகழ்ச்சிைய துவக்கினாள். ***************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 33 சிந்துஜா தன் அண்ணன் வீட்டிற்கு பத்திரமாய் ேபாய் ேசர்வைத உறுதி ெசய்த பின், அங்கிருந்து திரும்பி வந்த சசி ேசகருக்கு மனம் ஒரு நிைலயில் இல்ைல. நிம்மதி இன்றி அைலபாய்ந்தது. அவளின் ேமல் அந்த வினாடியில் ெபாங்கிய ேகாபத்தில் தன்ைன மீறி ைக நீட்டி விட்டாலும், வருத்தமாக தான் இருந்தது. தான் தன்னுைடய அன்ைப அவளுக்கு உாிய விதத்தில் எடுத்து ெசால்லவில்ைலேயா என்ற சந்ேதகமும் வந்தது. அவளுக்கு அப்படி என்ன இந்த குழந்ைத ேமேல ெவறுப்பு என்று எவ்வளவு ேநரம் ேயாசித்த பின்னும் அவனுக்கு புாியேவ இல்ைல. இது குழந்ைதயின் மீது ேதான்றிய ெவறுப்பா? அல்லது தன் ேமல் ேதான்றிய ெவறுப்பா என்று அவனால் இனம் பிாித்து அறிய முடியவில்ைல. தன்னிடம் குழந்ைத இல்ைல என்று ெபாய் ெசால்லி விட்டாள் என்ற ேகாபத்ைத விட, அைத தன்னிடம் ெசால்லாமல் அழிக்க முைனந்தாள் என்றதனால், எழுந்த ேகாபமும், அவள் அப்படி வாசல் ெவராண்டாவில் தைல கவிழ்ந்து அமர்ந்து இருந்தைத பார்த்து ஏற்பட்ட வருத்தத்ைதயும் மீறி, அந்த இரவு முழுவதும் நிைலத்து நின்றது.

இரவு முழுவதும் ெவகு ேநரம் தூங்காமல் தவித்த ேபாதும், மறுநாள் காைலயில் வழக்கம் ேபால நைடபயிற்சிக்கு கிளம்பியவனுக்கு மணி ஆைற தாண்டியும் சிந்துஜாவின் குரல் ேகட்காதது அடி வயிற்ைற என்னேவா ெசய்தது. ஏன் இன்னும் நிகழ்ச்சி ஆரம்பிக்கவில்ைல. அவளுக்கு என்ன ஆச்சு? உடம்பு சாி இல்ைலேயா? வண்டியில் ேவகமாக ேபாகும்ேபாது தைல சுற்றி… வினாடிக்குள், உலைகேய வலம் வந்து விட கூடிய வல்லைம பைடத்த விட்ட மனம் கண்டைதயும் எண்ணி கலங்கியது. ச்ேச ச்ேச அப்படி எதுவும் இருக்காது என்று தன்ைனேய ேதற்றி ெகாண்டவனுக்கு, அவைள ேநரடியாக அைழக்க இன்னும் மனம் வரவில்ைல. ஒருேவைள நிகழ்ச்சி தயாாிப்பில் இருந்தால் எடுக்க மாட்டாள் என்ற எண்ணத்ேதாடு, தான் அவளுக்கு ேபானில் ேபச முயற்சி ெசய்யும்ேபாது இங்ேக ேபச ஆரம்பித்து விடுவாேளா? அைத மிஸ் பண்ணி விடுேவாேமா, என்ற ைபத்தியகார எண்ணமும் ேசர்ந்து ேபானில் அவைள அைழப்பைத தைட ெசய்தது. ஒவ்ெவாரு வினாடியும் மணி கணக்கில் நீள்வது ேபால இருக்க அவன் ெபாறுைம இழந்து, ராேஜஷின் ெமாைபலுக்கு அைழத்தான். “ஹேலா, நான் சசி ேபசேறன், சிந்துஜா ஸ்ேடஷன் ேபாய் ேசர்ந்து விட்டாளா? ப்ேராக்ராம் இன்னும் ஆரம்பிக்க வில்ைலேய?”, என்று சசிேசகர் ேகட்டு முடித்த வினாடியில், ராேஜஷ் “ஹய்ேயா அப்படியா? அப்ேபாேத கிளம்பி விட்டாேள”, என்று ெசால்லி ெகாண்ேட, ைக நீட்டி அருகில் இருந்த மியுசிக் சிஸ்டத்ைத ஆன் ெசய்தான். இருவருக்கும் ேதைவ படும் பதில் வாெனாலியில் இருந்து ஒலித்தது. “ஹாய் ஹேலா, வணக்கம், குட் மார்னிங் அண்ட் ெவல்கம் டு காைல ெதன்றல். நான் உங்க எஸ் எஸ் “, என்று உற்சாகமாய் ஒலித்த சிந்துஜாவின் குரைல ேகட்டு ராேஜஷ் சத்தமாய் சிாித்தான். “என்ன ஆச்சு சசி, ஒரு நிமிஷம் ெரண்டு நிமிஷம் கூட சிந்துேவாட வாய்ஸ் ேகட்காமல் இருக்க முடியாதா? நான், அவளுக்குத்தான் ஏேதா ஆச்ேசா என்று ஒரு ெசகன்ட், பயந்ேத ேபாய் விட்ேடன் ெதாியுமா?”, என்று ராேஜஷ் ேகலியாக ேபச்ைச வளர்க்க, இவனுக்கு எப்ேபாது அைத கட் பண்ணுேவாம் என்று விரல்கள் துடித்தது. “எனிேவ, கன்க்ராட்ஸ், நீங்க ேநரடியா விஷயத்ைத ெசால்லாவிட்டாலும், சந்ேதாஷ சமாச்சாரத்ைத எதைன நாள் மூடி ைவக்க முடியும். ஐ ஆம் ேசா ேஹப்பி”, இன்னும் சில வினாடிகள் அவன் ேபசியது சசிேசகருக்கு யுகம் யுகமாய் நீண்ட மாதிாி எண்ணம் ேதான்றி இம்ைச ெசய்தது . இன்ைறய நிகழ்ச்சியின் தைலப்பு ெகாஞ்சம் வித்தியாசமா இருக்கட்டும் என்று பயங்கரமா ேயாசிச்சு வந்து இருக்ேகன். எப்ேபாதும் ஒேர உணர்வில் இருக்கும் பல பாடல்கைள ேகட்டு ரசிப்ேபாம் இல்ைலயா? இன்று ெகாஞ்சம் வித்தியாசமா, ஒரு மனிதனின், பல ேநரத்து உணர்வுகைள, ெவளிபடுத்தும் பாடல்கைள ஒரு ெதாகுப்பா ேகட்டு ரசிக்கலாம். நிகழ்ச்சி தைலப்பு என்ன என்று ேயாசிக்கிறீங்களா? ெராம்ப ேயாசிக்காதீங்கப்பா. அந்த சிரமம் உங்களுக்கு ேவண்டாம். நாேன ெசால்லி விடுகிேறன். இது… ஒரு காதலின் கைத. காதல் உருவான கைத. அதில் உள்ள ஏற்ற தாழ்வுகைள, மனமாற்றங்கைள ெசால்லும் கைத. இறுதியில் உண்ைமயான காதல் எத்தைன தைடகள் வந்தாலும், அத்தைன தைடகைளயும் தாண்டி நிச்சயம் ெஜயிக்கும் என்பைத ெசால்லும் கைத. முதலில், ஆணும் ெபண்ணும் சந்திக்கும் அந்த முதல் பார்ைவயில், யாேரா ஒருவருக்கு, அடுத்தவர் மீது ஏற்படும் ஈர்ப்ைப ெசால்லும் ‘லவ் அட் பர்ஸ்ட் ைசட்’, என்ற ாீதியிலான காதல் ஜனித்த பாடல் நிகழ்ச்சியில் முதலாவதாக ஒலிக்கிறது. ேகளுங்க… ரசிங்க… கூட ேசர்ந்து பாடுங்க… என்ற சிந்துஜாவின் குரல் முடிந்து பாடல் ஒலிபரப்ப ஆரம்பிக்கும் முன்ேப அவள் எந்த படம் என்ன பாடல் என்று எந்த குறிப்பும் ெசால்லாத ேபாேத, சசிேசகருக்கு ெதாிந்து விட்டது. அவனின் உள்ளுணர்வு ெபாய்யாகவும் இல்ைல அேத பாடல்… கண்ேடன் காதைல படத்தில் வரும் அந்த பாடல். அவன் முதன் முதலில் ேகட்ட பாடல். ெவண்பஞ்சு ேமகம் என்ேபனா… பாடல் வாிகள் ஒலிக்க அவனுக்கு ேமேல நடக்க முடியாமல் ேபானது. அப்படிேய பீச்சின் ஓரத்தில் இருந்த நைட ேமைடயில் சாய்ந்து அமர்ந்தான். முதல் சந்திப்பிற்கு பின், கிட்டத்தட்ட ஆறு மாதம் தான் அவைள ேதடி அைலந்தைத சுருக்கமாக ெசால்லி, ேஜ ேஜ படத்தில் இருந்து “ேதடி ேதடி தீர்ப்ேபாேமா…” என்ற பாடைல ஒளிபரப்பும்ேபாது அவனுக்கு இதயம் சில்லிட்டது.

நீண்ட இைடெவளிக்கு பின், மகாபலிபுரத்தில், தான் அவைள பார்த்து ஓடி வந்தைத ஜாைடயாக ெசால்லி, “மலர்கேள மலர்கேள இது என்ன கனவா… ” பாடலும், திருமணத்ைத ெசால்லி, “கடவுள் அைமத்து ைவத்த ேமைட”, பாடைலயும் ஒலிபரப்பியைத இருந்த இடத்தில் இருந்து அைசய கூட மனம் வராமல், புன்னைகேயாடு கண் மூடி ரசித்து இருந்தான் சசிேசகர். முதல் இரவில் தான் அவைள அணு அணுவாய் ரசித்து ெசான்ன வார்த்ைதகைள , ெகாஞ்சம் மாற்றி அைமத்து, ஆனால் அவர்கள் இருவருக்கும் மட்டும் உடனடியாக புாியும்படி ெசால்லி, “காிகாலன் காைல ேபால கருத்திருக்கு குழலு…”, என்ற பாடைல ேபாட்ட ேபாது, அவனின் ேகாபம் காணாமல் ேபாய் விட்டது. பல்லவ ராஜகுமாாி, ேசாழ ராஜகுமாரன் கைதைய ெசால்லி, “ராஜாவின் பார்ைவ ராணியின் பக்கம்”, என்ற பாடைலயும், அவர்களின் ேதனிலவு ெகாண்டாட்டங்களுக்காக, “ஆயிரம் நிலேவ வா…” பாடைலயும் ஒலிபரப்பினாள். “….நள்ளிரவு தனி இருக்க, நாம் இருவர் தனி இருக்க, நாணெமன்ன பாவெமன்ன, நைட தளர்ந்து ேபானெதன்ன,…”, என்ற எஸ்பீபியின் ேதன் குரலில் ஒலித்த வாிகைள ேகட்ட வினாடியில், காைல ஏழு மணிக்கு எல்லாம் மகாபலிபுரம் கிளம்ப ேவண்டும் என்ற ேவைலைய ஒதுக்கி, அவைள உடனடியாய் வாெனாலி நிைலயத்தில் சந்திக்க அவசரமாய் ஆட்ேடா பிடித்தான் சசிேசகர். காதல் ெவள்ளத்தில் மூழ்கி இருந்தவர்களிைடேய சின்ன மன ேவறுபாடு ஏற்பாட்டு பிாிந்து இருக்கும் ேவைளைய குறிப்பிட்டு, “காதல் ைவத்து காதல் ைவத்து காத்திருந்ேதன்…” பாடைல ஒலிபரப்பி, சசிேசகாின் இதழ்களில் புன்னைகையயும், விழிகளில் நீைரயும் ஒேர ேநரத்தில் மலர ைவத்தாள் சிந்துஜா. இருவாிைடேய ஏற்பட்ட மன ேவறுபாடு மைறயும் ேவைளயில் ஒருவைர ஒருவர் பார்க்க ஏங்கும், தவிக்கும் பிாிந்துள்ள காதலர்களின் நிைலைய விளக்கி ெசால்லி, “இப்பேவ இப்பேவ பார்க்கணும் இப்பேவ… இப்பேவ இப்பேவ ேபசணும் இப்பேவ… ஆைட வாசம் நாசி ெதாட்ட அப்பேவ அப்பேவ… ஆயுள் ைகதி ஆகி விட்ேடன் அப்பேவ அப்பேவ…”, பாடைல ஒலிபரப்பிய வினாடியில் சிந்துஜாவிற்கும் சசிேசகைர உடேன பார்க்க ேவண்டும் என்று எண்ணம் ேதான்றி அவைள உலுக்கியது. ஒரு வாய் தண்ணீர் குடித்து விட்டு வந்து ெதாடரலாம் என்று அவசரமாக பாடல் ஒலித்த இைடெவளியில், கதைவ திறந்து ெகாண்டு ெவளிேய வந்த வினாடியில், அவளின் கண்ணில் ராேஜஷின் அைறக்குள் நுைழயும் சசிேசகாின் உருவம் பட்டு மூச்சைடக்க ைவத்தது. நிைனத்த உடேன வந்து விட்டானா? அவனுக்கும் தான் ேபசுவது புாிந்து விட்டதா? என்ற ேகள்வியும், புாியாமல் இருக்க இதில் என்ன இருக்கு? கிேரக்க ெமாழியிலா ெசால்ேறன் என்ற பதிலும் ேதான்றி அவளின் முகத்தில் புன்னைக பூக்க ைவத்தது. நிைனத்ேதன் வந்தாய் நூறு வயது பாடைல ஒலிபரப்ப ேபாேறன்… என்று அவனுக்கு எஸ்எம்எஸ் ெசய்ய தன்னுைடய ெமாைபைல எடுத்த ேபாது, சாியாக அந்த வினாடியில், அவனுைடய மிஸ்ட் கால்கள் வந்த ேநரம் கண்ணில் பட்டது. ேநற்று காைல பதிேனாரு மணியா? அப்படி என்றால், அவன் ேநற்று இரவு தன்ைன அைழக்கவில்ைலயா? அப்படி என்றால் அவன் இன்னும் ேகாபமாகத்தான் இருக்கிறான். எங்ேகேயா உள்ளுக்குள் தன் இதயம் சுக்கு நூறாய் ெநாறுங்கி விழுவைத அவளால் உணர முடிந்தது. இப்ேபாது இங்ேக எதற்காக வந்தான்? அண்ணனிடம் தன்ைன பற்றி ெசால்லவா? ஹய்ேயா கடவுேள… இப்ேபாது இைத எல்லாம் நிைனக்க ேநரம் இல்ைல. நிகழ்ச்சிைய நல்ல படியாக முடிக்க ேவண்டுேம, என்ற தவிப்பில் அவசரமாய் ேமலும் ஒரு கிளாஸ் குளிர் நீைர அவசரமாய் குடித்து ெதாண்ைடைய சீர் ெசய்த ேபாதும் நிகழ்ச்சியின் ஆரம்பத்தில் இருந்த துள்ளல் அந்த வினாடியில் குைறந்து ேபாய் விட்டது. அந்த மாற்றத்ைத சிந்துஜா எவ்வளவு துல்லியமாக உணர்ந்தாேளா, அேத அளவு துல்லியமாக கண்டு ெகாண்ட சசிேசகாின் உள்ளமும் அந்த வினாடியில் அதற்கான காரணத்ைத மட்டும் தவறாக ஊகித்தது. அவள் தன்ைன பார்த்து இருக்க ேவண்டும். அவளுக்கு தான் இங்ேக இந்த ேநரத்தில் வந்தது பிடிக்கவில்ைல, என்று எண்ணி தன்ைன தாேன வருத்தி ெகாண்டான். ஏற்கனேவ திட்டமிட்டபடி, ஊடலில் பிாிந்து இருந்த இருவரும் சமாதானமாகி, “நீ பாதி நான் பாதி கண்ேண…”, என்று டூயட் பாடி, ஜூன் ஜூைல மாசத்தில், ஜூனியர் வரும் நிகழ்ச்சிைய

சந்ேதாஷமான பாடலாக ெசால்லி முடித்த ேபாது அவைளயும் அறியாமல் கண்ணில் நீர் ெபருக்ெகடுத்து ஓட, நிகழ்ச்சிைய முடித்த அடுத்த வினாடி வாெனாலி நிைலயத்தில் இருந்து தன்னுைடய வண்டிைய எடுத்து ெகாண்டு கிளம்பி விட்டாள் சிந்துஜா. நிகழ்ச்சிைய முடித்து அவள் ெவளிேய வரும் ேநரத்ைத கணக்கிட்டு, ராேஜஷும், சசிேசகரும், பாடல் பதிவு நைடெபறும் இடத்திற்கு வந்து ேசர்ந்த ேபாது, அடுத்த நிகழ்ச்சிக்கான அறிவிப்பாளர் அங்ேக தயாராய் இருப்பைத பார்த்து விழித்தனர். அவள் ெவளிேயறிவிட்டாள் என்ற உண்ைம ெதாிந்ததும் ேமலும் குழம்பினர். ஒருேவைள தன்னுைடய எண்ணம் ெபாய் என்று ெசால்லி விட மாட்டாளா என்ற நப்பாைசயுடன் அந்த வினாடி வைர காத்து இருந்த சசிேசகருக்கும் ேமலும் ேகாபம் வந்தது. இவைள எண்ணி தான் தவிக்கும் அளவிற்கு, அவளுக்கு தன் ேமல் பிடிப்ேபா பிாியேமா இல்ைல என்றால், தான் தவிப்பதில் அர்த்தேம இல்ைலேய என்ற வருத்தம் ேதான்றி, வளர்ந்து, விஸ்வரூபம் எடுத்தது. இலக்கின்றி ெகாஞ்ச ேநரம் வண்டியிேலேய சுற்றி விட்டு, பசி எடுக்கேவ, மணிைய பார்க்க அது எட்ைட ெநருங்கி ெகாண்டு இருந்தது. ஒரு வருத்த ெபருமூச்ேசாடு, வீட்ைட ேநாக்கி வண்டிைய திருப்பினாள். கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி ேநரமாக சுற்றி ெகாண்ேட இருக்கிறாளா? வீட்ைட அைடந்த ேபாது, சாருமதி அம்மா மட்டுேம அங்ேக இருக்க, இவைள பார்த்ததும் மலர்ச்சிேயாடு வரேவற்றார். “வா வா , சிந்து, இப்ப உடம்பு பரவாயில்ைலயா? காைலயில் ப்ேராக்ராம் நல்லா ேபசினாய் ேபால? வானதி ெராம்ப சந்ேதாஷமாய் ெசான்னாள். இப்ப எல்லாம் சாியாகி விட்டதுதாேன?”, என்று ெபாதுவாய் விசாாித்தார் சாருமதி. “பரவாயில்ைல சாரும்மா. பசிக்குது”, என்று ெமல்லிய வருத்தமான குரலில் சுருக்கமாக ெசால்ல, அவர் ேவகமாய் உள்ேள ஓடினார். உணைவ முடித்தபின், அவர் இன்னும் அடுப்படியில் ேவைல ெசய்தபடி, “மதியம் சாப்பாடு கட்டி தரவா சிந்து, வானதிக்கு புளிேயாதைர ெகாடுத்து அனுப்பிேனன். புளிக்காய்ச்சல் இருக்கு, உனக்கும் கலந்து தரட்டுமா? இப்ப எங்ேக ேபாக ேபாகிறாய்?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தார். “ம்ம்ம், தாங்கம்மா, ெபரம்பூர் வைர ேபாகணும். ேநற்ேற ேபான ேவைல முடியவில்ைல. அதுக்கு முன்னாடி ெகாஞ்சம் இங்ேக வாீங்களா?”, என்று ெமல்லிய குரலில் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “என்ன ஆச்சு சிந்து?”, என்று ேகட்டபடி அருகில் வந்து அமர்ந்த சாருமதியின் மடியில் சாிந்து படுத்தவள், சில நிமிடங்கள் காரணம் என்று எதுவும் குறிப்பிட்டு ெசால்லாமேல அழுது தீர்த்து விட்டாள். “சிந்து, சிந்தும்மா.. எதுக்குடா அழுகிறாய்? யார் உன்ைன என்ன ெசான்னா? நாங்க ஒன்றும் உன்ைன தப்பா நிைனக்கவில்ைல விடும்மா… எனக்கு ெதாியும், நீ சீக்கிரேம புாிஞ்சுப்பா. எழுந்திாி, சசி ஏதாவது ெசான்னானா? ேபானில் ேபசினானா? திட்டினானா? அவன் உன்னிடம் ேபசவில்ைல என்று அழுகிறாயா?”, என்று விதம் விதமாக அவர் ேகட்ட அைனத்து ேகள்விகளுக்கு, மறுப்பான தைல அைசப்ைப மட்டுேம பதிலாக ெகாடுத்து விட்டு, ெமௗனமாக கண்ணீர் ெபருக்கியவைள அதற்கு ேமலும் ேகள்வியால் ெதால்ைல படுத்தாமல், ெமன்ைமயாக அவளின் தைலைய வருடி ெகாடுத்தார் சாருமதி. பல நிமிடங்கள் ெமௗனமாக கண்ணீர் ெபருக்கிய பின், அவளுக்ேக ெகாஞ்சம் பரவாயில்ைல என்பது ேபால ேதான்ற, மடியில் இருந்து எழுந்தாள். “சாப்பாடு கட்டுங்கம்மா, நான் இன்னும் பத்து நிமிஷத்துல முகம் கழுவிட்டு கிளம்புகிேறன்”, என்று ெசால்லி விட்டு அவர்களின் அைற ேநாக்கி நடந்தவைள வாஞ்ைசேயாடு பார்த்து ெபருமூச்சு விட்டார் சாருமதி. முந்ைதய நாள் ெசய்யாமல் விட்ட ேவைலைய, இன்று முடித்து விடலாம், என்று அவாிடம் ெதாைலேபசியில் அனுமதி ேகட்டு, அவர் வரெசானந்தும் ெசன்று பனி முடித்து, முந்ைதய நாள் தன் காதில் விழுந்த தகவல்கைள ஜாைடயாக விசாாித்து, ஒன்றும் ெபாய் இல்ைல என்பைத உறுதி ெசய்து ெகாண்டபின், அங்கிருந்து கிளம்பியவளுக்கு, மனதில் ஒரு உறுத்தல் இருந்தது. “அங்கிள், விக்ேனஷ் இப்ப எந்த பிராஞ்சில் இருக்கிறார்? ேபான் நம்பர் இருக்கா?”, என்று ேகட்டு வாங்கி, அவனுக்கு ேபசலாமா ேவண்டாமா என்று பூவா தைலயா ேபாட்டு பார்த்து ெவகு ேநரம் வாக்குவாதம் தனக்குள் நடத்தி, அவைன ேநாில் பார்த்து மன்னிப்பு ேகட்பதுதான் சாி என்ற முடிவிற்கு

வந்தாள். மிகுந்த தயக்கத்துடன், அவனுைடய ெமாைபலுக்கு ேபாட்டவள், அவன் ேபாைன எடுத்த உடேனேய, “சி…ந்…து…ஜா.”, என்று ஆச்சாியமாய் விளிப்பைத ேகட்டு திைகத்து ேபானாள். தன்னுைடய நம்பைர இவன் ஸ்ேடார் பண்ணி ைவத்து இருக்கிறானா என்ன? நம்பைர பார்த்ததும் ேபைர ெசால்கிறாேன? “ஹாய். எஸ் நான்தான். எப்படி இருக்ேகங்க?”, என்று சாதரணமாய் நாலு வார்த்ைத விசாாிப்பதற்குள் அவளுக்கு மூச்சு முட்டியது. “நான் ெராம்ப நல்லா இருக்கிேறன். நீங்க எப்படி இருக்ேகங்க? ேநற்று டாக்டைர பார்த்தீர்களா? நல்ல விஷயம்தாேன?”, என்று சந்ேதாஷமாய் ேகட்டவைன பார்த்து அவளுக்கு குற்ற உணர்வு ேமலும் ெபருகியது. “ம்ம்ம், ஆமாம் நல்ல விஷயம்தான். நான் உங்களிடம் ேநாில் ெகாஞ்சம் ேபச ேவண்டுேம? எங்ேக எப்ேபா ேபசலாம்?”, என்று தயங்கி தயங்கி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நான் உங்க வீட்டிற்ேக வருகிேறன். சனி மாைல, அல்லது ஞாயிறு காைல வரட்டுமா? நீங்க ப்ாீயா இருப்பீங்களா?”, என்று அவன் உடனடியாய் சம்மதம் ெசான்னைத ேகட்டு அவள் ேமலும் குன்றி ேபானாள். “வாங்க. சனி ேவண்டாம். ஞாயிற்று கிழைமேய வாங்க. லஞ்ச் சாப்பிடுவது மாதிாி வாங்க. வீட்டுல அம்மா அப்பாைவயும் கூட்டிட்டு வாீங்களா? அண்ணா அண்ணிையயும் வர ெசால்கிேறன். சின்ன விருந்து மாதிாி இருக்கட்டும். முடியுமா?”, என்று தயக்கத்துடன் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நிச்சயமா, அைத விட என்னங்க ெபாிய ேவைல? கட்டாயம் வருகிேறன்”, என்று சிந்துஜாவிடம் சந்ேதாஷமாய் உறுதி அளித்து விட்டு ேபாைன ைவத்தவனுக்கு இருப்ேப ெகாள்ளவில்ைல. சிந்துஜா தாேன ேபான் பண்ணி ேபசியது ஒரு அதிசயம் என்றால், அவேள குடும்பத்ேதாடு விருந்துக்கு அைழப்பைத என்ன என்று ெசால்வது? ஒருேவைள வானதி வீட்டில் விஷயத்ைத ெசால்லி விட்டாேளா, என்ற சந்ேதகம் ேதான்ற அவசரமாய் அவைள அைழத்தான் விக்ேனஷ். “என்ன விைளயாடுறீங்களா? ேநற்று ைநட் எங்க வீட்டில் ஒேர ெடன்ஷன். நாேன உங்கைள பார்க்கணும் என்று நிைனத்து ெகாண்ேட இருந்ேதன். மனேச சாி இல்ைல. ஆனால் இன்று காைலயில் ெகாஞ்சம் பரவாயில்ைல. நீங்க மதியம் ெகாஞ்சம் ப்ாீயா இருந்தால் லஞ்ச் சாப்பிட இங்ேக வந்து ேபாறீங்களா? உங்களிடம் ேபசினால் ெகாஞ்சம் நல்லா இருக்கும்”, என்று ெசால்லவும் அவன் உடேன கிளம்பி விட்டான். அண்ணி ெசான்ன ேஹாம் இங்ேகதாேன எங்ேகேயா இருக்கு. வானதி கூட அங்ேகதான் ேவைல ெசய்கிறாள். அவைள பார்த்து விட்டு ஹாிணிையயும் பார்த்து விட்டு ேபாகலாமா? என்ற எண்ணம் ேதான்ற, வண்டிைய அன்ைன ெதேரசா மன நிைல குன்றிேயார்களுக்கான சிறப்பு பள்ளிக்கு தனது வண்டிைய திருப்பி, வானதிைய ேதடி வந்தாள் சிந்துஜா. அங்ேக அவளின் அைறயில், அவளது ேமைஜயில், அவளின் அருேக அமர்ந்து, இருந்த விக்ேனைஷ பார்த்து வியப்பைடந்தாள். “இவன் எங்ேக இங்ேக இந்த ேநரத்தில்?”, என்ற மனதில் ேதான்றிய ேகள்விக்கான விைட, முந்ைதய நாள் தனக்கு குழந்ைத உருவாகிய தகவல் வானதிக்கு ேபாய் ேசர்ந்த மர்மம் துல்லியமாய் விளங்கியது. ஒருேவைள அப்படி இல்லாமலும் இருக்கலாேமா என்று ஒேர ஒரு வினாடி சின்ன சந்ேதகம் ேதான்றியது. அந்த சந்ேதகத்ைத, அந்த ேமைஜயில் அவள் கண்ட காட்சி முழுைமயாய் தீர்த்து ைவத்தது. காைலயில் சாருமதி அம்மா ெசான்ன புளிேயாதைரைய , தன்னுைடய தட்டில் இருந்த அளைவ காட்டிலும் அதிகமாய் அவனுக்கு பாிமாறியபடி, ஸ்பூனால், அவனது டிபன் பாக்ஸில் இருந்த காலிப்ளவைர எடுத்து சுைவ பார்த்து ெகாண்டு இருந்த வானதி வாயில் ைவத்த காலிப்ளவர் பேகாடாைவ, முழுங்க மறந்து திைகத்து ேபாய் நின்றாள். வானதியின் திைகப்பிற்கு காரணம் என்ன என்று அறிய திரும்பிய விக்ேனஷும் அந்த வினாடியில் அங்ேக சிந்துஜாைவ கண்டு திைகத்து ேபாய் நிற்க , இருவரும் ெவண்ைண திருடி, யேசாைதயிடம் மாட்டி ெகாண்ட கண்ணைன ேபால, திருதிருெவன்று விழித்தனர். இருவாின் பாவைனைய பார்த்த சிந்துஜாவிற்கு, அவர்கள் ெசால்லாத பல விஷயங்கள் ஒேர ெநாடியில் புலப்பட்டது. ************************************************************************

அத்த அத்திியாயம் 34 சிந்துஜாைவ அங்ேக அந்த ேநரத்தில் எதிர்பார்க்காத அதிர்ச்சிேயாடு, அங்ேக அப்ேபாது விக்ேனஷ் கூட இருந்த அதிர்ச்சியும் ேசர்ந்து ெகாள்ள, வார்த்ைதகள் ெதாண்ைடயில் இருந்து வர மறுத்து ெசய்த சத்யாகிரகத்ைத, ெவற்றிகரமாக முறியடித்து, “அ..ண்…ணி, வா..ங்..க அ..ண்..ணி வாங்க, எங்ேக இந்த ேநரத்தில்”, என்று திக்கிய குரைல சிரமப்பட்டு சமாளித்து, விசாாிக்க முயன்றாள் வானதி. “உன்ைன பார்க்கத்தான் வந்ேதன். ஒரு ேவைள வந்த ேநரம் சாி இல்ைலேயா?”, என்று ேகலியாக ேகட்ட சிந்துஜா, இருவைரயும் ஆராய்ச்சி பார்ைவயுடன் அளந்தாள். “ஹய்ேயா! அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்ைல. சும்மாதான் நான் ேஹாமிற்கு வந்ேதன். அப்படிேய வானதிைய பார்த்து…. ப்ளீஸ் கம். சாப்பிட்டீங்களா?”, என்று அதற்குள் சமாளித்து விட்ட விக்ேனஷும், அவசரமாய் ெசான்னான். “இன்னும் இல்ைல. நான் கூட லஞ்ச் ைகயிேலேய ைவத்து இருக்கிேறன்”, என்று புன்னைகேயாடு ெசால்லியபடி, தன்னுைடய ைகப்ைபயில் இருந்து டிபன் பாக்ைச எடுத்துெகாண்டு, விக்ேனஷின் அருகிேலேய அமர்ந்தாள். வானதி விக்ேனஷ் இருவருக்குேம இயல்பாக இருக்க முடியாமல் ஏேதா தடுத்தது. எப்படி இருந்தாலும் ெசால்ல ேவண்டியதுதான். இன்று அண்ணியின் மூலமாக ெதாிந்தால் என்ன தப்பு, என்று ஒரு மனம் ெசான்னாலும் வானதிக்கு ெகாஞ்சம் படபடப்பாய் இருந்தது. அண்ணியின் நிதானத்ைத பற்றி எண்ணியதால், அவளுக்கு ெகாஞ்சம் கவைலயாய் இருந்தது. இடம், ெபாருள், ஏவல் பார்த்து, சாியான தருணத்தில் முைறயாய் ெசால்ல படும் விஷயத்திற்கும், இப்படி எடுத்ேதன் கவிழ்த்ேதன் என்று ேபாட்டு உைடப்பதற்கும் வித்தியாசம் இருக்குேம? சாதாரணமாய் சாி என்ற ெசால்ல கூடியவர்கள் கூட இப்படி ேபாட்டு உைடக்கும் விதத்தில், மறுத்து விட்டால் என்ன ெசய்வது? அதுவும் ஏற்கனேவ அண்ணிக்கு விக்ேனைஷ பிடிக்காேத என்ற பயம் ேவறு அவைள ேபாட்டு உலுக்கியது. விக்ேனஷிற்கும் அேத கவைல இருந்தது. நான் சசியிடம் ேபசுகிேறன் என்று கடந்த மூன்று மாதங்களில் குைறந்த பட்சம் நூறு முைற ெசால்லியதற்கு எல்லாம், நாேன அண்ணணிடம் ெசால்லி விட்டு ெசால்கிேறன் என்ற ஒேர பதிைல விதம் விதமாக ெசால்லி, ஒவ்ெவாருநாளும் வானதி தள்ளி தள்ளி ேபாட்டு வந்தது இதற்குத்தானா? கடவுேள! இப்ேபாைதக்கு சிந்துஜா வானதிைய தவறாக நிைனக்காமல் இருக்க ேவண்டுேம என்று கவைலயாக இருந்தது. தன்ைன பற்றி அவளுக்கு ெபாிதான அபிப்ராயம் இல்ைல என்பது புாிந்ததாேலேய கவைல ேமலும் கூடியது. ச்ேச! வானதி ெசால்ைல மதிக்காமல் தான் முன்ேப அவளின் வீட்டிற்கு ெசன்று ேபசி இருக்கலாேமா? என்ற எண்ணம் ேதான்றி அவைன குைடந்து ெகாண்டு இருந்தது. மூவரும் கடேன என்று ேபசி, உள்ளுக்குள் ேவறு எண்ணங்கள் சுற்றி சுழல உணைவ முடித்து விட்டு, எழும்ேபாது, “விக்ேனஷ், இப்ப நீங்க ேபங்குக்கு திரும்ப ேபாக ேபாறீங்களா? “, என்று விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “இல்ைல, அைர நாள் விடுப்பு ெசால்லி விட்டுதான் வந்ேதன். வீட்டுக்குத்தான் கிளம்பனும்”, என்று ெசால்லியவாேற வானதிைய பார்த்தான். “அப்ப, இந்த ேஹாைம எனக்கு ெகாஞ்சம் சுத்தி காண்பிக்காீங்களா? நான் இபப்தான் முதல் முைறயா வருகிேறன்”, என்று ேகட்ட சிந்துஜாவிற்கு என்ன பதில் ெசால்வது என்று விக்ேனஷ் விழித்தான். “நான் வேரன் அண்ணி…”, என்று அவனுக்காக முன்வந்து பதில் ெசான்ன வானதிைய ஒரு புன்னைகயால் தடுத்து நிறுத்தி விட்டு, “பரவாயில்ைல வானதி, உனக்கு ேவைல இருக்குேம? நீ அைத பாரு, விக்ேனஷ் லீவ்தாேன? அவருடன் ேபாகிேறன். எனக்கு ஒன்றும் பிரச்ைன இல்ைல”, என்றாள் சிந்துஜா. “உங்களுக்கு என்ன பிரச்ைன? எனக்கு இல்ைல பிரச்ைன”, என்று வானதி மனதிற்குள் நிைனத்து ெகாள்ள, விக்ேனஷ், சின்ன புன்னைகயுடேனேய , “வாங்க ேபாகலாம்”, என்று முன்னால் நடந்தான்.

