การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
Globalizing the Curriculum to Support Sustainable Communities John W. Tigue, Ph.D. Business English Faculty Southeast Asia University
[email protected]
Abstract The article addresses education’s role in shaping the understanding and attitudes people develop about having and maintaining globally sustainable communities. Testimonial evidence supports that a multicultural curriculum promotes a classroom learning environment which can facilitate students becoming life-long learners and servers of their local and even global communities. The author discusses how particular courses and their activities led to students increasing their civically-engaged activities. The author provides examples of such activities and campus events which sustain multicultural learning. Key Terms: curriculum, global, international, multicultural, sustainable
Introduction Education is a primary medium by which to develop globally competent citizens, thus insuring sustainable societies. Global citizens move with familiarity through their own culture while continuing to assimilate the knowledge and experience of others. Global citizens are aware of their own heritage, history, and sociopolitical systems, and recognize the interconnectivity they have with those around the planet. They understand their own origins (insider) and, then, expand their worldview to include other people’s concepts and cultures (outsider who becomes an insider).
If we envision the planet as a global pie, we know it is not expanding. However, more people want a piece of its lands and resources. People have divided the planet into nations. Nation-to-nation communication or education is called transnational, international, or intercontinental. “Global” education is without boundaries. The Sanskrit word “maya” means illusion or more accurately “to measure.” National borders are measured territory and not inherently real (as is evident from photos of earth taken from outer space).
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 745
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
“International” recognizes the unique differences between people of various national and ethnic groups, whereas “global” refers to an understanding of the commonality of all human beings. People who grow up in one culture and know little about it become disconnected natives. A reaction to globalization is the rise of ethnic subcultures within nations to which people are not indigenous. Anthony Giddens remarks, it is “the reason for the revival of local cultural identities in different parts of the world” (18). The internet has made it possible for individuals to expand their knowledge of the world and, thus, pursue commercial ventures. Such communication highways are one way for people to get a slice of the pie and improve their economic standing. As a result, a greater number of so-called “have-nots” are making the socioeconomic crossover to the side of the “haves.” However, the “haves” are becoming wealthier faster than the “have-nots” can cross over. Thomas Friedman, in his book, The World is Flat, provides examples of how our socioeconomic enterprises compel us into across-the-border relationships, affecting the sustainability of those individuals and communities. 1) “Outsourcing” is where the
person we speak with for tech support is often located in another country. Call center workers in India learn the regional accents of their customers. That’s precision-driven training! An MRI can be processed in an emergency room at one locale late at night, digitally transmitted abroad where it is daytime, diagnosed, and results sent back. 2) “Offshoring” is moving a corporation’s headquarters outside of its native country because it is more economical. These corporations need employees who have a familiarity with the consumer nation’s customs and social practices and can speak its language. 3) “Home sourcing” is the ability to take phone reservations while remaining at home. Nearly anyone can be a player on this international field. Politicians know well how bloggers can be a voice for their campaign. Announcing one’s intentions to campaign for political office, not on television first but online, is becoming a trend. How well we sustain our way of life is linked, in part, to these global economic trends. Sustainability Being a member of the global village is not just watching BBC News or CNN World or spending a week at a five-star resort. Village membership means transforming consciousness by making new synaptic connections from the information we take in, process, and put out.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 746
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
Just as people process information through various learning styles, they respond to each other in culturally meaningful ways. These cultural interactions affect people’s neuronal networks. Service learning and problem-based learning are effective examples of practices that appeal to kinesthetic and group processors. In these settings, ideas become humanized as students connect with them personally—they feel real. When service learning goes abroad, it can be a fast track to developing “intercultural competence, language skills, appreciation of difference, tolerance of ambiguity, and experiential understanding of complex global” issues (Kiely and Nielsen, 39). Similarly, communities are sustained when people acknowledge cultural varieties and incorporate dialogue, respect, and collaboration in their meetings. We know the world by our frames of reference and only by changing them can we change ourselves. Green and Shoenberg write, “The view from America needs to be tempered with the world’s view of America” (19). The curriculum we select sends a message about what ideas are important. Only by exposure to new ideas can people begin to reshape their present ones. Ideally, education should expand one’s consciousness of the local into the global and vice versa. In order to be globally competent citizens, we may have to do
some unlearning to remove biases and preconceived ideas. Global citizens tend to be highly empathetic and civil in their transnational or cross-cultural relationships. Nevertheless, civility is a challenge in itself and even more so when the media glorifies disputes and sensationalizes minor trifles. Media imprinting can be traced to even fictional characters such as Batman and Superman. Though these fictional characters may provide a cathartic release and entertainment, they are not individuals who advance sustainable ways of life. They reinforce that the final battle is settled with brute strength. Batman is a billionaire, uses high-tech equipment, and is quite bright, but still concludes his battles with his fists, and Superman is only mild-mannered when he’s sitting behind a typewriter. In their own fashion, many world leaders respond to disputes with dukes before dialogue. My point is that to live well in a global village, we must be sensitive to other people’s ways of living. To do so, we must understand those ways and exercise patience in managing and settling disagreements. The sustainability of social justice can trace its roots to Homer, the attributed author of the Iliad and Odyssey, who wrote about the horrors of war and its aftermath. Greek thinkers knew that a mindset of “might makes right” rather than “right makes might” would
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 747
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
eventually bring down the superpower of that day. Over 2000 years later, this way of thinking has not shifted enough from might to right. Too often nations respond to differences with an attitude of “We have WMDs” (weapons of mass destruction) and not “We have WMDs” (words of meaningful dialogue). Thus, the result is armed aggression rather than proactive negotiation. To paraphrase the definition of sustainability from the Brundtland Report, we must not use resources at a rate that will exhaust them faster than they can be replenished, and they must be available to future generations (2). Sustainable communities mean having green spaces, wildlife preserves, aquariums, botanical gardens, drinkable water, stocked fisheries; being caretakers of ecological and environmental habitats; supporting desalination; using renewable energy (wind, solar, geothermal); being exposed to ethnic cuisine, music, dance, and theatre; reducing carbon emissions, eliminating human trafficking; managing global health; holding dialogues on ethical values; having a political voice; promoting social justice and economic prosperity; and, upholding intellectual property rights. Curriculum Many people who sustain our world and promote global literacy are educators—the ones who give life to ideas, who transform information
into something new and constructive. Classrooms provide an atmosphere for inquiry and thoughtfulness, reflective discourse and action. An expanded version of the classroom is study abroad, whose learning environment supports language development, ambassadorship, international citizenship, cultural awareness, new perspectives on one’s own country, and career opportunities. Education must be inclusive, providing seeds to grow global citizens. We need to do more than graduate a thousand new Ph.D.s; we must also insure that primary school children continue their education through high school and beyond. A major contribution from colleges is their ability to globalize the curriculum. Campbell and Sloan write, “Community colleges must be structured to respond to a changing environment, organized to address the factors of demand, competition, and quality, and they must be positioned to address the effects of globalization” (79). Inviting foreign scholars to do research and teach in one’s home country as well as recruiting students to study there can “create a source of goodwill” as some will enter positions after they return home that “can affect policy outcomes” (Nye 5). Globalization shares ideas, principles, and activities that broaden and deepen a nation’s perspective on international matters. Globalization introduces foreign words, concepts,
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 748
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
and events into courses. A globalized curriculum shows linkages between what happens here and elsewhere. Course discussions can help people to understand the effect of the local on the global (a homegrown technology may be exported worldwide) and global on the local (fighting in the Middle East may contribute to a rise in local gas prices). Examples of curriculum change, especially found in humanities courses, but not limited to them, include foreign language textbooks whose chapters include cultural references to the areas/countries where that language is spoken, including indigenous words; course modules that have an international flavor, such as a theatre course that has a section on the Amani People’s Theater in Nairobi, or a music course where students read Cornell West’s sections on hip hop in Democracy Matters, or study about how a griot who plays the kora acts as a village mediator. Economics students could research the World Bank, European Union and the G-8 and their impact on the global market. Visual arts students might participate in a service-learning Earth Day project with a local elementary school. An intercultural speech course could cover conflict resolution and become part of an international business concentration. A law and culture course could address international humanitarian law, human rights and social
justice, and an international finance course might report on import/export agreements and the growing dependence of the US on agricultural products. Math covers the metric system and political science examines the role of various ethnic groups on the shaping of America. Such a curriculum answers, “What is the UN, ICRC, and WHO?” Faculty could hold a dialogue on stereotypes, discuss regional tensions, and develop a scorecard on intercultural competencies, supplemented with artifacts, slides, readings, videos, and speakers. For example, Freud was an Austrian Jew who grew up in a Victorian era. How is conservative America like 19th century Austria? Did you know, according to Bengtsson et al., that half of the acid rain in Sweden came from other nations (34)? How could environmental regulations affect this situation? Data and Educational Activities Surveys of students at one Louisiana community college, who completed foreign language, graphic arts, humanities, and literature courses, revealed a striking trend to increased civic engagement. This was even more so if courses supported service- learning projects. The more students participated in activities with their local community, the more likely they were to sustain such participatory practices after they completed these courses.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 749
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
For example, after Hurricane Katrina, graphic arts’ students created e-graphics portraying the devastation and humanitarian response to it. Another example of service learning is literature students who wrote biographies about African-Americans who contributed to American culture. These students’ writings were published in a local newspaper and some in an anthology. This led to the faculty mentor receiving a second-place national service-learning award. Student attendance and involvement at the community college’s annual International Education Week Festival steadily grew over four consecutive years, from over 500 to more than 1,000 attendees. The Festival venues also grew in scope and variety, adding evening events to the numerous daytime ones. These included dance and martial arts’ exhibitions, concerts, a walking mandala, poetry and foreign language readings, poster exhibits, displays of clothing and food, lectures, movies, travel montages, and vocal and theatrical performances. Conclusion As individuals expand their awareness of global matters and make connections to how these matters impact people in all parts of the world, empathy levels often rise, making it more likely that people will open their communities, feel a need to extend service to others, and add to the sustainability of our nations. Education
leads the way in bringing these much needed changes. References Bengtsson, Bo, William Dickson and Per Nyberg. Liming Acid Lakes in Sweden. Ambio, Vol. 9, No. 1 (1980). Springer/Royal Swedish Academy of Sciences. http://www.jstor.org/stable/4312519 (Brundtland Report). Sustainable Development: From Brundtland to Rio 2012. (Executive Summary, 19 September 2010). http://www.un.org/wcm/webdav/site/climatecha nge/shared/gsp/docs/GSP16_Background%20on%20Sustainable%20Devt.pdf Campbell, Dale F. and Barbara Sloan. 2002. “Leaders in Colleges Engaged in Quality Improvement.” In The Leadership Gap, Ed. Dale F. Campbell. Washington: Community College Press (AACC). Friedman, Thomas L. The World is Flat: A Brief History of the Twenty-First Century. Publishers: Farrar, Straus, and Giroux. New York, NY. 2005. Giddens, Anthony. 2007. Quoted in International Views: America and the Rest of the World, Ed. Keith Gumery. New York: Pearson Longman. Green, Madeleine F. and Robert Shoenberg. 2006. Where Faculty Live: Internationalizing the
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 750
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
Disciplines, Washington: American Council on Education. Kiely, Richard and Donna Nielsen. International Service Learning: The Importance of Partnerships, Community College Journal, Dec. 2002/Jan. 2003, 39-41. Nye, Joseph S. Squandering the U.S. ‘Soft Power’ Edge, International Educator, Jan./Feb. 2007, 4-6. The Author
John W. Tigue, Ph.D., is a faculty member in the Department of Business English at Southeast Asia University (Thailand). Previously, he served as Vice President of Academic Affairs, Dean of Liberal Arts (USA), program director (Thailand), and department chair of philosophy (Ecuador). He is the author of The Transformation of Consciousness in Myth: Integrating the Thought of Jung and Campbell.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016)
หน้าที่ 751
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 23 มิถุนายน 2559 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพฯ
Learners’ Beliefs about English and Japanese Language Learning: A Survey and Comparison of Major Foreign Language Learning and Minor Foreign Language Learning at Southeast Asia University Hideyuki Suzuki1 1
Hideyuki Suzuki สาขาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ 19/1 ถนนเพชรเกษม เขตหนองแขม กรุงเทพฯ 10160 *ติดต่อ:
[email protected], 02807-4500, 02807-4528
Abstract In the age of globalization accelerated by Thai participation in AEC, demand for a better language learning environment at Thai educational institutions is increasing. This study addresses Southeast Asia University students’ beliefs about learning of the English and Japanese languages, both of which they study as major and minor foreign languages respectively, in order to make teaching of each language more efficient and effective with full understanding of their belies in language learning. Based on the questionnaires completed by students learning both English and Japanese at Southeast Asia University, the researcher analyzed their beliefs, especially focusing on those concerned with language learning motivation for further examination. Key words: English language, Japanese language, beliefs about language learning, language learning motivation
1. Introduction
countries and areas which have a large economical or cultural
In the age of globalization, it is very significant for us to
impact, such as Chinese, French, Spanish and Japanese - also
understand foreign languages so that we can communicate with
brings additional benefits to those who pursue for them.
people from other countries and regions without any unfavorable
Educational institutions play an important role providing
misunderstanding or miscommunication. Considering the current
foreign language education to the youths who are expected to
circumstances surrounding Thailand, it is increasingly essential for
carry the future of their nation on their backs. Universities have
Thai people to acquire competence to communicate in foreign
the largest role, as they are the last place for most youths to
languages, especially due to commencement of AEC, which
learn foreign languages formally before stepping into the real
allows an increasing number of people with different backgrounds
world. In this regard, the universities are expected to provide
to flow into Thailand, as well as its heavy economic dependency
practicable foreign language education so that the learners can
on the profit from the international trade and tourism industry.
put their knowledge of the foreign language into practical use
Needless to say, the English language is the most influential
immediately.
language in modern societies. English proficiency is widely
How is the status quo of language education at Thai
regarded as a key factor for success in finding a job, enrolling a
universities? Oranpattanachai (2013) indicates that a number of
school, or winning promotion. Meanwhile, understanding of
Thai students cannot maintain their interest in the English lessons
non-English languages - especially, those spoken commonly in the
and some students even drop out of the courses due to poor
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 752
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 23 มิถุนายน 2559 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพฯ
scores in an examination. Such lack of interest in language
language learning, learning and communication strategies, and
learning may be attributed to some particular factors, including
motivation and expectations. The reliability and usefulness of
teachers, a learning environment and learning methods. The same
BALLI have been investigated by many researchers ever since.
theory might also apply to learning of other languages at
Yang (1999), using BALLI survey result, found that the self-efficacy
universities.
of English learners in a Taiwanese university has a large impact
Given the above-mentioned background, the researcher
upon their learning strategies. Nikitina and Fukuoka (2006) verified
considers it necessary to grasp the learners’ beliefs about the
the reliability of BALLI in the multi-lingual environment in Malaysia.
English language, which Thai university students learn as their first
Dornyei (2001) and William & Burden (1997) also acknowledged
of two foreign languages. In order to teach each language more
that BALLI is highly reliable in their verifications.
efficiently and effectively with full understanding of their beliefs in
While most researchers focus on the beliefs of English learners,
language learning, including their expectation for language learning
the beliefs of non-English language learners have been also
and motivations for language learning. In this research, the
investigated. Katagiri (2005) revealed that the university students
Japanese language, which is taught by the researcher on a regular
in the Philippines learning the Japanese language believe that the
basis, was chosen as their second foreign language to investigate
repeated practice is preferred in language learning as is the case
for convenience of the research process. The researcher believes
with other Asian regions, and they desire activity-based classes.
that understanding of Thai university students’ beliefs about both
Ariogul et al (2009) concluded that French, English and German
English language learning and Japanese language learning will
language learners in a Turkish university showed certain beliefs
contribute to improvement of their curriculums and betterment
that would be detrimental to their long-term language learning.
of classroom activities concerning these two languages, as
Research on beliefs of Thai English and Japanese learners was
otherwise the teacher may end up teaching blindly without
conducted by Wang and Rajprasit (2015) and Pholbut (2008). Wang
knowing the learning style suitable for the students and deviating
and Rajprasit identified that many students believed that they
from the point of beneficial education.
need opportunities to speak English and study in an
Research on beliefs of foreign language learners has been
English-speaking country, and desire to access information
conducted by many researchers since the late 80’s. In this
resources in English. Pholbut’s research revealed that the learners
context, “Beliefs” means learners’ beliefs about language learning,
consider that class should be enjoyable, as the Japanese language
such as their stereotype about how language learning ought to be
learning is difficult and demanding compared to other languages.
done. As learners’ beliefs are considered to have significant
In connection with language learners’ beliefs, language learning
effects on their choice of learning strategies (Horwitz, 1987, 1988;
motivation is an important factor pertinent to beliefs about
Wenden 1987; Yang, 1999), it is important to choose the most
second/foreign language (L2) learning. Dornyei (2001) described
suitable teaching method for them in order to encourage their
that, motivation, which “explains why people decide to do
autonomous learning (Yang, 1998).
something, how hard they are going to pursue it and how long
Horwitz (1987), who refers to understanding of learner beliefs
they are willing to sustain the activity”, is a key element for
as a key to success in their language learning, is the inventor of
determining success or failure in second/foreign language learning
BALLI (Beliefs About Language Learning), which is used as an
during the lengthy and often tedious process of foreign language
instrument for evaluating learners’ beliefs in five major areas:
learning.
difficulty of language learning, foreign aptitude, the nature of
Due to increasing interest in the motivation of L2 language
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 753
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 23 มิถุนายน 2559 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพฯ
learners, a variety of prior research works have been conducted in
identify general learners’ beliefs. Also, a standard deviation (SD)
relation to the learning motivation of many different languages,
was calculated to indicate the extent of deviation in the group of
including English, Japanese, French, Chinese and Arabic. For example, a study about learners of Chinese and Japanese in an American university (Wen 1997), a study focusing on English language learners in Thailand by Choosri & Intharaksa (2011) and
the learners as a whole, by using Microsoft Excel spreadsheet. 2) Then, all the question items were grouped into five areas, i.e., “Foreign Language Aptitude”, “Difficulty of Language Learning”,
Oranpattanachai (2013), and a comparative study about learners
“Nature of Language Learning”, “Learning and Communication
of Japanese and Chinese (Fukushima, Numtong, & Ranong, 2007)
Strategies” and “Motivation” in order to analyze learners’ beliefs
2. Method 2.1.Participants The survey was completed by 25 third-year Business English majors taking the Japanese language as a minor subject at Southeast Asia University, comprised of one male student and 24 female students aged at 19-21. All of these students attend a three-hour class once a week, while also taking several English
about learning of each language in a bird’s eye view. 3) Last, independent sample t tests using SPSS 17.0 were administered to find out whether there were significant differences between Japanese language learning and French language learning in the five areas.
3. Results
classes including communication and writing.
3.1. Foreign Language Aptitude
2.2.Instruments
The high rates of disagreement on Item 22 (Women are better
The researcher administered questionnaires on beliefs based on
than men at learning the Japanese/English language (Mean value
BALLI (Beliefs About Language Learning). BALLI, which is originally comprised of 34 questions to evaluate beliefs in five major areas on a five-point Likert scale, was modified by deleting or adding some question items, to fit the questionnaire to the configuration
in Japanese learning (hereinafter referred to as “JM”)=1.94, Mean value in English learning (hereinafter referred to as “EM”)=1.94)) and agreement on Item 34 (Everyone can learn to speak the
of the classroom, backgrounds of the students and learning
Japanese/English language (JM=4.69, EM=4.81)) in both English
curriculum of the university where the research was conducted, as
and Japanese learning show that most learners do not hold to an
well as to find deeper insight of the learning motivation of the
unreasonable belief that only a few talented people can attain
learners, which is one of the most important factors to account
foreign language competence. Meanwhile, it is rather surprising to
for understanding the learner’s background (Dornyei 2001). Two questionnaires (one questionnaire about English language learning and the other about Japanese language learning) were administered in the classroom of the above-mentioned
know that many learners believe that they have Japanese language aptitude even at a higher rate than English language aptitude (Item 15 (JM=4.06, EM=3.62)), although a majority of
participants to collect data about their beliefs on learning each
them express comparative difficulty in learning the Japanese
language.
language, as can be seen in the following sections.
2.3.Data Analysis The collected data were analyzed in the following procedure: 1) First, a mean value of each question item was figured out to
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 754
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 23 มิถุนายน 2559 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพฯ
Table 1: Foreign Language Aptitude Question items
Japanese
M
English
SD
1. It is easier for children than adults to learn the Japanese/English language. 3.94 0.77 2. Some people are born with a special ability which helps them learn the 2.63 1.02 Japanese/English language. 10. It is easier for someone who already speaks the Japanese/English language to learn 2.25 1.06 another one. 15. I have the Japanese/English language aptitude. 4.06 0.96 22. Women are better than men at learning the Japanese/English language. 1.94 1.12 33. Thai people are good at learning the Japanese/English language. 3.13 0.5 34. Everyone can learn to speak the Japanese/English language. 4.69 0.60 5.Strongly agree 4.Rather agree 3.Neutral 2.Rather disagree 1.Strongly disagree 3.2. Difficulty of Language Learning which indicates that the learners generally
M
SD
3.88 3.44
1.26 1.15
2.88
1.02
3.62 1.94 2.94 4.81
0.62 0.85 0.85 0.54
considered it more
In this area, the largest discrepancy between English and Japanese
difficult to learn Japanese. Also, the result of Item 28 (It is easier
learning can be seen in Item 6 (I believe that I will ultimately
to read and write the Japanese/English language than to speak
learn to speak the Japanese/English language very well (JM=3.19,
and understand it (JM=3, EM=3.5)) suggests how much difficulty
EM=4.31)). This result implies that the learners have more
the learners feel about reading and writing of the complicated
negative expectation for accomplishment of Japanese learning.
system of Japanese characters.
This belief is supported by the result of Item 4 (JM=3.81, EM=3.06), Table 2: Difficulty of Language Learning Question items
Japanese
M
English
SD
M
SD
4. The Japanese/English language I am currently studying is: 3.81 0.54 3.06 0.34 1) a very difficult language 2) a difficult language 3) a language of medium difficulty 4) an easy language 5) a very easy language 5. The Japanese/English language is structured in the same way as Japanese. 1.94 0.77 2.44 1.15 6. I believe that I will ultimately learn to speak the Japanese/English language very well. 3.19 0.75 4.31 0.87 14. If someone spent one hour a day learning the Japanese/English language, how long 2.75 1 3.25 0.77 would it take him/her to become fluent? 1) less than a year 2) 1-2 years 3) 3-5 years 4) 5-10 years 5) You can’t learn a language in one hour a day. 24. It is easier to speak than to understand the Japanese/English language. 3.25 0.93 3.63 1.20 28. It is easier to read and write the Japanese/English language than to speak and 3 1.21 3.5 1.21 understand it. 5.Strongly agree 4.Rather agree 3.Neutral 2.Rather disagree 1.Strongly disagree 3.3. Nature of Language Learning them may not be very hopeful of attaining Japanese competence Table 3 reveals that the learners are generally aware of
even by living in the country where it is spoken as an everyday
importance of grammar (JM=4, EM=4) and vocabulary (JM=4.07,
language, due to its difficulty. The result of 26 items (Learning the
EM=3.63) in learning of both languages. This result may reflect the
Japanese/English language is a matter of translating from the
environment of language education in Thailand where
Japanese/English language (JM=3.25, EM=4.13)) is quite reasonable,
conventional teaching of grammar and vocabulary are still
as English is structured in the same manner as Thai, in the sense
mainstream. Other interesting points are the gaps that can be
that both Thai and English languages are based on the SVO
seen in Item 11 and Item 26. It is rather surprising that the
(Subject-Verb-Objective) structure, while Japanese is based on the
learners are less positive about learning Japanese in Japan, as
SOV (Subject-Objective-Verb) structure and has more remarkable
shown in Item 11 (JM=3.38, EM=4.19). Perhaps, because some of
differences from Thai than English does.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 755
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 23 มิถุนายน 2559 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพฯ
Table 3: Nature of Language Learning Question items
Japanese
M
English
SD
M
SD
8. It is necessary to know the Japanese/British (or American etc.) culture in order to 3.63 0.81 3.31 1.08 speak the Japanese/English language. 11. It is better to learn the Japanese/English language in Japan/UK (or US etc.). 3.38 1.54 4.19 1.38 16. Learning the Japanese/English language is mostly a matter of learning a lot of new 4.07 0.85 3.63 0.72 vocabulary. 20. Learning the Japanese/English language is mostly a matter of leaning a lot of 4 1.21 4 1.15 grammar rules. 26. Learning the Japanese/English language is a matter of translating from the 3.25 0.93 4.13 0.89 Japanese/English language. 5.Strongly agree 4.Rather agree 3.Neutral 2.Rather disagree 1.Strongly disagree 3.4. Learning and Communication Strategies with a good accent. Although the differences between Japanese It is interesting to see that Item 17 (It is important to repeat and
and English learning in most items of this category are not
practice a lot (JM=4.94, EM=4.81)) marks high points for both
remarkable, it is noteworthy that there are more learners who
English and Japanese learning. This result reflects the learners’
consider it important to use computer and internet in learning
favor to traditional way of learning by speaking words and phrases
English than in Japanese (JM=3.19, EM=3.94), perhaps because
repetitively, just as other Asian learners do. The learners also
English is used as a common language for communication with
showed strong agreement on Item 7 (It’s important to speak the
non-Thai users of social network and the like, which they often
Japanese/English language with an excellent accent (JM=4.56,
use in their everyday life.
