1

မ်က္ရည္စက္လက္ စက္တင္ဘာ

မ်က္စိေရွ႕မွာ ၾကံဳေတြ႕လိုက္တဲ့ စက္တင္ဘာ ရွစ္ေလးလံုးကို အိပ္မက္အျဖစ္သာ သိခဲ့သူ ငါတို႕အတြက္ေတာ႕ အိပ္မက္ေတြအသက္ဝင္ခဲ့တယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ရက္စက္မူကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရတဲ့အခ်ိန္…… ငါ့ရင္ထဲက ေသြးေတြ ဗေလာင္ဆူပြက္ သံဃာထုႀကီးနဲ႔အတူ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အေၾကာက္တရားေတြ ႀကီးစိုးေနတဲ့ ျပည္သူေတြ ငါတို႔ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာကို ေစာ္ကားခံလိုက္ရေလၿပီဆိုတဲ့အသိက အေၾကာက္တရား ေျမကိုလွန္ အမွန္တရားကိုေဖာ္ထုတ္ လူထုနဲ႔အတူပါဝင္လူပ္ရွား တို႔ေတြရဲ႕ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အရွိန္ျမွင့္ခဲ့တယ္။ ငါတို႔ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြ ၊ ေတာင့္တမႈေတြ တပ္ဦးကေနခ်ီတက္ ေတာင္းဆုိေပးေနတဲ႕ ငါတို႔ေတြရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ထားရာ သံဃာေတြဟာ ေမတၱာသုတ္ကို ရြတ္ဆိုရင္း အသတ္ခံခဲ့ၾကရေလၿပီ၊ ငါတို႕ေက်ာင္းသားေတြက ေၾကြးေၾကာ္သံကို ေအာ္ဟစ္ရင္း စေတးခံခဲ့ရေလၿပီ၊

2

ငါတို႕ျပည္သူေတြအားလံုးအတြက္ အသက္ေတြ ေပးဆပ္ရျပန္ၿပီ။ မိုးေရေတြၾကား ….မ်က္ရည္ေတြၾကား…. ေပးဆပ္သူေတြအတြက္ ရင္ကြဲလ်က္ခ်ီ ငါတို႔ အသက္ေတြလည္း ေပးဝံ့ခဲ့ၿပီ။ စက္တင္ဘာရဲ႕သမိုင္းျပ႐ုပ္ အို…….အာဇာနည္ ရဲေဘာ္အေပါင္းတို႕ မ်က္ရည္စက္လက္ ငါတို႔ ဂုဏ္ယူလ်က္ပါ ………။

ငယ္ငယ္ေမာ္

(၂၀၀၇ ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဴပ္ျပန္လည္တည္ေထာင္ျခင္း၄ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရကဗ်ာ)

အမွတ္တရတကၠသုိလ္……

မင္းလူရဲ႕ ၀တၳဳထဲက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀လိုလည္း ေပ်ာ္စရာမေကာင္းခဲ႔ပါဘူး..။ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ သီခ်င္းထဲက အဓိပတိလမ္းေျခရာမ်ားလိုလည္း အဓိပတိလမ္းမႀကီးအစား ပူေလာင္ေနတဲ႔ကြင္းၿပင္ႀကီးက

3

တို႔ေက်ာင္းသာေတြကို ဆီးႀကိဳလုိ႕…. စိန္ပန္းနဲ႔သစ္ပုပ္ပင္အစား ပိန္းျမက္ပင္ေတြကေတာ့ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔ ခြန္အားၾကီးၾကီး ေပါက္ေနခဲ႔တာပါ..။ ကန္ေဘာင္ျဖဴရွွိဖို႔ေ၀း… ကန္သင္းေဘာင္ေျမာင္းညစ္ညစ္ေတြနဲ႕………. ငါတို႔တက္ခဲ့ရတဲ့ တကၠသိုလ္….. တက္ေနရဆဲေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ တကၠသိုလ္… အဓိပတိလမ္းရွိတဲ႔ တကၠသုိလ္ စိန္ပန္းနဲ႔သစ္ပုပ္ပင္ရွိတဲ့ တကၠသုိလ္ ကန္ေဘာင္ျဖဴေဘးကတကၠသုိလ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တတ္ခဲ့တဲ့ တကၠသုိလ္ ခြပ္ေဒါင္း/ကေဒါင္းတို႔ရဲ႕ တကၠသုိလ္ တကၠသုိလ္အေၾကာင္း ခြပ္ေဒါင္းေတြအေၾကာင္း ျပန္လွန္အမွတ္ရဖို႕ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လမွာတို႔တေတြ စုစည္းၾကလို႕ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားဘ၀ရွိစုမဲ့စုနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔တာေတြ တခိ်ဳ႕ေတြမ်ား… သမဂၢေက်ာင္းသား ႏိုင္ငံေရးမိႈင္းမိ စပြန္ဆာနဲ႔ သုံးသတဲ႔လား… ေၾသာ္………..။ ေျပးလႊားရင္းလည္း ရယ္ေမာခဲ႔တယ္..။ ငတ္ေနရင္းနဲ႔လည္း ရယ္ေမာခဲ႔တယ္..။ ေသနတ္သံေတြၾကားမွာေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ေအာ္ဟစ္ရင္း… ဒူးတုန္ေနေပမယ္႔လည္း ရယ္ေမာခဲ႔ၾကတယ္…။ ေသြးသံတရဲရဲၾကား အားတင္းေနခဲ့ၾကတယ္..။

4

၄ႏွစ္ၾကာခဲ့ၿပီ…… ေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျမတ္ႏိုးတဲ႔ သမဂၢကိုခ်စ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ... ငါတို႔ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံမယ္႔ေန႔ကို ငါ အားတင္းၿပီး …………………………………။

ေမေလး

(၂၀၀၇ ၾသဂုတ္ ၂၈ ရက္ေန႔မွာျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခဲ႔ေသာ ဗမာနိုင္ငံလံုးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အမွတ္တရနဲ႔ ေနရာအသီးသီးတြင္ ေ၀းကြာေနေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသို႔)

ပန္းတိုင္ဆီသို႕ ……… ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဖေယာင္းတိုင္ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ …….. ငါတို႕ဟာ သူငယ္ခ်င္းထက္ပိုတဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေကာင္းေတြျဖစ္ခဲ႕တယ္။ ငါတို႕ေတြဟာ ယံုၾကည္ခ်က္ ၊ ခံယူခ်က္ေတြ တူညီစြာနဲ႕ တို႕တိုင္းျပည္အတြက္ ခြပ္ေဒါင္းအလံကိုင္စြဲ

5

တပ္ဦးကေနခ်ီတက္ခဲ႕တယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ…… စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆုိးေအာက္မွာ စေတးလိုက္ရတဲ႕မင္းတို႕အသတ္ေတြ အက်ဥ္းက်ခံလုိက္ရတဲ႕ မင္းတို႕အားလံုးရဲ႕ ေပးဆပ္ခဲ႕ရျခင္းေတြဟာ ဗမာသမုိင္းဝင္ခဲ႕ျပီ။ စိတ္ဓါတ္မက်ေလနဲ႕… အားတင္းထားၾက သူငယ္ခ်င္းတို႕။ က်န္ရွိေနေသးတဲ႕ ငါတို႕ေတြဟာ မင္းတုိ႕အားလံုးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႕ အားလံုးရဲ႕.. ေမွ်ာ္လင္႕ျခင္းဖေယာင္းတုိင္အျဖစ္ ဆက္လက္ထြန္းလင္းေနပါ႔မယ္။ ။ (ဗကသအဖြဲ႕ဝင္ ကိုစည္သူေမာင္ေျပာေနက် ဖေယာင္းတုိင္ ၅ တိုင္ထဲက ေနာက္ဆံုးဖေယာင္းတိုင္ေလး အေၾကာင္းကိုခံစားေရးဖြဲ႕ထားတာပါ။)

ခင္မ်ိဳဆက္ (ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္) (၈.၈.၂၀၀၈ ေန႔ထုတ္ အိုးေဝဂ်ာနယ္ အမွတ္(၂) မွ ျပန္လည္ေဖၚျပပါသည္။)

6

ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခဲ႔ေသာ ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ေက်ာ္ကိုကိုရဲ႔႕ ကဗ်ာအား လက္ေရးမူျဖင့္ အမွတ္တရ ေဖၚျပလိုက္ပါသည္။

“တပ္ဦးေခၚသံ” ေရလိုက်ဲရင္ ေသြးဆိုတာ ဘာမ်ားအဓိပၸါယ္႐ွိမယ္ လမ္းမမ်ားထက္ လဲၿပိဳခဲ့ရာ နံရံသြားထက္ စြန္းထင္းခဲ့ရာ ဒီပုရဝုဏ္ထက္ ေပးဆပ္စေတးခဲ့ရာ ဒို႔ေနာင္ေတာ္မ်ားေသြး ရဲရဲနီေစြး ထင္က်န္ေလၿပီ အို ... ညီေနာင္ေက်ာင္းသားအေပါင္းတို႔ ဒို႔ေနာင္ေတာ္မ်ားေလွ်က္ခဲ့ရာလမ္း ငါတို႔ လမ္းဆက္ခ်ီတက္ သူတို႔ယံုၾကည္ရာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အခုငါတို႔ ဦးေဆြးဆံျမည့္ ထမ္း႐ြက္ၾကစို႔

7

ငါတို႔ သမိုင္းမွာ သတိၱေလ်ာ့ည့ံသူမရွိ ဒူးေထာက္အညံ့ခံသူဆိုတာ ငါတို႔ ရာဇဝင္မွာမရွိ ဦးၫြတ္ေနာက္မဆုတ္တမ္း ခေရာင္းလမ္းကိုျဖတ္ခဲ့ၾကရဲ႕ အို........ ညီေနာင္တို႔ ႏိုးထၾကေလာ့ ငါတို႔ေက်ာင္းနံရံတဝိုက္ ငါတို႔ ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္နိုင္ဖို႔ ႏိုးထၾကေလာ့ ငါတို႔ေက်ာင္းသား တပ္ဦးအလံ ခြပ္ေဒါင္းမာန္ေသြး ေစးပ်စ္နီေစြးေၾကာင္း ျပၾကေလာ့ ငါတို႔ေခာတ္မွာ မင္းဆိုးမင္းညစ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ က်ဴငုတ္မက်န္ရစ္ေအာင္

8

ေတာ္လွန္ၾကေလာ့ ေနွာင္မ်ိဳးဆက္အတြက္ လြတ္လပ္ တရားမွ်တျခင္းဟာ ငါတို႔ ကဗၺည္းတင္ခဲ့ရာ ေမာ္ကြန္းစာ ငါတို႔ ပႏၷတ္ ဆိုက္ခဲ့ရာ ေက်ာက္စာတိုင္အျဖစ္ တြင္ရစ္ရမည္ ။

။

ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္

9

ၾသဇာခံႏွင္႕အေမြခံ ခြဲျခားအျမင္ မွန္ၾကေစ



တဖက္နုိင္ငံအေျခစုိက္

ဗကသအေၾကာင္း တဲ႕ေနာက္

ဧရာဝတီမဂၢဇင္းမွာ

ဘေကာင္းအမည္နဲ႕

က်မတို႕ရဲ႕

ေျခရာလက္ရာေလးေတြကို

အင္မတန္

ဗကသေခါင္းေဆာင္

ေရးထားတဲ႕

ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္လိုက္ရၿပီး

တိုးေတာင္းလွေသးတဲ့

ေကာက္ေၾကာင္းေကာက္

ကိုေက်ာ္ကိုကိုနဲ႕

၅ႏွစ္တာကာလလွမ္းခဲ႕ၾကတဲ့

ေရးျခစ္လိုစိတ္

ျပင္းျပင္းျပျပေပၚမိတယ္။

ကို------(သို႕မဟုတ္) ဦးဘေကာင္းရဲ႕ ေဆာင္းပါးမွာပါတဲ့ အာေဘာ္ တခ်ိဳ႕ဟာ ကိုေက်ာ္ကိုကိုနဲ႕ ဗကသကို