“இங்ேக இப்ேபா அறுபது குழந்ைதகள் இருக்கு. இருபது குழந்ைதகளுக்கு ஆகும் ெசலவிைன தனி நபர்கள் ஏற்று ெகாள்கிறார்கள். ஒரு குழந்ைதக்கு, மருத்துவ ெசலவிைன தவிர்த்து, ஐநூறு ரூபாய் சராசாியாய் ஆகலாம். மருத்துவத்திற்கு ஆகும் ெசலவிைன, தன்னார்வ ெதாண்டு நிறுவனங்கள் ஏற்று ெகாள்கின்றன….” “சாாி விக்ேனஷ், எனக்கு சுற்றி வைளச்சு எல்லாம் ேபச ெதாியாது. நான் ெகாஞ்சம் முன்பு உங்களிடம் ேபான் பண்ணிய ேபாது, உங்களிடம் ேபச வந்த விஷயம் ேவறு. ஆனால் இப்ப இங்ேக உங்கைள பார்த்த பின்பு, அைத விட முக்கியமான விஷயத்ைத ேகட்கணும் என்று மண்ைட ெவடிக்குது. ப்ளீஸ், உண்ைமைய ெசால்லுங்க. வானதிக்கு உங்கைள பிடிச்சு இருக்கா?”, என்று பட்ெடன்று விஷயத்திற்கு வந்து விட்டாள் சிந்துஜா. அந்த ேநரடி தாக்குதலில் மூச்சு முட்ட சில வினாடிகள் மட்டும் நின்றவன், பின் சமாளித்து, “பதட்டத்தில், ேகள்விைய மாற்றி ேகட்டு விட்டீர்கேளா? அது உங்களுக்கு வானதிைய பிடித்து இருக்கா என்றுதாேன இருக்கணும்?”, என்று நிதானமாக ேகட்டான் விக்ேனஷ். “இல்ைல உங்களுக்கு வானதிைய பிடிச்சு இருக்கா இல்ைலயா என்பது எனக்கு இப்ேபாைதக்கு இரண்டாம் பட்சம்தான். அவளுக்கு உங்கைள பிடிச்சு இருக்கா என்பதுதான் என்னுைடய முதல் ேகள்வி. பதில் ெசால்லுங்க”, என்று திரும்ப அழுத்தமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அப்ப இைத நீங்க அவங்களிடம் ேகட்பதுதாேன சாியா இருக்கும்? என்னிடம் ஏன் ேகட்கறீங்க? நான் ெபாய் கூட ெசால்லலாேம?”, என்று ேகலியாக மடக்கினான் விக்ேனஷ். “இல்ைல, நீங்க அப்படி எல்லாம் ெபாய் ெசால்ல மாட்டீங்க என்று எனக்கு நம்பிக்ைக இருக்கு. அவளிடமும் நிச்சயம் ேகட்ேபன். அது அப்புறம். ெசால்லுங்க…”, என்று அதிேலேய நின்றாள். “அட! இெதன்ன புது கைத? எப்ேபாதில் இருந்து இந்த நம்பிக்ைக வந்தது?”, என்று மீண்டும் அவன் பதிைல ெசால்லாமேல ேகலியாக சமாளிக்க முயன்றான். “ேநற்று இரவில் இருந்து, இப்ப ெசால்லுங்க”, என்று நான் உங்களுக்கு சைளத்தவள் இல்ைல என்று மீண்டும் நிரூபித்தாள் சிந்துஜா. இதற்கு ேமேல நழுவ ேகள்விகள் இல்ைல என்று ஆன பின்பு, தன்ைன துைளக்கும் சிந்துஜாவின் கண்கைள ேநராக பார்த்து, “இைத நீங்க ஏன் என்னிடம் ேகட்கறீங்க என்று எனக்கு புாியுது. வானதி தன்னுைடய ேநசத்ைத ெவளிபடுத்தி விட்டாளா? அேதாடு, நமக்கிைடேய நடக்க இருந்த திருமணம் நின்ற விஷயம் அவளுக்கு ெதாியுமா என்பைதயும் ெதாிந்து ெகாள்ள ஆைச. என்ேனாட யூகம் சாியா?”, என்று ேகட்டு நிறுத்தினான் விக்ேனஷ். அவனின் அந்த நிதானமான வார்த்ைதகளில், அவனுைடய ெதளிவும் புத்திசாலித்தனமும் பளிச்சிட்டது. அைத உணர்ந்த சிந்துஜாவின் கண்களிலும் ெவளிச்சம் பரவ, அவள் கண்ணில் பாராட்டுதலுடன் தைல அைசத்தாள். “உங்க ெரண்டு ேகள்விக்குேம பதில் எஸ். வானதி என்ைன பிடிச்சு இருக்கு என்று ெசால்லி மூன்று மாதம் ஆகி விட்டது. அவளுக்கு எல்லாேம ெதாியும். நான் ஏற்கனேவ ெசால்லி விட்ேடன்…”, என்று ெசால்லி முடிக்கும்ேபாது சிந்துஜாவின் முகம் வாடி ேபானது. “எல்லாேம ெதாிந்துமா அவள் இப்படி அன்பாய் இருக்கிறாள்? விக்ேனைஷ பிடித்து இருந்தாலும், உறுதியான காரணம் எதுவும் இன்றி அவைன நிராகாித்தவள், என்று ெதாிந்தும், அவள் தன்னிடம் வித்தியாசமாய் ஒரு பார்ைவ கூட பார்க்காமல், கன்னா பின்னாெவன்று தன்ைன குைற கூறி ேபசாமல்,… அவளுக்கு தான் என்ன திருப்பி ெசய்ய ேபாகிேறாம்?”, என்று மனதிற்குள் குன்றி ேபானாள். “சிந்து… சிந்தூ… சிந்துஜா…. என்ன ஆச்சு? ஆர் யு ஓேக? “, என்று கவைலேயாடு அவைளேய பார்த்தபடி நின்று இருந்தான் விக்ேனஷ், “ஐ ஆம் சாாி விக்ேனஷ். நான் உங்கைள சாியா புாிந்து ெகாள்ளாமல், பல சமயங்களில் உங்கைள அவமானபடுத்தி இருக்கிேறன். அதுக்ெகல்லாம் எப்படி உங்களிடம்… ம..ன்..னி..ப்..பு ேக..ட்..க ேபா..கி..ேற..ன்…”

“அச்சச்ேசா… நாங்க பார்த்து பிரமிக்கும் சிந்துஜா இது இல்ைலேய? நீங்க என்னிடம் மன்னிப்பு எல்லாம் ேகட்க ேவண்டாம். ஆனால் எனக்கு உதவி பண்ணலாேம? எனக்கும் இது வைர உங்க ேமல இல்லாத ேகாபம் சீக்கிரேம தீர்ந்த மாதிாி இருக்குேம?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டான் விக்ேனஷ். “நிச்சயமா. என்ன உதவி என்று…”, ஆரம்பித்தவளுக்கு, அதன் பிறேக அவன் ெசான்ன வாசகத்தின் அர்த்தம் அவளுக்குள் இறங்கியது. “வாட்? நீங்க கைடசியா என்ன ெசான்னீங்க?”, என்று முைறத்தவளுக்கு கூடேவ சிாிப்பும் ேசர்ந்து வந்து விட்டது. அந்த சிாிப்ைபயும் மீறி, ஒரு நல்லவைன தான் பல முைற பல விதமாக அலட்சிய படுத்தி இருக்கிேறாம் என்ற வருத்தமும் ேதான்றியது. “யு ஆர் டூ குட் விக்ேனஷ். ஐ ஆம் சாாி”, என்று வருத்தமான குரலில் ெசான்னாள் சிந்துஜா. “இட் இஸ் ஓேக. நான் ெசான்னைத பாிசீலைன பண்றீங்களா?”, என்று ெபருந்தன்ைமயாய் தைல அைசத்து, புன்னைகேயாடு விசாாித்தான் விக்ேனஷ். “ஷுயர், நான் இன்னிக்ேக சசியிடம் ேபசுகிேறன். வரும் ஞாயிற்று கிழைம ெவறும் விருந்து இல்ைல, நிச்சயதார்த்த விழாவாக மாற்றி விடலாம். ேஹப்பி நவ்?”, என்று நம்பிக்ைகேயாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ம்ம்ம், இப்ேபாைதக்கு எஸ். ஆனால் சசி, அவங்க அம்மா இரண்டு ேபரும், ஓேக ெசான்ன பிறகு இன்னும் சந்ேதாஷமா இருக்கும். அதுவைர மனசுக்குள் சின்ன உைதப்பு இருந்து கிட்ேட இருக்கும்”, என்று சின்ன தயக்கத்ேதாடு ெசான்னான். “நாைளக்கு காைல பத்து மணிக்கு சந்ேதாஷமான நியுேசாடு, நான் உங்களுக்கு ேபான் பண்ணுகிேறன். அதுக்கு முன்னாடி, உங்களுக்கு ேவற ஸ்ெபஷல் ேசார்சில் இருந்து தகவல் கிைடத்தால், என்ஜாய். இப்ேபாைதக்கு நான் கிளம்புகிேறன். ைப “, என்று கண் சிமிட்டி விட்டு, மீண்டும் வானதியின் அைறக்கு வந்தாள் சிந்துஜா. “வீட்டுக்கு வா உனக்கு இருக்கு…”, என்று ஒரு விரைல காட்டி வானதிைய சீாியசான குரலில் மிரட்டி விட்டு ெவளிேயறிய சிந்துஜாைவ பார்த்து கண்ணில் பயத்துடன் வானதி திைகத்து ேபாய் நின்றாள். அவளின் அருகில் வந்த விக்ேனஷ், அவளின் ேதாளில் ைக ைவத்து ஆதரவாய் அழுத்தி, “ேஹய் ேபக்கு, அவங்க சும்மா உன்ைன கலாட்டா பண்ணிட்டு ேபாறாங்க. ைதாியமா இரு. சீக்கிரேம டும் டும் டும்தான். கவைலபடாேத”, என்று ைதாியம் ெசால்லி ஆறுதலாய் புன்னைக ெசய்தான். அன்று காைல அவைன பார்க்க கூடாது, ேபச கூடாது என்று பல விதமாக எடுத்து ைவத்து இருந்த முடிைவ வானதிக்காக இன்று தளர்த்தலாம் என்று முடிவு ெசய்து, சசிேசகருக்கு, “ெகாஞ்சம் ேபசணும். அவசரம்”, என்று ஒரு ெமேசஜ் அனுப்பினாள். அவன் அதற்கு பதில் ேநரடியாக அைழத்தால், ேகாபம் இல்ைல என்று அர்த்தம். பதிலுக்கு ெமேசஜ் அனுப்பினால் ேகாபம் கட்டுக்குள் இருக்கு என்று அர்த்தம். ஒன்றுேம ெரஸ்பான்ஸ் இல்ைல என்றால் ெசம கடுப்பு என்று அர்த்தம்…”, என்று மனதிற்குள், அளவுேகால் வைரந்த படி, அவனின் பதிலுக்கு காத்து இருந்தாள் சிந்துஜா. பத்து நிமிடத்திற்கு ேமேல ஒன்றும் பதில் இல்ைல என்பதால், “இப்ேபாது ேபச முடியாவிட்டாலும் பரவயில்ைல, இரவு அவசியம் வீட்டிற்கு வரவும்”, என்று அடுத்த ெமேசஜ் சிந்துஜா அனுப்ப அதற்கு, “பதிைனந்து நாள் எங்கும் அைசய முடியாது”, என்று சுருக்கமாய் பதில் ெமேசஜ் வந்தது. “அவ்வளவு நாள் எல்லாம் காத்து இருக்க முடியாது ெராம்ப அவசரம். வானதியின் திருமணம் பற்றி ேபச ேவண்டும். அதற்கு கூட வராமல் அங்ேக என்ன ேவைல?”, என்று எாிச்சலாக அடுத்த ெமேசஜ் சிந்துஜாவிடம் இருந்து பறந்தது. “ஒ!… ஆனால், துவக்க விழாவிற்கு அைமச்சர் வர நாள் குறித்தாகி விட்டது. இன்னும் பத்து நாளில் ேவைல முடிக்க ேவண்டும். விழா முடிந்த பிறகு வருகிேறன். ெதாந்தரவு பண்ண ேவண்டாம்”, என்று முடித்து விட்டான்.

அவள் அடுத்து அனுப்பிய நாைலந்து ெமெசஜிற்கு அவன் பதிேல ெசால்லவில்ைல என்பதால், “இப்ப அனுப்பிய எல்லா ெமேசைஜயும் சாரும்மாவிடம் காண்பிப்ேபன். மாியாைதயா இன்று இரவு வரைல…”, என்று முடிக்காமல் கைடசி ெமேசஜ் ெகாடுத்து விட்டு ேபாைன நிறுத்தியும் விட்டாள். அைர மணி ேநரம் கழித்து, அவள் அைத ஆன் ெசய்த ேபாது, “என்ன மிரட்டுகிறாயா? தாராளமா என்ன ேவண்டுேமா ெசய்து ெகாள். இதுக்ெகல்லாம் பயப்பட ேவறு ஆள் பார்த்துக்ேகா. ஐ ஜஸ்ட் ேடான்ட் ேகர் “, என்று அனுப்பி இருந்த ெமேசஜ் பார்த்து அவளுக்கு புன்னைக வந்தது. ேகாபம் வந்தால் ஓேக. அைமதியாக இருப்பதுதான் அதிக ஆபத்து, என்பது புாிந்தது. இப்ேபாைதக்கு அவனுக்கு தன் ேமேல ேகாபம் இருந்தாலும், வானதிக்காக அவன் எப்படியும் வந்து விடுவான் என்ற நம்பிக்ைகயில் காத்திருக்க ஆரம்பித்தாள். வீட்டிற்குள் தயங்கி தயங்கி வந்த வானதி, அம்மாவிடம் ேபசேவ தயங்க, சிந்துஜா அவளுக்கு காபி எடுத்து வந்து நீட்டி, ” லவ் பண்ணும்ேபாது இருக்கும் ைதாியம், அைத வீட்டில் ெசால்லும்ேபாதும் இருக்க ேவண்டாமா?”, என்று அதட்டினாள். என்னதான் விக்ேனஷ் அவள் கலாட்டா ெசய்கிறாள், என்று ெசால்லி இருந்த ேபாதும் உண்ைமயில், அவளுக்கு பக் பக் என்றுதான் இருந்தது. இப்ேபாது இப்படி ேகட்டதும், அவளால் சும்மா பதில் ெசால்லாமல் இருக்க முடியவில்ைல “காதல் வந்தால் அைத அப்படிேய உடேன ெவளிேய ெசால்லி விட முடியாது அண்ணி. எத்தைனேயா சூழ்நிைலகள். கட்டுபாடுகள். அவரவர் கவைல அவரவருக்கு. விக்ேனைஷ எனக்கு பிடிக்கும் அவ்வளவுதான், நிைனப்பது கிைடக்காவிட்டால், கிைடப்பைத நிைனத்து ெகாள்ளேவண்டும் என்று எனக்கு சின்ன வயதில் இருந்து ெசால்லி வளர்த்து இருக்காங்க. அதனால், இந்த காதல் ேபாயின் சாதல், என்பதில் எல்லாம் எனக்கு நம்பிக்ைக இல்ைல. பிறந்ததில் இருந்து நீங்க எதற்குேம சிரமபட்டதில்ைல அல்லவா? அெதல்லாம் உங்களுக்கு புாிவது ெகாஞ்சம் கஷ்டம்”, என்று ெசால்லி விட்டு, குளியல் அைறக்குள் ெசன்று விட்டாள். ேநற்று கஸ்தூாி அம்மா அவாின் அனுபவத்தில் ெசான்ன வார்த்ைதகைள, அவாின் வயதில் பாதி இருக்கும் ெபண் ெசால்கிறாேள? இேத தயக்கம்தான் இவளின் அண்ணனுக்கும் இருந்து இருக்குேமா? என்ன ெதளிவு? அந்த ேநரத்தில் வானதியின் ேமேல ெபாறாைம கூட வந்தது. முகம் கழுவி உைட மாற்றி வந்தவைள ேதாேளாடு ேசர்த்து அைணத்து, “அண்ணன் முடிந்தால் இன்று இரவு வேரன் என்று ெசால்லி இருக்காங்க. ேபசி நல்ல முடிெவடுக்கலாம். சாியா? விக்ேனஷிற்கு என்ைன விட உன்ைன மாதிாி நிதானமான ெபண்தான் ெராம்ப ெபாருத்தம். ஆல் தி ெபஸ்ட்”, என்று அவளின் கன்னத்தில் ேலசாய் தட்டி விட்டு ேபானாள் சிந்துஜா. “இெதன்ன கைத? எங்கிருந்து அதிகபட்ச எதிர்ப்பு வரக்கூடும் என்று அவள் எண்ணி இருந்தாேளா, அந்த இடத்தில் இருந்துதான் முதல் பச்ைச விளக்கு எாிந்து இருக்கிறது. இெதன்ன ஆச்சாியம்?”, என்று அண்ணிையேய பிரமிப்ேபாடு பார்த்து நின்றாள் வானதி. இரவு ேநரம் ெசல்ல ெசல்ல சிந்துஜாவிற்கு இருப்பு ெகாள்ளவில்ைல ைஹேயா சசியின் ேகாபம் பற்றிய நிைனவு சுத்தமாய் இல்லாமல் விக்ேனஷிடம் நாைளக்கு காைலயில் பத்து மணிக்கு அைழப்பதாக உறுதி ெகாடுத்து விட்ேடாேம, இப்ேபாது இவன் வராவிட்டால் என்ன ெசய்வது என்று மனதிற்குள் குழம்பி ெகாண்ேட இருந்தாள் . ஹாலில், அமர்ந்து இருந்தாலும் அவளின் பார்ைவ ெநாடிக்ெகாருதரம் வீட்டு வாசைல ெதாட்டு திரும்பியைத பார்த்து, சாருமதிக்கும் தவிப்பாய் இருந்தது. அவளின் அருேக வந்து அமர்ந்தவர், “சசி வேரன் என்று ெசான்னனா சிந்து?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டார். “இல்ைலம்மா…”, என்ற பதில் அனிச்ைசயாய் வந்து விட்டாலும், ேகாபம் உள்ளுக்குள் முைள விட்டது. அெதன்ன எனக்கு இருக்கும் ேகாபத்ைத தூக்கி ேபாட்டு விட்டு, வானதிக்காக இன்ேற ேபச ேவண்டும் என்று ெசான்ன பின்னாலும் துைரக்கு வர முடியவில்ைலேயா? ேவைலைய விட இவனுக்கு ேகாபம்தான் வர விடாமல் பண்ணி இருக்கும். இவன் நிைனத்து இருந்தால் இரவு வந்து விட்டு விடிகாைல கிளம்பி ேபாகலாேம? என்று கனன்று ெகாண்டு இருந்தாள். “சிந்து, கண்டைதயும் நிைனச்சு குழப்பி ெகாள்ள கூடாது. மணி ஒன்பதைர ஆச்ேச? வா, வந்து படு. படுக்கும்ேபாது கூடிய வைரயில் ேகாபம், குழப்பம் இல்லாமல் நல்ல சிந்தைனேயாடு தூங்க முயற்சி

பண்ணு. இன்று நீ தனியாக படுக்க ேவண்டாம். நானும் உன்னுடன் படுத்து ெகாள்கிேறன்”, என்று அவைள அைழத்து அைறக்குள் வந்தவர் அருகில் படுத்து ெகாண்டார். அப்புறமும் அவள் ேபசாமல் ேயாசைனயில் மூழ்கி இருப்பைத கண்டு, “இன்று எங்ேக ேபானாய் சிந்து? என்ன ேவைல ெசய்தாய் அைத பற்றி ெசால்லு பார்ப்ேபாம்”, என்று அவைள ேபச ைவத்தார். அப்ேபாதுதான் விக்ேனைஷ வானதிக்கு திருமணம் முடிப்பைத பற்றி சசிேய அம்மாவிடம் ேபசட்டும் என்றாலும், அவைன குடும்பத்ேதாடு விருந்துக்கு வர ெசால்லி இருப்பைதயாவது இன்று ெசால்லி விடலாேம, என்ற எண்ணம் ேதான்ற, ேபச்ைச துவக்கினாள். “ஏன்மா ேநற்று, நானாக அண்ணா அண்ணியிடம் தகவல் ெசால்லாவிட்டாலும், எப்படிேயா ெதாிந்து ெபாய் விட்டது. நாேம அவர்கைள வரும் ஞாயிற்று கிழைம மதியம் சாப்பிட வர ெசால்லலாமா?”, என்று ெமல்ல ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நிச்சயமா ெசால்லலாம் சிந்து, நாேன ெசால்லணும் என்று நிைனத்ேதன். நீ ெதளிவான பின ெசால்ேவாம் என்று இருந்ேதன். சசிக்கு சாிப்படுமா என்று ஒரு வார்த்ைத ேகட்டு விட்டு ெசால்லிடலாம் சிந்து. ஒண்ணும் பிரச்ைனேய இல்ைல”, என்று சந்ேதாஷமாய் ஒப்பு ெகாண்டார். “அப்படிேய… அன்ேற, அண்ணிேயாட கசின் ப்ரதர் ஒருத்தர் இருக்கார். எனக்கும் ெதாியும். அவருக்கு எனக்கும் திருமணம் நடப்பதாக இருந்து…” “விக்ேனைஷயா ெசால்கிறாய்? அவருக்கு என்ன?”, என்று அவசரமாய் இைடயிட்டார். “உங்களுக்கு அவைர ெதாியுமா?” ஆச்சாியமாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “உங்க கல்யானத்தில் சசி அறிமுகபடுத்தி ைவத்தாேன. ெதாியும்”, என்று ெசான்னார் சாருமதி. “அவைர ெகாஞ்சம் தப்பா நிைனச்சு… நான் முன்னால் ெகாஞ்சம் சாியா ேபசைல… இப்ப..ேநற்றுதான்…”, என்று திக்கி திணறி ஆரம்பித்தவள், அைர குைறயாய் சுருக்கமாக விஷயத்ைத ெசால்லி முடிக்கும்ேபாது, “அவாிடம் சாாி ெசால்லணும். அவைரயும், குடும்பத்ேதாட வர ெசால்லலாமா?”, என்று வருத்தத்ேதாடு ேகட்டாள். “ேஹய் சிந்துஜா, இெதன்ன ேகள்வி, இது உன்ேனாட வீடு சிந்து, உன்னுைடய உறவு நட்பு என்று நிச்சயமா யாைர ேவண்டுமானாலும் தாராளமா வர ெசால்லலாம். அதில் என்ன உனக்கு தயக்கம்? இனி ஒரு முைற இந்த மாதிாி ேகள்வி எல்லாம் ேகட்கேவ கூடாது. ைபத்தியம். ஒேர ஒரு விஷயம் ெசால்லலாமா?”, என்று ேகட்டார். ‘என்னம்மா இது?’, என்ற அவளின் பார்ைவைய படித்து, “சிந்து, உனக்கு அனுபவம் பத்தவில்ைல இல்ைலயா? சட்டுன்னு எல்ேலாைரயும் நம்பி விடுகிறாய். அேத ேவகத்தில் எல்ேலாைரயும் தூக்கி ேபாட்டும் விடுகிறாய். இரண்டுேம சாி இல்ைல சிந்து. எல்ேலாைரயும் நம்புவது தவறுதான். ஆனால் யாைரயுேம நம்பாமல் இருப்பது அைத விட ெபாிய தப்பு. அதனால் என்ேனாட சுருக்கமான அட்ைவஸ், எல்ேலாைரயும் நல்லவங்க என்று நம்பு, அண்டில் ப்ரூவ்ட் அதர்ைவஸ். நான் ெசால்வது புாியுதா? வார்த்ைதகைள ெகாட்டி விட்டால் திரும்ப அள்ள முடியாேத. ெகாஞ்சம் நிதானமாக ேபசு. சாியா? இப்ப தூங்கு”, என்று ேடப் ாிகார்டாில், இைளயராஜாவின், “ஜனனி ஜனனி ஜகம் நீ அகம் நீ…” பாடைல ெமலிதாய் ஒலிக்க விட்டு, அருகில் படுத்து இருந்தார். சில நிமிடங்களிேலேய, அவாின் கழுத்ைத கட்டி ெகாண்டு தூங்கி விட்டவளின் தைலைய வருடியபடி ெவகு ேநரம் அவர் விழித்து இருந்தது அவளுக்கு ெதாியாது. எப்ேபாதும் வழக்கம் ேபால காைல ஐந்து மணிக்கு ெமலிதாய் அலாரம் ஒலிக்க, அைத ைக நீட்டி அைணத்தவள், இன்னும் சில நிமிடங்கள் தூக்கத்திற்காக ெகஞ்சிய கண்கைள ஏமாற்றாமல், அருகில் படுத்து இருந்த சாரும்மாைவ இன்னும் ெநருங்கி படுத்து இறுக்கமாய் கழுத்ைத கட்டி ெகாண்ட ேபாது, பளீர் என்ற வித்தியாசம் ெதாிந்தது. அவாின் ெகாண்ைடக்கு பதில், தட்டுப்பட்ட முடி,.. ேவகமாய் விழித்து எழுந்தாள். சசியா? இவன் எப்ேபாது வந்தான்? இவ்வளவு ேநரம் இவைன கட்டி ெகாண்டா படுத்து இருந்ேதாம்? கடவுேள, முகம் சிவந்து மூச்சைடத்தது.

***************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 35 காைலயில் இவைள பார்க்க தான் பறந்து ேபான ேபாது இவள் நிற்க கூட இல்லாமல் ெசன்று விட்டாள். இப்ப இவள் ெமேசஜ் விட்டு விரல் சுண்டி கூப்பிட்டதும் உடேன தான் கிளம்பி ஓடி ேபாக ேவண்டுமா என்ற ஆத்திரம் சசிேசகருக்குள்ேள பகல் ெபாழுது முழுவதும், கனன்று ெகாண்ேட இருந்த ேபாதும், மாைல ெநருங்க ெநருங்க, ெசன்ைன ேபாய் வருவதன் சாதக பாதக அம்சங்கைள ஆராயெதாடங்கி விட்டது. வானதியின் கல்யாண விஷயம் என்று ெசால்லியும் தான் ேபாகாமல் இருந்தால் அது சாியா இருக்காது. ஏற்கனேவ அவளுக்கு முடித்துவிட்டுதான் தனக்கு திருமணம் என்று இருந்தைத இவளுக்காக மாற்றியாச்சு. இப்ப வரும் வரைன சாக்கு ேபாக்கு ெசால்லுவதுசாியாகாேத என்று அவன் மனம் இடித்தது. அம்மாவிடம் தான் விளக்கம் ெசால்லி ெகாள்ளலாம் என்றாலும், இப்ேபாைதக்கு தான் ேவைலைய விட ேகாபத்ைத மனதில்ைவத்துதான் வரவில்ைல என்றுதான் நிைனக்க அதிக வாய்ப்பு இருக்கு. அம்மா எைதேயா நிைனத்து ெகாள்ளட்டும் என்று விடமுடியாேத? ஒன்பதைர மணி அளவில், வீட்டில் இருந்து வந்த ேபான் அைழப்பு அவைன பதற ைவத்து விட்டது. “என்ன சசி, ெராம்ப பிசியா? “, என்று தயக்கமாய் விசாாித்த அம்மாவின் குரைல ேகட்டதும், “என்னம்மா, எல்ேலாரும் நல்ல இருக்கீங்க இல்ைல? யாருக்கும் ஒன்றும் பிரச்ைன இல்ைலேய?”, என்று அவசரமாய் ேகட்டான் சசிெசகர். “உடம்புக்கு ஒண்ணும் பிரச்ைன இல்ைல சசி. நாங்க மூணு ேபருேம நல்லா இருக்ேகாம். ஆனால் …. “,என்று இழுத்தார் சாருமதி. “என்னம்மா, இன்னும் பத்து நிமிஷத்துல கிளம்ப ப்ளான் பண்ணிட்டு இருந்ேதன். பதிேனாரு மணிக்கு வந்து விடுேவன். சாப்பிட்ேடன். நீங்க ஒன்னும் ெசய்ய ேவண்டாம்”, என்று முடித்து விட்டு கிளம்பினான். ேயாசைன நீண்டது. சிந்துஜா ஏதாவது மீண்டும் வம்பு வளர்த்தாேளா? ெமேசஜ் காட்டினாேளா? அதனால் அம்மா வருத்தமாக இருக்கிறார்கேளா? என்று ேகள்விகள் அவைன குைடந்து எடுத்தது. அடுத்த பத்தாவது நிமிடம் அவன் ேபருந்தில் இருந்தான். வீட்டிற்கு வந்து ேசர்ந்த ேபாது, அம்மா தன்னுைடய அைறயில் இருந்து எழுந்து வருவைத பார்த்ததும் அவனுக்கு மனம் இளகியது. தான் அவள் ேமேல ேகாபமாய் இருந்த ேபாதும், அம்மா தன் கடைமைய ெசய்ய தயங்கவில்ைல என்பது அவைன ேமலும் ெநகிழ்த்தியது. “ேடய், இன்று காைலயில் என் மடியில் சிந்து படுத்து ஒேர அழுைக. நானும் என்ெனன்னேவா ேகட்ேடன். பதில் ெசால்லவில்ைல. இப்பவும் தனியா குழம்பி ெகாண்டு இருந்தாள். முகத்தில் ஒேர ேகாபமும் ேயாசைனயும்… அதான் கூட படுத்து இருந்ேதன். என்ன நடந்தாலும் சாி, முடிந்தைத பற்றி மறுபடி ேதாண்டாேத, நீ நிைனத்தது நடந்தாச்சு இல்ைல. அவேள அவங்க அண்ணா அண்ணிக்கு விருந்து ெகாடுத்து விஷயத்ைத ெசால்லலாமா என்று அவேள விசாாித்தாள். இன்னும் ேகாபத்ைத நீட்டிப்பதில் அர்த்தம் இல்ைல. ெசால்லிட்ேடன்”, என்று ெசால்லி விட்டு அவாின் அைறக்குள் படுக்க ேபானார் சாருமதி, பதிேல ெசால்லாமல் அைறக்குள்ேள வந்தவனுக்கு, படுக்ைகயில் சுருண்டு படுத்து தூங்கி ெகாண்டு இருந்தவைள இரவு விளக்கின் ெவளிச்சத்தில் பார்க்க பார்க்க மனம் ேமலும் உருகியது. அதான் காைலயிேலேய குழந்ைதைய ஒண்ணும் ெசய்ய மாட்ேடன் என்பைத ெசன்ைன மாநகரத்திற்ேக உரக்க ெசால்லி விட்டாேள? அவள் ேமேல இன்னும் என்ன ேகாபம் உனக்கு? எனக்கு ஒண்ணும் ேகாபம் இல்ைல. அவளுக்குத்தான் என் ேமேல ேகாபம்?

ஆமா இன்றுதான் அவளுக்கு புதுசா உன்ேமேல ேகாபம் வந்ததா? இதற்கு முன்னால் அவள் ேகாபப்பட்ட ேபாது எல்லாம் நீ சாதரணமாக இருந்தாய் இல்ைலயா? இப்ப மட்டும் என்ன? அவேள ேபான் பண்ணி ேபசணும் என்று வர ெசான்னால் ெராம்பதான் பிகு பண்ணி ெகாள்கிறாய்? என்று அவனின் மனேம இடித்தது. அைறக்குள்ேள, ” ஜனனி ஜனனி….” பாடல் ெமல்லிய சத்தத்தில் ஒலித்து ெகாண்டு இருக்க, அவனுக்கும் ேகாபம் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் குைறந்தது. அருகில் படுத்து அவளுைடய முகத்ைதேய ெவகு ேநரம் பார்த்தவனுக்கு, இனிேமல் இவள்ேமல் தான் ேகாபம் ெகாள்வது சிரமம்தான் என்று நன்றாகேவ புாிந்தது. அதுவும் அம்மா ெசால்லாமல் விட்ட விஷயம், அவனுக்கு புாிந்தது. ேநற்று காைல இவள் கருவுற்று இருக்கிறாள் என்று தான் எண்ணியேபாது நூறு முைற அவளுக்கு, இந்த நிைலைமயில் நீ சந்ேதாஷமா இருக்கணும், கண்டைதயும் நிைனச்சு குழப்பி ெகாள்ள கூடாது என்று ெசான்னது நிைனவுக்கு வந்தது. நடுவில் அது காணாமல் ேபாய், மீண்டும் உறுதி ெசய்யப்பட்ட ேபாது அந்த அறிவு எங்ேக காணாமல் ேபானது? அது ஒரு இரவு காணமல் ேபானைத எண்ணி தன்ைன தாேன ெநாந்து ெகாண்டான். முகம் கழுவி உைட மாற்றி வந்தவன், அவளின் அருகில் தைலயைணைய நிமிர்த்தி ைவத்து சாய்ந்தவாறு படுத்து மங்கிய ெவளிச்சத்தில் அவைளேய பார்த்து ெகாண்டு இருந்தான். அவளுக்கு இன்னும் ேகாபம் இருக்கா என்ன? அவளாக ெமேசஜ் அனுப்பியதால் இல்ைல என்று ைவத்து ெகாள்ளலாமா? தான் வரவில்ைல என்று ெசான்னதால் ேகாபம் மீண்டும் வந்து இருக்கலாேமா? வானதியின் திருமணம் பற்றி ேபச ேவண்டும் என்று ெசான்னாேள? மாப்பிள்ைள பார்க்கும் அளவிற்கு ெபாிய ஆளாகி விட்டாளா? பரவாயில்ைலேய? தான் நிைனத்த அளவிற்கு சின்ன குழந்ைத ஒன்றும் இல்ைல. தன் திருமணத்திற்கு பின் இந்த இரண்டு மாதத்தில் தாேன நிைனக்க மறந்து ேபான விஷயத்ைத அம்மா கூட ெசால்லவில்ைல. இவள்தாேன நிைனவு படுத்தி இருக்கிறாள் என்று எல்லாம் பல விதமான எண்ணங்களில் மூழ்கி அவைளேய பார்த்து ெகாண்டு இருக்ைகயில், அவள் ெகாஞ்சம் நகர்ந்து தன் இடுப்பில் ைக ேபாட்டு ஒட்டி படுத்து ெகாள்ள, அவனின் மூச்சு ஒரு வினாடி நின்ேற ேபானது. அவைள உச்சியில் வருடி, தன்ேனாடு ேசர்த்து அைணத்து கண்ட வினாடியில், அவனுக்கு இந்த உலகேம மறந்து ேபானது. காைலயில் அலாரத்ைத நிறுத்தி விட்டு, மீண்டும் சாரும்மாைவ கட்டி ெகாண்டு இன்னும் சில நிமிடங்கள் மட்டும் தூங்கலாம் என்று அவைர அைணத்த சிந்துஜாவின் கரங்களில், ஸ்லீவ்ெலஸ் டி ஷர்ட் அணிந்து இருந்ததால், அவனின் திரண்ட புஜங்கள், தட்டுப்பட, அவள் திடுக்கிட்டு கண்கைள விழித்து பார்த்தாள். அவன் மார்பில் தன் முகமும், தன்ைன சுற்றி அவனின் கரமும், எல்ைல இல்லா நிம்மதியில் அவனின் முகமும் கண்ணில் ஒவ்ெவான்றாய் பட, அவள் இளகி ெகாண்ேட ேபானாள். வந்து விட்டானா? எப்ேபாது வந்தான்? அவ்வளவு வீராப்பு ேபசினான்? ஒருேவைள தான் அழுதைத சாரும்மா ெசால்லி இருப்பாங்கேளா? அதனால் வந்த இளக்கேமா? என்று ேதான்றிய வினாடியில் அவளின் முகம் கடினபட்டது. அவன் ஒன்றும் பாிதாப பட்டு தன்ைன ஏற்று ெகாள்ள ேதைவ இல்ைல. விரும்பி ஏற்று ெகாள்வதுதாேன நீண்ட நாள் நிைலக்கும்? சசிேசகாின் முகத்ைத ேநருக்கு ேநர் பார்த்த வினாடியில், அவைன வர ைவத்து விட்ேடாம் என்ற மகிழ்ச்சி தாண்டி, அவன் அம்மா ேமலும் தங்ைக ேமலும் ைவத்து இருக்கும் பாசத்தின் அளவு உைறத்தது. தன் ேமேல இன்னும்ேகாபம் இருந்த ேபாதும், அங்ேக ேவைல ெநட்டி முறித்த ேபாதும், வந்து விட்டாேன, என்ற ெநகிழ்ச்சி தான் ேதான்றியது. ஆனாலும் இவன் இப்ேபாது இருக்கும் ேகாபத்தில், விஷயத்ைத ஒழுங்காக கவனிப்பானா? நல்லது ெகட்டது சீர் தூக்கி, ஆராய்ந்து சாியான முடிைவ எடுப்பானா என்ற ேயாசைன நீண்டாலும், வாெனாலி நிைலயத்திற்கு ேநரமாகிறேத? எப்ேபாது இவனிடம் ேபசுவது? அவைன எழுப்பலாமா ேவண்டாமா என்று ேயாசித்தபடி அவைன பார்த்தவள் திைகத்தாள்.