EM=4.75)), which means that they are highly conscious of speaking Table 4: Learning and Communication Strategies Question items
Japanese
M 7. It’s important to speak the Japanese/English language with an excellent accent. 4.56 9. You can’t communicate the Japanese/English language until you can speak it 3 correctly. 12. If I hear someone speaking the Japanese/English language, I would go up to them so 3.5 that I could practice speaking the Japanese/English language. 13. It’s acceptable to guess if you do not know a word in the Japanese/English 3.31 language. 17. It is important to repeat and practice a lot. 4.94 18. I feel self-conscious speaking the Japanese/English language in front of other 4.19 people. 19. If you are allowed to make mistakes in the beginning, it will be hard to get rid of 3.81 them later on. 21. It’s important to practice the Japanese/English language by using computers and 3.19 internet. 5.Strongly agree 4.Rather agree 3.Neutral 2.Rather disagree 1.Strongly disagree 3.5. Motivation prevalent as a communication
English
SD
M
SD
0.51 1.10
4.75 2.75
0.45 0.93
1.03
4.13
1.15
1.13
3.5
1.21
0.25 0.66
4.81 3.88
0.40 0.81
1.11
4
0.73
0.83
3.94
1.26
tool in the international society
The items in this category are mostly accepted positively, which
and more widely spoken in the world (Item 3, 23, 25, 30, 32). In
means that the learners have some kinds of motivational factors
particular, Item 29 (I want to communicate with Japanese/English
which encourage them to learn each language. It might be natural
people by chat, LINE, Facebook, etc. (JM=3.31, EM=4.75)) is
to see an outcome that the learners are more highly motivated to
significantly lower in Japanese learning, as most of the learners
learn English than Japanese, as English is their major language
may prefer using English for communication with foreigners,
while Japanese is just a minor one, and English is far more
whereby they are able to write and understand messages more
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 756
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 23 มิถุนายน 2559 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพฯ
conveniently on these online tools. Although the learners are not
Japanese learning for securing a good job, as Japanese language
very positive about expectation for use of the Japanese language
speakers have higher competitive edges in job seeking in Thailand.
in the future (Item 25 and 32), they are aware of importance of Table 5: Motivation Question items
Japanese
M
English
SD
M
SD
3. I want to have Japanese/overseas friends. 4.44 0.73 4.88 0.34 23. If I get to speak the Japanese/English language very well, I will have many 4.19 0.98 4.63 0.88 opportunities to use it. 25. I think that the Japanese/English language in an important language in the society in 3.69 1.01 4.88 0.34 the future. 27. If I learn to speak the Japanese/English language very well, it will help me get a 4.44 0.81 4.25 0.77 good job. 29. I want to communicate with Japanese/English people by chat, LINE, Facebook, etc. 3.31 0.63 4.75 0.45 30. Thai people think that it is important to speak the Japanese/English language. 4 0.73 4.25 1 31. I would like to learn the Japanese/English language so that I can get to know its 4.13 0.87 4.13 1.15 speakers better. 32. I think that I will use the Japanese/English language in my everyday life in the 3.94 0.93 4.69 0.48 future. 5.Strongly agree 4.Rather agree 3.Neutral 2.Rather disagree 1.Strongly disagree 3.6. Comparisons any of the five categories. This result means that, overall, the Table 6 presents the result of t test comparing English learning
learners have similar beliefs in both English learning and Japanese
and Japanese learning, which was administered to find out
learning, even though there are certain differences in some
whether there is any significant differences between them in the
individual items.
five categories. As a result, no significant differences were found in Table 6: t test result Factor 1. Foreign Language Aptitude 2. Difficulty of Language Learning 3. Nature of Language Learning 4. Learning and Communication Strategies 5. Motivation
t -.241 -1.042 -.802 -.465 -3.143
Sig (2-tailed) .814 .322 .446 .649 .007
4. Discussions
languages in some individual items. The most obvious
The result of this study revealed that the learners’ learning of
differences were found in items in which the learners showed
both Japanese and English is based on similar beliefs in all the
difficulty in learning Japanese and higher importance of English
five categories. In particular, the learners showed similar
learning. In this regard, the Japanese instructor may be required
preference of learning of grammar and vocabulary and traditional
to new strategies to motivate the learners to study it than the
repeated practice in both Japanese and English learning. Even
English instructor. However, the study also revealed that
though communicative teaching methods are advocated by
students are aware of advantages of attaining Japanese
many language teachers in the current language classes, it may
competence though they feel it is difficult to learn. The
be also necessary to preserve some conventional ways of
instructor may take advantage of this factor in order to keep the
teaching in order to meet the learners’ expectation.
learners motivated to study for the benefits that they may gain
Meanwhile, there were certain variances between the two
in the future.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 757
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2558 25 มิถุนายน 2558 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพ ฯ
In addition to the above way of encouragement, it may be recommended to increase the learners’ self-esteem and self-confidence, as Dornyei (2001) considers it a crucial aspect of
การเรียนภาษาญี่ปุ่นและภาษาจีนของนิสิตมหาวิทยาลัยเกษตร ศาสตร์์ : แรงจุงใจแตกต่างกันอย่างไร 1, วารสารญี่ปุ่นศึกษา 27–40. Horwitz, E. K. (1987). Surveying student beliefs about language
motivational teaching practice. To fill the gap in motivation
teaming. In A.L.Wenden & J.Robin (Eds.), The beliefs about
between two language groups, it should be effective to practice
language learning of beginning university foreign language
four main strategies useful for increasing learners’ self-esteem
students. Learner Strategies in Language Learning
and self-confidence that Dornyei advocates, i.e., “providing
(pp.119-132). Englewood Cliffs. NJ: Prentice-Hall
experiences of success, encouraging the learners, reducing
Horwitz, E. K. (1988). The beliefs about language learning of
language anxiety, and teaching learner strategies”. In any case,
beginning university foreign language students. Modern
the instructors are always required to build teaching curricula
Language Journal, 72, 283-294.
and find effective ways of teaching by identifying the learners’ expectations and preferences accurately. For further investigation of learners’ beliefs about foreign
Katagiri, J. (2005). Beliefs of language learning of Japanese language learners in the Philippines:
Based on the
survey of Japanese language learners at the University of
language learning, it will be required to study beliefs of learners
the Philippines. The Japan Foundation Japanese Language
in other grades or institutes, and search for differences between
Education Bulletin, 1, 85–101.
ages, genders and learning levels. At the same time, further
Nikitina, L. & Fukuoka, F. (2006). Re-examining Horwitz’s beliefs
research of motivational factors should be conducted so that
about language learning inventory (BALLI) in the Malaysian
effective teaching can be achieved in line with learners’ beliefs
context. Electronic Journal of Foreign Language Teaching,
identified by the survey.
3(2). 209-219
5. References Ariogul, S, Unal, D.C., &
Onursal, I. (2009). Foreign language
learners' beliefs about language learning: A study on Turkish
Oranpattanachai, P (2013). Motivation and English achievement of Thai undergraduate students. LEARN Journal, Vol 6, No.1 Pholbut, K (2008). ความเชื่อของผู้เรียนเกี่ยวกับการเรียนภาษาญี่ปุ่น A
university students. Procedia - Social and Behavioral
Survey of students’ beliefs in learning Japanese วารสาร
Sciences. Vol 1, Issue 1, 1500-1506
มนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีที่ 5, ฉบับที่ 2 พฤษภาคม
Choosri, C. & Intharakksa, U. (2010). Relationship between
Wang, Tuntiga, & Rajprasit, Krich (2015). Identifying affirmative
motivation and students’ English learning achievement: A
beliefs about English language learning: Self-perceptions
study of the second-year vocational certificate level
of Thai learners with different language proficiency. English
Hadyai Technical College students. Paper presented at the
Language Teaching. Volume: 8. Issue: 4
3rd International Conference on Humanities and Social Sciences, Faculty of Liberal Arts, Prince of Songkhla University, Songkhla, Thailand Dornyei, Z. (2001). Motivational strategies in the language classroom. Cambridge University Press. Fukushima, Y., Numtong, K., & Ranong, S. N. (2007). The popularity of learning Japanese and Chinese languages among KU students: How are their motivations different? ความนิยมใน
Wen, X. (1997). Motivation and language learning with students of Chinese. Foreign Language Annals, 30(2), 235–251. Wenden, A.L. (1987). Conceptual background and utility. In A.L. Wenden & J. Rubin (Eds.), Learner Strategies in Language
Learning (pp.3-13). Englewood Cliffs. NJ: Prentice-Hall Yang, N.D. (1998). Exploring a new role for teachers: Promoting learner autonomy. System, 26, 127-135 Yang, N.D. (1999). The Relationship between EFL learners’ beliefs
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 758
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2558 25 มิถุนายน 2558 ณ โรงแรม เอส.ดี.อเวนิว ปิ่นเกล้า กรุงเทพ ฯ
and learning strategy use. System, 27, 515-535
ประวัตผิ เู้ ขียนบทความ ชื่อ-สกุล นายHideyuki Suzuki ที่อยู่ 622/159 มบ.คาซ่าเพรสโต้ พระราม 2 ถ. บางขุนเทียน-ชายทะเล แขวงท่าข้าม เขตบาง ขุนเทียน กทม. 10150
(Proceedings) การประชุมวิชาการ ระดับชาติ“สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2558 SAU National Interdisciplinary Conference 2015 Proceeding of SAUNIC 2015
ที่ทางาน สาขาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชีย อาคเนย์ ประวัติการศึกษา พ.ศ.2539 สาเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี บริหารธุรกิจ Aoyama Gakuin University (มหาวิทยาลัยอาโอยะมะกัก คุอิน) จังวัดโตเกียว ประเทศญี่ปนุ่ ) พ.ศ.2548 สาเร็จการศึกษาระดับปริญญาโท ภาษาศาสตร์ประยุกต์Griffith University, Queensland, Australia (มหาวิทยาลัย กริฟฟิธ) (รัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย) ประวัติการทางาน ปัจจุบัน อาจารย์ประจาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ ประวัติการทาวิจัย พ.ศ. 2558 Investigation of Motivational Factors of First- & Fourth-year University Students Learning French and Japanese: Difference in Motivational Orientations ตีพิมพ์เผยแพร่ในรายงานสืบเนื่อง
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 759
ปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชา 500311 ภาษาฝรั่งเศสเบื้องตน ของนักศึกษา สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย Factors Affecting Learning 500311 Basic French of the Students of Business English Department at the Faculty of Arts and Sciences, Southeast Asia University เนาวรัตน อัศวเทศามงคล มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 19/1 ถนนเพชรเกษม แขวงหนองคางพลู เขตหนองแขม กรุงเทพฯ 10160
[email protected], 02-8074500 ตอ 335, 02-8074528
บทคัดยอ การวิจัยในครั้งมีวัตถุประสงคสําคัญ เพื่อศึกษาความสัมพันธและคาน้ําหนักของปจจัยดานนักศึกษา ปจจัยดาน อาจารย ปจจัยดา นสื่อและเอกสารประกอบการสอน และปจจัย ดานมหาวิ ทยาลัยกั บผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของ นั ก ศึ ก ษาสาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ คณะศิ ล ปศาสตร แ ละวิ ท ยาศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย ที่ เป น กลุมเปาหมายโดยใชวิธีการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive Sampling) จากนักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปที่ 1 สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชา 500311 ภาษาฝรั่งเศสเบื้องตน ในภาคการศึกษาที่ 1 ปการศึกษา 2558 จํานวน 60 คน เครื่องมือที่ใชในการเก็บ รวบรวมข อมู ล คื อแบบสอบถามที่ ประกอบด วย ป จจั ยด านนั กศึ กษา ป จจั ยด านอาจารย ป จจั ยด านสื่ อและเอกสาร ประกอบการสอน และปจจัยดานมหาวิทยาลัย มีคาความเชื่อมั่นเทากับ 0.849, 0.928, 0.906 และ 0.853 ตามลําดับ โดยใชสถิติพื้นฐาน ไดแก คาเฉลี่ย ( ) สวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S) ผลการวิจัยพบวา 1. เมื่อวิเคราะหคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธภายในระหวางตัวแปรปจจัยทั้ง 4 ปจจัย ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา ปจจัยดานอาจารย ปจจัยดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน และปจจัยดานมหาวิทยาลัย มีความสัมพันธกันทางบวกอยาง มีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกคา และตัวแปรปจจัยที่มีคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษา อยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 อยู 1 ปจจัย คือ ปจจัยดานนักศึกษา มีคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ 0.601 โดยมี คา สัม ประสิท ธิ์ส หสั มพัน ธพ หุคู ณ เทา กับ 0.700 ซึ่ งแสดงวา ตัว แปรปจจัยทั้ง 4 ปจจัย รวมกันอธิ บาย ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ไดรอยละ 49 2. เมื่อวิเคราะหคาน้ําหนักความสําคัญตัวแปรปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา พบวา ปจจัยดานนักศึกษาสงผลทางบวกตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนอยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และปจจัยดานสื่อและ เอกสารประกอบการสอน สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาอยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ .05 ในขณะที่ปจจัย ดานอาจารยและปจจัยดานมหาวิทยาลัย ไมสงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะ ศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย คําหลัก: วิชา 500311 ภาษาฝรั่งเศสเบื้องตน, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, ปจจัย
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 760
Abstract This research is aimed to study the relationship and factor loading with respect to successful academic achievement: student, teacher, media and teaching and the university. The populations (Purposive Sampling) of this research were students enrolled in 500311 Basic French under the Business English Department and compose of 60 undergraduate students in the academic year of 2015. From the questionnaires and by using mean ( ) and standard deviation (S) the reliability were 0.849, 0.928, 0.906, and 0.853 respectively. The results revealed that: 1. The correlation between variable within the four factors (student, teacher, media and teaching, and the university) had positive relationship at statistical significance of .01, with one variable showing positive correlation that factors with students. The results also exhibited the correlation coefficient of 0.601 and 0.700 indicating that multiple factors and variables of the four given factors explain the academic achievement of student equivalent to 49 percent. 2. Important Bata variable was also discovered and found that the factors affecting student’s achievement had positive contribution at statistical significance of .01. On the other hand, the media and teaching had statistical significance of .05 while teacher and the university factors had suggested that they don’t have any impact on the achievement and learning of the students under the Business English Department at Southeast Asia University. Keywords: 500311 Basic French, Achievement, Factors 1. บทนํา ในป จ จุ บั น การเรี ย นภาษาต า งประเทศมี ความสํ า คั ญ ต อ นั ก เรี ย นนั ก ศึ ก ษาเป น อย า งมาก เนื่ องจากเราต องมี ก ารติ ด ต อ สื่ อสาร แลกเปลี่ ย นกั บ ชาวตางชาติในหลายๆดาน เชน การแลกเปลี่ยนความรู ศิลปวัฒนธรรม เศรษฐกิจ และในปจจุบันภาษาอังกฤษ เพียงภาษาเดียวอาจไมเพียงพอ ดังนั้น ในปจจุบันภาษา ที่ 3 จึงเริ่มเขามามีบทบาทสําคัญมากยิ่งขึ้น เชน ภาษา ฝรั่งเศส ภาษาสเปน ภาษาจีน ภาษาญี่ปุน เปนตน ภาษาฝรั่ งเศสเป น 1 ในภาษาที่สํ าคั ญของโลก รองจากภาษาอังกฤษ เนื่องจากประชากรของประเทศ ตางๆ 5 ทวีปทั่วโลก กวา 110 ลานคน ใชภาษาฝรั่งเศส เปนภาษาราชการ และใชในการติดตอสื่อสารซึ่งรวมตัว กันในชื่อของ ประชาคมผูใชภาษาฝรั่งเศส นอกจากนี้ ภาษาฝรั่งเศสยังใชเปนภาษาบนเวทีโลกอีกดวย ภาษา ฝรั่ ง เศสเป น หนึ่ ง ในภาษาราชการที่ ใ ช ใ นองค ก าร สหประชาชาติ องค ก ารยู เ นสโก หรื อ สหภาพยุ โ รป โอลิ ม ป ค ดั ง นั้ น การใช ภ าษาฝรั่ ง เศสยั ง คงมี ค วาม จําเปนในการทํางานดานความรวมมือระหวางประเทศ นอกจากนี้ ยังมีสายงานตางๆ ที่เปดโอกาสใหใชภาษา
ฝรั่ ง เศส เช น การท อ งเที่ ย ว การค า การส ง ออกและ นําเขา งานแปล งานวิเทศสัมพันธในองคกรภาครัฐและ เอกชน ภาษาฝรั่งเศสจึงเปนภาษาของประเทศที่ 1. เปนศูนยรวมทางศิลปะและวัฒนธรรมที่สําคัญ ของโลก 2. นําการพัฒนาของสหภาพยุโรป 3. กลุ ม ประเทศที่ ใ ช ภ าษาฝรั่ ง เศสกว า 50 ประเทศ 4. มีนักทองเที่ยวมากที่สุดเปนอันดับหนึ่งของโลก 5. อยู ใ นกลุ ม ผู นํ า ทางด า นการค น คว า วิ จั ย ทาง วิทยาศาสตร 6. มีมาตรฐานการครองชีพอยูใน 5 อันดับแรก ของโลก ในประเทศที่ใชภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศสเปน วิ ช าเลื อกภาษาต า งประเทศอั น ดั บ หนึ่ ง (Edufrance, 2013) นอกเหนือจากการที่เปนภาษาสวยงามจนมีคน กล า วว า เป น ภาษาที่ ไ พเราะที่ สุ ด ในโลกแล ว และ นอกจากประเทศต า งๆ ทั่ ว โลกแล ว ประเทศในกลุ ม อาเซียนที่เปนประเทศเพื่อนบานของไทยก็มีการใชภาษา ฝรั่ ง เศสด ว ยเช น กั น ได แ ก ประเทศลาว กั ม พู ช า
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 761
เวียดนาม เนื่องจากประเทศดังกล าวเคยเป นเมื องขึ้ น ของฝรั่งเศส และที่ผานมาไดมีความพยายามที่จะ เรียกรองใหนําภาษาอื่นๆ มาใชเปนภาษาทางการของ อาเซี ย นด ว ยนอกเหนื อ จากภาษาอั ง กฤษ (วี ร ะพงษ ปญญาธนคุณ, 2555) นอกจากความสําคัญทางดานภาษาแลว ฝรั่งเศสยัง เปนประเทศที่ร่ํารวยทางดาน ศิลปวัฒนธรรมเปนอยาง มาก ซึ่ ง สะท อ นผ า นทาง สถาป ต ยกรรม สถานที่ ทองเที่ยว ที่ไดขึ้นทะเบียนเปนมรดกโลกมากมาย อีก ทั้ ง ฝรั่ ง เศสยั ง มี ศิ ล ปะการปรุ ง อาหารที่ ล้ํ า เลิ ศ ที่ เป น ที่ ยอมรับไปทั่วโลก เชนเดียวกับแฟชั่น สินคาแบรนดเนม ตางๆ อีกมากมายจนไดกลายเปนมหานครแหงแฟชั่น หากพิจ ารณาในด านเศรษฐกิ จ ประเทศไทยและ ประเทศฝรั่ ง เศสได มี ก ารติ ด ต อ ค า ขายระหว า งสอง ประเทศมาเปนระยะเวลาอันยาวนาน จากสถิติในเว็บ ไซด ของสถานทูต ฝรั่ งเศสประจํา ประเทศไทยมีบ ริษั ท ฝรั่งเศสเขามาตั้งสํานักงานอยูในประเทศไทยเปนจํานวน กวา 400 บริษัท นอกจากนี้ยังมีนักทองเที่ยวที่พูดภาษา ฝรั่งเศสเดินทางเขามาทองเที่ยวในประเทศไทยถึงปละ หลายแสนคน (เกศินี ชัยศรี, 2557) จากความสําคัญดังกลาว จึงมีนักเรียน นักศึกษาให ความสนใจเรี ย นภาษาฝรั่ งเศสเป นจํ า นวนมาก ทั้ ง ใน มหาวิทยาลัยรัฐบาล และมหาวิทยาลัยเอกชน อยางไรก็ ตามป ญ หาสํ า คั ญ ที่ พ บในชั้ น เรี ย นภาษาฝรั่ ง เศสของ นั ก ศึ ก ษาไทย ทั้ ง ในมหาวิ ท ยาลั ย รั ฐ และเอกชนซึ่ ง รวมถึ ง นั ก ศึ ก ษามหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย คื อ นั ก ศึ ก ษาส ว นใหญ มี ผ ลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นภาษา ฝรั่งเศสต่ํา ซึ่งแบงออกเปน 1. ป ญ หาความสามารถด า นความรู ท างภาษา กลาวคือ นักศึกษาไมสามารถกระจายกริยาในกาลตางๆ ได ถู ก ต อ ง หรื อ แม ก ระทั่ ง ไม ก ระจายกริ ย าเลย นอกจากนี้ นักศึกษายังไมสามารถจําเพศคํานาม ซึ่งถือ เปนเอกลักษณสําคัญของภาษาฝรั่งเศส และนักศึกษามี ฐานความรู ท างด า นคํ า ศั พ ท ไ ม ม ากพอ นั ก ศึ ก ษาไม สามารถอานเรื่องไดเขาใจ - ตอบคําถามไดหรือแสดง ความคิดเห็นได และไมสามารถเขียนภาษาฝรั่งเศสใน ระดับที่สูงขึ้นได 2. ปญหาความสามารถดานการสื่อสารทางภาษา กลาวคือ นักศึกษาไมสามารถสื่อสาร สนทนาโตตอบไดดี เท า ที่ ค วร ซึ่ ง ถื อเป น ป ญ หาที่ สํ า คั ญ มากในการเรี ย น ภาษาตางประเทศ
โดยป ญ หาสํ า คั ญ ที่ ก ล า วมาข า งต น สามารถวั ด ออกมาไดจากผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาวา อยู ใ นระดั บ ใด แบ ง เป น ดี เยี่ ย ม ดี ม าก ดี ค อ นข า งดี พอใช ออน ออนมากและ ตก ดังนั้น งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงคเพื่อศึกษาปจจัย ตางๆที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาฝรั่งเศส ของนักศึกษา โดยจําแนกออกเปน 4 ปจจัย ดังนี้ 1. ปจจัยดานนักศึกษา 2. ปจจัยดานอาจารย 3. ปจ จัย ด านสื่ อการเรีย นการสอนและเอกสาร ประกอบการสอน 4. ปจจัยดานมหาวิทยาลัย ผลการวิจัยปจจัยตางๆทําใหทราบถึงปญหา ที่มา ของปญหา และนําไปสูการนําเสนอวิธีแกไข เพื่อพัฒนา ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นภาษาฝรั่ ง เศสของนั ก ศึ ก ษา สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ คณะศิ ล ปศาสตร แ ละ วิ ท ยาศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย ให มี ประสิทธิภาพตอไป 2. วัตถุประสงค การศึกษาวิจัยในครั้งนี้ไดกําหนดวัตถุประสงคของ การวิจัย ไดดังนี้ 1. เพื่ อศึกษาระดั บปจ จัย ที่สง ผลต อผลสัม ฤทธิ์ ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชีย อาคเนย ไดแก ระดับปจจัยดานนักศึกษา ระดับปจจัย ด า นอาจารย ระดั บ ป จ จั ย ด า นสื่ อ และเอกสาร ประกอบการสอน และระดับปจจัยดานมหาวิทยาลัย 2. เพื่ อศึ กษาความสั ม พั น ธ ร ะหว า งป จ จั ย ด า น นั ก ศึ ก ษา ป จ จั ย ด า นอาจารย ป จ จั ย ด า นสื่ อ และ เอกสารประกอบการสอน และปจจัยดานมหาวิทยาลัย กั บ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษานั ก ศึ ก ษา สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ คณะศิ ล ปศาสตร แ ละ วิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 3. เพื่อศึกษาคาน้ําหนักความสําคัญของปจจัยดาน นั ก ศึ ก ษา ป จ จั ย ด า นอาจารย ป จ จั ย ด า นสื่ อ และ เอกสารประกอบการสอน ปจจัยดานมหาวิทยาลัยกับ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษานักศึกษาสาขาวิชา ภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 3. ประโยชนที่คาดวาจะไดรบั การศึกษาวิจัยในครั้งนี้ประโยชนที่คาดวาจะไดรับ มีดังนี้