တင္ေပးသလိုလိုနဲ႕

ေခါင္းေဆာင္နဲ႕

ဗကသကို

အနုတ္လကၡဏာေဆာင္တဲ့

ရိုက္ခ်ထားသလားလို႕ တမင္ရည္ရြယ္

ခံစားမိပါတယ္။

ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားတာမ်ိဳး

အေႏွာင့္အသြားမလြတ္တဲ့

ေရွ႕မ်ိဳးဆက္နဲ႕

အေငြအသက္ေတြ ဝဲေနတာကေတာ့ မဟုတ္မွလြဲေရာဆိုရမလားဘဲ။

စာေရးသူကက်မတို႔

ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္ေပမယ့္ က်မတို႔ၾကားေသြးထိုးတဲ့

နအဖသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ

မွာေတာ့ က်မတို႔ ဗကသကို ၈၈ က ကိုဂ်င္မီတို႔ ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္တို႔ သိမ္းသြင္းၿပီးေမြးျမဴ

10

ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တယ္လို႔ စြပ္စြဲသမုတ္ဖူးပါတယ္။ က်မတို႔မတုန္႔ျပန္ခဲ့ပါဘူး။ မလိုအပ္လို့ပါ။ အခုဟာက ဧရာဝတီမဂၢဇင္းမွာ

ျဖစ္ေနတယ္ေလ။

သိထားတာေၾကာင့္

အမွန္တရားအတြက္

ေခ်ာ္ေနတာေလးေတာ္တည့္

ရပ္တည္ေနတဲ့

မီဒီယာတစ္ခုလို႔

သြားေစခ်င္တဲ႕ေစတနာလည္းပါပါတယ္။

www.irrawaddy .org /ဘေကာင္း Thursday ,May 27, 2010 မွာေဖာ္ျပထားတာေတြထဲက လြဲမွားေနတဲ့ ပါတယ္။ cal

အခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕

ဖတ္ၾကည္႕ေစခ်င္ပါတယ္။

prisoners

to

engage

in

နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား

အျမင္အာေဘာ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို

(When

he

political

activities

ကသူတို႔

was

ထုပ္ႏုတ္

recruited

by

ေဖာ္ျပလိုက္

former

politi-

.________”--------၂၀၀၆ခုႏွစ္တြင္

နုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္

ပါဝင္လာေစရန္စည္းရံုးခဲ့

သည္။------ သူ႔မွာ တျခားသူေတြရဲ႕ လြမ္းမိုးမူ ရွိေပမယ့္လည္း သူကိုယ္တုိင္ စာဖတ္အားေကာင္း၊ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႕ စည္ကမ္းေသသပ္တဲ့ လူငယ္တစ္ဦး ပါ”ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားေျပာ ေနစဥ္

ရန္ကုန္

Junction

8

ကုန္တိုက္အတြင္းရွိ

မုန္႔ဆိုင္တစ္ခု၌

သူ႔အား

ဝင္ဖမ္းခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ကိုေက်ာ္ကိုပဲခူးသုိ႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့သည္။) Junction 8 မွာသူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ စကားေျပာေနတုန္း ဝင္းဖမ္းတယ္ဆုိတာ အခ်က္အလက္အရမွားေနပါတယ္။ ၂၀၀၆ မွာနိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းေတြက စည္းရံုးလုိက္လို႕ ကိုေက်ာ္ကိုကိုကို နုိင္ငံေရးထဲပါလာတယ္ဆုိတာလည္း သိပ္ကို လြဲပါတယ္။ နအဖသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ေလသံေပါက္ေနပါတယ္။ တကယ္ဆုိ ကိုေက်ာ္ကိုကို က်မတို႕ စာဖတ္ဝိုင္းကို ေရာက္လာတာ ၂၀၀၇ သၾကၤန္ေနာက္ပိုင္းမွပါ။ ၂၀၀၇ သၾကၤန္တုန္းက က်မတို႔တေတြ

ကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္း

နတ္ေမာက္လမ္းကမဟန္နီဦးတို႔

အိမ္မွာလူစုၿပီးမုန္႔လံုးေရ

ေပၚလုပ္စားၾက၊ ေရပတ္ခံထြက္ ၾကရင္းမဟန္နီဦးနဲ႕ပတ္သတ္ျပီးကိုေက်ာ္ကိုကိုရင္းႏွီးသြားၾကတာပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့က်မတို႔နဲ႔ မဆံုခင္ကတည္းက ကိုေက်ာ္ကိုကိုဟာ သူတို႕စီးပြားေရးတကၠသိုလ္မွာ ပညာေရးနဲ႕

ေက်ာင္းသားအခြင့္အေရးဆုိင္ရာေတြမွာ

ေရွ႕တန္းကေန ပတ္သက္ၿပီး

တက္တက္

ၾကြၾကြပါဝင္ေနပံုေတြ၊

သူ႔ရဲ႕ေဝဖန္သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို

ကိုစည္သူေမာင္တို႔ စစ္အစိုးရဲ႕

ကိုရဲမင္းဦးတို႔လိုဘဲ

မတရားသျဖင့္

သိလာရျပီးတဲ့ေနာက္။

လုပ္ရပ္ေတြနဲ႕

ေနာက္သူကကဗ်ာေတြ

စာေတြလဲဝါသနာပါေတာ့ က်မတို႔ စာဖတ္ဝုိင္းထဲ မၾကာဘူး ေရာက္လာခဲ႕တယ္။ ေျပာခ်င္တာက ကိုေက်ာ္ကိုကိုအပါအဝင္

က်မတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ

စည္းရံုးသိမ္းသြင္းလုိ႔ တုိက္တြန္းလို႕ နုိင္ငံေရးဝဲဂယက္ႀကီးထဲမွာ ပါဝင္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အေျခခံ

အသိအျမင္အေပၚမွာ

အကုိအမမ်ားရဲ႕

အသိအျမင္

အေတြ႕အၾကံဳေတြကို

ဆင့္ပြားၿပီး ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႕။ အဓိကကေတာ့ သမဂၢကိုခ်စ္ျမတ္နိုးတဲ့စိတ္ ၊ မဟုတ္တရားမူကို အာခံတက္တဲ့ ဥာဥ္ေတြေၾကာင့္သာ အခုလို ဒုကၡမ်ိဳးစံုၾကားမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး တုိက္ပြဲဝင္ေနၾကတာပါ။ ဘယ္သူ႔ အသိမ္းသြင္းမွ သိမ္းသြင္းခံမွာ မဟုတ္သလို

တစ္ဦးတစ္ဖြဲ႕ရဲ႕

ၾသဇာလႊမ္းမိုးမူေၾကာင့္

အသိမဲ့လုပ္ေနၾကသူေတြလဲမဟုတ္ပါ။

(စကားခ်ပ္။ ။ ဘေကာင္းဆိုတဲ့ နာမည္ဟာ အမ်ားေလးစားၾကတဲ့ လက္ဝဲႏြယ္ ၆၂ ေက်ာင္းသားေ ခါင္းေဆာင္ၾကီးနာမည္ျဖစ္ေနေလေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ ဘေကာင္းသည္ပင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ တစ္စံု

တရာလြမ္းမုိးမူကို

ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ေလာကမွာ

ကိုယ္စံထားတဲ႕လူေတြ

ယူမွည့္ေလ့

တုိင္းျပည္တျပည္စနစ္ လက္ဆင့္

11

ခံေနရသလားဆိုတာ ရွိၾကပါတယ္။

စဥ္းစားစရာပါ။

ဇတ္ေကာင္နည္မည္ေတြကို နာမည္ေတာ့

သမိုင္းေပးတာဝန္ပါ။

ေတာ္လွန္ေရးမွာ

မဖ်က္နဲ႔ေပါ႔ေလ။)

တစ္ခုကိုေျပာင္းလဲတည္ေဆာက္ဖို႕ဆိုတာဟာ

ကမ္းထမ္းေဆာင္ရတဲ့

ေကာင္းေသာလြမ္းမုိးမူပါ။

က်မတို႔

စာေပ

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္

မိ်ဳးဆက္အလိုက္

အေမြခံ

ေရွ႕ေရွ႕ေသာေနာင္ေတာ္

အစ္မေတာ္ မ်ိဳးဆက္မ်ားရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေတြ လမ္းညြန္မူေတြ အားေပးကူညီမူေတြဟာ က်မတို႔ရဲ႕ ပစၥပၸဳန္ခရီးကို အက်အဆံုးနည္းနည္းနဲ႕ ခရီးေပါက္ေစမွာ အေသအခ်ာပါဘဲ။ ေရွ႕မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ မျပီးပ်က္ေသးတဲ႕ ေခတ္ရဲ႕ဝန္ကို က်မတို႔ ပုခံုးေပၚ လြဲေျပာင္းယူတာဟာ ၾသဇာခံတာမဟုတ္ပါဘူး။ အေမြခံတာပါ။ သမိုင္းကအလ်ဥ္မျပက္စီးေနမွာပါ။ တခ်ိန္က်ရင္ ကေန႔က်မတို႕ ပခံုးေပၚကတာဝန္ေ တြကိုလည္းေမာင္ငယ္ညီမငယ္တုိ႕ရဲ႕ ပုခံုးေပၚ က်မတို႕ လြဲေျပာင္းေပးရဦး မွာပါဘဲ။ တျပိဳင္ထဲမွာက် မတို႕အေတြ႕အၾကံဳေတြ အသိအျမင္ေတြကိုသူတို႕ကိုေဖာက္သည္ျပန္ခ်ရအံုးမွာပါ။ အဲ့ဒီအခါက်ရင္လဲ သူတို႔ေလးေတြဟာ က်မတို႕လိုဘဲ အစည္းရံုးခံလုိက္ရတယ္ ၾသဇာလြမ္းမိုးမူခံလုိက္ရတယ္ ဆိုတဲ႕ တန္းဘိုးခ် တလြဲေကာက္ခ်က္ေတြၾကားမွာ သူတို႕ တိုင္းျပည္ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းအတြက္ သူတို႕တစ္ကိုယ္ေရ ေအးရာေအးေၾကာင္း ၿငိမ့္မေနနိုင္ဘဲ ခ်ိဳေသာအရံူးမ်ားကို ခ်ိဳခ်ဥ္လိုအရသာခံ ၊ဒဏ္ရာေတြ ကိုေရာင္စံုပတ္တီးလွလွေလးစီးၿပီး ေခတ္ကာလကခ်ေပးလုိက္တဲ့ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြကို ခါးက်ိဳးက်သြားတဲ့အထိ ထမ္းရြက္ေနၾကလိမ့္ဦးမယ္ဆိုတာ က်မယံုၾကည္ ေမွ်ာ္ေတြးရင္း ၾသဇာခံနဲ႕ အေမြခံခြဲျခား အျမင္မွန္ၾကပါေစလို႔ အထပ္ထပ္ေရရြတ္ မၾကာေသးတဲ့ အတိတ္မွန္သားျပင္ကို ဖြဖြ ေလးျပန္ပြတ္ၾကည့္မိတဲ႕အခါမွာေတာ႕ …

အေတြ႕အၾကံဳ က်မ အခုေရးေျပာမယ့္ဟာေတြဟာ ၂၀၀၇--မ်ိဳးဆက္ ဗကသရဲ႕ သမိုင္းရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မ ကိုယ္ ေသာ္၄င္း၊ ေနာက္မွ က်မတဆင့္ ျပန္သိလိုက္ရတာေတြကိုမွတ္မိသမွ် မွတ္မိသလိုတူးဆြ ေကာက္ယူေရးျခစ္ခ်လိုက္တဲ့ စပ္ထည္ေကာက္ေၾကာင္းမွ်သာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကိုေတာ့ ႀကိဳတင္ ဝန္ခံပါရေစ။

မွားရင္

ျပင္လိုရင္

ျဖည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

တိမ္ကင္းစင္ေတာ့မ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ေပါ႔။

၂၀၀၇-သမဂၢအၾကိဳ က်မ မွတ္မိသေလာက္က ကိုမင္းကိုနိုင္၊ ကိုကိုၾကီး၊ ကိုေဌးၾကြယ္တို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ၈၈-မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ သတင္းမီဒီယာေတြကေနတဆင့္ ေျပာေနတဲ႕ ရဲရဲေတာက္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခန္း ေတြ၊