அவன் கண்கைள விழித்து இருப்பைத பார்த்து ஒரு கணம் குழம்பி, உடேன சமாளித்து, “ேதங்க்ஸ். உங்க ேவைலக்கு இைடயில் வந்ததற்கு, எப்ப கிளம்பனும்?”, என்று விட்ேடற்றியாய் ேபசுவது ேபால நடித்தாள் சிந்துஜா. அவைளேய சில வினாடிகள் ஒன்றும் ேபசாமல் பார்த்து இருந்தவன், அவளின் ேபாக்கிேலேய ேபாக முடிவு பண்ணி, “ஏழு மணிக்காவது கிளம்பனும். நான் அம்மா ரூமில் ெரடியாகிேறன், ஏேதா முக்கியமா ேபசணும் என்று ெசான்னாேய? நீ கிளம்பும்ேபாது நானும் வந்து விடுகிேறன். ேபசிடலாம்”, என்று ெசால்லி விட்டு எழுந்து அம்மாவின் அைறக்கு ெசன்றான். அவள் வண்டிைய எடுக்கும்ேபாது, “வண்டியில் ேவண்டாம் . ஆட்ேடாவில் ேபாகலாம். ேபச வசதியாய் இருக்கும்”, என்று ெசால்லி விட்டு முன்னால் நடக்க, அவைன முைறத்தபடி பின் ெதாடர்ந்தாள். ஆட்ேடாவில் ேபாகும்ேபாது, “ெசால்லு என்ன ேபசணும்?”, என்று விசாாித்தான் சசிேசகர். . “வானதிக்கு பார்க்கும் மாப்பிள்ைள பற்றி உங்களின் எதிர்பார்ப்ைப ெசான்னால், இது சாி வருமா வராதா என்று நாேன முடிவு பண்ணிெகாள்ேவன். உங்களுக்கு அந்த சிரமம் ேவண்டாேம? பாவம் நீங்கதான் ெராம்ப பிசியா இருக்கீங்கேள?”, என்று குத்தலாக ெசான்னாள். அவளின் குத்தலான வார்த்ைதகைள ேகட்டு முகம் வாடியவன், அைத முயன்று மைறத்து “இனிேமல்தான் மாப்பிள்ைள பார்க்க ேபாகிறாயா? ெராம்ப சந்ேதாஷம், ஒரு ெபண்ணுக்கு மாப்பிள்ைள பார்க்கும்ேபாது என்ன பார்ப்பார்கள் என்று உனக்கு எதுவுேம ெதாியாதாக்கும்?” எதிர்ேகள்வி ேகட்டான் சசிேசகர். “எதிர்பார்ப்புகள் ஆளுக்கு ஆள் மாறுபடும். நான் உங்க எதிர்பார்ப்ைப ேகட்ேடன்”, பட்ெடன்று ெசான்னாள் சிந்துஜா. “இெதன்ன விதண்டாவாதம்? படித்து இருக்க ேவண்டும். ெகௗரவமான ஒரு ேவைலயில் இருக்க ேவண்டும்”, “ெரண்டும் இருக்கு, ெநக்ஸ்ட்…” “பார்க்க நல்லா இருக்க ேவண்டும். எனக்ேகா உனக்ேகா பிடிப்பைத விட, அவைர வானதிக்கு பிடிக்க ேவண்டும். அதுதான் முதலில்” “பிடிச்சு இருக்கு, அடுத்தது…”, “ஹேலா இெதன்ன பதில் எல்லாம் ஒரு மாதிாியா வருது. மாப்பிள்ைளைய ஏற்கனேவ முடிவு பண்ணி வச்சுட்டு என்னிடம் பார்மாலிட்டிக்கு ேகட்பது மாதிாி இருக்கு? கல்யாணம் இனிதாேன ேபச ேவண்டும்?”, என்று அவைள ஒரு மாதிாி பார்த்தபடி ேகட்டான் சசிேசகர் அவனின் ேகள்வியில் மலர்ந்த புன்னைகைய அவனுக்கு காட்டாமல் மைறத்து, “நீங்கதான் ேபச ேவண்டும், ெசால்லுங்க, அடுத்தது…” “ெராம்ப பணம் நைக என்று எதிர்பார்க்காமல் இருந்தால், நல்லது. அம்மாவின் நைக நாற்பது பவுனுக்கு ேமேலேய இருக்கும். நாமாக ெசய்வது ேவறு, அவர்களாக ேகட்பது ேவறு….” “அெதல்லாம் அந்த ஆன்ட்டி அப்படி எல்லாம் அதட்டி ேகட்க ெதாியாதவர்கள்தான்… ேவற…” “ஆன்ட்டியா? மாப்பிள்ைள குடும்பம் உனக்கு ெதாிந்தவர்களா?”, என்று ஆர்வமாய் விசாாித்தான். “எனக்கு மட்டும் இல்ைல. உங்களுக்கும் ெதாிந்தவர்தான்…”, அவள் முடிக்கும் முன்ேப, “விக்ேனஷா…”, அவசரமாய் இைடயிட்டான் சசிேசகர். “வாவ்! ெசம ஷார்ப் ெமன் நீ…”, என்று தனக்குள் முனகி ெகாண்டவளின் முகத்தில் ெபாங்கி வழிந்த ெபருைமைய பார்த்தவனுக்கு பதிேலாடு, சந்ேதாஷமும் ேசர்ந்து கிைடத்தது.

சில கணங்கள் அவள் முகத்ைத இைமக்காமல் பார்த்து ரசித்தவன், அைமதியாய் இருந்த ேநரத்திற்கும் ேசர்த்து, ‘ஓ! ஆனால் திடீர் என்று நீ ஏன் ேகட்கிறாய்? வானதிக்கு அவைர எப்படி ெதாியும்? இத்தைன நாள் அவள் ஏன் நம்மிடம் ெசால்லவில்ைல? உனக்கு எப்படி ெதாியும்? அவங்க ெரண்டு ேபரும் ேபசிட்டாங்களா?”, என்று அவசரமாய் ேகள்விகைள அடுக்கினான். அவனின் ஆர்வத்ைதயும் சந்ேதாஷத்ைதயும் பார்த்து, அவளின் முகத்திலும் அது ெகாஞ்சம் ெதாற்றி ெகாள்ள, “மூணு மாசமா ெதாியும். அங்ேக ஸ்கூலுக்கு விக்ேனஷ் ெரகுலரா ேபாவாராம். அங்ேக பார்த்து இருக்கிறாள். ேநற்றுதான் எனக்கு ெதாியும். நான் விக்ேனைஷ பார்க்க ேபான ேபாது அங்ேக இருவைரயும் பார்த்ேதன். எல்லா ேகள்விக்கும் பதில் ெசால்லிட்ேடனா?”, என்று குறும்பாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. “இன்னும் ஒரு ேகள்வி இருக்கு…”, அவைளேய பார்த்தபடி விசாாித்தான் சசிேசகர். “ம்ம்ம், ெதாியும், ஏற்கனேவ அவங்க காதைல பகிர்ந்து ெகாண்டாச்சு. விக்ேனஷ் ஒண்ணும் உங்கைள மாதிாி இல்ைல….”, முணுமுணுப்பாக ெசால்லும்ேபாேத முகத்ைத ேவறு புறம் திருப்பி ெகாண்டாள் சிந்துஜா. அவளின் வருத்தத்ைத உணர்ந்தவனுக்கு சங்கடமாய் இருந்தது. ெமல்லிய குரலில், “ஐ ஆம் சாி சிந்து”, என்று வருத்தமான குரலில் ெசான்னான். “நம் விஷயம் பற்றி ேபச ஒண்ணும் நீங்க வரவில்ைலேய? வானதி பற்றி மட்டும் நாம் ேபசலாம்”, என்று அவள் சட்ெடன்று ெசான்னதும், அவனுக்கு ேமலும் முகம் வாடியது. “ஓேக, வானதிக்கு இந்த திருமணத்தில் இஷ்டமா ேகட்டாயா?”, என்ற அவனின் ேகள்விக்கு அவள் ஒப்புதலாய் தைல அைசத்தாள். வாெனாலி நிைலயம் வந்து ேசர்ந்து இருக்க, அவள் இறங்கும்ேபாது, அவளின் ைக பற்றி நிறுத்தி, “உனக்கு இந்த கல்யாணத்தில் சந்ேதாஷம்தானா சிந்துஜா?”, என்று ெமன்ைமயாக ேகட்டான். “நீங்கதாேன எனக்கும் உனக்கும் பிடிப்பைத விட, வானதிக்கு பிடிப்பதுதான் அவசியம் என்று ெகாஞ்சம் முன்னால் ெசான்னீங்க? இப்ப என்ன?”, என்று ேகட்டவளின் குரலில் ெசல்ல ேகாபம் இருந்தது. “ப்ச்! ப்ளீஸ் சிந்து, நம்ம ேகாபம் அப்புறம் வச்சுக்கலாம். உனக்கு முழு சம்மதம்தாேன? அதுவும் எனக்கு ெதாியணுேம?”, என்று அழுத்தமாக திருப்பி ேகட்டான் சசிேசகர். “உங்களுக்கு பிடிச்சு இருக்கா?”, பதில் ெசால்லாமல் எதிர்ேகள்வி ேகட்டாள். குரலில் ேகாபம் இப்ேபாது குைறந்து இருந்தது. “உனக்கு பிடிச்சால் எனக்கும் பிடிக்கும்”, என்ற அவனின் பதிலில் ேமலும் இளகியவள், என்ேனாட பதிைல ேரடிேயாவிேல ேகட்டுக்ேகாங்க”, என்று ெசால்லி விட்டு அவனின் பிடியில் இருந்து விலகி உள்ேள ஓடி விட்டாள் சிந்துஜா. அவளின் புன்னைகயும் ெசான்ன பதிலும் ஏற்கனேவ அவளின் முடிைவ அவனுக்கு ெதாியபடுத்தி விட, உற்சாகமாய் வானதிக்கு ெபான் பண்ணியவன், “ேஹய் வாலு, நான் அண்ணி ப்ேராக்ராம் ேகட்ேபன். என்ைன திருப்பி கூப்பிடாேத. ெராம்ப ெபாிய மனுஷி ஆகிவிட்டீர்கள் ேபால? வர சண்ேட, நான் வந்து ேநாில் உன்ைன வச்சுக்கேறன், இப்ப நிைறய ேவைல இருக்கு. நான் அவசரமா மகாபலிபுரம் கிளம்பி விட்ேடன். இப்ேபாைதக்கு விக்ேனஷிடம் எனக்கு ெராம்ப சந்ேதாஷம் என்று ெசால்லு. உனக்கு அவாிடம் ேநரடியா விஷயம் ெசால்ல கூச்சமா இருந்தால், அண்ணியுைடய ப்ேராக்ராம் நான் ேகட்க ெசான்னதாக ெசால்லு. ைப ெசல்லம்”, என்று தங்ைகைய ெகாஞ்சி விட்டு, அவசரமாய் வாெனாலிக்கு மாறினான் சசிேசகர். அங்ேக சிந்துஜாவின் உற்சாக துள்ளல் குரலில், உாிய அறிமுக விளக்க உைரயுடன், “பூ மைழ தூவி, வசந்தங்கள் வாழ்த்த, ஊர்வலம் நடக்கின்றது. எழில் ெகாஞ்சிடும் அன்பு தங்ைகயின் ெநற்றியில் குங்குமம் சிாிக்கின்றது. மங்கள குங்குமம் சிாிக்கின்றது”, என்று ஒலித்த பாடல், ேதைவயான ஆட்களுக்கு எல்லாம் உாிய ெசய்திைய, உரக்க ெதாிவித்து உற்சாகத்தில் மூழ்கடித்தது. *********************************************************************

அத்த அத்திியாயம் 36 சசிேசகர், வானதியிடம் சம்மதத்ைத மைறமுகமாக ெசால்லிவிட்டு ேபாைன ைவத்த உடன் உற்சாகமாக அவள் விக்ேனஷிற்கு அைழக்க, அவனும் சந்ேதாஷத்தில் திைளத்தான். ஏழு மணி அளவில், நிகழ்ச்சிைய முடித்து ெவளிேய வரும்ேபாேத அடுத்த நிகழ்ச்சிக்கு உள்ேள நுைழந்த பிரபா, “சிந்து, ெகஸ்ட் வந்து இருக்காங்க உன்ைன பார்க்க.விசிட்டர் ஹாலில் காத்து இருக்காங்க”, என்று ெசால்லி விட்டு ெசன்றாள். “இந்ேநரத்தில் நம்ைம ேதடி யார் வந்து இருக்கிறார்கள்? சசியும் ஊருக்கு ேபாய் இருப்பாேன?”, என்ற ேயாசைனேயாடு வந்தவைள எதிர்ெகாள்ள, வானதியும் விக்ேனஷும் காத்து இருந்தனர். அந்த ெநாடியில் சிந்துஜாவிற்கு சந்ேதாஷத்தில் மூச்சைடத்தது. “ேஹய், வானதி நீயா? என்ன இந்ேநரத்தில் இங்ேக?”, என்று அவள் ேகட்டு முடிக்கும் முன்ேப ஓடி வந்து அவைள அைணத்து ெகாண்டவளின் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்ேதாடியது. “ேஹய் என்ன இது? வானதி, ப்ளீஸ், இப்ப எதுக்கு அழற?”, என்று அவளின் முகத்ைத நிமிர்த்த முயன்று ேதாற்றவள், விக்ேனஷிடம் திரும்பி, “வானதிக்கு என்ன ஆச்சு?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாள். “அவள் இவ்வளவு சுலபமா ேவைல முடியும் என்று எதிர்பார்க்கேவ இல்ைல. ெவறும் பதினஞ்சு இருபது நிமிஷத்துல நீங்க ெரண்டு ேபரும் கல்யாணம் பற்றி ேபசி முடிவு பண்ணி, சம்மதம் ெசால்லி விட்டீர்கேள? அதான் ஆனந்த கண்ணீர். ேவற ஒன்றும் இல்ைல. ைப தி ேவ, நானும் ேதங்க்ஸ் ெசால்லிக்கேறன்”, என்று ெசால்லி புன்னைகேயாடு ைகயில் இருந்த ஸ்வீட் பாக்ைச நீட்டினான் விக்ேனஷ். “ம்ம்ம் இந்த ாியாக்ஷன் எனக்கு புாியுது. ஆனால் இந்த ாியாக்ஷன் எனக்கு புாியைலேய?”, என்று வானதிைய சுட்டி காட்டியவள், ெமல்ல சிாித்தாள். “அவர் நன்றி ெசால்வதற்காக ஸ்வீட் ெகாடுத்தார். நான் ஒண்ணும் வாங்கி வரவில்ைலேய? ஆனால் நானும் ேதங்க்ஸ் கட்டாயம் ெசால்லணும். ெராம்ப ேதங்க்ஸ் அண்ணி”, என்று கண்ணீருக்கிைடேய ெசான்னவள், சட்ெடன்று அவளின் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள். “வாேர வாவ்! இது அைத விட ெசம ஸ்வீட். உள்ேள வா, அண்ணன் ரூமில் உட்கார்ந்து ேபசலாம்”, என்று இருவைரயும் அைழத்து ேபானவள், காபிக்கு ெசால்லி விட்டு, இருவைரயும் புன்னைகேயாடு மாறி மாறி பார்த்தாள். “ேசா, உங்களுைடய இல்லாத ேகாபம் ேபாய் விட்டதா? எப்ப கல்யாணம் வச்சுக்கலாம்?”, என்று விக்ேனஷிடம் சிந்துஜா ேகலியாக விசாாித்து ெகாண்டு இருந்த ேபாது உள்ேள வந்த ராேஜஷ் இவர்கள் மூவைரயும் பார்த்து வியப்பில் விழிகைள விாித்தான். விபரம் அறிந்த பின், இந்த திருமணத்தில் சிந்துஜாவின் பங்கு குறித்து ேகட்டதும் அவன் வியப்பு ேமலும் கூடி ேபானது. “சிந்து ஏற்கனேவ விக்ேனஷ் ெராம்ப நாளா காத்துகிட்டு இருக்கார். அடுத்த மூகூர்ததிேலேய, உங்களுக்கு நடந்த மாதிாி இங்ேகேய கல்யாணம் நடத்தி விடலாம்? என்ன விக்ேனஷ்?”, என்று சந்ேதாஷமாய் விசாாிக்க, “நான் இன்ேற ெரடிப்பா”, என்று கண் சிமிட்டி சிாிக்க, அந்த சிாிப்பில், எல்ேலாரும் உற்சாகமாய் இைணந்தனர். ஞாயிறு அன்று மதியம் ஏற்கனேவ திட்டமிருந்தபடிேய, குடும்பத்தினர்கைள மட்டும் அைழத்து, சின்னதாய் நிச்சயதாம்பூலம் முடித்து, இரண்ேட வாரத்தில் திருமண ேததிைய முடிவு ெசய்தனர். மதிய உணவு முடித்த பின்னர், இைளஞர் பட்டாளம் ேகலி கிண்டலில் முைனந்து இருந்தது. விக்ேனஷிடம் ஆரம்பித்த ேகலி, வானதிக்கு ேபாய், இறுதியில் சசிேசகாிடம் வந்து நின்றது. “சிந்து, நீ இனிேமல் காைல ஆறு மணி ப்ேராக்ராம் ெசய்ய ேவண்டாம் சிந்து, உனக்கு வசதியான ேவற ைடம் ஸ்லாட் எடுத்துக்ேகா. ஒன்பது டு பத்து, ‘கடிக்கலாம் வாங்க’, இல்ைல என்றால், பத்து டு பதிெனான்று ‘உங்கள் விருப்பம்’, எடுத்துக்ேகா சிந்து, ேமலிடத்து உத்தரவு என்ைன மிரட்டுது. பதில் ெசால்லி மாளைல”, என்று சந்ேதாஷமாய் சலித்து ெகாண்டான் ராேஜஷ்.

“யார் அந்த ேமலிடம்? அண்ணியா? ஏன், அவங்களுக்கு இதில் என்ன பிரச்ைன?”, என்று அப்பாவியாய் சிந்துஜா விசாாிக்க, எல்ேலாரும் சசிேசகைர பார்த்து சிாித்தனர். “என் ேபைர ெசால்லாேத, நீயா ஆபிசில் ேவைல ேநரம் மாற்றுவது மாதிாி ெவளிேய ெதாியாமல் ெசய், என்று நான் ஸ்ெபஷலா ெசான்னால், கெரக்டா ேபாட்டு ெகாடுத்துட்டு, இப்ப சிாிப்பு ேவறயா?”, என்று ராேஜைஷ பார்த்து பல்ைல கடித்தான் சசிேசகர். “அண்ணி, காைலயில் நீங்க நல்லா தூங்கி ெரஸ்ட் எடுக்கணுமாம். மார்னிங் சிக்ெனஸ் வந்து நீங்க காைலயில் ெராம்ப கஷ்டபடுறீங்க இல்ைலயா? அதனால் உங்க நிகழ்ச்சி ேநரம் மாற்ற ெசால்லி அண்ணன்தான் ராேஜஷ் அண்ணாவிடம் ெசால்லி இருக்கார் ேபால, நீங்க சுகந்தி அண்ணி தைலைய ேபாட்டு உருட்டுாீங்கேள? பாவம் அவங்க”, என்று வானதி விளக்க, எல்ேலாரும் மீண்டும் சிாித்தனர். “ேஹய் இந்த கைத எனக்கு ெதாியாமல் எப்ேபா நடந்ததது?”, என்று சிந்துஜா கூச்சத்ேதாடு ேகட்க, ராேஜஷ் சிாித்தபடி, “ேபான வாரம் காலங்கார்த்தல ேரடிேயா ஸ்ேடஷன் வந்து என்ைன ஈட்டிகாரன் மாதிாி வழி மறித்துதான் நடந்தது. குழந்ைத வந்தது என்று டாக்டர் ெசான்னாங்கேளா இல்ைலேயா, இங்ேக இந்த ஆட்களின் அராஜகம் தாங்க முடியைலப்பா”, என்று ராேஜஷ் பாவைனேயாடு ெசான்னான் . ராேஜஷின் ேகலிைய ேகட்டு சசிேசகர் ெநளிய, சிந்துஜா அவைன பார்ைவயால் விழுங்கி ெகாண்டு இருந்தாள். முந்ைதய நாள் தன்ைன வீடு வைர ெகாண்டு வந்து விட்டு விட்டு ேபானைத கஸ்தூாி அம்மா ெசான்னார்கள். மறுநாள் காைலயில் இவன் தன்ைன பற்றி குைற ெசால்ல வந்து இருக்கிறான் என்று தான் எண்ணி ெகாண்டு இருக்க, அவன் தனக்காக ேபச வந்தானா? அதுவும் தான் ெசான்னது ெவளிேய ெதாியாமல் ெசய்ய ெசான்னானா? “சிந்து, இனி ஒண்ணு ெரண்டு மாசத்துக்காவாது, காைலயில் நீ வண்டிைய எடுக்க ேவண்டாம். நாேன ெசால்லணும் என்று நிைனத்ேதன், ஒரு ேநரம் ேபால ஒரு ேநரம் இருக்காது”, என்று அக்கைறயாய் சாருமதி அம்மா ெசால்ல உடேன அதில் இைணந்தான் சசிேசகர். “எனக்கு ெதாிந்த டாக்சி டிைரவாிடம் ெசால்லி இருக்ேகன். நாைளயில் இருந்து வருவார். காைலயில் ேபாய் இறங்கி ெகாண்டு, மாைலயில் ேநரம் ெசான்னால் வந்து அைழத்து வந்து விடுவார், இைடயில் எங்ேகயாவது ேபாகணும் என்றால் தனியா ேபாகாேத”, என்று அக்கைறயாய் சசிேசகர் ெசால்ல, மீண்டும் ேகலியாக சிாித்தனர். “ஆமாப்பா, இப்ப உங்களுக்கு யாைர ேகலி பண்ணுவது என்ேற ெதாியவில்ைல. புது மாப்பிள்ைளயும் ெபாண்ணும் இருக்கும்ேபாது என்ைன வச்சு கிண்டல் பண்றீங்கேள, இது என்ன நியாயம்?”, என்று சசிேசகர் ெசான்னாலும், அவனின் காதல் கைத அங்ேக அவர்களின் சிாிப்பிற்கிைடேய அரங்ேகறி ெகாண்டுதான் இருந்தது. “இெதன்ன ெபாிய விஷயம்? அண்ணி உங்களின் அருைம ெபருைமைய அண்ணன் ேபசி ேகட்கணுேம? முதல் பார்ைவயிேலேய அண்ணன் ஃபணால் ெதாியும் இல்ல? எப்படி என்று உங்களிடம் விலாவாாியா ெசால்லி இருக்காரா?”, என்று வானதி கண்கைள விாித்து ேகட்க, சிந்துஜா உட்பட, அங்ேக இருந்த எல்ேலாரும் உற்சாகமாய் கைத ேகட்க தயார் ஆகினர். “ஷ்! வானதி சும்மா இருக்க மாட்டாயா?”, என்று அதட்டிய சசிேசகைர கண்டு ெகாள்வார் யாருேம இல்ைல. அவள் பாவைனேயாடு பால் கார ைபயனுக்கு அவள் ெசய்த உதவிைய விவாிக்க, எல்ேலாரும் கண்கைள விாித்து கைத ேகட்டு ெகாண்டு இருக்க, சசிேசகர் நழுவி ஜன்னலுக்கு ேபானான். அவள் ேபசி ெகாண்டு இருக்ைகயிேலேய அந்த இடத்தில் இருக்க முடியாமல் சிந்துஜாவும் எழுந்து ெகாள்ள, எல்ேலாரும் அதற்கு உற்சாகமாய் கூச்சலிட்டு ேகலி ெசய்தனர். அவளுக்கு அவைன இறுக கட்டிக்ெகாள்ள ேவண்டும் ேபால இருந்தது. விருந்தினர்கைள விரட்டி விட்டு, அவனுைடய அைணப்பில், அவனுைடய காதைல அனுபவித்தபடி சில மணி ேநரங்களாவது சிைற இருக்க ேவண்டும் என்ற ஆவல் கட்டுக்கடங்காமல் ெபருகியது. ஞாயிறு பிற்பகல் உணவிற்கு பின், ெகாஞ்ச ேநரம் கலகலப்பாய் ேபசி இருந்து விட்டு, விருந்தினர்கள் கிளம்ப, அசதியாய் ெதாிந்த சிந்துஜாைவ ெகாஞ்சம் ஓய்ெவடுக்க சாருமதி அனுப்பினார்.

வந்து படுத்த சில நிமிடங்களில் உடுத்தி இருந்த பட்டு புடைவைய கூட மாற்றாமல், அவள் கைளப்பினால் தூங்கி விட, சற்று ேநரம் கழித்து உள்ேள வந்த சசிேசகர், அவளின் அருகில் அவளின் உச்சிைய வருடியபடி, படுத்து இருந்தான். சற்று முன்பு, ஹாலில், ஒரு எதிர்பாராத தருணத்தில் ராேஜஷ் சுகந்தியின் வயிற்றில் ைக ைவத்து, குழந்ைதயின் அைசவுகைள கண்டு ரசித்தைத பார்த்ததில் இருந்து அவனுக்கு குறுகுறுப்பாய் இருந்தது. குழந்ைதயின் அைசவுகள் எப்ேபாது ெதாியும்? நாைலந்து மாதங்கள் ஆக ேவண்டுேமா? பரபரப்ைப அடக்க முடியாமல் ெகாஞ்சம் கீழிறங்கி வயிற்றில் காைத ைவத்து உன்னிப்பாய் ேகட்டபடி ெகாஞ்ச ேநரம் படுத்து இருந்தான். அவளின் நிதானமான சுவாசத்தில், ஏறி இறங்கிய வயிற்ைற ெதாடுைகயால் உணர்ந்தபடி படுத்து இருந்தவனுக்கு ஆர்வம் ேமலும் ெபருக, திரும்பி, குழந்ைதயுடன் ேபச துவங்கினான். “ேஹய் குட்டி, ஐ லவ் யூ ேபபி. ஆனால் உனக்கு முன்னாடிேய நான் இந்த வாசகத்ைத இன்ெனாரு ஆளிடம் ெசால்ல ேவண்டுேம? நீ ேகாவிசுக்காேதடீ ெசல்லம்”, என்றவன் காற்றில் உதட்ைட குவித்து மைனவிக்கு ஒரு முத்தத்ைத பறக்கவிட்டான். பின் குனிந்து அவளின் வயிற்றில் ெமன்ைமயாய் முத்தமிட்டு, “உங்க அம்மாவுக்கு என் ேமேல ேகாபம் இன்னும் இருக்கா? தீர்ந்து ேபாச்சா? உனக்கு ெதாியுமா? இன்னும் இருந்தால் ேவண்டாம் என்று ெசால்லிடு. அப்பா இனிேமல் உனக்கு ெதாியாமல் எதுவும் ெசய்ய மாட்டாங்க. ஒரு தடைவ மன்னிச்சுடு என்று ெசால்கிறாயா?”, “உங்க அம்மா உனக்கு ேபர் வச்சு இருக்காளா? நான் ைவக்கட்டுமா? நீ ைபயனா ெபாண்ணா? எதுவா இருந்தாலும் எனக்கு ஓேக “, “நான் ெபாண்ணு, ேபர் ஜனனி”, என்ற குரல் ேகட்டு திரும்பிய சசிேசகர் ஒரு கணம் பிரைமேயா என்று எண்ணினான். “எனக்கு உங்க அம்மா ேமேல வந்த ஒேர ேகாபம் என்ன ெதாியுமா? உன்ைன ேபாய் இல்ைல என்று என்னிடம் ெபாய் ெசான்னாள் பாரு. ெசால்லலாமா?”, என்று அவன் ஆதங்கத்ேதாடு ேகட்டு ெகாண்டு இருந்த ேபாது, “ஆமாமா அப்பா மட்டும்தான் ெபாய் ெசால்லலாம். அம்மா ெசால்ல கூடாது”, என்ற குரல் ேகட்டு திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்தான் சசிேசகர். இல்ைல இது பிரைம இல்ைல. அவள்தான் ேபசுகிறாள். தவிப்புடன், “சி…ந்…து…”, என்று அவன் நிமிர்ந்து பார்க்க, அவள் கண்கைள திறக்காமேல படுத்து இருந்தாள். “ேஹய் திருட்டு ராஸ்கல், நான் ேபசுவைத கண்ைண திறக்காமல் ேகட்டுகிட்டு, ஜாைடயா பதில் ெசால்கிறாயா? உன்ைன என்ன பண்ணுேறன் பார்”, என்று ேகட்டபடி அவைள தூக்கி தன் மடியில் கிடத்தி, ெநற்றியில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டான் சசிேசகர். மடியில் வாகாய் திரும்பி படுத்து ெகாண்டவள், அவனின் வயிற்றில் ெமலிதாய் முத்தமிட்டு, “கடன் அன்ைப முறிக்கும். எனக்கு ேவண்டாம்பா. எனக்கு உங்க அன்பு கைடசி வைரக்கும் ேவண்டும்”, என்று ெசால்லியபடி அவனின் இடுப்ைப கட்டி ெகாண்டாள். “சிந்து, நான் உன்னிடம் ெபாய் என்று எதுவும் ெசால்லவில்ைல சிந்து”, என்று அவளின் கன்னத்ைத ெமன்ைமயாக வருடியபடி ெசான்னான் சசிேசகர். “இருக்கலாம். ஆனால் சில பல உண்ைமகைள என்னிடம் நீங்க இன்று வைர ெசால்லவில்ைல”, என்று திருத்தினாள் சிந்துஜா. “சிந்து, அது எல்லாம் உனக்காகத்தான் சிந்து…”, என்று தயக்கத்ேதாடு விளக்கம் ெசால்ல முயன்றான். “ெதாியைலங்க, உங்களுைடய எண்ணத்ைத நான் குைற ெசால்ல விரும்பவில்ைல. அதுவும் இன்று இருக்கும் நிைலைமயில், பல ேபர் பல விதமாய் நீங்க என் ேமேல ைவத்து இருக்கும் அன்ைப எடுத்து ெசான்ன பிறகு, அதற்கு வாய்ப்பு இல்ைல. ஆனால், எனக்கு ெதாியாத நீங்க மைறத்து இருக்கும் சில விஷயங்கள், அது என்னேவா என்று என்னுள்ேள எழுப்பும் கவைலயும், பீதியும், அப்பப்ேபா என்ைன நிம்மதி இல்லாமல் தவிக்க விடுது என்று உங்களுக்கு ெதாியுமா? அைத சாி ெசய்யலாம் என்று

உங்களுக்கு ேதாணாதா? யூ லவ் மீ. எனக்கு புாியுது. ஆனால்… ஆனாலும்…”, என்று ேபச ஆரம்பித்தவளுக்கு, ெதாண்ைட இறுகி வார்த்ைதகள் சிக்கி ெகாண்டது. அவைள தன்ேனாடு ேசர்த்து இறுக அைணத்து ெகாண்டவன், “சாாி சிந்து, சாாி ெசல்லம். அன்ைனக்கும் சாி, இன்ைனக்கும் சாி, உன்ேனாட சந்ேதாஷம்தான் எனக்கு முக்கியம். இதுல எந்த நாளும் மாற்றேம இல்ைல. இன்ேறாடு இந்த குழப்பத்திற்கு ஒரு முடிவு கட்டி விடலாம். இனி நமக்குள்ேள எந்த பிரச்ைனயுேம இருக்க கூடாது. ேகளு உனக்கு என்ன ெதாியனும்?”, என்று உறுதியான குரலில் ேகட்டான். “விஷ்வா அன்று மகாபலிபுரத்தில் என்ன ெசய்தான்? எனக்கு காபியில் அவன் ஏேதா மருந்து கலந்து ெகாடுத்து இருக்க ேவண்டும் என்ற அளவு வைர புாிந்தது. அதற்கு பிறகு அங்ேக என்ன நடந்தது என்று சாியாக ெதாியாமல்தான்… நான் குழப்பத்தில்….”, ேமேல ெசால்ல முடியாமல் அவனின் மார்பில் புைதந்து ேபானவளுக்கு கண்களில் கண்ணீர் ெபருகி வழிந்தது. “சிந்து, ப்ளீஸ் அழாேத சிந்து, நீ அழுதால் எனக்கு ெராம்ப ெராம்ப மனசு கஷ்டமா இருக்கு. நீ சந்ேதாஷமா இருக்கணும் என்றுதாேன நான் அவ்வளவு சிரமப்பட்ேடன். இப்ேபாது விஷயம் ெதாியாததால் நீ அழுகிறாய் என்றால், அைத ெசால்வேத ெபட்டர் ஆச்ேச? இப்பவும் ெசால்ேறன். அன்ைனக்கு அங்ேக விபாீதமா ஒண்ணுேம நடக்கவில்ைல. நீ நான் ெசால்வைத நம்பணும்”, என்று ெசால்லியபடி, அவளின் முகத்ைத ைகக்குட்ைடயால் துைடத்து விட்டான். “விபாீதமா நடக்கவில்ைல சாி. ேவற சாதரணமா என்னதான் நடந்தது? அைத ெசால்லுங்கேளன். நானும் ெதாிஞ்சுக்கேறன்”, என்று விடாமல் பிடிவாதமாக ேகட்டாள். “சாி ெசால்ேறன். ஆனால் இந்த விஷயத்ைத இன்ைனக்கு பிறகு, எங்ேகயும் யாாிடமும் முக்கியமா விஷ்வாவிடம் இைத பற்றி ேபச மாட்ேடன் என்று எனக்கு ப்ராமிஸ் பண்ணு”, என்று தீவிரமான குரலில் ெசால்லி ைக நீட்டினான் சசிேசகர். “உங்களுக்கு என்ைன விட இப்ேபா கூட விஷ்வா தான் முக்கியம் இல்ைல…”, என்று எாிச்சேலாடு ேகட்டவைள முைறத்தான். “முட்டாள்… ஓங்கி ஒரு அைற விட்ேடன்னா ெதாியும்”, என்று கடுப்ேபாடு சசிேசகர் ெசால்லி முடிக்கும் முன்பு, “என் ைக என்ன பூ பறிக்கும் என்று நிைனசீங்களா? அன்ைனக்கு ஏேதா நான் குழப்பத்தில் இருந்ததால் தப்பிச்சுட்டீங்க. இன்ெனாரு முைற ைக நீட்டி பாருங்க, ஒண்ணுக்கு நாலா திருப்பி ெகாடுப்ேபன் ஜாக்கிரைத”, என்று மிரட்டலாக ெசான்னாள் சிந்துஜா. அன்ைறய நிைனவில் முகம் வாடியவன், “சாாி சிந்து, ெடாிப்லி சாாி, அன்னிக்கு நடந்ததற்காக நான் உன்னிடம் மன்னிப்பு ேகட்டு ெகாள்கிேறன். ேவண்டும் என்றால் நீ ெசான்ன அந்த நாைலயும் கூட நான் திருப்பி வாங்கி ெகாள்கிேறன். ஆட்ேசபைன இல்ைல”, என்று ெசால்லி, அவன் கன்னத்ைத திருப்பி அவளிடம் காட்டினான். “இப்படி அப்பாவியா நடித்தால் நான் அடிக்க மாட்ேடன் என்று நிைனசீங்களா? அப்படி எல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல”, என்று பட்ெடன்று ெசான்னபடி, ைகைய ஓங்க, அவளின் ைக பற்றி நிறுத்தி, “ஆன் ஒன் கண்டிஷன்”, என்று அவசரமாய் ெசான்னான் சசிேசகர். “வாட் கண்டிஷன்?” “இந்த ரூல் எ…ல்..லா..த்..து..க்..கு..ேம அப்ைள ஆகணும். அடிப்பதற்கு மட்டும் இல்ைல”, என்று ஜாைடயாய் ெசால்லி புன்னைக ெசய்தான். “ைஹ ! அதுக்கு ேவற ஆைள பாருங்க. ஆைச ேதாைச அப்பளம் வைட”, என்று சிாிப்ேபாடு இைடயிட்டாள். “மக்கு, மக்கு அதுக்குதான் மக்கு நீ ேவணும். நீ மட்டும்தான் ேவணும். அதுக்கு ேபாய் ேவற ஆைள பாருங்க என்று ெசால்கிறாேய? நீ என்ன லூசா?”, என்று ேகலியாக ெசால்லி, அவளின் மூக்ேகாடு மூக்கு ைவத்து உரசினான். அவனின் கன்னத்ைத ேலசாய் நிமிண்டியபடி, “இந்த ேபச்ைச மாற்றுவதில் உங்கைள அடிச்சுக்க இந்த உலகத்தில் ஆேள இல்ைலங்க”, என்று ேகலியாக ெசான்னாள் சிந்துஜா.