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 762
1. เป น ข อ มู ล เพื่ อ ทราบถึ ง ป จ จั ย ที่ ส ง ผลต อ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาฝรั่งเศสของนักศึกษา 2. เปนขอมูล ขอสรุป และขอเสนอแนะเพื่อนําไป ปรับใชในการพัฒนาการเรียนการสอนภาษาฝรั่งเศสของ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร และวิ ท ยาศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย ใ ห มี ประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น 3. ใช เ ป น ข อ มู ล ในการปรั บ ปรุ ง หลั ก สู ต รศิ ล ป ศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจในครั้งตอไป 4. สมมติฐาน 1. ปจจัยดานนักศึกษา ปจจัยดานอาจารย ปจจัย ดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน และปจจัยดาน มหาวิท ยาลัย มี ค วามสั มพั น ธ ทางบวกกั บผลสัม ฤทธิ์ ทางการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษานั ก ศึ ก ษาสาขาวิ ช า ภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 2. ปจจัยอยางนอยหนึ่งดานสงผลตอผลสัมฤทธิ์ ทางการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษานั ก ศึ ก ษาสาขาวิ ช า ภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 5. ขอบเขตการวิจัย 1. กลุมเปาหมายที่ใชในการวิจัย กลุมเปาหมายที่ใชในการวิจัย คือ นักศึกษาระดับ ปริญญาตรี ชั้นปที่ 1 สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะ ศิ ล ปศาสตร แ ละวิ ท ยาศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย ที่ ล งทะเบี ย นเรี ย นรายวิ ช า 500311 ภาษา ฝรั่ ง เศสเบื้ อ งต น ในภาคการศึ ก ษาที่ 1 ป ก ารศึ ก ษา 2558 ทั้งภาคปกติ และภาคค่ํา เก็บขอมูลในชวงเดือน ตุลาคม – ธันวาคม 2558 จํานวน 60 คน 2. ตัวแปรที่ใชในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบดวย 1. ตัวแปรอิสระ (Independent Variables) คือ ปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 1.1 ปจจัยดานนักศึกษา 1.2 ปจจัยดานอาจารย 1.3 ป จ จั ย ด า นสื่ อและเอกสารประกอบการ สอน 1.4 ปจจัยดานมหาวิทยาลัย 2. ตัวแปรตาม (Dependent Variables) คือ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชา 500311 ภาษาฝรั่งเศส เบื้องตน 6. ระยะเวลาดําเนินการทดลอง
ระยะเวลาดําเนินการทดลองตลอดภาคการศึกษา ที่ 1/2558 คื อ เริ่ ม ตั้ ง แต เ ดื อ นสิ ง หาคม – ธั น วาคม 2558 7. วิธีดําเนินการวิจัย การวิจัยครั้งนี้ ผูวิจัยดําเนินการวิจัยตามลําดับ ขั้นตอนดังตอไปนี้ 1. ประชากร/กลุมตัวอยาง กลุ มตั ว อย า งที่ ใ ชใ นการวิจั ย เป น การเลื อกแบบ เฉพาะเจาะจง (Purposive Sampling) โดยใช นั ก ศึ ก ษาระดั บ ปริ ญ ญาตรี ชั้ น ป ที่ 1 สาขาวิ ช า ภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชา 500311 ภาษาฝรั่งเศสเบื้องตน ในภาคการศึกษาที่ 1 ปการศึกษา 2558 ทั้งภาคปกติ และภาคค่ํา เก็บขอมูล ในชวงเดือนตุลาคม – ธันวาคม 2558 จํานวน 60 คน 2. การสรางเครื่องมือที่ใชในการวิจัย ในการวิจัยครั้งนี้ผูวิจัยไดดําเนินการสรางเครื่องมือ ดังนี้ 1. การศึกษาคนควา ศึกษาคนควาทฤษฎีและ เอกสาร ตํ า รา วารสาร งานวิ จั ย สิ่ ง พิ ม พ ต า งๆ ที่ เกี่ยวของกั บปจจั ยที่สง ผลตอผลสัม ฤทธิ์ท างการเรีย น ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา ปจจัยดานอาจารย ปจจัย ดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน และปจจัยดาน มหาวิทยาลัย เพื่อกําหนดกรอบและขอบเขตเนื้อหาใน การสรางแบบสอบถาม 2. การสรางแบบสอบถาม นําขอมูลที่ไดมาสราง แบบสอบถามปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชา 500311 ภาษาฝรั่งเศสเบื้องตน ของนักศึกษา สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและ วิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย แบงออกเปน 3 สวน คือ สวนที่ 1 ขอมูลสวนตัว สวนที่ 2 ปจจัยที่สง ผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ตอนที่ 1 ปจจัยดานนักศึกษา ตอนที่ 2 ปจจัยดานอาจารย ตอนที่ 3 ปจจัยดานสื่อและ เอกสารประกอบการสอน ตอนที่ 4 ปจจัยดานมหาวิทยาลัย สวนที่ 3 ขอเสนอแนะอื่นๆ 3. นําแบบสอบถามที่สรางเสร็จเรียบรอยแลวในขอ ที่ 2 ใหผูเชี่ยวชาญ จํานวน 3 ทาน ตรวจสอบความ ครอบคลุมเนื้อหา และความเที่ยงตรงเชิงพินิ จ (Face
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 763
Validity) แลวนํามาปรับปรุ งให ถูกตองตามนิ ยามที่ ได กําหนดไว 4. นําแบบสอบถามไปทดลองใชกับประชากรที่ไมใช กลุมตัวอยางในการวิจัยนี้ จํานวน 30 ทาน เพื่อนําผลไป วิเคราะหหาคุณภาพของแบบสอบถาม โดยหาคาความ เชื่อมั่นของแบบสอบถามทั้งฉบั บ โดยวิเคราะหขอมู ล ทางสถิ ติ หาค า สั ม ประสิ ท ธิ์ แ อลฟา ( α -Coefficient) ของครอนบัค (Cronbach) ดังปรากฏรายละเอีย ด ดังตอไปนี้ ปจจัยดานนักศึกษา คาความเชื่อมั่น 0.871 ปจจัยดานอาจารย คาความเชื่อมั่น 0.919 ป จ จั ย ด า นสื่ อ และเอกสารประกอบการสอน คาความเชื่อมั่น 0.912 ปจจัยดานมหาวิทยาลัย คาความเชื่อมั่น 0.853 รวมทั้งฉบับ คาความเชื่อมั่น 0.953 5. นํ า แบบสอบถามที่ ไ ด ใ นข อ ที่ 5 จั ด พิ ม พ เ พื่ อ นําไปใชในการเก็บขอมูลทําการวิจัยตอไป 3. การเก็บรวบรวมขอมูล ผูวิจัยดําเนินการเก็บรวบรวมขอมูลตามขั้นตอนดังนี้ 1. ใหนักศึกษาตอบแบบสอบถาม โดยอธิบายและ ใหรายละเอียดแกนักศึกษาในการตอบแบบสอบถาม 2. นํ า แบ บ สอ บ ถาม มารวบ รวมข อ มู ล เพื่ อ ประมวลผลและวิเคราะหผลตอไป 8. การวิเคราะหขอมูล และสถิติที่ใชในการวิเคราะหขอ มูล การวิ เคราะห ข อมู ลในการวิ จัย ครั้ ง นี้ ผู วิจั ย กระทํ า ประมวลขอมูลโดยใชโปรแกรมคอมพิวเตอรสําเร็จรู ป โดยดําเนินการตามลําดับ ดังนี้ 1. วิเคราะหขอมูลขอมูลสวนตัวของนักศึกษา โดยหา คาความถี่ และคารอยละ 2. วิเคราะหปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนั ก ศึ ก ษา โดยหาค า เฉลี่ ย และค า ความเบี่ ย งเบน มาตรฐาน 3. วิเคราะหหาคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธอยางงาย (Simple Correlation Coefficient) ระหวาง ตัวแปร ปจจัย ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา ปจจัยดานอาจารย ปจจัยดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน และปจจัย ด า นมหาวิ ท ยาลั ย กั บ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร และวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 4. วิเคราะหหาคาสัมประสิทธิ์การถดถอยพหุคูณ (MR) และคาน้ํา หนักความสําคัญระหวางตัวแปรปจจัย
ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา ปจจัยดานอาจารย ปจจัย ดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน และปจจัยดาน มหาวิทยาลัย กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ คณะศิ ล ปศาสตร แ ละ วิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย สถิ ติ ที่ ใ ช ใ นการวิ เ คราะห ข อ มู ล การวิ จั ย ในครั้ ง นี้ ไดแก 1. สถิติพื้นฐาน ไดแก คาเฉลี่ย ( ) สวน เบี่ยงเบนมาตรฐาน (S) 2. การวิเคราะหหาคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธอยาง งายโดยใชสูตรของเพียรสัน (Pearson Product – moment Correlation Coefficient) [4] ดังนี้ r XY = (1) 3. การทดสอบความมีนัยสําคัญทางสถิติของคา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ โดยใช t – test [5] ดังนี้ t = r
(2)
4. การหาคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธพหุคูณ โดย คํานวณจากคะแนนของแบบสอบถาม [6] ดังนี้ R y.1,2,...,k = (3) 5. การทดสอบนัยสําคัญของสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ พหุคูณ โดยใชสูตรคาการแจกแจงแบบเอฟ (F – Distribution) [7] ดังนี้ F =
(4)
6. การหาคาน้ําหนักความสําคัญของตัวแปรอิสระ ในรูปคะแนนดิบ โดยใชสูตร [8] bj =
(5)
7. การทดสอบความมีนัยสํา คัญของค าน้ําหนั ก ความสําคัญของตัวแปรอิสระ คํานวณโดยใช t – test [9] tj =
(6)
9. ผลการวิจัย การศึกษาปจจัย ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา ปจจัย ดานอาจารย ปจจัยดานสื่อและเอกสารประกอบการ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 764
สอน และปจจัยดานมหาวิทยาลัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียน สามารถสรุปผลการวิจัย ไดดังนี้ ตารางที่ 1 แสดงคาเฉลี่ยและความเบี่ยงเบนมาตรฐาน ของป จ จั ย ที่ ส ง ผลต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของ นักศึกษา สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร และวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย ในแตละ ดาน ปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
3.76
0.60
การแปล ความหมาย มาก
3.77 3.76 4.28 4.21
0.60 0.65 0.50 0.52
มาก มาก มาก มาก
S
X
ปจจัยดานนักศึกษา (X 1 ) เจตคติตอการเรียน แรงจูงใจใฝสัมฤทธิ์ ปจจัยดานอาจารย (X 2 ) คุณภาพการสอน ความสัมพันธระหวางอาจารยกับนักศึกษา
4.41
0.62
มาก
ปจจัยดานสือ่ และเอกสารประกอบการสอน (X 3 ) สื่อการเรียนการสอน เอกสารประกอบการสอน
4.07 3.96
0.52 0.56
มาก มาก
4.18
0.57
มาก
ปจจัยดานมหาวิทยาลัย (X 4 ) สิ่งสนับสนุนการเรียนรู กิจกรรมของมหาวิทยาลัย
3.61 3.37
0.60 0.75
มาก ปานกลาง
3.85
0.55
มาก
จากตาราง 1 แสดงระดั บ ป จ จั ย ที่ ส ง ผลต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษา สาขาวิ ช า ภาษาอั งกฤษธุ รกิ จ คณะศิ ลปศาสตร และวิ ทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย พบวา ปจจัยดานนักศึกษา (X 1 ) ป จ จั ยด า นอาจารย (X 2 ) ปจ จั ย ด านสื่ อและ เอกสารประกอบการเรีย นการสอน (X 3 ) ป จ จัย ด า น มหาวิ ท ยาลั ย (X 4 ) อยู ในระดั บ มาก คื อ มี ค า เฉลี่ ย 3.76, 4.28, 4.07 และ 3.61 ตามลําดับ ตารางที่ 2 แสดงคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธอยางงาย (r) ระหว า งป จ จั ย ทั้ ง 4 ป จ จั ย คื อ ป จ จั ย ด า นนั ก ศึ ก ษา ป จ จั ย ด า นอาจารย ป จ จั ย ด า นสื่ อ และเอกสาร ประกอบการสอน และป จ จั ย ด า นมหาวิ ท ยาลั ย กั บ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ตัว แปร X1 X2 X3 X4 Y
X1
1.000
X2
X3
**
.514 1.000
X4
**
.573 ** .808 1.000
Y
.651 ** .428 ** .513
**
.601 0.112 0.074
**
1.000
0.232 1.000
จากตาราง 2 พบวา นักศึกษาสาขาภาษาอังกฤษ ธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัย เอเชี ย อาคเนย มี ค า สั ม ประสิ ท ธิ์ ส หสั ม พั น ธ ภ ายใน ระหวางตัวแปรปจจัยทั้ง 4 ปจจัย ไดแก ปจจัยดา น นักศึกษา (X 1 ) ปจจัยดานอาจารย (X 2 ) ปจจัยดาน สื่อและเอกสารประกอบการสอน (X 3 ) และปจจัยดาน
มหาวิทยาลัย (X 4 ) มีความสัมพันธกันทางบวกอยางมี นั ย สํ า คั ญ ทางสถิ ติ ที่ ร ะดั บ .01 ทุ ก ค า (อยู ร ะหว า ง 0.513 ถึง 0.808) และตัวแปรปจจัยมีคาสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา (Y) ที่ระดับ .01 อยู 1 ปจจัย คือ ปจจัยดานนักศึกษา (X 1 ) ตารางที่ 3 แสดงค า ทดสอบนัย สํ า คั ญของสหสั ม พั น ธ พหุคูณระหวางตัวแปรปจจัยกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
แหลงความแปรปรวน Regression Residual Total R = 0.700
df SS 4 36.576 55 38.137 59 74.712 2 R = 0.490
MS F 9.144 3.187** .693 2
R
adj
P .000
= 0.452
จากตาราง 3 พบว า ตั วแปรป จ จัย ทั้ ง 4 ป จ จั ย ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา (X 1 ) ปจจัยดานอาจารย (X 2 ) ปจจัยดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน (X 3 ) และปจจัยดานมหาวิทยาลัย (X 4 ) มีความสัมพันธกับ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษา (Y) อย า งมี นัย สํ า คั ญ ทางสถิ ติ ที่ ร ะดั บ .01 โดยมี ค า สั ม ประสิ ท ธิ์ สหสัมพันธพหุคูณ เทากับ 0.700 และกําลังสองของคา สัมประสิทธิ์สหสัมพันธพหุคูณระหวางตัวแปรปจจัยกับ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษา มี ค า เท า กั บ 0.490 ซึ่ งแสดงวา ตัวแปรปจจัยทั้ ง 4 ปจจั ย ร วมกั น อธิบายความแปรปรวนของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของ นักศึกษา (Y) ไดรอยละ 49 ตารางที่ 4 แสดงค า น้ํ า หนั ก ความสํ า คั ญ ของตั ว แปร ปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา
ตัวแปร
X1 X2 X3 X4
b
β
ลําดับสําคัญ
SE b
1.753 0.042 0.821 -0.358
0.931 0.019 0.377 -0.189
1 4 2 3
0.259 0.368 0.381 0.246
จากตาราง 4 พบว า ตั ว แปรป จ จั ย ที่ ส ง ผลต อ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา (Y) ในทางบวก อยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คือ ปจจัยดาน นักศึกษา (X 1 ) คา β เทากับ 0.931 สวนปจจัยดาน สื่ อ และเอกสารประกอบการสอน (X 3 ) ส ง ผลต อ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาอยางมีนัยสําคัญ ทางสถิติที่ .05 คา β เทากับ 0.377 ในขณะที่ปจจัย ดานอาจารย (X 2 ) และปจจัยดานมหาวิทยาลัย (X 4 ) ไม ส ง ผลต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย น (Y) ของนั ก ศึ ก ษา สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ คณะศิ ล ปศาสตร แ ละ วิ ท ยาศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย ค า β เทากับ 0.019 และ -0.189 ตามลําดับ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 765
t 6.780** 0.115 2.156* -1.454
10. อภิปรายผล จากผลการสรุปผลการวิจัย สามารถอภิปรายผล โดยมีรายละเอียดดังตอไปนี้ 1. เมื่อวิเคราะหคาสัมประสิทธิ์สหสัมพันธระหวาง ตัวแปรปจจัยทั้ง 4 ปจจัย ไดแก ปจจัยดานนักศึกษา ป จ จั ย ด า นอาจารย ป จ จั ย ด า นสื่ อ และเอกสาร ประกอบการสอน และป จ จั ย ด า นมหาวิ ท ยาลั ย กั บ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาภาษาอังกฤษ ธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัย เอเชียอาคเนย พบวา มีตัวแปรปจจัยที่มีคาสัมประสิทธิ์ สหสั ม พั น ธ ท างบวกกั บ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของ นักศึกษา อยางมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .01 อยู 1 ป จ จั ย คื อ ป จ จั ย ด า นนั ก ศึ ก ษา มี ค า สั ม ประสิ ท ธิ์ สหสั ม พั น ธ 0.601 โดยมี ค า สั ม ประสิ ท ธิ์ ส หสั ม พั น ธ พหุคูณ เทากับ 0.700 แตไมเปนไปตามสมมติฐานขอที่ 1 ที่ ตั้ ง ไว ว า ป จ จั ย ด า นนั ก ศึ ก ษา ป จ จั ย ด า นอาจารย ปจจัยดานสื่อและเอกสารประกอบการสอน ปจจัยดาน มหาวิท ยาลัย มี ค วามสั มพั น ธ ทางบวกกั บผลสัม ฤทธิ์ ทางการเรียนของนักศึกษา แตสอดคลองกับงานวิจัยของ กรรณิการ ภิรมยรัตน (2554) ที่ทําการศึกษาปจจัยที่ สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามหลักสูตรแกนกลาง การศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปที่ 1 และชั้นมัธยมศึกษาปที่ 4 โรงเรียน สาธิ ต มหาวิ ท ยาลั ย ราชภั ฏ สวนสุ นั น ทา ที่ พ บว า ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั กเรี ย นมี ค วามสั ม พั น ธ ทางบวกกับปจจัยดานนักเรียน ปจจัยดานนักศึกษา เปนปจจัยที่เกี่ยวของโดยตรง กับนักศึก ษา เพราะเปน ปจจัยที่ทํ าใหนักศึ กษาแสดง พฤติกรรมออกมาจากความรูสึกนึกคิดจากภายใน ซึ่ง ปจจัยดานนักศึกษาที่ใชในการวิจัยครั้งนี้ประกอบดวย เจตคติ ต อ การเรี ย น และแรงจู ง ใจใฝ สั ม ฤทธิ์ ข อง นักศึกษาแตละคน สรุปไดวาหากนักศึกษามีเจตคติที่ดีตอการเรียนก็จะ ทํ า ให นั กศึ กษามี แ นวโน ม ที่ จ ะมี ผ ลสั ม ฤทธิ์ ที่ ดี ต อการ เรียนนั้นเอง อีกทั้งในการวิจัยในครั้งนี้ไดทําการศึกษา ผลสั ม ฤทธิ์ วิ ช าภาษาฝรั่ ง เศสซึ่ ง ไม ภ าษาประจํ า ชาติ ดั ง นั้ น นั ก ศึ ก ษาจึ ง ต อ งมี เ จตคติ ที่ ดี ต อ ภาษาฝรั่ ง เศส สอดคลองกับทฤษฎีที่ Klein, Wolfgang (1990) กลาว วาสิ่งสําคัญสําหรับการเรียนรูภาษาที่สองหากผูเรียนมี เจตคติ ที่ ดี ต อ ภาษานั้ น ๆ จะทํ า ให ผู เ รี ย นประสบ ความสําเร็จมากกวาผูเรียนที่มีเจตคติไมดี นอกจากนี้ สรุปไดวา นักศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงจะเปน
ผู ที่ มี แ รงจู ง ใจใฝ สั ม ฤทธิ์ สู ง ซึ่ ง จะเห็ น ได จ ากความ รับผิดชอบ ความพยายามและความตั้งใจของนักศึกษา ที่มีตอการเรียนไมวาจะเปนการทํางานหรือแบบฝกหัด สง การศึกษากอนที่จะเขาเรียน หรือการมีสวนรวมใน การทํากิจกรรม 2. จากผลการวิเคราะหคาน้ําหนักความสําคัญตัวแปร ปจจัยที่สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา พบวา ปจจัยดานนักศึกษา คา β เทากับ 0.931 ซึ่ง สอดคลองกับงานวิจัยของผองใส เพ็ชรรักษ (2555) ที่ ทําการวิจัยเรื่อง การศึกษาถึงการศึกษาพฤติกรรมการ เรี ย นที่ มี ผ ลต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษา สาขาวิช าการจั ด การอุ ตสาหกรรม คณะบริ หารธุ รกิ จ มหาวิ ท ยาลั ย ธุ ร กิ จ บั ณ ฑิ ต ซึ่ ง ผลการวิ จั ย พบว า พฤติกรรมการเรียนที่ มีผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรีย น ของนักศึกษามีทั้งหมด 10 ดาน โดยดานที่ 1 คือ เจตคติ ในการเรียน และอันดับที่ 3 คือ แรงจูงใจใฝสัมฤทธิ์ จะ เห็นไดวาทั้งเจตคติตอการเรียนและแรงจูงใจใฝสัมฤทธิ์ สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเนื่องจากเปนสิ่งที่บงชี้ ถึ ง คุ ณ ลั ก ษณะเฉพาะของนั ก ศึ ก ษาแต ล ะคน หาก นักศึกษาคนใดมีความรูสึกที่ดีตอการเรียน มีความตั้งใจ และขยั น หมั่ น เพี ย รก็ จ ะทํ า ให นั ก ศึ ก ษามี ผ ลสั ม ฤทธิ์ ทางการเรียนสูง ส ว นป จ จั ย ด า นสื่ อ และเอกสารประกอบการสอน สงผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรีย นของนักศึ กษาอยางมี นั ย สํ า คั ญ ทางสถิ ติ ที่ .05 ค า β เท า กั บ 0.377 ซึ่ ง สอดคลองกับงานวิจัยของ ของ ณัฏติยาภรณ หยกอุบล (2555) ที่ ทํ า การวิ จั ย เรื่ องป จ จั ย ที่ ส งผลต อผลสั ม ฤทธิ์ ทางการเรี ย นวิ ช าวิ ท ยาศาสตร ของนั กเรี ย นระดั บ ชั้ น ประถมศึ ก ษาป ที่ 6 โรงเรี ย นสาธิ ต สั ง กั ด สํ า นั ก งาน คณะกรรมการการอุ ด มศึ กษา กระทรวงศึ กษาธิ ก าร ผ ล ก า ร วิ จั ย พ บ ว า ป จ จั ย ด า น สื่ อ แ ล ะ เ อ ก ส า ร ประกอบการสอนมี อิ ท ธิ พ ลทางอ อ มกั บ ผลสั ม ฤทธิ์ ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตรของนักเรียน โดยสื่อเปน อุป กรณที่ ผูส อนใช เพื่อนํา เสนอความรู ในแก นัก ศึก ษา เพื่อเกิดความรูความเขาใจ จนทํา ใหนักศึกษาเกิดผล สัมฤทธิ์ทางการเรียนที่ดี สื่อในที่นี้อาจรวมถึงกิจกรรม ตางๆ ที่ไมมุงเนนเฉพาะอุปกรณหรือเครื่องมือเทานั้น ในขณะที่ ป จ จั ย ด า นอาจารย แ ละป จ จั ย ด า น มหาวิ ทยาลั ย ไม ส งผลต อผลสั มฤทธิ์ ทางการเรี ยนของ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 766
และวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย คา β เทากั บ 0.019 และ -0.189 ตามลําดั บ ซึ่งเปนไปตาม สมมติฐานขอที่ 2 ที่วา ปจจัยอยางนอยหนึ่งดานสงผล ต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษานั ก ศึ ก ษา สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ คณะศิ ล ปศาสตร แ ละ วิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย 11. ขอเสนอแนะ ในการวิ จัย ครั้ งนี้ ผูวิ จั ยมี ขอเสนอแนะซึ่ งแบง ได เปน 2 ประเด็น คือ 1. การนํ า ผลการวิ จั ย ไปใช ป ระโยชน ผู วิ จั ย ขอ เสนอแนะ ดังนี้ 1.1 เป น ข อ มู ล เพื่ อ ทราบถึ ง ป จ จั ย ที่ ส ง ผลต อ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาฝรั่งเศสของนักศึกษา 1.2 เปนขอมูล ขอสรุป และขอเสนอแนะเพื่อนําไป ปรับใชในการพัฒนาการเรียนการสอนภาษาฝรั่งเศสของ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร และวิ ท ยาศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย ให มี ประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น 1.3 ใช เ ป น ข อ มู ล ในการปรั บ ปรุ ง หลั ก สู ต รศิ ล ป ศาสตรบัณฑิตในครั้งตอไป 2. ด า น ก า ร ทํ า วิ จั ย ค รั้ ง ต อ ไ ป ผู วิ จั ย มี ขอเสนอแนะดังนี้ 2.1 ควรมี ก ารศึ ก ษาป จ จั ย ด า นอื่ น ๆ ที่ ส ง ผลต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นของนั ก ศึ ก ษาสาขาวิ ช า ภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตรใน ชั้นปตางๆ 2.2 ควรนํ า ป จ จั ย ที่ ส ง ผลต อ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการ เรี ย นที่ ไ ด จ ากการวิ จั ย ครั้ ง นี้ ซึ่ ง ได แ ก ป จ จั ย ด า น นักศึกษา และปจจัยดานสื่อและเอกสารประกอบการ สอน ไปใชในการวิจัยเชิงทดลองหรือวิจัยในหองเรียน เพื่อกระตุนใหนักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่สูงขึ้น โดยใชเทคนิค ทางจิตวิ ทยา เช น การปรับรู ปแบบการ สอนที่ ทํ า ให นั ก ศึ ก ษามี ส ว นร ว มในการทํ า กิ จ กรรม การใชสถานการณจําลองเพื่อใหนักศึกษาไดแกไขปญหา เฉพาะหนาในการใชภาษา เปนตน 2.3 ควรทํา การวิ จั ย โดยใชส ถิ ติ ที่สู ง ขึ้ น เชน การ วิ เคราะห เส น ทางเพื่ อดู ค วามสั ม พั น ธ ทั้ ง ทางตรงและ ทางอ อมระหว า งป จ จัย ด ว ยกั น กับ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการ เรียน และใชกลุมตัวอยางในการวิเคราะหมากกวาการ วิจัยในครั้งนี้ เพื่อปองกันปญหาความคลาดเคลื่อนใน การวิเคราะหขอมูล
12. เอกสารอางอิง [1] กรรณิการ ภิรมยรัตน . (2554 ) .ปจจัยที่สงผลตอ ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นตามหลั ก สู ต รแกนกลาง การศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช ของนักเรียนชั้น 2551 โรงเรียน 4และชั้นมัธยมศึกษาปที่ 1มัธยมศึกษาปที่ สาธิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
[2] เกศินี ชัยศรี. (2557). การศึกษาปญหาการเรียน การสอนภาษาตางประเทศ อังกฤษ ฝรั่งเศส และจีน, [ร ะ บ บ อ อ น ไ ล น ], แหล งที่ มา http://www.magazine.fis.psu.ac.th/ ?p=86, เขาดูเมื่อวันที่ 28/08/2558. [3] ชูศรี วงศรัตนะ. (2546). เทคนิคการใชสถิติเพื่อ การวิจัย. พิมพครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ไทเนรมิตกิจ อินเตอรโปรเกรสซีฟ จํากัด.
[4] ณัฏติยาภรณ หยกอุบล. (2555). ปจจัยที่สงผลตอ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตรของนักเรียน ระดั บ ชั้ น ประถมศึ ก ษาป ที่ 6 โรงเรี ย นสาธิ ต สั ง กั ด สํ า นั ก ง า น ค ณ ะ ก ร ร ม ก า ร ก า ร อุ ด ม ศึ ก ษ า กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: วารสารการศึกษาและ พัฒนาสังคม ปที่ 8 ฉบับที่ 1. [5] ผองใส เพ็ชรรักษ. (2555). การศึกษาถึงการศึกษา พฤติกรรมการเรียนที่ มีผลตอผลสัมฤทธิ์ทางการเรีย น ของนักศึกษา สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม คณะ บริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย.
[6] วีระพงษ ปญญาธนคุณ. (2555). ประชาคมอาเซียน กับแนวโนมดานภาษาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต , [ร ะ บ บ อ อ น ไ ล น ], แหล ง ที่ ม า http://www.deepsouthwatch.org/nod e/2780, เขาดูเมื่อวันที่ 28/08/2558. [7] Edufrance. (2013). การศึกษาตอในประเทศ ฝ รั่ ง เ ศ ส , [ร ะ บ บ อ อ น ไ ล น ], แหลง ที่ มา http://edufrance.bangkok.free.fr/chap 01.html, เขาดูเมื่อวันที่ 28/08/2015.
[8] Kerlinger, Fred N. and Pedhazur, Elazer J. (1973). Multiple Regression in Behavioral Research. New York : Holt, Rinchart and Winston.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 767
[9] Klein, W. (1990). Second Language Acquisition. London: Cambridge University Press.