အမ်ိုးသားရင္ၾကားေစ႕ေရးအတြက္

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားေတြနဲ႕

လူထုထဲတသားတည္း

သြားလာလူပ္ရွားေနမူေတြက က်မတို႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ ဥဏ္အလင္းကို ထြန္းညွိနိုးၾကားေစတာ အမွန္ဘဲ။ နဂိုကတည္းကမွ အမွန္တရားကို ျမတ္နိုး ၊ အမွန္းတရားဘက္က ဝင္ရပ္တက္တဲ့၊ ေလ့လာစူးစမ္းလိုစိတ္ရွိတဲ့၊

အမ်ားအက်ိဳးကို

ေလွကားတစ္ထစ္၊

လက္တစ္ဆစ္ဘဲျဖစ္ျဖစ္

ဝင္ထမ္းခ်င္တဲ့ စိတ္ဝမ္းတူရာက်မတို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဟာ အေမရိကန္စင္တာက စာအုပ္ေတြၾကားမွာ လက္ျခင္းခ်ိတ္မိၾကေတာ့တယ္။ ၂၀၀၅ -----၂၀၀၆ ရြတ္စုတ္ျပကၡဒိန္ စာရြက္ေလးေတြ တရြက္ ျပီးတရြက္လြင့္ပ်ံသြားတာနဲ႔အမွ်

က်မတို႔ေတြရဲ႕

ရင္ခုန္သံေတြ

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္

ယံုၾကည္မူေတြ

ထပ္တူနီးပါး

ျဖစ္လာၾကတယ္။

တည္ေဆာက္နုိင္ခဲ့သလို

ေလွ်ာက္ရမယ့္

လမ္းကိုလည္း ပီပီသသ ျမင္ေတြ႕လာၾကတယ္ေပါ႔။ မ်ားမၾကာမီမွာဘဲ ေနာင္ေတာ္ အစ္မေတာ္ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔လည္း သိကၽြမ္းရင္းႏွီးမူ႔ရလာခဲ့တယ္။ ၈၈ - က မမာလာ၊ မစုစုဝင္း တို႔၊ ရတဲ့

NLD

က

မျမျမခိုင္၊

အစ္မႀကီးေတြလဲဟုတ္

ကိုယ္တာေတြကအစ

12

စာေရးဆရာမမခက္မာတို႕ဟာ အန္တီေတြလဲဟုတ္ရံုမက

အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္

က်မတို႕တေတြ မိခင္ေတြလိုပါ

ေစာင့္ေရွာက္

သြန္သင္

ေလးစားၿပီးအားကို

က်မတို႔ရဲ႕

ကိုယ္ေရး

ေပးတက္ၾကသူေတြပါ။

အေမရိကန္စင္တာ

(AC)

မွာလုပ္တဲ့

(

Civil

Society

)

အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲဟာ

က်မတို႔

အမ်ားစုတေတြ ပြဲဦးထြက္ပါဝင္ ပတ္သက္ခြင့္ရတဲ့ ပြဲပါဘဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ က်မတို႕ အရင္ကထက္ပိုၿပီး လန္းလာၾကတယ္။ ယံုၾကည္ရဲရင္႔ လာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေတြ ၾကာလာတာနဲ႕အမွ် က်မတို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ အသိုင္းအဝန္းကေလးဟာ ၈၈-မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြျဖစ္တဲ႕ ကိုသြင္လင္းေအာင္ တို႕ ကိုေက်ာ္ေမာင္တို႕ ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္တို႔နဲ႔ AC မွာမ်က္မွန္းတန္းမိရာကေန ယံုၾကည္ရာဝါသနာ တူရာ ေငြရည္ဖြဲ႕ျဖစ္ခဲ႕ၾကတယ္။ အစပိုင္းမွာတုန္းကေတာ့ ကိုရဲထြန္းေက်ာ္ႀကီးလဲ ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မွာ သူမအားေတာ့လို႔ ကိုျမင့္ျမတ္က ဝင္ကူတယ္။ အစပိုင္းမွာတုန္းကေတာ႕ စာအုတ္ေတြဖတ္၊ ျပန္ေဆြးေႏြး၊ ျငင္းခံုၾကေပါ႔။ ေနာက္ေတာ့ ပရဟိတအလုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေသြးလွဴတာတို႕ ၊ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့ တဲ့ ကေလးေတြကို စာသင္ေပးတာတို႕ကိုပါ ေလ့လာဆည္းပူးေရးနဲ႕ အတူတြဲလုပ္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကျပီး က်မတို႕ အစုအစည္းကေလး ကို WE ေနာက္တစ္ခါ

စကားစစ္ထိုးပြဲေတြ

FOR

ALL

လုပ္ျဖစ္ေတာ႕

လို႔ ရိုးရိုးရွင္းရွင္း အမည္ေပးလုိက္ၾကတယ္။ Debaters

For

Our

Society

(DOS)

ဆိုတဲ႕အမည္တစ္ခုထပ္ေပးၾကျပန္တယ္။ AC ကလုပ္တဲ႕ MDS ဆိုတဲ႕ Debate အဖြဲ႕ဆိုတာလည္း ရွိေသးတယ္။ သူတက ႔ို ေတာ့ အဂၤလပ ိ လ ္ ို ေျပာၾကဆိၾု ကေပါ႔။ က်မတိ႕ု ကေတာ႕ မိခင္ဘာသာစကားနဲ႕ေပါ႔။ လုပ္ျဖစ္တဲ့

စကားစစ္ထိုးပြဲေတြက

ထိုင္းစစ္တပ္က

အာဏာသိမ္း

တာမွန္တယ္၊

မွားတယ္

။

ေနာက္တစ္ခုက ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းဟာ ဆင္းရဲမြဲေတမူကို ေလွ်ာ႕ခ်နိုင္တယ္၊ မနုိင္ဘူး။ ၂ပြဲဘဲ လုပ္ျဖစ္လုိက္တယ္။

Seminar/Work shop ကဆရာဦးေက်ာ္ေဇာဟန္ ဦးေဆာင္ေဆြးေႏြးတဲ႕

ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းပြဲရယ္ လူရႊင္ေတာ္ ကိုဇာဂနာႀကီး ဦးေဆာင္ေဆြးေႏြးတဲ့ အခက္ခဲၾကားမွ ရွင္သန္ေက်ာ္ျဖတ္ျခင္းပြဲရယ္။ က်မတို႔ စာဖတ္ဝုိင္းေလးကို စာေရးဆရာကိုရွင္းသန္႔ကလည္း ေတြးတက္ ေရးတက္ေအာင္ လမ္းညႊန္ေလ့က်င့္မူေတြ လုပ္ေပးသလို ဆရာမႏွင္းပန္းအိမ္ကလည္း သူ႔ဘဝ အေတြ႕အႀကံဳေတြကို လာေရာက္ေဖာက္သည္ခ်ခဲ့တာဟာ က်မတို႔တေတြ တထိုင္တည္းနဲ႕ စာအုပ္ ေတြ

အမ်ားႀကီးဖတ္

လိုက္ရသလိုပါဘဲ။

အဂၤလိပ္ဘာသာစကားမွာလည္း

မက်န္ခဲ႕ရေအာင္

AC က အန္တီစန္းက သူကိုယ္တိုင္ သင္ၾကားမွ်ေဝေပးပါတယ္။ မဂၢဇင္းႀကီး ၂ ေစာင္မွာလည္း က်မတို႔တေတြ လူငယ္စကားဝိုင္းေတြ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ ၾကတယ္။ အဲ့ဒီ ကာလေတြဟာ က်မတို႔အဖို႔ အတက္ၾကြဆံုးအခ်ိန္နဲ႕ အနာဂတ္ကိုရဲရဲေမွ်ာ္ၾကည့္ရဲတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြ လက္ထဲရွိေနတဲ့ကာလ ပါဘဲ။

Capacity

Building

ဆိုတာဟာအကိုၾကီး၊

အစ္မၾကီးေတြ၊

တက္သိပညာရွင္ႀကီးေတြရဲ႕

ပံ့ပိုးကူညီမူမပါဘဲ က်မတို႔ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြခ်ည္း စမ္းတဝါးဝါး သြားေနလို႔ ကေတာ့ အခုေလာက္ခရီးမတြင္မွာ အေသအခ်ာပါဘဲ။

AC ထဲမွာတင္ မိန္းေမာမေန က်မတို႕တေတြ AC ထဲမွာတင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သင္တန္းေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုတက္။ စာတီဖီကိတ္ ေတြယူ။

အတၱကိုယ္က်ိဳးဥခြံထဲမွာခ်ည္း

သာယာမေနခဲ့ၾကပါဘူး။

ေနာင္ေတာ္

မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္း

သားႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုနုိင္၊ ကိုၿပံဳးခ်ိဳတို႔ ၅ ေယာက္ကို စစ္အစိုးကဖမ္းဆီးလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ကိုျမေအး၊

ကိုဂ်င္မီ၊

ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္တို႔

ဦးေဆာင္လူပ္ရွားတဲ့

လက္မွတ္ေရးထိုးကမ္ပိန္းနဲ႔

လြတ္ေျမာက္ေရး ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲေတြမွာလဲ တစ္တပ္တအား ပါဝင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုမင္းကိုနုိင္ တို႔ ျပန္္လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ တနဂၤေႏြအျဖဴေရာင္လူပ္ရွားမူေတြမွာ က်မတို႔တေတြ စိတ္လို လက္ရေသြးစည္းခဲ့ၾကပါတယ္။

13

ေထာက္လွမ္းေရး ေႏွာက္ျပီ နအဖသတင္းစာေတြထဲမွာ

စာအုပ္စာေပ

လူ႔မိတ္ေဆြတို႔၊

စာၾကည့္တိုက္မ်ား

ထြန္းကားေရးတို႔

ဆိုတာလူၾကား ေကာင္းေအာင္ ဝါဒျဖန္႔ဘို႔နဲ႕ စစ္အစိုးရအာဏာျမဲေရးကို အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစမယ့္ ေဖာ္လံဖားမ်ိဳးေတြနဲ႕ မူိင္းသြင္းဘို႔ေလာက္သာ ရည္ရြယ္တာပါ။ တစ္ကယ္တန္းမွာေတာ့ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြ မူးယစ္ေသာက္စား ေလာင္းကစားလုပ္ခ်င္လုပ္ပါေစ စာအုပ္ေကာင္းေတြဖတ္ ေတြးရဲ ဆိုရဲျဖစ္လာမွာကို နအဖက အေသေၾကာက္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္လည္းက်မတို႔ စာဖတ္ဝိုင္းေလးကို

အစည္းေျပသြားေအာင္ ၿခိမ္းေျခာက္မူေတြ ျပဳလုပ္ ပါေတာ့တယ္။ ကိုသြင္လင္းေအာင္ မခက္မာ တို႔ကို ဖမ္းစီးစစ္ေဆးသလို က်မတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တခ်ိဳ႕ကို ေက်ာင္းမွာေခၚစစ္၊ မိဘေတြကို အၾကပ္ကိုင္၊ ကိုဒီၿငိမ္းလင္း အပါအဝင္တခ်ိဳ႕ကိုေတာ႕ ေျခာက္ထပ္ရံုးမွာ စစ္ေဆး၊ ဝန္ခံကတိေတြ ဖိအားေပးလက္မွတ္ထိုးခိုင္း။ က်မတို႔ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ က်မတို႕ အလုပ္ကို က်မတို႔ လိပ္ျပာ သန္႔တာေၾကာင့္ သတၱိေသြးေတြ ရဲခဲ့ၾကပါတယ္။

ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္ကေတာ့ က်မတို႕ လူငယ္ေတြ

အတြက္ရရွိထားတဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမွင့္တင္ေရး အခြင့္အလမ္းနဲ႔ ပရဟိတကူညီေရး အစီအစဥ္ေလး ပ်က္ျပားသြားမွာဆုိးတာေၾကာင္႕ သူမ်ားအေနနဲ႕