“எனக்கு ெசால்லேவ பிடிக்கவில்ைல. நீ அடம் பிடிப்பதால் ெசால்கிேறன். உனக்கு தீனாைவ ஏற்கனேவ ெதாிந்து இருக்கும். அவனுக்கு முன்னால் உன்ைன விஷ்வா வீழ்த்தி காட்டுவதாக சவால் விட்டு இருக்கிறான். அைத அவனிடம் காட்ட மட்டும்தான். மற்றபடி அவனுக்கு உன்ேமேல தவறான எண்ணம் எதுவும் இல்ைல. அன்று உன்ைன மகாபலிபுரத்திற்கு வரவைழத்து விட்டு தீனாவிடம் தகவல் ெசால்லி இருக்கிறான். அவன் மாைல அஞ்சு மணிக்குதான் வரமுடியும் என்று ெசான்னதாலும், நீ நாலு மணிக்ேக கிளம்ப ேவண்டும் என்று ெசான்னதாலும், உன்ைன அங்ேக இருக்க ைவக்க ேவற வழி ெதாியாமல் காபியில் மயக்க மருந்து ெகாடுத்து விட்டான். இைடயில் அவங்க அப்பா எதிர்பாராமல் அங்ேக வந்து விட, அவன் அவாிடம் உன்ைன பற்றி ெசால்ல முடியாமல் தடுமாறியேபாதுதான், நான் கவனிக்க ஆரம்பித்ேதன். அவசரமாய் அந்த ரூமிற்கு வந்த ேபாது …”, என்று ஒரு ெபருமூச்ைச ெவளியிட்டான். ேமேல ேபச முடியாமல் சில கணங்கள் தயங்கி, இனியும் இந்த குழப்பத்ைத நீட்டிக்க ேவண்டாம் என்பதால், கண்கைள மூடி ெகாண்டு, “அங்ேக தீனா உன்னிடம் தவறாக நடக்க முயற்சி ெசய்வைத பார்த்து பதறி ேபாய், நான் அவைன தடுத்து நிறுத்தி துரத்தி விட்ேடன். முதலில் விஷ்வாவும் இதற்கு உடந்ைத என்ற நிைனப்பில் ேபாலீசுக்கு ேபாகலாம் என்று ேயாசிக்கும்ேபாேத இதில் ஒரு தவறும் இல்லாமேலேய உன்னுைடய ேபரும் ேசர்த்து இழுத்து நாறடிக்கப்படுேம என்று தயங்கி நின்று விட்ேடன் சிந்து. அது… அது உன்னுைடய பார்ைவயில் நான் விஸ்வாவிற்கு சாதகமாய் ெசய்த ெசயலாக ேதான்றலாம் சிந்து. ஆனால் உண்ைம அது இல்ைல”, என்று மீண்டும் இைடெவளி விட்டான். “இது விஷ்வாவிற்கு சாதகமான ெசயல் இல்ைலயா பின்ேன?”, ஆத்திரத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “இல்ைல சிந்து, நிச்சயம் இல்ைல. நான் உனக்காகத்தான் தயங்கிேனன். ேமலும் சில நிமிடங்களிேலேய, அவன் என்னுைடய அைணப்பில் உன்ைன கண்டு, விட்டான் பாரு ஒரு அைற…”, என்று கண் சிமிட்டி கன்னத்ைத புன்னைகேயாடு தடவினான். சம்பந்தா சம்பந்தம் இல்லாமல் இப்ேபாது இவனுக்கு என்ன சிாிப்பு ேவண்டி கிடக்கு? அதுவும் அவன் இவைன அடித்தனா? இவனின் அைணப்பில் நான் இருந்ேதனா? வாட் நான்ெசன்ஸ்? என்ன உளறுகிறான்? என்ற எண்ணம் ேதான்ற, “வாட்? நீங்க இப்ப என்ன ெசான்னீங்க?”, என்று குழப்பத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவைள இழுத்து அைணத்து, அவளின் கன்னத்ைத தட்டி, “சிந்துஜா.. என்ைன பாரு, கண்ணம்மா, கண்ைண முழிச்சு பாருடா. சிந்து.. சிந்து ஆர் யூ ஓேக? சுஜா.. சுஜிம்மா …முழிசிக்ேகாடா. கண்ணு…”, என்று அவளின் கன்னதேதாடு கன்னம் ைவத்து இைழத்தபடி, அன்ைறய படபடப்ைப, பதட்டத்ைத, அப்படிேய அவன் கண் முன்னால் ெகாண்டு வர, அவளுக்கு எல்லாேம புாிந்தது. கண்களில் நீர் ேகார்த்தது. அங்ேகதான் அவ்வளவு ெநருக்கத்தில் இவைன பார்த்து இருக்க ேவண்டும். அதற்கு ராஜா ராணி கைத எல்லாம் ெசால்லி, இவைன… ராஸ்கல், என்னமாய் கைத ெசால்கிறான்? எல்லாம் எனக்காக, முகத்தில் ெபருமிதம் ெபாங்கி வழிந்தது. “விஷ்வா உங்கைள ெராம்ப ேகாபமாக அடித்தானா?”, என்று அவனின் கன்னத்ைத ெமன்ைமயாய் வருடியபடி விசாாித்தாள் சிந்துஜா. அவளுக்கு நட்பின் ேபரால் அவன் தனக்கு துேராகம் ெசய்து விட்டாேனா என்ற ஆத்திரம் ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் கட்டுக்குள் வந்து ெகாண்டு இருந்தது. தன் ேமல் இருக்கும் அக்கைறயில், முன் பின் ெதாியாதவனிடம் ைக நீட்ட துணிந்து இருக்கிறாேன என்ற ெபருமிதம் ேதான்றியது. “எனக்கு தீனா ேமேல எவ்வளவு ேகாபம் வந்தேதா, அைத விட ெகாஞ்சம் கம்மியாதான் விஷ்வாவிற்கு ேகாபம் வந்தது. அதிலும் நான்தான் ஜாஸ்தி”, என்று ேவண்டும் என்ேற ெபருைம அடித்தவைன முைறக்க பார்த்து முடியாமல் புன்னைக பூத்தாள் சிந்துஜா. அவைள இழுத்து தன் ேமல் சாய்த்தும் முதுைக வருடியபடி, “அன்று அவன் என்ைன ஒரு அடி அடித்ததற்கு நான் நாலு இல்ைல நாற்பது அடி திருப்பி ெகாடுத்ேதன் சிந்து. அப்ேபாதுதான் அவனுக்கு தீனாவின் சுயரூபம் ெதாிந்து பதறி ேபாய் விட்டான். அதன் பிறகு, உன்ைன உன் வீட்டில் பத்திரமாய் ஒப்பைடக்க, நானும் விஷ்வாவும் கிளம்பியேபாது வழியிேலேய தீனாவின் மரண ெசய்தி கிைடத்து விஷ்வா ஆடி ேபாய் விட்டான் சிந்து. அன்று அவனுக்கு பல அதிர்ச்சிகள்…”, அவளின் முகத்தில் மறுப்ைப உணர்ந்து அவனின் அைணப்பு ேமலும் இறுகியது.

“…ஷ் ! அடிப்பைடயில் அவன் நல்லவன்தான் சிந்து. ேபாக நல்லவனாகேவ இருப்பவன், தவறிைழக்க சந்தர்ப்பம் கிைடக்காமல் நல்லவனாக இருக்கலாம். ஆனால் தவறு ெசய்து உண்ைம உணர்ந்து திருந்தியவன், நல்லவைன விட உயர்ந்தவன் சிந்து. அவைன வார்த்ைதயால் ேமலும் ேமலும் காயபடுத்த கூடாது. அதனால்தான் நீ அவனிடம் திருப்பி இைத பற்றி ேபச ேவண்டாம் என்று ெசான்ேனன். அன்று என்னுைடய ெசய்ைக ஒவ்ெவான்றிலும், விஷ்வாவின் நலனும் இருந்து இருக்கலாம். ஆனால் அைத விட முன்னால் இருந்தது உன்னுைடய நலன்தான் சிந்து. நான் ெசால்வைத நம்புகிறாயா?”, என்று தீவிரமான குரலில் ேகட்டான் சசிேசகர். “நம்பவில்ைல என்றால் என்ன ெசய்ய ேபாகிறீர்கள்?”, என்று தைல சாித்து அவைன கூர்ைமயான ஆராய்ச்சி பார்ைவயால் துைளத்தபடி விசாாித்தாள் சிந்துஜா. ஒருகணம் குழப்பத்ேதாடு அவைள பார்த்தவனுக்கு அவளின் கண்களில் ெமலிதாய் பளிச்சிட்ட குறும்பு ெதாிந்ததும், ேசாகமாய் முக பாவைனைய மாற்றி, “நீ நம்பும்படி, இன்ெனாரு கைத ெரடி பண்ணி ெசால்ேவன் சிந்து”, என்று சிாிக்காமல் ெசால்லி முடித்த வினாடியில் அவனின் முதுகில் ஒன்று சுளீர் என்று விழுந்தது. “ெசால்வடா ெசால்வ? ேகட்கறதுக்கு என்ைன மாதிாி ஒரு அப்பாவி இருந்தால் கைத கற்பைன பண்ணி ெசால்லாமல் ேவெறன்ன ெசய்வாய்?”, என்று ெபாய் ேகாபத்ேதாடு ேகட்டவள், அவனின் ேமல் சாிந்து கழுத்தில் ேதாளில் மார்பில் என்று அகப்பட்ட இடத்தில் எல்லாம் அடிக்க முயன்றவைள எளிதாய் சமாளித்து, தன் அைணப்பில் ெகாண்டு வந்தான். அவளின் முகத்ைத ெநருங்கி, அங்கங்ேக ெமன்ைமயாய் முத்தமிட்டபடி, “கிட்டத்தட்ட ெரண்டு மாச உபவாசத்ைத இன்றாவது முடித்து ைவக்க கூடாதா? என்ைன பார்த்தால் பாவமா இல்ைல”, என்று ெகாஞ்சலாக ேகட்டான் சசிேசகர். “பாவமா நீங்களா? ம்ஹூம் பார்த்தால் அப்படி ஒன்றும் ெதாியவில்ைலேய?”, என்று ெகாஞ்சியபடி அவனின் கன்னத்தில் இைழந்தாள். “அப்ப பார்க்காேத. கண்ைண மூடிக்ேகா”, என்று ரகசியமாய் காதுகளில் கிசுகிசுத்தவன் தன் கவனிப்ைப அவளின் மூடிய கண்களில் முத்தமிட்டு ஆரம்பித்தான். முத்தங்கள் முடிவின்றி ெதாடர்ந்தது. ************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 37 மகாபலிபுரத்தில் டீடீடிசி ேஹாட்டலின் தங்குமிடம் புதுப்பிக்கும் பணியிைன ெவற்றிகரமாக குறுகிய காலத்திற்குள், முடித்து அைமச்சாின் தைலைமயில் திறப்பு விழா நடக்க இருப்பதால் சசிேசகர் மும்முரமாய் விழா ஏற்பாடுகைள கவனித்து ெகாண்டு இருந்தான். காைலயில் அவளுைடய நிகழ்ச்சியிைன முடித்தபின், ெசன்ைனயில் இருந்து கிளம்பி, மகாபலிபுரத்திற்கு விழாவில் கலந்து ெகாள்ள வந்து இருந்தாள் சிந்துஜா. விழா ஏற்பாடுகைள ேமற்பார்ைவயிட அன்று காைலயிேலேய அங்ேக வந்து தங்கி இருந்த எம்டியிடம், சிந்துஜாைவயும் அைழத்து ெகாண்டு, தங்ைக திருமண பத்திாிைகைய அவருக்கு ேநாில் ெகாடுக்க எடுத்து ெசன்றான் சசிேசகர். கதைவ தட்டி அனுமதி ெபற்று உள்ேள நுைழந்த சசிேசகைர பார்த்ததும் அவரும் உற்சாகமானார். “ேஹய் வா வா, சசி, ெவல்டன். எக்ெசல்லன்ட் ெவார்க். உன்ைன நிைனச்சால் உண்ைமயிேல எனக்கு ெராம்ப ெபருைமயா இருக்கு”, என்று ைக நீட்டி உற்சாகமாய் வரேவற்றார். “ஹேலா சார், இவங்க சிந்துஜா, என்ேனாட மைனவி”, என்று அறிமுகம் ெசய்த உடேன ைக குவித்து அவள் புன்னைகேயாடு வணக்கம் ெசான்னாள். “ேஹய் யூ, நான் முதல் முைற அங்ேக ைசட்டுக்கு வந்த ேபாது, இவங்கைள பார்த்து விட்டுதாேன…”, என்று இழுத்தவர் சத்தமாய் சிாித்தார். “மைனவியா? அப்ப உன்ேனாட தங்ைகக்கும் திருமணம் ஆகி விட்டதா?”, என்று சந்ேதாஷமாய் விசாாித்தார்.

“இன்னும் இல்ைல சார், தங்ைக கல்யாண பத்திாிக்ைக ைவக்கத்தான் இப்ேபாது வந்ேதாம்”, என்று ெசால்லியபடி புன்னைகேயாடு பத்திாிைகைய நீட்டினான் சசிேசகர். “ஹேலா ேமடம், இவர் உங்கைள அன்று பார்த்த பார்ைவயிேலேய கண்டு பிடித்ேதன். இவர் தங்ைக திருமணம் முடியும் வைர காத்து இருக்க மாட்டார், சும்மா கைததான் என்று அப்ேபாேத நிைனத்ேதன். கெரக்டா சசிேசகர்?”, என்று ேகலியாய் விசாாிக்க இருவருக்கும் முகம் கூச்சத்தில் சிவந்து ேபானது. இவன் தன்ைன பார்க்க ஓடி வந்தைத இன்னும் எத்தைன ேபர் பார்த்தார்கேளா ெதாியவில்லேய என்று ஓரகண்ணால் அவைன பார்த்தவள், அவனின் பார்ைவயும் தன்னிடேம நிைலத்து நின்றைத பார்த்து ேமலும் சிவந்தாள். “இங்ேக பாருங்கப்பா, இவாின் கல்யாணத்திற்கு என்ைன அைழக்கவில்ைலயாம்? தங்ைக கல்யாணத்திற்கு அைழக்கிறாயா?”, என்று ேகலியாக சிாித்தபடி அவன் நீட்டிய பத்திாிைகைய வாங்கி பார்த்தார். “சாாி சார், அப்ப நீங்க லண்டன் ேபாய் இருந்தீங்க சார், இங்ேக இல்ைல. எங்க கல்யாணம் ஒேர வாரத்தில் முடிவாகி அவசரமாய் நடந்து விட்டது”, என்று ஓரகண்ணால் மைனவியின் சிவந்த முகத்ைத பார்ைவயால் வருடியபடி சந்ேதாஷமாய் ெசான்னான் சசிேசகர். “ஹய்ேயா, அங்ேக பார்த்து ேபசுங்க…”, என்று கண்ணால் அவள் மிரட்டியைத ஏற்று, அவாின் புறம் பார்ைவைய திருப்பி ேபச்ைச ெதாடர்ந்தான். “என்னுைடய கல்யாணத்திற்கு நீங்க வந்தால் உங்கைள நல்லா கவனிக்க முடியாது சார். ஆனால் என் தங்ைகயின் திருமணத்திற்கு என்றால் நான் ஸ்ெபஷலா உங்கைள கவனிக்க முடியுேம? அப்படியும் வச்சுக்கலாம்”, என்று பவ்யமாய் ெசால்லி ேலசாய் புன்னைக ெசய்தான். “பாத்தியா? இதுதான் பிசிெனஸ் ைமன்ட். எவ்வளவு இக்கட்டான சூழ்நிைலையயும் தனக்கு சாதகமா பயன்படுத்தி ெகாள்வது என்பது இதுதான் ேபால. தப்பி தவறி அரசாங்க ேவைலயில் மாட்டிகிட்ட. பிசிெனஸ் பண்ணினால் ஓேஹான்னு வருவப்பா நீ. முயற்சி பண்ணி பாேரன்”, என்று ெபருைமயாய் ெசான்னைத ேகட்டதும் சசிெசகரும் சிந்துஜாவும் ஒருவைர ஒருவர் பார்த்து புன்னைக ெசய்து ெகாண்டனர். “உண்ைமயில எனக்கு ெதாழில் ெதாடங்க இருக்கும் ஆர்வத்ைத விட சிந்துஜாவிற்கு புதுசா ஒரு வாெனாலி நிைலயம் ஆரம்பித்து ெபாிய ெதாழில் அதிபரா ஆகணும் என்ற தீராத ஆைச இருக்கு. சார். கூடிய சீக்கிரம் அந்த ஆைச நிைறேவறனும் என்று ப்ேளஸ் பண்ணுங்க சார்”, என்று ெபருைமயாக ெசான்னான் சசிேசகர். “குட், ெவாி குட். எப்படிம்மா உனக்கு அந்த துைறயில் ஆர்வம் வந்தது?”, என்று புன்னைகேயாடு விசாாித்தார். “எங்க அப்ப சுந்தர்ராஜன், வானவில் எப்எம்ைம துவக்கினார் சார். இப்ப அவர் இல்ைல. அண்ணன் அைத பார்த்து ெகாள்கிறார். நான் அங்ேக அறிவிப்பாளரா இருக்கிேறன். ஆனால் எனக்கு தனியா ஒரு வாெனாலி நிைலயத்ைத நிர்வகிக்கணும் என்ற ஆைச உண்டு சார்”, என்று கண்ணில் கனவு மின்ன ெசான்னாள் சிந்துஜா. “உங்க அண்ணனுக்கும் உனக்கும் ஏதாவது….”, என்று ேகள்வியாக இழுத்தார். “ச்ேச ச்ேச! என்ன சார் இப்படி ேகட்டுட்டீங்க? அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல “, என்று அவசரமாக ஒேர குரலில் ஒேர ேநரத்தில் இருவரும் ேகட்டனர். “ஓேக ஓேக. ஐ ஆம் சாாி, பின்ேன அண்ணன் தங்ைக இருவரும் ஒேர பிசிெனஸில் இருக்கனுமா? அது ேபாட்டிதாேன? அேதாடு ெதாடர்புைடய இன்ெனாரு பிசிெனஸ் ெசய்ய முயற்சி ெசய்யலாேம? விளம்பரம் தயாாித்தல், சவுண்ட் ெரகார்டிங், கருவிகள் பராமாித்தல், அந்த மாதிாி ேயாசித்தால்…. ஐ ஆம் சாாி, என்னுைடய அபிப்ராயத்ைத ெசான்ேனன். நீங்க முடிவு பண்ணிேகாங்க. ைப தி ேவ உன் தங்ைகக்கு என்னுைடய வாழ்த்துக்கைள ெசால்லி விடு. நான் கட்டாயம் வருகிேறன்”, என்று சந்ேதாஷமாய் ெசால்லி விைட ெகாடுத்தார்.

அவாிடம் விைட ெபற்று ெவளிேய வரும்ேபாேத ேஹாட்டல் பணியாளர் ஒருவர் ஓடி வந்து, “சார், உங்கைள பில்டிங் கான்ட்ராக்டர் அவசரமா ேதடினார் சார், ேமைடக்கு பக்கத்தில் இருக்காங்க. ஏேதா அவசரமா ேபசணுமாம்”, என்று தகவல் ெசால்லி விட்டு ெசன்றார். “நீயும் வாியா சிந்து?”, என்று தயக்கத்ேதாடு விசாாித்தான் சசிேசகர். “நானுமா? நீங்க ேபாய் ேபசிட்டு வாங்கேளன் ப்ளீஸ்”, என்று சினுங்கினாள் சிந்துஜா. “ப்ச்! நான் அன்னிக்ேக என்ன ெசான்ேனன்? ெவளி உலகத்துல நாலு ேபர் இருப்பங்க. அதுல ெரண்டு ேபைர பிடிக்கும், ெரண்டு ேபைர பிடிக்காது. எல்ேலாைரயும் ஒேர மாதிாி சுமுகமா நிறுத்தி வச்சு ேபச முயற்சி பண்ணணும் என்று ெசான்ேனன் இல்ைலயா? அதுக்கு முயற்சிேய ெசய்யாவிட்டால் எப்படி? வா, ேதவராஜ் அங்கிள் ெராம்ப நல்லவரும்மா. பார்க்காமேலேய ேபச மாட்ேடன் என்று அடம் பிடித்தால் எப்படி? “, என்று சமாதானம் ெசய்து மீண்டும் வற்புறுத்தி அைழத்தான் சசிேசகர். “எனக்கு ெதாியும். நான் பார்த்து இருக்கிேறன்”, என்று மீண்டும் சினுங்கினாள். “நீ விஷ்வாைவ மனசில வச்சுட்டுதான் இவைர பார்க்க மறுக்கிறாய் என்றுதான் நான் நிைனக்கணும். அப்ப நான் அவ்வளவு தூரம் படிச்சு படிச்சு ெசான்னதற்கு என்ன மாியாைத. ப்ச்! சாி நீ ரூமிற்கு ேபா. நான் ேபசி விட்டு வருகிேறன்”, என்று வருத்தமாய் ெசால்லி விட்டு, தன் சட்ைட ைபயில் இருந்து சாவிைய எடுத்து ெகாடுத்து விட்டு, அவள் என்ன ெசய்கிறாள் என்பைத நின்று கவனிக்காமல் ேவகமாய் நகர்ந்து விட்டான் சசிேசகர். ேமைடயில் ேபாட ேவண்டிய நாற்காலிகளின் எண்ணிக்ைக, பூங்ெகாத்துகைள ைவக்க ேவண்டிய இடம், மற்ற விழா ஏற்பாடுகைள எல்லாம் ேபசி ெகாண்டு இருந்த ேபாது, “ேஹய் சிந்துஜா எப்படி இருக்க? இங்ேக விழாவிற்காக வந்தாயா? எப்ப வந்தாய்?”, என்று உற்சாகமான ேதவராஜின் குரல் ேகட்டு தன் காதுகைள நம்ப முடியாமல் திரும்பி பார்த்தான் சசிேசகர். தான் ேலசாய் வருத்தத்தில், முகம் திருப்பியதும், அவளாகேவ இங்ேக வந்து விட்டைத எண்ணி அவனின் மனம் குளிர, அவைள விழுங்கி விடுவது ேபால ஆைசயுடன் பார்த்தான் சசிேசகர். அவேளா அவனின் பார்ைவைய உணர்ந்தாலும், அவனின் புறேம திரும்பாமல், “ஹேலா அங்கிள், நான் ெராம்ப நல்லா இருக்ேகன். நீங்க எப்படி இருக்கீங்க? ஆன்ட்டி எப்படி இருக்காங்க?”, என்று இயல்பாய் விசாரைணைய ேதவராஜிடம் ெதாடர்ந்தாள் சிந்துஜா. “நாங்க ெரண்டு ேபரும் சூப்பரா இருக்ேகாம் சிந்து. உங்க வீட்டுல அண்ணன் அண்ணி எல்லாம எப்படி இருக்காங்க? ஏதாவது விேசஷம் உண்டா என்று இவனிடம் ேகட்டால் ஒண்ணும் ெசால்லேவ மாட்ேடன் என்று நழுவுகிறான். நீயாவது நல்ல ேசதி, சீக்கிரேம ெசால்லும்மா”, என்று ேகலியாக விசாாித்து புன்னைக ெசய்தார். “நல்ல ேசதி உங்களுக்கு நான் ெசான்னால் நீங்க எனக்கு என்ன தருவீங்க அங்கிள்?”, என்று புன்னைகேயாடு எதிர்ேகள்வி ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ெசால்லு ெசால்லு, சீக்கிரம் ெசால்லு. நீ மட்டும் இப்பேவ ெசான்னால், விஷ்வா கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்சில் உன்ைன நான் ஒரு பார்ட்னராக ேசர்த்து ெகாள்கிேறன். சந்ேதாஷமா?”, என்று உற்சாகமாய் மடக்கினார் ேதவராஜ். “எனக்கு அந்த பிசிேநசில் அவ்வளவு இன்ட்ெரஸ்ட் இல்ைல அங்கிள். அப்படிேய ஆரம்பித்தாலும், சிங்கத்துக்கு வாலாய் இருப்பைத விட எலிக்கு தைலயா இருப்பதுதான் எனக்கு ெபருைம. அதனால் பார்ட்னர் எல்லாம் கிைடயாது. சின்னதாக இருந்தாலும் எங்களுக்கு என்று தனி பிசிெனஸ் தான். அது இருக்கட்டும் அங்கிள், விஷ்வா ேபான் பண்ணினானா? எப்படி இருக்கிறான்? ஒழுங்கா படிக்கிறானா? இல்ைல அங்ேகயும் ெபாண்ணுங்க பின்னாடி ஊர் சுத்திட்டு இருக்கானா?”, என்று இயல்பாய் விசாாிக்க ேவண்டும் என்று நிைனத்தாலும், அவளின் கட்டுபாட்ைட மீறி, அடக்கப்பட்ட ேகாபம் அவளின் குரலில் ெவளிப்பட்டது. விஷ்வாைவ பற்றி சிந்துஜா விசாாித்த ேபாது,சசிேசகாின் வியப்பு ேமலும் கூடியது. “அட அட! என்னமா விசாாிக்கிறாங்க என் ெசல்லம்? பின்னுராேள? உம்மா…”, என்று மானசீகமாய் மைனவிைய ெகாஞ்சி ெகாண்டான்.

“ேஹய் சிந்து, விஷ்வா ெராம்ப நல்லா இருக்கான். படிப்பில் நல்ல முன்ேனற்றம்தான். அது இருக்கட்டும், நீ ேபச்ைச மாத்தாேத. விேசஷம் ஏதாவது உண்டா?”, என்று மீண்டும் அதற்கு வந்த உடேன, சிந்துஜாவின் முகத்தில் ேதான்றிய சந்ேதாஷமும், அவைள ெநருங்கி, ேதாளில் ைக ேபாட்ட அைணத்து அழுத்திய சசிேசகாின் முகத்தில் ெதாிந்த ெபருமிதமும் அவருக்கு ேதைவயான ெசய்திைய ெசால்லியது. “குட், ெவாி குட் ஏன்மா இைத ெசால்ல இப்படி தயங்குகிறாய்? சந்ேதாஷமான நியுஸ் தாேன?”, என்று அவளின் கன்னத்ைத ேலசாய் வருடியவர், சசிேசகாின் ேதாளில் தட்டி, “கன்க்ராட்ஸ் ெமன். இன்னும் தள்ளி ேபாடாேத. புது வரவிற்கு நல்ல ஒரு பிரகாசமான எதிர்காலம் உருவாக்கு. சும்மா மாச சம்பளத்ைத எண்ணி ெபாழுைத ஒப்ேபற்றாேத. உன்னிடம் என்ன ேபச்சு? நான் சிந்துவிடேம ேபசிக்கேறன். அவளுக்குத்தான் இந்த பிசிெனஸ் ைமன்ட் இருக்கு. இங்ேக ஒரு நிமிஷம் வாம்மா”, என்று சிந்துஜாைவ ைக காட்டி அைழத்தார். “சிந்து, என்ேனாட ாியல் எஸ்ேடட் பிசிெனஸில், கட்டி முடிக்கப்பட்ட வீடுகளுக்கான ேசல்ஸ் ேவைலைய பாரு, ஒவ்ெவாரு ேசலுக்கு ஒரு ெபர்ெசன்ட் கமிஷன் தருகிேறன் என்று ஏற்கனேவ சசியிடம் ெசால்லி இருக்கிேறன். அவன்தானா பிடி ெகாடுக்காமல் நழுவி ெகாண்ேட இருக்கான். அவன் என்ன ேவைல ெசய்ய ேபாறாேனா அதுக்குதான் சம்பளம். இதில் எக்ஸ்ட்ரா சலுைக எதுவுேம கிைடயாது. அவனுைடய சாதுாியமான ேபச்சு திறைமயினால் இைத சாதிக்க முடியும் என்று ெசால்லியாச்சு. அதிர்ஷ்டம் ஒரு முைற கதைவ தட்டும்ேபாது விட்டு விட்டு, விழிக்க கூடாது. நீ சசியிடம் எடுத்து ெசால்லு. நீ ெசான்னால் ேகட்பான், எனக்கு நம்பிக்ைக இருக்கு “, என்று அவளின் கன்னத்தில் அக்கைறயாக தட்டினார். “இல்ைல அவர் ேவைலைய விட்டு விட்டு என்ன ெசய்வது என்று ேயாசிப்பாராய் இருக்கும் அங்கிள். இப்ேபா குழந்ைத ேவறு வந்தாச்சு இல்ைலயா? அப்படி எல்லாம் எடுத்ேதன் கவிழ்த்ேதன் என்று முடிெவடுக்க முடியாது இல்ைலயா?”, என்று சசிைய தாங்கி ேபசினாள் சிந்துஜா. “இல்ைல சிந்து, முதலில் ாிஸ்க் ெகடுக்க தயங்க கூடாது. ஒரு ஆறுமாசம், லீவு ேபாட ெசால்லு. இந்த ேவைல சாியாக வரவில்ைல என்றால் மீண்டும் பணிக்ேக திரும்பி ேபாகட்டும். ஆனால் முயற்சிேய பண்ணாமல் இருக்க கூடாது இல்ைலயா? ஒருேவைள எல்லாம் சாியா வந்தால், நீ ெசான்ன மாதிாி, என்னுைடய பிசிெனஸில் பார்ட்னரா ேவண்டாம். நீங்கேள ஒரு சின்ன கட்டுமான கம்ெபனி ஆரம்பிங்க. உங்களுக்கு நான் எனக்கு வரும் ேவைலைய சப்லீசுக்கு விடுகிேறன். என்னுைடய ேபனாில், நீங்க ெமல்ல ெமல்ல வளருங்க. நான் ெசானந்ைத ெரண்டு ேபரும் நல்லா ேயாசிங்க. சீக்கிரேம நல்லா முடிைவ ெசால்லுங்க, ஓேக?”, என்று சந்ேதாஷமாய் முடித்தார் ேதவராஜ். “அங்கிள், அவேராட தங்ைக வானதிக்கு, வரும் ெவள்ளியன்று திருமணம். நீங்க அவசியம் வரணும். நானும் அவரும் உங்க வீட்டில் வந்து அைழப்பு ைவக்கிேறாம் அங்கிள்”, என்று சிந்துஜா ெசால்ல, அவன் ஏற்கனேவ ெகாடுத்து விட்டாேன, உன்னிடம் ெசால்ல வில்ைலயா? ேதங்க்ஸ், கட்டாயம் வருகிேறாம்”, என்று அவளின் முதுகில் ஆதரவாய் தட்டி ெகாடுத்தார். அன்று மாைல பிரமாதமாய் திறப்பு விழா நைடெபற, விழா முடிந்த பின்னாலும், தனிப்பட்ட முைறயில், சசிேசகைர அைழத்து பாராட்டி விட்டு ேபான ேதவராஜும், விஜயகுமாரும் காாில் ஏறி கண் பார்ைவயில் இருந்து மைறயும் வைர, சசிேசகரும் சிந்துஜாவும், விாிந்த புன்னைகயுடன் பார்த்து இருந்தார்கள். “ெராம்ப ேலட் ஆகிடுச்ேச, இன்னிக்கு ைநட் இங்ேகேய ஸ்ேட பண்ணிட்டு, நாைளக்கு காைலயில் கிளம்பலாம் இல்ைலயா? உனக்கு ஒன்பது மணிக்குதாேன ப்ேராக்ராம். அதுக்குள் ேபாய் விடலாம் ஓேக?”, என்று ஆர்வத்ேதாடு ேகட்டான் சசிேசகர். “ைநட் இங்ேக தங்குவதில் அப்படி என்ன ஸ்ெபஷேலா? அய்யா முகத்தில் ெபருைம ெபாங்கி வழியுது?”, என்று ேகலியாக ேகட்டாலும் அந்த சந்ேதாஷமும் ெபருமிதமும் அவள் முகத்திலும் குைறவின்றி நிரம்பி வழிந்தது. “இன்னிக்கு என்ன ஸ்ெபஷலா எனக்கு ெபருைம? எனக்கு எப்பவுேம இந்த இடம் ெராம்ப ஸ்ெபஷல்தான். ஏன் உனக்கு இல்ைலயா?”, என்று ேகட்டபடி, அவளின் இைடயில் ைக ெகாடுத்து அைணத்தபடி அவைள தன்னுைடய அைறக்கு அைழத்து வந்தான். “ஆமாம், ஸ்ெபஷல்தான், ஏன் என்ற காரணம் உங்களுக்கு ெதாியாதாக்கும்”, என்று ெகாஞ்சியபடி குனிந்து கதைவ திறந்தவளின் கன்னத்தில் அவசரமாய் இதழ் பதித்து நிமிர்ந்தான்.