[10] Welkowitz, J. (1971). Introductory statistics for the behavioral sciences. New Jersey : Academic Press. ประวัติผูเขียนบทความ ชื่อ-สกุล นางสาวเนาวรัตน อัศวเทศามงคล ที่อยู 50/127 หมู บ า นศศิ ธ ร ซอยเพชรเกษม 69 ถนนบา งบอน 3 แขว ง-เขตห นองแข ม กรุงเทพฯ 10160 ที่ทํางาน สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร และวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย ประวัติการศึกษา พ.ศ. 2539 สํ า เร็ จ การศึ ก ษาระดั บ ปริ ญ ญาตรี คณะอั ก ษรศาสตร มหาวิ ท ยาลั ย ศิลปากร พ.ศ. 2543 สํ า เร็ จ การศึ ก ษาระดั บ ปริ ญ ญาโท คณะอั ก ษรศาสตร จุ ฬ าลงกรณ มหาวิทยาลัย ประวัติการทํางาน ปจจุบัน อาจารยป ระจํ าสาขาวิ ชาภาษาอั ง กฤษธุร กิ จ คณะศิลปศาสตรและวิทยาศาสตร มหาวิทยาลัยเอเชีย อาคเนย งานวิจัยที่สนใจ งานวิจัยดานสังคมศาสตรและมนุษยศาสตรที่เกี่ยวกับ การพัฒนาการเรียนการสอนภาษาฝรั่งเศส
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 768
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
Foreign Language Learner’s Acquisition of L2s via Online Setting and the Acquisition of French & English Languages through Formal Instruction Bing C. Pabres Business English Department, Southeast Asia University
[email protected] Abstract This research looks at the process of acquisition of foreign languages by an L2 learner or a sequential bilingual with the emphasis on the central question: “How does a person acquire or learn a second language?” The subject of this case study is a 4th year Thai university student who has started acquiring her L2s. At age 22, the subject is learning German and Spanish languages online while French and English languages are learned in a classroom setting, respectively. Five questions have been answered which factor on the subject’s: (1) age v. level of linguistic competence and performance, (2) rate of input and pace of acquisition of L2s, (3) effect to the learner’s L2 acquisition based on the context of learning, (4) motivation, and (5) learning constraints. Discussion of the process of the subject’s acquisition of L2s is explained based on written questions and class observations. Keywords: acquisition, online setting, formal instruction, foreign language learner, matter, manner, method Introduction
the sense of advancing to the acquisition
Language acquisition is a very interesting
and we should not overlook the fact that
subject to be learned. Nativists, Empiricists,
learning/acquiring could not be compared
and Emergentists have given us different
with other learners. Individuals achieved
perspectives of how a child/learner
particular level of competence and
acquires language. They all provided us
performance in different ways.
interesting insights that were unknown to
Anyone who has been around children
us before. However, these all contain
who are learning to talk knows that the
limitations. The subject of this study has
process
happens
in
stages—first
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 769
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
understanding, then one-word utterances, then
The subject matter that the researcher will be
two-word phrases, and so on. Students learning a
discussing deal with word and vocabulary learning
second language move through five predictable
because they concern the most questions the
stages: Preproduction, Early Production, Speech
researcher wanted to be answered in the
Emergence, Intermediate Fluency, and Advanced
acquisition of L2s. This follows discussion related
Fluency (Krashen & Terrell, 1983). How quickly
to the context or learning (online and formal
students progress through the stages depends on
instructions) age associated with particular
many factors, including level of formal education,
progress of learning, rate of input, acquisition
family background, and length of time spent in
pace, motivations, and constraints. As previously
the country.
mentioned, a learner’s physical and cognitive progress is best assessed against the person itself.
Vygotsky (1978) mentioned that it is important
And that specific age ranges matter less than of
that instruction for each student is tied up to his
the learner’s progress from one stage to the next.
or her particular stage of language acquisition.
Some relevant resources detailing the subject’s
Knowing this information about each student
opinion of acquisition of L2s are included in this
allows educators to work within his or her zone of
report. Some parts of actual conversation
proximal development—that gap between what
between the researcher and the subject are also
students can do on their own and what they can
emphasized.
do with the help of more knowledgeable individuals.
Literature review ‘Second’ v. ‘third’ language acquisition
Human beings, young and old, follow two kinds of
According to Ellis (1994), many learners are
learning strategy. One, drawing on physical ability,
multilingual in the sense that in addition to their
which is we (1) learn in stages and (2) on
first language they have acquired some
intellectual ability that we generalize from past
competence in more than one non-primary
experience. These strategies help us explain
language. Multilingualism is the norm in many
learners’ productions of the whole language, from
African and Asian countries. Sometimes, a
pronunciation through vocabulary and grammar--
distinction is made between a ‘second’ and a
to skills-- how to hold a conversation.
‘third’ or even ‘fourth’ language. However, the term ‘second’ is generally used to refer to any
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 770
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
language other than the first language. In one
Naturalistic v. instructed second language
respect this is unfortunate, as the term ‘second’
acquisition
when applied to some learning settings, such as
A distinction made between naturalistic and
those in South Africa involving black learners of
instructed second language is based upon
English, may be perceived as opprobrious. In such
whether
settings, the term ‘additional language’ may be
communication that takes place in naturally
both more appropriate and more acceptable.
occurring social situations or through study with
the
L2s
are
learned
through
the assistance or guidance from reference books Second v. foreign language acquisition
or classroom instruction.
Ellis (1994) explained the distinction between second and foreign language acquisition is
Klein (1986) in The Study of Second Language
sometimes made. In the case of second language
Acquisition similarly distinguishes ‘spontaneous’
acquisition, the language plays institutional and
and ‘guided’ acquisition as a “psycholinguistic”
social role in the community. For example, English
one. He argues that learner focuses on
as a second language is learnt in the United
communication in naturalistic second language
States, the United Kingdom, and countries in Africa
acquisition and thus learns incidentally, whereas in
such as Nigeria and Zambia. On the other hand,
instructed second language acquisition the learner
foreign language learning takes place in settings
typically focuses on some aspect of the language
where the language plays no major role in the
system.
community and is primarily learnt only in the classroom. Examples of FL learning are English
Competence v. performance
learnt in Thailand, Japan, or France.
According to Chomsky (1965), a competence consists of the mental representations of linguistic
“The distinction between second and foreign
rules that constitute the speaker-hearer’s internal
language learning settings may be significant in
grammar. This grammar is implicit rather than
that it is possible that there will be radical
explicit and is evident in the intuitions which the
differences in both what is learnt and how it is
speaker-hearer has about the grammaticality of
learned and [taught]” (Ellis, 1994).
sentences. Performance consists of the use of this grammar in the comprehension and production of language. The distinction between competence
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 771
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
and performance has been extended to cover
collected through observation every Tuesday for 4
communicative aspects of language (Hymes 1971a;
hours and casual conversation after the class.
Canale and Swain 1980). Communicative
Additional online written questions were provided
competence includes the knowledge the speaker-
and answered by the subject regarding French,
hearer has of what constitutes effective language
Spanish, and German. Finding these relevant data
behavior in relation to particular communicative
during regular session is impossible due to time
goals.
limitation, and given the fact that she studies them online. In the class, the researcher noted
Based on the literature review, the researcher
the subject’s performance during the debate and
aimed to investigate how effective the subject of
observed her presentation of constructive
this research acquires the target L2s in particular
speeches and rebuttals.
age and the effects of the following factors to the acquisition: context of learning, rate of input and
Procedures
pace of acquisition, motivations, and learning
In the subject’s debate class, 3Ms of debate were
constraints.
applied as rubrics (Matter, Manner, and Method). Matter measures the ability of the subject to
Methodology
relate and understand the theme and its
At the beginning of the course, the researcher
relevance to the motion. Manner gauges her
selected a student taking debate class which was
capacity to deliver her arguments and rebuttal
bound by the guidelines for L2 learner subject as
without reading a script but the outline. Gestures,
early as August 29, 2015.
The subject was
eye-contact, and emphasis using the pitch of voice
selected out of 69 students in the class based on
or inflection are also given focus. This part showed
the criteria of an L2 learner. Personal information
the subject’s ability to have her constructive
and family circumstances of the selected subject
speech conveyed in lively manner when
were considered. They were first obtained as a
compared with others who had their arguments
pre-requisite prior to the commencement of the
delivered through memorization. This tells that
research. The study was conducted for 40 hours
the subject was ready and had knowledge about
which began on September 29 until December 1.
the words and information that she found during
The researcher’s observation of the subject’s
her preparation prior to the debate round.
positive manifestation to her target L2s were
Method shows her discipline, organization, and
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 772
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
understanding about her role or position on a
Presentation of data analysis
team, including being mindful of time allotted for
Data gathering was conducted through
each debater. The subject clearly demonstrated
observations and conversations.
the 3Ms in all of the debate activities especially
(1) Table 1: Levels of Competence and Performance
during the midterm’s principle debate and final’s policy debate. In addition she also has a good standing in other subjects where the mode of
L2s
FORM
After the class, the researcher managed to
French
Average
discuss the subject’s opinion towards learning of
(FR)
discussion is conducted both in English and in
FUNCTION
REASONS
Thai. Average
(Easy to learn) Length of studies. Tried to find out
other L2s. The researcher initiated the
vocabulary on
conversation by asking simple questions like:
YouTube
“Hey, [subject], how’s your [French, Spanish, German] studies going on?” The subject
Spanish
usually replied with clear English accent, direct,
(SPN)
Average
Average
(Easy to learn) 26 alphabets and
but short and broken into a phrase. “Good.
5 vowels like
Funny!” or “Tired today..”
English. S+V+O,
Some online
same as English
conversations using the social media (Facebook and LINE) showed that she is correcting her own mistakes and is aware of them.
German (GER)
Average
Poor
(Difficult Alphabets) A,G,H,I,J,K, Q , R
To find more about her progress and the
T, U, V, W,Y,Z ,Ö,
answers to sub-questions in studying the
Ä, Ü ,ß,
additional L2s, the researcher devised a questionnaire which the subject responded to in writing. Emphases were given to parts which are expected to be answered by highlighting the keywords and writing in bold, including a very easy-to-understand vocabulary since this part of communication was conducted online.
This table above shows that German is the most difficult language to learn due to the complex system of alphabets. These also show that learning online without an actual “model” for pronunciation is deemed to be a real challenge. Despite
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 773
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
the learner’s knowledge of form,
indicates that the Spanish language, in
interlocutor is still crucial for the progress
terms of context of learning online showed
of the subject.
significant improvement as manifested by
(2) Table 2: Pace of acquisition of L2s online
the learner. (3) Table 3: Context of learning vs.
L2s
Spanish
Pace
Fast
Reasons
Easy to memorize,
acquisition. Setting
FR
Online
Diff.
SPN The
GER
Reasons
Easy
Easy to
easiest
heard frequently
create sentences
German
Slow
in Spanish.
Been studying since
German is sophomore but still
just harder to learn due
difficult due to
to complexity of
alphabets but not as
Alphabets
complicated as French
French
Slow
Been studying since
Formal
Diff.
NA
NA
Lots of conjugation
high school but still
rules difficult and became even more difficult
From the data based on the settings of
when Spanish has
learning, it indicated that the subject of this research dealt with difficulty studying
been added
French in both
online and in formal
settings while the Spanish and German The data above shows the pace of
were the easiest and not as difficult to
acquisition of three foreign languages
learn as French due to simpler
regardless of the rate of input. It still
conjugations. The comparisons between
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 774
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
online and formal instructions of the Spanish and German languages’ levels of complexity could not be established as they are not learnt in the classroom. (4) Table 4: Motivations French
In this part, a number of aspects have been considered about the L2 acquisition in both online and formal settings. Given the different factors that are available for
A requirement for college admission
this case study, it is difficult to arrive into a
in the university and has a little
general picture that is generally true to all
background about the language before.
Spanish
Conclusions and recommendations
Being the third most popular
L2 learners taking similar languages in both online and classroom types of instructions. The
following
statements
provide
language in the world fascinates the
perspectives of how L2s in this study is
subject; and has plans to use when
acquired by the subject based from the
she travels overseas in the future.
questionnaire
and
the
researcher’s
observation. German
Inspired by a friend being a scholar in Germany and wants to know
At age 22, the subject has a good learning
more about the language.
strategy/style as observed in the traditional classroom setting (debate class). Behavior of the subject is also a
(5) Constraints of L2 acquisition online
factor for successfully acquiring the L2s
Physical and mental fatigue set in for a
even
student which is very common
unsupervised
(researcher’s
observation in all subjects she has attended showed good results). The
Connectivity problems
subject’s “circle of friends” consisted of
Less “teacher-student” interaction
good students (around 3-4 in class). Good
Absence of feedback and answers to questions in real time
education foundation and love of learning multiple languages helps the subject acquire them. Although the subject is
Lack of ‘enforcement’ by a teacher
highly motivated, it is still difficult to
makes learning a ‘taken for granted’ issue
arrive into a conclusion that this factor
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 775
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
helped through the acquisition of L2s.
Given the inadequacy of time of the study
Family related factor does not reveal
in the field of language acquisition, level of
anything significant from the study. The
competence and performance of the
rate of input vs. acquisition cannot be
subject cannot be evaluated thoroughly.
measured throughout the duration of the
Expected findings came to light, but they
research. The effectiveness of L2
would yield much more information when
acquisition via online does not show how
this is conducted way longer than the
effective the context of L2 learning BUT
hours spent, or when more participants are
rather from the fact that the subject was
involved to obtain much more relevant
motivated to learn. Although motivation
answers.
came to light as one of the factors, it provides insufficient evidence to arrive
References
into a conclusion that the subject is
[1] Krashen, S. & Terrell, T. (1983).
highly motivated which resulted to
The Natural Approach: Language
speedy acquisition of languages.
Acquisition in the Classroom. Oxford
The success of studying foreign languages when studied online relied on the learning strategy of a learner and learner’s “Individual Differences” (ID). Technical problem is one of the major concerns in online setting and lack / zero interaction with a teacher in online setting has pros and cons too: (pros: learner/s tried to use her initiative to solve the problem by herself; cons: lack of interaction or enforcement from a teacher lessens the interest of the subject to study the language).
[2] Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society: The Development of Higher Psychological
Process.
Harvard
University Press [3] Ellis, R. (1994). The Study of Language
Acquisition.
Oxford
University Press. UK [4] Klein, W. (1986). Second Language Acquisition. Cambridge University Press [5] Chomsky, N. (1965). Aspects of the Theory of Syntax. Cambridge, Mass. [6] Hymes, L .S. (1978). On Communicative
Competence.
Philadelpia University Press
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 776
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
[7] Canale, M. & Swain, M. (1980). Theoretical Bases of Communicative Approaches to Second Language Teaching
and
Testing.
Applied
Linguistics 1. [8] Grammatical Conjugation (n.d.). In Wikipedia online. Retrieved from https://www.google.com/?gws_rd=cr&e i=MovTVITWBtiVuASGkYG4BA&fg=1#q= Conjugation+verbs. [9] Cruz-Ferreira, M. (n.d.). Child Language Acquisition. Retrieved from http://linguistlist.org/ask-ling/langacq.cfm#process. [10] Connor-Linton, J. & Fasold R.W. (2006). An Introduction to Language and Linguistics. Cambridge University Press. UK
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 777
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
การใช้วิธีการสอนการจัดการเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน เพื่อพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของ นักศึกษาระดับชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาอังกฤษธุรกิจ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ Using Task-Based Learning Approach to Improve Speaking Abilities in Business English Situation of the Third Year Student Business English, Southeast Asia University. นุชนาฏ วัฒนศิริ1 1
นุชนาฏ วัฒนศิริ สาขาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ 19/1 ถนนเพชรเกษม เขตหนองแขม กรุงเทพฯ 10160 *ติดต่อ:
[email protected], 02-807-4500, 02-807-4528
บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถทางการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาก่อนและ หลังจากการเรียนด้วยวิธีการสอนแบบการจัดการเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็น นักศึกษาระดับชั้นปีที่ 3 สาขาวิ ชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ จังหวัดกรุงเทพมหานคร ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชา 531210 ภาษาอังกฤษธุรกิจ 1 ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2558 จานวน 50 คน ที่ได้มาจากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยแผนการสอนที่เน้นการเรียนรู้แบบมุ่ง ปฏิบัติงานด้านธุรกิจจานวน 3 แผน แผนละ 7 คาบ คาบละ 60 นาที หลังการเรียนด้วยการใช้วิธีการสอนแบบการจัดการ เรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน จึงได้ทาการวัดความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ การวิจัยพบว่า ความสามารถด้านการพูด ภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ หลังจากที่ทากิจกรรมการเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน ทั้ง 3 แผน ผ่านเกณฑ์ที่กาหนด จากระดับพอใช้เป็นระดับดีมากและดีเยี่ยม ตามลาดับ โดยความสามารถด้านการพูด ภาษาอังกฤษของนักศึกษาหลังได้รับการสอนโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงานสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมี นัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 คำสำคัญ: วิธีการสอนแบบการจัดการเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน ความสามารถด้านการพูด ภาษาอังกฤษธุรกิจ Abstract The purpose of this study was to compare students’ English speaking ability after learning through tasks in business. The target group was 50 third year students, taking the 531210 Business English course in the first semester of academic year 2015 at Business English Department, Faculty of Arts and Sciences, Southeast Asia University, Bangkok. The experimental instrument consisted of 3 lesson plans based on tasks in business. Students’ speaking performances were assessed at the end of each lesson. The data were analyzed for mean, standard deviation and percentile. The finding found that after the students participated in task-based learning in business English situation, their English speaking scores surpassed the set criteria from fair, very good, and excellent level, respectively. Keywords: Task-Based Learning Approach, English speaking ability, Business English