Social

စာဖတ္ဝိုင္းကေနထြက္ျပီး

Work

ထက္ပိုျပီးနုိင္ငံေရး

စိတ္ထက္သန္လူပ္ရွားလို

AC

ျပင္ပမွာသီးျခားရပ္တည္

လူပ္ရွားေစလိုေၾကာင္း

အဆုိျပဳခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ ဆိုလိုတာကေတာ့ နိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ရင္ စာဖတ္ဝိုင္းကထြက္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ အဲ့ဒီတုန္းကေတာ႕ က်မတို႔ တေတြ သူ႔ကို မေၾကမနပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။

က်မတို႔က စာလည္း

ဖတ္ခ်င္၊ လူမူေရးလဲ လုပ္ခ်င္သလို နိင္ငံေရးအသိေတြ နုိးၾကားတက္ၾကြေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ စာဖတ္ဝိုင္းဟာ နုိင္ငံေရးနဲ႔ ကင္းကင္းေနဆိုတာမ်ိဳးကို သိပ္သေဘာမက်ခ်င္ဘူး။ မွတ္မိေသးတယ္ ေနာက္ ၁ရက္ ၂ရက္မွာ ၈၈ေက်ာင္းသားေတြက ရွစ္ေလးလံုး ႏွစ္ပတ္လည္ပြဲကို ေျခာက္ထပ္ႀကီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မွာ က်င္းပေတာ့မယ္ေလ။ အဲ့ဒီပြဲကို က်မတို႔တေတြ အားလံုးေရာက္လာလို႔ကေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရး က အခုထက္ပိုၿပီး စာဖတ္ဝုိင္းကို ဒုကၡေပးေတာ့မယ္ဆိုတာ သူသိေနသလို က်မတို႔လဲသေဘာေပါက္ ေပမယ့္ လူငယ္ေတြမဟုတ္လား၊ အဲ့ဒီလိုပြဲမ်ိဳးကို အေတာ္ရင္ခုန္ ႀကံဳခ်င္ၾကတာေပါ႔။ မႀကံဳလုိက္ရ ပါဘူး ။ ကိုေက်ာ္ကိုကိုနဲ႕အတူ ကိုစည္သူေမာင္ ကိုဒီျငိမ္းလင္းတုိ႔ ကေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသား အဲ့ဒီပြဲ ကုိ သြားတက္ခဲ့ရံုမက ၈၈-ေက်ာင္းသားႀကီးေတြနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းၿပီး

မေၾကာက္တရားေတြေတာင္

ေဟာလုိက္ေသး။

သမဂၢသေႏၶတည္ျပီ Social Work နဲ႕ နုိင္ငံေရးတာဝန္ေတြ စည္းျခားခဲြေဝလိုက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ စည္းပြားေရး တကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားအမ်ားစုပါဝင္တဲ့ AC ျပင္ပစကားဝိုင္းေတြမွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႕စည္းေရး ဆိုတဲ႕အသံေတြ ကို

ဆံုးျဖတ္ခ်က္

အရင္ကထက္ ပိုက်ယ္ေလာင္လာတယ္။ သမဂၢကိုဖြဲ႕စည္းမယ္ မဖြဲ႕ဘူးဆုိတာ မက်ေသးခင္မွာ

ကိုဘဲစိတ္ကူးနဲ႕

အမည္ေပးထားတဲ့အထဲမွာ

အီကိုက

တစ္ေယာက္က တည္ဆဲသမဂၢလို႔ ေပးရင္းမေကာင္းဘူး လားတဲ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စစ္အစိုးရက သူ႕ကိုသူ တည္ဆဲအစိုးရလို႔ ေျပာေျပာေနတာ နားကေလာ့ သတဲ႕။ ဒီလိုနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕ေမြးေန႔မွာ စည္းပြားေရးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြက ရြာသာႀကီး စိတ္က်မ္းမာေရးေဆးရံုမွာ ပိုက္ဆံစုၿပီးအလွဴဒါနလုပ္ဘို႔ စီစဥ္ၾကတယ္။ အထလဲေျမာက္ခဲ့ တယ္။

14

ေက်ာင္းသားေတြဘက္က

လုပ္ပံုကိုင္ပံု

ေသသပ္လြန္းလို႔သာ

ေထာက္လွမ္းေရးက

မသိခင္ လွဴခြင္႕ရလုိက္တာပါ။ ေျပာရရင္ အဲ့ဒီအလွဴပြဲမတိုင္ခင္ ၁ရက္ ၂ရက္ေလာက္က ျပည္သူ႔ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ကိုေက်ာ္ကိုကို၊ လင္းထက္နိုင္၊ ကိုစည္သူေမာင္ တို႔ေတြအပါအဝင္ ၇ ေယာက္ ၈ေယာက္ေလာက္ စုေဝးတုိင္ပင္ျဖစ္ၾကတဲ့အထဲမွာ ေမြးေန႔အလွဴကိစၥပါသလို သမဂၢဖြဲ႕စည္းေရးလဲ ပါလာျပန္တယ္။ ဖြဲ႔ေတာ့ မဖြဲ႕ျဖစ္ေသးဘူး။ ထံုးစံအတုိင္း နာမည္စဥ္းစားေတာ့ ေရွ႕မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ ဗထက္ခ်ိဳင့္တို႔ မတို႔ဆိုတဲ့ ျပသာနာေတြကို က်မတို႔ မ်ိဳးဆက္မွာအေမြမခံခ်င္ဘူး ။ေနာက္တစ္ခုက ဗမာနုိင္ငံဆိုရင္

တိုင္းရင္းသားေတြကို

ကိုယ္စားမျပဳတဲ့

သေဘာသက္ေရာက္မွာကို

စိုးရိမ္။

ျမန္မာဆိုျပန္ရင္လည္း နဝတရဲ႕ မေရာင္လာဆီလူး နာမည္ေျပာင္းပံုေတြကို အားေပးေထာက္ခံရာ ေရာက္မွာဆုိးျပန္ နာမည္ေရြးေနရတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္လွၿပီဆိုၿပီး ၊ (တစ္ခါတစ္ခါ အခုလို လူစုေဆြးေႏြး ဘို႔ကမလြယ္ဘူးေလ)၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဖြဲ႕ျဖစ္ရင္ ဗကသ ဗမာနုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာလို႔ဘဲ သံုးၾကဖို႔ သေဘာတူေရြးခ်ယ္လုိက္ၾကတယ္။

နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရး

အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲ

အဆက္ဆက္နဲ႔ အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င့္ေရးေတြမွာ တပ္ဦးကေနရပ္တည္ ကိုင္စြဲခဲ့တဲ့ ကိုေအာင္ဆန္း တို႔ကိုဗဟိန္းတို႔ အေမြကိုဆက္ခံမယ္ဆုိတဲ့အေတြးနဲ႕ ဗကသဆိုတာကို ေရြးခဲ့ၾကတယ္။ လြတ္လပ္ တဲ့ တစ္ခ်ိန္ၾကရင္ ညီလာခံမွာအမ်ား သေဘာတူေရြးၾကတာေပါ႔ဆိုျပီး။ အခုတို႔ ဖြဲ႕မယ့္သမဂၢဟာ ကိုမင္းကိုနုိင္တို႔၊ ကိုကိုႀကီးတို႕ ကိုက်မတို႔ရဲ႕ေ နာင္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳ သလို ကိုမင္းေဇယ်တို႔ ကိုေဌးၾကြယ္တို႔ဟာလည္း ငါတို႔ ေလးစားအားထားတဲ့ တို႔သမဂၢေခါင္းေဆာင္ ေတြဘဲလို႕ ခံယူေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပည္သူ႔ဥယ်ာဥ္ထဲ အစည္းေဝးလုပ္ျပန္ ေတာ့ ရဲက မသကၤာျဖစ္ၿပီးရဲ ၁၀ ေယာက္ ေက်ာ္မယ္ထင္တယ္၊ ေက်ာင္းသားအုပ္စုကို မနီးမေဝးက ေန ဝိုင္းပတ္ခံလုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ကိုယ္ရွိမ္သတ္ ေပါက္တက္ကရအေၾကာင္းေတြကို လွီးလႊဲေျပာျပီး ၂ေယာက္တစ္တြဲ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လူစုခြဲလုိက္ရတယ္။ အီကိုက ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ကေတာ့ သစ္ပင္ခြၾကားကအဆင္းမွာ ကိုင္းတစ္ခုက ရင္ဘတ္ကိုထုိးမိလို႔ အေတာ္ႀကီးကို ေအာင့္သြားလုိ႔ ေဆးခန္းသြားဘို႔ လုပ္ရေသးတယ္။ ေရႊတိဂံုဘုရားဘက္ အေပါက္ကေနခြဲထြက္ၿပီး ၿမိဳ႕ထဲကို အေနာက္ဘက္မုဒ္ကေန တကၠစီနဲ႕ ေစ်းေတာင္မဆစ္နုိင္ေတာ့ဘဲ ေရွာင္တိမ္းခဲ့ၾကရတယ္။ နအဖေျပာသလို AC

မွာ သမဂၢဖြဲ႕တယ္ဆိုတာ လံုးဝအလြဲဆုိတာ ရွင္းေရာေပါ႔။

က်မတို႔ ၂၀၀၇

ဗကသရဲ႕ ဇာတိေအာင္ေျမဟာ ရန္ကုန္ျပည္လမ္းမႀကီးေပက ျပည္သူ႔ဥယ်ာဥ္ ( တစ္နည္း ) ျပည္သူ႕ရင္ျပင္လို႔ဘဲေျပာရမွာေပါ႔။

(ဒုတိယပိုင္း/နိဂုံး) ၿပီးခဲ့တဲ့ အိုးေဝအမွတ္ (၇) မွာက်မတို႔ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ အျမဳေတျဖစ္တည္လာပံု ကို တင္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ၂၀၁၀ မတရားေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ ဆန္႔က်င့္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြေၾကာင့္ ရယ္၊ အျခားအျခားေသာအခက္အခဲေတြရယ္ေၾကာင့္ အမွတ္(၈) ကိုအခုမွဘဲ ျပန္ထုတ္နုိင္တာမို႔ ဒီတစ္ပတ္မွာေတာ႕ က်န္ေသးတဲ႔ အပိုင္းေတြကိုဆက္လက္ေဖာ္ျပပါ႔မယ္။

ေက်ာင္းသားသမဂၢျပန္လည္ဖြားျမင္ျခင္း ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လဟာ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လရဲ႕ေတာ္လွန္ေရးခရာမူတ္သံကို တဖန္ျပန္အသက္သြင္း လုိက္သလိုပါဘဲ။ ၈၈-မ်ိဳးဆက္ေတြက ရွစ္ေလးလံုးႏွစ္ပတ္လည္ ဆုေတာင္းအမွ်ေဝ ရင္ဖြင့္ပဲြ ၿပီးသြား ၿပီးေနာက္ မ်ားမၾကာမွီမွာဘဲ တုိင္းျပည္မွာေလာင္စာဆီေစ်းႏူန္းေတြ အဆမတန္ႀကီးမားၿပီး ကုန္ေစ်းႏူန္း

15

ေတြ ဘတ္(စ္) ကားခေတြ ေစ်းတက္ကုန္တဲ့အျဖစ္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ရပါေတာ့တယ္။ မိမိေဆြမ်ိဳးေကာင္းစားေရး တစ္ခုတည္းကိုသာ ၾကည့္ေလ့ရွိၿပီး ျပည္သူအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ တာဝန္မယူတက္တဲ႕ စစ္အစိုးရဟာ ထံုးစံအတုိင္း မွန္ကန္တဲ့ စီးပြားေရးမူဝါဒေတြကို ေျပာင္းလဲခ်မွတ္က်င့္သံုးတာေတြ မလုပ္ဘဲတုိင္းျပည္ရဲ႕ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို ျပည္သူေတြ ရဲ႕ေက်ာေပၚ ျပစ္တင္ေတာ႕တာပါဘဲ။ ဒီေတာ့ ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ ပခံုးေပၚ သမိုင္းေပးတာဝန္က ေရာက္လာျပန္တယ္။ ျပည္သူေတြကိုယ္စား အေထြေထြ ကုန္ေစ်းႏူန္း က်ဆင္းေရး စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵျပပြဲကို ၈၈ - မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားႀကီးေတြက ဦးေဆာင္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေဖာ္ထုပ္ခဲ့တယ္။ စစ္အစိုးရေပးလိုက္တဲ့ ရလဒ္ကေတာ့ တက္ေနတဲ့ ကုန္ေစ်းႏူန္းက ယေန႔ထိ က်မသြားဘဲ နုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဦးေရက သာကုန္ေစ်းႏူန္းနဲ႕အတူ လုိက္တက္လို႔လာခဲ့ပါ တယ္။ ၾသဂုတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔မွာ ၈၈-မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြကို စစ္အာဏာပိုင္ေတြက စတင္ဖမ္းစီး ပါေတာ့တယ္။