“காாிடார்ல வச்சு… உங்கைள… “, என்று சிணுங்கினாலும் அந்த அவசர முத்தத்ைத அவளும் ரசித்தாள் என்பது அவளின் முக சிவப்பில் ெதாிந்தது. “சிந்து, நான் உனக்கு இன்று நிைறய ஸ்ெபஷலா கவனிக்கனும்டா, இன்னிக்கு ஏகப்பட்ட காாியம் ெசஞ்சு என்ைன அப்படி அசத்தி இருக்கிறாய்”, என்று அவைள ைககளில் அள்ளி , ேசாபாவில் அமர்ந்து மடியில் சாித்து முகம் ேநாக்கி குனிந்தான். “ம்கூம், இதுல ஒண்ணும் குைறச்சல் இல்ைல. நான் ெகாஞ்சம் ேபான் எல்லாம ேபசணும்”, என்று வாய் ெசான்னாலும், அவன் மடியில் இருந்து எழ எந்த முயற்சியும் ெசய்யாமல், அவனின் கரங்களின் ேதடலுக்கு எந்த தைடயும் விதிக்காமல், அவனின் சட்ைட ைபயில் இருந்து ேபாைன எடுத்து, வீட்டிற்கு ேபசினாள். “சாரும்மா, நான்தான். இங்ேக இப்ேபாதான் விழா முடிந்தது. உங்க ைபயனுக்கு ஏகப்பட்ட பாராட்டுதான் ேபாங்க. நாைளக்கு வீட்டிற்கு வந்ததும் திருஷ்டி சுத்தி ேபாடுங்க”, என்று ெபருைமயாய் ெசால்ல சாருமதியின் மனம் மகிழ்ந்தது. “ெசஞ்சுட்டா ேபாச்சு, சாப்பிட்டாயா சிந்து?”, என்று அவரும் அன்பாய் விசாாித்தார். “ம்ம்ம் சாப்பிட்டாசும்மா. நாைளக்கு காைலயில் வருகிேறாம். வானதி வந்தாச்சா?”, என்று அவாிடம் விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “மாப்பிள்ைள வந்து இருக்கார். வானதிைய கைடக்கு அைழத்து ேபாய் இருந்தாராம். இப்பதான் ெகாண்டு வந்து விட வந்தார். நான் அப்புறம் ேபசட்டுமா?”, என்று சாருமதி ெசால்ல அவள் சிாித்தாள். “மாப்பிள்ைள சாாிடம் ெகாடுங்கம்மா”, என்று ெகாஞ்சியவள் ேபான் ைக மாறியதும், “என்ன மாப்பிள்ைள சார், எப்ப நான் இந்த பக்கம் கிளம்புேவன் என்று காத்து இருந்து வானதிைய ஷாப்பிங் கூட்டிட்டு ேபான மாதிாி இருக்கு ? “, என்று ேகலியாக விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “ைஹய்ேயா தாேய, ஷாப்பிங் பிளாேன என்னுைடயது இல்ைல. ேமடமுைடயது. நான் ஒரு சாட்சி …”, ேபசி ெகாண்டு இருந்தவன் வானதியின் கிள்ளலில், ஆஅ…”, என்று அலறினான் விக்ேனஷ். “என்ன ஆச்சு விக்ேனஷ்”, என்று பதட்டமாய் சிந்துஜா ேகட்க, அவன் சிாித்தான். “கடவுேள, என்ைன இன்று மட்டும் ஊைமயாக்கி விடு. ெசான்னால் இங்ேக மாட்டிக்கணும். ெசால்லாவிட்டால் அங்ேக மாட்டிக்கணும். என்ைன என்ன பண்ண ெசால்கிறாய்? “, என்று அவசரமாய் ஆண்டவனிடம் ேகலியாக பிரார்த்தைன ெசய்தபடி சிாித்தான் விக்ேனஷ். “விக்ேனஷ், உங்களுக்கு ஒரு விஷயம் ெதாியுமா? கடவுள், மனெமாத்த காதலர்களுக்கிைடேய மட்டும் எப்ேபாதுேம வரமாட்டாராம். ேநற்றுதான் எனக்கு எஸ் எம் எஸ் அனுப்பினார். அதனால் என்னிடம் மாட்டிக்காமல் உண்ைமைய ெசால்லுங்க”, என்று ெசல்லமாய் மிரட்டினாள் சிந்துஜா. “நீங்க இங்ேக தகவல் ெசால்லி வானதியிடம் மாட்டிக்காதீங்க விக்கி, ஒரு நல்ல பிெரண்டா என்ேனாட அட்ைவஸ். சிந்துஜாைவ சமாளிக்க எனக்கு ெதாியும். வானதிைய சமாளிக்க முடியுமா என்று நீங்க ேயாசிசுெகாங்க”, என்று சத்தமாய் ெசான்னான் சசிேசகர் “ேதங்க்ஸ் அண்ணா”, என்று வானதியும், “மைல ஏறினாலும் மச்சான் தயவு ேவண்டும் என்று இைததான் ெசான்னாங்களா? ெராம்ப ேதங்க்ஸ் மச்சான்”, என்று விக்ேனஷும் ெசால்லி விட்டு ேபாைன ைவக்க, இங்ேக ஒரு குட்டி குருேக்ஷத்திரம் நடந்தது. திருமணத்திற்கு முதல் நாள் தன்னுைடய ெபாியப்பா ெபாியம்மாைவேய, தன்னுைடய திருமணத்தில் ெசய்தது ேபால, மணவைறயில் சடங்குகளுக்கு உட்கார ைவக்கலாம் என்று சசிேசகர் நிைனத்து இருக்க, சாருமதி அம்மா தீர்மானமாய் மறுத்து விட்டார். “உன் கல்யாணத்தில், மைனயில் அமர ேவறு ஆள் இல்ைல. இப்ேபா நீங்க ெரண்டு ேபரும் இருக்கும்ேபாது என் ெபண்ணிற்கு உங்கைள விட ெநருக்கமான ெசாந்தமாய் அவங்க இருக்க முடியாது. நீயும் சிந்துஜாவும்தான் உட்காரணும்”, என்று தீர்மானமாய் ெசால்லி விட, சசிேசகருக்கு

ெவறுமேன வியப்பாய் இருந்தாலும், சிந்துஜாவிற்கு மைலப்பாய் இருந்தது. அவளால் சாதரணமாய் இருக்கேவ முடியவில்ைல. அன்று இரவு சாருமதி அம்மாைவ கட்டி ெகாண்டு கண்ணீர் ெபருக்கினாள் சிந்துஜா. “என்ன ஆச்சு சிந்துஜா? யார் என்ன ெசான்னாங்க? என்னம்மா இது அப்பப்ேபா இது மாதிாி ஒண்ணுேம ெசால்லாமல் அழுதால் நான் என்ன நிைனப்பது? இனி அழுதால் காரணத்ைத ெசால்லிட்டுதான் அழணும் புாிந்ததா?”, என்று அவளின் முதுைக தடவியபடி ஆறுதல் ெசான்னார் சாருமதி. “உங்களுக்கு என் ேமேல எப்படிம்மா இவ்வளவு நம்பிக்ைக வந்தது? என்ைன ேமைடயில் வாந்திக்கு ெபற்ேறார் ஸ்தானத்தில் நிற்க ைவக்க… உங்களுக்கு எப்படிம்மா மனசு வந்தது?”, என்று கண்ணில் நீர் ெபருகி வழிய, அைத துைடக்க கூட ேதான்றாமல், விக்கலுடன் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “இெதன்ன ேபச்சு? எனக்கப்புறம் அவளுக்கு யாரு? நீங்கதாேன எல்லாம் ெசய்யணும். அண்ணி என்றால் அடுத்த அம்மா. அது ெதாியாதா உனக்கு? உனக்ெகன்ன குைறச்சல் சிந்து? உன் ேமல எனக்கு நம்பிக்ைக ேபாற மாதிாி நீ ஒரு தவறான காாியம் கூட ெசய்யவில்ைலேய? கல்யாணம் ஆகி வந்த நாலாவது நாள், சசி உனக்கு வண்டி வாங்க ேபான ேபாது, வானதிக்கும் ேசர்த்து வாங்கணும் என்று நீ ெசால்லவில்ைலயா? வானதியின் காதல் விவகாரம் உனக்கு ெதாிய வந்தேபாது, உன்னுைடய ேகாபத்ைத தூக்கி ேபாட்டு சசியிடம் ேபசி சீக்கிரமா ஒரு சுபமுடிவு எடுக்கணும் என்று முயற்சி பண்ணவில்ைலயா? இெதல்லாம் உன்னுைடய நல்ல குணத்ைத ெசால்லுது சிந்துஜா. அது ேபாதும் எனக்கு”, என்று அவளுைடய தைலைய வருடி அன்ேபாடு ஆறுதல் ெசான்னார் சாருமதி, “இல்ைலம்மா, நான் ஒரு அவசரகுடுக்ைக மாதிாி சில சமயம்…’ ‘எஸ், சில சமயம்… நீயும் சில தவறுகள் ெசய்து இருக்கலாம் சிந்து. மனிதனா பிறந்த எல்ேலாாிடமும் சில சில நிைற குைறகள் இருக்கத்தான் ெசய்யும். நான் ஏற்கனேவ உன்னிடம் ெசால்லி இருக்ேகன். உன்னிடமும் சில குைறகள் இருக்கு. திருத்திக்க முயற்சி பண்ணு. குணம் நாடி, குற்றமும் நாடி, அவற்றுள் மிைக நாடி மிக்க ெகாளல் இல்ைலயா? அப்படி பார்த்தால், உன்னிடம் நிைறய நல்ல குணங்கள் இருக்கு சிந்து. தப்ைப ஒத்து ெகாள்கிறாய். மைறக்க முயற்சி ெசய்வதில்ைல. உடேன ஈேகா பார்க்காமல் மன்னிப்பு ேகட்கவும் நீ தயங்குவதில்ைல. வானதிைய தாைர வார்த்து ெகாடுக்க, உங்கைள விட ெபாருத்தமான ேஜாடி, ேவறு இல்ைல. கண்டபடி ேயாசிச்சு மனைச குழப்பி ெகாள்ளாேத. நிம்மதியா தூங்கு. காைலயில் சீக்கிரம் எழுந்து ெகாள்ளனும் “, என்று ெசால்லி தட்டி ெகாடுத்து விட்ட சாருமதிைய ெபருமிதத்துடன் ெவகு ேநரம் பார்த்தபடி இருந்தாள் சிந்துஜா. நிச்சயித்த தினத்தில் மங்கலமாய் ெபாழுது விடிய, சுபமூகூர்த்த ேநரத்தில், சசிேசகரும் சிந்துஜாவும் மன நிைறேவாடு, கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர் ெபருக, சந்ேதாஷமாய் வானதிைய விக்ேனஷின் ெபற்ேறார்களிடம் தாைர வார்த்து ெகாடுக்க, உறவும் நட்பும் சூழ்ந்து நின்று சந்ேதாஷமாய் வாழ்த்த விக்ேனஷ் – வானதி இருவாின் திருமணம் இனிேத நடந்து முடிந்தது. ******************************************************************* அத்த அத்திியாயம் 38 திருமணம் முடிந்த பின்னால், ெபாியவர்களிடம் ஆசி வாங்கி ெகாள்ள மணமக்கள், மணவைறயிேலேய ஒரு ஓரமாய் நின்று இருந்த சாருமதியிடம் முதலில் வந்தார்கள். “முதலில் உங்க ெபற்ேறாாிடம் வாங்கிேகாங்க”, என்று தயக்கத்ேதாடு சாருமதி ெசான்னார். “பரவாயில்ைல அத்ைத நீங்கதான் எப்ப பார்த்தாலும் ஓரமா ஓரமா ஒதுங்கி நிற்கறீங்கேள? இன்னும் பைழய சம்பிரதாயங்களில் மூழ்கி ேபாய் இருக்கீங்க ேபால. தன்ேனாட ெபாண்ணு நல்லா இருக்க ேவண்டும் என்று அந்த ெபாண்ேணாட அம்மாைவ தவிர ேவறு யார் அதிகம் ஆைச பட முடியும் ெசால்லுங்க? உங்க ைகயில் இல்லாத ஒரு சம்பவம், எத்தைனேயா வருடத்திற்கு முன்னால் நடந்ததற்காக, நீங்க இன்னும் ஒதுங்கி இருப்பது சாி இல்ைல அத்ைத. வாங்க நீங்கேள முதலில் ஆசீர்வாதம் பண்ணுங்க”, என்று விக்ேனஷ் ெசால்ல, அவேனாடு வானதியும் கண்ணில் ஆனந்த கண்ணீேராடு அவாின் கால்களில் விழுந்தனர். “ெரண்டு ேபரும் மன ஒற்றுைமேயாடு , நல்லா சந்ேதாஷமா நீண்ட காலம் எல்லா ெசல்வங்களும் ெபற்று அேமாகமா இருக்கணும்”, என்று சாருமதி ெசால்லி முடிக்கும் முன்பு, அவருக்கு கண்களில் கண்ணீர் ெபருகி வழிந்தது. விக்ேனஷின் ெபற்ேறார்களும் மன நிைறேவாடு வாழ்த்த, விக்ேனஷ்,

“வானதி, உன்ேனாட ெசகண்ட் மதாிடம் ஆசீர்வாதம் வாங்கவில்ைல?”, என்று ேகலியாக கண் சிமிட்டி ேகட்டான். “உங்களுக்கு என்ன அதுல சந்ேதகம்? நிச்சயம் வாங்குேவன், வாங்க நீங்களும் வந்து மாமியாாிடம் ஆசீர்வாதம் வாங்கிேகாங்க…”, என்று அவைன ைக பற்றி அண்ணனும் அண்ணியும் இருக்கும் இடத்திற்கு இழுத்து வந்தாள் வானதி. “ேஹய் லூசு சும்மா இரு, அவருக்கு என்ைன விட வயசு ஜாஸ்தியா இருக்கும்”, என்று சிந்துஜா வானதிைய கண்டிக்க, சசிேசகர், “ேஹய் ேநா பார்மாலிட்டீஸ் ேமன். ஆல் தி ெபஸ்ட். ெரண்டு ேபரும் சந்ேதாஷமா இருக்கணும்”, என்று சந்ேதாஷமாய் ெசால்லி அவைன ேதாேளாடு ேசர்த்து அைணத்து ெகாண்டான். “அட ேபாங்கப்பா! நீங்க விழா விட்டால் ேபாங்க. அண்ணா, அண்ணி,வாங்க, நான் நமஸ்காரம் பண்ணிக்கேறன்”, என்று ெசால்லி வானதி இருவாின் கால்களில் விழுந்து வணங்க, அவைள ேதாேளாடு அைணத்து தூக்கிய சிந்துஜாவிற்கும் கண்களில் நீர் கசிந்தது. “அச்ேசா என்ன அண்ணி இது? இப்படி ெதாட்டால் சிணுங்கியா இருக்ேகங்க?”, என்று அவளின் கண்கைள துைடத்து விட்டவள், ைக நீட்டி விக்ேனஷிடம் இருந்து இரண்டு சின்ன நைகெபட்டிைய வாங்கினாள். “அண்ணி, உங்களுக்குத்தான் நான் நிைறய நன்றி ெசால்லணும். அண்ணனும் அம்மாவும் எனக்கு நிைறய சுதந்திரம் ெகாடுத்து வளர்த்து இருந்தாலும், அந்த சுதந்திரத்ைத உணர்ந்ததாேலேய, என்னால் இருவாிடமும் என்னுைடய விருப்பத்ைத ெசால்ல முடியாமல் தயங்கி தயங்கி தள்ளி ேபாட்டு வந்ேதன். அந்த சுதந்திரத்ைத நான் தவறாக பயன் படுத்தி விட்ேடன் என்று அவர்கள் ெவளிப்பைடயாக ெசால்லாவிட்டாலும் மனசுக்குள் கூட நிைனத்து விட கூடாது என்ற பயம் எனக்கு இருந்தது அண்ணி. அந்த இக்கட்டான சூழ்நிைலயில் இருந்து என்ைன காப்பாற்றிய உங்களுக்கு என்னுைடய நன்றிைய நான் எப்படி ெசால்ேவன் அண்ணி? ..” “ேஹய் என்ன இது? என்ைன ெசால்லிட்டு இப்ப நீ கண் கலங்குகிறாய்? ைபத்தியம். உண்ைமைய ெசான்னால் நான்தான் நீ விக்ேனைஷ லவ் பண்ணினதுக்கு நன்றி ெசால்லணும் “, என்று ெசால்லி கண் சிமிட்டி சிாித்தவள், உடேனேய வருத்தமான குரலில், “நாேன ெசம கில்டியா பீல் பண்ணிக்கிட்டு இருந்ேதன். நான் விக்ேனஷிற்கு பண்ண முடிந்த இந்த சின்ன உதவிைய எண்ணி நாேன ெபருைம பட்டுகிட்டு இருக்ேகன். நீ என்னேவா எனக்கு ேபாய் நன்றி கடன் அது இது என்று உளருகிராேய? என்ன விக்ேனஷ் நான் ெசால்வது சாிதாேன?…” என்று அவனிடேம நியாயம் ேகட்டாள் சிந்துஜா. “என்ன சிந்து இப்படி பண்ணுகிறாய்? வானதிைய ைபத்தியம் என்று ெசால்லி, அதற்கு விக்ேனஷின் ஒப்புதைலயும் ேகட்கிறாேய இது ெகாஞ்சமாவது நியாயமா இருக்கா?”, என்று சசிேசகர் இைடயில் புகுந்து சூழ்நிைலைய இலகுவாக்க முயல ஒேர ேநரத்தில் எல்ேலாரும் சத்தமாய் சிாித்தனர். முயன்றான். “அட பாவி, நான் எத்தைன வாசகம் ெசான்ேனன். அதுல இந்த ஒரு வார்த்ைததான் உங்க காதில் விழுந்ததா? உங்கைள… இருங்க வச்சுக்கேறன்”, என்று சிந்துஜா பல்ைல கடிக்க அதற்கு ஒரு முைற அைனவரும் சிாித்தனர். “யா யா, சீக்கிரம் வா. ெரடியாக காத்து இருக்கிேறன்”, என்று விடாமல் அதற்கும் சசிேசகர் வம்பிழுக்க, சிாிப்பைல அடங்க ெவகு ேநரம் ஆனது. “இப்படி எல்லாம் அழகா ஸ்வீட்டா ேபசி ஆைள மயக்குவதுல ஒண்ணும் குைறச்சல் இல்ைல. ஆனால் சாேராட லவ் ஸ்ேடாாி பற்றி யாராவது ேபசினால் அவ்ேளாதான். சார் உடேன ெடன்ஷன் ஆகிடுவார்”, என்று கிைடத்த சந்தர்ப்பத்தில் ராேஜஷ் புகுந்து சசிேசகாின் காைல வாாினான். “ஆஹா! ஆரம்பிச்சுட்டாங்கப்பா. புது ெபாண்ணு மாப்பிள்ைளைய கவனிங்கப்பா. என்ைன விடுங்க”, என்று சசிேசகர் சிாிக்க, அைனவாின் கவனமும் விக்ேனஷ் – வானதியின் பக்கம் திரும்பியது. “விக்ேனைஷ எங்ேக எப்படி பார்த்த வானதி? உனக்கும் உங்க அண்ணன் மாதிாிேய லவ் அட் பர்ஸ்ட் ைசட்டா?”, என்று சிந்துஜாேவ கலாட்டாைவ ஆரம்பித்து ைவத்தாள்.

“கிழிஞ்சது ேபா முதல் பார்ைவயா? அைத எப்ப பார்த்தா? அதுேவ மூணு மாசம் கழிச்சுதான் என்ைன நிமிர்ந்து பார்த்தாள் ெதாியுமா? இதுல முதல் பார்ைவயிேல காதலாவது ஒண்ணாவது?”, என்று ெபருைமயாக சலித்து ெகாண்டான் விக்ேனஷ். ஆனாலும், தன் மைனவியின் குடும்பத்தின் மீதான ஒட்டுதைல நன்றாக அறிந்தவன், அைத ரசிப்பவன் என்பதால் அவனின் குரலில் ெபருமிதேம ெபாங்கி வழிந்தது. “வானதி உன்ேனாட ெவர்ஷன் ெசால்லு. ஆம்பைளங்க எப்பவுேம எல்லாவற்ைறயும் ெகாஞ்சம் கூட்டிதான் ெசால்வாங்க”, என்று சுகந்தி, ேகலியாக விசாாித்தாள். “ேஹய் அெதன்ன எல்லா ஆம்பைளங்கைளயும் என்று எப்படி நீ ெபாதுவா குற்றம் சாட்டலாம்? நாங்க எல்லாம் அப்படி இல்ைல ெதாியுமா? நான் உன்னிடம் ஏதாவது ெபாய் ெசான்ேனனா?”, என்று ராேஜஷ் அவளிடம் வம்பிற்கு நின்றான். “ஒரு நாைளக்கு எத்தைனேயா ெபாய் ெசால்றீங்க? எல்லாமா ஞாபகம் வச்சுக்க முடியும்?”, என்று ேகலியாக சுகந்தியும் திருப்பி ெகாடுத்தாள். “கெரக்ட் சுகி, ஒரு நாைளக்கு மூணு முைற, ‘ேஹய் நீ ெராம்ப அழகா இருக்கிேற’, என்று ெசால்ேவேன அைத ெசால்கிறாயா? ப்ச் ப்ச்! அைத விட்டுடு, நான் அைத கணக்கில் ேசர்ப்பதில்ைல”, என்று ராேஜஷ் ெசால்லி முடித்த வினாடியில் அவனின் முதுகில் ெசல்லமாய் ஒரு அடி விழுந்தது. “அடடா! ேபச்சு சீனியர்கைளேய சுத்தி சுத்தி வருேத? எங்களுக்கும் ெகாஞ்சம் வழி விடுங்கப்பா. நீ ெசால்லு வானதி”, என்று விக்ேனஷ் இைடயில் புகுந்து ெசால்லி விட்டு அவளிடம் ஒரு கிள்ளைல பாிசாக ெபற்று ெகாண்டான். “நாேன ெசால்லாமல் எப்படி சமாளிக்கலாம் என்று ேயாசிச்சுட்டு இருக்ேகன். இதுல நீங்கேள இைடயில் புகுந்து மாட்டி விடுறீங்கேள?”, என்று வானதி சிணுங்கினாலும், அவள் வாைய திறக்காமல் யாரும் விட ேபாவதில்ைல என்பதில் ஐந்து ேபருேம உறுதியாக இருந்ததால், தயங்கி தயங்கி வாைய திறந்தாள் வானதி. “அண்ணன் மாதிாி உங்களுைடய இரக்க குணம், பார்த்து என் மனைத பறி ெகாடுக்கவில்ைல அண்ணி. அதுவும் அடிப்பைடயில் காரணமாக இருந்தாலும், உண்ைமயிேலேய அவாின் ேகாபத்ைத பார்த்து பதறி ேபாய் தான் நான் என் மனைத உணர்ந்ேதன்”, என்று ெசால்லும்ேபாது அவளின் ேதாைள பற்றி ஆதரவாய் அழுத்தினான் விக்ேனஷ். “ேகாபமா? அெதல்லாம் கூட விக்கிக்கு வருமா என்ன?”, என்று சசிேசகர் இைடயில் புகுந்தான். “அெதல்லாம் அந்த காலமப்பா! அது ஒரு கனாக்காலம், ம்ஹூம்….”, என்று ஒரு ெபருமூச்ைச ெவளிேயற்றி கண் சிமிட்டி சிாிக்க, வானதிைய தவிர எல்ேலாரும் அந்த சிாிப்பில் இைணந்து ெகாண்டனர். “எல்ேலாரும் சீக்கிரம் பாருங்க. உடனடி நிரூபணம். இப்ப எல்லாம் ேமடமிற்கு மட்டும்தான் ேகாபம் வரலாம். நமக்கு எல்லாம் இப்ப ேகாபம் வராது. வந்தாலும் ெசல்லுபடி ஆகாது”, என்று விக்ேனஷ் ேமலும் அவளிடம் வம்பு பண்ண, அவனின் முதுகில் ெசல்லமாய் குத்தி விட்டு, தானும் சிாிப்பில் இைணந்தாள். “ேபச ஆரம்பிச்சால் முடிக்கேவ மாட்டீங்கேள? நான் ெசால்ல நிைனத்தைத ெசால்லேவ இல்ைல. அண்ணி, உங்களுக்கு என்னுைடய மனமார்ந்த நன்றியின் அைடயாளமா இந்த சின்ன கிப்ட். அண்ணனுக்கு கல்யாணத்தின் ேபாது ைவர ேமாதிரம் பார்த்ேதாம் அண்ணி. அப்ப ைசஸ் ஒத்து வந்தால் டிைசன் பிடிக்கைல. டிைசன் பிடித்தால் பட்ெஜட் இடித்தது. இப்ப என்னுைடய ஆறுமாசமா நான் ேவைல ெசய்து சம்பாதித்த ெமாத்த ெசவிங்க்ைசயும் ேபாட்டு எங்க அண்ணன் அன்னிக்கு என்று ஸ்ெபஷலா ஆர்டர் பண்ணி ெசய்த ேமாதிரம். எப்படி இருக்கு பாருங்க?” என்று விக்ேனஷிடம் இருந்து ெகாஞ்ச ேநரம் முன்பு வாங்கிய நைக ெபட்டிைய திறந்து காண்பித்தாள். “ெராம்ப நல்லா இருக்கு வானதி, இந்த நைகதான் உன்னுைடய அன்ைப ெசால்லனுமா? இந்த ேமாதிரம் இல்லாவிட்டால் எனக்கு ெதாியாதா? நீ சந்ேதாஷமா இருந்தால் அது ேபாதாதா?”, என்று வானதிைய அைணத்து, தைலைய வருடி ெநகிழ்ச்சிேயாடு சசிேசகர் ெசால்ல, வானதிக்கும் சிந்துஜாவிற்கும் கண்கள் ேலசாய் கலங்கியது.

“பாச மலேர… அன்பில் விைளந்த வாச மலேர…”, என்று ராேஜஷ் ேகலியாக பாட ஆரம்பிக்க, “ஷ் ! சும்மா இருங்க? எப்ப பார்த்தாலும் உங்களுக்கு ேகலிதானா?”, என்று சுகந்தி அதட்ட அவைள வியப்ேபாடு திரும்பி பார்த்தாள் சிந்துஜா. வானதியின் திருமணத்ைத நடத்தியதற்கு, அவள் தனக்கு நன்றி ெசால்லி விட்டாள். தன் திருமணம் நடக்க மைறமுக காரணமாய் இருந்த சுகந்திக்கு தான் இன்னும் முைறயாய் நன்றி ெசால்லவில்ைல என்று அவளுக்கு உறுத்தியது. “அண்ணா, அண்ணி, இப்படி வாங்க, என்ேனாட கல்யாணத்துல நான் உங்களுக்கு நமஸ்காரம் பண்ணிக்கேவ இல்ைல. அைத எடுத்து ெசால்லவும் சாியா ஆள் இல்ைல. சாரும்மா பிசியா இருந்தாங்க. அவங்க காலிேலேய விழுந்ேதாேமா என்று எனக்கு சாியா நிைனவில்ைல. இப்ப பண்ணிக்கேறன்”, என்று அைழத்தாள் சிந்துஜா. அவளின் எண்ணம் அவர்களுக்கு ெதளிவாக புாிந்தாலும், “கல்யாணத்தன்னிக்கு நாங்க ெரண்டு ேபரும் இங்ேக இருந்ேதாேமா என்று உனக்கு ெதாியுமா சிந்து”, என்று ேகலியாக ேகட்டான் ராேஜஷ். “ஏன் ெதாியாது ? நிச்சயமா ெதாியும். நீங்க ெரண்டு ேபரும் இங்ேகதாேன இருந்தீங்க. நீங்கதாேன என்ைன தாைர வார்த்து ெகாடுத்தீங்க”, என்று சிந்துஜா சீாியசாய் விளக்கம் ெசால்லி ெகாண்டு இருக்க எல்ேலாரும் சிாித்தனர். “நீங்க ெசான்னது எல்லாம் கெரக்ட் அண்ணி. ஆனால் இந்த தகவைல எல்லாம் நீங்க ேபாட்ேடா பார்த்துதாேன ெதாிந்து ெகாண்டீங்க என்ற விஷயத்ைத மட்டும் ெசால்லாமல் விட்டுடீங்கேள அண்ணி”, என்று வானதி ேகலியாக ெசால்ல, மீண்டும் அங்ேக ஒரு சிாிப்பைல எழுந்தது. “கெரக்ட் வானதி. சிந்துவும் உன்ைன ேபால தாேன?”, என்று சுகந்தி அவைளேய மாட்டி விட அடுத்த சிாிப்பைல ஓய ெவகு ேநரமானது. ேபச்சும் சிாிப்புமாய் மதிய உணவிைன முடித்து, விடாமல் ெதாடர்ந்த ேகலி கலட்டாக்களுக்கிைடேய , விக்ேனஷின் வீட்டிற்கு நல்ல ேநரத்தில் வானதிைய ெகாண்டு விட்டு விட்டு, மகைள விட்டு பிாியும் ேநரத்தின் சின்ன கண்ணீர் சாருமதிைய வாட்ட, ‘உள்ளூர்தாேன’, என்ற ேதறுதலுடன், சசிேசகரும் சிந்துஜாவும் ஆளுெகாருபுறம் அைணத்து ேதறுதல் ெசால்ல, மூவரும் அங்கிருந்து பிாியா விைட ெபற்று கிளம்பினார்கள். “என்னங்க, அம்மாைவ வீட்டில் விட்டுட்டு, நாம் ெரண்டு ேபரும் அண்ணன் வீட்டிற்கு ேபாய் வருேவாமா?”, என்று காாில் வீட்டிற்கு திரும்பி வரும்ேபாது ேகட்டாள் சிந்துஜா. “என்னம்மா ஏதாவது விேசஷமா? இப்பதாேன அவங்களும் வீட்டிற்கு ேபாறாங்க, இன்ெனாரு நாள் ேபாகலாமா?”, என்று ேலசாய் தயங்கினான் சசிேசகர். “என்னடா எனக்காக ேயாசிக்காேத. ஆைசயா ேகட்கிறாள் இல்ைலயா? ஒரு நாள் அங்ேக ேபாய் விட்டு வா. என்ைன எந்த காக்ைகயும் தூக்கி ெகாண்டு ேபாய் விடாது”, என்று அவரும் அதட்ட, அவன் ‘ம்ஹூம், நான்தான் இந்த வீட்டுல தனி ஆள் ேபால’ என்று ெபருைமயாக சலித்து ெகாண்டான். ேபாகும்வழியில் நிைறய பழங்களும் இனிப்புகளும் வாங்கி ெகாண்டு, ராேஜஷின் வீட்டிற்குள் இவர்கள் இருவரும் ேஜாடியாய் நுைழந்த ேபாது, இவர்கைள அந்த ேநரத்தில் அங்ேக எதிர்பாராத அதிர்ச்சி இருவர் கண்ணிலும் அப்பட்டமாய் ெதாிந்தது. “வாங்க வாங்க. இந்த ேநரத்தில இப்படி திடீர் என்று… வாட் எ சர்ப்ைரஸ்?”, என்று உற்சாகமாய் திைகப்பு மாறி வரேவற்றனர். “அண்ணி, இெதல்லாம் ெவறும் ெபாருள் அண்ணி. காசு ெகாடுத்து வாங்க கூடியது. ஆனால் இந்த அப்ெபாருள் மூலம் நான் உங்களுக்கு ெதாிவிக்க நிைனபப்து என்னுைடய அன்பிைன. நன்றியிைன, மாியாைதைய… இன்னும் என்ெனன்ன எல்லாம் தமிழில் நல்ல நல்ல வார்த்ைதகள் இருக்ேகா, அது எல்லாத்ைதயும் ேபாட்டு நிரப்பிெகாங்க. ஓேக?”, என்று அவளிடம் ெகாடுத்து விட்டு, அவைள கட்டி அைணத்து கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டாள் சிந்துஜா.

“என்ன விஷயம்?”, என்று கண்ணால் விசாாித்த ராேஜஷிடம், ெதாியவில்ைலேய என்று உதட்ைட பிதுக்கினான் சசிேசகர். “கஸ்தூாிம்மா எங்ேக அண்ணி?”, என்று ேகட்டு விட்டு உள்ேள ெசன்றவள், அவாிடம் ஒரு பட்டு புடைவ பார்சைல ெகாடுத்து விட்டு, “நீங்க கல்யாணத்திற்கு வருவீங்க என்று ெராம்ப எதிர்பார்த்ேதன். என்ைன ஏமாற்றிட்டீங்கேள?”, என்று சலுைகயாய் ெசல்லம் ெகாஞ்சினாள் சிந்துஜா. “இங்ேக வாங்க”, என்று அவைர ைக பற்றி அைழத்து ஹாலுக்கு அைழத்து வந்தாள் சிந்துஜா. சசிேசகாின் அருகில் ேபாய் நின்று, அவைன ேதாேளாடு அைணத்து, “இவைர எனக்கு கல்யாண பண்ணி ைவக்கணும் என்று முடிெவடுத்து, எல்லா ஏற்பாடும் ெசய்த உங்க மூணு ேபருக்கும், என்னுைடய ஸ்ெபஷல் ேதங்க்ஸ் ெசாலல்தான் இப்ப வந்ேதன். நான் ெராம்ப ெராம்ப்பப்ப்ப… ெரா…ம்…ப… சந்ேதாஷமாக இருக்கிேறன் என்று உங்களுக்கு ெசால்லவும், உங்கைள பல சந்தர்ப்பங்களில் சாியான காரணம் இல்லாமல் எடுத்ெதறிந்து ேபசியதற்கு மனமார மன்னிப்பு ேகட்கவும் தான் இந்த விசிட். நீங்க மூணு ேபருேம, என்ைன மன்னிச்சுடுங்க. என்ேனாட எதிர்கால வாழ்க்ைக சந்ேதாஷமா இருக்க ப்ேளஸ் பண்ணுங்க”, என்று ெசால்லி விட்டு தான் ேபசியது சாியா என்று அவனின் கருத்ைத அறிய கணவைன திரும்பி பார்த்தாள் சிந்துஜா. “சூப்பர்…”, என்று கண் அைசவிேலேய ெசான்னவன், அவளின் முகத்ைத நிமிர்த்தி, “மூணு ேபரும் ஒரு நிமிஷம் கண்ைண மூடிேகாங்க”, என்று கடைமக்காக ெசால்லி விட்டு, “என் ெசல்லம் ேபச்ெசல்லாம் பின்னுறிேய?”, என்று ெசால்லி அவளின் கன்னத்தில் அழுத்தமாய் முத்தமிட்டான் சசிேசகர். “ேஹய் ேஹய்… இெதல்லாம் ஓவர் ேமன்”, என்று ராேஜஷ் ேகலியாக சிாிக்க, “யார் என்ன ெசான்னாலும், ெசான்ன ேபச்ைச ேகட்கேவ மாட்டாயா நீ? கண்ைண மூடுன்னு ெசான்னப்புறம் இங்ேக என்ன உனக்கு பார்ைவ ேவண்டி கிடக்கு?”, என்று சசிேசகர் அவைன திருப்பினான். “ெராம்ப சந்ேதாஷம் சிந்து. நீ இப்படி ேபசுவைத ேகட்கும்ேபாது, எப்படி இருக்கு ெதாியுமா? ஐ ஆம் ேசா ேஹப்பி “, என்று ஓடி வந்து அவைள அைணத்து ெகாண்ட சுகந்தியின் கண்களில் கண்ணீர் ெபருகி, இேதா வடிய நான் ெரடி என்று காத்து இருந்தது. “ஷ்! அண்ணி ப்ளீஸ் ஆனந்த கண்ணீர் என்றால் கூட இப்ேபாது ேவண்டாேம”, என்று தன் புடைவ நுனியால் அவளின் முகத்ைத சிந்துஜா துைடத்து விட, அைத பார்த்த கஸ்தூாி அம்மாவின் மனம் குளிர்ந்து, அந்த இரண்டு குடும்பங்களின் நல்வாழ்விற்காக மனமார பிரார்த்தைன ெசய்தது. அங்ேக எளிைமயாய் கஸ்தூாி அம்மா தயார் ெசய்த உணவிைன முடித்து, சந்ேதாஷமாய் ேபசி விட்டு, விைடெபற்று கிளம்பும்ேபாது அதிகாரமான குரலில், “ேடய் அண்ணா, நாங்களும் மூணு நாள் ப்ேரக் எடுத்துட்டு ெசகன்ட் ஹனிமூன் ேபாேறாம். என்ேனாட ஸ்லாட்டுக்கு ேவற ஆள் ெரடி பண்ணிக்ேகா”, என்று ேபாகிற ேபாக்கில் ராேஜஷிடம் தகவல் ெசால்லி விட்டு சசிேசகாின் பின்னால் ைபக்கில் ஏறினாள் சிந்துஜா. “அண்ணன் இல்ைல, முதலாளி இல்ைல. லீவு ேகட்கும் அழைக பார்த்தாயா?”, என்று ராேஜஷ் சசியிடம் ேகலியாக ெசால்லி காட்ட, “ச்ேச ச்ேச! இதுக்கு ேபாய் பீல் பண்ணினால் எப்படி? உன்ைன ‘ேடய் அண்ணா’, என்று ெசால்கிறாேள? அது ேபாதாதா?”, என்று அவைள விட்டு ெகாடுக்காமல் ேபசினான் சசிேசகர். அவனின் ேபச்ைச ேகட்டுவிட்டு, சுகந்தி வாைய மூடி ெகாண்டு சிாிக்க, “ேபாடா ேபா… நல்லா அவளுக்கு ஜால்ரா தட்டி ஏத்திவிடு”, என்று சத்தமாய் ெசால்லி விட்டு. மனமார சந்ேதாஷமாய் சிாித்தான் ராேஜஷ். “நல்லா ெசால்லிக்ேகா, ஐ ேடான்ட் ேகர்”, என்று அசால்ட்டாய் ெசால்லி விட்டு சந்ேதாஷமாய் மைனவியுடன் ைபக்கில் பறந்தான் சசிேசகர். தன்ைன எந்த சூழலிலும் விட்டு ெகாடுக்காமல் அரவைணத்து ெசல்லும் இந்த மாதிாி அற்புதமான கணவைன ெகாடுத்ததற்காக கடவுளுக்கு மானசீகமாய் நன்றி ெசால்லி, அவைன இடுப்ேபாடு ேசர்த்து இறுக அைணத்து அவைன ஒட்டி அமர்ந்து அவன் முதுகில் சாய்ந்து ெகாண்டாள் சிந்துஜா.