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 778
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
1. บทนา ภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศที่แพร่หลาย ที่ สุ ด เป็ น ภาษาที่ ใ ช้ กั น ในยุ ค ของโลกไร้ พ รมแดน (Crystal David, 2000) อีกทั้งภาษาอังกฤษยังเป็น เครื่องมือสาคัญในด้านการศึกษา และการเสาะแสวงหา ความรู้ และเป็นเครื่องมือประกอบอาชีพในธุรกิจต่างๆ ภาษาอังกฤษมีบทบาทสาคั ญในการขับเคลื่อนธุรกิจให้ ด าเนิ น ไปอย่ า งราบรื่น และมี ป ระสิ ท ธิ ภาพ เช่ น การ ติ ด ต่ อ ประสานงาน การเจรจาต่ อ รอง การสร้ า ง ความสัมพันธ์อันดี ในรูปแบบวัจนภาษา คือ การสื่อสาร โดยผ่านการฟัง พูด อ่านและเขียน และรูปแบบอวัจน ภาษา คือ การสื่อสารที่ไม่ ใช้การฟัง การพูด การอ่า น ตามตัวหนังสือกล่าวคือเป็นการสื่อสารที่ไม่ใช้ระบบคา และประโยค การสื่อสารที่เกิดขึ้นผ่านรูปแบบสองอย่าง นี้เพื่อนาไปสู่การบรรลุเป้าหมายของแต่ละองค์กรธุรกิจ การเรียนการสอนภาษาอังกฤษในปัจจุบันมุ่งไป ที่การเรียนการสอนเพื่อการสื่อสารภาษา ทาให้การจัด กิจกรรมการสอนเน้นไปที่ การสอนทักษะทางภาษา 4 ประการ ได้แก่ ทักษะการพูด การฟัง การอ่าน และการ เขี ย นซึ่ ง ในบรรดาทั ก ษะทางภาษาทั้ ง 4 ทั ก ษะนั้ น ทักษะการพูดนั้นมีความสาคัญต่อการดาเนินธุรกิจอย่าง ยิ่ง เนื่องจากทักษะการพูดเป็นทักษะที่แสดงให้เห็นว่าผู้ พูดมีความรู้ทางภาษานั้นได้อย่างชัดเจน และเป็นทักษะ ที่ต้องใช้สถานการณ์ จริง การพูดจะไม่มี โอกาสในการ เตรียมการหรือตรวจสอบความถูกต้องเหมือนทักษะอื่น ดังนั้นการฝึกฝนในการพูดจึงมีความสาคัญ การพูดที่ดี ทาให้เกิดความเข้าใจอันดีต่อกัน ส่งผลดีต่อตนเองและ สังคม ดังที่ กุศยา แสงเดช (2545) กล่าวถึงความจาเป็น ในการสอนทั ก ษะการพู ด ว่ า การพู ด เป็ น เครื่ อ งมื อ ที่ สาคัญในการสื่อสาร ในการสอนทักษะการพูดเบื้องต้น มุ่ ง เน้ น ให้ ใ ช้ ทั ก ษะการพู ด เพื่ อ การสื่ อ สารได้ ใ น สถานการณ์จ ริง และ Scott (1981) ได้ กล่ าวถึง ความสาคัญของการสอนทักษะการพูดให้แก่ผู้เรียนว่า การพู ด เป็ น การถ่ า ยทอดความคิ ด ความเข้ า ใจ และ ความรู้สึกให้ผู้ฟังได้รับรู้ และเข้าใจจุดมุ่งหมายของผู้พูด ดังนั้นทักษะการพูดจึงเป็นทักษะที่สาคัญสาหรับบุคคล ในการสื่อสารในชีวิตประจาวัน ในการประกอบอาชีพ ธุ ร กิ จ ต่ า งๆ ในการเรี ย นการสอนภาษาต่ า งประเทศ ทักษะการพูดจึงนับได้ว่าเป็นทักษะที่สาคัญและจาเป็น มาก เพราะผู้ที่พูดได้ ย่อมสามารถฟังผู้อื่นพู ดได้เข้าใจ และจะช่วยให้การอ่านและเขียนง่ายขึ้น
จากความสาคัญของความสามารถด้านการพูด ภาษาอั ง กฤษดั ง กล่ า ว ท าให้ ผู้ วิ จั ย ซึ่ ง สอนรายวิ ช า 531210 ภาษาอังกฤษธุรกิจ 1 ตระหนักถึงความสาคัญ ของการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนให้มุ่งเน้นพัฒนา ความสามารถด้า นการพู ดภาษาอัง กฤษของนั กศึ กษา นอกจากนี้ในรายวิชา 531210 ภาษาอังกฤษธุรกิจ 1 มี จุดประสงค์ว่า ให้ผู้เรียนพัฒนาทักษะภาษาทั้ง 4 ด้าน เพื่อนาไปปฏิบัติงานในด้านธุรกิจและในชีวิตประจาวัน ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งสอดคล้องกับแนวความคิด การสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร กล่าวคือ ผู้เรียนสามารถ ใช้ หน้ า ที่ของภาษาเพื่ อการสื่ อสารในสถานการณ์จ ริง และสามารถปฏิบัติงานที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษในอนาคต รวมไปถึงการประกอบอาชีพหลังจากการจบการศึกษา ซึ่ง สอดคล้องกับหลักสูต รการสอนภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลั ยเอเชีย อาคเนย์ จังหวัดกรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2557 มี วัตถุประสงค์เพื่อให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาอังกฤษใน การสนทนาติดต่อสื่อสารที่เกี่ยวข้องกับงานด้านธุรกิจ เบื้ อ งต้ น และน าความรู้ไ ปประยุ ก ต์ ใช้ กับ การด าเนิ น ธุรกิจได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยวิธีการจัดการเรียนการ สอนที่ มุ่ ง เน้ น ให้ ผู้ เ รี ย นได้ ล งมื อ ปฏิ บั ติ ง านจริ ง ให้ สอดคล้องกับวิชาชีพในอนาคตของผู้เรียน อย่างไรก็ตามจากประสบการณ์ของผู้วิจัย ที่ได้ทา การสอนนั ก ศึ ก ษาระดั บ ปริ ญ ญาตรี สาขาวิ ช า ภาษาอังกฤษธุรกิจ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ ผู้วิจัย เห็ น ว่ า นั ก ศึ ก ษาในระดั บ ปริ ญ ญาตรี สาขาวิ ชา ภาษาอัง กฤษธุรกิจเป็ นกลุ่ มผู้เรียนที่ยัง ไม่ส ามารถพู ด เพื่อการสื่อสารภาษาอังกฤษเพื่อการประกอบอาชีพด้าน ธุ รกิจ ในระดั บ ที่ น่ า พึ ง พอใจ ดั ง ที่ นวลน้ อย จิ ต ธรรม (2550) กล่าวคือผู้เรียนขาดทักษะการสนทนาโต้ตอบกับ ชาวต่างชาติ การนาเสนองาน สินค้า และบริการ และ จากการที่ ผู้ วิ จั ย ประมวลผลข้ อ มู ล ย้ อ นกลั บ ของ ผู้ประกอบการที่นักศึกษาได้เข้ารับการฝึกงานระหว่าง เดือนมีนาคมถึงเดือนเมษายน พุทธศักราช 2557 พบว่า ผู้ประกอบการต้ องการและคาดหวังให้นักศึกษา หรือ พนักงานมีความรู้ความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษ ด้ า นธุ รกิ จไ ด้ แ ละ มี ค วา มมั่ นใ จ ใน กา รสื่ อส า ร ภาษาอังกฤษในการทางานมากขึ้น ตลอดจนมีทักษะทาง สั ง คมที่ ส ามารถท างานร่ ว มกั บ ผู้ อื่ น การติ ด ต่ อ ประสานงาน และการแก้ไขปัญหา เมื่อพิจารณาถึงการ เรียนการสอนนั้น แม้ว่าผู้เรียนส่วนใหญ่มีโอกาสเรีย น ภาษาอั ง กฤษเป็ น ระยะเวลาหลายปี มี ค วามรู้ ด้ า น
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 779
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
คาศัพท์และโครงสร้างไวยากรณ์พอสมควร แต่ผู้เรียน ยังคงไม่สามารถนาความรู้ทางภาษาอังกฤษไปใช้ตาม สถานการณ์จริงได้ หรือการประกอบวิชาชีพในอนาคต ดังที่อัญชลี วรรณรักษ์ (2546) Foley (2005) และวิจิ ตรา กองกลาง (2546) ได้ ก ล่ า วสอดคล้ อ งกั น ว่ า นักศึกษาไทยในระดับปริญญาตรีจานวนไม่น้อยยังขาด ความสามารถในการนาทฤษฎีความรู้ด้านภาษาอังกฤษ มาประยุกต์ใช้ในสถานการณ์จริง หรือในการประกอบ อาชีพได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผู้เรียนขาดทักษะการผลิต ภาษาอังกฤษทั้งทางการพูด เจรจาโต้ตอบ ประสานงาน และการเขียนจดหมายติดต่อทางธุรกิจต่างๆ การขาด ทักษะทางด้านการพูดของผู้เรียนในระดับอุดมศึกษาเกิด จากการเรียนการสอนส่วนใหญ่ยังคงมุ่งเน้นการฝึกฝนใช้ โครงสร้างและรูปแบบภาษามากกว่าการฝึกฝนทักษะ ภาษาในสถานการณ์ ที่ ใ กล้ เ คี ย งกั บ ความจริ ง ดั ง นั้ น ความสามารถทางภาษาของผู้ เ รี ย นจึ ง ถู ก วั ด และ ประเมิ น ผลตามหนั ง สื อ แบบเรี ย นที่ เ น้ น การท่ อ งจ า เนื้อหาทางภาษาอังกฤษ (Abdel Salam A. El-Koumy 2006) และสาเหตุอีกประการหนึ่งที่ทาให้ผู้เรียนส่วน ใหญ่ขาดโอกาสในการเรียนรู้และฝึกฝนทั กษะการพู ด คือจานวนนักศึกษาในแต่ละห้องมีจานวนที่มากเกินกว่า เวลาที่จะฝึกฝนทักษะการพูด ซึ่งเป็นทักษะทางภาษา พื้นฐานที่สาคัญในการสื่อสารกับ ชาวต่ างชาติ และใน ชี วิ ต ประจ าวั น หากมี ก ารจั ด การเรี ย นรู้ ที่ นั ก เรี ย น สามารถใช้ ภ าษาในสภาพที่ เ ป็ น จริ ง จะท าให้ ผู้ เ รี ย น สามารถใช้ภาษาในการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ และการที่ผู้เรียนขาดทักษะที่ดีในการสื่อสาร ส่งผลให้ ผู้เรียนไม่กล้าแสดงออก ขาดความเชื่อมั่นในการใช้ภาษา เพื่อการสื่อสารในชีวิตประจาวัน จากปั ญ หาด้ า นทั กษะการพู ด ภาษาอัง กฤษเชิ ง ธุรกิจของนักศึกษาที่กล่าวข้างต้น ผู้วิจัยจึงตระหนักถึง วิ ธี ก ารจั ด การเรี ย นการสอนภาษาอั ง กฤษให้ ป ระสบ ความส าเร็จ เป็ น วิ ธี การที่จั กส่ ง เสริม ให้นั กศึกษาได้ มี โอกาสฝึกทักษะทางภาษาในสถานการณ์จริง เพื่อการ เตรียมพร้อมสู่การทางานด้านธุรกิจในอนาคต ซึ่งแนวคิด เกี่ยวกับวิธีการจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษตั้งแต่ สมัยอดีตถึง ปัจจุบั นมีอยู่ หลายวิธี เริ่มจากวิธีการสอน แบบไวยากรณ์ แ ละแปล (Grammar-Translation Method) วิธีการสอนแบบนี้เป็นวิธี การสอนวิธีแรก สาหรับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษของไทย ซึ่งเน้น ให้ผู้เรียนได้เรียนรู้ในเรื่องของการจดจาไวยากรณ์และ ศัพท์ทันที แต่วิธีการสอนนี้ผู้เรียนไม่สามารถนามาใช้พูด
ในชีวิตประจาวันอย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากการสอน วิธีนี้ไม่เน้นการฝึกทักษะด้านการฟังและการพูด จากนั้น จึงมีความพยายามที่จะหาวิธีการสอนที่สามารถทาให้ ผู้เรียนประสบความสาเร็จในการเรียนภาษามากยิ่งขึ้น จึงทาให้เกิดวิธีการสอนแบบตรง (Direct Method) โดย วิธีการสอนนี้มุ่งเน้นที่การพัฒนาทักษะด้านการฟังและ พูดและใช้เจ้าของภาษาเป็นผู้สอน แต่วิธีการสอนแบบนี้ มุ่งเน้นเฉพาะการฟังและการพูดเท่านั้นไม่ได้เน้นทักษะ ด้ า นอื่ น เลย จากนั้ น จึ ง เกิ ด วิ ธี ก ารสอนแบบฟั ง -พู ด (Audio-Lingual Method) วิธีสอนแบบนี้เป็นไปตาม การสอนธรรมชาติของการเรียนรู้ภาษา คือ เริ่มจากการ ฟังและพูด โดยการให้ผู้เรียนฝึกพูดรูปแบบประโยคซ้าๆ แต่การฝึกซ้าแล้วซ้าอีกทาให้ผู้เรียนเกิดความเบื่อหน่าย และไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้ จ า ก แ น ว คิ ด เ กี่ ย ว กั บ ก า ร เ รี ย น ก า ร ส อ น ภาษาอังกฤษดังกล่าวจะเห็นได้ว่ ายัง ไม่สามารถทาให้ การเรี ย นการสอนภาษาอั ง กฤษประสบผลส าเร็ จ เท่าที่ควร จึงทาให้เกิดแนวคิดเกี่ยวกับการเรียนการสอน ภาษาอังกฤษโดยการใช้กิจกรรมมุ่งงานปฏิบัติ คือการ จั ด ก า ร เ รี ย น รู้ แ บ บ มุ่ ง ป ฏิ บั ติ ง า น (Task-Based Learning) ซึ่งเป็นการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมให้ผู้เรียน ได้ใช้ภาษาไปพร้อมๆกับการเรียนรู้ภาษาในสถานการณ์ จริ ง โดยผ่ า นการปฏิ บั ติ ง านที่ ใ ช้ ภ าษาเป็ น เครื่ อ งมื อ ส าคั ญ ในการปฏิ บั ติ ง าน และเน้ น ความหมายในการ สื่อสารมากกว่ารูปแบบทางภาษา จนบรรลุผลสาเร็จตาม จุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้อันปรากฏเป็นชิ้นงานหรือผลงานให้ เห็ น ซึ่ ง การจั ด การเรี ย นรู้ แ บบมุ่ ง ปฏิ บั ติ ง าน (Taskbased Learning) สอดคล้องกับแนวความคิดของ Nunan (1989) ที่กล่าวถึงความหมายของงาน (Task) ว่า เป็ นงานเพื่ อการสื่ อสารซึ่ง ผู้เรีย นอาศัย ความรู้แ ละ ความสามารถของตนเองที่จะนามาประยุกต์ใช้ในการ เรี ย นรู้ สิ่ ง ใหม่ โดยที่ ผู้ เรี ย นต้ อ งเข้ า ใจข้ อ มู ล ป้ อนเข้ า (Input) แล้ ว ใช้ ง านในการปฏิสั ม พั น ธ์ กั บ ผู้ อื่น ผ่ า น ภาษาเป้า หมายที่กาหนด ภาระงาน (Task) จึ งเป็ น เสมื อ นสื่ อ กลางที่ ก ระตุ้ น ให้ ผู้ เ รี ย นฝึ ก ใช้ ภ าษาตาม ธรรมชาติ สอดคล้ อ งกั บ สถานการณ์ จ ริ ง ฝึ ก ด้ า น กระบวนการคิ ด วิ เ คราะห์ แ ก้ ไ ขปั ญ หา ความคิ ด สร้างสรรค์ ตลอดจนทักษะทางสังคม ความสามารถใน การทางานร่วมกับผู้อื่น เกิดการเสนอความคิดเห็น การ ต่อรองด้านความคิด การยอมรับความคิดเห็น ซึ่งการ เรีย นรู้แบบมุ่ ง ปฏิบั ติ ง าน มี ขั้น ตอนในการปฏิบั ติ ง าน อย่างชัดเจน (Willis 1996) ดังนี้ คือ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 780
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ขั้นที่ 1 ขั้นก่อนการปฏิบัติงาน (Pre-Task) คือ ขั้นตอนที่ผู้ สอนบอกวัต ถุป ระสงค์ เสนอหัว ข้อ ผู้ สอน ชี้แจงเกณฑ์การประเมินผล ขั้นที่ 2 ขั้นปฏิบัติงาน (Task Cycle) เป็น ขั้ น ตอนที่ ผู้ เ รี ย นปฏิ บั ติ ง านและได้ ใ ช้ ภ าษาในการ ปฏิบัติงานพร้อมทั้งวางแผน ทบทวนความรู้ เรียงลาดับ เนื้อหา และวิธีในการนาเสนอผลงานตามสภาพที่คล้าย สถานการณ์จริงในชีวิตประจาวันของผู้เรียนเพื่อนาเสนอ ผลงานหน้าชั้นเรียน ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน 2.1 ปฏิบัติงาน (Task) ผู้เรียนลงมือปฏิบัติงาน ในลักษณะการทากิจกรรมเดี่ยวและคู่จากสถานการณ์ที่ ผู้สอนกาหนดให้อย่างกว้างๆ 2.2 การเตรียมนาเสนอ (Planning) ผู้เรียน เตรียมการรายงานผลการปฏิบัติงานต่อชั้นเรียน โดยมี ครูคอยช่วยเหลือในด้านการใช้ภาษาของผู้เรียน 2.3 รายงานต่อชั้นเรียน (Report) ผู้เรียนเสนอ ผลงานการปฏิบัติต่อชั้นเรียน ขั้นที่ 3 ขั้นมุ่งเน้นภาษา (Language Focus) เป็ น ขั้น ตอนที่ ผู้ ส อนและผู้ เ รีย นร่ว มกัน วิ เคราะห์และ อภิปรายถึงงานที่ได้ปฏิบัติ (Analysis) ผู้เรียนได้ชี้แจง ปัญหา และวิธีแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในขณะที่ปฏิบัติงาน นั ก เรี ย นวิ เ คราะห์ รู ป แบบภาษาที่ ผิ ด พลาด แก้ ไ ข โครงสร้า งทางภาษาที่ใช้ ในการปฏิบั ติให้ถูกต้อง โดย ผู้สอนเป็นผู้ให้คาแนะนา จากนั้นผู้เรียนฝึกรูปแบบภาษา อีกครั้งหนึ่ง (Practice) การจั ด การเรีย นรู้ แบบมุ่ ง ปฏิบั ติ ง านนั้ น เป็ น กระบวนการเรียนรู้ที่ผู้เรียนได้ใช้กลวิธีอภิปัญญา หรือ Metacognition ซึ่ ง เป็ น กลวิ ธี ที่ ผู้ เ รี ย นเข้ า ใจถึ ง การ เรียนรู้ของตนเอง รู้ว่าอะไรที่เหมาะสมกับตนเองในการ เรีย นรู้ ตลอดจนสามารถเลื อกวิ ธี การในการวางแผน กากั บ ควบคุ ม และประเมิ น การเรี ย นรู้ ด้ ว ยตนเองได้ เพื่ อให้การเรีย นรู้หรือการปฏิบั ติ ง านต่ า งๆบรรลุ ต าม วัตถุประสงค์ เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่กาหนดให้ผู้เรียน เรียนรู้อย่างเป็นขั้นตอน มีเป้าหมายของการปฏิบัติงาน อย่างชัดเจน และสามารถตรวจสอบความเข้าใจในการ เรียนรู้ของตนเองอย่างเป็นระบบ (นวลน้อย จิตธรรม 2550) ซึ่งเป็นแนวทางหนึ่งของการสอนภาษาที่เน้นการ สื่อสาร และการเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง กล่าวคือ การ จัดการเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน เป็นการจัดกิจกรรมการ เรียนการสอนที่คานึงถึงความสนใจของผู้เรียน ซึ่งทุกคน สามารถพั ฒ นาการเรี ย นรู้ ข องตนเอง โดยผ่ า น กระบวนการเรี ย นมุ่ ง การฝึ ก ปฏิ บั ติ การแก้ไ ขปั ญ หา
และการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง ผู้เรียนมีส่วนร่วม ในทุ ก ขั้ น ตอนของกระบวนการปฏิ บั ติ ง านตาม สถานการณ์ จ ริ ง อี ก ทั้ ง ผู้ เ รี ย นได้ รั บ การประเมิ น ความสามารถระหว่ า งปฏิ บั ติ ง านตามสภาพจริง (อร อนงค์ นิ ม าชั ย กุ ล 2546) การก าหนดลั ก ษณะการ ปฏิบัติงานแก่ผู้เรียนทั้งแบบคู่และแบบกลุ่ม ก่อให้เกิด การปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นในกลุ่ม โดยใช้ภาษาเป้าหมายใน การขับเคลื่อนกระบวนการทางานให้ราบรื่นเพื่อบรรลุ เป้าหมายที่กาหนดไว้ นอกจากนี้ผู้เรียนเพิ่มพูนทักษะ ทางสังคม เช่น การแสดงออกและยอมรับความคิดเห็น การจัดสรรหน้าที่ และความรับผิดชอบต่อตนเองและ ส่วนรวม กนกวรรณ สร้อยคา (2552) กล่าวว่า ผู้เรียน ร้อยละ 80 ชอบการทางานเป็นกลุ่มหรือเป็นคู่มากกว่า ทางานเดี่ยวและชอบกิจกรรมการเรียนการสอนที่ใช้งาน ปฏิบัติเพราะผู้เรียนได้รับประสบการณ์โ ดยตรงจากการ ปฏิบัติงาน อีกทั้งเกิดความสนุกสนานขณะปฏิบัติงาน ซึ่งสอดคล้องกับ Littlewood (1981) Brumfit (1984) และ Willis (1996) กล่าวว่า การจัดการเรียนรู้แบบมุ่ง ปฏิบัติงานเป็นการเปิดโอกาสให้นักเรียนได้ใช้ภาษาที่ สอดคล้องกับสถานการณ์จริง ฝึกใช้ภาษาตามธรรมชาติ ฝึ ก คิ ด แก้ ไ ขปั ญ หา เกิ ด ความสนุ ก สนาน และเกิ ด แรงจูงใจการปฏิบัติงาน ตลอดจนสร้างความสัมพันธ์อัน ดีระหว่างผู้สอนกับผู้เรียนและระหว่างผู้เรียนด้วยกัน จากงานวิจัยของ ไชยยันต์ โตเทศ (2551) ที่ศึกษา เปรียบเทียบความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษและ ความเชื่ อมั่น ในตนเองก่อนและหลั งการใช้การเรีย นรู้ แบบมุ่งปฏิบัติงาน (Task-based Learning) ที่เน้น ประสบการณ์ ข องนั ก ศึ ก ษาระดั บ ปริ ญ ญาตรี คณะ บริ ห ารธุ ร กิ จ และศิ ล ปศาสตร์ ซึ่ ง ผลการวิ จั ย พบว่ า นั ก ศึ ก ษามี ร ะดั บ คะแนนความสามารถในการพู ด ภาษาอังกฤษระดับดีและมีระดับความเชื่อมั่นในตนเอง ในตนเองสูงขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับผลงานวิจัยของ วรรณ พรรณ เลิศวัตรกานต์ (2557) ทาการวิจัยเรื่อง “การ พัฒนาชุดกิจกรรมโดยเน้นงานปฏิบัติเพื่อฝึกทักษะการ ฟังและพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสาหรับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนมารีวิทยา” ผลการวิจัย พบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนด้วยชุดกิจกรรม เน้ น งานปฏิ บั ติ เ พื่ อ ฝึ ก ทั ก ษะการฟั ง และการพู ด ภาษาอัง กฤษเพื่ อ การสื่ อสารสู ง กว่ า ก่อ นเรีย น โดยมี คะแนนเฉลี่ยก่อนเรียนเท่ากับ 18.94 และคะแนนเฉลี่ย หลังเรียนเท่ากับ 28.49 นอกจากนี้ยังพบว่านักเรียนมี
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 781
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ความพึ ง พอใจในการเรี ย นด้ ว ยชุ ด กิ จ กรรมเน้ น งาน ปฏิบัติในระดับมากที่สุด จากเหตุผลและความสาคัญของการเรียนรู้แบบ มุ่งปฏิบัติงาน (Task-based Learning) ดังกล่าวข้างต้น ผู้วิจัยจึงเห็นว่ามีความเหมาะสมสาหรับผู้เรียนที่มีปัญหา ทางการพูดสื่อสารภาษาอังกฤษธุรกิจ ผู้วิจัยจึงมีความ สนใจที่ จ ะใช้ รู ป แบบการเรี ย นรู้ แ บบมุ่ ง ปฏิ บั ติ ง าน (Task-based Learning) ซึ่งเน้นกระบวนการปฏิบัติงาน อย่างมีระบบตามสถานการณ์จริง โดยใช้ภาษาอังกฤษ เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการสื่อสารระหว่างปฏิบัติงาน เพื่อ ส่ ง เสริ ม ความสามารถทางการพู ด ภาษาอั ง กฤษของ ผู้เรียนในระดับอุดมศึกษา อันจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ในการน าไปใช้ ในการศึก ษาระดั บ สู ง ต่ อไป ตลอดจน ประยุกต์ใช้จริงในการประกอบอาชีพในอนาคต 2. วัตถุประสงค์ของงานวิจัย เพื่ อ เปรี ย บเที ย บความสามารถทางการพู ด ภาษาอังกฤษของนักศึกษาก่อนและหลังการเรียนรู้แบบ มุ่งปฏิบัติงาน 3. ระเบียบวิธีการวิจัย ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ประชากร คื อ นั ก ศึ ก ษาชั้ น ปี ที่ 3 ภาคปกติ ที่ ลงทะเบียนเรียนรายวิชา 531210 ภาษาอังกฤษธุรกิจ 1 มหาวิ ทยาลั ย เอเชี ยอาคเนย์ ภาคการศึกษาที่ 1 ปี การศึกษา 2558 จานวน 100 คน กลุ่ ม ตั ว อย่ า ง คื อ นั ก ศึ ก ษาชั้ น ปี ที่ 3 ภาคปกติ ที่ ลงทะเบียนเรียนรายวิชา 531210 ภาษาอังกฤษธุรกิจ 1 สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเนย์จานวน 50 คน โดยวิธีสุ่มอย่างง่าย ตัวแปรที่ศึกษา ตั ว แปรต้ น คื อ การจั ด การเรี ย นรู้ แ บบมุ่ ง ปฏิ บั ติ ง าน (Task-based Learning) ตัวแปรตาม คือ ความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษ รูปแบบการวิจัย การวิ จั ย ครั้ง นี้ ใช้ แบบแผนการทดลองแบบกลุ่ ม เดี ย ว One-Group Pretest-Posttest Design มีรูปแบบดังนี้ กลุ่มทดลอง
กลุ่มทดลอง
ทดสอบ ก่อนทดลอง T1
ทดลอง
ทดสอบ หลัง ทดลอง
X
T2
T1 หมายถึง การทดสอบความสามารถในการพูด ภาษาอังกฤษก่อนการทดลอง T2 หมายถึ ง การทดสอบสามารถในการพู ด ภาษาอังกฤษหลังการทดลอง X หมายถึง กระบวนการเรียนรู้ภาษาอังกฤษด้าน ทั ก ษะทางการพู ด โดยวิ ธี ก ารจั ด การเรี ย นรู้ โ ดยการ สร้างสรรค์ผลงานด้านธุรกิจ สถิติที่ใช้อ้างอิง ผู้วิจัยจะเลือกใช้ t – dependent test 4. ผลการวิจัย ผลการเปรี ย บเที ย บความสามารถทางการพู ด ภาษาอั ง กฤษของนั กศึ กษาระดั บ ชั้ น ปี ที่ 3 สาขาวิ ช า ภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ ก่ อ นและหลั ง การเรี ย นรู้ แ บบมุ่ ง ปฏิบัติงาน พบว่าความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ ของนักศึกษาเพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 โดยมีค่าเฉลี่ยก่อนการทดลอง คือ 11.50 และหลัง การทดลอง คือ 21.83 แสดงว่าการสอนโดยใช้การ เรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงานช่วยให้นักเรียนกลุ่มตัวอย่างมี ความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษสูงขึ้น ตารางที่ 1 แสดงผลการเปรียบเทียบความสามารถด้าน การพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษากลุ่มตัวอย่างก่อนและ หลังการเรียนโดยการใช้การเรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงาน ความ สามารถ ด้านการ พูดภาษา อังกฤษ ก่อนการ ทดลอง หลังการ ทดลอง
N
S.D
50
11.50
5.14
50
21.83
4.04
∑D
∑D2
t
413
5289
12.74
5. สรุปและอภิปรายผล 5.1 สรุปผลการวิจัย ความสามารถด้ า นการพู ด ภาษาอัง กฤษของ นักศึกษาหลั ง ได้ รับการสอนโดยใช้ การเรีย นรู้แ บบมุ่ ง ปฏิบัติงานสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนั ยสาคัญทาง สถิติที่ระดับ 0.01 5.2 อภิปรายผล ความสามารถด้ า นการพู ด ภาษาอัง กฤษของ นักศึกษาหลั ง ได้ รับการสอนโดยใช้ การเรีย นรู้แ บบมุ่ ง ปฏิบัติงานสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสาคัญทาง สถิติที่ระดับ 0.01 ผลการวิจัยดังกล่าวนี้เป็นไปตาม
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 782
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
สมมติฐานที่ตั้งไว้ ทั้งนี้มีผลเนื่องจากการจัดการเรียนรู้ แบบมุ่งปฏิบัติงานมีกระบวนการจัดการเรียนรู้ในแต่ละ ขั้ น ตอนที่ มุ่ ง เน้ น ให้ ผู้ เ รี ย นมี โ อกาสฝึ ก ทั ก ษะการพู ด ภาษาอัง กฤษเพิ่ ม มากขึ้น กระบวนการจั ด การเรีย นรู้ แบบมุ่งปฏิบัติงานในแต่ละขั้นตอนที่ผู้วิจัยใช้ในงานวิจัย นี้ ได้แก่ - ขั้ น ก่ อ นปฏิ บั ติ ง าน เป็ น การเตรี ย มความ พร้อมความรู้ทางภาษาเป้าหมายที่จาเป็นต้องใช้ในการ ท าภาระงานปฏิบั ติ แ ก่นั กศึ กษา เช่ น การพู ด แนะน า หัวข้อ การสนทนาพูดคุยเกี่ยวกับเนื้อหา การทากิจกรรม ระดมสมอง (Brain storming) เป็นต้น - ขั้นระหว่างปฏิบัติงาน เป็นขั้นตอนที่นักศึกษา ล ง มื อ ป ฏิ บั ติ ภ า ร ะ ง า น โ ด ย มุ่ ง เ น้ น ก า ร เ รี ย น รู้ ภาษาเป้าหมายที่ผู้สอนมอบหมายให้ ประกอบด้วย 3 ขั้นตอน คือ ขั้นค้นคว้า ขั้นปฏิบัติ และขั้นรายงานเพื่อ วิ เ คราะห์ภ าษา โดยให้ นั ก ศึก ษาจดบั น ทึ กภาษาที่ ใ ช้ ในขณะปฏิ บั ติ ภ าระงานลงในแบบบั น ทึ ก การเรี ย นรู้ (Learning Log) แล้วจึงนาสิ่งที่บันทึกออกมารายงาน หน้าชั้นเรียน - ขั้น หลัง ปฏิบั ติ ขั้นตอนนี้ มีจุด ประสงค์เพื่ อให้ ผู้เรียนทบทวนสิ่งที่ประสบความสาเร็จและไม่ประสบ ความสาเร็จต่อการเรียนรู้ภาษาของตนเอง ประกอบด้วย 2 ขั้ น ต อ น คื อ ขั้ น วิ เ ค ร า ะ ห์ ภ า ษ า (Language Analysis) ในขั้นตอนนี้ผู้สอนจะทบทวนโครงสร้างภาษา ที่เป็นปัญหาแก่ผู้เรียน แล้วแจกใบความรู้ให้แก่ผู้เรียน เพื่ อวิ เคราะห์หาที่ผิ ด และที่ ถูกของรูป แบบโครงสร้า ง ภาษาพร้ อ มกั บ แก้ ไ ขให้ ถู ก ต้ อ ง และขั้ น ฝึ ก หั ด ภาษา (Practice) ในขั้นตอนนี้ผู้ เรียนทาการฝึ กใช้รูปแบบ โครงสร้างภาษาที่ถูกต้องเพื่อให้เกิดความชานาญและ คล่องแคล่วมากขึ้น 6. กิตติกรรมประกาศ ขอขอบคุณสถาบันวิจัยและมหาวิทยาลัยเอเชีย อาคเนย์ที่สนับสนุนทุนในการวิจัย 7. เอกสารอ้างอิง ภาษาไทย [1] กนกวรรณ สร้อยคา. (2552). ผลของการสอนโดยใช้งาน ปฏิบัติเป็นฐานในการเรียนรู้ที่มีต่อความสามารถในการใช้ ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนชั้นมัธ ยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
[2] กุศยา แสงเดช. (2545). แบบฝึกคู่มือพัฒนาสื่อการสอน ที่ เ น้ น ผู้ เ รี ย นเป็ น ส าคั ญ ระดั บ ประถมศึ ก ษา. กรุ งเทพฯ : บริษัทสานักพิมพ์แม็ค จากัด. [3] ไชยยันต์ โตเทศ. (2551). การใช้กิจกรรมมุ่งปฏิบัติงานที่ เน้ น ประสบการณ์ เ พื่ อ ส่ ง เสริ ม ความสามารถในการพู ด ภาษาอั ง กฤษและความเชื่ อ มั่ น ในตนเองของนั ก ศึ ก ษา วิชาการโรงแรมและการท่องเที่ยว. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร มหาบั ณ ฑิ ต สาขาวิ ช าการสอนภาษาอั ง กฤษ คณะ ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่. [4] นวลน้อย จิตธรรม. (2550). กิจกรรมมุ่งปฏิบัติงานเพื่อ ส่ ง เสริ ม ความสามารถทางการเขี ย นภาษาอั ง กฤษและ ความสามารถในการเรียนรู้ด้วยตัวเองของนักศึกษาระดับ อาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชา ก า ร ส อ น ภ า ษ า อั ง ก ฤ ษ ค ณ ะ ศึ ก ษ า ศ า ส ต ร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่. [5] วรรณพรรณ เลิศวัตรกานต์. (2557). การพัฒนาชุด กิจกรรมโดยเน้นงานปฏิบัติเพื่อฝึกทักษะการฟังและการพูด ภ า ษา อั ง กฤ ษเ พื่ อ กา ร สื่ อส า ร ส า ห รั บ นั ก เ รี ย นชั้ น ประถมศึ ก ษาปี ที่ 5 โรงเรี ย นมารี วิ ท ยา. Veridian EJournal, 7 (2), 869-883. [6] วิจิตรา กองกลาง. (2546). การศึกษาสภาพการจัดการ เรียนการสอนภาษาอังกฤษที่มุ่งเน้นทักษะการสื่อสารตาม หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กองวิจัยทางการศึกษา กรม วิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. [7] อัญชลี วรรณรักษ์.(2546). การศึกษากลวิธีการสื่อสาร : กรณีศึกษานักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. นครราชสีมา. วารสาร SLLT, 12, 1-18. [8] อรอนงค์ นิมาชัยกุล. (2546). การใช้กิจกรรมที่เน้น ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางเพื่อส่งเสริมความสามารถในการเขียน ภาษาอังกฤษธุรกิจและการเห็นคุณค่าในตัวเองของนักศึกษา ระดับปวส. โรงเรียนพณิชยการเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศึกษา ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ คณะ ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ภาษาอังกฤษ [1] El-Koumy, A. (2006). Effect of dialogue journal writing on efl students’speaking skill. Suez Canal University Egypt. URL: http://www.eric.ed.gov/ERICWebPortal/ED424772, access on 12/1/2015 [2]Brumfit, C. (1984). Communication Methodology in Language Teaching: the Role of Fluency and Accuracy. Cambridge University Press. [3]Crystal, D. (2000). English as a Global Language. Cambridge: Cambridge University Press.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 783
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
[4] Foley, J.A. (2005). English in Thailand. RELC Journal, 36, 223-234. [5] Littlewood, W. (1981). Language Teaching: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press. [6] Nunan, D. (1989). Designing tasks for the communicative classroom. New York. Cambridge University Press. [7] Scott, R. (1981). Speaking, In Keith Johnson and Keith Morrow, eds. Communication in the Classroom. Essay: Longman Group Ltd. [8] Willis, J. (1996). A Framework for task-based learning. Edinburgh: Longman.