ေက်ာင္းသားေသြးမို႔ ရဲသကိုး၊ အေရးႀကီးၿပီ ေသြးစည္းၾကစို႕၊ ဒို႔ေခတ္ေရာက္မွ

ညံၾကေတာ့မွာလားဆိုတဲ့ တုိက္ပြဲေခၚသံေတြဟာ က်မတို႕ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ေတြရဲ႕ အေသြးအသားထဲ သာမက ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီအထိပါ စိုက္ဝင္ဆူးနစ္ခဲ့တယ္။ အ့ဲဒီရက္ပိုင္းေတြက က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြဆံု လိုက္တာနဲ႔ အဖမ္းအဆီး၊ ကုန္ေစ်းႏူန္း၊ ငါတို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲစတဲ့ ေမးခြန္းမဟုတ္ေသာ အေမးေတြ ၊အေျဖမထြက္ေသာ အေျဖစကားေတြက အၾကည့္ေတြထဲ၊ အၾကားေတြ ထဲ ရင္ခုန္တိုးေဝွ႕လွ်က္။ ၈၈-ေတြကို စျဖိဳတဲ့ ၂၁ ရက္ေန႔က သူ႕အိမ္ကိုဝင္ဖမ္းေပမယ့္ ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္က အိမ္မွာရွိမေနလို႔ လြတ္သြားတယ္။ သူနဲ႕က်မတို႔ဆီက ကိုေက်ာ္ကိုကိုတို႔ေတြ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်ိန္းေတြၾက ခ်ိတ္ဆက္ၾက။ အဲ႕ဒီ ရက္ပုိင္းေတြအတြင္း ၈၈-က မနီလာသိန္း၊ မမီးမီး၊ ကိုေအာင္နုိင္တို႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ကုန္ေစ်းႏူန္း က်ဆင္းေရး ဖမ္းဆီးေက်ာင္းသားလႊတ္ေပးေရး ေတာင္ဆိုဆႏၵျပပြဲေတြမွာ က်မတို႔ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ ေတြလည္း တက္တက္ ၾကြၾကြပါဝင္ခဲ့တယ္။ ၾသဂုတ္လ ၂၈ရက္ေန႔မွာ တုိင္းျပည္မွာ လတ္တစ္ေလာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့

ဖိႏွိပ္မႈ

တည္ေဆာက္ဘို႔

ခုခံအံုၾကြမႈ

လိုေနၿပီျဖစ္လို႔

အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ

စုစည္းမူအင္အားတရပ္

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေပါင္းစံုက

မျဖစ္မေန

ေက်ာင္းသား

ကိုယ္စားလွယ္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ လ်ိဳ႕ဝွက္တုိင္ပင္စုစည္းၿပီး ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို တရားဝင္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္း လုိက္ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကန္ေတာ္ႀကီးေစာင္း နတ္ေမာက္လမ္းက အိမ္တစ္အိမ္မွာပါ။ ေက်ာင္းသား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကုန္ေစ်းႏူန္းတက္လို႔ ေဒါသထြက္ေနတာရယ္။ ၈၈-မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ ကိုဖမ္းလိုက္လို႔ ဒို႔ေက်ာင္းသားကို ထိရမလားဆိုတဲ့ မခံခ်င္စိတ္ေတြေၾကာင့္ နိင္ငံေရးအသိ တက္ၾကြ နိုးၾကားေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ ညွိဳရ ႏူိင္းရတာ အခက္ခဲမရွိလွဘူး။ အလုပ္ျဖစ္ေရးကို ဘဲအာရံုထား လုပ္ ၾကတယ္။

တိုက္ဆိုင္တာက

၁၉၈၈ခုနွစ္တုန္းက

ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို

ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့

ေက်ာင္းသား ညီလာခံကို သမဂၢျမက္ခင္းျပင္မွာ က်င္းပနုိင္ခဲ့တဲ့ရက္က ၾသဂုတ္လ၂၈ရက္ ။၁၉ႏွစ္ ၾကာၿပီးေနာက္ အခု၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ျပန္လည္အသစ္စုစည္းတဲ့ရက္ကလည္း ၾသဂုတလ ္ ၂၈ရက္ျဖစ္ေနတာဟာ တစ္ကယ္က ့ ို ထူးျခားတုက ိ ဆ ္ င ုိ ္ ဂုဏယ ္ စ ူ ရာပါဘဲ။ ဗမာနုင ိ င ္ လ ံ ံုးဆိင ု ရ ္ ာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္း ေၾကာင္းေၾကညာခ်က္ကို ကိုေက်ာ္ကိုကိုက ေရးပါ တယ္။ ကိုလင္းထက္နုိင္ ၊ ကိုစည္သူေမာင္တုိ႔ တေတြနဲ႔ အတည္ျပဳခ်က္ရယူၿပီး သတင္းမီဒီယာ ေတြက ေနထုပ္ျပန္ေၾကညာ အင္တာဗ်ဴးေတြ ေပးၾကပါတယ္။ ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ခြပ္ေဒါင္းအလံ ဟာ ျပည္သူေတြၾကားထဲ ျပန္လည္ဝဲပ်ံနိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ ခြပ္ေဒါင္းအသံနဲ႔ အတူူခြပ္ေဒါင္းအလံလႊင့္ထူနုိင္ေရး အတြက္ က်မတို႔တေတြ လ်ိဳ႕ဝွက္ျပင္ဆင္မႈေတြလုပ္ၾကပါတယ္။

16

ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ခြပ္ေဒါင္းအလံ နအဖစစ္အစိုးရအေနနဲ႕ ၈၈-မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြကို မတရားဖမ္းဆီးမႈေတြ လုပ္လုိက္တာဟာ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ကို စုစည္းပံုေဖာ္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါဟာဖိရင္ၾကြမယ္၊ ထိရင္ခ်မယ္ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားအဘိဓမၼာေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။ က်မတို႕ေက်ာင္းသားေတြ အသီးသီးက အာဏာရွင္ဆန္႔က်င့္ေရး လူထုလူပ္ရွားမႈကို လမ္းမေတြေပၚဆြဲတင္ဘို႔ ႀကိဳးပမ္းအားထုပ္ေနခ်ိန္မွာဘဲ ဗုဒၶဘာသာ

ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔

လူပ္ရွားမႈေတြဟာ

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြထဲကေန ၿမိဳ႕ထဲ အရပ္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ထံုစံအတိုင္း စစ္ဝါဒီေတြက သူတို႔ရဲ႕ ရိုင္းစိုင္းတဲ့ ဗီဇကို ထုပ္ျပတယ္။ ပခုကၠဴမွာလမ္းေလွ်ာက္ ဆုေတာင္းသံဃာေတာ္ေတြကိုဓါတ္ တိုင္မွာၾကိဳးတုတ္ၾကံဖြံ႔ေတြကပါ ဝိုင္းရိုက္ၾကတယ္။ ဗုဒၵဘာသာထြန္းကားပါတယ္ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ အစိုးရရဲ႕ဒီလုိလူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ လူထုက ဘယ္လိုမွကို သည္းမခံနုိင္ေတာ့ဘူးျဖစ္လာတယ္။ အဲ႕ဒီမွာ ဘုရားသားနဲ႕ ေက်ာင္းသား သားႏွစ္သားေပါင္းစည္းမိၿပီး ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးရယ္လို႔ ကမၻာေက်ာ္ေတာ့တာပါဘဲ။

သဃာ့တပ္ေပါင္းစုရဲ႕

ဦးေဆာင္ဆရာေတာ္တပါးျဖစ္တဲ့

ဦးၾသဘာသ

အကူအညီကို ၈၈-က ကိုထြန္းျမင့္ေအာင္ဆီကတဆင့္ ရယူၿပီး ေရႊတိဂံုဘုရားအေရွ႕ဘက္မုဒ္မွာ သမိုင္းဝင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ျမင့္ျမင့္မားမား လႊင့္ထူနုိင္ခဲ႕တယ္။ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔ ထင္ပါရဲ႕။ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို လႊင့္ထူလိုက္တယ္ဆုိရင္ဘဲ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ေတြဟာ လက္ခုပ္သံေတြေပးၿပီး ဘယ္ကေနဘယ္လို ေရာက္လာမွန္းမသိ တင္စား ေျပာေနတာမဟုတ္ တကယ့္ ကိုခြပ္ေဒါင္းအလံေအာက္မွာ လက္ခ်င္းတြဲ႕ခ်ိတ္ စုစည္းရပ္တည္လိုက္ၾကတာ နည္းနည္း ေနာေနာေက်ာင္းသားေတြမွ မဟုတ္တာ (အဲ့ဒီအေၾကာင္းေတြကို RFA က ဦးခင္ေမာင္စိုးလားမသိ၊ ကိုလင္းထက္နုိင္ကိုေမးၿပီး ျပန္လည္ထုပ္လႊင့္ခဲ့တာ နားေထာင္ရတာကိုက အဲ့ဒီေန႔ကို ျပန္ေရာက္ သြားသလုိဘဲ။ ငုပ္လွ်ိဳးေနရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ႕ နီေစြးေသာေဒါင္းအလံကို မိုးထက္ယံမွာ တလူလူလြင့္ ေနတာ ျမင္လိုက္ရတယ္ ဆုိရင္ဘဲခံစားမူဟာ အခုျပန္ေျပာျပေနရင္းနဲ႔ကို ၾကက္သီးေမႊးညွင္းေတြ ထလာရပါတယ္။

ရဲစိတ္ရဲမာန္

တက္ၾကြမိပါတယ္။

ခြပ္ေဒါင္းေသြးဘဲထင္ပါရဲ႕။

အဲ့ဒီတုိက္ပြဲဝင္

အလံ ၃ လက္ထဲက အလံတစ္ခုေပၚမွာ က်မတို႕ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြ အမွတ္တရလက္မွတ္ေတြ ေရးထိုးလိုက္ၾကတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ေနာင္ေတာ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ သမုိင္းေမာ္ကြန္းတုိက္ မွာစာမ်က္ႏွာ အသစ္တစ္ရြက္ကို ထပ္မံေရးထုိးလိုက္တာပါဘဲ။ ခြပ္ေဒါင္းအလံကို သက္ဝင္မာန္ပါ ေအာင္ ေရးဆြဲေပးခဲ့တဲ့ ၈၈ က က်မတို႔အေခၚ ကိုစိမ္း ( အခုေတာ့ တစ္ဘက္နုိင္ငံေရာက္သြားတဲ့ ကိုေအာင္လတ္ကို

ေက်းဇူးမွတ္တမ္းတင္စရာပါ

။၂၀၀၇မွာ

ေဒါင္းအလံလႊင့္တင္နိုင္ေရးအတြက္

ဝိုင္းရံအားျဖည့္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ အကိုအစ္မေတြျဖစ္တဲ့ အခုေထာင္ထဲ ေရာက္ ေနရတဲ့ ကိုမင္းစံ၊ မရီမို၊ ကိုတုိးဥာဏ္တို႔

အုပ္စုေတြကိုလည္းမေမ့နုိင္ပါ။

စစ္ေၾကာင္းႀကီးဟာ

ရဟန္းသံဃာေတြ

စကားဆက္ရရင္

မိဘျပည္သူေတြနဲ႔အတူ

က်မတို႕

ေက်ာင္းသား

ေရႊတိဂံုဘုရားကေန

ဆူေလ

ဘုရားဆီ ခ်ီတက္လာၾကၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ခဏနားၿပီး လူထုအစည္းေဝးပြဲႀကီးကို လုပ္ပါတယ္။