*************************************************************************** அத்த அத்திியாயம் 39 ராேஜஷின் வீட்டில் இருந்து தங்களுைடய வீட்டிற்கு திரும்ப வந்து ேசர ஆன பயண ேநரம் முழுவதுேம இருவருக்குள்ளும் எந்த ேபச்சு வார்த்ைதயுேம நடக்கவில்ைல என்றாலும் இருவருக்கும் மனம் முழுைமயான நிைறவில் இருந்தது. சசிேசகருக்கு, தாங்கள் எதுவும் ெசால்லாமேல, அவளாகேவ உணர்ந்து தான முன்பு நடந்து ெகாண்டதற்கும் ேசர்த்து அண்ணா, அண்ணியிடம் ஆரம்பித்து, கஸ்தூாி அம்மாவிடமும் ேசர்த்து மன்னிப்பு ேகட்கிறாள என்றால், அவளின் மன முதிர்ச்சிைய மாற்றத்ைத உணர முடிந்ததால் மிகவும் ெபருமிதமாய் உணர்ந்தான். அவளின் மன முதிர்ச்சிக்கான காரணம் எதுவாக இருந்த ேபாதும், அது இவ்வளவு சீக்கிரம் நடந்ததில், அவனுக்கு மட்டற்ற மகிழ்ச்சிதான். சிந்துஜாைவ ெபாறுத்த வைரயில், தான் எத்தைனேயா குற்றம் குைறகளுடன், எடுத்ேதன் கவிழ்த்ேதன் என்று ேயாசிக்காமல் ேபசி, பலைர பல விதங்களில் காயபடுத்தி இருந்த ேபாதும், தன்னுைடய நலனில் எதிர்பார்ப்பில்லாமல் அக்கைற ெகாண்ட இத்தைன ெசாந்தங்கைள தனக்கு தந்து இருக்கும், கடவுளுக்கு மனமார நன்றி ெசலுத்தி ெகாண்டு வந்ததால், அவளின் மனமும் நிைறந்து இருந்தது. மறுநாள் காைலயில் மகாபலிபுரத்தில் இருக்கும் தன்னுைடய ெபாருட்கைள எல்லாம் எடுத்து வரவும், அங்ேக கட்டிட ேவைல முடிவுற்ற ெதாைக ெசட்டில் பண்ணுவது ெதாடர்பான ேவைலகைள முடித்து விட்டு வருகிேறன் என்று சசிேசகர் கிளம்ப, அவனுடன் சிந்துஜாவும் கிளம்பினாள். “இங்ேக தனியா இருக்க ேவண்டாம் அம்மா, நீங்களும் எங்கேளாடு வாங்க”, என்று இரண்டு ேபரும் விதம் விதமாக வற்புறுத்திய பின்னும், அவர் அைசயேவ இல்ைல. “என்னடா இது? என் இஷ்டத்திற்கு விடமாட்டீங்களா? ஒரு ெரண்டு மூணு நாள் நீங்க தனியா எங்ேகயாவது ேபாய் வாங்க என்றால், மறுபடி நீயும் இந்த ேவைலைய கட்டி ெகாண்ேட அைலகிறாேய? நான் கும்பேகாணம் வைர ேபாகணும். அங்ேக சில ேகாவில்களில் பிரார்த்தைன இருக்கு. சிந்துஜா நல்லபடியா ெபற்று பிைழக்கணும் என்று கர்ப்ப ரட்சகாம்பிைகக்கு ேவண்டி ெகாண்டு இருந்ேதன். எல்ேலாருக்கும் முடியும் ேபாது இன்ெனாரு முைற ேபாகலாம். இப்ேபாது நான் மட்டும் ேபாய் வருகிேறன். எனக்கு டிக்கட் மட்டும் எடுத்து ெகாடு”, என்று அவர் கும்பேகாணம் கிளம்பி விட்டார். “தனியா எப்படிம்மா…?”, என்று இழுத்த சசிேசகாின் தைலயில் தட்டி, “நான் என்ன சின்ன குழந்ைதயாடா? பதிெனட்டு வருஷமா தனியாதான் நான் குப்ைப ெகாட்டி உங்கைள எல்லாம் ஆளாக்கிேனன் சார்”, என்று சிாித்து விட்டு சந்ேதாஷமாய் கிளம்பி விட்டார். மகாபலிபுரம் வரும் வழி எல்லாம் சிந்துஜா ெவகுவாய் அைமதியாக இருந்தாள். அவளாக ேபசவில்ைல என்பது ஒரு புறம் இருக்க, அவன் ேகட்ட ேகள்விகளுக்கும் ஒன்றிரண்டு வார்த்ைதகளில் பதில் ெசான்னாள். “சிந்து, என்ன ஆச்சு, உடம்பு எதுவும் சாி இல்ைலயா?”, என்று அக்கைறயாய் அவைள தன்னுைடய ேதாளில் சாய்த்து விசாாித்தான் சசிேசகர். “அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல. நான் நல்லாத்தான் இருக்கிேறன். ஏன் அப்படி ேகட்கறீங்க?”, என்று குழப்பத்ேதாடு விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “இல்ைல ட்ரவல் ஒத்து ெகாள்ளவில்ைலேயா என்று சந்ேதகமாய் இருந்தது. வாமிடிங் ெசன்ேசஷன் எதுவும் இருக்கா சுஜி? வண்டிைய ேவண்டுமானால் ெகாஞ்ச ேநரம் நிறுத்த ெசால்லட்டுமா?”, என்று மீண்டும் துருவினான். “ப்ச்! அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல அதுக்கு தான் மாத்திைர ெகாடுத்து இருக்காங்கேள?”, மீண்டும் சுருக்கமாகேவ பதில் இருந்தது. “சாி, மடியில் படுத்து ெகாஞ்ச ேநரம் தூங்கு, எப்படியும் இன்னும் ஒரு மணி ேநரம் ஆகுேம?”, என்று மடியில் சாய்த்தாலும், அவள் தூங்கவில்ைல என்பைத அவனால் உணர முடிந்தது.

“இப்ப இவளுைடய மனசில் என்ன புதிய குழப்பம்? ேநற்று இரவு கூட நன்றாக இருந்தாேள? இப்ப அம்மா கிளம்பும் வைரயில் கூட நன்றாகத்தாேன ேபசி ெகாண்டு இருந்தாள்? அதற்கு பின் என்ன ஆச்சு?”, என்று குழம்பியவன், இன்று காைலயில் அம்மாவுடன் நடந்த உைரயாடைல மீண்டும் ஸ்ேலாேமாஷனில் ஓட்டி பார்த்தேபாது அவளின் முக வாட்டத்தின் காரணத்ைத அவனால் கண்டு பிடிக்க முடிந்தது. மகாபலிபுரம் வந்து ேசர்ந்த பிறகு, அடுத்த ஒரு மணி ேநரம் அைமதியாய் தன்னுைடய கணக்கு வழக்குகளில் மூழ்கி விட, அவளுக்கு ேபார் அடித்தது. அவனிடம் தானாய் ேபாய் ேபசவும் பிடிக்கவில்ைல. அவன் துருவிய ேபாது தான் சாியாக ேபசவில்ைல என்ற குற்ற உணர்வும் இப்ேபாது கூடியது. அவனுைடய அலமாாிைய ஒதுக்கி, ேபக் பண்ணலாம் என்று ேவைலயில் முைனந்தாள் சிந்துஜா. அலமாாிைய திறந்தவள், அங்ேக இருந்த ஆறு புத்தகங்கைளயும், இருநூறு பக்கங்களுக்கு ேமேல ெநட்டில் பிாிண்ட் அவுட் எடுத்து ைவத்து இருந்த ேபப்பர்கள் எல்லாவற்ைறயும் பார்த்து திைகத்து ேபானாள். எல்லாேம, கருவுறுதல், கர்ப்பிணி ெபண்கள் கைடபிடிக்க ேவண்டியைவ, அவர்களின் உடல் உபாைதகள், அதற்கான ைக ைவத்தியங்கள், மகப்ேபறு சமயத்தில் எடுத்து ெகாள்ள ேவண்டிய பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள், ஆேராக்கிய குறிப்புகள், குழந்ைத வளர்ப்பு, இன்னும் என்ெனன்னேவா? இெதல்லாம் எப்ேபாது எங்ேக பிடித்தான்? எப்ப படித்தான்? சும்மா எடுத்து ைவக்கவில்ைல என்பது அந்த ேபப்பர்களின் வயதிேலேய ெதாிந்தது. புதிதாய் பிாிண்ட் அவுட் எடுத்த ேபப்பருக்கும், பல நூறு முைற புரட்டி பார்த்தவற்றிற்கும், சில பல இடங்களில் அடிக்ெகாடிட்டு இருப்பதற்கும், இருக்கும் வித்தியாசம் கூட ெதாியாத முட்டாளா அவள்? திைரைய ஒதுக்கி ெவளிேய எட்டி பார்த்தாள். அவளின் பார்ைவைய உணர்ந்தவன், நிமிர்ந்து புன்னைகத்தான். “என்ன சுஜி ேமடமிற்கு கில்ட் குைறஞ்சுடுச்சா?”, என்று புன்னைகேயாடு விசாாிக்க அவளுக்கு தூக்கி வாாி ேபாட்டது. அவளின் அதிர்ச்சிைய உணர்ந்தவன், ைகயில் இருந்த புத்தகத்ைத மூடி ைவத்து விட்டு, அவளின் அருகில் வந்து, அவைள அைணத்தாற்ேபால கட்டிலில் அமரைவத்து, தானும் அமர்ந்து ெகாண்டான். “ெசால்லு, என்ன ஆச்சு? எதற்கு இந்த திடீர் அைமதி?”, என்று அவளின் தைலைய வருடியபடி ேகட்டான் சசிேசகர். “நான் கில்டியா இருக்ேகன் என்று உங்களுக்கு யார் ெசான்னா?”, என்று எதிர்ேகள்வி ேகட்ட ேபாதும், அதில் வியப்ேப இருந்தைத கவனித்தவன் புன்னைக ெசய்தான். அவனின் புன்னைகைய பார்த்து ேமலும் எாிச்சலாகி, “ம்கூம்,”, என்று முனகிவிட்டு முகத்ைத திருப்பி ெகாண்டாள். “என் ேமேல என்ன ேகாபம்? இப்ப எதுக்கு மூஞ்சிைய இந்த திருப்பு திருப்புற? நான் என்ன தப்பு ெசய்ேதன்?”, என்று ேகலியாக ேகட்டபடி, அவளின் முகத்ைத தன் புறம் திருப்பினான். அவளின் அைமதி நீளேவ, “சிந்து, ப்ளீஸ், இப்ப உனக்கு என்ன திடீர் என்று இவ்வளவு வருத்தம்? நான் எத்தைன தடைவ ெசால்ேறன்? சந்ேதாஷமா இருக்கணும். மனசுல கண்டைதயும் ேபாட்டு குழப்பிக்க கூடாது. எதுவா இருந்தாலும் பட்ெடன்று ெவளிப்பைடயா ேகட்டு விடனும்”, “ஆமாமா ஊருக்குதான் அட்ைவஸ் பிரமாதமா நடக்கும். அைத கைடபிடிக்கணும் என்று உங்களுக்கு எப்பாவாவது ேதாணுமா?”, என்று ேவகமாய் திருப்பி ேகட்டாள். “நான் எைதயும் நிைனத்து குழப்பி ெகாள்ளவில்ைலேய? என்ேனாட சுஜி குட்டியின் ஒவ்ெவாரு அைசவுக்கும் எனக்கு காரணம் ெதாியும். எப்ப முைறப்பாங்க? எப்ப சிாிப்பாங்க? எப்ப அழுவாங்க? எல்லாம் எனக்கு ெதாியும்”, என்று புன்னைக ெசய்தான். அவளின் முக மாற்றத்ைத துல்லியமாய் கணக்கிட்டு, “இேதா இன்னும் பத்து ெசகண்டில் என் முதுகில் ஒண்ணு ெபாிசா விழ ேபாகுது… விழுந்துடுச்சு…”, என்று கண் சிமிட்ட, அவள் அவனின் மார்பில் சாய்ந்து கண்ணீர் ெபருக்கியவைள அைணத்து ெகாண்டான்.

“சுஜி, சுஜிம்மா, அழகூடாது. நான் ஏன் உன்ைன ஒரு வார்த்ைத கூட அன்று நடந்த சண்ைடக்கு பிறகு விசாாிக்கவில்ைல என்றுதாேன இப்ப உனக்கு குழப்பம்? எனக்கு எந்த சந்ேதகேமா ேகள்விேயா இல்ைல. அதனால் நான் உன்ைன விசாாிக்கவில்ைல. உனக்கு இருந்த சந்ேதகத்ைத எல்லாம் என்ைன ேகள்வி ேகட்டு ெதாிந்து ெகாண்டாய். அவ்வளவுதான்”, என்று அவளின் முதுைக வருடியபடி ஆறுதல் ேசானான். “குழந்ைத ேமேல இவ்வளவு ஆைச வச்சு இருக்ேகங்க? அைத நான் சாியா புாிஞ்சுக்காமல், அவசரப்பட்டு, அைத ேபாய்…”,. என்று கண்ணீேராடு ேபச ஆரம்பித்தவளின் இதழ்களில் ஒரு விரைல ைவத்து மூடினான். “ஷ்! அைத பற்றி ேபச கூடாது. அது முடிந்து ேபான அத்தியாயம். அதனால்தாேன நாேன உன்னிடம் ேபசவில்ைல…” “ஆனால் நான் ஏன் அவ்வளவு அவசரமாய்…” “ேபாதும் சுஜி, எனக்கு ெதாியும். எனக்கு அன்று இரவு, சண்ைட ேபாட்ட ேபாதுதான் உன்னுைடய முடிவிற்கான காரணம் புாியவில்ைல. ஆனால் மறு நாள் காைலயில் ஆறைர மணிக்கு எல்லாம் உன்னுைடய ப்ேராக்ராம் ேகட்கும்ேபாேத விஷயம் புாிந்து விட்டது. குழப்பதிர்கான காரணத்ைத உன்னிடம் ெசால்லி விடலாம். உன்ைன அன்ேற ெதளிய ைவத்து விடலாம் என்றுதான் அவசரமாய் ஓடி வந்ேதன். ஆனால் நீ கிளம்பி ேபாய் விட்டதால்… மறுபடியும் நான் தவறாக புாிந்து ெகாண்ேடேனா என்ற சந்ேதகத்தில் தயங்கி நின்று விட்ேடன்….”, என்று நிறுத்தினான் சசிேசகர். “ஐ ஆம் சாாி ேஷக்ஸ், அன்று நான்.. உங்கைள தப்பாக…” “ேஹய் சுஜி… ெரண்டு மாசத்துக்கு பிறகு இன்றுதான் ெசல்ல ேபர் எட்டி பார்க்குது. ஒருேவைள மகாபலிபுரம் வந்தால்தான் அய்யாவிற்கு எல்லாம் நடக்கும் ேபால. இடத்தின் ராசி”, என்று கண் சிமிட்டி சிாித்தான். “ம்கூம், ராசியாம் ராசி. ேபான் பண்ணினால் எடுக்காமல் அழும்பு பண்ணிட்டு,…”, என்று அவனின் முதுகில் குத்தினாள் சிந்துஜா. “இல்ைல சுஜாம்மா, அப்ப ேகாபம் இருந்தது. ஆனால் அன்று ைநட் வீட்டுக்கு வந்த உடேன அன்று காைல எட்டைர மணிக்கு எல்லாம் அவர்கள் மடியில் படுத்து அழுதைத அம்மா ெசான்ன வினாடியில், எப்ேபாதுேம அய்யாவின் கணக்கு தப்பாக ேபாவதில்ைல என்பைத உணர்ந்து ெகாண்ேடன்….”, என்று ெசால்லி அவைள ேலசாய் இறுக்கி, ெநற்றியில் முத்தமிட்டான். அவளின் கலங்கிய பார்ைவைய உணர்ந்தவன், அவளின் ெநற்றி முடிைய அன்ேபாடு விலக்கி “உன்னுைடய குழப்பத்ைத என்னால் உணர முடிந்தது சுஜி. அன்று இரவு… அ..ந்..த வார்த்ைதயின் வீாியம் என்ைன தாக்கிய வினாடியில் ஒரு ேவகத்தில் உன்ைன அைறந்து விட்ேடன். ஆனால் ஒரு ெபண்ணாக, அன்ைறய உன்னுைடய மனநிைலைய என்னால் மறுநாள் உணர முடிந்தது கண்ணம்மா. உன் ேமேல தப்பில்ைலடா”, என்று அவைள இன்னும் இறுக்கி அைணத்து ெகாண்டவன் கண்களும் கசிந்தது. “ஐ ஆம் சாாி ேஷகர்…” கண்ணீாில் மிதந்து தத்தளித்தது அவளின் குரல். “ஷூ, நான்தான் உன்ைன சாியாய் புாிந்து ெகாள்ளாமல், உன்னுைடய குழப்பத்ைத நீக்க முயற்சி ெசய்யாமல், அவசரப்பட்டு ைக நீட்டியதற்கு, சாாி ெசால்லணும். ஐ சாாி சிந்து…” என்று அவளின் முதுகில் ஆறுதலாய் வருடினான். “சிந்துவா…”, என்று ேகட்டபடி அவனின் அைணப்பில் இருந்து விலகி முைறத்தாள். “ஓ! சிந்து ெசால்ல கூடாதா? சாி … சிந்துஜா…” “ேடய்… உன்ைன…” என்று எாிச்சேலாடு அவனின் முதுகில் குத்த அவன் சிாித்தான். “என்ன நீ எல்லாத்துக்கும் என்ைன திட்டிகிட்ேட இருக்க? இப்ப உன்ைன எப்படித்தான் கூப்பிடனும்? அைதயும் நீேய ெசால்லு”, என்று அவைள இறுக்கி அைணத்தபடி, கன்னத்தில் முத்தமிட்டு ெகாஞ்சினான் சசிேசகர்.

“ெகாஞ்ச ேநரம் முன்னால என்ேனாட ஒவ்ெவாரு அைசவுக்கும் காரணம் ெதாியும் என்று ெபாிசா பீத்திகிட்டீங்க? இப்ப என்ைன ேகட்கறீங்க?”, என்று மடக்கினாள் சிந்துஜா. “இப்பதான் ஒாிஜினல் சிந்து வந்து இருக்கா. இது இைததான் நான் எல்லா ேநரமும் எதிர்பார்க்கிேறன். புாியுதா? இனி எந்த காலத்திலும் பழைச நிைனச்சு குழப்பிக்க கூடாது. அைத பற்றி ேபசேவ கூடாது. அவ்வளவு ஏன், அைத பற்றி நிைனக்கேவ கூடாது. ெசால்லிட்ேடன். புாிந்ததா?”, என்று மிரட்டினான் சசிேசகர். “ம்ம்ம் நல்ல புாிந்தது”, என்று ேவகமாய் தைல ஆட்டினாள் சிந்துஜா. அவள் தைலைய ஆட்டிய ேவகத்தில் குழம்பியவன், “என்ன புாிந்தது?”, என்று தயக்கத்ேதாடு விசாாித்தான். “நீங்க ெசால்ற எைதயும் ெபாிசா எடுத்துக்க கூடாது என்று புாிந்தது”, என்று நிதானமான குரலில் ெசால்லி கண் சிமிட்ட, ‘சாியான இரட்ைட வாலு…’, என்று ஒரு விரல் காட்டி மிரட்டினான். “சாி, நீ ெகாஞ்ச ேநரம் ெரஸ்ட் எடு, எனக்கு ெகாஞ்சம் ேவைல இருக்கு”, என்று அவளின் கன்னத்தில் ேலசாய் தட்டி விட்டு எழுந்தவனால் முடியவில்ைல. அவன் ேதாைள சுற்றி ேபாட்டு இருந்த ைககைள விலக்காமல், கண்களில் ெகாஞ்சேலாடு அமர்ந்து இருந்தவைள பார்த்து மனம் இளகி மீண்டும் அமர்ந்தான். “ேஹய் ேவைல இருக்குடா, ஜஸ்ட் இரண்டு மணி ேநரம்”, என்று மீண்டும் ெகஞ்சலாக ெசான்னான் சசிேசகர். “அது நான் மதியம் தூங்கும்ேபாது பண்ணிேகாங்க. இப்ப நான் ேபசணும்”, என்று பிடிவாதம் பிடித்தாள். “பைழய கைத என்றால் எ பிக் ேநா…”, என்று அழுத்தமாக ெசான்னவைன ெசல்லமாய் குட்டினாள் சிந்துஜா. “வாட் பைழய கைத? இப்ப நான் ேபச ேபாவது புதிய கைத. எங்களின் எதிர்கால வளர்ச்சிக்கு ேபாட ேவண்டிய திட்டம் பற்றிய கைத. நாங்க எல்லாம் ெசால்வைதத்தான் ெசய்ேவாம், ெசய்வைத தான் ெசால்ேவாம். உங்கைள மாதிாி நிைனப்பது ஒண்ணு, ெசால்வது ஒண்ணு, ெசய்வது ஒண்ணு கிைடயாது. புாிந்ததா?”, என்று ேகட்டாள் சிந்துஜா. “முதல் பாதி புாிந்தது. ஆனால் பின்னால, நாங்க எங்க… இதுக்கு எல்லாம் என்ன அர்த்தம் என்று புாியைல “, என்று அப்பாவியாய் கண்கைள விாித்தான். “நாங்க என்றால், நானும் என் ெபண்ணும் என்று அர்த்தம். இது கூட ெதாியாதா?”, என்று ெசல்லமாய் அவனுைடய கன்னத்தில் நிமிண்டினாள். “ஓ! நீங்க அந்த ேமடைம ேசர்த்து ெசால்றீங்களா? நான் கூட என்ைனத்தான் உங்கேளாட ேசர்த்துட்டீங்கேளா என்று ஒரு நிமிஷம் குஷியாகி விட்ேடன். நமக்கு ஏது அந்த அதிர்ஷ்டம் எல்லாம்”, என்று ெபாய் கவைலேயாடு உதட்ைட பிதுக்கினான் சசிேசகர். “ெராம்ப ஒண்ணும் நடிக்காதீங்க. உங்க அதிர்ஷ்டத்திற்கு என்ன குைறச்சலாம்?”, என்று ெகாஞ்சினாள் சிந்துஜா. “ஆமாமா ேமடம் எனக்கு கிைடத்த அதிர்ஷ்டம் ஒண்ணு ேபாதாதா?”, என்று பதிலுக்கு ெகாஞ்சியவன் விரல்கள், அவளின் கன்னத்தில் ேகாலமிட்டபடி நகர்ந்தது. நகர்ந்த அவனின் விரல்கைள அழுத்தமாய் ஒரு ைகயால் பற்றி நிறுத்தியவள், “ஷூ! ெகாஞ்சம் சும்மா இருக்கீங்களா ப்ளீஸ்? சும்மா சும்மா ேபச்ைச மாற்றாமல் நான் ெசால்ல வருவைத முழுசா முதலில் ேகளுங்க”, என்று ெகாஞ்சம் அழுத்தமான குரலில் ெசால்ல, அவனும் அவள் புறம் திரும்பி நிமிர்ந்து அமர்ந்து, “எஸ் ேமடம்”, என்றான்.

“ஏற்கனேவ ேதவராஜ் அங்கிள், உங்களிடம் ெசான்னைத பற்றி நீங்க ேயாசிசீங்களா என்று எனக்கு ெதாியவில்ைல. ஆனால் இதுதான் அைத பற்றி முடிெவடுக்க சாியான சமயம் என்று எனக்கு ேதான்றியது. அவர் ெசால்வைத ேகட்பதில் நமக்கு என்ன ாிஸ்க்? முதல் ஆறுமாசம் ேவைலைய விடாமேல கூட முயற்சி ெசய்து பார்க்கலாேம?”, என்று அவைன ேநராக பார்த்து ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவள் ேபச ேபச முகம் மலர்ந்தவன், அவைள அைணத்து, தன் ேதாளில் சாய்த்து, கன்னத்ைத வருடியபடி, “யு ேநா, நானும் விழா அன்று அங்கிள் ேபசியேபாது, அைதத்தான் நிைனத்ேதன் சிந்து. நாேன உன்னிடம் இைத பற்றி ேபச ேவண்டும் என்றுதான் இந்த மூணு நாள் ட்ாிப்பிற்கு ஏற்பாடு ெசய்ேதன் ெதாியுமா?”, என்று ெநகிழ்ந்த குரலில் சசிேசகர் ெசால்ல, அவள் புன்னைகத்தாள். “இைததான் கிேரட் ைமண்ட்ஸ் திங்க் அைலக் என்று ெசால்வாங்கேளா?”, என்று கண்ணில் பளீாிட்ட மின்னேலாடு ேகலியாக ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவளின் வார்த்ைத புாிந்தாலும் புாியாத மாதிாி பாவைன ெசய்து, குனிந்து அவளின் ெநற்றியில் தன் ெநற்றியால் முட்டி, “கிேரட் ைமண்ட்ஸ் என்று ெசால்ல குைறந்த பட்சம் இரண்டு மூைள ேவண்டுேம? ஒண்ணு இங்ேக இருக்கு”, என்று தன்னுைடய ெநற்றிைய சுட்டி காட்டியவன், “இன்ெனான்னு எங்ேக இருக்கு?”, என்று ேகலியாக ேகட்டான் சசிேசகர். “அந்த இன்ெனான்னுதான் ேஷகர் இது”, என்று அவள் அவனுைடய ெநற்றிையேய திரும்பவும் சுட்டி காட்டி ெமல்ல சிாித்தாள். “ஓேக சிந்து, ேஜாக்ஸ் அபார்ட், நான் உனக்கு வாெனாலி நிைலயம் அைமக்க…”, “இல்ைல ேஷகர், உங்க எம்டி ெசான்ன பாய்ண்ட் சாிதான். எனக்கு ேவண்டாம். என்ைனக்கு இருந்தாலும் அது நம்முைடய அடுத்த தைலமுைறக்கு ேபாகும் ெசாத்துதாேன? நான் ேவற நிைனத்ேதன்….”, என்று இழுத்தாள் சிந்துஜா. “என்ன நிைனத்தாய்? ெசால்லு என்ன தயக்கம்?”, என்று ஊக்கினான். “உங்க அம்மாேவாட தமிழ் ஆர்வமும், அந்த ெமாழியின் ேமல் இருக்கும் ஆதிக்கம் பற்றி உங்களுக்கு ஐடியா இருக்கா?”, என்று விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “ம், ெதாியுேம, பள்ளியில் படிக்கும்ேபாது ேபச்சு ேபாட்டி, கட்டுைர ேபாட்டி எல்லாவற்றிற்கும் பிரமாதமா தயார் பண்ண ெசால்லி தருவாங்க”, என்று சந்ேதாஷமாய் ெசான்னான் சசிேசகர். “எனக்கும் ெதாியும். நானும் அவங்கைள ஒரு முைற ேபட்டி கண்ட ேபாது கவனித்ேதன். இப்பவும் ெதாைலகாட்சியில் வரும் விளம்பரங்களுக்கு இைணயாக அல்லது மாற்றாக பல கருத்துக்கைள அப்பப்ேபா சர்வ சாதரணமா ெசால்லுவாங்க ெதாியுமா?”, என்று அவள் ஆர்வத்ேதாடு ெசால்வைத வியப்ேபாடு கவனித்தான் சசிேசகர். “அவ்வளவு ஏன், நாேன சில விளம்பர வாசகங்கள் எழுத ேயாசிக்கும் ேபாது, எனக்ேக ஐடியா ெகாடுத்து இருக்காங்க என்றால் பார்த்துேகாங்க….”, என்று நிறுத்தினாள் சிந்துஜா. “ஹேலா ேமடம், உலகத்ைதேய சுத்தி வாீங்க. முதலில் விஷயத்திற்கு வாங்க…”, என்று ேகலியாக ெசான்னான் சசிேசகர். “இேதா வந்துட்ேடன். அதனால், எனக்கு வாெனாலி நிைலயம் அைமக்க ேதைவ இல்ைல. அதற்கு பதிலா, எஸ் எஸ் அட்வர்ைடசிங் ஏெஜன்சீஸ் என்று ஒன்ைற அைமத்து அம்மாவின் ெபாறுப்பில் ெகாடுத்து விடலாம். அம்மாவின் ேமற்பார்ைவயில், நான் ெவளி ேவைலகைள கவனித்து ெகாள்ேவன். நாங்க ெரண்டு ேபரும் அைத பார்த்து ெகாள்ேவாம். சாியா?”, என்று கண்ணில் ஆர்வத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. அவன் ெபருமிதத்ேதாடு அவைளேய இைமக்காமல் பார்த்து ெகாண்டு இருக்க, அவள் ஒற்ைற புருவத்ைத ேகலியாக உயர்த்தி என்ன என்று விசாாித்தாள். அவளின் கன்னத்ைத வழித்து இதழ்களில் ஒற்றி திருஷ்டி கழித்தவன், ” என் கண்ேண பட்டுட ேபாகுது. பின்னுறிேய ெசல்லம். கலக்குங்க, அதுக்கு ெசலவு என்ன ஆகலாம்?”, என்று விசாாித்தான்.

“இல்ைல அைத நான் பார்த்துக்கேறன். அதுக்கு ெசலவு ஒண்ணும் ெபாிசா இருக்காது. எனக்கு வாெனாலி நிைலயம் அைமக்க என்று நீங்க இதுவைர ேசமித்துள்ள பணத்ைத, நம்ம ெபாண்ணு ேபாில்…” அவள் ேபசியைத கவனமாக ேகட்டு ெகாண்டு இருந்தவன், அவளின் ெபாண்ணு என்ற ஒற்ைற வார்த்ைதயில் தடம் புரண்டு, “ெபாண்ணு என்று முடிேவ பண்ணியாச்சா?”, என்று அவளின் வயிற்றில் ைக ைவத்து வருடியபடி, ஆர்வத்ேதாடு விசாாித்தான் சசிேசகர். “ைஹய்ேயா, ஆமா. ப்ளீஸ் ேபச்ைச மாத்தாதீங்க என்று ெசால்ேறன்ல…”, என்று ெகாஞ்சியபடி, ைககைள விலக்கியவள், தீவிரமான குரலில் ேபச்ைச ெதாடர்ந்தாள். “பிறக்க ேபாவது ெபாண்ணு என்பது மட்டுமில்ைல. ெபாண்ணுக்கு ேபர் ஜனனி என்பது வைர நான் முடிவு பண்ணியாச்சு…” “ஹேலா… எல்லா முடிைவயும் நீேய எடுத்து விட்டால் எப்படி? இந்த வீட்டுல, எனக்கு அபிப்ராயம் ெசால்ல கூட அனுமதி கிைடயாதா?”, என்று ேவகமாய் குரைல உயர்த்தி ெசால்ல, அவள் அவைன குழப்பத்ேதாடு திரும்பி பார்த்தாள். “அனுமதி இல்ைல என்று ெசான்னால் என்ன ெசய்ய ேபாறீங்க?”, என்று எாிச்சேலாடு பதிலுக்கு குரைல உயர்த்தி அதட்டினாள். “நீ என்ன ெசான்னாலும் சாி, நான் என் இஷ்டத்திற்கு தான் இப்ப நாம் ஆரம்பிக்க ேபாற நம்ம கன்ஸ்ட்ரக்ஷன் கம்ெபனிக்கு ேபர் ைவப்ேபன். அைத தடுக்க உன்னால ஒண்ணும் பண்ண முடியாது”, என்று உறுதியான குரலில் ெசான்னான் சசிேசகர். “அப்ப என் இஷ்டம் எல்லாம் ேகட்க மாட்டீங்களா?”, என்று ேமலும் முைறத்தபடி ஆத்திரமாக ெசான்ன சிந்துஜாைவ பார்த்து சத்தமாய் சிாித்தான். அவைள இறுக அைணத்து, கன்னத்தில் முத்தமிட்டு ெகாஞ்சியபடி, “மக்கு மக்கு… என்ன ேபர் என்று விசாாிக்க கூட இல்லாமல் இப்படி ேகாவித்து ெகாண்டால் எப்படி? ேபர், ‘ஜனனி கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்ஸ்’, நல்லா இருக்கா? பிடிச்சு இருக்கா? பிடிக்காவிட்டால் உடேன மாற்றி விடலாம்”, என்று ேகலியாக ெசால்லி மீண்டும் சத்தமாய் சிாித்தான் சசிேசகர். அவனின் ஒவ்ெவாரு வார்த்ைதக்கும் ‘ேதங்க்ஸ் ெசல்லம், சூப்பரா இருக்கு, எனக்கு ெராம்ப பிடிச்சு இருக்கு, என்று அவனின் ேகள்விகளுக்குாிய பதில்கேளாடு, ெபாங்கி ெபருகிய மகிழ்ச்சியில், அடங்காத ஆைசேயாடு, ஆர்வத்துடன் அவனின் கன்னத்தில், ெநற்றியில், கண்களில், தாைடயில் என்று முத்தங்களாக பதித்து ெகாண்ேட சிந்துஜா முத்தங்கைள பதித்து ெகாண்ேட ேபானாள். அவளின் ஒவ்ெவாரு முத்தத்திற்கும், அலுக்காமல் சலிக்காமல் பதில் ெகாடுத்தபடி தன்ைன அவளுக்குள்ேள மீண்டும் மீண்டும் சந்ேதாஷமாய் ெதாைலத்தான் சசிேசகர். வருங்கால ெதாழில் அதிபர்கள் இருவரும், கணவன் மைனவியாக இருந்தாலும், இரண்டு நிறுவனங்களுக்கு இைடேயயான கணக்கு வழக்கில் சாியாக இருக்க ேவண்டும் என்று தீர்மானமான முடிவில் இருந்ததால், அங்ேக ெகாடுக்கல் வாங்கல் ஒரு வழி பாைதயாக இல்லாமல், நடந்த பாிவர்த்தைன இரு தரப்புக்கும் ெகாள்ைள ெகாள்ைளயாய் சந்ேதாஷத்ைத அள்ளி தரும் விதத்தில் அைமந்தது. ******************************************************************* அத்த அத்திியாயம் 40 ேதவராஜால் மகாபலிபுரம் காட்ேடஜில் சில தினங்களுக்கு முன்பு வித்திடப்பட்டு, அந்த கட்ேடஜின் திறப்பு விழா தினத்தன்று, சசிேசகர் – சிந்துஜாவின் மனங்களில் முைள விட்டு, உாிய சந்தர்ப்பத்தில் முைறயாக ேபசி, ெபாியவர்களின் ஆசியுடனும், நண்பர்கள் பாராட்டு மற்றும் ஒத்துைழப்ேபாடும் எஸ்எஸ் அட்வர்ைடசிங் ஏெஜன்சியும், ஜனனி கன்ஸ்ட்ரக்ஷனும், ஒேர நாளில், ஒரு நல்ல சுப ேயாக தினத்தில் துவக்கப்பட்டது.