ประวัติผู้เขียนบทความ ชื่อ-สกุล นางสาวนุชนาฏ วัฒนศิริ ที่อยู่ 531 ถนนเพชรเกษม แขวงบางแคเหนือ เขตบางแค กรุงเทพฯ 10160 ที่ทางาน สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ ประวัติการศึกษา พ.ศ.2539 สาเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัย ศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนาม จันทร์ จ.นครปฐม พ.ศ.2548 สาเร็จการศึกษาระดับปริญญาโท สาขาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะ ภาษาต่างประเทศ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขต พระราชวังสนามจันทร์ จ.นครปฐม ประวัติการทางาน ปัจจุบนั อาจารย์ประจาสาขาวิชา ภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชีย อาคเนย์
ประวัติการทาวิจัย พ.ศ. 2555 ประสิทธิภาพของบทเรียน คอมพิวเตอร์ ช่วยสอนไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษเรื่องกริยาแสดงเวลา : กรณีศึกษานักศึกษาชัน้ ปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ พ.ศ. 2556 การใช้กลวิธี การสื่อสารเพื่อส่งเสริม และพัฒนาความสามารถด้านทักษะ การฟัง และการพูดภาษาอังกฤษของ นักศึกษาระดับปริญญาตรี พ.ศ. 2557 การใช้ วิ ธี ก ารสอนแบบการจั ด การ เรียนรู้แบบมุ่งปฏิบัติงานเพื่อพัฒนา ค ว า ม ส า ม า ร ถ ด้ า น ก า ร พู ด ภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับชั้นปี ที่ 3 สาขาวิ ช าภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ งานวิจัยที่สนใจ งานวิ จั ย ทางด้ า นสั ง คมศาสตร์ แ ละมนุ ษ ยศาสตร์ ที่ เกี่ยวกับการพัฒนาวิธีการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน เพื่อกระตุ้นการเรียนรู้ และพัฒนาทักษะทั้ง 4 ด้านทาง ภาษาอังกฤษ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 784
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
การพัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของ นักศึกษาชั้นปีที่1 มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ The Development of English Grammar Practices in English Writing for Communication of the First Year Students, Southeast Asia University บุษบง ปรีดาวงศากร 1 1
อาจารย์ประจาหลักสูตรสาขาวิชาภาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ 19 ถนนเพชรเกษม แขวงหนองค้างพลู เขตหนองแขม กรุงเทพฯ 1016 *ติดต่อ budsabongp @sau.ac.th , 08- 1441-8180, 02807450
บทคัดย่อ การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1)เพื่อพัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 2)เพื่อศึกษาความพอใจจากการประเมินตนเองของนักศึกษาในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร และ3)เพื่อศึกษาสัมฤทธิ์ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารก่อนและหลังการใช้แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ กลุ่ม ตัวอย่างที่ใช้ในการทดลองคือนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ จานวน 40 คนที่ลงทะเบียนเรียนวิชา ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในภาคเรียนที่ 2 /2558 เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลได้แก่ 1) แผนการเรียนรู้จานวน 6 แผน 2)แบบทดสอบความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารก่อนและหลังการทดลอง 3) แบบฝึก ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 4) แบบประเมินความสามารถด้านการเขียนภาษาอังกฤษ 5) แบบประเมินตนเองของ นักศึกษาด้านการเขียนภาษาอังกฤษการดาเนินการวิจัยครั้งนี้ใช้เวลา 18 คาบเรียน ๆละ 60 นาที ผลการวิจัยพบว่าการ พัฒนาแบบฝีกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษส่งผลในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษาโดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ใน ระดับดี นักศึกษาประเมินตนเองด้านการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารอยู่ในระดับดี และนักศึกษาที่เรียนโดยการใช้ แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสาคัญที่ระดับ .05 คำหลัก: แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ, ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ, การเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร Abstract The objectives of this study were 1) to develop English grammar practices in writing English for communication of the first year students, 2) to study the satisfaction of students’ self- evaluation in English writing, and 3) to study the achievement score in writing English for communication before and after using English grammar practices. The sample was 40 first year students of Southeast Asia University. The research instruments consisted of 1) 6 lesson plans, 2) the pre-post test, 3) the observation form, and 4) the self - evaluation form. The study was carried out for 18 periods (60 minutes / period). The findings revealed that the development of English grammar practices enhanced in writing English for communication of the students at a good level. The students’ selfevaluations in English writing by using English grammar practices were overall at a good level, and the result of achievement for students’ English writing for communication after using English grammar practices was higher with statistical significance at the 0.05 level. Keywords: English Grammar Practices, English Writing Ability and English Writing for Communication
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 785
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
1.บทนา ภาษาอังกฤษเป็นภาษาสากลที่ทั่วโลกใช้เป็นเครื่องมือในการ ติดต่อสื่อสารที่สาคัญอย่างยิ่ง เช่นการแสวงหาความรู้ การ เจรจาต่อรอง การติดต่อระหว่างประเทศทั้งในด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และ การศึกษา ภาษาอังกฤษมีบทบาทสาคัญ ต่อการดาเนินชีวิตทั้งการพูด การอ่าน การฟังและการเขียน ใน ประเทศ ไทยได้มีการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาอังกฤษ เป็นภาษาต่างประเทศให้กับนักเรียน นักศึกษาเพร่ภาษาอังกฤษ จะช่วยเป็นเครื่องมือในการพัฒนาต่อการเปลี่ยนแปลงทาสังคม เทคโนโลยี และเป็นเครื่องมือใน การศึกษาต่ออีกด้วย การเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเป็นทักษะหนึ่งที่มี ความสาคัญและจาเป็นซึ่งผู้เรียนจะต้องใช้ความรู้ทางด้าน ไวยากรณ์มาเขียนในการถ่ายทอดกระบวนความคิดจากการได้ ฟังหรือจาการอ่านมาเป็นข้อความที่ถูกต้อง และจากประสบ การณ์ในการสอนและปัญหาของผู้วิจัยที่พบในการเรียนการสอน ในชั้นเรียนคือนักศึกษาเขียนภาษาอังกฤษในการสื่อสารไม่ ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ นักศึกษายังขาดความ เข้าใจในวิธีการเขียนประโยคภาษาอังกฤษรวมทั้งการใช้คาศัพท์ ในการเขียนได้อย่างถูกต้อง จึงทาให้เกิดข้อผิดพลาดอย่างมากใน การเขียนและส่งผลให้เกิดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่า
ดังนั้นผู้วิจัยได้ตระหนักถึงความสาคัญของการเขียน ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษาโดยมุ่งหวังที่จะ พัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ให้นักศึกษามีความสามารถด้านการ เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิ ภาพเพิ่มมากขึ้นและมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น 2. วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1 เพื่อศึกษาผลการพัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ภาษา อังกฤษในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของ นักศึกษา 2 เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ก่อนและหลังการใช้แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการ เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร 3.เพื่อศึกษาความพอใจจากการประเมินตนเองของ นักศึกษาในความสามารถเขียนภาษาอังกฤษทีเรียนโดยใช้แบบ ฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
3. ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ ผลจากการวิจัยในครั้งนี้มุ่งเกิดประโยชน์แก่ นักศึกษาอาจารย์ผู้สอน และผู้ที่เกี่ยวข้องทางด้านภาษา อังกฤษดังนี้ 1 นักศึกษามีความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ
เพื่อการสื่อสารและนาไปใช้ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อ การสื่อสาร และนาไปเป็นแนวทางใ นการศึกษาต่อหรือ การประกอบอาชีพได้ 2ผู้สอนภาษาอังกฤษสามารถนาแนวทางการพัฒนา ทักษะการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารไปใช้ ประโยชน์เพื่อแก้ไขปัญหาที่พบในการเรียนการสอนและ หาแนวทางในการพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะด้านอื่นต่อไป 3 ผู้ที่เกี่ยวข้องทางด้านภาษาอังกฤษ สามารถนาการ พัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ไปใช้ในการเรียนการสอน ภาษาอังกฤษแก่ผู้เรียนในระดับชั้นอื่นๆต่อไป 4. สมมติฐาน 1 ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการ สื่อสารของนักศึกษาเพิ่มขึ้นหลังการใช้แบบฝึกไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษ 2 ผลสัมฤทธิ์ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อ สารหลังการใช้แบบฝึกไวยากรณ์สูงกว่าก่อนการใช้แบบฝึก ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 5. ขอบเขตของงานวิจัย 5.1 ด้านเนื้อหา ผู้วิจัยได้สร้างเนื้อหาการเขียนภาษาอังกฤษโดยใช้ แบบฝึกไวยากรณ์สอดคล้องกับหลักสูตรของคณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ 5.2 ตัวแปร ตัวแปรต้น แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเพื่อการ สื่อสาร ตัวแปรตาม ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ เพื่อการสื่อสารของนักศึกษาชั้นปีท1ี่ ระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ จานวน 40 คน ที่ลงทะเบียน เรียนในรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารภาคเรียนที่ 2 /2558 6. นิยามศัพท์เฉพาะ 1 ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หมายถึง คะแนนที่วัดได้ จากการทาแบบทดสอบทางด้านทักษะการเขียนของ นักศึกษาหลังจากการเรียนที่ใช้แบบฝึกไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษ 2 แบบฝึกไวยากรณ์ หมายถึง แบบฝีกทางไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษเพื่อพัฒนาทักษะการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 786
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
การสื่อสารของนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีท1ี่ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ 3.การเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารหมายถึง ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดย ใช้คาศัพท์ในประโยคได้ตามหลักไวยากรณ์ 7. ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ ผลจากการวิจัยในครั้งนี้มุ่งเกิดประโยชน์แก่นักศึกษา อาจารย์ผู้สอน และผู้ที่เกี่ยวข้องทางด้านภาษาอังกฤษดัง นี้ 1 นักศึกษามีความสามารถในการเขียน ภาษาอังกฤษ เพื่อการสื่อสารและนาไปใช้ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อ การสื่อสารและนาไปเป็นแนวทางในการศึกษาต่อหรือการ ประกอบอาชีพได้ 2 ผู้สอนภาษาอังกฤษสามารถนาแนวทางการพัฒนา ทักษะการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารไปใช้ ประโยชน์เพื่อแก้ไขปัญหาที่พบในการเรียนการสอนและ หาแนวทางในการพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะด้านอื่นต่อไป 3 ผู้ที่เกี่ยวข้องทางด้านภาษาอังกฤษ สามารถนา การ พัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ไปใช้ในการเรียนการสอนภาษา อังกฤษแก่ผู้เรียนในระดับชั้นอื่นๆต่อไป 8. เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1 แผนการจัดการเรียนรู้ จานวน 6 หน่วย 2 แบบทดสอบความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ ก่อนเรียนโดยใช้แบบฝึกไวยากรณ์(Pre–test) แบบอัตนัย จานวน 20 ข้อ ข้อละ 1 คะแนน 3 แบบทดสอบความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ หลังเรียนโดยใช้แบบฝึกไวยากรณ์(Post–test)แบบอัตนัย จานวน 20 ข้อ ข้อละ 1 คะแนน ซึ่งเป็น แบบทดสอบ คู่ขนานกับแบบทดสอบก่อนการใช้แบบฝึกไวยากรณ์ 4 แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่ผู้วิจัยสร้างขึน้ จานวน 6 ชุด ดังนี้ 4.1 แบบฝึกไวยากรณ์เรื่องการใช้ Present Simple Tense ในการแนะนาตนเอง 4.2 แบบฝึกไวยากรณ์เรื่องการใช้ Adverb of Intensity ในการเขียนบรรยายลักษณะอากาศ 4.3 แบบฝึกไวยากรณ์เรื่องการใช้ Adjective of Personality and Appearance ในการเขียนบรรยาย ลักษณะบุคลิกภาพ และลักษณะของคนตามรูปภาพ 4.4 แบบฝึกไวยากรณ์เรื่องการใช้ Quantifiers of Nouns ในการเขียนประกอบจานวนของสิ่งของต่างๆ
4.5 แบบฝึกไวยากรณ์เรื่องการใช้ Infinitive and Gerund ในการเขียนประโยคต่างๆ 4.6แบบฝึกไวยากรณ์เรื่องการใช้Present Continuous Tense ในการเขียนบอกเหตุการณ์ที่จะ เกิดขึ้นในอนาคต 5 แบบประเมินความสามารถด้านการเขียนภาษา อังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษามี 5 ระดับโดยมี รายการประเมินดังนี้ 1. เขียนคาศัพท์ที่เพื่อสื่อความหมายได้ถูกต้อง 2.เขียนคาศัพท์เพื่อสื่อความหมายได้ตรงตาม เนื้อหา 3. เขียนบรรยายโดยใช้คาศัพท์ได้อย่างเหมาะสม 4.เขียนประโยคโดยเชื่อมโยงภาษาได้อย่าง เหมาะสม 5.เขียนเรียบเรียงประโยคเพื่ออธิบายเนื้อหาได้ ชัดเจน 6.เขียนประโยคได้ถูกต้องตามหลักโครงสร้างทาง ไวยากรณ์ 7.เขียนบรรยายโดยใช้ความคิดริเริ่มตามหัวข้อที่ กาหนด 8. เขียนเพื่อเรียบเรียงเหตุการณ์ได้ต่อเนื่อง 9 เขียนตรงตามประเด็นคลอบคลุมเนื้อหาที่กาหนด ไว้ 10. เขียนเสร็จตรงตามกาหนดเวลา 6 แบบประเมินตนเองของนักศึกษาจากการใช้แบบฝึก ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการ สื่อสาร 9. การเก็บรวบรวมข้อมูล ในการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยในชั้นเรียนโดยทาการ วัดก่อน – หลังเรื่องการใช้แบบฝึกไวยากร ณ์ภาษาอังกฤษ ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษาชั้น ปีที่ 1 1.ทดสอบนักศึกษาโดยใช้แบบทดสอบความสามารถ ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษากลุ่ม ตัวอย่างทั้งก่อนการเรียนและหลังการเรียนโดยใช้แบบฝึก ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 2.ประเมินความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษเพือ่ การสื่อสารของนักศึกษาโดยใช้แบบฝึกไวยากรณ์ ซึ่งจะ ประเมินหลังเสร็จสิ้นการเรียนของแผนการเรียนรู้ท2ี่ , 3, และ 6 รวม 3 ระยะ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 787
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
3.นักศึกษาประเมินตนเองหลังจากการเรียนโดยใช้ แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ 10. การวิเคราะห์ข้อมูลและสถิติที่ใช้ในการวิจัย 1 การวิเคราะห์ข้อมูล การวิจัยครั้งนี้ผู้วิจัยได้ดาเนินการหาคุณภาพของ เครื่องมือและวิเคราะห์ข้อมูลดังรายละเอียด ดังต่อไปนี้ 1.วิเคราะห์ข้อมูลเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาก่อนและหลังเรียนโดยใช้ชุดฝีึกไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษด้วยสถิตการทดสอบค่าที (t-test) เกณฑ์การให้คะแนนการเขียนภาษาอังกฤษ คะแนน ระดับคุณภาพ ต่ากว่า 5 1 (ปรับปรุง) 6-9 2 (พอใช้) 10 – 13 3 (ดี) มากกว่า 14 ขึ้นไป 4 ( ดีมาก) 2.วิเคราะห์ข้อมูลความพึงพอใจของนักศึกษาจากการ ประเมินตนเองถึงความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ โดยการใช้แบบฝึกึ ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษโดยการหาค่า เฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 3.วิเคราะห์ข้อมูลจากการประเมินนักศึกษาที่เรียนโดย การใช้แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการเขียน ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร เกณฑ์การประเมินมีความหมายดังนี้ 4.21 – 5.00 หมายถึง ดีมาก 3.41 – 4.20 หมายถึง ดี 2.60 - 3.40 หมายถึง พอใช้ 1.80 - 2.59 หมายถึง เกือบพอใช้ 1.00 – 1.79 หมายถึง ควรปรับปรุง
2. ผลการพัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการ เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษาชั้นปีที่ 1มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ โดยการใช้แบ บประเมิน ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษที่ผู้วิจัยสร้าง ขึ้นและทาการประเมิน ทั้งหมด 3 ระยะดังนี้
รูปที่1 การประเมินความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษ
ระยะที่ 1 มีค่าเฉลี่ยที่ 2.90 SD = 0.63 อยู่ในระดับ พอใช้ ระยะที่ 2 มีค่าเฉลี่ยที่ 3.39 SD = 0.61 อยู่ในระดับ พอใช้ ระยะที่ 3 มีค่าเฉลี่ยที่ 4.03 SD = 0.70 อยู่ในระดับ ดี 3 นักศึกษาทาการประเมินตนเองจากการใช้แบบฝึก ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการ สื่อสาร โดยนักศึกษาทาการประเมิน ตนเองทั้งหมด 3 ระยะ ดังนี้
11. ผลการวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยขอเสนอผลการวิเคราะห์ข้อมูลดังต่อไปนี้ 1. นักศึกษากลุ่มตัวอย่างจานวน 40 คน ทาแบบทดสอบ ความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารทั้ง ก่อนการเรียนและหลังการเรียนโดยใช้แบบฝึกไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษสูงขึ้นและมีคะแนนดังนี้ คะแนนเต็ม 6.2 คะแนนทดสอบก่อนการเรียน (Pre-test) คะแนนทดสอบหลังการเรียน (Post -test)
20 6.2 15.4
รูปที2่ การประเมินความสามารถในการเขียนภาษาอังกฤษของ นักศึกษา
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 788
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ระยะที่ 1 มีค่าเฉลี่ยที่ 3.02 SD = 0.66 อยู่ในระดับ พอใช้ ระยะที่ 2 มีค่าเฉลี่ยที่ 3.47 SD = 0.61อยู่ในระดับดี ระยะที่ 3 มีค่าเฉลี่ยที่ 3.9 SD =0.70 อยู่ในระดับดี 12. อภิปรายผลการวิจัย การพัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการ เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักศึกษาชั้นปีท1ี่ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ สรุปได้ดังนี้ 1.จากการประเมินความสามารถในการเขียนภาษา อังกฤษโดยผู้วิจัยทาการประเมินทั้งหมด 3 ระยะ (รูปที่ 1) ดังนี้ ระยะที่ 1 นักศึกษามีการพัฒนาความสามารถด้าน เขียนคาศัพท์เพื่อสื่อความหมายได้ถูกต้องตรงตามเนื้อหา เขียนบรรยายโดยใช้คาศัพท์ได้อย่างเหมาะสมมีการเชื่อม โยงภาษาเขียนเพื่อเรียบเรียงประโยคเพื่ออธิบายเนื้อหาได้ ชัดเจน เขียนประโยคได้ถูกต้องตามหลักโครงสร้างทาง ไวยากรณ์ เขียนบรรยายโดยใช้ความคิดริเริ่มตามหัวข้อที่ กาหนดได้เรียบเรียงเหตุการณ์ได้อย่างต่อเนื่องตรงตาม ประเด็นคลอบคลุมเนื้อหาตามที่กาหนดและเขียนเสร็จตรง ตามกาหนดเวลา โดยรวมมีผลการประเมินอยู่ในระดับ พอใช้ ระยะที่ 2 นักศึกษามีผลการประเมินด้านการเขียน ในภาพรวมอยู่ในระดับดี การเขียนคาศัพท์เพื่อสื่อ ความหมายได้ตรงตามเนื้อหาร เขียนประโยคได้ถูกต้อง ตามหลักไวยากรณ์และเขียนบรรยายโดยใช้ความคิดริเริ่ม ตามหัวข้อที่กาหนด โดยรวมมีผลการประเมินอยู่ในระดับ พอใช้ ระยะที่ 3 นักศึกษามีผลการประเมินความสามารถใน การเขียนภาษาอังกฤษโดยรวมอยู่ในระดับดี ส่วนการ เขียนประโยคเพื่ออธิบายเนื้อหาได้อย่างชัดเจนอยู่ในระดับ ดีมากจากประเมินนักศึกษาดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า นักศึกษามีพัฒนาการในการเขียนภาษาอังกฤษจากการใช้ แบบฝึกไวยากรณ์ในการเรียนโดยรวมมีผลการประเมินอยู่ ในระดับดีขึ้นตามลาดับ 2.จากการที่นักศึกษาได้ประเมินตนเองถึงความพอใจ ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร มีผลการประเมิน ทั้งหมด 3 ระยะ (รูปที่ 2) ดังนี้ ระยะที่ 1 นักศึกษาสามารถเขียนคาศัพท์เพื่อสื่อ ความหมายได้ถูกต้อง ตรงตามเนื้อหา เขียนบรรยายโดยใช้ คาศัพท์ได้อย่างเหมาะสมมีการเชื่อมโยงภาษาเขียนเพื่อ เรียบเรียงประโยคเพื่ออธิบายเนื้อหาได้ชัดเจน เขียน
ประโยคได้ถูกต้องตามหลักโครงสร้างทางไวยากรณ์ เขียน บรรยายโดยใช้ความคิดริเริ่มตามหัวข้อที่กาหนดได้ เรียบ เรียงเหตุการณ์ได้อย่างต่อเนื่องตรงตามประเด็นคลอบคลุม เนื้อหาตามที่กาหนดและเขียนเสร็จตรงตามกาหนดเวลา ซึ่งโดยรวมมีผลการประเมินตนเองถึงความพอใจในการ เขียนภาษาอังกฤษโดยรวมอยู่ในระดับพอใช้ ระยะที่ 2 นักศึกษาประเมินตนเองในด้านเขียน คาศัพท์เพื่อสื่อความหมายได้ตรงตามเนื้อหาและเขียน คาศัพท์ในการสื่อความหมายได้ถูกต้องอยู่ในระดับ พอใช้ การเขียนบรรยายโดยใช้คาศัพท์ได้อย่างเหมาะสมเชื่อม โยงภาษาได้เหมาะสมเรียบเรียงประโยคเพื่ออธิบายเนื้อหา ได้อย่างชัดเจน เขียนประโยคได้ถูกต้องตามหลักโครงสร้าง ทางไวยากรณ์ เขียนบรรยายโดยใช้ความคิดริเริ่มตาม หัวข้อที่กาหนด เขียนเพื่อเรียบเรียงเหตุการณ์ได้อย่าง ต่อเนื่อง เขียนได้ตรงประเด็นคลอบคลุมเนื้อหาที่กาหนด ไว้และเขียนเสร็จตรงตามกาหนดเวลาซึ่งโดยรวมมีผลการ ประเมินตนเองถึงความพอใจในการเขียนภาษา อังกฤษโดยรวมอยู่ในระดับดี ระยะที่ 3 นักศึกษาประเมินตนเองในด้านการเขียน คาศัพท์เพื่อสื่อความหมายได้ถูกต้อง เขียนคาศัพท์เพื่อสื่อ ความหมายได้ตรงตามเนื้อหา เขียนบรรยายโดยใช้คาศัพท์ ได้อย่างเหมาะสม เขียนเรียบเรียงประโยคเพื่ออธิบาย เนื้อหาได้ชัดเจน เขียนเพื่อเรียบเรียงเหตุการณ์ได้ต่อเนื่อง เขียนตรงตามประเด็นคลอบคลุมเนื้อหาที่กาหนดไว้ และ เขียนเสร็จตรงตามกาหนดเวลา มีผลการประเมินตนเอง อยู่ในระดับดี ส่วนการเขียนประโยคโดยเชื่อมโยงภาษาได้ อย่างเหมาะสม เขียนประโยคได้ถูกต้องตามหลัก โครงสร้างทางไวยากรณ์ และการเขียนบรรยายโดย ใช้ ความคิดริเริ่มตามหัวข้อที่กาหนดซึ่งโดยรวมมีผลการประเมิน ความพอใจในการเขียนภาษาอังกฤษอยู่ในระดับดี
3.จากการที่นักศึกษาทาแบบทดสอบก่อนและหลัง การใช้แบบฝึกไวยากรณ์ภาษาอังกฤษในการเขียนภาษา อังกฤษเพื่อการสื่อสาร ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นนั้นส่งผลทาให้ ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเขียนภาษาอังกฤษสูงขึ้นอย่างมี นัยสาคัญทางสถิติที่ระดับ .05 จากอภิปรายผลดังกล่าวสามารถสรุปได้ว่าการพัฒนา แบบฝึกไวยากรณ์ในการเขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ของนักศึกษาชั้นปีท1ี่ ทาให้นักศึกษาสามารถพัฒนาการ เขียนภาษาอังกฤษได้สูงขึ้น สอดคล้องกับผลงานวิจัยของ สุรางค์ สายอุดม (2541) กล่าวว่าการใช้แบบฝึกทักษะการ เขียนภาษาอังกฤษทาให้ผู้เรียนมีความสามารถในการ เขียนภาษาอังกฤษสูงขึ้นเป็นที่น่าพอใจและมีความรู้ความ
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 789
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
เข้าใจในโครงสร้างทางไวยากรณ์ภาษาอังกฤษมากขึ้น จาก ข้อมูลในรูปที่1 และ 2 พบว่านักศึกษามีความสามารถใน การเขียนคาศัพท์และประโยคต่างๆโดยใช้คาศัพท์เพื่อการ เรียบเรียงในหัวข้อที่กาหนดสามารถเขียนโดยเชื่อมโยง ประโยคถูกต้องตามหลักโครงสร้างทางไวยากรณ์ เขียน เรียบเรียงเหตุการณ์ได้ต่อเนื่องคลอบคลุมเนื้อหาตาม กาหนดตรงตามกาหนดเวลาโดยมีพัฒนาการดีขนึ้ ตาม ลาดับ ซึ่งสอดคล้องกับงานวิจัยของประนอม เพ็ชรดี (2550) ได้ศึกษาการพัฒนาแบบฝึกทักษะการเขียน ภาษาอังกฤษสาหรับนักเรียนชั้นประถมปีที่ 4 พบว่าการ ใช้แบบฝึกทักษะการเขียนภาษาอังกฤษทาให้นักเรียนมี ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้นก่อนการใช้แบบฝึกและ นักเรียนมีความพอใจแบบฝึกทักษะการเขียนภาษาอังกฤษ อยู่ในระดับดีมาก ดังนั้น การพัฒนาแบบฝึกไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในการวิจัยครั้งนี้ทาให้ นักศึกษาเกิดพัฒนาการทางการเขียนภาษาอังกฤษดีขึ้น และส่งผลทาให้มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าก่อนเรียน เป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ในข้อที่ 4 ข้อเสนอแนะ 1. ข้อเสนอแนะในการนาผลการวิจัยไปใช้ 1.1 แบบฝึกไวยากรณ์ควรมีความหลากหลายหัวข้อ และประยุกต์ให้เหมาะสมกับระดับชั้นของนักศึกษา 1.2เพิ่มระยะเวลาที่ใช้ในการฝึกการเขียนให้มากขึ้น 2. ข้อเสนอแนะในการวิจัยครั้งต่อไป 2.1 ควรพัฒนาแบบฝึกภาษาอังกฤษในรายวิชา ภาษาอังกฤษแก่นักศึกษาในสาขาอื่นๆ ในทักษะด้านต่าง เช่น ทักษะการอ่าน การฟัง และการพูด ให้กับนักศึกษาใน ระดับชั้นอื่นๆ กิตติกรรมประกาศ ผู้วิจัยขอขอบคุณอาจารย์อรทัย เจริญสิทธิ์ ที่ได้ให้ คาแนะนาในการทาวิจัย ผู้ช่วยศาสตราจารย์พูลสุข กรรณาริกที่ปรึกษาในการทาวิจัย อาจารย์ภูษิต รัตนวงศ์ ที่ให้คาแนะนาในการทาวิจัยอาจารย์วิเชียร ปรีดาวงศากร ที่ได้ช่วยเหลือการวิเคราะห์ข้อมูล เพื่อนอาจารย์ประจา สาขาภาษาอังกฤษธุรกิจทุกท่านที่ได้คอยให้คาปรึกษา และช่วยเหลือเอื้อเฟื้อข้อมูล และขอขอบคุณนักศึกษาชั้น ปีที่ 1 มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ที่ให้ความร่วมมือในการ ทาวิจัยครั้งนี้