၁၉၉၀

ေရြးေကာက္ပြဲအနိုင္ရ

ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္နဲ႕ မေၾကာက္တရားေတြ

အတူက်မတို႔

ေဟာပါတယ္။

ျပည္သူလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ရယ္

ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က

ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြမွာလဲ

ကိုေက်ာ္ကိုကိုက

ျပည္သူကို

ဆႏၵျပပြဲေတြကို

ဆက္လက္

သယ္ေဆာင္ ခဲ့ေပမယ့္ ပစ္ခက္ၿဖိဳခြင္းမူေတြ၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို သူပုန္စခန္းဝင္သိမ္းသလို ရက္ရက္စက္စက္

17

ႏွိပ္ကြပ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့

က်မတို႔

ရဲေဘာ္ေတြလဲ

ေျမေအာက္ငုပ္လွ်ိဳးၿပီး

လူပ္ရွားမႈကို

နည္းနာအသြင္ေျပာင္းရပါေတာ့တယ္။

လုပ္ေနရင္း

က်မတို႔ဆီက

ကိုေက်ာ္ကိုကိုနဲ႔ နုိင္ခဲ့ၿပီး

ကိုစည္သူေမာင္နဲ႔

ကိုလင္းထက္နိုင္ကေတာ့

အရပ္ထဲက

ျပည္ပသတင္းဌာန မဟန္နီဦးတို႔စတင္

ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို

ျပည္သူေတြရဲ႕အကူအညီနဲ႔

တစ္ခုနဲ႔

အင္တာဗ်ဴး

ဖမ္းဆီးခံလိုက္ရတယ္။ အိမ္ေပၚကခုန္ခ်ထြက္ေျပး

လႊတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့လည္း

တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ တျဖဳတ္ျဖဳတ္နဲ႔ဖမ္းခံရတယ္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြနဲ႔ က်မတို႔ဟာ စိမ္ေျပးတမ္းကစားုလိက္၊ တူတူပုန္တမ္း ကစားလုိက္နဲ႔ က်မတို႔ဟာ စိတ္လဲညစ္ရ ေပ်ာ္ဖို႔လည္း ေကာင္းပါတယ္။ ရယ္လဲရယ္ရ ေမာလဲေမာရေပါ႔။ ေရႊဝါေရာင္အလြန္ ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အရင္က အေျခေနအခ်ိန္အခါနဲ႔အညီ လူထုလူပ္ရွားမူႀကီးၾကပ္ေရးေကာ္မတီ (SCMM) မွာ က်မတို႕ အားလံုးစုစည္း ရပ္တည္လူပ္ရွားခဲ့ၾကေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ Generation Wave က ဟစ္ေဟာ့ အဆုိေတာ္ ကိုေဇယ်ာေသာ္တို႔ အပါအဝင္ SCMM ထဲက အေတာ္မ်ားမ်ားေရာ က်မတို႔အဖြဲ႕ ထဲက ရဲေဘာ္အမ်ားအျပားပါ ဖမ္းခံလုိက္ရတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုရယ္ ၈၈ - မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားရယ္ ေပါင္းၿပီး အလ်ဥ္းသင့္သလို ပူးတြဲလူပ္ရွားၾကေတာ့တယ္။ လုပ္သာလုပ္ရတယ္ က်မတို႔ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ လူခ်င္း (အထူးသျဖင့္ အုပ္စုခ်င္း) မေတြ႔ၾကေတာ့ဘဲ အလုပ္ခ်င္းသာေတြ႕ၾကသိၾကတဲ့ နည္းကို ေခတ္မီဆက္သြယ္ေရးနည္း ပညာေတြက တဆင္႕ ရယူအသံုးခ်နိုင္ခ့ဲတယ္။ ဒါေတာင္ ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ ၾကားကလုပ္ေနရတာပါ။ လူခ်င္းမေတြ႔ မသိၾကတာဟာလည္း

လံုျခံဳေရးအတြက္

တစ္မ်ိဳးေကာင္းသလို

အလုပ္ခ်င္းထိေတြ႕ဆပ္စပ္မူက

အလုပ္ညီညြတ္ေရးကို ပိုမုိျဖစ္ေပၚေစၿပီး အလုပ္လဲပိုျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုေက်ာ္ကိုကိုနဲ႔ ကိုဥာဏ္လင္းေအာင္တို႔ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ နအဖ စစ္ဖြဲ႕စည္းပံုအတြက္ ဟန္ျပ ဆႏၵခံယူပြဲကို ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ေရးလူပ္ရွားမူေတြကို အရွိမ္ျမွင့္လုပ္ခဲ့တယ္။ က်မတို႔ သမဂၢရဲေဘာ္ ေတြဟာ

အဖမ္းခံရမယ့္ေဘးက

တိမ္းေရွာင္လူပ္ရွားရင္း

တမ်ိဳးသားလံုးဆုိင္ရာပူေဆြးေသာက

ေရာက္ရတဲ႕ နာဂစ္မုန္တိုင္းနဲ႕ ပက္ပင္းတိုးပါတယ္။ မတက္နိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္အပူကို ခဏထား အမ်ားအပူကို

ၿငိမ္းရာ

ၿငိမ္းေစေၾကာင္းတစ္ေယာက္တစ္လက္

ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ဒါတင္မက ပိုင္ရွင္မဲ့

ေငြအားမတက္နိုင္ေပမယ့္

ေက်ာင္းသားလက္နဲ႕

လုပ္အားစိုက္ပံ့ပိုး

မုန္းတိုင္း

ကူညီခဲ့ပါတယ္။

လူေသအေလာင္းေတြကို ျမဳပ္ႏွံသၿဂိဳလ္တဲ့ကိစၥေတြမွာလည္း လုပ္အားေပး

လိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္။အဲဒီ ခရီးစဥ္ကေန ရန္ကုန္အျပန္ ဘိုကေလးကားဂိတ္မွာ က်မတို႔ သမဂၢရဲေဘာ္ေတြ ျဖစ္တဲ့

မျဖိဳးျဖိဳးေအာင္ (ေခၚ) မႏွင္းပြင့္ေဝ၊ မခင္ၿငိမ္းခ်မ္းစိုး၊ ကိုဘုန္းျပည့္ၾကြယ္၊ ကိုလင္းထက္နိင္၊

ကိုရွိန္းရာဇာထြန္းတို႔ အဖမ္းခံလုိက္ရပါတယ္။ စစ္အစိုးရဟာ အင္မတန္ တရားလက္လြတ္နိုင္ပါ တယ္။ နိုင္ငံေရးလုပ္လဲဖမ္း၊ လူမူေရးလုပ္လဲဖမ္း၊ အင္းေလ ဘုန္းၾကီးေတြ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဆုေတာင္း လမ္းေလွ်ာက္တာေတာင္

တုတ္နဲ႕ရိုက္၊

ေသနတ္နဲ႔ပစ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ

ခ်ိတ္ပိတ္ေသးတာ

ဆိုေတာ့…။ မႏွင္းပြင့္ေဝတို႔၊ ကိုလင္းထက္နုိင္တုိ႔ ၊ အဖမ္းခံလုိက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္ က်မတို႔ အရွိန္ ခဏတုန္႔ေႏွးသြား

တာကေတာ့

အမွန္ပါဘဲ

ေျမြပူရာကင္းေမွာက္ဆိုသလုိ

စစ္အာဏာရွင္ဒဏ္

သာမက နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ပါ ခံလိုက္ရေတာ့ ဒဏ္ႏွစ္ ဒဏ္ေအာက္မွာက်မတို႔ ဗ်ာမ်ားရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ခြပ္ေဒါင္းဘဲ ဘယ္မူလိမ့္မလဲ ။ လဲတယ္ ျပန္ထတယ္။ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ခ်င္း ေဖးမၾကတယ္။ တခါတရံမွာ ကိုယ္စိတ္ကိုယ္ဆြဲထူရတာေတြ လည္းရွိတယ္။ အခုက်မတို႔ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ

18

အရင္လို အင္အားစု

၃

ဖြဲ႕သာမကေတာ့ ၁၁

အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွာ

လူထုေခါင္းေဆာင္

ဖြဲ႕နဲ႕ေတာင္ခ်ိတ္ဆက္

အေမစု

လြတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္

ပူးတြဲလူပ္ရွားလာနိုင္ျပီ။

က်မတို႕

ဒီမိုကေရစီ

၂၀၀၇ဗကသမ်ား

ဥကၠဌ ၊ အတြင္းေရးမႉးရယ္လို႔ တာဝန္ေပးမထား တစ္ေယာက္ေသာ တာဝန္ခံရယ္လို႔

လဲမရွိ၊စုေပါင္းဦးေဆာင္ ၊ အားလံုးတာဝန္ယူ၊ အားလံုးတာဝန္ခံ၊ အုပ္စုအသီးသီးက တာဝန္ရွိသူမ်ား ဟာလည္း

ဗကသအသံနဲ႔

သမဂၢစိတ္ဓါတ္ပါ။

မူဝါဒကိုသာ

ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္လုပ္ငန္းစဥ္ကိုလည္း

ျမင္ျမင္ေဆာင္ရြက္နုိင္ခဲ႕တယ္။ ဖမ္းၿပီးေနာက္မွ

ထင္ဟပ္ေျပာဆုိခြင့္ရွိပါတယ္။

ဒါဟာ

သမဂၢသစၥာ

တပ္ဦးကေနေအာင္ေအာင္

သမဂၢအာေဘာ္အိုးေဝဂ်ာနယ္ဆိုရင္ ကိုလင္းထက္နုိင္တို႔တေတြ

စထုတ္ျဖစ္တာ

အခုဆုိရင္

၈

ေစာင္ေတာင္ရွိသြားၿပီ။

အခုဆို

နိုင္ငံေရး

လုပ္ငန္းစဥ္ေတြသာမက လူမူကူညီေရး Social Work ေတြကိုပါ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ လူထုၾကားမွာ လူထုအတြက္

လူထုနဲ႔

အတူရပ္တည္လူပ္ရွား

ေနပါတယ္။

ဒါဟာ

တစ္ကယ္ေတာ့

က်မတို႔

စြမ္းလို႔ရယ္မဟုတ္ပါဘူး။ သမိုင္းကစြမ္းလို႔ပါ။ သမိုင္းက စြမ္းတယ္ဆုိတာကလည္း သမိုင္းတစ္ခုက သမုိင္းတစ္ခုကို

ဆက္ခံျပီး

ေရအလ်ဥ္လို

အဆင္မျပတ္

စီးဆင္းတာေၾကာင့္

ေရစီးသံၿပီး

ေရသန္စြမ္းရတာပါ။ က်မတို႔ မ်ိဳးဆက္က လည္းေရွ႕က ေက်ာင္းသားၾကီးမ်ားရဲ႕ သမုိင္းအစဥ္အလာ ေကာင္းကုိ

ဆက္ခံထိန္းသိမ္းၿပီး

ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကို

သမိုင္းကိုအေမြဆက္ခံတာဟာ

သမုိင္းလက္ဆင့္ကမ္းတာဟာလည္း

ၾသဇာခံတာမဟုတ္သလို၊

ၾသဇာေပးတာမဟုတ္ဘူး

ဆိုတာကို

သမိုင္းအျမင္နဲ႔ၾကည့္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။သမိုင္းအျမင္ ကန္းေနသူတစ္ေယာက္ဟာ ကုိယ့္ကိုကိုယ္ သာၾကည့္တက္ ျမင္တက္တာမို႔ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအေပၚ အခ်ိန္မေရြး ေက်းဇူးကမ္း သစၥာေဖာက္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ရဲ႕ ၂၀၀၇ ခုနွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ အစဥ္လာ

ဗမာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ

ေကာင္းေတြကို

ဆက္ခံၿပီး

ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဆုိတာဟာ

ေက်ာင္းသားမ်ိဳးဆက္

တာဝန္ေတြကို

သမိုင္း

လက္ဆင့္ကမ္း

ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ ၊ ဒီေန႔အထိ ေဒါင္းအလံကို ျမင့္ျမင့္မားမားလႊင့္ထူေနဆဲ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပရင္ ဒီေဆာင္းပါးနိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ။ (ေထာင္တြင္းႏွင့္ ျပည္႔ေရာက္ သူငယ္ခ်င္းရဲေဘာ္မ်ားသို႔ တည္ၾကည္ေသာသစၥာျဖင့္)

ယမင္းေရႊစင္ (ဗကသမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္) ( ၀၇.၀၇.၂၀၁၀ ေန႔ထုတ္ အုိးေဝဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၇ ႏွင့္ ၃၁.၀၃.၂၀၁၁ ေန႔ထုတ္ အုိးေဝဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၈ တြင္ ပါရွိခဲ့ေသာ ယမင္းေရႊစင္၏ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးကုိ ျပန္လည္ေဖၚျပပါသည္။)

19

လွပေသာေန႔တေန႔ (သုိ႔မဟုတ္) ၂၈ ရက္ ၈ လ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြ ညီ … လွပေသာေန႔ရက္၏

အစကား တက္ၾကြမႈ လန္းဆန္းမႈအျပည္႔နဲ႔ စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းမ်ား

ေပါင္းစံု မိခဲ႔ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲမွာ ကိုေက်ာ္ကိုကိုက အသက္အၾကီးဆံုးနဲ႔ တည္ျငိမ္မႈ

အျပည္႔ရွိျပီး

က်မတို႔

အားလံုးကိုဦးေဆာင္မႈ

ေအးေဆး

အေပးနိုင္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။က်မမွတ္မိပါ

ေသးသည္။ က်မတို႔ စတင္သိကၽြမ္းခဲ့ေသာေန႔ကား ၾသဂုတ္လ ၂၄ရက္ ေလာင္စာဆီေစ်းႏႈန္းက်ဆင္း ေရးလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပဘို႔ က်န္ရွိေနခဲ့တဲ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင္႔ က်မတို႔ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ စုေပါင္းၿပီး မိဘျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵကိုေဖာ္ထုတ္ၾကဘို႕ ႀကိဳးစာခဲ့ၾကခ်ိန္တြင္ျဖစ္တယ္။ တာေမြက စၿပီးဆႏၵျပဘို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေပမယ္႔ ၾကံဖြံစြမ္းအားရွင္ေတြေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ႔ရတယ္။ အဲ႔ဒီေန႔က က်မက ပြဲပ်က္တယ္ သတင္္းၾကားလို႔ျပန္ေတာ့ စံပယ့္ကို လွမ္းေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အဲဒ့ီအခ်ိန္က်မက အျပန္ကားေပၚေရာက္ေနပါျပီ။ ပြဲမျဖစ္ေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုျပီး ကားေပၚကျပန္ဆင္းျပီး ကားမွတ္တုိင္ မွာ ရပ္ေနၾကတဲ့ စံပယ္တို႔အဖြဲ႕ကို ဆင္းေျပာပါတယ္။ သူတို႕က အားလံုး လူစံုတက္စံုနဲ႔ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ ဘုရားသြားျပီး စကားေျပာၾကမလို႔တဲ့ေလ။ က်မက္ုိ ေမေလးက အားလံုးစံုၾကမွာ လိုက္ခဲ့ေတာ့ဆို ၿပီး ေခၚတာနဲ႔ ပါသြားခဲ႔တယ္။ အဲ႔မွာ အားလံုးနဲ႔ ခင္ခဲ့တယ္။ ၂၁ရက္ေန႔ညမွာ

၈၈ က ကိုမင္းကိုနိုင္

အပါအဝင္ ၈၈ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို စစ္အစိုးရက ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေနာက္တေန႔မွာဘဲ ၈၈အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔ဝင္ ေတြျဖစ္တဲ့ မနီလာသိန္း၊ မမီးမီးတို႔ ဦးေဆာင္လမ္ေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲမွာလည္း က်မတို႔ေက်ာင္းသားေတြ ပါဝင္အားျဖည့္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေမေလး၊ စံပယ္ ၊ ( ယခု မအူပင္ေထာင္မွာ အက်ဥ္းက်ေနတဲ့ မနိုးနိုး တို႔ရယ္ နဲ႔ စည္သူေမာင္တအ ႔ို ဖြ႔ဲ စတင္ဆခ ံု ၾ႔ဲ ကပါေသးတယ္။ ၂၄ရက္ ဒီကေန႔မွာ ထပ္မံ ဆႏၵျပဘိ႕ု ေက်ာင္းသားေတြ အေနနဲ႔ အားျဖည့္ပါဝင္ဘို႕ တက္ညီညီခ်ီတက္လာခဲ့တာပါ။ စြမ္းအားရွင္ေတြရဲ႕ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္မူ ေၾကာင့္ ဒီကေန႔ပြဲမျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ က်မတို႔ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးေပါင္းမိ ခဲ့ၾကတာပါ။ က်မတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး

ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းကိုဘဲ

စိတ္တူကိုယ္တူ

ေပါင္းမိခဲ့ၾကတာေလ။

က်မတို႔

အားလံုးဆုံမိတာ နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းတယ္။ ကိုရာဟု(ကုိေက်ာ္ကုိကုိ)နဲ႕စည္သူေမာင္တုိ႕က စီးပြားေရးတကၠသိုလ္က၊

ဟန္နီဦး၊

စံပယ္နဲ႕ဖိုးစိုးတို႔အဖြဲ႕က

ဒဂံုတကၠသိုလ္က၊

ၿဖိဳးၿဖိဳးေအာင္တုိ႔

အဖြဲ႕က နည္းပညာေကာလိပ္ (GTC) က၊ နုိးနုိး၊ လင္းထက္နုိင္၊ က်မနဲ႔ ေမေလးတို႔က ရန္ကုန္ အေရွ႕ပုိင္း

20

တကၠသိုလ္(တာဝ)က၊

ဒီျငိမ္းလင္းနဲ႔

ရဲျမတ္ဟိန္းတို႔အဖြဲ႕က

အေနာက္ပိုင္း

တကၠသိုလ္ကေလ..။

နအဖစစ္အစိုးရက

အစိတ္စိတ္အမြာမြာခြဲၿပီး

ေက်ာင္းသားေတြကို ေၾကာက္လုိ႕

ေတာၾကိဳအံုၾကားပို႔ထားခဲ့တာေတာင္

က်မတို႔

တကၠသိုလ္ေတြကို

အဖိနွိပ္ခံ

ေက်ာင္းသူ၊

ေက်ာင္းသားေတြက ဖိႏွပ္မူ႔ေတြၾကား၊ ခြဲျခားထားမူေတြၾကားက ေပါင္းမိခဲ့ၾကၿပီေလ။ အားလံုးရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြဟာ

ငါတို႕အခြင့္အေရး

ငါတို႔ရေအာင္

တုိက္ယူၾကမယ္၊

ေက်ာင္းသားသမဂၢရွိရမယ္ဆိုတဲ့ ရည္းမွန္းခ်က္ေတြဘဲေပါ႔။

ေက်ာင္းသားရွိရင္

က်မတို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ဘဲ က်မတို႔ရဲ႕

အစ္ကိုေတာ္၊ အစ္မေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္၊ က်မတို႔ လုပ္မယ္႕အစီအစဥ္ေတြကို ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းဘို႔

တုိင္ပင္ၾက

အၾကံဥာဏ္ယူၾကနဲ႔ဘဲ

သမိုင္းအစဥ္လာႀကီးမားတဲ့

သမဂၢရဲ႕

လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္ဘို႔

ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။

ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။

က်မတို႔ဟာ

ဒါေပမယ့္

က်မတို႕

ဗကသမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ကို

ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ကို

က်မတို႕ေပါင္းမိတဲ့

မေပါင္းမိခင္အခ်ိန္ကတည္းက

ေက်ာင္းအသီးသီးမွာ စည္းရံုးလူပ္ရွားမူ႔ေတြ လုပ္ေနခဲ့တာပါ။

ဆက္လက္

အခ်ိန္တိုတယ္လို႔ေတာ့ ကိုယ္တက္ေနတဲ့

က်မတို႔ရဲ႕ အစ္ကို၊ အစ္မေတြကို

နအဖစစ္အစိုးရက မတရားဖမ္းဆီးလိုက္တာက က်မတို႔ အားလံုးစံုမိၾကဘို႔ အခ်ိန္ခါေကာင္းျဖစ္လာ တာေပါ႔။ လွပေသာေန႔ တေန႔ ဒီလိုနဲ႕က်မတို႕ဟာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ(၂၈)ရက္ေန႔မွာ ကိုမင္းကိုနိုင္တို႕ ဖြဲ႕စည္းခဲ႕တဲ႕ ဗမာနိုင္ ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္)ကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၂၈) ရက္ေန႕မွာဘဲ

ေက်ာင္းအသီးသီးကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဆံုးျဖတ္လို႔ ျပန္လည္

ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကပါတယ္။

က်မတို႔

ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဖြဲ႕တယ္ဆိုတာကိုလည္း

ၾကားေရာ

ေက်ာင္း

အသီးသီးက ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ငါတုိ႕ ေျပာခ်င္တာကို ငါတို႔ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ငါတို႔ကိုယ္စား ေျပာေပးမယ့္ ငါတို႕အားလံုးနဲ႕သက္ဆုိင္တဲ႕ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္းရွိၿပီဆုိၿပီး ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကာလက ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းသားကဒ္မပါရင္ ေက်ာင္းထဲမဝင္ရအျပင္

ေက်ာင္း

ေဆာင္တုိင္းရဲ႕ တံခါးေပါက္ေတြကို တေပါက္ဘဲဖြင့္ေပးၿပီး အက်ဥ္းက်ခံ ေက်ာင္းသားဘဝလို တက္ေန ရတဲ့ ေက်ာင္းသားဘဝေတြ ျဖစ္ ေနၿပီေလ။ ေက်ာင္းသားဘဝရဲ႕ လြတ္လပ္မူ၊ ေပ်ာ္ရြင္မူဆုိတာ စတိတ္ေက်ာင္းသားဘဝသာသာအျဖစ္ဘဲ ရွိေတာ့တာကိုး။ က်မတို႔ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္းသားဘဝ ဆိုတာ

သစ္ပုတ္ပင္ႀကီးရယ္

ၾကီးရယ္ဆိုတာေတြက

စိန္ပန္းျပာေတြရယ္

ဒ႑ာရီလား၊

အဓိပတိလမ္းမၾကီးရယ္

အိပ္မက္ေတြလား

ျဖစ္ေနျပီေလ။

အင္ယားကန္ေဘာင္

က်မတို႔

ေရာက္ေနတဲ့

တကၠသိုလ္ဆိုတာႀကီးက ဘာတစ္ခုမွကို ႏိူင္းလို႔မရခဲ့ပါလား။ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြ ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ဘဲ နအဖစစ္အစိုးရဆီကို ဖိႏွပ္ခံေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ ေတြကို ရင္ဖြင့္ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ေရႊဝါေရာင္သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈထဲက ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ဘဲ ပခုကၠဴသံဃၤာေတာ္ေတြကို နအဖ လက္ကိုင္တုတ္ေတြက ဓါတ္တိုင္မွာ ၾကိဳးတုတ္ျပီး ရိုက္ႏွက္

ေစာ္ကားတယ္လည္းၾကားေရာ

မိဘျပည္သူေတြအားလံုးဟာ

ကိုယ့္အမ်ိဳး၊

ဘာသာ၊

သာသနာ ေစာ္ကားခံရၿပီဆိုျပီး မခံမခံမရပ္နုိင္ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြေပၚမွာ ေစာ္ကားခဲ့ သမွ်ကို ေတာင္းပန္ေပးပါလို႔ နအဖစစ္အစိုးရကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျပာဆိုေနတာကို အေရးမလုပ္ခဲ့တာ ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ပတၱနိကုဇနကံ ကိုင္ေဆာင္သပိတ္ ေမွာက္ဖုိ႔ တတိုင္းတျပည္လံုးမွာရွိတဲ႕ ရဟန္းသံဃာတိုင္းကို မိန္႔မွာၾကပါတယ္။ ပခုကၠဴကေန ရန္ကုန္ထိ ဒီမီးဟာ ကူးဆက္ လာခဲ့ၿပီ။