அடுத்து வந்த ஆறுமாதங்களில், சசிேசகர், சிந்துஜா, சாருமதி ஆகிய மூவாின் அயராத உைழப்பினாலும், விடா முயற்சியாலும், இரண்டு நிறுவனங்களுேம வளர்ச்சி பாைதயில் தளிர் நைட ேபாட்டு இன்று ெவற்றி ேகாடிைய பறக்க விட்டு ெகாண்டு இருக்கின்றன. புதிதாக ெதாழில் ெதாடங்க ேவண்டும் என்ற சிந்துஜாவின் ஆர்வத்ைத சாருமதியால் சுலபமாக புாிந்து ெகாள்ள முடிந்தாலும், அைத தன் ெபாறுப்பில் விட அவள் பாிந்துைர ெசய்வாள் என்பைத அவரும் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்ைல. தான் அவள் இன்னும் வளர ேவண்டும் என்று நிைனத்து ெகாண்டு இருக்க, அவள் எங்ேகா எட்டாத உயரத்திற்கு ெசன்று விட்டாள் என்பைத மகிழ்ச்சிேயாடு உணர்ந்தார். சாியான அளவு அன்பும், ேதைவயான இடத்தில் கண்டிப்பும் ெகாடுத்து வழி நடத்தி ெசல்ல, சாியான வழிகாட்டி இல்லாமல் தடுமாறி ெகாண்டு இருந்தவள், இரண்ேட மாதங்களில் அைடந்த அசுர ேவக வளர்ச்சிைய பார்த்து பிரமித்த சாருமதி அம்மாவிற்கு ஏற்கனேவ சிந்துஜாவின் ேமல் இருந்த பிாியம் ேமலும் அதிகாிக்க, அவர்கள் இருவருக்கும் இைடேய இருந்த அன்னிேயான்யம் கடந்த ஆறுமாதங்களில் ேமலும் கூடி ேபானது. ஜனனி கன்ஸ்ட்ரக்ஷனில், முதல் ேவைலயாக எடுத்து ெசய்த அவர்களுக்ேகயான அலுவலக கட்டிடம் முடிந்து இேதா இன்று திறப்பு விழாவிற்கு தயாராக இருக்கிறது. திறப்பு விழாவிற்கு, ேதவராஜ் சாைரயும் விஜயகுமாைரயும் அைழத்து இருந்தனர். ஆரம்பிக்கும்ேபாேத கட்டுமான நிறுவனத்திற்கு மட்டுேம என்று திட்டமிட்டு கட்டிய ேபாதிலும், ெசய்தி தாளில், வாெனாலியில், என விளம்பர வாசகங்கள் எழுதியவர்களின் விட முயற்சியும் உைழப்பின் தரமும், இன்று ெதாைலகாட்சி விளம்பரங்களுக்கு வாசகம் எழுதும் அளவிற்கு வளர்ச்சி அைடவைத கண்ட சசிேசகர், மாடியிேலேய அவர்களுக்கும் ஒரு அலுவலகம் கட்ட திட்டத்ைத மாற்றி அைமத்தான். ஏற்கனேவ அவர்கள் இருந்த வீட்டின், பக்க வாட்டில் இருந்த இடத்தில் கட்ட ஆரம்பித்த ேவைல இரண்டு வாரங்கள், இைடயில் வந்த எதிர்பாராத மைழயினால், இழுத்து ெகாண்ேட ேபாக, ஏழாம் மாதம் நைடெபற ேவண்டிய சிந்துஜாவின் வைளகாப்பும் தள்ளி ெகாண்ேட ேபாகிறது. சாருமதி எவ்வளேவா ெசால்லியும், சிந்துஜா ஒத்துக்ெகாள்ளவில்ைல. புது கட்டிடதில்தான் விழா என்று சிந்துஜா தீர்மானமாக ெசால்லி விட,இேதா ஒன்பதாவது மாதமும் முடிய ேபாகிறது. மருத்துவர் ெசான்ன நாேள இன்னும் பத்து தினங்களில் வந்து விடும் என்ற நிைலயில், அேதா இேதா என்று அந்த திருநாளும் இன்று வந்து விட்டது. “ஹாய் ஜாங்கிாி, ெரடியா?”, என்று உற்சாகமாய் விசாாித்தபடி, துள்ளல் நைடயுடன் உள்ேள வந்த சசிேசகர் ெமலிதாய் சீட்டி அடித்தான். “ேஹய், ேநற்று இந்த புடைவ கட்டமாட்ேடன் என்று யாேரா ெராம்ப பிகு பண்ணிகிட்டாங்கப்பா”, என்று ேகலியாக ெசான்னவன், அவளருகில் வந்து ேதாளில் முகம் புைதத்து, சீண்டினான். “என்ைன ஜாங்கிாின்னு ெசால்லாதீங்க என்று எத்தைன தடைவ உங்களுக்கு ெசால்றது?”, என்று ெசல்லமாய் சிணுங்கியவள் , “அவங்களுக்கு இந்த புடைவ அப்ேபா பிடிக்கைல இப்ப பிடிச்சு இருக்கு, இதுக்ெகல்லாம் உங்களுக்கு விளக்கம் ெசால்லி ெகாண்ேட இருக்கனுமா?”, என்று அவைன ெசல்ல ேகாபத்ேதாடு அவைன தள்ளி விட்டாள், “என்ேனாட ெபாண்டாட்டிைய நான் எப்படி ேவண்டுமானாலும் கூப்பிடுேவன். அைத ேகட்க நீ யாரு? உனக்கு அவைள பற்றி என்ன ெதாியும், என் ெபாண்டாட்டி ஜாங்கிாி மாதிாி. பார்க்கத்தான் குழப்பமா ெகாச ெகாசெவன்று இருக்க மாதிாி ெதாியும். ஆனால், ெராம்ப ஸ்வீட்…”, என்று ெசால்லி விட்டு அழுத்தமாய் அவளின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான். “ம்கூம், இந்த வாய்க்கு ஒண்ணும் குைறச்சல் இல்ைல. என்ன ெதாியும் உங்களுக்கு? இங்ேக வைளகாப்பிற்கு இரண்டு மணி ேநரம். அப்படிேய அங்ேக திறப்பு விழா. அதுக்கு ஒரு ெரண்டு மணி ேநரம். அப்புறம் சாப்பாடு எல்லாம் முடிந்து நான் உைட மாற்ற மதியம் மூணு மணி ஆகும். அதுவைர இப்படிேய இருப்பது கஷ்டம் என்று தான் ெசான்ேனன். ேகட்டால்தாேன?”, என்று சினுங்கினாள்.

“சாிடா ெசல்லம், இன்று ஒருநாள்தாேன? எனக்காக இந்த கஷ்டத்ைத ெபாறுத்து ெகாள்ள கூடாதா? இப்ப நான் உனக்கு என்ன ெஹல்ப் பண்ணணும் ெசால்லு, உடேன பண்ணிடுேவாம்”, என்று அவைள சமாதானம் ெசய்தான். “பாருங்க இந்த வானதி இன்னும் வரவில்ைல. என்னுைடய காைலேய என்னால் குனிந்து பார்க்க முடியவில்ைல. ெகாஞ்சம் இந்த புடைவ ெகாசுவத்ைத நீட்டா எடுத்து விடுறீங்களா? ெகஸ்ட் எல்லாம் வரும் ைடம் ஆகி விட்டது”, என்று சின்ன தயக்கத்ேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “ேஹய் சாாி சாாி, அைத ெசால்லதாண்டா வந்ேதன். உன்ைன இந்த புடைவயில் பார்த்த உடேன மறந்து விட்ேடன் பாரு. இந்த நாள் நம்ம குடும்பத்துக்கு ெராம்ப ெராம்ப ஸ்ெபஷல் ேபால, விக்கி ெகாஞ்சம் முன்னால் ேபான் பண்ணினான். சம்திங் ஸ்ெபஷாலாம். வானதிைய கிளினிக் கூட்டி ேபாய் இருக்கானாம், இன்னும் அைர மணி ேநரத்துல வந்துடேறன் என்று ெசான்னான்”, என்று ெசால்லியபடி குனிந்து மடிப்ைப ேநராக எடுத்து விட்டான். “ேஹய் ேஸா ஸ்வீட் ஆப் வானதி. வந்த ேவைலைய விட்டுட்டு, எக்ஸ்ட்ரா ேவைல ெசய்வேத உங்களுக்கு வழக்கமாக ேபாய் விட்டது. ேபாதும், ேஹய்…ைக எங்ேக ேபாகுது…”, என்று பதறினாள் சிந்துஜா. “உனக்காக மண்டியிட்டு அமர்ந்து ெகாசுவம் எடுத்து விட்ேடன் இல்ைல. அதுக்கு சின்ன பாிசு, என்று ெகாலுசணிந்த கணுக்காைல ேலசாய் குறுகுறுப்பு ஊட்டிவிட்டு, அவள் துள்ளி நகர சின்ன சிாிப்ேபாடு எழுந்து, “கூல் ேபபி, இப்படி எல்லாம் குதிக்க கூடாது. ஜானு குட்டி பாவம் பயந்துக்குவாங்க”, என்று ெசால்லியபடி குனிந்து வயிற்றில் முத்தமிட்டான். அவன் உச்சியில் ேலசாய் குட்டி, “ெராம்பதான ெலாள்ளு. திரும்ப திரும்ப கிஸ் பண்ண உங்களுக்கு விதம் விதமா ஏேதா ஒரு சாக்கு. ேபாங்க, ேபாய் வந்த விருந்தினர்கள் எல்ேலாரும் சாப்பிட்டாச்சா என்று பாருங்க “, என்று வார்த்ைதயால் மிரட்டி ெவளிேய விரட்டினாள். “ராேஜஷ் அைத பார்த்துக்கறான். நீங்க முதலில் ரூைம விட்டு வாங்க ேமடம்”, என்று ேகலியாக ெசால்லி அவளின் கன்னத்ைத ஆைசயாக வருடிவிட்டு ெவளிேய நகர்ந்தான். “அண்ணி வந்தாச்சா? அைத ஏன் என்னிடம் முன்னாேலேய ெசால்லவில்ைல?”, என்று அவசரமாய் அவைன தாண்டி ெகாண்டு ஓடி, ஹால் ேசாபாவில் மடியில் தன் நாலு மாத குழந்ைத வர்ஷினியுடன் அமர்ந்து இருந்தவளின் அருகில் வந்து நின்று மூச்சு வாங்கினாள் சிந்துஜா. “ேஹய் வர்ஷு குட்டி, எப்படா வந்தீங்க? உங்க மாமா என்னிடம் ெசால்லேவ இல்ைலடா. அடிச்சுடுேவாம்டா அவங்கைள “, என்று ெகாஞ்சியபடி, அண்ணியின் மடியில் இருந்த குழந்ைதைய தூக்கி ெகாண்டாள். “வாங்க அண்ணி, நான் குளிக்க ேபாகும்ேபாது நீங்க வரவில்ைலேய? எப்ேபா வந்தீங்க?”, என்று வீட்டு ஆளாய் அவைளயும் விசாாிக்க, சுகந்தி, அவைள கன்னத்தில் வழித்து திருஷ்டி கழித்தாள். “ெராம்ப அழகா இருக்கடா சிந்து, என்ேனாட கண்ேண பட்டுட ேபாகுது. சாரும்மாவிடம் ெசால்லி சுத்தி ேபாட ெசால்லணும்”, என்று சந்ேதாஷமாய் ெசான்னாள் சுகந்தி. “வா வா சுகந்தி, குழந்ைத எப்படி இருக்கிறாள்? ைநட் தூங்க விடுறாளா?”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தபடி வந்த சாருமதி அைனவைரயும் வரேவற்று உணவருந்த அைழத்து ேபானார். உடன் வந்த சிந்துஜாவிடம், “அப்படி என்ன சிந்து பிடிவாதம். வைளகாப்ைப இப்படி தள்ளி ேபாட்டாய்? நல்லேவைள இப்பவாவது திறப்பு விழா ைவத்தீர்கேள? குழந்ைத பிறந்த உடேன வைளகாப்பு நடத்தாமல், நாலு நாள் முனண்டியாவது வந்துச்சு”, என்று அக்கைறயாய் கடிந்து ெகாண்டாள். “அப்படி இல்ைல அண்ணி, ஒரு குறிக்ேகாள் வச்சுட்டு ேவைல ெசஞ்சால், அது ஒரு உந்து சக்தியா நம்ைம தள்ளி விட்டு ெகாண்ேட இருக்கும். எனக்கு வைளகாப்பு நடத்த ேவண்டும் என்பைத எண்ணி அதற்காகேவ ேவைலைய ேஷகர் சீக்கிரம் முடிச்சாங்க ெதாியுமா? தள்ளி ேபாட்டால், ஆயிரம் சமாதானங்கள் ேதான்றும். முதலில் நம் கட்டுப்பாட்டில் இல்லாத மைழ ேபான்ற காரணம். அப்புறம் நாம் கண்டு பிடிக்கும் ஆயிரம் காரணம். அதான்..”, என்று தீவிரமான குரலில் ெசான்னைத பார்த்து வியந்து ேபாய் நின்றாள்.

ஒருவருடம் முன்பு தான் பார்த்த சிந்துஜாவிற்கும் இப்ேபாைதய சிந்துவிற்கும் எத்தைன வித்தியாசம்? இன்னும் கணவனிடம் ெசல்லம்தான் ெகாஞ்சுகிறாள். சாிக்கு சாி மல்லுக்கு நிற்கிறாள். ஆனால் எல்லா வம்பும் அவனிடம் மட்டும்தான். அது அவர்களுக்கு இைடேய இருக்கும் அன்பின் ெவளிப்படு. அன்னிேயான்யத்தின் அைடயாளம். மற்றவர்களிடம் முற்றிலும் புதிய முகம். அவளின் வாதத்ைத ஏற்று ஒப்புதலாய் தைல அைசத்து, “உன்ைன பார்க்க ெராம்ப ெபருைமயா இருக்கு சிந்து”, என்று சந்ேதாஷமாய் புன்னைக ெசய்தாள். “சுகி, வா சாப்பிட்டுவிட்டு அப்புறமா உன் நாத்தனாாிடம் நாள் பூரா ெகாஞ்சலாம்”, என்று அக்கைறயாய் அைழத்த ராேஜைஷ பார்த்து, ேகலியாய் புன்னைக ெசய்த சிந்துஜா, “மைனவியின் ேமல் இருக்கும் அக்கைறயில், ஒரு அஞ்சு சதம்… ேவண்டாம் ஒரு சதம் பிள்ைளத்தாய்ச்சி தங்ைகயின் ேமல் இருக்கிறதா?”, என்று வம்பிழுத்தாள். “எதுக்கும்மா எனக்கு இந்த வம்பு, அவங்கவங்க மைனவிக்கு என்ன பிடிக்கும் என்று அவங்கவங்க கணவனுக்குத்தான் ெதாியுமாம். அதனால் சசி உனக்கு சாப்பாடு எடுத்துட்டு கீேழ ேபாய் இருக்கான், நீ இங்ேக வந்து விட்டாயா? ேபா அங்ேக ேபாய் ஆத்துகாரர் ைகயால் ஸ்ெபஷலா சாப்பிடு”, என்று பதிலுக்கு ெசால்லி அவைள கீேழ அனுப்பினான். ெகாஞ்ச ேநரத்தில் அண்ணியின் வைளகாப்பிற்ெகன வானதியும் வந்து ேசர்ந்து விட, அவள் ெசான்ன சந்ேதாஷ ெசய்தியிைன ேகட்டு, ஏற்கனேவ அங்ேக ெபருகிய குதூகலத்தின் அளவு ேமலும் ெபருகி உற்சாகம் கைர புரண்டு ஓடியது. ேபச்சும் சிாிப்புமாய் ஒவ்ெவாருவரும் அடுத்தவர் காலிைன வருவதில் குறியாய் இருக்க, வைளகாப்பு விழா ெதாடங்கியது. “முதலில் சாரும்மா நீங்கேள ேபாடுங்க. ேவற யாரும் ேவண்டாம்”, என்று சிந்துஜா ெசால்ல கண்ணில் துளிர்த்த நீேராடு ஆசி கூறி, வைளயைல எடுத்து நடுங்கும் கரத்ேதாடு, இைறவைன ேவண்டி அணிவித்தார். அதன் பிறகு எல்ேலாரும் ஆளுக்கு ஆள் ேகலி ெசய்தபடி, வைளயல் அணிவிக்க, சசிேசகரும் வந்தான். “ேஹய் இது ேலடீஸ் பங்க்ஷன்பா. நீ எங்ேக ேபாகிறாய்?”, என்று ேகலியாக ஒலித்த குரல்கைள அலட்சியம் ெசய்து, ரஜினியின் குரலில், “வைளயல் ேபாடா ெரண்டு ைகதான் ேவண்டும். ஒன்னு ேபாடறவங்க ைக. இன்ெனான்னு ேபாட்டுகரவங்க ைக. இதுல ஆண் என்ன ெபண் என்ன? வாட் டூ யு ேச ஜா…?”, என்று அவன் ெசால்லி முடிக்கும் முன்ேப அவனின் வாைய மூடி இருந்தாள் சிந்துஜா. “தனி அைறயில் ெசான்னது ேபாதாது என்று இப்ேபா பப்ளிக்கில்… கடவுேள”, என்று பதட்டமாய் சிந்துஜா அவனின் வாைய மூட, எல்ேலாருக்கும் ஆர்வம் கூடியது. “ேஹய் எதுக்கு அவன் வாைய மூடுகிறாய்? அவன் ெசால்ல வந்தைத ெசால்லட்டும்”, என்று ராேஜஷ் அவசரமாய் ேகட்டான். “நான் ெசான்னது கெரக்டா என்று என் ெபண்ணிடம் ஒப்புதல் ேகட்ேடன்”, என்று சசிேசகர் புன்னைகேயாடு சமாளித்தாலும், அவன் கண்கள் அவைள குறும்பாய் வருடி ெகாண்டு இருந்தது. “ெபாண்ணா… இல்ைலேய ஏேதா ‘ஜ…’ என்று ஆரம்பித்த மாதிாி இருந்தேத?”, என்று விக்ேனஷ் விடாமல் துருவினான். மீண்டும் சிந்துஜாவிற்கு முகம் சிவக்க, “என் ெபாண்ேணாட ேபர் விக்கி அது. ஜனனி”, என்று ேமலும் விளக்கம் ெசான்னான் சசிேசகர். “அேடங்கப்பா, பிறப்பதற்கு முன்னாடிேய, ெபாண்ணு என்று உறுதியா ெசால்லி, அதற்கு ேபர் ேவறா?”, என்று ஆச்சாியமாக ேகட்டாள் சுகந்தி. “அது இப்ப வச்சதில்ைல அண்ணி”, என்று ெசால்லி விட்டு, சாருமதிைய தன் அருேக ைக காட்டி அைழத்தாள். அவர் அவளின் அருேக மண்டியிட்டு அமர்ந்த உடன், அவாின் கன்னத்ைத வருடி, “இது குழந்ைத என்று எப்ேபா எனக்கு உறுதியாச்ேசா, அந்த வினாடியில், சாரும்மா எனக்கு ெசான்ன வார்த்ைதகளில் இருந்துதான் ெபயர் ெசெலக்ட் பண்ணிேனன். அது ஆகி ேபாச்சு ஏழு எட்டு மாசம், இல்ைலம்மா…?”, என்று ேகள்வியாய் நிறுத்தினாள் சிந்துஜா.

ஜனனி என்ற ெபயர் வந்த காரணமும், அவள் ெசான்ன சூழைலயும் துல்லியமாக அவரால் நிைனவு கூற முடிந்ததால், அவள் தனக்கு எவ்வளவு மாியாைத ைவத்து இருக்கிறாள் என்பைத உணர முடிந்தது. ஒப்புதலாக தைல அைசத்து, ெபருகிய கண்ணீைர உள்ளிழுத்து மைறத்து, “ேநரம் ஆகவில்ைல? அங்ேக திறப்பு விழாவிற்கு ேபாக ேவண்டாமா?”, என்று அழுத்தமான குரலில் ேகட்க, எல்ேலாரும் கிளம்பினர். விழாவிற்கு முன்னால், அந்த கட்டிடம் உருவானதற்கு காரணமாக இருந்த அைனவருக்கும் நிைனவு பாிசுடன் வாழ்த்து ெசால்லி புத்தாைட ெகாடுத்து ெகாண்டு இருந்த சிந்துஜா, அடுத்த ஆளுக்கு ெகாடுக்க நிமிர்ந்த ேபாது, கண்ணில் மன்னிப்பு ேகாரும் பாவைனேயாடு, கலக்கத்துடன் நின்று இருந்த விஷ்வாைவ கண்டவுடன், பக்கத்திேலேய நின்று ெகாண்டு இருந்த சசிேசகைர முைறத்தாள். “இவைன எதுக்கு கூப்பிட்டீங்க?”, என்ற ேகள்வி அதில் கனன்று ெகாண்டு இருக்க, அவன் கூலாய் புன்னைக ெசய்து, “இவர் விஷ்வா, இந்த பில்டிங்கிற்கு இன்டீாியர் இவர்தான் ெசய்தார், அவர் இன்னும் இது சம்பந்தமான படிப்ைப முடிக்காத ேபாதும், ஒரு ஆர்வத்தில் நமக்காக இலவசமாகேவ ெசய்து தந்தார் சிந்துஜா. அவருக்கு நாம் நிைனவு பாிசு ெகாடுக்காவிட்டால் எப்படி?”, என்று ெசால்லியபடி, அவளின் ைககைள பற்றி, அழுத்தமாகேவ விஷ்வாவின் புறம் நகர்த்தினான் சசிேசகர். ெவளியில் இருந்து பார்ப்பவர்களுக்கு இரண்டு ேபரும் ேசர்ந்து ெகாடுப்பது ேபால ேதான்றினாலும், சிந்துஜாவின் ைகைய பற்றி இழுத்து அவன் ெகாடுக்க ைவத்தான் என்ற உண்ைம அந்த மூன்று ேபருக்கும் ெதாியுேம? அதன் பிறகும், அவர்கள் இருவாிடமுேம முகம் ெகாடுத்து ேபசாமல் சிந்துஜா ஆத்திரத்ேதாடு நகர்ந்து நகர்ந்து ேபாய் ெகாண்டு இருக்க, சசிேசகர், விஷ்வாேவாடு அவைள பின் ெதாடர்ந்து ெகாண்ேட இருந்தான். “ேவண்டாம் அண்ணா, இந்த ேநரத்தில் சிந்துைவ டிஸ்டர்ப் பண்ண ேவண்டாம். அப்புறமா பார்த்துக்கலாம்”, என்று விஷ்வா நழுவினாலும் சசிேசகர் விடுவதாயில்ைல. “இல்ைல விஷ்வா இப்ப எல்லாம சிந்து ெராம்ப மாறி விட்டாள் ெதாியுமா? இப்ப எல்லாம் அவளுக்கு ேகாபேம வராது. அப்படிேய வந்தாலும், அைத என்னிடம் மட்டும்தான் காண்பிப்பாள். ெவளி ஆட்களிடம் நல்ல மாியாைததான். ஆறு மாசத்திற்கு முன்பு சிந்துைவ உனக்கு ெதாியுேம? உன்ைன இப்பபடி ெபாது இடத்தில் உன்ைன ேநருக்கு ேநராக பார்த்து சும்மா விட்டு இருப்பாளா? அதுேவ அவளின் மன முதிர்ச்சிைய காண்பிக்கவில்ைல?”, என்று ஏேதேதா ெசால்லியபடி, அவைன கூடேவ அைழத்து ெசன்றான். “இப்ப சிந்து நாைளக்கு ‘கடிக்கலாம் வாங்க’ நிகழ்ச்சியில் என்ன ேஜாக் ெசால்லலாம் என்று ேயாசிச்சுட்டு இருக்கா என்று நிைனக்கிேறன். நீ ேவண்டுமானால் ெரண்டு ேஜாக் ெசால்லி பாேரன். ஒருேவைள ேமடம் கூலாகி விடலாம்”, என்று ஒரு வழிைய காட்டினான் சசிேசகர். ேபசி ெகாண்டு இருக்கும்ேபாேத, விஜயகுமார் சாரும் ேதவராஜ் சாரும் வந்து விட, மற்றைத மறந்து திறப்பு விழா ேவைலகைள கவனித்தனர். இன்னும் சீக்கிரேம நீ நிைறய கட்டிடங்கள் கட்டி ெபாிய ஆளாக வர என்னுைடய வாழ்த்துக்கள்”, என்று மனமார பாராட்டி விட்டு விழா முடித்து கிளம்பி விட்டனர். மதிய உணவிற்காக மாடியில் ேபாட்ட பந்தலில் விருந்தினர்கள் எல்ேலாரும் சாப்பிட ெசன்று விட, வீட்டினர் அவர்கைள கவனிக்க ெசன்று விட்டனர். வானதிக்கு தைல சுற்றலும் மயக்கமுமாய் இருந்ததால், இன்ெனாரு நாள் அைழத்து வருவதாக ெசால்லி விட்டு விக்ேனஷ் விைட ெபற்று ெசன்று விட்டான். சிந்துஜா கைளப்பாக இருந்ததால் முன் ஆபிஸ் அைறயில் அமர்ந்து இருந்தாள். சசிேசகர் ேமேல பந்தி விசாரைணயில் இருந்த ேபாதும் ராேஜஷ் – சுகந்தியின் ேகலி சிாிப்ைப அலட்சியம் ெசய்து, பத்து நிமிடங்களுக்கு ஒரு முைற அவளுக்கு ெமாைபலில் அைழத்து நலம் விசாாித்து ெகாண்டு இருந்தான். ஐஸ்க்ாீைம வீட்டில் ைவத்து இருந்ததால், அங்கிருந்து பந்தி முடியும் தருவாயில் அைத எடுத்து வர ெசன்ற விஷ்வா, இங்ேக விழா நடந்த இடத்திற்கு நுைழந்த ேபாது, சிந்துஜா, ேசாபாவில் சாிந்து படுத்து, ‘ம்மா’, என்று வலியில் முனகி ெகாண்டு இருந்தைத பார்த்து ஓடி வந்தான். “சிந்து, என்ன ஆச்சு சிந்து?”, என்று பதறியவனின் கண்களில் இருந்த அந்த அக்கைறைய அந்த நிமிடத்தில், ேகாபத்ைதயும், வலிையயும் மீறி அவளால் உணர முடிந்தது. அவசரமாய் தன்னுைடய

ெமாைபைல எடுத்து சசிேசகைர அைழத்தவன், “அண்ணா சீக்கிரம் கீேழ வாங்க. சிந்துவிற்கு ஏேதா ப்ராப்ளம், ஹாஸ்பிடலுக்கு அைழத்து ேபாகலாம்”, என்று பதட்டமாக ெசான்னான் விஷ்வா. சசிேசகர் மாடியில் இருந்து கீேழ வர ஆன அைர நிமிடதிற்குள்ேளேய, நூறு முைற அவளின் கன்னத்ைத தட்டி “சிந்து, சிந்து… “, என்று புலம்பி தள்ளி இருப்பான் விஷ்வா. படிகளில் தாவி இறங்கி வந்த சசிேசகர், அவசரமாய் அவைள மடியில் சாய்த்து, “என்னடா ெசய்யுது”, என்று ேகட்பதற்குள் கண்ணீாில் கைரந்து ேபானான். பின்னாேலேய வந்த சாருமதியும், “வலி ஆரம்பிச்சுடுச்சு ேபாலடா, ராேஜைஷ இங்ேக பார்த்துக்ெகாள்ள ெசால்லலாம். நாம் அவைள சீக்கிரம் ஆஸ்பத்திாிக்கு அைழத்து ேபாகலாம்”, என்று சாருமதி அவசரமாய் ெசால்லியபடி, அருகில் ேஹாமம் நைடெபற்ற இடத்தில் இருந்து இருந்து விபூதிைய ெநற்றியில் பூசி, “பயப்படாேத சிந்து, எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும் “, என்று ைதாியம் ெசான்னவாின் குரலும் கலங்கி இருந்தது. விழாவிைன நல்லபடியாக முடித்து விட்டு, ‘ைக குழந்ைதேயாடு நீ அைலய ேவண்டாம் சுகி, எப்படியும் இன்னும் அைர நாள் ஆக்கும் இல்ைலயா? சாரும்மா கூட இருக்காங்க இல்ல, நீ அப்புறமா வந்து பார்த்து ெகாள்ளலாம்”, என்று சமாதனபடுத்தி வீட்டில் ெகாண்டு ேபாய் விட்டு விட்டு மருத்துவமைனக்கு மாைல நாலைர மணிக்கு வந்து ேசர்ந்தான் ராேஜஷ். அவளுைடய உடல் நிைலேய சாி இல்லாத ேபாதும் தன்னுடன் வர துடித்த வானதிைய சமாதானபடுத்தி, வீட்டில் அம்மாவிடம் கவனிக்க ெசால்லி விட்டு மருத்துவமைனக்கு வந்தான் விக்ேனஷ். சிந்துஜா சசிேசகாின் சட்ைடைய ஆதரவாக இறுக பற்றியபடிேய இருந்ததால், தாேன வண்டிைய ஒட்டி அவர்கைள மருத்துவமைனக்கு அைழத்து வந்தான் விஷ்வா. மருமகைள மகளாக எண்ணி, அவைள தன் மடியில் ைவத்து ஆதரவாய் அவளின் வயிற்ைறயும் இடுப்ைபயும் வருடியபடி, அவளின் ேவதைன குைறய ேவண்டும் என்ற மனமுருகிய பிரார்த்தைனேயாடு காத்து இருந்தார் சாருமதி. மைனவியின் ேவதைனைய பார்க்க முடியாமல், கலங்கிய கண்கேளாடு அவளின் ைககைள இறுக பற்றி விரல்களால் வருடியபடி இருந்தான் சசிேசகர். சுற்றிலும் எத்தைன ேபர் இருந்தால் என்ன? அவளுைடய ேவதைனைய அவள்தாேன பட்டு தீரேவண்டும். அவளுைடய ேவதைனைய பார்த்த சசிேசகர், தனக்கு இந்த ஒரு குழந்ைத ேபாதும், அவள் என்ன ெசான்னாலும் சாி. இந்த விஷயத்தில் தன்னுைடய முடிவுதான் கைடசி. இனி ஒரு முைற அவள் இந்த ேவதைன பட தான் காரணமாகி விட கூடாது என்று மனதிற்குள் உறுதியாய் முடிவு எடுத்து இருந்தான். எல்ேலாரும் கவைலேயாடும் ேவண்டுதேலாடும் காத்து இருக்க, கிட்டத்தட்ட ஐந்து மணி ேநர அவஸ்ைதக்குபின், சிந்துஜாவின் ஒன்பது மாத ஆவலுடன் கூடிய எதிர்பார்ப்ைப, அந்த இைறவன் ெபாய்யாக்காமல் அழகிய ெபண் குழந்ைதைய பாிசாக ெகாடுத்தான். பச்ைச குழந்ைதயின் அழுகுரல் ேகட்ட வினாடியில் அதுவைர இருந்த கஷ்டம் எல்லாம் தூள் தூளாய் ெநாறுங்கி ேபாக, அங்ேக சந்ேதாஷ ஊற்று பீறிட்டது. அடுத்த சில நிமிடங்களில், ஒவ்ெவாருவராய் வந்து சிந்துஜாைவயும் குழந்ைதையயும் பார்த்து ெசன்றபின், சசிேசகர் அவளின் கட்டிலில் தைல ைவத்து சாிந்து படுத்து, கைளப்பில் கண் மூடி கிடந்தவைள, ைககளால் வருடியபடி கண்ணில் நீர் வழிய, அைத துைடக்க கூட ேதான்றாமல், ெபருைமேயாடு பார்த்து இருந்தான். அவளின் முகத்ைத ஒட்டி படுத்து இருந்ததாேலா, என்னேவா, அவனின் கன்னத்தில் வழிந்த நீைர உணர்ந்து கண் விழித்து பார்த்த சிந்துஜா, அவனின் உணர்வு புாிந்தது ேபால ெமலிதாய் புன்னைக ெசய்தாள். “எதுக்கு ேமன் இப்ப ேபாய் அழுகிறாய்? ஹவ் இஸ் ஜனனி?”, என்று சின்ன கண் சிமிட்டேலாடு விசாாித்தாள். “ஷி இஸ் ைபன். நீ பார்த்தாயா? அப்படிேய உன்ேனாட குண்டு கன்னம்”, என்று கண்ணில் மின்னேலாடு சசிேசகர் ெசால்ல, அவள் வாய்க்குள் காற்ைற இழுத்து, இன்னும் உப்பி காட்டினாள். அந்த கன்னத்ைத ஒரு விரலால் அழுத்தியவன் ேலசாய் புன்னைகக்க, “பாட்டு ஒண்ணும் இல்ைலயா? மறந்துடுச்சா ேஷக்ஸ்?”, என்று விசாாித்தாள் சிந்துஜா.