13. เอกสารอ้างอิงและบรรณานุกรม [1] กติกา สุวรรณสมพงศ์. (2541). การเปรียบเทียบ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความคงทน ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการสอน แบบวรรณีที่มีแบบฝึกหัดที่สร้างขึ้นกับ แบบฝึกหัด ในหนังสือเรียน. วิทยานิพนธ์การศึกษาศาสตรมหา บัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสาน มิตร. [2] ฉวีวรรณ พลสนะ. (2537).การสร้างและการใช้แบบ ฝึกเสริมทักษะภาษาไทย. ภาควิชา ประถมศึกษา, มหาวิทยาลัยขอนแก่น [3] ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2543). กระบวนการสื่อสาร การเรียนการสอน ในเอกสารการสอน ชุดวิชา เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. [4] เชาวนี เกิดเพทางค์. (2543). เปรียบเทียบ ผลสัมฤทธิ์การอานอยางมีวิจารณญาณโดยใช้ แบบฝึกของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียน ดรุณาราชบุรีอําเภอเมืองจังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิตสาขาวิชาการสอน ภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิต วิทยาลัย มหาวิทยาศิลปากร. [5] ประนอม เพ็ชรดี. (2550).การพัฒนาแบบฝึกทักษะ การเขียนภาษาอังกฤษ สาหรับนักเรียน ชั้น ประถมศึกษาปีที่ 4. (เอกสารอัดสาเนา). [6] พนมวัน วรดลย์. (2542). การสร้างแบบฝึกหัดการ เขียนสะกดคาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร. [7] พรสวรรค์ คาบุญ. (2534). การเปรียบเทียบ ผลสัมฤทธิ์ทางการเขียนคายากของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่เรียนโดยใช้และไม่ใช้แบบฝึก โรงเรียนร่องคา จังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ [8] ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับ ราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: บริษัทนาน มีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จากัด. [9] ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2541). เทคนิค การสร้างข้อสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน. กรุงเทพฯ: ชมรมบ้านเด็ก [10] วัชรินทร์ รัตตะมณี. (2554). การพัฒนาความ สามารถทางการเขียนเรียงความของนักเรียนชั้น
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 790
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 rd The 3 SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ประถมปีที่ 4/11 โรงเรียนอัสสัมชัญแผนกประถม โดยการใช้เทคนิคกาหนดประเด็นหลักเสริม ประเด็นย่อย. กรุงเทพฯ [11] วัลภา เทพหัสดิน ณ อยุธยา. (2526). รายงานการ
วิจัยการวัดความสามารถทางการเขียน ระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย [12 วาสนา สุพัฒน์. (2532). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนและความคงทนในการเรียนรู้ของ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่สอนตามคู่มือครู โดยการทาแบบฝึกหัดปรนัยชนิดเลือกตอบกับ การทาแบบฝึกหัดในหนังสือแบบเรียน. ปริญญานิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร. [13] วิภารุณี ซ่อนเจริญ. (2555). การพัฒนาทักษะทาง ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษโดยใช้แบบฝึึกทักษะการ เขียนของนักเรียนชั้น ปวช.1 แผนกวิชาช่างซ่อม บารุงวิทยาลัยการอาชีพฝางวิทยา สาขาวัดท่า ตอน. (เอกสารอัดสาเนา). [14] สุภาวดี คาฝึกฝน. (2550). การพัฒนาแบบฝึก ทักษะการเขียนเรียงความ สาหรับนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอัสสัมชัญ. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขา ศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. [15] สุรางค์ สายอุดม. (2541). การใช้แบบฝึกทักษะ การเขียนภาษาอังกฤษ สาหรับนักเรียนชั้น ประถมศึกษา ปีที่ 3. การค้นคว้าแบบอิสระศึกษา ศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัย เชียงใหม่. [16] อัมพวัน ศรีบัวนา. (2556). การใช้แบบฝึกทักษะ ความรู้พื้นฐานด้านไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเพื่อ พัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชาการ เขียนและโต้ตอบจดหมายธุรกิจ ของนักศึกษา ระดับชั้น ปวช. 3/2 วิทยาลัยเทคโนโลยีพณิชยการเชียงใหม่. (เอกสารอัดสาเนา). [17] Larsen- Freeman, D. (2000). Techniques and principals in Language Teaching (2nd ed). Oxford: Oxford University Press. [18] Littlewood, William. 1981. Communicative Language Teaching. Cambridge : Cambridge University Press. [19] Murray M. Donald. (1982). Learning by
Teaching. Boynton Cook Press. [20] Reid,Joy M. 1994. The Process of Paragrpah Writing.2nd edition. New Jersey :Prentice Hall Regents Englewood Cliff. [21] Reid, Joy M. 2000. The Process of Composition. 3rd edition. New York :Pearson Education Company. [22] Raimes, A. (1983). Techniques in teaching writing. New York: Oxford University Press. [23] Wilkins, D. A. (1976). National syllabuses: A taxonomy and its relevance to foreign language curriculum development. London: OUP.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 791
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
การพัฒนาความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเกี่ยวกับการท่องเที่ยว เชิงวัฒนธรรมในชุมชนบางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม กรณีศึกษา นักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนวัดบางขันแตก Development of Communicative English Speaking Ability Concerning Cultural Tourism in Bangkhankaek Community, Muang, Samut Songkram Case Study Primary Students at Wat Bangkhankaek School โสภิดา เสรีสชุ าติ1 1 อาจารย์ประจาหลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต
สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์ 19/1 ถนนเพชรเกษม แขวงหนองค้างพลู เขตหนองแขม กรุงเทพฯ 10160 *ติดต่อ:
[email protected], 02-807-4500 ต่อ 335
บทคัดย่อ งานวิจัยครั้งนี้มีวัถตุประสงค์เพื่อพัฒนาความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเกี่ยวกับการท่องเที่ยว เชิงวัฒนธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาในชุมชนบางขันแตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม ประชากรที่ใช้ใน การวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 โรงเรียนวัดบางขันแตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม จานวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ กิจกรรมการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมใน ชุม ชนบางขันแตก จานวน 4 กิจกรรม และแบบประเมิน ความสามารถในการพู ดภาษาอังกฤษเพื่ อการสื่อสารเกี่ยวกับ การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน โดยใช้เวลาในการทดลองและ เก็บรวบรวมข้อมูลเป็นเวลา 5 สัปดาห์ ผลการวิจัยพบว่า ผู้เรียนมีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร เกี่ยวกับ การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชนบางขันแตกในระดับปานกลาง คำหลัก: การพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร, ความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษ, การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม Abstract The purpose of this research was to develop communicative English speaking ability concerning cultural tourism of primary students in Bangkhantaek Community, Bangkhantaek Subdistrict, Muang, Samut Songkram. The populations were 30 primary students from prathomsuksa 4-6, Wat Bangkhantaek School, Bangkhantaek Sub-district, Muang, Samut Songkram. Research instruments used in this study were four communicative speaking activities and speaking ability evaluation form. The experiment process and data collection were conducted in 5 weeks. The result of this study revealed that the primary students’ communicative speaking ability concerning cultural tourism in Bangkhankaek Community was at moderate level. Keywords: Communicative Speaking Ability, Speaking Ability, Cultural Tourism 1. บทนา การท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมสาคัญที่นารายได้ เข้าสู่ประเทศไทยและยังช่วยพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ป ร ะ เท ศ ไท ย จึ งค ว ร ป รั บ ทิ ศ ท า งก า ร ส่ งเส ริ ม การท่ อ งเที่ ย วโดยใช้ อั ต ลั ก ษณ์ ของประเทศ เช่ น การท่ องเที่ ย วเชิ ง วัฒ นธรรม สั งคมในปั จ จุ บั น มี ความ
ตระหนักถึงความสาคัญของศิลปะ วัฒนธรรม เทศกาล รวมถึงมรดกทางวัฒ นธรรมพื้นบ้านมากขึ้น การตื่นตัว ต่อวัฒธรรมประกอบกับความหลากหลายทางวัฒนธรรม ของในแต่ละพื้นที่จึงเป็น จุดเริ่มต้นของการพัฒนาแหล่ง ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ประเทศไทยเป็นหนึ่งในหลายๆ ประเทศที่ที่ได้นาเอาวัฒนธรรมมาเป็นจุดขายเพื่อดึงดูด
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 792
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ความสนใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศ โดยเฉพาะ การสนใจเรีย นรู้วั ฒ นธรรม มรดกทางประวั ติ ศาสตร์ เยี่ ย มชมงานสถาปั ต ยกรรม และสั ม ผั ส วิ ถี ชี วิ ต ความ เป็นอยู่ของคนในประเทศนั้น รวมถึงของที่ระลึกที่เป็น งานหัตถกรรมและงานฝีมือที่เกิดจากภูมิปัญญาของคน ในประเทศนั้ น การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรมจึ ง เป็ น การศึกษาหาความรู้ในพื้นที่หรือบริเวณที่มีคุณลักษณะที่ สาคัญ ทางประวัติศาสตร์และวัฒ นธรรมมีการบอกเล่า เรื่อ งราวในการพั ฒ นาทางสั ง คมและมนุ ษ ย์ ผ่ า นทาง ประวั ติ ศ าสตร์ อั น เป็ น ผลเกี่ ย วเนื่ อ งกั บ วั ฒ นธรรม องค์ ค วาม รู้ แ ล ะก ารให้ คุ ณ ค่ าข อ งสั งค ม โด ย สถาปั ต ยกรรมที่ มี คุ ณ ค่ า หรื อ สภาพแวดล้ อ มทาง ธรรมชาติ ที่ ส ามารถสะท้ อ นให้ เ ห็ น ถึ ง สภาพชี วิ ต ความเป็นอยู่ของคนในแต่ละยุคสมัยได้เป็นอย่างดี ไม่ว่า จะเป็นสภาพทางเศรษฐกิจ สังคม หรือขนบธรรมเนียม ประเพณีในยุคปัจจุบัน (ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว, 2556) ดังนั้น ก า รท่ อ งเที่ ย ว เชิ งวั ฒ น ธ ร รม จึ งค รอ บ ค ลุ ม ถึ ง ประวัติศาสตร์และร่องรอยทางประวัติศาสตร์ โบราณคดี และพิพิธภัณฑ์ งานสถาปัตยกรรมเก่าแก่ดั้งเดิม ศิลปะ หัตถกรรม ประติมากรรม ภาพวาด รูปปั้นและแกะสลัก ศาสนารวมถึ ง พิ ธี ก รรมต่ า งๆทางศาสนา ดนตรี การแสดงละคร ภาพยนตร์ ภาษาและวรรณกรรม วิ ถี ชี วิ ต เสื้ อ ผ้ า เครื่ อ งแต่ ง กาย อาหาร ประเพณี วั ฒ นธรรมพื้ น บ้ า น เทศกาลต่ า งๆ ลั ก ษณะงานและ เท คโน โลยี ภู มิ ปั ญ ญ าท้ องถิ่ น ที่ น ามาใช้ เ ฉพ าะ ท้องถิ่น นอกจากการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมจะสามารถ นารายได้เข้าสู่ประเทศและนาไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจ ทั้งระดับประเทศและระดั บภูมิภาคแล้ว การท่องเที่ยว เชิ ง วั ฒ นธรรมยั ง เป็ น เครื่อ งมื อ ส าคั ญ ในการสื บ ทอด วัฒนธรรมให้คงอยู่ต่อไป (กาญจนา แสงลิ้มสุวรรณ และ ศรันยา แสงลิ้มสุวรรณ, 2555 : 139) ตามแผนพั ฒ นาการท่ อ งเที่ ย วแห่ ง ชาติ พ.ศ. 2555-2559 ยุ ท ธศาสตร์ที่ 3 การพั ฒ นาสิ น ค้า บริการ ปัจจัยสนับสนุนการท่องเที่ยว รัฐบาลกาหนดแนวทางใน การด าเนิ น งานโดยการส่ ง เสริ ม สนั บ สนุ น ให้ ชุ ม ชนมี ความรู้ด้ า นภาษาต่ า งประเทศเพื่ อ ให้ ความช่ ว ยเหลื อ นั ก ท่ องเที่ ย ว ส่ ว นยุ ท ธศาสตร์ที่ 5 การส่ งเสริม การมี ส่วนร่วมของภาครัฐ ภาคประชาชนและองค์กรปกครอง ท้ องถิ่น ในการบริห ารจั ด การทรัพ ยากรการท่ องเที่ ย ว ส่งเสริมการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นในการบริหาร จัดการแหล่งท่องเที่ยว โดยการจัดตั้งคณะกรรมการใน ระดับท้องถิ่นเพื่อพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวให้มี
การบริหารเป็นรูปธรรม โดยมีภาครัฐ เอกชน ชุมชนและ ประชาสังคมในท้องถิ่นให้เข้ามามีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ และฟื้ น ฟู วั ฒ นธรรม แหล่ งท่ องเที่ ย วและสิ่ งแวดล้ อม ในพื้ น ที่ ชุ ม ชนท้ อ งถิ่ น ของตนเอง (ประกาศ คณ ะ คณะกรรมการนโยบายการท่ อ งเที่ ย วแห่ ง ชาติ เรื่อ ง แผนพั ฒ นาการท่ อ งเที่ ย วแห่ ง ชาติ พ.ศ. 2555-2559, 2554) ในร่างยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 25582560 และแผนปฏิ บั ติ ก ารขั บ เคลื่ อ นยุ ท ธศาสตร์ พ.ศ. 2558-2560 เพื่ อ ด าเนิ น งานให้ บ รรลุ เป้ า หมาย ตามที่ ก าหนดไว้ จึ ง มี ก ารสนั บ สนุ น “การท่ อ งเที่ ย ว วิถีไทย” เป็ น วาระแห่ งชาติ ไปจนถึง สิ้ น ปี พ.ศ. 2559 และสนั บ สนุ น นโยบายการพั ฒ นาการท่ อ งเที่ ย ว “12 เมืองต้องห้ามพลาด” ซึ่งประกอบด้วยจังหวัดน่าน ลาปาง เพชรบูรณ์ เลย บุรีรัมย์ ราชบุรี จันทบุรี ตราด ชุมพร ตรัง นครศรีธรรมราชและสมุทรสงคราม ไปจนถึง สิ้นปี พ.ศ. 2559 (อิทธิพล พันธ์ธรรม, 2558) หนึ่งในความท้าทายที่ผู้สอนภาษาอังกฤษประสบ คือ การส่งเสริมการพู ดภาษาอังกฤษ เนื่องจากผู้เรีย น และผู้ ส อนต่ างคิด ว่ า การพู ด เป็ น ทั กษะที่ ย ากที่ สุ ด ใน การเรียนรู้ภาษา เนื่องจากทักษะการพูดภาษาอังกฤษ เป็นทักษะที่ผู้เรียนต้องผลิตภาษาและใช้ในกระบวนการ พู ด ออกเสี ย งและเป็ น ความสามารถของบุ ค คลใน การสื่ อ สารโดยการพู ด กั บ บุ ค คลอื่ น จากทั ก ษะการ เรียนรู้ทางภาษาทั้ ง 4 ทักษะคือทั กษะการฟั ง การพู ด การอ่านและการเขียน ทักษะการพูดถือว่าเป็นทักษะที่ ส าคั ญ ที่ สุ ด ในการเรี ย นรู้ ภ าษาที่ ส องเพราะเป็ น ความสามารถที่ ต้ องใช้ ในการพั ฒ นาความสามารถใน การสื่อสาร การออกเสียง ไวยากรณ์ และคาศัพท์ ทั้งนี้ ทั ก ษะการพู ด ไม่ ใช่ ความสามารถพิ เศษแต่ เป็ น ทั ก ษะ ที่สามารถฝึ กได้ อย่างไรก็ตามทักษะการพูด ยังคงเป็ น ปัญหาในการเรียนภาษาอังกฤษในประเทศไทยเนื่องจาก ผู้ เรี ย นขาดโอกาสในการเรี ย นและฝึ ก ภาษาอั ง กฤษ ในสภาพแวดล้ อ มหรื อ บริ บ ทที่ เป็ น ภาษาอั ง กฤษ ความเครี ย ด ความวิ ต กกั ง วลจากการพู ด ผิ ด ความ ตื่นเต้น การขาดความมั่นใจในขณะฝึกการพูดในชั้นเรียน ที่มีการจากัดเวลา รวมทั้งการวิตกกังวลเกี่ยวกับการใช้ ค าศั พ ท์ การออกเสี ย ง ไวยากรณ์ แ ละความคล่ อ ง ในการพู ด (Khan and Ali, 2010) ดั ง นั้ น การเรี ย น การสอนภาษาอังกฤษจึงควรเน้นไปที่ทักษะการฟังและ การพูดโดยใช้กิจกรรมเพื่อการสื่อสารแบบทักษะสัมพันธ์ เพื่ อ พั ฒ นาความมั่ น ใจและความสามารถในการพู ด ภาษาอังกฤษของผู้เรียน
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 793
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ผลกระทบของปัญหาในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อ การสื่อสารที่มีต่อการท่องเที่ยวคือผู้ให้บริการไม่สามารถ ให้ ค วามรู้ เกี่ ย วกั บ ประวั ติ ค วามเป็ น มาของสถานที่ ท่องเที่ยวสาคัญๆ และข้อมูลผลิตภัณฑ์ในชุมชนได้อย่าง เพียงพอ ทาให้ขาดโอกาสในการประชาสัมพั นธ์ข้อมูล ที่ เป็ น ประโยชน์ ต่ อการท่ อ งเที่ ย ว (อั ญ ชลี อติ แพทย์ 2554 : 42) สิ่ ง ส า คั ญ ที่ จ ะ ท า ให้ นั ก ท่ อ ง เที่ ย ว ชาวต่างประเทศเข้าใจวัฒ นธรรมในชุมชนหรือท้องถิ่น นั้ น ๆ คื อ คนในชุ ม ชนนั้ น สามารถอธิ บ าย ถ่ า ยทอด ความรู้เรื่องวัฒ นธรรมโดยใช้การพูดภาษาอังกฤษเพื่ อ การสื่ อ สารเป็ น หลั ก ด้ ว ยเหตุ นี้ ภ าษาอั ง กฤษจึ ง มี ค ว าม ส าคั ญ เนื่ อ งจ าก เป็ น ภ าษ าส าก ล ที่ ใช้ ใน การติ ด ต่ อ สื่ อ สารทั่ ว โลก ไม่ ว่ า จะเป็ น ทั ก ษะการฟั ง การพู ด การอ่ า นและการเขี ย น และเนื่ อ งจากความ เจริ ญ ก้ า วหน้ า ทางเทคโนโลยี การคมนาคมรวมทั้ ง การท่องเที่ยวเป็นไปอย่างสะดวกสบายจึงเป็นการสร้าง โอกาสให้ ค นในชุ ม ชนมี โ อกาสใช้ ภ าษาอั ง กฤษใน การสื่ อ สารมากขึ้ น โดยเฉพาะทั ก ษะการพู ด ซึ่ ง เป็ น ทักษะที่ควรให้คนในชุมชนได้รับการฝึกฝนเพื่อนาไปใช้ ในสถานการณ์ จริงได้อย่างถูกต้องและเหมาะสม ทั้งนี้ การสื่ อ สารจะสามารถไม่ เ กิ ด ขึ้ น ได้ ห ากไม่ ไ ด้ รั บ การฝึกฝนอย่างเพียงพอ กิจ กรรมการเรียนการสอนภาษาอังกฤษเป็ น สิ่ งห นึ่ งที่ ส ร้ า งโอ ก าส ใน ก ารฝึ ก ทั ก ษ ะ ก ารพู ด ภาษาอั งกฤษ เช่ น กิจ กรรมสถานการณ์ จ าลองในชั้ น เรียนเป็นการกระตุ้นให้ผู้เรียนเพิ่มความมั่นใจในการมี ส่ ว นร่ ว มในชั้ น เรี ย น การตอบค าถาม แลกเปลี่ ย น ความคิ ดและน าเสนอข้อมู ลได้ เนื่องจากกิจกรรมเพื่ อ การสื่อสารมี วัถตุประสงค์ชัดเจน ผู้เรียนมีโอกาสได้ใช้ ภาษาเป้ า หมาย ที่ แ ท้ จ ริง สนุ ก และน่ า สนใจส าหรั บ ผู้เรียนและผู้สอนมีโอกาสใช้สื่อจริงในการเรียนการสอน (Bilash, 2011) ถ้ า ผู้ เรี ย นไม่ ไ ด้ รั บ โอกาสในการฝึ ก ภาษาอั ง กฤษผ่ า นกิ จ กรรมเพื่ อ ฝึ ก ทั ก ษะการพู ด ภาษาอั งกฤษในชั้ น เรีย น ผู้ เรีย นอาจปิ ด กั้น และหมด ก าลั ง ใจในการเรี ย นรู้ ภ าษาอั ง กฤษ ดั ง นั้ น กิ จ กรรม การพูดเพื่อการสื่อสารจึงมีบทบาทสาคัญในการพัฒนา ทั ก ษะการพู ด ภาษาอั ง กฤษ จากการศึ ก ษางานวิ จั ย เกี่ยวกับการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยฝึกผ่าน กิจ กรรมเพื่ อ การสื่ อ สารที่ จั ด ให้ ผู้ เรีย นฝึ ก ใช้ ภ าษาได้ อย่ า งหลากหลายในสถานการณ์ ต่ า งๆ รวมทั้ ง สร้ า ง บรรยายกาศในการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมเพื่อการสื่อสาร เช่น กิจกรรมเกม การอภิปราย การแก้ปัญหา บทบาท
สมมุ ติ ท าให้ ผู้ เ รี ย นสามารถพั ฒ นาทั ก ษะการพู ด ภาษาอั ง กฤษได้ ดี ยิ่ ง ขึ้ น (ชุ ติ ม า สว่ า งภพ, 2555: พั ท น์ น ลิ น กั น ตะบุ ต ร, 2556: สมเพลิ น ชนะพจน์ , 2557) รวมทั้ ง สามารถพู ด เพื่ อสื่ อสารในการประกอบ อาชี พ และเข้ า ใจในวั ฒ นธรรมของเจ้ า ของภาษาได้ นอกจากนี้ กิจ กรรมภาษาอั งกฤษยั งส่ ง ผลให้ ผู้ เรีย นมี ทั ศนคติ ที่ ดี ต่ อการเรียนการสอนภาษาอั งกฤษรวมทั้ ง ท าให้ ผู้ เรี ย นเกิ ด การเรี ย นรู้ อ ย่ า งมี ค วามหมายและ สามารถนาไปใช้ในชีวิตประจาวันได้ สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์ และวิ ท ยาศาสตร์ มหาวิ ท ยาลั ย เอเชี ย อาคเน ย์ เป็ น สาขาวิ ช าที่ เข้ า ร่ ว มกิ จ กรรมในโครงการบริ ก าร วิชาการแก่ชุมชนบางขันแตก โดยร่วมทากิจกรรมบริการ วิช าการ บ าเพ็ ญ ประโยชน์ และท านุ บ ารุงศิล ปะและ วัฒ นธรรม เช่ น การให้ ความรู้ภ าษาอั งกฤษแก่ชุ ม ชน การจัดทาป้ายบอกทางเป็นภาษาอังกฤษ จัดทาแผ่นพับ ภาษาอังกฤษให้แก่องค์การบริหารส่วนตาบลบางขันแตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม และแปลประวัติ วั ด บางขั น แตกเป็ นภาษาอั ง กฤษ ดั ง นั้ น เพื่ อ เป็ น การบู รณาการการเรีย นการสอน การบริการวิ ช าการ การทานุบารุงศิลปะและวัฒนธรรมและการวิจัย ผู้วิจัย จึ ง มี ค วามสนใจที่ จ ะพั ฒ นาความสามารถในการพู ด ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารเกี่ ย วกั บ การท่ อ งเที่ ย ว เชิ ง วัฒ นธรรมของนั กเรีย นชั้ น ประถมศึ กษาในชุ ม ชน บางขัน แตก ต.บางขัน แตก อ.เมื อ ง จ.สมุ ท รสงคราม ผู้วิ จั ยคาดหวังว่ าผลการวิ จั ยที่ ได้ จ ะน าประโยชน์ ม าสู่ การปรับปรุงและพัฒนาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะทักษะการพูดเพื่อการสื่อสารเพื่อตอบสนอง การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรมในชุ ม ชน บางขั น แตก ต .บ างขั น แ ต ก อ .เมื อ ง จ .ส มุ ท รส งค ราม ให้ มี ประสิทธิภาพยิ่งขึ้น 2. วัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษ เพื่ อ การสื่ อ สารเกี่ ย วกั บ การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรม ของนั ก เรี ย นชั้ น ประถมศึ ก ษาในชุ ม ชนบางขั น แตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 794
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
3. สมมติฐาน ความสามารถในการพู ด ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารเกี่ ย วกั บ การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรม ของนั ก เรี ย นชั้ น ประถมศึ ก ษาในชุ ม ชนบางขั น แตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงครามอยู่ในระดับสูง 4. ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ 1. ผู้ เรี ย น ได้ รั บ ค ว า ม รู้ แ ล ะ ส าม าร ถ พู ด ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเกี่ยวกับ การท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรมในชุมชน 2. เป็นแนวทางสาหรับสถานศึกษาในการจัดการ เรียนการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร 3. เป็ น แนวทางสาหรับ สาขาวิช าภาษาอังกฤษ ธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัย เอเชี ย อาคเนย์ แ ละถานบั น การศึ ก ษาอื่ น ๆ ในการน า ผลการวิจัยไปปรับใช้ในการบูรณาการการเรียนการสอน การบริการวิชาการ การทานุบารุงศิลปะและวัฒนธรรม และการวิจัย 4. เป็ น แนวทางส าหรับ ชุ ม ชนและสถานศึกษา ในการส่ ง เสริ ม การใช้ ภ าษาอั ง กฤษเพื่ อ ส่ ง เสริ ม การ ท่ อ งเที่ ย วเชิ งวั ฒ น ธร รม ใน ชุ ม ช น บ างขั น แ ต ก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม 5. ระเบียบวิธีวิจัย 5.1 ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ป ระ ช าก ร ที่ ใช้ ใน ก ารวิ จั ย คื อ นั ก เรี ย น ชั้ น ประถมศึ ก ษาปี ที่ 4-6 โรงเรี ย นวั ด บางขั น แตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม จานวน 30 คน โดยแบ่งเป็น 1) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จานวน 8 คน 2) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 จานวน 13 คน และ 3) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จานวน 9 คน 5.2 ตัวแปรในการวิจัย ตัวแปรต้นคือ กิจกรรมการพูดภาษาอังกฤษเพื่อ การสื่อสารเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ตั ว แป รต าม คื อ ความ สาม ารถใน การพู ด ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารเกี่ ย วกั บ การท่ อ งเที่ ย ว เชิ ง วัฒ นธรรมของนั กเรีย นชั้ น ประถมศึ กษาในชุ ม ชน บางขันแตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม
5.3 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย การวิจัยครั้งนี้มีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยดังนี้ 1. กิจกรรมการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในชุมชนบางขันแตก จ านวน 4 กิ จ กรรมคื อ 1) การทั ก ทาย (Greeting) 2) การบอกทาง (Giving Directions) 3) การซื้ อของที่ ระลึ ก (Buying Souvenirs) 4) การบรรยายสถานที่ ท่ อ ง เที่ ย ว (Describing Tourist Attractions) โด ย บรรจุ กิ จ กรรมไว้ ในแผนการสอนแผนละ 1 กิ จ กรรม และผ่านการตรวจความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา (Content Validity) และหาค่าความสอดคล้อง (Index of ItemObjective Congruency) จากผู้ เชี่ ยวชาญ จ าน วน 3 ท่าน 2. แบ บประเมิ น ความสามารถในการพู ด ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารเกี่ ย วกั บ การท่ อ งเที่ ย ว เชิ ง วัฒ นธรรมของนั กเรีย นชั้ น ประถมศึ กษาในชุ ม ชน บางขัน แตก ต.บางขัน แตก อ.เมื อ ง จ.สมุ ท รสงคราม โดยแบ่งเกณฑ์ออกเป็น 3 ด้านคือ ความถูกต้องแม่นยา ความคล่องและความสามารถใน การสื่อสารและแบ่ ง แต่ละด้านออกเป็น 5 ระดับ คือ ต่าที่สุด ต่า ปานกลาง สูงและสูงที่สุด 5.4 การเก็บรวบรวมข้อมูล ในการทดลองและเก็บ รวมรวมข้อมูล ผู้วิจั ยใช้ เวลา 5 สัปดาห์ๆ ละ 2 ชั่วโมง รวมทั้งหมด 10 ชั่วโมง โดยทาการสอนโดยใช้กิจรรมการพูด ภาษาอังกฤษเพื่อ การสื่อสารสัปดาห์ละ 1 กิจกรรม จานวน 4 สัปดาห์ๆ ละ 2 ชั่ ว โมงและทดสอบความสามารถในการพู ด ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารในสั ป ดาห์ ที่ 5 จ านวน 2 ชั่ ว โมง ในการทดสอบนั้ น ผู้ วิ จั ย ให้ ผู้ เรีย นจั บ คู่ แ ละ จั บ สลากหั ว ข้ อ ในการพู ด และบั น ทึ ก เสี ย งสนทนา หลังจากนั้นนาไปให้ผู้เชี่ยวชาญจานวน 3 ท่านเป็นผู้ให้ คะแนนโดยเป็นอาจารย์ชาวต่างชาติจานวน 1 ท่านและ อาจารย์ ป ระจ าหลั ก สู ต รภาษาอั ง กฤษธุ ร กิ จ จ านวน 2 ท่ า น และน าข้อมู ล ที่ ได้ ม าวิ เคราะห์ เพื่ อหาค่ า เฉลี่ ย ( x ) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.)