21

ရန္ကုန္မွာ ဘုန္းၾကီးေတြက ပတၱနိကုဇနကံ ကိုင္ေဆာင္သပိတ္ေမွာက္ဘို႕ လမ္းမေတြေပၚ ထြက္လာ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းသံဃာေတြ အေပၚ ပခုကၠဴမွာ လိုဘဲ သံဃာ ေတာ္ေတြကို ရိုက္နွက္ေစာ္ကားရင္ ငါတို႕ေက်ာင္းသားေတြ ကာကြယ္ၾကရမယ္ဆိုျပီး သပိတ္ေမွာက္ သံဃာေတြကိုခ်ိတ္ဆက္ျပီး လိုက္ပါဘို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္ ေလ။ သံဃာေတြဟာ Call ေခၚထားတဲ့ (၁၈)ရက္ေန႔မွာဘဲ လမ္းမေတြေပၚ စတင္ထြက္လာခဲ့ၾကပါျပီ။ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သပိတ္ေမွာက္ သံဃာေတာ္ေတြကို လမ္းေၾကာင္း ၾကည့္ေပးၾကရင္း ေနာက္ရက္ေတြအတြက္ တုိင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အစဦးဆံုးရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သံဃာေတြ သိပ္ၿပီးမစုမိၾကေသးပါဘူး။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ သံဃာေတြ ဟုိတစ္စု ၊ ဒီတစုနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ ၾကပါတယ္။ ေနာက္ရက္ ေတြၾကေတာ့ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သံဃာေတာ္ေတြ စုမိဖုိ႔ ႀကိဳးစားခ်ိတ္ဆက္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ တရက္ထက္ တရက္ သံဃာေတာ္ေတြမ်ားလာခဲ့ၾကပါၿပီ။ နအဖကလည္း

လံုးဝျပန္လည္ေတာင္းပန္ျခင္းမျပဳဘဲ

တယ္။ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္

ေက်ာင္းသားေတြကလည္း

သံဃာေတာ္ေတြကို

ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါ

ဘုန္းႀကီးေတြေဘးက

လက္ျခင္းခ်ိတ္လို႔

ကာကြယ္လိုက္ပါရင္း မိဘျပည္သူေတြ ပူးေပါင္းပါဝင္လာေအာင္ပါ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စည္းရံုးလံူ႔ေဆာ္ ခဲၾ့ ကပါတယ္။ သံဃာ့အေရးခင္းျဖစ္ေနခ်ိနမ ္ ွာ ေက်ာင္းအသီးသီးရဲ႕ စာေမးပြဲေျဖခ်ိနလ ္ ည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဗကသေက်ာင္းသားေတြဟာ

သက္ဆုိင္ရာ

ေက်ာင္းအသီးသီးမွာလည္း

သံဃာအေရးအခင္းမွာ

ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ ပူးေပါင္း ပါဝင္ လာနိုင္ေအာင္ စည္းရံုးလူပ္ရွားမူ႔ေတြ ျပဳလုပ္ၾက၊ စာရြက္ ေတြႀကဲၾက၊ ကပ္ၾကနဲ႕ အေရးေတာ္ပံုမွာ ပါဝင္လာဘို႔ စည္းရံူး လူပ္ရွားခဲ့ၾကပါတယ္။ သမုိင္းဝင္ခြပ္ေဒါင္းအလံ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ စက္တင္ဘာ (၂၅) ရက္ေန႔ အေရာက္မွာေတာ႕ ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ သံဃာေတာ္ေတြ ပတၱနိကၠဴဇနကံ ကိုင္ေဆာင္သပိတ္ေမွာက္လို႔အၿပီး ေရႊတိဂံုဘုရားအေရွ႕ဘတ္မုဒ္ကေန ျပန္ဆင္းလာ ခ်ိန္မွာေတာ့ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သမိုင္းဝင္ခြပ္ေဒါင္းအလံကို အျမင့္မားဆံုး လႊင့္ထူနုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးဟာ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ ေအာက္ကို ဝင္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗကသေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ကိုေက်ာ္ကိုကိုရဲ႕ ဦးေဆာင္မူ႕ကိုခံယူခဲ့ၾက ပါတယ္

ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္

ေက်ာင္းသားေတြဟာ

ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႕စည္းေရး…ဒို႕အေရး

ဆုိတဲ့ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔အတူ ခြပ္ေဒါင္းအလံေတာ္ လႊင့္ထူရင္းလမ္းမတေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါ တယ္။

ကိုေက်ာ္ကိုကိုဟာ

ျပတ္သားတဲ့ဦးေဆာင္မူ

ရန္သူနဲ႔ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ရတဲ့

ေပးနုိင္သူပါ။

အခ်ိန္တိုင္းမွာ

က်မတို႔အငယ္ေတြရဲ႕

အေပၚမွာလည္း

က်မတို႔ကို

တိက်

စာနာငဲ့ညွာတတ္

သူပါ။ အားလံုးထက္ ပိုလုပ္နုိင္၊ ပိုအနွစ္နာခံနိုင္လို႔လည္း ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတာကို က်မတို႔ေလးစား ခဲ့ၾကရပါတယ္။ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဆုိသံဟာ

တတိုင္းတစ္ျပည္လံုးကိုလႊမ္းျခံဳနို

င္ခဲ့ပါတယ္။ နအဖရဲ႕ ရက္စက္ေကာက္က်စ္မူ႔ကလည္း ပိုၿပီးရုပ္လံုးၾကြလာခဲ႔ပါျပီ။ ဘုန္းၾကီးေတြကို ရိုက္ႏွက္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ၾကားဘဲၾကားခဲ့တာပါ အခုေတာ့ မ်က္ျမင္ေတြ႔ၾကရၿပီေလ။ ေသနတ္နဲ႔ပစ္ မ်က္ရည္ယို ဗံုးေတြခြဲ အိုးးးးး…ရက္စက္လိုက္တာ။ သံဃာေတြ၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကိုပစ္သတ္၊ လမ္းမမွာေတြ႕သမွ်ကို ဒိုင္နာကားအျပည့္နဲ႔ဖမ္းၿပီး ဖိသိပ္ထည့္၊ သူတို႔ စိတ္ရွိတိုင္း ရိုက္ႏွက္ရင္း လဲက် ေသဆံုးသမွ်ကို လိမ္ညာဖံုးကြယ္ဘုိ႔အတြက္ အမိူက္သိမ္းသလို ကားနဲ႕လိုက္သိမ္း၊ ညအခ်ိန္မေတာ္မွ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို

ဝင္စီး၊

သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

နအဖဟာ

ဦးေဆာင္သံဃာေတြနဲ႔

ဦးေဆာင္ေက်ာင္းသားေတြကို အညႈိးရွိရွိ ခ်ိန္ရြယ္ပစ္သတ္ခဲ့ၾကတာလည္း အားလံုးျမင္ခဲ့ၾကရမွာပါ။

22

က်မတို႕အေရွ႕မွာ

သံဃာေတြ

အသက္စြန္႔

သြားၾကရတယ္၊

ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အသက္ေတြ

ေပးခဲ့ၾကရတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕အသတ္ေတြ ေပးခဲ့ၾကရပါတယ္။ အသက္ရွင္လ်က္က်န္ရွိေနခဲ့တဲ့ သံဃာေတြ ေက်ာင္းသားေတြဟာလည္း ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြ က်ခံျပီး ေပးဆပ္ေနၾကပါတယ္။ တတိုင္းတျပည္လံုးရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ေတာင့္တမႈေတြအတြက္ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ ေပးဆပ္ေပးခဲ့ၾကတာပါ။ က်မတို႔အစ္ကိုေတာ္ေတြဟာလည္း ေပးဆပ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သံဃာေတာ္ေတြ လမ္းေပၚစထြက္လာကတည္းက အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲခံရတဲ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ တသားထဲရွိေနခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြက္

ေက်ာင္းသားေတြဟာ

ေျမေအာက္အသြင္သ႑န္နဲ႔လူပ္ရွားရင္း

သမိုင္းအစဥ္လာႀကီးမားတဲ့

ခြပ္ေဒါင္းအလံကို

ဗမာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ

လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္လ်က္ပါ။

မတရားဖမ္ဆီးခံထားရတဲ႕ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြဟာလည္း ေထာင္ထဲမွာ အမ်ားႀကီး ရွိေနေပမယ့္ အတြက္

ဒါေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ည္းႏွီး မျဖစ္ပါဘူး။

ဘဝတခုဘဲျဖစ္ျဖစ္

၊

ဗမာျပည္ ဒီမုိကေရစီေရးတိုက္ပြဲ

ဘဝတခုရဲ႕အစိတ္ပိုင္းေလးဘဲျဖစ္ျဖစ္

ေပးဆပ္လိုက္ရတာဟာ

တန္ဘိုးတစ္ခုပါ။ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနမူေတြဟာ ဒီကေန႔ ဒီအခ်ိန္ထိ ရပ္တန္႔ သြားျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းသား လူငယ္ေတြဟာ လြတ္လပ္မူနဲ႔ တရားမွ်တမူ ကိုျမတ္နိုးတယ္။

ဗမာနုိင္ငံမွာ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ တရားမွ်တမႈမရွိသမွ် ကာလပတ္လံုး ေက်ာင္းသား

လူငယ္ေတြဟာ သမုိင္းဝင္ခြပ္ေဒါင္းအလံကို ကိုင္စြဲျပီးတိုက္ပြဲဝင္ သြားၾကဦးမယ္ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္တာ ထက္ ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။ ရင္ခုန္သံတူညီတဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြ ဆက္လက္ဆင့္ကမ္း လူပ္ရွား ေနမူဟာလည္း ဒီကေန႕ဆိုရင္ (၄) ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ အျမင့္မားဆုံး လႊင့္ထူေနဆဲ … ဗမာျပည္ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေတြအတြက္ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ ေပးဆပ္ရင္းႏွီး ေဖာ္ေဆာင္ေနမူ႔ေတြဟာ ဗမာျပည္သမိုင္းတေလ်ာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရင္ခုန္သံတူညီစြာ ေပါင္းမိခဲ့ၾကတဲ့ ၂၀၀၇ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႕ ရင္ခုန္သံ တူညီစြာ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အလံေတာ္ကို ဆက္ၿပီး လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ရင္း ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုး အျမန္ဆံုး ျပန္ဆံုၾကျပီး ကိုယ့္တိုင္းျပည္၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ရဲ႕ အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာနဲ႔ လူသားတုိင္းရဲ႕ အေျခခံရပုိင္ခြင့္မ်ားကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္နိုင္ပါ ေစလို႕…ဆႏၵျပဳ

ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသူေတြဟာလည္း မ်ားကိုဂုဏ္ယူ

က်န္ရွိေနေသးတဲ့

ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္

ေက်ာင္းသား

ေထာင္အသီးသီးမွာေရာက္ရွိေနတဲ႕ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ေပးဆပ္ေနမႈ

ေလးစားအတုယူရင္း

ငါတို႔လည္း

ကုိယ္ေရာက္ရာေနရာကေန

က်ရာတာဝန္

ထမ္းေဆာင္ရင္းျဖင့္ ဆက္လက္ေပးဆပ္ ေနဦးမွာျဖစ္ေၾကာင္း ကတိျပဳလိုက္ပါတယ္။ အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ရဲေဘာ္မ်ား အားလံုး မတရားဖမ္းဆီးခံထားရ ျခင္းမွ အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။ ။ ( ၂၀၀၇ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ျပည္လည္ဖြဲ႕စည္းျခင္း (၄) ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးမွာ ေရာက္ရွိ ေနတဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႕ဝင္ သူငယ္ခ်င္း ရဲေဘာ္မ်ားအား ေလးစားဂုဏ္ျပဳရင္း………….)

23

မိဇာေလး

ေက်ာင္းသားရွိရင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢရွိရမည္

ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ - သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရးေကာ္မတီ မွ စီစဥ္ျဖန္႔ေဝသည္။