“இப்ப அந்த பாட்டு இல்ைல சுஜி, உனக்கு ேவற பாட்டுதான் பாடனும். பாடட்டுமா?”, என்று அவளிடம் அனுமதி ேகட்டான். “குழந்ைதைய இங்ேக படுக்க ைவங்க, அவளும் ேகட்கட்டும்”, என்று சிந்துஜா ெசால்ல, அவைளயும் அருகில் படுக்க ைவத்தவன், இருவாின் ேமலும் ஒரு கரத்ைத பட்டும் படாமல் ைவத்து அைணத்தார் ேபால அருகில் அமர்ந்து ெமல்லிய குரலில் ரகசியமாக பாடினான். **** தஞ்சாவூரு மண்ணு எடுத்து தாமரபரணித் தண்ணிய விட்டு (2) ேசத்து ேசத்து ெசஞ்சதிந்த ெபாம்ம இது ெபாம்மயில்ல ெபாம்மயில்ல உண்ம எத்தைனேயா ெபாம்ம ெசஞ்ேசன் கண்ணம்மா அது அத்தைனயும் ஒன்னப்ேபால மின்னுமா? பதில் ெசால்லுமா மூக்கு ெசஞ்ச மண்ணு அது மூணாரு – பட்டுக் கன்னம் ெசஞ்ச மண்ணு அது ெபான்னூரு காது ெசஞ்ச மண்ணு அது ேமலூரு – அவ ஒதடு ெசஞ்ச மண்ணு மட்டும் ேதனூரு கருப்புக் கூந்தல் ெசஞ்சது காிசப்பட்டி மண்ணுங்க தங்கக் கழுத்து ெசஞ்சது சங்ககிாி மண்ணுங்க வாயழகு ெசஞ்செதல்லம் ைவைகயாத்து மண்ணுங்க பல்லழகு ெசஞ்சது முல்ைலயூரு மண்ணுங்க ெநத்தி ெசய்யும் மண்ணுக்கு சுத்தி சுத்தி வந்ேதங்க ெநலாவில் மண்ெணடுத்து ெநத்தி ெசஞ்ேசன் பாருங்க தங்கவயல் மண்ெணடுத்ேதன் ேதாளுக்கு – நான் தாமரப்பாடி மண்ெணடுத்ேதன் தனத்துக்கு வாைழயூத்து மண்ெணடுத்ேதன் வயித்துக்கு – அட கஞ்சனூரு மண்ெணடுத்ேதன் இடுப்புக்கு காஞ்சிபுர வீதியில மண்ெணடுத்ேதன் ைககளுக்கு சீரங்கம் மண்ெணடுத்ேதன் சின்னப்ெபாண்ணு ெவரலுக்கு பட்டுக்ேகாட்ட ஓைடயில மண்ெணடுத்ேதன் காலுக்கு பாஞ்சாலங்குருச்சியில மண்ெணடுத்ேதன் ெநகத்துக்கு ஊெரல்லாம் மண்ெணடுத்து உருவம் தந்ேதன் ஒடலுக்கு என்னுசுர நான் ெகாடுத்து உசுரு தந்ேதன் கண்ணுக்கு **** என் உசுைர நான் ெகாடுத்து என்ற வாிகைள சசிேசகர் பாடும்ேபாது அவைன தன்ேனாடு ேசர்த்து அைணத்து ெகாண்டவளின் கண்களில் ஆனந்த கண்ணீர் ஆறாக ெபருகி ஓடியது. ****************************************************************************** அத்தியாயம் 41 தன்னுயிைர ெகாடுத்து உன்ைன காப்ேபன் என்ற அர்த்தத்தில் அவன் பாட பாட உருகி ேபான சிந்துஜா, அவைன தன்ேனாடு ேசர்த்து அைனத்து, “ஐ லவ் யூ ேஷகர்”, என்று கண்ணில் நீர் ெபருகி வழிய, ெநகிழ்ச்சிேயாடு ெசான்னாள். பதிெலதுவும் ெசால்ல ேதான்றாமல், அவளின் உச்சிைய ெமல்ல வருடியபடி, ெகாஞ்ச ேநரம் சிந்துஜாவின் அைணப்பில் கண் மூடி இருந்த சசிேசகர், “ேபாதும் சிந்து, பாப்பாவின் ேமல் ைக ெதாியாமல் பட்டு விட ேபாகிறது. உனக்கு எங்காவது வலிக்க ேபாகிறது”, என்று ெசால்லியபடி மிருதுவாய் அவளின் கரங்கைள விலக்கினான். “சாரும்மா எங்ேக காேணாம்?”, என்று விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “இவ்வளவு ேநரம் இங்ேகதான் இருந்தாங்க. இப்பதான் கீேழ ஒரு விநாயகர் ேகாவில் இருந்ததா? அங்ேக ஒரு ேதங்காய் உைடச்சுட்டு வேரன் என்று ேபானாங்க. இப்ப வந்துடுவாங்க. உனக்கு

ஏதாவது ேவணுமா சிந்து? ெசால்லு நான் எடுத்து தருகிேறன்”, என்று அக்கைறயாய் விசாாித்தான் சசிேசகர். “அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல, சும்மா பாப்பாைவ பற்றி ேகட்கலாம் என்றுதான். ெமதுவா வரட்டும்”, என்று ெசான்னவளின் பார்ைவ ெவளியில் நின்று இருந்த நிழல்களில் படிந்தது. “ரூம் வாசலில் நிைறய ேபர் இருக்காங்க ேபால, உள்ேள வர ெசால்ல ேவண்டியதுதாேன?”, என்று விசாாித்தாள் சிந்துஜா. “இப்பதான் நம்ம ெரண்டு ெபரும் ெகாஞ்ச ேநரம் தனியா இருக்கட்டும் என்று…” என்று ஆரம்பித்தவைன முைறத்தாள். “ச்சு, சசி இெதன்ன கூத்து? எல்ேலாைரயும் உள்ேள வர ெசால்லுங்க”, என்று அவனிடம் ெசான்னவள், “ேடய் அண்ணா இருக்கியா?”, என்று ெகாஞ்சம் குரைலயும் உயர்த்தினாள் சிந்துஜா. சிந்துஜாவின் குரல் ேகட்டு முதலில் உள்ேள வந்த ராேஜைஷ ெதாடர்ந்து விக்ேனஷும் நுைழந்தான். “ஹாய் எப்படி இருக்கிறாய்? கன்க்ராட்ஸ்”, என்று புன்னைகேயாடு உடல் நலம் விசாாித்து வாழ்த்தினான் விக்ேனஷ். “ம்ம்ம், நான் நல்லா இருக்ேகன். வானதிக்கு தகவல் ெசால்லியாச்சா? அவைள பார்த்துேகாங்க. கிளம்பலாேம?”, என்று ஜாைடயாய் ெசால்லி, அவனிடம் புன்னைகேயாடு ேசர்ந்த ஒப்புதலான தைல அைசப்ைப பதிலாக ெபற்றுெகாண்டாள். “எப்படி இருக்க சிந்து? மருமகள் ேஜாரா இருக்கா. பார்த்தாயா? “, என்று ெபருமிதத்தில் முகம் மலர்ந்து விகசிக்க சந்ேதாஷமாய் ேகட்டான் ராேஜஷ். “அது சாி, மருமகைளேய பார்த்து ெகாண்டு இருந்தால் ேபாதுமா? மகைள பார்க்க ேவண்டாமா? வீட்டில் அண்ணி குழந்ைதேயாட தனியா பயந்துகிட்ேட இருப்பாங்க. மணி ஒன்பதாக ேபாகிறது. இங்ேக சாப்பிடாமல் கூட உட்கார்ந்து என்ன பண்ணுகிறாய்? காைலயில் அண்ணிேயாடு வா. குழந்ைதைய கூட்டி வர ேவண்டாம். நான் வீட்டுக்கு வந்த பிறகு பார்த்துக்கலாம். கிளம்பு கிளம்பு”, என்று அடுத்து அண்ணைனயும் விரட்டினாள். “ேஹய் இன்னும் யார் ெவளியில் இருக்கா?, என்று ேகள்விேயாடு அவள் புருவம் சுருக்கி விசாாித்தாள். ெவளிேய எட்டி பார்த்தவன், “உனக்கு பிடிக்காதவங்க. இப்ப நீ பார்க்க ேவண்டாம் சுஜிம்மா. இந்த சந்ேதாஷ ேநரத்தில் நீ இங்ேக எதுக்கு இருக்க? நீ கிளம்புப்பா”, என்று சசிேசகர் நிர்த்தாட்சண்யமாய் ெசால்ல, அவள் அவசரமாய் இைடயிட்டாள். “சசி, சசி… யாைர இவ்வளவு ேகாபமா விரட்டுறீங்க? வி…ஷ்..வா…ைவ..யா…? என்று ேகட்கும் முன்பு அவளுக்கு வார்த்ைதகள் ெதாண்ைடயில் சிக்கி ெகாண்டது. அவன் ெமௗனமாக தைல அைசக்க, ‘உள்ேள வர ெசால்லுங்க’, என்று சின்ன குரலில் ெசான்னாள் சிந்துஜா. “ஆர் யூ ஷுயர்? அப்புறம் என்ைன எதுவும் ெசால்ல கூடாது “, என்று திருப்பி அழுத்தமான குரலில் ேகட்டான் சசிேசகர். “எஸ். ெவாி மச். நாேனதான் ெசால்ேறன் வர ெசால்லுங்க. நீங்க என்ன ெசால்றது? விஷ்வா, கம் இன் “, என்று குரைல சற்ேற உயர்த்தி ெசான்னாள் சிந்துஜா. “அப்படி ேபாடு. ெநகடிவ் ைசகாலாஜி ஆல்ேவஸ் ெவார்க் வித் சிந்துஜா. ெவல்டன் சசி “, என்று ெபருைமயாக உதட்டுக்குள் முணுமுணுத்தவன், “ேபாங்க ஸார், ேமடம் கூப்பிடுறாங்க”, என்று வாசலில் நின்றபடிேய உள்ேள ைக காட்டினான். அவளின் படுக்ைகயின் அருேக வந்து நின்ற விஷ்வா, “இப்ப எப்படி இருக்கு சிந்து?”, என்று ெமல்லிய குரலில் விசாாித்தான். “ஓேக, ஐ ஆம் ஃைபன். நீ எப்படி இருக்கிறாய்?”, என்று பதிலுக்கு சாதரணமான குரலில் விசாாிக்க முயன்றாள்.

“இது வைரக்கும் ஏேதா இருந்ேதன் சிந்து, இப்ப ெகாஞ்சம் முன்பு நீ உள்ேள வர ெசால்லி கூப்பிட்டாய் பாரு, அந்த நிமிஷம் வாஸ் ேசா ஸ்ெபஷல். ஐ ஆம் சாாி சிந்து”, என்று வருத்தமான குரலில் ெசான்னான் விஷ்வா. அவர்கள் இருவருேம குரல் உயர்த்தாமல் சாதரணமாக ேபச முயல்வைத கண்ட சசிேசகர், “இனி பிரச்ைன வராது. ெகாஞ்ச ேநரம் ேபசட்டும்”, என்று முடிவு பண்ணி, அப்படிேய நகர்ந்து ெவளிேய நடந்தான் “நான் ேபபிைய பார்க்கட்டுமா சிந்து?”, என்று பாவ மன்னிப்பு ேகட்பவன் ேபால தயங்கி தயங்கி விஷ்வா ேகட்டதும் உருகி விட்டாள். “பாேரண்டா, என்ன ேகள்வி? தூக்க ெதாியுமா?”, என்று ெசான்ன ேபாது அவளின் குரலில் இயல்பு நிைல திரும்பி இருந்தது. “இல்ைல தூக்கவில்ைல சிந்து. சும்மா பார்க்கிேறன்”, என்று ெதாட்டிலின் அருேக ெசன்றவன், பல நிமிடங்கள் குழந்ைதயின் முகத்ைத பார்த்து ரசித்து ெகாண்டு இருக்க, “இந்த ேசைர அருகில் இழுத்து ேபாட்டு உட்கார்ந்துக்ேகா விஷ்வா”, என்று ெசான்ன சிந்துவின் குரலில் இப்ேபாது அக்கைறேய ெவளிப்பட்டது. மதியம் முதல் பந்தி நடந்து ெகாண்டு இருக்கும்ேபாதுதாேன தான் வலியில் துடிப்பைத பார்த்து விட்டு பதறி ேபாய் இவன் ஐஸ்க்ாீம் பாக்ைச ேபாட்டு உைடத்தான். அப்ேபாது இவன் பதட்டம் உண்ைமயான அக்கைறயில் விைளந்ததுதான். அதில் ெபாய்ைம இல்ைல. ஏற்கனேவ சசி தன்ைனேய அடித்து இருக்கிறன் என்று கூட ெசால்லி இருக்கிறான்தான். என்றாலும் இன்று ேநருக்கு ேநேர பார்த்த ேபாது… அது ேபாகட்டும், அங்கிருந்து உடேன இங்ேக கிளம்பி வந்து விட்ேடாேம? இவன்தாேன இங்ேக அைழத்து வந்தான்? ஹய்ேயா யாரும் மதியம் சாப்பிட்டு இருக்க மாட்டார்கேள? என்ற எண்ணம் ேதான்ற அவளுக்கு ேமலும் மனம் உருகியது. கணவன், அண்ணன், மாமியார், எல்லாம் தன் மீது அக்கைறேயாடு சாப்பிடாமல் கவைலேயாடு காத்து இருந்தால் அதில் ஒரு அர்த்தம் இருக்கு. ஆனால் இவன்… “விஷ்வா, மதியம் சாப்பிட்டாயாடா?”, என்று ேகட்கும்ேபாேத அவளின் குரலில் அன்பு ெபருக்ெகடுத்து ஓடியது. “உன்ைன… இங்ேக … அப்படி.. பார்க்கும்ேபாது, எப்படி சிந்து…. “, ேநாிைடயாக மறுப்பான பதில் ெசால்லாமல்… ெசால்ல முடியாமல் திக்கி திணறினான் விஷ்வா. “விஷ்வா, இங்ேக வா, இப்படி உட்கார்”, என்று கட்டிலின் அருேக நாற்காலிைய ேபாட்டு உட்கார ெசான்னவள், அவனின் அம்மா அப்பாவின் நலம், படிப்பு ேபான்றவற்ைற ெமல்ல ெமல்ல விசாாிக்க ஆரம்பித்தாள். ெகாஞ்சம் ெகாஞ்சமாய் கூட்டுக்குள் இருந்து ெவளிேய வந்த விஷ்வாவும் இயல்பாய் ேபச ஆரம்பித்தான். பத்து நிமிடம் கழித்து, ேகாவிலில் இருந்த அம்மாைவ பார்த்து ைகேயாடு மூவருக்கும் உணவு வாங்கி விட்டு அைறக்குள் நுைழயும்ேபாது, அங்ேக விஷ்வாவின் குரல் ெதளிவாகேவ ேகட்டு ெகாண்டு இருந்தது. “… சிந்து தூக்க மாத்திைரக்கும் இருமல் மருந்துக்கும் என்ன வித்தியாசம் ெசால்லு பார்ப்ேபாம்”, என்று கடித்து ெகாண்டு இருந்தான். “ேஹய் ஏண்டா இந்த ராத்திாியில் இப்படி கடிக்கிற? எனக்ேகவா? ஆறு மாசமா நான் ‘கடிக்கலாம் வாங்க’, நிகழ்ச்சி ேரடிேயாவில பண்ணிக்கிட்டு இருக்ேகண்டா?”, என்று சிாித்தபடி ெசால்லி ெகாண்டு இருந்தாள் சிந்துஜா. “என்ன வித்தியாசம் விஷ்வா?”, என்று சசிேசகர் ெதாியாத மாதிாி ேகட்க, “உங்களுக்கு நிஜமாேவ ெதாியாதாக்கும்?”, என்று சிந்துஜா முைறத்தாள்.

“அண்ணா, நம்ம ைக வசம் இது மாதிாி நிைறய இருக்கு. தூக்க மாத்திைர சாப்பிட்டால் தூக்கம் வரும். இருமல் மருந்து சாப்பிட்டால் இருமல் வராது. அதுதான் வித்தியாசம்”, என்று ெபருைமயாக ெசால்ல சசிேசகர் புன்னைக ெசய்தான். “அம்மா அவனுக்கு சாப்பாடு வச்சு ெகாடுங்கம்மா”, என்று அம்மாவிடம் ெசால்லிவிட்டு, மைனவியின் அருகில் வந்து கட்டிலில் அமர்ந்தவன், “என்ன பழம் விட்டுகிட்டாச்சா ஸ்கூல் பசங்க ெரண்டு ேபரும்”, என்று குறும்பாக விசாாித்தான். “ப்ச் ! என்ன சசி நீங்களும் கிண்டல் பண்றீங்க? ஆமா நீங்களும்தாேன மதியம் சாப்பிடைல. முதலில் சாப்பிடுங்க, அம்மா நீங்களும் சீக்கிரம் சாப்பிட்டுட்டு வாங்க. நான் உங்களிடம் ேபபி பற்றி நிைறய சந்ேதகம் ேகட்கணும்”, என்று எல்ேலாைரயும் விரட்டிய சிந்துஜாவின் மனம் சந்ேதாஷத்தில் குதியாட்டம் ேபாட்டு ெகாண்டு இருந்தது. அங்ேக எளிய இரவு உணைவ முடித்து கிளம்பும்ேபாது, “ைப சிந்து, ேடக் ேகர். அண்ணா, என்ன ைடமா இருந்தாலும், நான் இன்னும் இங்ேக இருக்க மூணு நாைளக்கு உங்களுக்கு என்ன ெஹல்ப் ேவண்டும் என்றாலும் என்னிடம்தான் ெசால்லணும். ஓேக யா? “, என்று விைடெபற்று ேபான விஷ்வாைவேய புன்னைகேயாடு பார்த்து இருந்த சிந்துஜா – சசிேசகர் இருவாின் முகத்திலும் ெபருமிதம் நிரம்பி வழிந்தது. ***** ஒரு வருடத்திற்கு பிறகு ***** ெகாஞ்ச நாளாக சசியின் ஆேலாசைனயின் ேபாில் காைல ஒன்பது மணிக்கு நிகழ்ச்சி நடத்தி ெகாண்டு இருந்தவள், தனக்கு பிடித்தமான காைல ெதன்றல் நிகழ்ச்சிக்கு அண்ணனிடம் உாிய காரணம் கூறி விளக்கி மாற்றி ெகாண்டாள். காைலயில் சீக்கிரம் எழுந்தால் உடலும் மனமும் உற்சாகமாய் இருக்கும். அந்த ேநரம் குழந்ைத தூங்கும். காைல ேநரத்தில் ட்ராபிக் இருக்காது. நான் நிகழ்ச்சி முடித்து விட்டு வீட்டிற்கு ேபாக, ஒன்றைர மணி ேநரம் ேபாதும், என்று வாிைசயாய் காரணங்கைள அடுக்க, ராேஜஷ் அம்ேபல் என்று ைககைள தூக்கி விட்டான். அன்று அவளுக்கு பிறந்த நாள் என்பதால், பிறந்த நாள் பாடல்களாக ேபாட ெசால்லி சசிேசகர் அவைள ெகாண்டு வந்து விட என்று கூட வந்து காத்து இருந்தான். ராேஜஷின் அைறயில் அமர்ந்த படி, அவளுக்கு வர்ஷிணியின் ெபயாில், ஜனனியின் ெபயாில், தன்னுைடய ெபயாில், ராேஜஷ், சுகந்தி, வானதி, அம்மா என்று மாறி மாறி அவளுைடய ெபயைர ெசால்லாமல், அம்மாவிற்கு ேஹப்பி ேபர்த்ேட, அத்ைதக்கு ேஹப்பி பர்த்ேட, தங்ைகக்கு ேஹப்பி பர்த்ேட… என்று எஸ்எம்எஸ் அனுப்பி ெகாண்ேட இருக்க, அவளுக்கு சிாிப்ைப அடக்குவது ெபரும்பாடாய் இருந்தது. வாெனாலி நிைலயத்திற்கு வந்த ெசய்திைய படிக்காமல் இருப்பது சாி இல்ைலேய? ேடய் உன்ைன இருடா ெவளிேய வந்து வச்சுக்கேறன் என்று மனதிற்குள் என்னும்ேபாேத, ‘கம் ஆன் ேபபி’, என்று அவன் வம்பு வளர்க்கும் காட்சியும் மனகண்ணில் ேதான்றி புன்னைக பூக்க ைவத்தது. நிகழ்ச்சி முடிந்து ெவளிேய வந்தவைள, புன்னைகேயாடு எதிர்ெகாண்டான் சசிேசகர். “எல்ேலாருக்கும் காைல உணவு அன்ைன ெதேரசா ஸ்கூலில், ஏற்பாடு பண்ணி இருக்கு. எல்லாம் உன் இஷ்டம்தான். அம்மா ஜனனிைய எடுத்துகிட்டு அங்ேக வந்துடுவாங்க. ராேஜஷ், சுகந்தி, வர்ஷினிேயாட வந்துடேறன் என்று ெசால்லி விட்டான். விக்ேனஷ் ஏற்கனேவ அங்ேகதான் இருப்பான்”, என்று அவன் ஒவ்ெவான்றாய் விபரம் ெசால்லும்ேபாேத அவள் ேபானில் மும்முரமாய் இருந்தாள். “யாருக்கு சிந்து ேபான்?”, என்று ேகட்டபடி வண்டிைய உயிர்பித்தான். “கஸ்தூாிம்மா வரலியா? அவங்களிடம் நீங்க ெசால்லவில்ைலயா? அவங்களுக்குதான் முயற்சி பண்ேறன்”, என்று சின்ன வருத்தேதாடு ேகட்டாள் சிந்துஜா. “அச்ேசா என்ன சிந்து இப்படி ெசால்லிட்ட? அவங்களும்தான் வராங்க சிந்து. இன்று உன்ைன பார்க்காமல் இருப்பாங்களா? அவங்க வருவைத நான் உன்னிடம் ெசால்லவில்ைல தாேய,

அவ்வளவுதான்”, என்று சிாிப்ேபாடு ெசான்னவன், “பர்த்ேடக்கு ஒண்ணும் ஸ்ெபஷல் இல்ைலயா சிந்து?”, என்று அவளிடம் வம்பிழுத்தான். “என்ன ஸ்ெபஷல்? இதுவும் எல்லா நாளும் மாதிாி ஒரு நாள் அவ்வளவுதான். ெரண்டு ேபருக்கு உதவுற மாதிாி நல்ல காாியம் பண்ணுகிற எல்லா நாளுேம ஸ்ெபஷல் நாட்கள்தான். முதலில் நீங்க ெசால்லுங்க. நீங்க எனக்கு இந்த சுடிதேராட அவ்ேளாதானா? ேவற கிப்ட் இருக்கா?”, என்று அவைன மடக்கினாள் சிந்துஜா. “நிச்சயமா இருக்கு. ஆனால் அது ைகயில் கிப்ட் ராப் பண்ணி ெகாடுப்பது மாதிாியான பாிசு இல்ைல ேமடம். அனுபவித்து ரசிக்க ேவண்டியது”, என்று பூடகமாய் ெசான்னான் சசிேசகர். அவர்கள் பள்ளிக்கு ெசன்று அைடயும்ேபாேத அவர்கைள வரேவற்க பள்ளி குழந்ைதகள் அைனவரும் பூங்ெகாத்ேதாடு காத்து இருந்தார்கள். பள்ளி குழந்ைதகள் தவிர, துருதுருெவன்று அங்கும் இங்கும் உற்சாகமாய் ஓடும் வர்ஷினிேயாடு, தட்டு தடுமாறி தளிர்நைட ேபாடும் ஜனனியும், ஜஸ்ட் குப்புற விழும் நான்கு மாத குழந்ைதயான, ஹாசினியும் அவளுக்கு உற்சாகமாய் பிறந்த நாள் வாழ்த்து ெசால்லி பூ ெகாடுத்தனர். காைல உணைவ பாிமாறுவதற்கு முன்பு, ஒவ்ெவாரு ஆண்டும், சிந்துஜாவின் பிறந்த தினத்தன்று இல்லத்தில் இருக்கும் அைனத்து குழந்ைதகளுக்கும் புத்தாைட எடுத்து ெகாடுக்க என்று ஐந்து லட்சம் ரூபாைய ேபங்கில் பிக்சட் ெடபாசிட் பண்ணி, அதில் இருந்து வரும் வட்டிைய எடுத்து பயன்படுத்தி ெகாள்ள ஏற்பாடு ெசய்து அதற்கான பத்திரத்ைத அவர்களிடம் அவளின் ைகயால் ஒப்பைடத்தான். அேதாடு ஜனனி கன்ஸ்ட்ரக்ஷன்சில் வரும் நிகர லாபத்தில் அைர சதவிகிதத்ைத ஒவ்ெவாரு ஆண்டும் இல்லத்தின் வளர்ச்சிக்காக ெகாடுக்க முடிவு ெசய்து, அந்த ஆண்டின் பங்கு ெதாைகயான இருபதாயிரம் ரூபாைய காேசாைலயாக ஜனனியின் ைகயால் ெகாடுத்தான் சசிேசகர். இப்படி எல்லாம் தான் ெசய்ய அடிப்பைட ஐடியா ெகாடுத்தது சிந்துஜா என்பைதயும் ெசால்லி, அவன் முடித்த ேபாது, எல்ேலாரும் வியப்பின் உச்சிைய ெதாட்டு இருந்தனர். ேஹாமில் காைல உணைவ முடித்து கிளம்பிய அைனவரும், ராேஜஷ் வீட்டில் மதிய உணைவயும், வானதியின் வீட்டில் இரவு உணைவயும் முடித்து, கைளப்பாக இருந்தாலும் மன நிைறவுடன் தூங்கி விட்ட குழந்ைதைய ேதாளில் தூக்கியபடி, சசிேசகரும், சிந்துஜா, சாருமதியும் இரவு ஒன்பதைர மணி அளவில் வீடு திரும்பினார்கள். “ஜனனி என்ேனாட படுத்துக்கட்டும் ெகாடுப்பா”, என்று ைக நீட்டிய சாருமதியிடம் இருவரும் ஒேர குரலில் மறுத்தனர். “ேவண்டாம் அம்மா, நடு ராத்திாியில் முழித்தால் அவள் அம்மாைவ ேதடுவாள்”, என்று சசிேசகரும், “அப்பாைவ ேதடுவாள்”, என்று சிந்துஜாவும் ஒேர ேநரத்தில் ஒேர குரலில் ெசால்ல சாருமதி புன்னைகத்தார். “முழித்து உங்கைள ேகட்டால் ெகாண்டு வந்து தருகிேறன். இப்ப என்ன?”, என்று மீண்டும் அவர் வற்புறுத்தி ேகட்ட ேபாதும் பரவாயில்ைலம்மா என்று ெசால்லி உள்ேள தங்களின் அைறக்கு ெசன்றனர். குழந்ைதைய கட்டிலில் படுக்க ைவத்து விட்டு, இரண்டு புறமும் தைலயைணைய அண்ைட ெகாடுத்து விட்டு திரும்பிய சசிேசகைர பின்னால் இருந்து ஆைசேயாடு அைணத்து ெகாண்டாள் சிந்துஜா. “நடு ராத்திாியில் உங்க ெபாண்ணு என்ன ேதடுவாளாக்கும்? நீங்கதான் அப்பப்ேபா அவள் வயிற்றில் இருந்த ேபாேத எக்கசக்கமா ேபசி ேபசி, அவைள உங்க குரலுக்கு ேகட்டாேல மயங்குற மாதிாி ஆக்கி வச்சு இருக்ேகங்கேள? என்னடா ஜானு ெசல்லம், என்று நீங்க ஒரு வார்த்ைத ெசான்னால் ேபாதும். அந்த தூக்க கலக்கத்தில் கூட உடேன அழுைக நின்னுடும்”, என்று சிந்துஜா ெபாிதாய் சலித்து ெகாண்டாலும், அதில் ெபருமிதேம அதிகமாய் இருந்தது. “என் ெபாண்ணு என் குரைல ேகட்டு மயங்குகிறாள். நான் உன்ேனாட குரைல ேகட்டு கிறங்குகிேறன். அதுக்கும் இதுக்கும் சாியா ேபாச்சா?”, என்று அவைள இைடேயாடு ேசர்த்து அைணத்து தன்ேனாடு இறுக்கியவன், குறும்பாக ேகட்க, அவனின் மூக்ைக பிடித்து ஆட்டினாள் சிந்துஜா.

“அது இருக்கட்டும் ேஷகர், ேஹாமுக்கு என்று இத்தைன வசதியும் ெசய்வைத எல்லாம் நீங்க ெசஞ்சுட்டு, ஏன் நான் ெசான்ேனன் என்று ெசான்னீங்க?”, என்று ேகட்டாள் சிந்துஜா. “நீதாேன எனக்கு பிெரண்ட் ஃபிலாசபர், ைகட் எல்லாம், அதனால்தான் அப்படி ெசான்ேனன்”, என்று அவளின் ெநற்றியில் தன்னுைடய ெநற்றிைய ைவத்து அழுத்தியபடி ெசான்னான் சசிேசகர். “ப்ச்! விைளயாடாதீங்க ேஷக்ஸ், ஒழுங்கா ெசால்லுங்க”, என்று ெசல்லம் ெகாஞ்சினாள் சிந்துஜா. “ஏழு மாசம் முன்னால், நமக்கு இன்ெனாரு குழந்ைத ேவண்டாம் என்று நான் ெசான்னேபாது நீ என்ன ெசான்னாய்?”, என்று புன்னைகேயாடு ேகட்டான் சசிேசகர். அந்த உைரயாடலின் விைளவாக அவளின் முகம் மலர்ந்து விகசிக்க, குறும்பு சிாிப்ேபாடு “எனக்கு அஞ்சு, பத்து, நூறு குழந்ைதகள் கட்டாயம் ேவண்டும் என்று ெசான்ேனன். ஏன் உங்களுக்கு நிைனவில்ைலயா?”, என்று ேகட்டாள் சிந்துஜா. “எஸ் எஸ் அட்வர்ைடசிங் ஏெஜன்சியின் இரண்டு சதவிகித லாபத்ைத நீ ேஹாமுக்கு ெகாடுக்கவில்ைலயா? அது யார் ெசால்லி ெசய்தாய்?”, என்று அடுத்த ேகள்விைய ேகட்டான் சசிேசகர். “அது அங்ேக குழந்ைதகளுக்கு மருத்துவ ெசலவுக்கு ெராம்ப சிரமபடுறாங்க என்று வானதி ெசான்னாள் ேஷக்ஸ்… “, “வானதி ெசான்னாள் சாி. முடிெவடுத்தது நீதாேன?”, என்று மடக்கினான் சசிேசகர். “இப்ப இது ெரண்ைடயும் ேசர்த்து வச்சு பாரு, உன்னுைடய நூறு குழந்ைதகளுக்கு ஆண்டுக்கு ஒருமுைறயாவது நான் புது ட்ெரஸ் எடுத்து ெகாடுக்க ேவண்டாமா? நீ காட்டிய வழியில், இரண்டு சதவிகிதத்திற்கு பதில் நான் அைர சதவிகிதம்தான் ெசலவிடுகிேறன். நான் ெசல்வது என்னுைடய மைனவி காட்டிய வழி, இப்ப ெசால்லு. நான் என்ன தப்பா ேபசிேனன்?”, என்று புன்னைகேயாடு மடக்க, அவள் சிாித்தாள். “உங்ககிட்ட ேபசி ெஜயிக்க முடியுமா?”, என்றவள் ைககள் அவனின் பின்னந்தைலயில் ேகசத்ைத வருட ஆரம்பித்து இருந்தது. அவளின் ஸ்பாிசத்தில் உருக ஆரம்பித்த சசிேசகர், “அதான் வாய் ேபச முடியாத ேநரத்தில் எல்லாம் உன்னுைடய ைக ேபச ஆரம்பித்து விடுேத. அப்புறம் நான் எங்ேக ெஜயிப்பது? சரணாகதிதான்”, என்றவனின் குரல் குைழய ஆரம்பித்தது. “ைக ேபசுது என்றால் என்ன அர்த்தம் ெதாியுமா உங்களுக்கு?”, என்று கழுத்ைத கட்டிெகாண்டு ெகாஞ்சினாள் சிந்துஜா. “மத்தவங்களுக்கு என்ன அர்த்தம் என்று எனக்கு ெதாியாதுப்பா. எனக்கு ெதாிஞ்ச ஒேர விஷயம் இதுதான்”, என்று ெசான்னவனின் ைககள் அவளின் ேதகத்தில் விைளயாடியபடி, ேசாபாவிற்கு அைழத்து ெசன்றது. ேசாபாவில் அமர்ந்தவன், அவைள தன் மடியில் சாித்து, ெநற்றியில் முத்தமிட்டு, “சிந்து, உன்ைன மாதிாி ஒரு வாழ்க்ைக துைண கிைடக்க நான் ெராம்ப புண்ணியம் பண்ணி இருக்கணும்”, என்று காதலில் கைரயும் குரலில் ெசான்னான் சசிேசகர். “அெதல்லாம் ஒண்ணும் இல்ைல. உங்கைள மாதிாி ஒரு ஆள் கிைடக்க நான்தான் ெராம்ப லக்கி”, என்று பதிலுக்கு அவள் உருகி கைரந்தாள். “நான்தான் என்று ெசால்ேறன்ல…”, என்று சசி அழுத்தமாய் ெசால்ல, “ஹேலா, நான்தான் என்று ெசால்ேறாம்ல, உங்களுக்கு என்ன காது ேகட்காதா?”, என்று அவனுக்கு ேமேல குரல் உயர்த்தி அவன் காதுகைள ெசல்லமாய் கிள்ளினாள். “சாி விடு, நீதான் லக்கி”, என்று அவைள தன் ேதாளில் சாய்த்து கன்னத்ைத வருடியபடி, ெபருைமயாய் சசிேசகர் ெசான்ன வினாடி,

“அப்படி ெசான்னால் எப்படி? நீங்களும் ெகாஞ்சூண்டு லக்கிதான்”, என்று பதிலுக்கு ெகாஞ்சியவைள ஆைசேயாடு இறுக அைணத்து ெகாண்டான் சசிேசகர். அவனின் அைணப்பில் கிறங்கியவள் , அவனின் காதுகளில் ெபருமிதம் ெபாங்கி வழிய சந்ேதாஷமாய் பாடினாள் சிந்துஜா. ஒரு பிள்ைள கருவில் ெகாண்டு, ஒரு பிள்ைள ைகயில் ெகாண்டு, உறவாடும் ேயாகம் ஒரு தாய்க்கு இன்று. மழைல ேபால உந்தன் ெநஞ்சம். உறங்கட்டும் பாவம் ெகாஞ்சம். தாய்க்கு பின் தாரம் நான்தாைனயா . தாேலேலா படுேவன் நீ தூங்கடா. தாயாக்கி ைவத்தேத நீயடா நீயடா. தைலவா நீ எந்தன் தைலச்சன் பிள்ைள பாடுகிேறன் நான் தாேலேலா பனி ேசர் பூவிழி தாேலா. ெபான்மணி தாேலேலா. நிலேவா நிலத்தில் இறங்கி உன்ைன ெகாஞ்ச எண்ணுேத அதிகாைல ேசவல் ெகாஞ்சும் அதுவைர வஞ்சி ெநஞ்சில் நீயும் உறங்கிடு. தைலவா நீ எந்தன் தைலச்சன் பிள்ைள பாடுகிேறன் நான் தாேலேலா பனி ேசர் பூவிழி தாேலா. ெபான்மணி தாேலேலா. ெபான்மணி தாேலேலா. ெபான்மணி தாேலேலா. **சுபம் **