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 795
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
6. ผลการวิจัย จากการวิเคราะห์ความสามารถในการพูดเพื่อการ สื่อสารแสดงในตารางที่ 1 ดังนี้ ตารางที่ 1 ผลการวิเคราะห์ความสามารถในการพูดเพื่อ การสื่อสารเชิงวัฒนธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ในชุมชนบางขันแตก จานวน 30 คน เกณฑ์การประเมิน ( x) S.D. ระดับ 1. ความถูกต้อง 2.67 0.61 ปานกลาง 2. ความคล่อง 2.48 0.68 ต่า 3. ความสามารถ 2.87 0.60 ปานกลาง ในการสื่อสาร ภาพรวม 2.67 0.63 ปานกลาง จาก ต ารางที่ 1 แ ส ด งให้ เห็ น ว่ า ค ะ แ น น ความสามารถในการพู ด ภาษาอั งกฤษเพื่ อการสื่ อสาร เกี่ย วกับ การท่ องเที่ ย วในชุ ม ชนบางขัน แตกมี ค่าเฉลี่ ย เท่ า กั บ 2.67 ( x =2.67) จึ ง ส รุ ป ได้ ว่ า ผู้ เรี ย น มี ความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารอยู่ ในระดั บ ปานกลาง เมื่ อ พิ จ ารณาแต่ ล ะเกณฑ์ พ บว่ า เกณฑ์ที่ผู้เรียนได้คะแนนเฉลี่ยสูงสุดคือ ความสามารถใน การสื่ อ สาร ( x =2.87) ซึ่ ง อยู่ ใ น ระดั บ ป าน กลาง รองลงมาคือความถูกต้อง ( x =2.67) ซึ่งอยู่ในระดับปาน กลางและเกณฑ์ ที่ ผู้ เรี ย นได้ ค ะแนนเฉลี่ ย ต่ าสุ ด คื อ ความคล่ อง ( x=2.48) ซึ่ งอยู่ ในระดับ ต่ า ดั งนั้ น การที่ คะแนนเฉลี่ยความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษเพื่อ การสื่ อ สารของผู้ เ รี ย นอยู่ ใ นระดั บ ป าน กลางจึ ง ไม่สอดคล้องกับสมมุติฐานที่ตั้งไว้ 7. การอภิปรายผล จากผลการวิจัยที่พบว่าความสามารถในการพูด เพื่ อ การสื่ อ สารเกี่ ย วกั บ การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรม ของนั ก เรี ย นชั้ น ประถมศึ ก ษาในชุ ม ชนบางขั น แตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม อยู่ในระดับปาน กลางซึ่งไม่สอดคล้องกับสมมุติฐานที่ตั้งไว้ ทั้งนี้อาจเป็น เพราะ 1. ผู้เรียนไม่คุ้นเคยกับการเรียนการสอนโดยใช้ กิจ กรรมเพื่ อ การสื่ อสาร เนื่ อ งจากการเรีย นการสอน ภาษาอังกฤษในโรงเรียนวัดบางขันแตกเป็นการเรียนการ สอนโดยใช้ ร ะบบทางไกลผ่ า นดาวเที ย มตั้ ง แต่ ชั้ น ประถมศึ ก ษาปี ที่ 1-6 ซึ่ ง ครู ผู้ ส อนไม่ ไ ด้ ส อนและจั ด กิจกรรมการสอนภาษาอังกฤษด้วยตนเอง ซึ่งสอดคล้อง
กับ Millman (1981: 174) กล่าวว่า พฤติกรรมการสอน ของครูนั บ เป็ น ปั จจั ย หนึ่ งที่ มี ความส าคัญ ที่ สุ ด ที่ ส่ งผล สัม ฤทธิ์ท างการเรีย น พฤตกรรมการสอนที่ ดี ส่ งผลให้ นั กเรีย นมี พ ฤติ กรรมการเรียนที่ พึ งปารถนา ครูผู้ ส อน จะต้องมีการติดต่อสื่อสารที่ดี มีการอธิบาย สาธิตและ การใช้สื่อการสอน รวมถึงการสร้างแรงจูงใจ สอดคล้อง กับ งานวิ จั ย ของ สุ ภั ส สร จิ น ดาไทย (2558) ที่ พ บว่ า เทคนิ คการสอน กิจกรรมการสอนภาษาอังกฤษในชั้ น เรี ย น กิ จ ก รรม เส ริ ม ห ลั ก สู ต รมี ผ ล ต่ อ ก ารพู ด ภาษาอังกฤษ 2. วัยของผู้เรียนเนื่องจากผู้เรียนเป็นนักเรียนชั้น ประถมศึกษาชั้นปีที่ 4-6 การสอนภาษาอังกฤษเพื่อการ สื่ อ สารเกี่ย วกับ การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง วั ฒ นธรรมในชุ ม ชน อาจจะมีคัพท์ ประโยคและเนื้อหาที่ ยากเกินไปสาหรับ ผู้เรียนในวัยนี้ โดยเฉพาะกิจกรรมบทบาทสมมุติที่เน้น ทั ก ษะการฟั ง -พู ด และการแสดงออกทางภาษาของ ผู้เรียน ซึ่งสอดคล้องกับ แนวคิดของสุภัทรา อักษรานุ เคราะห์ (2530) ที่ ก ล่ า วว่ า ในการเรี ย นการสอน ภาษาอั ง กฤษนั้ น เมื่ อ ผู้ ส อนจั ด กิ จ กรรมการสอน ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารควรสร้างแรงจูงใจให้ผู้เรียน อยากมีส่วนร่วมในการทากิจกรรม โดยกิจกรรมนั้นต้อง น่าสนใจและเหมาะสมกับวัยของผู้เรียน เมื่อผู้เรียนไม่ สามารถพู ด สื่ อ สารออกมาได้ จึ ง อาจท าให้ ผู้ เรีย นเกิ ด ความวิ ต กกั ง วลในการพู ด ภาษาอั ง กฤษและไม่ ก ล้ า แสดงออกทางภาษา ทั้งนี้การแสดงออกทางภาษานั้ น เป็ น สิ่ ง ที่ ส าคั ญ ต่ อ ทั ก ษะ การพู ด ภาษาอั ง กฤษ เมื่ อ ผู้ เรีย นไม่ กล้ าแสดงออกจึ งท าให้ เกิด ความไม่ มั่ น ใจใน การใช้ภาษา กลัวพูดผิดและอายเมื่อ พูดออกมา ซึ่งสิ่ง เหล่ า นี้ เ ป็ น สิ่ ง ขั ด ขวางการแสดงออกท างภ าษ า สอดคล้องกับ แนวคิดของ Littlewood (2007) ที่กล่าว ว่าในการเรียนการสอนภาษาต่างประเทศนั้ น สามารถ เกิดสิ่งที่จะขัดขวางการเรียนภาษาต่างประเทศรวมถึง เกิดความวิตกกังวลในการเรียนได้ง่าย และสอดคล้องกับ งานวิจั ย ของ Tuan และ Mai (2015) ที่ พ บว่ ามี ห ลาย ปั จ จั ย ที่ มี ผ ลต่ อ การพู ด ภาษาอั ง กฤษ เช่ น ผู้ เรี ย นมี ความกลั ว และกลั ว เสี ย หน้ าในขณะที่ พู ด ความมั่ น ใจ ความกดดัน จากพู ด อีกทั้ งนงสมร พงษ์ พ านิ ช (2554) Juhana (2012) และ Khan and Ali (2010) ที่ ศึ ก ษา พบว่ า ความเครี ย ด ความกั ง วลและความเขิ น อาย ความกลั ว ความตื่ น เต้ น การขาดความมั่ น ใจในขณะ ฝึกพูดในชั้นเรียนที่มีการจากัดเวลา เป็นปัญหาสาคัญที่ ทาให้ผู้เรียนไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษ รวมทั้งการวิตก
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 796
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
กังวลเกี่ยวกับการใช้คาศัพท์ การออกเสียง ไวยากรณ์ และความคล่องในการพูด 4. คาศัพท์ที่ใช้ในการทากิจกรรม ซึ่งในกิจกรรม กิจกรรมการซื้อของที่ระลึกมีคาศัพท์ เช่น herbal salt และsouvenirs ส่ ว นกิ จ กรรมการบรรยายสถานที่ ท่องเที่ยวมีคาศัพท์ที่ยากและไม่คุ้นเคยสาหรับผู้เรียน ซึ่ง เป็ น ค าศั พ ท์ เ กี่ ย วกั บ ประวั ติ วั ด บางขั น แตก เช่ น attractions, Sacred Buddha Images, Principal Buddha Image, firecrackers คาศัพท์เหล่านี้ล้วนเป็น คาศั พ ท์ ที่ ผู้ เรียนไม่ คุ้น เคยจึ งท าให้ ผู้ เรียนเกิดความไม่ มั่ น ใจในการน าค าศั พ ท์ เ หล่ า นั้ น มาใช้ นอกจากนี้ กิ จ กรรมทั้ ง สองกิ จ กรรมนี้ มี จ านวนค าศั พ ท์ ม าก ซึ่ ง สอดคล้ อ งกั บ แนวคิ ด ของ Haycraft (1996 : 44) ที่ กล่าวว่า การที่มีจานวนคาศัพท์มากอาจทาให้ผู้เรียนเกิด การต่ อต้ า น ใน การเรี ย น รู้ ค าศั พ ท์ และส่ ง ผลต่ อ การน าไปใช้ ใ นบทสนทนา สอดคล้ อ งกั บ งานวิ จั ย ของณั ฏ ฐ์น รี ฤทธิ รัต น์ และ ธัญ ภา ชิ ระมณี (2557) เมธาวี ตันวัฒนะพงษ์ และ วิสรุตม์ จางศิริกุล (2557) ที่พบว่า ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาทักษะการพูด ภาษาอังกฤษคือ ผู้เรียนมีปัญหาด้านคาศัพท์ เนื่องจาก ความรู้ด้านคาศัพท์ไม่เพียงพอและผู้เรียนนึกคาศัพท์ไม่ ออกในขณะพูด 8. ข้อเสนอแนะ จากการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยมีข้อเสนอแนะในการนา ผลการวิจัยไปใช้ในการเรียนการสอนและการวิจัยครั้ง ต่อไปดังนี้ 8.1 ข้อเสนอแนะจากการนาผลวิจัยไปใช้การเรียนการ สอน 1. ควรเพิ่ มระยะเวลาในการฝึกพูดและให้เวลา ผู้เรียนในการเรียบเรียงประโยค 2. ควรจั ด กิ จ กรรมการสอนค าศั พ ท์ โ ดยใช้ กิจกรรมเพื่อการสื่อสารก่อนที่จะให้ผู้เรียนฝึกพูด 3. ควรมี ก ารสอนทั ก ษะการฟั ง ควบคู่ ไ ปกั บ กิจกรรมการพู ด เพื่อให้ ผู้เรียนทราบวิธีการออกเสี ยงที่ ถูกต้อง 4. ควรพั ฒ นารู ป แบบกิ จ กรรมการพู ด เพื่ อ การสื่อสารเพื่อให้เหมาะสมกับผู้เรียนและเปิดโอกาสให้ ผู้เรียนฝึกพูดภาษาอังกฤษนอกชั้นเรียน โดยการนาไปยัง สถานที่ต่างๆ ในชุมชน เช่น วัดบางขันแตก เพื่อส่งเสริม ให้ผู้เรียนสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ในสถานการณ์จริง
5. ควรมี ก ารบู ร ณาการการเรี ย นการสอนกั บ การวิจัยในรายวิชาอื่นๆ โดยศึกษาถึงความต้องการใน ชุม ชนและพั ฒ นากิจกรรมการพู ด เพื่ อการสื่ อสารโดย สอดแทรกเนื้อหาให้สอดคล้องกับการเรียนการสอนใน รายวิชานั้นๆ เพื่อนาใช้ในการบริการวิชาการและวิจัย 8.2 ข้อเสนอแนะในการวิจัยครั้งต่อไป 1. ควรท าการทดสอบความสามารถในการพู ด ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของผู้เรียนก่อนเพื่อนาผล การทดสอบไปออกแบบกิจกรรมการพูดเพื่อการสื่อสาร ที่เหมาะสมกับผู้เรียน 2. ควรศึ ก ษาวิ จั ย เกี่ ย วกั บ การพั ฒ นากิ จ กรรม การพู ด ภาษาอั งกฤษเพื่ อการสื่ อ สารตามแนวคิ ด การ เรียนการสอนแบบร่วมมือกัน (Cooperative Learning) 3. ควรศึ ก ษาวิ จั ย เกี่ ย วกั บ การพั ฒ นากิ จ กรรม การพู ด ภาษาอั ง กฤษเพื่ อ การสื่ อ สารตามแนวคิ ด การเรี ย นการสอนแบบอี เลิ ร์ น นิ่ ง (e-Learning) โดย ก า ร ใช้ บ ท เรี ย น ค อ ม พิ ว เต อ ร์ ช่ ว ย ส อ น ห รื อ ภาพเคลื่อนไหวจากสื่อดิจิตัล 9. กิตติกรรมประกาศ ขอขอบคุณคณะผู้บริหารและคณาจารย์โรงเรียน วัดบางขันแตก ต.บางขันแตก อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม ที่ ให้ ค วามอนุ เคราะห์ ส ถานที่ ในการทดลองและเก็ บ รวมรวมข้อมูล ขอขอบคุ ณ ผศ.พู ล สุ ข กรรณาริ ก อาจารย์ นุ ช นาฏ วัฒ นศิริและMr. John W. Tigue ที่ ให้ ค วาม อนุ เคราะห์ เป็ น ผู้ ป ระเมิ น ความสามารถในการพู ด ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ขอ ขอ บ คุ ณ ม ห าวิ ท ย าลั ย เอเชี ย อาค เน ย์ ที่สนันสนุนทุนวิจัย 10. เอกสารอ้างอิง [1] กาญจนา แสงลิ้มสุวรรณ และศรันยา แสงลิ้ม สุวรรณ. (2555). การท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรม อย่างยั่งยืน. วารสารนักบริหาร, 32(4), 139-146. [2] ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว. (2556). แหล่งท่องเที่ยวเชิง วัฒนธรรม. สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2559. http://tourism-dan1.blogspot.com/. [3] ชุติมา สว่างภพ. (2555). การพัฒนาทักษะการพูด ภาษาอังกฤษ โดยใช้เกมสื่อสาร สาหรับนักเรียนชัน้
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 797
การประชุมวิชาการระดับชาติสหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 ครั้งที่ 3 The 3rd SAU National Interdisciplinary Conference 2016
ประถมศึกษาปีที่ 6. สืบค้นเมื่อ 12 มกราคม 2559. http://www.kroobannok.com/blog/65700 [4] ณัฏฐ์นรี ฤทธิรัตน์ และ ธัญภา ชิระมณี (2557). ปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาทักษะการพูด ภาษาอังกฤษของนักศึกษาไทย, Graduate Research Conference 2014, มหาวิทยาลัยขอนแก่น [5] นงสมร พงษ์พานิช. (2554). การศึกษาปัญหาของ การพูดภาษาอังกฤษในการสื่อสารด้วยวาจาของนิสิต คณะวิทยาการจัดการ มาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา ตุลาคม 2550 ถึง กันยายน 2551. วารสารมนุษยศาสตร์. 18(1), 85 – 97. [6] ประกาศคณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยว แห่งชาติ เรื่องแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ พ.ศ.2555-2559. (2554). สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2559. www.tica.or.th/ images/plan_tourism 2555-2559/2555-2559.pdf. [7] พัทน์นลิน กันตะบุตร. (2556). ศึกษาผลการใช้ กิจกรรมการพูดเพื่อการสื่อสารในการเรียนการสอน แบบฟัง-พูดเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษ และความรู้ทางวัฒนธรรมของบุคลากรนวดแผนไทย ณ ฑัณฑสถานหญิง จังหวัดเชียงใหม่. วารสาร มนุษยศาสตร์สาร, 14(2), 166-191 [8] เมธาวี ตันวัฒนะพงษ์ และ วิสรุตม์ จางศิริกุล (2557). การศึกษาระดับความกลัวในการสนทนา ภาษาอังกฤษของนักศึกษา, การประชุมวิชาการ ระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต ครั้งที่ 2, มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต [9] สมเพลิน ชนะพจน์. (2557). การพัฒนา ความสามารถภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับชัน้ ปวช.1 สาขาธุรกิจค้าปลีก ภาคเรียนที่ 2 ปี การศึกษา 2557 วิทยาลัยเทคโนโลยีปัญญาภิวัฒน์ โดยใช้บทฝึกสนทนาภาษาอังกฤษ. วิทยาลัย เทคโนโลยีปัญญาภิวัฒน์. [10] สุภัทรา อักษรานุเคราะห์. (2530). การสอนทักษะ ภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร : สานักพิมพ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. [11] สุภัสสร จินดาไทย. (2558). Factors Affecting English Speaking Ploblems among Engineering Students at Thai-Nichi Institute of Technology, การประชุมสหวิทยาการศึกษา ครั้งที่ 3, สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น
[12] อิทธิพล พันธ์ธรรม. (2558). ครม.ไฟเขียว ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทยปี 58-60 และ แผนปฏิบัติการ. สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2559. http://www.efinancethai.com/LastestNews/ index.aspx?ref=A&id==dpV1ZKsTAXA=&year =2015&month=8&lang=T [13] อัญชลี อติแพทย์. (2554). รูปแบบการเรียนรู้ด้วย ตนเองในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารทาง การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ในพื้นที่ตาบลท่าคา อาเภอ อัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารนักวิจยั และ พัฒนา, 3, 34-43. [14] Bilash, O. (2011). Communicative Activities: What Counts as Speaking? สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2559. http://www.educ.ualberta. ca/staff/olenka.ilash/best%20of%20bilash/c ommunicative%20activities.html [15] Haycraft, J. (1996). An Introduction to English Language Teaching, 19ed edition, rev. Essex : Addition Wesley Longman Limited. [16] Juhana. (2012). Phychological Factors That Hinder Students from Speaking in English Class (A Case Study in a Senior High School in South Tangerang, Benten, Indonesia, Journal of Education and Practice, Vol. 3 (12), pp. 100 – 110. [17]Khan, N. and Ali, A. (2010). Improving the Speaking Ability in English: The Students’ Perspective. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2(2010), 3575-3579. [18]Littlewood, W. (2007). Communicative Language Teaching. Cambridge : Cambridge University Press. [19] Millman, J. (1981). Handbook of Teaching Evaluation. London: Sage Publications. [20] Tuan, N.H., Mai, T.N. (2015). Factors Affecting Students’ Speaking Performance at Le Thanh Hien High School, Asia Journal of Education Reserach, Vol. 3 (2), pp. 8 – 23.
รายงานสืบเนื่อง การประชุมวิชาการระดับชาติ สหวิทยาการเอเชียอาคเนย์ 2559 (Proceeding of SAUNIC 2016) หน้าที่ 798
